۸۷٬۹۳۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'کرده اند' به 'کردهاند') |
جز (جایگزینی متن - 'می دانست' به 'مىدانست') |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''امامت'''' | '''امامت'''' | ||
جعفر بن حرب [[امامت]] را مانند جعفر بن مبشّر، از مصالح دین و شناخت آن را از مجرای عقل میدانسته است. این دو متکلم بر همین اساس امامت مفضول بر فاضل را جایز | جعفر بن حرب [[امامت]] را مانند جعفر بن مبشّر، از مصالح دین و شناخت آن را از مجرای عقل میدانسته است. این دو متکلم بر همین اساس امامت مفضول بر فاضل را جایز مىدانستند، چرا که امامت با این تعریف برای اجرای اموری چون اقامه حدود و قضاوت و جنگ و سایر مسائل اجتماع است. پس قرار گرفتن این کار برعهده مفضول با وجود فاضل، بدون اشکال است. | ||
<ref> شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، چاپ محمد سید کیلانی، سال 1404 قمری و سال 1986 میلادی، ج ۱، ص۱۶۰</ref>. | <ref> شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، چاپ محمد سید کیلانی، سال 1404 قمری و سال 1986 میلادی، ج ۱، ص۱۶۰</ref>. | ||