confirmed، مدیران
۳۷٬۸۳۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
سوره آل عمران در [[مدينه]] بر پيامبر اسلام(ص) نازل شده است<ref>ترجمه تفسير مجمعالبيان، ج3، ص 222</ref>. | سوره آل عمران در [[مدينه]] بر پيامبر اسلام(ص) نازل شده است<ref>ترجمه تفسير مجمعالبيان، ج3، ص 222</ref>. | ||
از آن جا كه سوره آل عمران بعد از [[سوره انفال]] و قضاياى جنگ «بدر» و «احد» و «حمراءالاسد» و قبل از [[سوره احزاب]] (و [[جنگ احزاب]] كه در سال پنجم اتفاق افتاد<ref>ر. ك مقاصد و اهداف قرآن، ص 57</ref>) فرود آمده، مى توان گفت كه اين سوره حدود سال چهارم هجرى نازل شده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج3، ص23</ref>. | از آن جا كه سوره آل عمران بعد از [[سوره انفال]] و قضاياى جنگ «بدر» و «احد» و «حمراءالاسد» و قبل از [[سوره احزاب]] (و [[جنگ احزاب]] كه در سال پنجم اتفاق افتاد<ref>ر. ك مقاصد و اهداف قرآن، ص 57</ref>) فرود آمده، مى توان گفت كه اين سوره حدود سال چهارم هجرى نازل شده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج3، ص23</ref>. | ||
=فضای نزول= | |||
نزول سوره آلعمران در سال چهارم هجری و پس از سوره انفال در هنگامی بود كه پيش از آن حكومت پيامبر(ص) به خاطر تشريع قوانين و مقررات جامعه اسلامی و پيروزی در جنگ بدر، تا حدودی استقرار يافته و مسلمانان را در موقعيت ممتازی قرار داده بود. همين امر هشداری جدی برای دشمنان اسلام به حساب ميآمد.[25] | |||
از سويی شکست مسلمانان در جنگ احد، دشمنان اسلام از يهوديان، مسيحيان و مشركان را نسبت به مقابله با اسلام بيباکتر کرد و هر كدام به گونه اى در صدد خاموش كردن نور اسلام برآمدند. پس از اين شکست عبرت آموز، [[قريش]] و ديگر احزاب مشرك عرب به يك صف درآمدند تا ضربه نهايى را (در [[خندق]]) فرود آورند. اهل كتاب، از يهوديان متن جزيره گرفته تا مسيحيان حاشيه آن، هماهنگ شدند تا با احتجاجها و جدالها و تشكيكها، ضربهای فكرى و روحى به مسلمانان بزنند<ref>پرتوى از قرآن، ج 5، ص6</ref>، و از طرف ديگر دو امپراتورى بزرگِ آن زمان، يعنی [[ايران]] و [[روم]] نيز نسبت به حکومت نوپاى اسلام حساس شده بودند<ref>الميزان فی تفسير القرآن، ج 3، ص6</ref>. | |||
اين مطالب همگی بيانگر اين معناست که اين سوره در زمانی نازل شده است که مردم از يهودی و مسيحی و مشرك همه بر عليه اسلام قيام كرده بودند و مسلمانان به شدت در حال دفاع از حوزه دين بودند و لحظه اى امنيت نداشتند. از اين رو بايد همه توان خود را برای مقابله با آنان بسيج ميکردند<ref>همان</ref>. در اين هنگام سوره مبارکه آلعمران نازل شد و راه مقابله با دشمنان را به مؤمنان يادآور شد. با توجه به فضای نزول سوره آلعمران، ميتوان «بيان راهکارهای ايجاد و تقويت انسجام درونی جامعه دينی و کسب آمادگی لازم برای مقابله با دشمنان نظامی و فرهنگي» را مقصود و غرض اصلی سوره دانست. اين مقصود را بسياری از مفسران برگزيدهاند و آن را با عبارتهای مختلف بيان کردهاند<ref>الموسوعة القرآنية، خصائصالسور، ج 2، ص23؛ مواهبالرحمان فی تفسير القرآن، ج 5، ص5 ؛ تفسير أحسنالحديث، ج 2، ص3.</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= |