۸۷٬۸۱۰
ویرایش
اسلام در اندونزی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اسلام گرا' به 'اسلام‌گرا') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
«نخستین واکنش به حاکمیت تثبیت شده هلندى‌ها و اضمحلال طبقه اشراف، از جوامع مسلمان سربرآورد. توازن ناپایدار قدرت، زمینه را براى مخالفت مجدد نخبگان فراهم ساخت... مقاومت روستاییان به رهبرى روحانیون همزمان با جنگ‌هاى جاوه در سال‌هاى 1820ـ1830 م آغاز شد.» <ref>همان، ص 285.</ref><br> | «نخستین واکنش به حاکمیت تثبیت شده هلندى‌ها و اضمحلال طبقه اشراف، از جوامع مسلمان سربرآورد. توازن ناپایدار قدرت، زمینه را براى مخالفت مجدد نخبگان فراهم ساخت... مقاومت روستاییان به رهبرى روحانیون همزمان با جنگ‌هاى جاوه در سال‌هاى 1820ـ1830 م آغاز شد.» <ref>همان، ص 285.</ref><br> | ||
با این حال تاریخ آغاز مبارزات مسلمانان در برابر استعمار تقریباً به دو قرن قبل از این بر می‌گردد. در واقع استعمار در بدو ورودش در خاک اندونزى با واکنش منفى مسلمانان مواجه شد و پس از پیشروى و ایجاد جاى پا و تثبیت نیز هیچ گاه نتوانست رضایت مسلمانان را به سوى خود جلب کند یا آنان را وادار به سازش و بى تفاوتى نماید. مهم ترین جنگ‌هاى آزادى بخش مسلمانان تا سال 1629م به رهبرى آلونگ هونگوگوسامو هدایت و سازماندهى می‌گردید و پس از وى، سلطان عبدالفتاح ظهور کرد و نیروهاى مبارز و استقلال طلب را ساماندهى و رهبرى نمود.<br> | با این حال تاریخ آغاز مبارزات مسلمانان در برابر استعمار تقریباً به دو قرن قبل از این بر می‌گردد. در واقع استعمار در بدو ورودش در خاک اندونزى با واکنش منفى مسلمانان مواجه شد و پس از پیشروى و ایجاد جاى پا و تثبیت نیز هیچ گاه نتوانست رضایت مسلمانان را به سوى خود جلب کند یا آنان را وادار به سازش و بى تفاوتى نماید. مهم ترین جنگ‌هاى آزادى بخش مسلمانان تا سال 1629م به رهبرى آلونگ هونگوگوسامو هدایت و سازماندهى می‌گردید و پس از وى، سلطان عبدالفتاح ظهور کرد و نیروهاى مبارز و استقلال طلب را ساماندهى و رهبرى نمود.<br> | ||
هم چنان که مبارزات مردم مسلمان بر ضد استعمار ادامه می‌یافت تجارب جدید و ضرورت‌هاى نوین مبارزاتى براى مسلمانان رونما می‌گردید که از جمله آن ساماندهى مبارزات و تشکل یافتگى نیروها در قالب سازمان‌هاى منسجم و آموزش دیده و کارآموزده بود. از این رو به تدریج احزابى با اهداف، رویکرد و عناوین اسلامى در صحنه سیاسى و مبارزاتى اندونزى ظاهر گردیدند که از جمله مهم ترین آنها می‌توان به حزب الله و سبیل الله اشاره کرد که نقش مهمى در بیرون راندن یا دفع حضور مجدد نیروهاى استعمار هلندى ایفا کردند. | هم چنان که مبارزات مردم مسلمان بر ضد استعمار ادامه می‌یافت تجارب جدید و ضرورت‌هاى نوین مبارزاتى براى مسلمانان رونما می‌گردید که از جمله آن ساماندهى مبارزات و تشکل یافتگى نیروها در قالب سازمان‌هاى منسجم و آموزش دیده و کارآموزده بود. از این رو به تدریج احزابى با اهداف، رویکرد و عناوین اسلامى در صحنه سیاسى و مبارزاتى اندونزى ظاهر گردیدند که از جمله مهم ترین آنها می‌توان به حزب الله و سبیل الله اشاره کرد که نقش مهمى در بیرون راندن یا دفع حضور مجدد نیروهاى استعمار هلندى ایفا کردند. ام.جى.هوکر، اسلام در جنوب شرقى آسیا، ص 205. در سال‌هاى بعد به خصوص سال 1945م مسلمانان اندونزى حزب بزرگ و مهم «ماشومى» را تأسیس کردند و کلیه سازمان‌هاى مهم اجتماعى و فرهنگى مسلمان در این حزب پذیرفته شدند. آنها قول دادند که ماشومى تنها حزب سیاسى براى مسلمانان باشد.<br> | ||
حزب مزبور تا سال 1952م به عنوان یکى از دو حزب بزرگ و سراسرى اندونزى شناخته می‌شد و حزب دیگر که گرایش ناسیونالیستى داشت نیز از لحاظ دینى ضد دین نبود و با توجه به گرایش عمومى معنوى و دینى مردم اندونزى، این حزب در واقع نسبت به دین موضع بى طرف گرفته بود.<br> | حزب مزبور تا سال 1952م به عنوان یکى از دو حزب بزرگ و سراسرى اندونزى شناخته می‌شد و حزب دیگر که گرایش ناسیونالیستى داشت نیز از لحاظ دینى ضد دین نبود و با توجه به گرایش عمومى معنوى و دینى مردم اندونزى، این حزب در واقع نسبت به دین موضع بى طرف گرفته بود.<br> | ||
این در حالیست که از اوایل قرن بیستم انجمن‌هاى متعدد دینى در اندونزى جهت فعالیت‌هاى فرهنگى و دینى که بعداً نقش مهمى در استقلال طلبى و استعمارستیزى در اندونزى ایفا کردند شکل گرفت. از جمله آنها می‌توان به تأسیس [[انجمن محمدیه]] در سال 1912م و [[نهضت العلماء اندونزی]] در سال 1924م اشاره کرد که هدف از تأسیس آنها فعالیت‌هاى دینى و سامان بخشى به تبلیغات اسلامى و شناساندن بهتر اسلام به مردم تشنه معارف اسلامى و شیفته معنویت بوده است. <ref>عبدالمجید ناصرى داوودى، همان، ص 218.</ref><br> | این در حالیست که از اوایل قرن بیستم انجمن‌هاى متعدد دینى در اندونزى جهت فعالیت‌هاى فرهنگى و دینى که بعداً نقش مهمى در استقلال طلبى و استعمارستیزى در اندونزى ایفا کردند شکل گرفت. از جمله آنها می‌توان به تأسیس [[انجمن محمدیه]] در سال 1912م و [[نهضت العلماء اندونزی]] در سال 1924م اشاره کرد که هدف از تأسیس آنها فعالیت‌هاى دینى و سامان بخشى به تبلیغات اسلامى و شناساندن بهتر اسلام به مردم تشنه معارف اسلامى و شیفته معنویت بوده است. <ref>عبدالمجید ناصرى داوودى، همان، ص 218.</ref><br> | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
با همه فراز و فرودهایى که تاریخ اندونزى در دهه‌هاى اخیر به خود دیده است، اکنون نیز مردم اندونزى از باورمندترین و اصول گراترین مسلمانان جهان به شمار می‌روند. آنان به دلیل ورود مسالمت آمیز و فرهنگى اسلام در سرزمین شان با خشونت و افراطى گرى که توسط برخى جریان‌هاى متحجر جوامع اسلامى تزریق می‌گردد، مخالف اند و به رغم سرمایه گذارى فراوان در دهه‌هاى اخیر براى آن، کم ترین تأثیر را پذیرفته‌اند. همان گونه که در مقابل میسونرهاى غربى که با اشکال مختلف و تحت بهانه‌هاى مختلف از جمله در اواخر سال گذشته، به دلیل زلزله سونامى به ترویج آیین مسیحیت می‌پردازند، مقاومت نشان داده آنان را دست خالى به کشورشان عودت می‌دهند. اکنون حدود 550 هزار مسجد در اندونزى وجود دارد. مساجد اندونزى به رغم کثرت، بیش از بسیارى از مناطق اسلامى، شاهد تراکم نمازگزاران و عبادات جمعى آنان می‌باشد.<br> | با همه فراز و فرودهایى که تاریخ اندونزى در دهه‌هاى اخیر به خود دیده است، اکنون نیز مردم اندونزى از باورمندترین و اصول گراترین مسلمانان جهان به شمار می‌روند. آنان به دلیل ورود مسالمت آمیز و فرهنگى اسلام در سرزمین شان با خشونت و افراطى گرى که توسط برخى جریان‌هاى متحجر جوامع اسلامى تزریق می‌گردد، مخالف اند و به رغم سرمایه گذارى فراوان در دهه‌هاى اخیر براى آن، کم ترین تأثیر را پذیرفته‌اند. همان گونه که در مقابل میسونرهاى غربى که با اشکال مختلف و تحت بهانه‌هاى مختلف از جمله در اواخر سال گذشته، به دلیل زلزله سونامى به ترویج آیین مسیحیت می‌پردازند، مقاومت نشان داده آنان را دست خالى به کشورشان عودت می‌دهند. اکنون حدود 550 هزار مسجد در اندونزى وجود دارد. مساجد اندونزى به رغم کثرت، بیش از بسیارى از مناطق اسلامى، شاهد تراکم نمازگزاران و عبادات جمعى آنان می‌باشد.<br> | ||
اکثر مسلمانان اندونزى پیرو مذهب شافعى می‌باشند و شمارى نیز از سایر [[مذاهب اسلامى]] مانند حنفى، حنبلى، مالکى و جعفرى و زیدى و اسماعیلى پیروى می‌کنند. فرقه‌هاى مختلف تصوف نیز در آن کشور حضور دارند که از جمله آنها می‌توان به نقشبندیه و تیجانیه اشاره کرد. یکى از محققان آن کشور می‌نویسد:<br> | اکثر مسلمانان اندونزى پیرو مذهب شافعى می‌باشند و شمارى نیز از سایر [[مذاهب اسلامى]] مانند حنفى، حنبلى، مالکى و جعفرى و زیدى و اسماعیلى پیروى می‌کنند. فرقه‌هاى مختلف تصوف نیز در آن کشور حضور دارند که از جمله آنها می‌توان به نقشبندیه و تیجانیه اشاره کرد. یکى از محققان آن کشور می‌نویسد:<br> | ||
«اکثر مردم مسلمان اندونزى پیرو مذهب شافعى‌اند و مذاهب دیگر اسلامى که در آن کشور پیروان قابل توجهى دارند حنفى، مالکى، حنبلى و [[شیعه اثنى عشرى]]، زیدى و علوى با برخى طریقه‌هاى تصوف مثل [[نقشبندیه]] و [[تیجانیه]] می‌باشند. مردم مسلمان اندونزى از ملت‌هاى متدین و ملتزم به ارزش‌هاى دینى اند و این امر با توجه به کثرت مساجد در آن قابل اثبات است.» | «اکثر مردم مسلمان اندونزى پیرو مذهب شافعى‌اند و مذاهب دیگر اسلامى که در آن کشور پیروان قابل توجهى دارند حنفى، مالکى، حنبلى و [[شیعه اثنى عشرى]]، زیدى و علوى با برخى طریقه‌هاى تصوف مثل [[نقشبندیه]] و [[تیجانیه]] می‌باشند. مردم مسلمان اندونزى از ملت‌هاى متدین و ملتزم به ارزش‌هاى دینى اند و این امر با توجه به کثرت مساجد در آن قابل اثبات است.» <ref>سید محمد الکاف، تعامل اهل السنة مع قضیة عاشوراء فى اندونیسیا، ص 2.</ref><br> | ||
=تعامل مذاهب اسلامى در اندونزى= | =تعامل مذاهب اسلامى در اندونزى= | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
[[رده: اندونزی]] | [[رده: اندونزی]] | ||
[[رده: منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده: منشورات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | ||
<references /> | |||