عقبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
مسعودی مورخ مشهور، عقبیه را از زیر شاخه‌های فرقه‌های هشت گانه زیدیه برشمرده است، که عبارت است از: [[جارودیه]]، [[مرثدیه]]، [[ابریقیه]]، [[یعقوبیه]]، [[نعیمیه]]، [[ابتریه]]، [[جریریه]] و [[یمانیه]]. <ref>مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45
مسعودی تاریخ‌نگار مشهور، عقبیه را از زیر شاخه‌های فرقه‌های هشت گانه زیدیه دانسته که عبارت است از: [[جارودیه]]، [[مرثدیه]]، [[ابریقیه]]، [[یعقوبیه]]، [[نعیمیه]]، [[ابتریه]]، [[جریریه]] و [[یمانیه]]. <ref>مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45
</ref> البته در اثر موجود از مروج الذهب، نام عقبیه برده نشده است و ممکن است مقصود [[مصحف نعیمیه]] باشد. <ref>مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45</ref> در ضمن در برخی دیگر از منابع آمده است که این فرقه از پیروان عبدالله بن محمد عقبی بوده و امامت را وابسته به فقط فرزندان [[حسن و حسین علیهم‌السلام]] نمی‌دانستند، بلکه معتقد بودند که این مقام برای کسی است که از تبار [[علویان]] باشد.
</ref> البته در اثر موجود از مروج الذهب، نام عقبیه نیامده و ممکن است مقصود [[مصحف نعیمیه]] باشد. <ref>مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45</ref> البته در برخی دیگر از منابع آمده است که این فرقه از پیروان عبدالله بن محمد عقبی بوده است که امامت را به فرزندان امام [[حسن و حسین علیهم‌السلام|حسن و امام حسین علیهماالسلام]] منحصر نمی کردند، بلکه معتقد بودند که این مقام برای کسی است که از تبار [[علویان]] باشد.
<ref>ر ک. صابری حسین، تلخیصی از تاریخ فرق اسلامی، ص 104</ref>
<ref>ر ک. صابری حسین، تلخیصی از تاریخ فرق اسلامی، ص 104</ref>



نسخهٔ ‏۵ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۶

عقبیه‏ شاخه‌ای از فرقه «زیدیه» بودند.[۱] [۲]

تاریخچه

مسعودی تاریخ‌نگار مشهور، عقبیه را از زیر شاخه‌های فرقه‌های هشت گانه زیدیه دانسته که عبارت است از: جارودیه، مرثدیه، ابریقیه، یعقوبیه، نعیمیه، ابتریه، جریریه و یمانیه. [۳] البته در اثر موجود از مروج الذهب، نام عقبیه نیامده و ممکن است مقصود مصحف نعیمیه باشد. [۴] البته در برخی دیگر از منابع آمده است که این فرقه از پیروان عبدالله بن محمد عقبی بوده است که امامت را به فرزندان امام حسن و امام حسین علیهماالسلام منحصر نمی کردند، بلکه معتقد بودند که این مقام برای کسی است که از تبار علویان باشد. [۵]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334
  2. رجب البرسی مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 210.
  3. مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45
  4. مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45
  5. ر ک. صابری حسین، تلخیصی از تاریخ فرق اسلامی، ص 104