سعید بن مسیّب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'می داشت' به 'می‌داشت')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سعید بن مسیّب.png |سعید بن مسیّب|پیوند=Special:FilePath/سعید_بن_مسیّب.jpg]]
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| عنوان = سعید بن مسیّب
!نام
| تصویر = سعید بن مسیّب.png
!سعید بن مسیّب
| نام = سَعید بن مُسَیِّب بن حَزَن قَرَشی مَخْزومی
|-
| نام‌های دیگر = سید التابعین
|نام کامل
| سال تولد =
|سَعید بن مُسَیِّب بن حَزَن قَرَشی مَخْزومی
| تاریخ تولد =
|-
| محل تولد = [[مدینه]]
|لقب
| سال درگذشت = سال ۹۴.ق
|سید التابعین
| تاریخ درگذشت =
|-
| محل درگذشت = مدینه
|کنیه
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[زید بن ثابت]] |[[ابن عباس]] |ابن عمر |[[عایشه]] |[[علی بن ابی طالب|امام علی(علیه‌السلام)]] ... }}
|ابو محمد
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |زهری |[[قتاده]] |عمربن دینار |یحیی بن سعید }}
|-
| دین = [[اسلام]]
|محل زندگی
| مذهب = [[شیعه]]
|[[مدینه]]
| آثار =
|-
| فعالیت‌ها =
|داماد
| وبگاه =
|[[ابوهریره]]
}}
|-
'''سعید بن مسیب بن حزن مخزومی'''، یکی از فقهای هفت‌گانه [[مدینه]] واز یاران برجسته [[علی بن الحسین (زین العابدین)|حضرت علی بن الحسین (علیه‌السلام)]] بود. سعید بن مسیب تا پایان عمر پیرو اهل‌‏بیت عصمت‏ باقی ماند.
|اساتید
در تاریخ ولادت و وفاتش اندکی اختلاف است. به نوشته مورخان او در سال 15 هجری دیده به جهان گشود و در سال 94 یا 95 هجری‏ بدرود حیات گفت. سال رحلت او را <big>سنه الفقهاء</big> می‏‌نامند: زیرا در این سال‏ بسیاری از عالمان وارسته و فقهای برجسته [[شیعه]] وفات یافتند. او از بزرگان [[تابعان]] و نخستین فقیهان مدینه به شمار می‌رود. بلکه فقیه الفقهاء و موسس مکتب فقهی مدینه می‌باشد: درعالم [[شیعه]] نیز از عالمان و محدثان شیعه است: از جمله افرادی است که عصر چهار معصوم: امام علی، امام حسن، امام حسین و [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد(علیه‌السلام)]] را درک کرده است: از جمله معدود [[اصحاب]] اولیه امام سجاد(علیه‌السلام) به شمار می‌رود. وی از مخالفان [[بنی امیه|بنی‌امیه]] بود و از بیعت با [[یزید|یزید بن معاویه]] خودداری کرد. ابن مسیب به ویژه پس از آنکه به خواستگاری [[عبدالملک بن مروان|عبدالملک مروان]] از دخترش برای ولیعهد و فرزندش ولید جواب رد داد و دخترش را در برابر دو درهم مهریه، به عقد مردی تهیدست درآورد، مورد خشم [[خلیفه]] قرار گرفت.
|زید بن ثابت [[ابن عباس]] ابن عمر [[عایشه]] [[امام علی(ع)]]..
|-
|شاگردان
|زهری قتاده عمربن دینار یحیی بن سعید
|-
|[[دین]]
|[[اسلام]]
|-
|[[مذهب]]
|[[شیعه]]
|-
|فوت
|سال ۹۴ قمری
|-
|محل فوت
|[[مدینه]]
|-
|محل دفن
|مدینه • [[قبرستان بقیع]]
|-
|}
</div>


'''سعید بن مسیب بن حزن مخزومى'''، قرشى بود; ابومحمد کنیه داشت و مادرش ام‏ حبیب خوانده مى‌‏شد. وى یکى از فقهاى هفت‌گانه [[مدینه]] واز یاران برجسته [[امام سجاد|حضرت على بن الحسین(ع)]] بود. سعید بن مسیب تا پایان عمر پیرو [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‌‏بیت عصمت]]‏ باقى ماند.
== تولد ==
در تاریخ ولادت و وفاتش اندکى اختلاف است. به نوشته مورخان او در سال 15 هجرى دیده به جهان گشود و در سال 94 یا 95 هجرى‏بدرود حیات گفت.
سعید بن مسیب در سال 15 یا17 هجری در عهد خلافت [[عمر]]، در شهر [[مدینه]] متولد شده و در همان شهر به تحصیل علم و دانش پرداخته واز محضر [[اصحاب]] پیامبر(صلی الله علیه) و اساتید و [[محدّث|محدثان]] این شهر بهره برده و همان‌گونه که از شرح احوال او بر می‌آید، غالب عمرش را در مدینه گذرانده و جز برای [[حج]] از آن خارج نشده است ولی با توجه به این که او چهل دفعه به [[حج]] مشرف شده، می‌توان گفت که از [[محدّث|محدثان]] [[مکه]] نیز بهره‌ها برده است.
سال رحلت او را <big>سنه الفقهاء</big> مى‏‌نامند; زیرا در این سال‏ بسیارى از عالمان وارسته و فقهاى برجسته [[شیعه]] وفات یافتند


او از بزرگان [[تابعان]] و نخستین فقیهان مدینه به شمار می‌رود. بلکه فقیه الفقهاء و موسس [[مکتب فقهی]] مدینه می باشد; درعالم [[شیعه]] نیز از عالمان و محدثان شیعه است; از جمله افرادی است که عصر چهار معصوم; [[امام علی]]، [[امام حسن]]، [[امام حسین]] و [[امام سجاد (ع)]] را درک کرده است; از جمله معدود [[اصحاب]] اولیه امام سجاد(ع) به شمار می‌رود.  
== خاندان ==
سعید بن مسیب از قبیله بنی مخزوم است و پدر او مسیب و جدش حزن، هردو پیامبر (صلی الله علیه) را درک کرده‌اند و از کسانی هستند که در [[فتح مکه]] [[اسلام]] آوردند و به نقلی مسیب از [[مهاجران]] بوده و در غزوه حدیبیه و [[بیعت رضوان]]، حضور داشته است. پیامبراکرم (صلی الله علیه) به حزن بن ابی وهب، جد سعید، پیشنهاد کرد که نامش را به سهل تغییر دهد ولی او نپذیرفت و گفت: می‌خواهم به نامی که پدر و مادرم برای من نهاده‌اند، خوانده شوم.


وی از مخالفان [[بنی امیه]] بود و از بیعت با [[یزید بن معاویه]] خودداری کرد. ابن مسیب به ویژه پس از آنکه به خواستگاری [[عبدالملک مروان]] از دخترش برای ولیعهد و فرزندش ولید جواب رد داد و دخترش را در برابر دو درهم مهریه، به عقد مردی تهیدست درآورد، مورد خشم [[خلیفه]] قرار گرفت.
خاندان سعید، نوعی رابطه و خویشی سببی با [[بنی هاشم|بنی‌هاشم]] داشته‌اند: زیرا برادر حزن، هبیره بن ابی وهب، شوهر ام هانی، خواهر [[علی بن ابی‌طالب|امیرمومنان علی(علیه‌السلام)]] بود. فرزندان هبیره، خواهرزادگان علی (علیه‌السلام) شیعیان خوبی بودند و از یاران امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به شمار می‌آمدند. مصقله بن هبیره والی منطقه اردشیر خره در عصر حکومت آن حضرت بود. هم‌چنین جعده بن هبیره از سوی علی (علیه‌السلام)در [[خراسان]] والی بود.  


=تولد=
از این رو در خاندان سعید، احتمالا گرایش ضد هاشمی که تمایل غالب قریشیان بود، کمتر بوده است. به استثنای یک مورد که زبیربن بکار نقل کرده: حزن، جد سعید در جریان [[سقیفه بنی ساعده|سقیفه]]، از [[خالد بن ولید]] که علیه [[انصار]] سخنرانی کرده بود، طرفداری نموده و درتعریف و مدح او شعر سروده بود.


سعید بن مسیب در سال 15 یا17 هجری در عهد خلافت [[عمر]]، در شهر مدینه متولد شده و در همان شهر به تحصیل علم و دانش پرداخته واز محضر [[اصحاب]] [[پیامبر(ص)]]و اساتید و [[محدثان]] این شهر بهره برده و همان گونه که از شرح احوال او بر می آید، غالب عمرش را در مدینه گذرانده و جز برای [[حج]] از آن خارج نشده است ولی با توجه به این که او چهل دفعه به حج مشرف شده، می توان گفت که از محدثان [[مکه]] نیز بهره ها برده است.  
البته این مساله، بیشتر جنبه قبیلگی و تعصب قومی‌ داشته است: زیرا خالد نیز از قبیله بنی‌مخزوم بوده است. مسیب، پدر سعید تاجر بوده و خرید و فروش روغن می‌کرده است.


=خاندان=
== ویژگی‌های سعید ==


سعید بن مسیب از [[قبیله بنی مخزوم]] است و پدر او مسیب و جدش حزن، هردو [[پیامبر(ص)]]را درک کرده اند و از کسانی هستند که در [[فتح مکه]] [[اسلام]] آوردند و به نقلی مسیب از مهاجران بوده و در [[غزوه حدیبیه]] و [[بیعت رضوان]]، حضور داشته است. [[پیامبراکرم(ص)]]به حزن بن ابی وهب، جد سعید، پیشنهاد کرد که نامش را به سهل تغییر دهد ولی او نپذیرفت و گفت: می خواهم به نامی که پدر و مادرم برای من نهاده اند، خوانده شوم.
=== سید تابعان ===
[[تابعین|تابعان]] کسانی هستند که محضر رسول خدا (صلی الله علیه) را درک نکردند، ولی اصحاب آن حضرت را دیدند: لذا تمام کسانی که بعد از رحلت پیامبراکرم (صلی الله علیه) به دنیا آمدند، از تابعان به شمار می‌آیند. بدین معنی که به تدریج اصحاب پیامبر (صلی الله علیه) از دنیا رفتند و مردم درمسائل شرعی به فقهای تابعان رجوع می‌کردند که سعید بن مسیب از مهمترین فقیهان این عصر بود و به گفته [[ابن خلکان]]، <sup>سیدالتابعین</sup> به شمار می‌آمد.  


خاندان سعید، نوعی رابطه و خویشی سببی با [[بنی هاشم]] داشته اند; زیرا برادر حزن، هبیره بن ابی وهب، شوهر ام هانی، خواهر[[امیرمومنان علی(ع)]]بود. فرزندان هبیره، خواهرزادگان [[علی(ع)]]شیعیان خوبی بودند و از یاران [[امیرالمؤمنین(ع)]]به شمارمی آمدند. مصقله بن هبیره والی منطقه اردشیر خره در عصر حکومت آن حضرت بود. همچنین جعده بن هبیره از سوی علی(ع)در [[خراسان]] والی بود.  
=== فقیه مدینه ===
در اواخر قرن اول هجری دو مکتب و مدرسه فقهی در میان مسلمانان پدید آمد: [[مکتب عراق]] و [[مکتب مدینه]].


از این رو در خاندان سعید، احتمالا گرایش ضد هاشمی که تمایل غالب قریشیان بود، کمتر بوده است. به استثنای یک مورد که زبیربن بکار نقل کرده: حزن، جد سعید در جریان سقیفه، از خالدبن ولید که علیه انصار سخنرانی کرده بود، طرفداری نموده و درتعریف و مدح او شعر سروده بود.
مکتب عراق را مکتب رای و مکتب مدینه را مکتب حدیث می‌گفتند. فقهای [[عراق]] بیشتر بر رای و استدلال عقلی تکیه می‌کردند ولی فقهای مدینه بر احادیث و روایات فقهی تکیه داشتند. از میان فقهای چهارگانه [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]]، [[ابوحنیفه]] نماینده مکتب عراق و [[مالک بن انس]] نماینده مکتب مدینه بود.


البته این مساله، بیشتر جنبه قبیلگی و تعصب قومی‌داشته است; زیرا خالد نیز از قبیله بنی مخزوم بوده است. مسیب، پدر سعیدتاجر بوده و خرید و فروش روغن می کرده است.  
سعید بن مسیب در عصر خود یکی از مهمترین فقیهان مدینه به شمار می‌آمد و به گفته ابن سعد، رئیس فقیهان مدینه بود. بلکه موسس مکتب فقهی مدینه به شمار می‌آمد.


=ویژگیهای سعید=
== اهل ورع و عبادت ==
سعید بن مسیب از عابدان و زاهدان عصر خود بود: ابن خلکان درمورد او می‌گوید: او میان فقه و حدیث و زهد و عبادت و ورع راجمع کرده بود.


==سید تابعان==
سعید پیوسته ملازم [[مسجد النبى|مسجدالنبی]] بود و سی سال [[نماز جماعت]] آن جا راترک نکرده بود. روزی چشمش درد می‌کرد، آب و هوای وادی عقیق رابه او توصیه کردند، ولی او از رفتن به آن جا امتناع کرد و گفت: پس چگونه به [[نماز]] جماعت صبح و عشای مسجد النبی برسم؟!


تابعان کسانی هستند که محضر [[رسول خدا(ص)]]را درک نکردند، ولی اصحاب آن حضرت را دیدند; لذا تمام کسانی که بعد از [[رحلت پیامبراکرم(ص)]] به دنیا آمدند، از تابعان به شمار می آیند. بدین معنی که به تدریج اصحاب پیامبر(ص) از دنیا رفتند و مردم درمسائل شرعی به فقهای تابعان رجوع می‌کردند که سعید بن مسیب از مهمترین فقیهان این عصر بود و به گفته [[ابن خلکان]]، <sup>سیدالتابعین</sup> به شمار می آمد.  
== جایگاه علمی ==
سعید بن مسیب از دانشمندان بی‌بدیل عصر خویش بود و عالم علی الاطلاق مدینه به شمار می‌رفت و از جمله فقهای هفت‌گانه اولیه مدینه بود که عبارتند از: عروه بن زبیر، ابوبکربن عبدالرحمن مخزومی، سلیمان بن یسار، عبیدالله بن عتبه، خارجه بن زید، قاسم بن محمدبن ابی‌بکر و سعیدبن مسیب که دو نفر اخیر را از پیروان اهل‌بیت(علیه‌السلام) و شاگردان [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام سجاد(علیه‌السلام)]] دانسته‌اند.


==فقیه مدینه==
در مورد مکانت علمی سعید بن مسیب همین بس که [[علی بن الحسین (زین العابدین)|امام زین‌العابدین (علیه‌السلام)]] درباره او فرمود:


در اواخر قرن اول هجری دو مکتب و مدرسه فقهی در میان [[مسلمانان]] پدید آمد: [[مکتب عراق]] و [[مکتب مدینه]].
«سعیدبن مسیب آگاه‌ترین مردم به آثار گذشتگان است و از لحاظ فهم و درک مسائل از همه قوی‌تر می‌باشد.»


مکتب عراق را مکتب رای و مکتب مدینه را مکتب حدیث می‌گفتند. فقهای [[عراق]] بیشتر بر رای و استدلال عقلی تکیه می‌کردند ولی فقهای مدینه بر [[احادیث]] و [[روایات]] فقهی تکیه داشتند. از میان فقهای چهارگانه [[اهل سنت]]، [[ابوحنیفه]] نماینده مکتب عراق و [[مالک بن انس]] نماینده مکتب مدینه بود.
== اساتید ==
سعید بن مسیب در تحصیل علم و دانش و گردآوری حدیث سعی بلیغ ورنج فراوان برده بود: چنان‌که خود می‌گوید: «شب‌ها و روزها را در جستجوی یک [[حدیث]] صرف می‌کردم.»


سعید بن مسیب در عصر خود یکی از مهمترین فقیهان مدینه به شمار می آمد و به گفته ابن سعد، رئیس فقیهان مدینه بود.بلکه موسس مکتب فقهی مدینه به شمار می آمد.  
در این راه از تمام راویان اخبار و محدثان عصر خود و صحابیان پیامبر (صلی الله علیه) سود برده بود، حتی گاهی خدمت همسران پیامبر (صلی الله علیه) می‌رسید و از آنان اخذ حدیث می‌کرد. اشخاصی از بزرگان صحابه چون [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر ابن عبدالله انصاری]] و [[سلمان فارسی]]، از اساتید او به شمار می‌رفتند. وی از محضر امیرمومنان علی (علیه‌السلام) بیشترین استفاده را کرده بود وبه نقل [[محمد بن عمر کشی|کشّی]] تربیت شده آن حضرت به شمار می‌رفت.


=اهل ورع و عبادت=
بعد از شهادت علی (علیه‌السلام) از محضر فرزندان آن حضرت بهره می‌برد و به نقل [[شیخ کلینی|کلینی]] در عصر [[امامت]] امام سجاد (علیه‌السلام)، از [[حواریین|حواریون]] و شاگردان نزدیک آن امام به شمار می‌رفت و پیوسته از محضر آن حضرت استفاده می‌کرد و احادیثی از آن جناب نقل کرده است.


سعید بن مسیب از عابدان و زاهدان عصر خود بود; ابن خلکان درمورد او می گوید: او میان [[فقه]] و [[حدیث]] و زهد و عبادت و ورع راجمع کرده بود.
== شاگردان ==
سعید بن مسیب استاد و سرپرست مکتب فقهی مدینه بود و غالب علم جویانی که به مدینه می‌آمدند، پای درس او می‌نشستند و از آراء فقهی و نظرات علمی او بهره می‌بردند و در معضلات و مشکلات فقهی محل رجوع مردم بود. [[عمر بن عبدالعزیز]] آنگاه که حاکم مدینه بود، در هیچ امری قضاوت نمی‌کرد، مگر این که درباره آن از سعید بن مسیب استفتاء می‌کرد.


سعید پیوسته ملازم [[مسجدالنبی]] بود و سی سال [[نماز جماعت]] آن جا راترک نکرده بود. روزی چشمش درد می کرد، آب و هوای وادی عقیق رابه او توصیه کردند، ولی او از رفتن به آن جا امتناع کرد و گفت: پس چگونه به [[نماز]] جماعت صبح و عشای مسجد النبی برسم؟!
اشخاصی از اصحاب ائمه (علیه‌السلام) چون ابوحمزه، ابوغالب اسدی، ثمالی و [[ابان بن تغلب]] از شاگردان سعید بن مسیب بودند و به واسطه او روایاتی از امام سجاد (علیه‌السلام) نقل کرده‌اند.


=جایگاه علمی=
== تشیع ==
[[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]] سعیدبن مسیب را در زمره اصحاب امام سجاد (علیه‌السلام) ذکر کرده است. و مرحوم [[محمد بن یعقوب کلینی|کلینی]] از امام صادق (علیه‌السلام) نقل کرده که سعید بن مسیب، قاسم بن محمد بن ابی‌بکر و ابوخالد کابلی از افراد مورد وثوق علی بن الحسین (علیه‌السلام) بودند.


سعید بن مسیب از دانشمندان بی بدیل عصر خویش بود و عالم علی الاطلاق مدینه به شمار می‌رفت و از جمله فقهای هفتگانه اولیه مدینه بود که عبارتند از: عروه بن زبیر، ابوبکربن عبدالرحمن مخزومی، سلیمان بن یسار، عبیدالله بن عتبه، خارجه بن زید، قاسم بن محمدبن ابی‌بکر و سعیدبن مسیب که دو نفر اخیر را از پیروان [[اهل بیت (ع)]] و شاگردان [[امام سجاد(ع)]] دانسته اند.
یکی دیگر از دلائل تشیع سعید بن مسیب، مواضع سیاسی کاملا ضد[[بنی امیه|اموی]] اوست. وی حکومت اموی را باطل و حاکمان آن را غاصب می‌دانست و در مورد [[یزید]] سخن او مشهور است که سال‌های حکومت [[یزید]] را سال‌های شوم معرفی کرده بود.


در مورد مکانت علمی سعید بن مسیب همین بس که [[امام زین‌العابدین(ع)]] درباره او فرمود:
سعید به جهت چنین مواضعی پیوسته مورد آزار و اذیت [[بنی امیه|امویان]] قرار می‌گرفت. زمانی به خاطر مخالفت با عبدالملک و اباء از به رسمیت شناختن فرزندان او، ولید و سلیمان، به عنوان ولیعهد تازیانه می‌خورد و به زندان می‌افتد. زمانی هم تحت نظر قرار می‌گیرد و از معاشرت با مردم محروم می‌شود.


«سعیدبن مسیب آگاه‌ترین مردم به آثار گذشتگان است و از لحاظ فهم و درک مسائل از همه قوی تر می باشد.»
سعیدبن مسیب علاوه بر مخالفت با [[بنی امیه|بنی‌امیه]]، در سایر مواضع سیاسی نیز با ائمه اطهار (علیه‌السلام) همسویی داشت. چنان که در فتنه [[عبدالله بن زبیر|ابن‌زبیر]]، با او [[بیعت]] نکرد و مورد آزار و اذیت عمال وی بود.


=اساتید=
برخی در مورد تشیع سعید اشکال کرده گفته‏‌اند: فتاوای او بیشتربا فقه [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] سازگار است تا طریقه اهل‌بیت (علیه‌السلام). دومین اشکالی که بر او گرفته‌اند، عدم حضور او در تشییع جنازه امام سجاد (علیه‌السلام) می‌باشد. صاحب منتهی المقال از این دو اشکال به نحو زیر پاسخ گفته است: «مخالفت طریقه او با طریقه اهل‌بیت (علیه‌السلام) منافاتی با تشیع او ندارد، چرا که بسیاری از اصحاب ائمه اطهار (علیه‌السلام) و اعاظم [[شیعیان]] آنها در بیشتر مسائل فقهی و فتاوای شرعی موافق اهل‌سنت هستند.


سعید بن مسیب در تحصیل علم و دانش و گردآوری حدیث سعی بلیغ ورنج فراوان برده بود; چنان که خود می گوید: «شبها و روزها را در جستجوی یک حدیث صرف می کردم
بلکه بعضی از نظریاتی که بعضی ازعلمای شیعه مثل [[ابن جنید]] قائل شدند مانند قیاس، به ضرورت [[مذهب]] باطل است: به ویژه اصحاب امام سجاد (علیه‌السلام) که به جهت شدت [[تقیه]]، قادر به اظهار اصول و فروع مذهب شیعه نبودند، مگر خیلی مسائل اندک، آن هم برای عده‌ای قلیل: چنان که شیعیانی که امامت امام باقر (علیه‌السلام) را نپذیرفتند (مثل [[زیدیه]]) در [[فروع دین]] از فقهای عامه پیروی کردند. شخصی چون [[عبدالله ابن عباس|ابن عباس]] که تشیع او مسلم است، بیشتر آراء و نظریاتش مخالف اصول شیعه است، اما حاضر نشدن سعیدبن مسیب در تشیع جنازه امام سجاد (علیه‌السلام) به احتمال قوی به خاطر تقیه ودفع [[تهمت]] بوده است


در این راه از تمام راویان اخبار و محدثان عصر خود و صحابیان پیامبر(ص) سود برده بود، حتی گاهی خدمت همسران پیامبر(ص) می رسید و از آنان اخذ حدیث می کرد. اشخاصی از بزرگان صحابه چون [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر ابن عبدالله انصاری]] و [[سلمان فارسی]]، از اساتید او به شمار می‌رفتند. وی از محضر [[امام علی|امیرمومنان علی(ع)]] بیشترین استفاده را کرده بود وبه نقل کشی تربیت شده آن حضرت به شمار می‌رفت.
== درگذشت ==
 
بالاخره این فقیه بزرگوار و محدث عالی مقام، پس از عمری بندگی و اطاعت و تحصیل و تدریس و نشر فرهنگ محمدی (صلی الله علیه)در سال 94 ه. در شهر مدینه درگذشت و در [[بقیع|قبرستان بقیع]] مدفون شد. این سال را به جهت مرگ عده‌ای از فقهاء در آن، <big>سنه الفقهاء</big> نامیدند. البته در مورد تاریخ مرگ سعید سال‌های 92،93، 95 و 105 هجری نیز نقل شده است.  
بعد از [[شهادت]] علی(ع)از محضر فرزندان آن حضرت بهره می برد و به نقل کلینی در عصر [[امامت]] امام سجاد(ع)، از حواریون و شاگردان نزدیک آن امام به شمار می‌رفت و پیوسته از محضر آن حضرت استفاده می کرد و احادیثی از آن جناب نقل کرده است.
 
=شاگردان=
 
سعید بن مسیب استاد و سرپرست مکتب فقهی مدینه بود و غالب علم جویانی که به مدینه می آمدند، پای درس او می نشستند و از آراءفقهی و نظرات علمی او بهره می بردند و در معضلات و مشکلات فقهی محل رجوع مردم بود. [[عمر بن عبدالعزیز]] آنگاه که حاکم مدینه بود،در هیچ امری قضاوت نمی کرد، مگر این که درباره آن از سعید بن مسیب استفتاء می کرد.
 
اشخاصی از اصحاب ائمه (ع) چون ابوحمزه، ابوغالب اسدی، ثمالی و ابان بن تغلب از شاگردان سعید بن مسیب بودند وبه واسطه او روایاتی از امام سجاد(ع) نقل کرده اند.
 
=تشیع=
 
[[شیخ طوسی]] سعیدبن مسیب را در زمره اصحاب امام سجاد(ع) ذکر کرده است. و مرحوم [[کلینی]] از [[امام صادق(ع)]] نقل کرده که سعید بن مسیب، قاسم بن محمدبن ابی‌بکر و ابوخالد کابلی از افراد مورد وثوق [[علی بن الحسین(ع)]] بودند.
 
یکی دیگر از دلائل تشیع سعید بن مسیب، مواضع سیاسی کاملا ضد[[اموی]] اوست. وی حکومت اموی را باطل و حاکمان آن را غاصب می دانست و در مورد [[یزید]] سخن او مشهور است که سالهای حکومت یزید را سالهای شوم معرفی کرده بود.
 
سعید به جهت چنین مواضعی پیوسته مورد آزار و اذیت [[امویان]] قرار می گرفت. زمانی به خاطر مخالفت با عبدالملک و اباء از به رسمیت شناختن فرزندان او، ولید و سلیمان، به عنوان ولیعهد تازیانه می خورد و به زندان می افتد. زمانی هم تحت نظر قرارمی گیرد و از معاشرت با مردم محروم می شود.
 
سعیدبن مسیب علاوه بر مخالفت بابنی امیه، در سایر مواضع سیاسی نیز با ائمه اطهار (ع) همسویی داشت. چنان که در فتنه [[ابن زبیر]]، با او [[بیعت]] نکرد و مورد آزار و اذیت عمال وی بود.
 
برخی در مورد تشیع سعید اشکال کرده گفته اند: فتاوای او بیشتربا فقه [[اهل سنت]] سازگار است تا طریقه اهل بیت(ع) . دومین اشکالی که بر او گرفته اند، عدم حضور او در تشییع جنازه امام سجاد(ع) می باشد. صاحب منتهی المقال از این دو اشکال به نحو زیر پاسخ گفته است: «مخالفت طریقه او با طریقه اهل بیت (ع) منافاتی با تشیع او ندارد، چرا که بسیاری از اصحاب ائمه اطهار(ع) و اعاظم [[شیعیان]] آنها در بیشتر مسائل فقهی و فتاوای شرعی موافق اهل سنت هستند.
 
بلکه بعضی از نظریاتی که بعضی ازعلمای شیعه مثل [[ابن جنید]] قائل شدند مانند قیاس، به ضرورت [[مذهب]] باطل است.; به ویژه اصحاب امام سجاد(ع) که به جهت شدت [[تقیه]]، قادر به اظهار [[اصول]] و [[فروع مذهب]] شیعه نبودند، مگر خیلی مسائل اندک، آن هم برای عده ای قلیل; چنان که شیعیانی که امامت [[امام باقر(ع)]] را نپذیرفتند (مثل [[زیدیه]]) در [[فروع دین]] از فقهای عامه پیروی کردند. شخصی چون [[ابن عباس]] که تشیع او مسلم است، بیشترآراء و نظریاتش مخالف اصول شیعه است، اما حاضر نشدن سعیدبن مسیب در تشیع جنازه امام سجاد(ع) به احتمال قوی به خاطر تقیه ودفع [[تهمت]] بوده است.»
 
=وفات=
 
بالاخره این فقیه بزرگوار و محدث عالی مقام، پس از عمری بندگی و اطاعت و تحصیل و تدریس و نشر فرهنگ محمدی(ص)در سال 94 ه . در شهر مدینه درگذشت و در [[قبرستان بقیع]] مدفون شد. این سال را به جهت مرگ عده ای از فقهاء در آن، <big>سنه الفقهاء</big> نامیدند. البته در مورد تاریخ مرگ سعید سالهای 92،93، 95 و 105 هجری نیز نقل شده است.  
 
=منبع=


=== منابع ===
[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4180/4206/27139/%D8%B3%D8%B9%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D9%85%D8%B3%DB%8C%D8%A8 برگرفته از سایتپایگاه اطلاع رسانی حوزه]
[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4180/4206/27139/%D8%B3%D8%B9%DB%8C%D8%AF-%D8%A8%D9%86-%D9%85%D8%B3%DB%8C%D8%A8 برگرفته از سایتپایگاه اطلاع رسانی حوزه]
 
[[رده:شخصیت‌ها]]
[[رده: تاریخ اسلام]]
[[رده:شخصیت‌های تاریخی]]
[[رده:تابعین]]
[[رده: راویان حدیث]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۴

سعید بن مسیّب
سعید بن مسیّب.png
نام کاملسَعید بن مُسَیِّب بن حَزَن قَرَشی مَخْزومی
نام‌های دیگرسید التابعین
اطلاعات شخصی
محل تولدمدینه
محل درگذشتمدینه
دیناسلام، شیعه
استادان
شاگردان
  • زهری
  • قتاده
  • عمربن دینار
  • یحیی بن سعید

سعید بن مسیب بن حزن مخزومی، یکی از فقهای هفت‌گانه مدینه واز یاران برجسته حضرت علی بن الحسین (علیه‌السلام) بود. سعید بن مسیب تا پایان عمر پیرو اهل‌‏بیت عصمت‏ باقی ماند. در تاریخ ولادت و وفاتش اندکی اختلاف است. به نوشته مورخان او در سال 15 هجری دیده به جهان گشود و در سال 94 یا 95 هجری‏ بدرود حیات گفت. سال رحلت او را سنه الفقهاء می‏‌نامند: زیرا در این سال‏ بسیاری از عالمان وارسته و فقهای برجسته شیعه وفات یافتند. او از بزرگان تابعان و نخستین فقیهان مدینه به شمار می‌رود. بلکه فقیه الفقهاء و موسس مکتب فقهی مدینه می‌باشد: درعالم شیعه نیز از عالمان و محدثان شیعه است: از جمله افرادی است که عصر چهار معصوم: امام علی، امام حسن، امام حسین و امام سجاد(علیه‌السلام) را درک کرده است: از جمله معدود اصحاب اولیه امام سجاد(علیه‌السلام) به شمار می‌رود. وی از مخالفان بنی‌امیه بود و از بیعت با یزید بن معاویه خودداری کرد. ابن مسیب به ویژه پس از آنکه به خواستگاری عبدالملک مروان از دخترش برای ولیعهد و فرزندش ولید جواب رد داد و دخترش را در برابر دو درهم مهریه، به عقد مردی تهیدست درآورد، مورد خشم خلیفه قرار گرفت.

تولد

سعید بن مسیب در سال 15 یا17 هجری در عهد خلافت عمر، در شهر مدینه متولد شده و در همان شهر به تحصیل علم و دانش پرداخته واز محضر اصحاب پیامبر(صلی الله علیه) و اساتید و محدثان این شهر بهره برده و همان‌گونه که از شرح احوال او بر می‌آید، غالب عمرش را در مدینه گذرانده و جز برای حج از آن خارج نشده است ولی با توجه به این که او چهل دفعه به حج مشرف شده، می‌توان گفت که از محدثان مکه نیز بهره‌ها برده است.

خاندان

سعید بن مسیب از قبیله بنی مخزوم است و پدر او مسیب و جدش حزن، هردو پیامبر (صلی الله علیه) را درک کرده‌اند و از کسانی هستند که در فتح مکه اسلام آوردند و به نقلی مسیب از مهاجران بوده و در غزوه حدیبیه و بیعت رضوان، حضور داشته است. پیامبراکرم (صلی الله علیه) به حزن بن ابی وهب، جد سعید، پیشنهاد کرد که نامش را به سهل تغییر دهد ولی او نپذیرفت و گفت: می‌خواهم به نامی که پدر و مادرم برای من نهاده‌اند، خوانده شوم.

خاندان سعید، نوعی رابطه و خویشی سببی با بنی‌هاشم داشته‌اند: زیرا برادر حزن، هبیره بن ابی وهب، شوهر ام هانی، خواهر امیرمومنان علی(علیه‌السلام) بود. فرزندان هبیره، خواهرزادگان علی (علیه‌السلام) شیعیان خوبی بودند و از یاران امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به شمار می‌آمدند. مصقله بن هبیره والی منطقه اردشیر خره در عصر حکومت آن حضرت بود. هم‌چنین جعده بن هبیره از سوی علی (علیه‌السلام)در خراسان والی بود.

از این رو در خاندان سعید، احتمالا گرایش ضد هاشمی که تمایل غالب قریشیان بود، کمتر بوده است. به استثنای یک مورد که زبیربن بکار نقل کرده: حزن، جد سعید در جریان سقیفه، از خالد بن ولید که علیه انصار سخنرانی کرده بود، طرفداری نموده و درتعریف و مدح او شعر سروده بود.

البته این مساله، بیشتر جنبه قبیلگی و تعصب قومی‌ داشته است: زیرا خالد نیز از قبیله بنی‌مخزوم بوده است. مسیب، پدر سعید تاجر بوده و خرید و فروش روغن می‌کرده است.

ویژگی‌های سعید

سید تابعان

تابعان کسانی هستند که محضر رسول خدا (صلی الله علیه) را درک نکردند، ولی اصحاب آن حضرت را دیدند: لذا تمام کسانی که بعد از رحلت پیامبراکرم (صلی الله علیه) به دنیا آمدند، از تابعان به شمار می‌آیند. بدین معنی که به تدریج اصحاب پیامبر (صلی الله علیه) از دنیا رفتند و مردم درمسائل شرعی به فقهای تابعان رجوع می‌کردند که سعید بن مسیب از مهمترین فقیهان این عصر بود و به گفته ابن خلکان، سیدالتابعین به شمار می‌آمد.

فقیه مدینه

در اواخر قرن اول هجری دو مکتب و مدرسه فقهی در میان مسلمانان پدید آمد: مکتب عراق و مکتب مدینه.

مکتب عراق را مکتب رای و مکتب مدینه را مکتب حدیث می‌گفتند. فقهای عراق بیشتر بر رای و استدلال عقلی تکیه می‌کردند ولی فقهای مدینه بر احادیث و روایات فقهی تکیه داشتند. از میان فقهای چهارگانه اهل‌سنت، ابوحنیفه نماینده مکتب عراق و مالک بن انس نماینده مکتب مدینه بود.

سعید بن مسیب در عصر خود یکی از مهمترین فقیهان مدینه به شمار می‌آمد و به گفته ابن سعد، رئیس فقیهان مدینه بود. بلکه موسس مکتب فقهی مدینه به شمار می‌آمد.

اهل ورع و عبادت

سعید بن مسیب از عابدان و زاهدان عصر خود بود: ابن خلکان درمورد او می‌گوید: او میان فقه و حدیث و زهد و عبادت و ورع راجمع کرده بود.

سعید پیوسته ملازم مسجدالنبی بود و سی سال نماز جماعت آن جا راترک نکرده بود. روزی چشمش درد می‌کرد، آب و هوای وادی عقیق رابه او توصیه کردند، ولی او از رفتن به آن جا امتناع کرد و گفت: پس چگونه به نماز جماعت صبح و عشای مسجد النبی برسم؟!

جایگاه علمی

سعید بن مسیب از دانشمندان بی‌بدیل عصر خویش بود و عالم علی الاطلاق مدینه به شمار می‌رفت و از جمله فقهای هفت‌گانه اولیه مدینه بود که عبارتند از: عروه بن زبیر، ابوبکربن عبدالرحمن مخزومی، سلیمان بن یسار، عبیدالله بن عتبه، خارجه بن زید، قاسم بن محمدبن ابی‌بکر و سعیدبن مسیب که دو نفر اخیر را از پیروان اهل‌بیت(علیه‌السلام) و شاگردان امام سجاد(علیه‌السلام) دانسته‌اند.

در مورد مکانت علمی سعید بن مسیب همین بس که امام زین‌العابدین (علیه‌السلام) درباره او فرمود:

«سعیدبن مسیب آگاه‌ترین مردم به آثار گذشتگان است و از لحاظ فهم و درک مسائل از همه قوی‌تر می‌باشد.»

اساتید

سعید بن مسیب در تحصیل علم و دانش و گردآوری حدیث سعی بلیغ ورنج فراوان برده بود: چنان‌که خود می‌گوید: «شب‌ها و روزها را در جستجوی یک حدیث صرف می‌کردم.»

در این راه از تمام راویان اخبار و محدثان عصر خود و صحابیان پیامبر (صلی الله علیه) سود برده بود، حتی گاهی خدمت همسران پیامبر (صلی الله علیه) می‌رسید و از آنان اخذ حدیث می‌کرد. اشخاصی از بزرگان صحابه چون جابر ابن عبدالله انصاری و سلمان فارسی، از اساتید او به شمار می‌رفتند. وی از محضر امیرمومنان علی (علیه‌السلام) بیشترین استفاده را کرده بود وبه نقل کشّی تربیت شده آن حضرت به شمار می‌رفت.

بعد از شهادت علی (علیه‌السلام) از محضر فرزندان آن حضرت بهره می‌برد و به نقل کلینی در عصر امامت امام سجاد (علیه‌السلام)، از حواریون و شاگردان نزدیک آن امام به شمار می‌رفت و پیوسته از محضر آن حضرت استفاده می‌کرد و احادیثی از آن جناب نقل کرده است.

شاگردان

سعید بن مسیب استاد و سرپرست مکتب فقهی مدینه بود و غالب علم جویانی که به مدینه می‌آمدند، پای درس او می‌نشستند و از آراء فقهی و نظرات علمی او بهره می‌بردند و در معضلات و مشکلات فقهی محل رجوع مردم بود. عمر بن عبدالعزیز آنگاه که حاکم مدینه بود، در هیچ امری قضاوت نمی‌کرد، مگر این که درباره آن از سعید بن مسیب استفتاء می‌کرد.

اشخاصی از اصحاب ائمه (علیه‌السلام) چون ابوحمزه، ابوغالب اسدی، ثمالی و ابان بن تغلب از شاگردان سعید بن مسیب بودند و به واسطه او روایاتی از امام سجاد (علیه‌السلام) نقل کرده‌اند.

تشیع

شیخ طوسی سعیدبن مسیب را در زمره اصحاب امام سجاد (علیه‌السلام) ذکر کرده است. و مرحوم کلینی از امام صادق (علیه‌السلام) نقل کرده که سعید بن مسیب، قاسم بن محمد بن ابی‌بکر و ابوخالد کابلی از افراد مورد وثوق علی بن الحسین (علیه‌السلام) بودند.

یکی دیگر از دلائل تشیع سعید بن مسیب، مواضع سیاسی کاملا ضداموی اوست. وی حکومت اموی را باطل و حاکمان آن را غاصب می‌دانست و در مورد یزید سخن او مشهور است که سال‌های حکومت یزید را سال‌های شوم معرفی کرده بود.

سعید به جهت چنین مواضعی پیوسته مورد آزار و اذیت امویان قرار می‌گرفت. زمانی به خاطر مخالفت با عبدالملک و اباء از به رسمیت شناختن فرزندان او، ولید و سلیمان، به عنوان ولیعهد تازیانه می‌خورد و به زندان می‌افتد. زمانی هم تحت نظر قرار می‌گیرد و از معاشرت با مردم محروم می‌شود.

سعیدبن مسیب علاوه بر مخالفت با بنی‌امیه، در سایر مواضع سیاسی نیز با ائمه اطهار (علیه‌السلام) همسویی داشت. چنان که در فتنه ابن‌زبیر، با او بیعت نکرد و مورد آزار و اذیت عمال وی بود.

برخی در مورد تشیع سعید اشکال کرده گفته‏‌اند: فتاوای او بیشتربا فقه اهل‌سنت سازگار است تا طریقه اهل‌بیت (علیه‌السلام). دومین اشکالی که بر او گرفته‌اند، عدم حضور او در تشییع جنازه امام سجاد (علیه‌السلام) می‌باشد. صاحب منتهی المقال از این دو اشکال به نحو زیر پاسخ گفته است: «مخالفت طریقه او با طریقه اهل‌بیت (علیه‌السلام) منافاتی با تشیع او ندارد، چرا که بسیاری از اصحاب ائمه اطهار (علیه‌السلام) و اعاظم شیعیان آنها در بیشتر مسائل فقهی و فتاوای شرعی موافق اهل‌سنت هستند.

بلکه بعضی از نظریاتی که بعضی ازعلمای شیعه مثل ابن جنید قائل شدند مانند قیاس، به ضرورت مذهب باطل است: به ویژه اصحاب امام سجاد (علیه‌السلام) که به جهت شدت تقیه، قادر به اظهار اصول و فروع مذهب شیعه نبودند، مگر خیلی مسائل اندک، آن هم برای عده‌ای قلیل: چنان که شیعیانی که امامت امام باقر (علیه‌السلام) را نپذیرفتند (مثل زیدیه) در فروع دین از فقهای عامه پیروی کردند. شخصی چون ابن عباس که تشیع او مسلم است، بیشتر آراء و نظریاتش مخالف اصول شیعه است، اما حاضر نشدن سعیدبن مسیب در تشیع جنازه امام سجاد (علیه‌السلام) به احتمال قوی به خاطر تقیه ودفع تهمت بوده است.»

درگذشت

بالاخره این فقیه بزرگوار و محدث عالی مقام، پس از عمری بندگی و اطاعت و تحصیل و تدریس و نشر فرهنگ محمدی (صلی الله علیه)در سال 94 ه. در شهر مدینه درگذشت و در قبرستان بقیع مدفون شد. این سال را به جهت مرگ عده‌ای از فقهاء در آن، سنه الفقهاء نامیدند. البته در مورد تاریخ مرگ سعید سال‌های 92،93، 95 و 105 هجری نیز نقل شده است.

منابع

برگرفته از سایتپایگاه اطلاع رسانی حوزه