مسجد الاقصی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:مسجد الاقصی.jpg|جایگزین=مسجد الاقصی|بندانگشتی|مسجد الاقصی]][[پرونده:مسجدالاقصی و صخره.jpg|جایگزین=مسجد اقصی و صخره|بندانگشتی|مسجدئ اقصی و صخره]]
[[پرونده:مسجدالاقصی و صخره.jpg|بی‌قاب|چپ]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
'''مسجد‌الاَقصی''' از اماکن مقدس و مورد توجه [[مسلمان|مسلمانان]] در شهر [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] واقع در سرزمین [[فلسطین]] است. ساختمان این مکان در ابتدا به دست [[حضرت داود|داوود نبی (علیه‌السلام)]]  و با عنوان [[معبد]] بنا و در ادامه به دست [[حضرت سلیمان|حضرت سلیمان (علیه السلام)]]  تکمیل شد. [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ وسلم)]] تا هفده ماه پس از [[هجرت]] به سمت این [[مسجد]] [[نماز]] می‌گذارد و افزون بر آن [[معراج]] پیامبر اکرم (صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ وسلم) قبل از [[هجرت]]، در این [[مسجد]] اتفاق افتاده است.


!نام مسجد
== نام مسجد‌الاقصی در قرآن ==
![[مسجدالاقصی]]
نام مسجد‌الاقصی در آیه اول [[سوره اسراء]] آمده‌ است و به [[معراج]] (سیر شبانه) [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] از [[مسجد الحرام]] به این مکان اشاره می‌کند: {{متن قرآن |سبْحَانَ الَّذِی اَسرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ اِلی الْمَسجِدِ الاَقْصی الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنرِیَهُ مِنْ ءَایَتِنَا اِنَّهُ هُوَ السمِیعُ الْبَصِیرُ |سوره = اسراء |آیه = 1 }}.
|-
پاک و منزه است خدایی که بنده‌اش را در یک شب از [[مسجد الحرام]] به [[مسجد الاقصی]] که گرداگردش را پربرکت ساخته‌ایم برد، تا برخی از آیات خود را به او نشان دهیم؛ چرا که او شنوا و بیناست.
|موقعیت
|شهر [[بیت المقدس]]
|-
|سال تأسیس
|سال 710 میلادی


== موقعیت مکانی مسجد‌الاقصی ==
این مکان با عنوان [[مسجد]] در بخش شرقی شهر [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] ([[بیت المقدس|اورشلیم]]) قرار دارد و در سال 710 میلادی ساخته شده است. [[مسلمان|مسلمانان]] پس از هجرت به [[مدینه]]، تا سال اول [[سال قمری|هجری قمری]] به سمت بیت‌المقدس [[نماز]] می‌خواندند.


|-
== تاریخچه مسجدالاقصی ==
|}
[[پرونده:مسجد الاقصی.jpg|بی‌قاب|چپ]]
</div>
به‌ گفته برخی از پژوهشگران، مقصود از مسجد‌الاقصی که نامش در [[قرآن]] آمده است، مکان وسیعی بوده که شامل [[مسجد صخره]] (محل [[معراج|عروج]] پیامبر) و اطراف آن نیز می‌شده است<ref>موسی غوشه، تاریخ مجموعه مسجد الاقصی، ۱۳۹۰ش، ص۷.</ref>.
از این‌رو، برخی از مفسران [[مذهب شیعه|شیعه]] معتقدند که مقصود از مسجدالاقصی که نامش در آیه اول [[سوره اسراء]] آمده [[بیت‌المقدس]] است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۶۱۲.</ref>.
و برخی نیز بیان می‌کنند که [[حضرت داود]] و [[حضرت سلیمان]] آن را بنا کرده‌اند<ref> طباطبایی سید محمد‌حسین، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۶</ref>.
هم‌چنین در برخی روایات نیز از مسجد‌الاقصی با عنوان [[مسجد الاقصی|مسجد بیت‌المقدس]] نام برده شده است<ref>ر ک، تفسیر منسوب به امام حسن عسکری، ۱۴۰۹ق، ص۶۶۱</ref>.
و اما مطابق با اسناد تاریخی، بنای کنونی مسجد‌الاقصی در قرن اول و در دوره حاکمیت [[بنی امیه|امویان]] پی ریزی شده است<ref>ر ک، موسی غوشه، تاریخ مجموعه مسجد الاقصی، ۱۳۹۰ش، ص۱۰.</ref>.
[[ابن کثیر]] معتقد است ساخت این بنا در سال ۶۶ق و در عهد حاکمیت [[عبدالملک بن مروان]] آغاز شد و سال ۷۳ق به پایان رسید<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۲۸۰.</ref>.
همو می‌گوید هدف عبدالملک از ساخت مسجد‌الاقصی و بناهای مربوط به آن، تشویق اهل [[شام (شامات)|شام]] بود که به جای رفتن به [[حج]] به این مکان بیایند<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۲۸۰</ref>. زیرا که [[عبدالله بن زبیر]] از حج، محلی برای تبلیغ کردن و [[بیعت]] گرفتن علیه عبدالملک و به سود خودش ساخته بود<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، لبنان، نشر دار صادر، ج۲، ص۲۶۱</ref>. با این‌حال، در برخی دیگر از منابع تاسیس این بنا را به [[ولید بن عبدالملک]] نسبت داده‌اند<ref>موسی غوشه، تاریخ مجموعه مسجد الاقصی، ۱۳۹۰ش، ص۱۰</ref>.


'''مسجد‌الاقصی''' از اماکن مورد توجه و مقدس [[مسلمانان]] در شهر بیت‌المقدس [[فلسطین]] است که آن را [[داوود نبی]] (علیه‌السّلام) بنا نهاد و [[حضرت سلیمان]] (علیه‌السّلام) آن را تکمیل کرد. [[پیامبر اکرم]] (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) تا هفده ماه پس از [[هجرت]] به سمت این [[مسجد]] [[نماز]] می‌گذاردند و [[معراج]] [[پیامبر اکرم]] (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قبل از هجرت از این مسجد صورت گرفته است.
== مسجدالاقصی در عهد اسلامی ==
همان‌طور که بیان شد، مسجد‌الاقصی دارای یک سیر تاریخی بعد از ظهور اسلام و فتح بیت‌المقدس است که بنا بر نقل مشهور، [[عبدالملک بن مروان|عبدالملک مروان]] و فرزندش [[ولید بن عبدالملک]] به دستور [[عمر بن خطاب|خلیفه دوم]]، مامور به ساخت و توسعه این بنا و نیز بنای مشهور به [[قبة الصخره]] شدند<ref>احسن التقاسیم، ج1، ص236.</ref>. و در سال 90 [[سال قمری|هجری قمری]] از طرف برخی از حاکمان [[جمهوری عربی مصر|مصر]] کمک‌های فراوانی جهت تجدید بنای [[مسجد الاقصی|حرم قدس]] انجام شد.
مسجد‌الاقصی و نیز مسجد قبه الصخره در دوران [[مهدی عباسی|حکومت مهدی]] و [[مأمون عباسی|مامون عباسی]] در سال‌های 169 و 216 قمری دوبار توسط زلزله خسارت دید و دوباره تجدید بنا و تعمیر شد.
[[پرونده:مسجد الاقصی-2.jpg|بی‌قاب|چپ]]


== تسخیر مسجد توسط صلیبی‌ها ==
پس از [[عباسیان|حاکمان عباسی]] که تا آن زمان عهده‎دار حفظ و مرمت مسجد‌الاقصی بودند، [[فاطمیان|فاطمی‌ها]] این روند را ادامه دادند و بعد از مدتی این مکان به اشغال [[مسیحیت|صلیبیان]] در آمد و با تغییرات ایجاد شده دچار خسارات اساسی شد<ref>با استفاده از الکامل، ج11، ص549.</ref>. که البته به همت لشکر ایوبی به فرماندهی [[صلاح الدین ایوبی|صلاح‌الدین ایوبی]]، این مسجد مقدس دوباره از دست صلیبیان خارج و در اختیار [[مسلمان|مسلمانان]] قرار گرفت<ref>ناصری طاهری، عبدالله، بیت‌المقدس شهر پیامبران، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref>.


== اسامی مسجد‌الاقصی در صدر اسلام ==
باید بیان کرد که در [[صدر اسلام]] این [[مسجد]] به نام مسجد‌الاقصی شناخته نمی‌شد، بلکه به نام‌هایی چون:
* [[مسجد الاقصی|مسجد بیت‌المقدس]]؛
* [[مسجد الاقصی|مسجد ایلیاء]] معروف بود.
در تایید این سخن می‌توان به روایاتی اشاره کرد: [[ابن میمونه]] می‌گوید که از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر(صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ و سلّم)]] درباره بیت‌المقدس نظر خواستم حضرت فرمود: بیت‌المقدس سرزمین [[قیامت|رستاخیز]] است. به آنجا بروید و [[نماز]] بخوانید، زیرا نماز در آن مکان برابر با هزار رکعت نماز است<ref>ابن ماجه، محمد، سنن ابن ماجه، ج۱، ص429 و 451</ref>. این گفت‌وگو در زمان پیامبر و قبل از فتح بیت‌المقدس اتفاق افتاد و حضرت در آن از لفظ بیت‌المقدس به جای مسجد‌الاقصی استفاده کردند.


== جستارهای وابسته ==
* [[بیت المقدس|بیت‌المقدس]] 
* [[سوره اسراء]] 
* [[مسجد]]


== پانویس ==
{{پانویس}}


{{فلسطین}}




 
[[رده:مسجد‌ها]]
 
[[رده:فلسطین]]
 
این مسجد که نام آن در آیه اول [[سوره اسراء]] آمده‌است، اشاره به معراج و سیر شبانه پیامبر اسلام از [[مسجدالحرام]] به این مکان دارد: «سبْحَانَ الَّذِی اَسرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ اِلی الْمَسجِدِ الاَقْصا الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنرِیَهُ مِنْ ءَایَتِنَا اِنَّهُ هُوَ السمِیعُ الْبَصِیرُ؛ سوره اسراء آیه 36 منزّه‌است آن خدایی‌ که بنده‌اش را شبانگاهی از [[مسجد‌الحرام]] به سوی [[مسجد‌الاقصی]]- که پیرامون آن را برکت داده‌ایم- سیر داد، تا از نشانه‌های خود به او بنمایانیم، که او همان شنوای بیناست»
 
=موقعیت مکانی مسجد الاقصی =
 
مسجد الاقصی  در بخش شرقی شهر [[بیت‌المقدس]] ([[اورشلیم]]) قرار دارد و در سال 710 میلادی ساخته شده است و [[مسلمانان]] پس از هجرت به [[مدینه]]، تا سال اول هجری قمری به سمت بیت‌المقدس نماز می‌خواندند.
 
 
 
=تاریخچه و فلسفه‌ی اطلاق نام مسجد=
 
همان گونه که در مقدمه بیان شد این مجسد از مکان های بسیار مقدسی است که در طول  تاریخ مورد توجه پیروان [[ادیان توحیدی]] [[یهودیت]]، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] بوده است. مطابق با نقل منابع تاریخی این مکان به دست حضرت [[داوود نبی]] و به نام معبد بنا شد و در ادامه حضرت [[سلیمان نبی]] آن را تکمیل کرد. در آن زمان این شهر را اورشلیم می نامیدند و به تدریج به بیت المقدس یا قدس شریف تغییر نام داده شد .<ref>حمیدی، سیدجعفر، تاریخ اورشلیم، ص۱۵-۱۷، ۱۳۶۴.</ref>
 
=بانی احداث ساختمان مسجد=*******
 
 
بر عکس آن چه که برخی‌ها در مورد مسجدالاقصی تصور می‌کنند، مسجدالاقصی توسط عبدالملک بن مروان ساخته نشد، بلکه او تنها قبةالصخره را ساخت. مسجدالاقصی بنایی قدیمی که اولین قبله‌گاه مسلمانان است. این مسجد دومین مسجدی است که بر روی زمین ساخته شد، ارجح آن است که حضرت آدم علیه السلام آن را ساخته و زیربنای آن را چهل سال بعد از ساختن بیت الله الحرام بنا به دستور خداوند نهاده است. حدود ۲ هزار سال پیش از میلاد مسیح علیه السلام، حضرت ابراهیم علیه السلام و سپس فرزندانش حضرت یعقوب علیه السلام و حضرت اسحاق علیه السلام بنا را ترمیم و بازسازی کردند. هزار سال پیش از میلاد نیز این بنا توسط حضرت سلیمان علیه السلام ترمیم شد. این بنا پیش از به وجود آمدن کنیسه، کلیسا، بارگاه و معبد بوده است.
 
همراه با فتوحات اسلامی در سال ۶۳۶ میلادی، عمر بن الخطاب مصلی قبلی را به عنوان بخشی از مسجدالاقصی ساخت، در دوره امویان قبه‌الصخره ساخته شده و مصلای قبلی نیز بازسازی گردید، ساخت این بنا حدود ۳۰ سال -از سال ۶۶ هجری تا ۹۶ هجری (۶۸۵ تا ۷۱۵)- به درازا کشید تا مسجدالاقصی به شکل فعلی آن درآید.
 
 
در این باره که چه کسی مورد بانی احداث ساختمان مسجد‌الاقصی اختلاف نظر وجود دارد. برخی معتقدند نخستین بار عمر بن خطاب دستور احداث مسجدی را بجای کلیسا داد و مسلمانان آن کلیسا را تغییر داده و آنجا را تبدیل به مسجد نمودند و پس از آن نیز مسجد دیگری در فاصله ۵۰۰ متری آن بنا کرد که بعدها به نام مسجد عمر (برخی این مسجد را با همان بقعه صخره یکی می‌دانند و معقدند که نخستین‌بار عمر دستور ساخت گنبدی بر بالای این صخره شریف را داد. اما بر اساس نظری دیگر مسجد عمر مسجد دیگری در کنار بقعه صخره است. <ref>حمیدی، سیدجعفر، تاریخ اورشلیم، ص۱۹۰.</ref>
معروف شد.<ref>حمیدی، سیدجعفر، تاریخ اورشلیم، ص۱۸۵.</ref>
اما بنا به روایت قوی‌تر عبدالملک بن مروان در سال ۷۴ ه. ق. دستور تجدید و مرمت آن را داد و آنجا را تبدیل به مسجد نمود. البته ساخت آن در دوران حکومت فرزندش ولید بن عبد الملک ۸۶ه. ق به پایان رسید.<ref>ناصری طاهری، عبدالله، بیت‌المقدس شهر پیامبران، ص۱۱۶.</ref>
نکته قابل توجه این است که در این تاریخ برای نخستین‌بار است این مکان را مسجد‌الاقصی نام نهادند.
=تعمیر و مرمت مسجد=
بعدها حاکمان اسلامی در هر دوره به تعمیر و مرمت مسجد پرداختند و به این ترتیب معماری آن به تدریج ظاهری چون مساجد اسلامی پیدا می‌کرد. زلزله‌ای که در سال ۷۴۶ میلادی روی داد به ساختمان مسجد صدمه‌ی زیادی وارد کرد که به دستور "منصور" خلیفه‌ی وقت عباسی تعمیر شد، چندی بعد برای دومین بار زلزله‌ای ساختمان مسجد را لرزاند که این بار به دستور "مهدی" خلیفه‌ی عباسی تجدید بنا شد.<ref>مقاله راز‌های مسجد‌الاقصی، خبرگزاری ایسنا.</ref>
=تسخیر مسجد توسط صلیبی‌ها=
پس از عباسی‌ها فاطمی‌ها این روند را ادامه دادند و به تزیین و گسترش فضای مسجد‌الاقصی پرداختند. سپس مسجد‌الاقصی مدتی به دست صلیبی‌ها تسخیر شد. آن‌ها خسارات زیادی به ساختمان مسجد وارد ساختند و با استفاده نابجا از فضای مسجد و جنگ و خونریزی در حرم شریف به ساحت این مکان مقدس هتک حرمت نمودند.
اما به همت سپاهیان ایوبی و سردارانی چون صلاح‌الدین ایوبی مسجد‌الاقصی بار دیگر به تصرف مسلمانان درآمد. به علاوه آن‌ها در مرمت و زیباسازی فضای داخلی مسجد نقش پررنگی داشتند. صلاح‌الدین ایوبی در سال۵۸۳ ه. ق محرابی با نقش و نگار بسیار باشکوهی در آن بنا نمود و به تزیین قسمت‌های از آن پرداخت.<ref>ناصری طاهری، عبدالله، بیت‌المقدس شهر پیامبران، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref>
=نام‌های مسجد در صدر اسلام=
همانطور که بیان شد در گذشته و در زمان صدر اسلام مسجد‌الاقصی با همین نام شناخته نمی‌شد بلکه بیشتر به نام‌هایی چون مسجد بیت‌المقدس، مسجد ایلیاء و... معروف بوده است.
در تایید این سخن می‌توان به روایاتی از ابن میمونه به نقل از ابن ماجه و بیهقی در کتاب سنن‌شان اشاره کرد. «ابن میمونه از پیغمبر درباره بیت‌المقدس فتوی خواستم. پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: ارض محشر و منشر است، سرزمین رستاخیر است. به آنجا بروید و نماز در آن بگذارید. برای اینکه نماز در آن مثال هزار نماز در غیر آن است. گفتم: اگر من استطاعت آن نداشته باشم که تحمیلات رفتن به آنجا را برخود هموار کنم رای می‌دهید که چه کنم؟ فرمود: روغن زینتی برای آنجا اهداء کن و هدیه نما که در چراغ آن بیافروزند. هرکس این کار را بکند مثل آنستکه به آنجا آمده است.»<ref>ابن ماجه، محمد، سنن ابن ماجه، ج۱، ص۴۵۱.</ref> و <ref>ابن ماجه، محمد، سنن ابن ماجه، ج۱، ص۴۲۹.</ref>
این گفت‌وگو در زمان پیغمبر و قبل از فتح بیت‌المقدس اتفاق افتاده و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیز از لفظ بیت‌المقدس به جای مسجد‌الاقصی استفاده کرده‌اند، بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که ایشان به این طریق خبر از غیب می‌دادند و همچنین اینکه لفظ مسجد‌الاقصی در آن زمان رایج نبوده است.<ref>هیئت علمیه مدوین ایران، ندایی از سرزمین بیت‌المقدس و نگاهی به شهر بیت‌المقدس، ص۱۳ـ۱۸.</ref>
در حدیث دیگری که ابن شهاب زهری محدث معروف از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت کرده فرمودند"جز به سوی سه مسجد، یعنی مسجد‌الحرام و همین مسجد من (مسجدالنبی) و مسجد بیت‌المقدس آهنگ سفر نکنید.ق<ref>دسی حنبلی، الامام ضاءالدین محمد بن عبد الواحد بن احمد، فضائل بیت‌المقدس، الطبعه الاولی، ص۵۰.</ref> و <ref>اسدی، مرتضی، مجموعه مقالات بلند از دایرة المعارف الامی۲- بیت‌المقدس.</ref>
" لفظ مسجد بیت‌المقدس به جای مسجد‌الاقصی آمده است.امالی صدوق از امیرالمومنین (علیه‌السّلام) نقل کرده است که می‌فرمایند: چهار قصر از بهشت در دنیاست: مسجد‌الحرام، مسجد‌الرسول، مسجد بیت‌المقدس و مسجد کوفه.
=فرضیه‌های نام‌گذاری مسجدالاقصی=
اما سوال مهمی مطرح می‌شود که پس چگونه است که با این وجود در قرآن لفظ مسجد‌الاقصی آورده شده است. آیا منظور از این لفظ در سوره اسراء همان مسجد بیت‌المقدس است؟ این لفظ در قرآن تنها یک بار در آیه نخست سوره اسراء که معروف به آیه‌ معراج است آمده است.
«سُبْحانَ الَّذی اَسْری‌ بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ اِلَی الْمسجد‌الاقصی الَّذی بارَکْنا حَوْلَهُ لِنُرِیَهُ مِنْ آیاتِنا اِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ؛ا<ref>سراء/سوره۱۷، آیه۱.</ref>
پاک و منزه است خدایی که در مبارک شبی بنده خود (محمد) (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را از مسجد حرام (مکه معظمه) به مسجد اقصایی که پیرامونش را (به قدوم خاصان خود) مبارک ساخت، سیر داد تا آیات خود را به او بنمایاند که همانا خداوند شنوا و بیناست»<ref>علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۵.</ref>
علامه طباطبایی (رحمة‌الله‌علیه) در تفسیر المیزان در این آیه لفظ مسجد‌الاقصی را به بیت‌المقدس تحویل برده است.
«مسجد‌الاقصی (که همان بیت‌المقدس باشد و بنائی است مرتفع‌ (هیکل) که داوود و سلیمان (علیه‌السّلام) برای بنی‌اسرائیل بنا نمودند، و خدا آن را خانه مقدس ایشان قرار داد»
[۱۸]
تاکنون چندین فرضیه برای مسجد‌الاقصی نامیده شدن این مسجد در قرآن ارایه شده است. طبق فرضیه نخست این مسجد به اعتبار مطلق شهر بیت‌المقدس در این آیه چنین نامیده شده است. فرضیه دوم تاحدی به معنای لغوی آن توجه داشته است و بیان می‌کند که این مسجد عالی‌ترین و به یک معنا آخرین و دورترین مسجد از طرف مرز اعلای خداپرستی است. فرضیه سوم به مدارک تاریخی استناد کرده و می‌گوید این بقعه‌ای را که حالا مسجد‌الاقصی نامیده‌اند در آن زمان هنوز فتح نشده بود و به صورت کلیسائی بوده که از باب تطبیق بر یک مصداق نام مسجد‌الاقصی بر آن اطلاق شده است.
[۱۹]
فرضیات دیگری هم بیان شده‌ که یکی دیگر از آن‌ها به آیات ۲الی ۸ سوره اسرا که به روشنی به ویرانی معبدهای اول و دوم به عنوان حوادث مهم و تعیین کننده تاریخ بنی اسرائیل اشاره کرده است استناد می‌کند. طبق این نظر این لفظ قرآنی به حرم اورشلیم اشاره دارد که البته منظور تمام محوطه حرم و اماکن مقدس اطراف آن هم می‌شود. اما در رد این نظر استدلال شده است که در عهد پیامبر اکرم در محل معبد هیچ‌گونه بنایی نبوده و سرزمین مقدس در قرآن مجید در سوره روم آیه ۳ "ادنی الارض" خوانده شده نه "اقصی".
[۲۰]
«فی‌ اَدْنَی الْاَرْضِ وَ هُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ؛ <ref>روم/سوره۳۰، آیه۳</ref>
در نزدیک‌ترین زمین به سرزمین عرب، و هم ایشان بعد از شکست خوردن به زودی غلبه خواهند کرد»
البته این فرضیه چندان مورد استقبال قرار نگرفته و احتمال آن بسیار ضعیف است.
 
=پانویس=
۱- قرآن کریم، سوره اسراء، سوره روم
۲- اسعدی، مرتضی، بیت المقدس، بنیاد دایره المعارف اسلامی با همکاری مرکز نشر دانشگاهی، چاپ اول، ۱۳۶۷
۳- الامام ضیاءالدین محمد بن عبد الواحد بن احمد القدسی الحنبلی، فضائل بیت المقدس، الطبعه الولی، ۱۴۰۵
۴ - اسدی، مرتضی، مجموعه مقالات بلند از دایره المعارف الامی۲-بیت المقدس، چاپ اول، ۱۳۶۷، شرکت افست)
۵- ابن ماجه، محمدبن یزید، سنن ابنماجه، تحقیق محمدفوادعبدالباقی، بیروت، داراحیاءالتراث العربی، ۱۳۹۵ق
۶- الامام الحافظ ابی عبداالله محمدبن عبدالله الحاکم النیسابوری، المستدرک علی الصحیحین للحاکم، نشردارالکتب العلمیه" سایت جامع الحدیث"
۷- الموسوعه العربیه المسیره، مجموعه‌ای از مولفین
۸- بخاری، ابو عبداله محمدبن اسماعیل، صحیح بخاری، تحقیق مصطفی دیب البغا، دمشق/بیروت، دارابن کثیر، ۱۹۹۳م
۹- دهخدا، علی اکبر، موسسه نتشارات و چاپ دانشگاه تهران. ج۱۲، سال۱۳۳۴و ۱۲۵۸
۱۰- حمیدی، سیدجعفر، تاریخ اورشلیم، . . موسسه انتشارات امیرکبیر تهران ۱۳۶۴
۱۱- خسرو شاهی، سید‌هادی، پیکار در فلسطین و بیت المقدس، موسسه تبلیغاتی دارالتبلیغ اسلامی
۱۲- علامه طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیرالمیزان، ج۱۵
۱۳-گوستاولوبون، دهخدا و نمدن اسلام و غرب
۱۴- ناصری طاهری، عبدالله، بیت‌المقدس شهر پیامبران، چاپ اول۱۳۶۷، انتشارات صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران
۱۵- ندایی از سرزمین بیت‌المقدس و نگاهی به شهر بیت المقدس، ، هیئت علمیه مدوین ایران. رجب۱۳۷۹
۱۶- مقاله راز‌های مسجد‌الاقصی، خبرگزاری ایسنا.
۱۷- مقاله فضائل مسجدالاقصی و پیرامون آن در احادیث پیامبر، انجمن فرهنگی اقصی، http://aafaq.ir
 
 
۱۸. علامه طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیرالمیزان، ج۱۳، ص۷.   
 
۱۹. هیئت علمیه مدوین ایران، ندایی از سرزمین بیت‌المقدس و نگاهی به شهر بیت‌المقدس، ص۱۳ـ۱۸.
 
۲۰. اسعدی، مرتضی، بیت‌المقدس، ۱۶-۱۷.
 
 
[[رده: مساجد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۲

مسجدالاقصی و صخره.jpg

مسجد‌الاَقصی از اماکن مقدس و مورد توجه مسلمانان در شهر بیت‌المقدس واقع در سرزمین فلسطین است. ساختمان این مکان در ابتدا به دست داوود نبی (علیه‌السلام) و با عنوان معبد بنا و در ادامه به دست حضرت سلیمان (علیه السلام) تکمیل شد. پیامبر اکرم (صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ وسلم) تا هفده ماه پس از هجرت به سمت این مسجد نماز می‌گذارد و افزون بر آن معراج پیامبر اکرم (صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ وسلم) قبل از هجرت، در این مسجد اتفاق افتاده است.

نام مسجد‌الاقصی در قرآن

نام مسجد‌الاقصی در آیه اول سوره اسراء آمده‌ است و به معراج (سیر شبانه) پیامبر اسلام از مسجد الحرام به این مکان اشاره می‌کند: Ra bracket.png سبْحَانَ الَّذِی اَسرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ اِلی الْمَسجِدِ الاَقْصی الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنرِیَهُ مِنْ ءَایَتِنَا اِنَّهُ هُوَ السمِیعُ الْبَصِیرُ [اسراء–1] La bracket.png. پاک و منزه است خدایی که بنده‌اش را در یک شب از مسجد الحرام به مسجد الاقصی که گرداگردش را پربرکت ساخته‌ایم برد، تا برخی از آیات خود را به او نشان دهیم؛ چرا که او شنوا و بیناست.

موقعیت مکانی مسجد‌الاقصی

این مکان با عنوان مسجد در بخش شرقی شهر بیت‌المقدس (اورشلیم) قرار دارد و در سال 710 میلادی ساخته شده است. مسلمانان پس از هجرت به مدینه، تا سال اول هجری قمری به سمت بیت‌المقدس نماز می‌خواندند.

تاریخچه مسجدالاقصی

مسجد الاقصی.jpg

به‌ گفته برخی از پژوهشگران، مقصود از مسجد‌الاقصی که نامش در قرآن آمده است، مکان وسیعی بوده که شامل مسجد صخره (محل عروج پیامبر) و اطراف آن نیز می‌شده است[۱]. از این‌رو، برخی از مفسران شیعه معتقدند که مقصود از مسجدالاقصی که نامش در آیه اول سوره اسراء آمده بیت‌المقدس است[۲]. و برخی نیز بیان می‌کنند که حضرت داود و حضرت سلیمان آن را بنا کرده‌اند[۳]. هم‌چنین در برخی روایات نیز از مسجد‌الاقصی با عنوان مسجد بیت‌المقدس نام برده شده است[۴]. و اما مطابق با اسناد تاریخی، بنای کنونی مسجد‌الاقصی در قرن اول و در دوره حاکمیت امویان پی ریزی شده است[۵]. ابن کثیر معتقد است ساخت این بنا در سال ۶۶ق و در عهد حاکمیت عبدالملک بن مروان آغاز شد و سال ۷۳ق به پایان رسید[۶]. همو می‌گوید هدف عبدالملک از ساخت مسجد‌الاقصی و بناهای مربوط به آن، تشویق اهل شام بود که به جای رفتن به حج به این مکان بیایند[۷]. زیرا که عبدالله بن زبیر از حج، محلی برای تبلیغ کردن و بیعت گرفتن علیه عبدالملک و به سود خودش ساخته بود[۸]. با این‌حال، در برخی دیگر از منابع تاسیس این بنا را به ولید بن عبدالملک نسبت داده‌اند[۹].

مسجدالاقصی در عهد اسلامی

همان‌طور که بیان شد، مسجد‌الاقصی دارای یک سیر تاریخی بعد از ظهور اسلام و فتح بیت‌المقدس است که بنا بر نقل مشهور، عبدالملک مروان و فرزندش ولید بن عبدالملک به دستور خلیفه دوم، مامور به ساخت و توسعه این بنا و نیز بنای مشهور به قبة الصخره شدند[۱۰]. و در سال 90 هجری قمری از طرف برخی از حاکمان مصر کمک‌های فراوانی جهت تجدید بنای حرم قدس انجام شد. مسجد‌الاقصی و نیز مسجد قبه الصخره در دوران حکومت مهدی و مامون عباسی در سال‌های 169 و 216 قمری دوبار توسط زلزله خسارت دید و دوباره تجدید بنا و تعمیر شد.

مسجد الاقصی-2.jpg

تسخیر مسجد توسط صلیبی‌ها

پس از حاکمان عباسی که تا آن زمان عهده‎دار حفظ و مرمت مسجد‌الاقصی بودند، فاطمی‌ها این روند را ادامه دادند و بعد از مدتی این مکان به اشغال صلیبیان در آمد و با تغییرات ایجاد شده دچار خسارات اساسی شد[۱۱]. که البته به همت لشکر ایوبی به فرماندهی صلاح‌الدین ایوبی، این مسجد مقدس دوباره از دست صلیبیان خارج و در اختیار مسلمانان قرار گرفت[۱۲].

اسامی مسجد‌الاقصی در صدر اسلام

باید بیان کرد که در صدر اسلام این مسجد به نام مسجد‌الاقصی شناخته نمی‌شد، بلکه به نام‌هایی چون:

در تایید این سخن می‌توان به روایاتی اشاره کرد: ابن میمونه می‌گوید که از پیامبر(صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ و سلّم) درباره بیت‌المقدس نظر خواستم حضرت فرمود: بیت‌المقدس سرزمین رستاخیز است. به آنجا بروید و نماز بخوانید، زیرا نماز در آن مکان برابر با هزار رکعت نماز است[۱۳]. این گفت‌وگو در زمان پیامبر و قبل از فتح بیت‌المقدس اتفاق افتاد و حضرت در آن از لفظ بیت‌المقدس به جای مسجد‌الاقصی استفاده کردند.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. موسی غوشه، تاریخ مجموعه مسجد الاقصی، ۱۳۹۰ش، ص۷.
  2. طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۶۱۲.
  3. طباطبایی سید محمد‌حسین، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۶
  4. ر ک، تفسیر منسوب به امام حسن عسکری، ۱۴۰۹ق، ص۶۶۱
  5. ر ک، موسی غوشه، تاریخ مجموعه مسجد الاقصی، ۱۳۹۰ش، ص۱۰.
  6. ابن کثیر، البدایة و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۲۸۰.
  7. ابن کثیر، البدایة و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۲۸۰
  8. یعقوبی، تاریخ یعقوبی، لبنان، نشر دار صادر، ج۲، ص۲۶۱
  9. موسی غوشه، تاریخ مجموعه مسجد الاقصی، ۱۳۹۰ش، ص۱۰
  10. احسن التقاسیم، ج1، ص236.
  11. با استفاده از الکامل، ج11، ص549.
  12. ناصری طاهری، عبدالله، بیت‌المقدس شهر پیامبران، ص۱۱۶-۱۱۷.
  13. ابن ماجه، محمد، سنن ابن ماجه، ج۱، ص429 و 451