افزودن پیوند

    میمونیه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - '[[امام علی' به '[[علی بن ابی طالب')
     
    (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    ميمونيه‏ از شاخه [[خوارج]] و پيرو مردى از «[[عجارده]]» به نام ميمون بودند.
    '''میمونیه‏''' از شاخه [[خوارج]] و پیرو مردی از «[[عجارده]]» به نام میمون بودند.


    ==تاریخچه==
    == تاریخچه ==
    [[ابن اثیر]]، مَیمُونیه را به فتح میم سکون یاء و ضم میم دوم و سکون واو ضبط کرده است. <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج3، ص284</ref>
    [[ابن اثیر]] مَیمُونیه را به فتح میم سکون یاء و ضم میم دوم و سکون واو ضبط کرده است. <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج3، ص284</ref>
    موسس این فرقه در ابتدا پیرو مذهب «عجارده» بوده اما در باره اراده و قدر و استطاعت با آنان دچار اختلاف شد و قول قدریان معتزلی را برگزید.
    موسس این فرقه در ابتدا پیرو مذهب «عجارده» بوده اما درباره اراده و قدر و استطاعت با آنان دچار اختلاف شد و قول قدریان معتزلی را برگزید.


    ==اعتقادات==
    == اعتقادات ==
    میمون معتقد بود کودکانی که دارای پدر و مادر مشرک هستند، داخل [[بهشت]] می شوند. ولی [[امام علی]]، [[طلحه]]، [[زبیر]]، [[عایشه]] [[عثمان]] و نیز کسانی که مرتکب کبیره می شوند، [[کافر]] هستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، ص 303</ref> میمون چون مجوسیان،زناشويى جد را با دخترِ پسر و دخترِ پسرِ برادر و خواهر جایز می دانست و معتقد بود که نام زنانی که خداوند زناشويى با آنان را حرام کرده از قرار ذیل است.
    میمون معتقد بود کودکانی که دارای پدر و مادر مشرک هستند، داخل [[بهشت]] می‌شوند. ولی [[علی بن ابی طالب]]، [[طلحه]]، [[زبیر]]، [[عایشه]] [[عثمان]] و نیز کسانی که مرتکب کبیره می‌شوند، [[کافر]] هستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 303</ref> میمون چون مجوسیان زناشویی جد را با دخترِ پسر و دخترِ پسرِ برادر و خواهر جایز می‌دانست و معتقد بود که نام زنانی که خداوند زناشویی با آنان را حرام کرده از قرار ذیل است.
    1.مادران، 2.دختران، 3.خواهران، 4.عمه ‏ها، 5.خاله ‏ها، اما خداوند ازدواج با دختران برادر، دختران خواهر، دختر پسر، دختر دختر، دختر فرزندان برادر، دختر فرزندان خواهر را منع نکرده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>مقدسی مطهر،البدء و التاریخ، ج 5، ص 138</ref> كرابيسى می نویسد که ميمونيه از «[[خوارج]]» بودند و مانند «[[عجارده]]» [[سوره يوسف]] و نیز [[سوره حم]] را از [[قرآن]] نمى ‏دانستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434</ref> <ref>مقدسی مطهر،البدء و التاریخ،، ج 5، ص 138</ref>ابو عثمان عراقى می نویسد که«ميمونيه» نكاح با جدات و دختران اولاد را جايز می دانستند و می گفتند که حرمت ايشان به نص كتاب ثابت نشده است.همچنين می گفتند که جايز نيست جهان از امام خالی باشد و هر کسی که جناب [[ابو بکر]] را دوست و [[علی علیه السلام]] را دشمن بدارد، او شایسته امامت است و فرقی نمی کند که این شخص قرشی باشد یا غیر قرشی. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>[[فخر رازی]] می نویسد «میمون می گفت شرور از خدا نیست. <ref>فخر رازی،اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص 52</ref> <ref>جرجانی میر سید شریف، تعریفات العلوم و تحدیدات الرسوم، ص 192</ref> <ref>ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج 3، ص 126</ref> ا<ref>بن اثیر، اللباب فی تهذیب الانسان، ج 3، ص 285</ref> <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص 177</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الملل و النحل، ص 68</ref>
    1.مادران، 2.دختران، 3.خواهران، 4.عمه ‏ها، 5.خاله‌‏ها، اما خداوند ازدواج با دختران برادر، دختران خواهر، دختر پسر، دختر دختر، دختر فرزندان برادر، دختر فرزندان خواهر را منع نکرده است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت</ref> <ref>مقدسی مطهر، البدء و التاریخ، ج 5، ص 138</ref> كرابیسی می‌نویسد که میمونیه از «خوارج» بودند و مانند «عجارده» [[سوره یوسف|سوره یوسف]] و نیز [[سوره حم]] را از [[قرآن]] نمی‌دانستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434</ref> <ref>مقدسی مطهر، البدء و التاریخ،، ج 5، ص 138</ref>ابوعثمان عراقی می‌نویسد که«میمونیه» نكاح با جدات و دختران اولاد را جایز می‌دانستند و می‌گفتند که حرمت ایشان به نص كتاب ثابت نشده است. همچنین می‌گفتند که جایز نیست جهان از امام خالی باشد و هر کسی که جناب [[ابوبکر]] را دوست و [[علی علیه‌السلام]] را دشمن بدارد او شایسته امامت است و فرقی نمی‌کند که این شخص قرشی باشد یا غیر قرشی. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>[[فخر رازی]] می‌نویسد میمون می‌گفت شرور از خدا نیست. <ref>فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص 52</ref> <ref>جرجانی میر سید شریف، تعریفات العلوم و تحدیدات الرسوم، ص 192</ref> <ref>ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج 3، ص 126</ref> ا<ref>بن اثیر، اللباب فی تهذیب الانسان، ج 3، ص 285</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص 177</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الملل و النحل، ص 68</ref>


    ==پانویس==  
    == پانویس ==  
    {{پانویس}}


    [[رده: کلام اسلامی]]
    [[رده:فرق و مذاهب]]
    [[رده: فرقه های دینی ]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۶

    میمونیه‏ از شاخه خوارج و پیرو مردی از «عجارده» به نام میمون بودند.

    تاریخچه

    ابن اثیر مَیمُونیه را به فتح میم سکون یاء و ضم میم دوم و سکون واو ضبط کرده است. [۱] موسس این فرقه در ابتدا پیرو مذهب «عجارده» بوده اما درباره اراده و قدر و استطاعت با آنان دچار اختلاف شد و قول قدریان معتزلی را برگزید.

    اعتقادات

    میمون معتقد بود کودکانی که دارای پدر و مادر مشرک هستند، داخل بهشت می‌شوند. ولی علی بن ابی طالب، طلحه، زبیر، عایشه عثمان و نیز کسانی که مرتکب کبیره می‌شوند، کافر هستند. [۲] [۳] میمون چون مجوسیان زناشویی جد را با دخترِ پسر و دخترِ پسرِ برادر و خواهر جایز می‌دانست و معتقد بود که نام زنانی که خداوند زناشویی با آنان را حرام کرده از قرار ذیل است. 1.مادران، 2.دختران، 3.خواهران، 4.عمه ‏ها، 5.خاله‌‏ها، اما خداوند ازدواج با دختران برادر، دختران خواهر، دختر پسر، دختر دختر، دختر فرزندان برادر، دختر فرزندان خواهر را منع نکرده است.[۴] [۵] كرابیسی می‌نویسد که میمونیه از «خوارج» بودند و مانند «عجارده» سوره یوسف و نیز سوره حم را از قرآن نمی‌دانستند. [۶] [۷]ابوعثمان عراقی می‌نویسد که«میمونیه» نكاح با جدات و دختران اولاد را جایز می‌دانستند و می‌گفتند که حرمت ایشان به نص كتاب ثابت نشده است. همچنین می‌گفتند که جایز نیست جهان از امام خالی باشد و هر کسی که جناب ابوبکر را دوست و علی علیه‌السلام را دشمن بدارد او شایسته امامت است و فرقی نمی‌کند که این شخص قرشی باشد یا غیر قرشی. [۸]فخر رازی می‌نویسد میمون می‌گفت شرور از خدا نیست. [۹] [۱۰] [۱۱] ا[۱۲] [۱۳] [۱۴]

    پانویس

    1. ↑ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج3، ص284
    2. ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت
    3. ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 303
    4. ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارت
    5. ↑ مقدسی مطهر، البدء و التاریخ، ج 5، ص 138
    6. ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434
    7. ↑ مقدسی مطهر، البدء و التاریخ،، ج 5، ص 138
    8. ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 434 با ویرایش و اصلاح عبارات
    9. ↑ فخر رازی، اعتقادات فِرَق المسلمین و المشرکین، ص 52
    10. ↑ جرجانی میر سید شریف، تعریفات العلوم و تحدیدات الرسوم، ص 192
    11. ↑ ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج 3، ص 126
    12. ↑ بن اثیر، اللباب فی تهذیب الانسان، ج 3، ص 285
    13. ↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص 177
    14. ↑ بغدادی عبدالقاهر، الملل و النحل، ص 68
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=میمونیه&oldid=178232»