عماریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''عمّاریه ‏''' شاخه‌ای از فرقۀ «[[فطحیه]]» و از یاران ''[[عمار بن موسی ساباطی|عمّار بن موسی ساباطی]]'' بودند.
'''عمّاریه ‏''' شاخه‌ای از فرقۀ «[[افطحیه|فطحیه]]» و از یاران ''[[عمار بن موسی ساباطی|عمّار بن موسی ساباطی]]'' بودند.


== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
این فرقه رشته [[امامت]] را به [[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام جعفر صادق (علیه‌السلام)]] کشانیده‏ و پس از وی به امامت ''عبداللّه افطح'' قائل شدند که یکی از مهم‌ترین فرزندان امام بود. البته ''عبدالکریم شهرستانی'' نامی از این فرقه نبرده است، ولی ''مقریزی'' آن را [[معمریه]] و منسوب به ''معمر'' دانسته است.
این فرقه رشته [[امامت]] را به [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (علیه‌السلام)]] کشانیده‏ و پس از وی به امامت ''عبداللّه افطح'' قائل شدند که یکی از مهم‌ترین فرزندان امام بود. البته ''عبدالکریم شهرستانی'' نامی از این فرقه نبرده است، ولی ''مقریزی'' آن را [[معمریه]] و منسوب به ''معمر'' دانسته است.


== رهبر فرقه ==
== رهبر فرقه ==
پیشوای این فرقه شخصی به نام [[عمار بن موسى ساباطى|عمار بن موسی ساباطی]] از موالیان و کنیه‌اش ابوالیقظان بود. وی از اصحاب [[جعفر بن محمد (صادق‌)]] و [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام موسی کاظم (علیه‌السلام)]] به‌شمار می‏‌رفت. [[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]] در برخی از تعابیر او را از اصحاب امام جعفر صادق (علیه‌السلام) و بعضی دیگر، از یاران امام موسی کاظم (علیه‌السلام) بر شمرده است. وی در اصل کوفی و ساکن مدائن بود. [[نجاشی]] می‌نویسد که ابوالفضل عمار بن موسی ساباطی از موالی بود و دو برادر او قیس و صباح از حضرت امام جعفر صادق (علیه‌السلام) روایت می‌‏کردند. کشی می‌نویسد او از اصحاب [[علی بن موسی (رضا)|حضرت رضا (علیه‌السلام)]] بود و [[افطحیه|فطحی]] به شمار می‌‏رفت. بعضی از محدثان او را ضعیف و فاسدالمذهب دانسته‏‌اند. مقریزی «عماریه» را از شیعیان بنی‌العباس ذکر کرده و [[ابن حزم]] می‏‌نویسد که فرقه‏‌ای از شیعیان بنی‌عباس قائل به نبوت عمّار نامی ملقب به «خدّاش» شدند و اسد بن عبداللّه برادر خالد بن عبداللّه القسری‏ خداش را دستگیر کرده به قتل رساند. البته به نظر می‌رسد که عماری که نامش در عبارت اخیر آمده غیر از عمار نخستین است که از شیعیان «فطحی» بوده است<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 337 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>،<ref>شیخ طوسی؛ رجال الطوسى؛ نجف؛ تحقیق سید محمد صادق بحر العلوم؛ سال 1937 میلادی؛ ص 117.</ref>،<ref>کشی محمد بن عمر بن عبدالعزیز؛ رجال کشى (فهرست)؛ ص 206.</ref>،<ref>نجاشی ابوالعباس احمد بن علی؛ رجال نجاشى؛ بمبئى، سال 1317 هجری قمری؛ ص 256.</ref>،<ref>اشعری ابوالحسن؛ مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین؛ مصر؛ مجلد اول، سال 1950 میلادی، مجلد دوم سال 1954 میلادی ص 28.</ref>،<ref>بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بین الفرق؛ به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى؛ قاهره؛ سال 1948 میلادی؛ ص 39.</ref>،<ref>مقریزی ابوالعباس، قاهره؛ سال 1930- 1911 میلادی؛ ج 2، ص 351.</ref>،<ref>ابن حزم اندلسی؛ الفصل فى الملل و الاهواء و النحل؛ مصر؛ سال 1347 هجری قمری؛ ج 4، ص 142.</ref>،<ref>اشعری قمی سعد بن عبدالله؛ المقالات و الفرق؛ تحقیق محمد جواد مشکور؛ تهران؛ سال 1963 میلادی؛ ص 233.</ref>.
پیشوای این فرقه شخصی به نام [[عمار بن موسى ساباطى|عمار بن موسی ساباطی]] از موالیان و کنیه‌اش ابوالیقظان بود. وی از اصحاب [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق (علیه‌السلام)]] و [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام موسی کاظم (علیه‌السلام)]] به‌شمار می‏‌رفت. [[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]] در برخی از تعابیر او را از اصحاب امام جعفر صادق (علیه‌السلام) و بعضی دیگر، از یاران امام موسی کاظم (علیه‌السلام) بر شمرده است. وی در اصل کوفی و ساکن مدائن بود. [[نجاشی]] می‌نویسد که ابوالفضل عمار بن موسی ساباطی از موالی بود و دو برادر او قیس و صباح از حضرت امام جعفر صادق (علیه‌السلام) روایت می‌‏کردند. کشی می‌نویسد او از اصحاب [[علی بن موسی (رضا)|حضرت رضا (علیه‌السلام)]] بود و [[افطحیه|فطحی]] به شمار می‌‏رفت. بعضی از محدثان او را ضعیف و فاسدالمذهب دانسته‏‌اند. مقریزی «عماریه» را از شیعیان بنی‌العباس ذکر کرده و [[ابن حزم]] می‏‌نویسد که فرقه‏‌ای از شیعیان بنی‌عباس قائل به نبوت عمّار نامی ملقب به «خدّاش» شدند و اسد بن عبداللّه برادر خالد بن عبداللّه القسری‏ خداش را دستگیر کرده به قتل رساند. البته به نظر می‌رسد که عماری که نامش در عبارت اخیر آمده غیر از عمار نخستین است که از شیعیان «فطحی» بوده است<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 337 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>،<ref>شیخ طوسی؛ رجال الطوسى؛ نجف؛ تحقیق سید محمد صادق بحر العلوم؛ سال 1937 میلادی؛ ص 117.</ref>،<ref>کشی محمد بن عمر بن عبدالعزیز؛ رجال کشى (فهرست)؛ ص 206.</ref>،<ref>نجاشی ابوالعباس احمد بن علی؛ رجال نجاشى؛ بمبئى، سال 1317 هجری قمری؛ ص 256.</ref>،<ref>اشعری ابوالحسن؛ مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین؛ مصر؛ مجلد اول، سال 1950 میلادی، مجلد دوم سال 1954 میلادی ص 28.</ref>،<ref>بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بین الفرق؛ به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى؛ قاهره؛ سال 1948 میلادی؛ ص 39.</ref>،<ref>مقریزی ابوالعباس، قاهره؛ سال 1930- 1911 میلادی؛ ج 2، ص 351.</ref>،<ref>ابن حزم اندلسی؛ الفصل فى الملل و الاهواء و النحل؛ مصر؛ سال 1347 هجری قمری؛ ج 4، ص 142.</ref>،<ref>اشعری قمی سعد بن عبدالله؛ المقالات و الفرق؛ تحقیق محمد جواد مشکور؛ تهران؛ سال 1963 میلادی؛ ص 233.</ref>.


== پانویس ==  
== پانویس ==  

نسخهٔ ‏۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۲

عمّاریه ‏ شاخه‌ای از فرقۀ «فطحیه» و از یاران عمّار بن موسی ساباطی بودند.

تاریخچه

این فرقه رشته امامت را به امام جعفر صادق (علیه‌السلام) کشانیده‏ و پس از وی به امامت عبداللّه افطح قائل شدند که یکی از مهم‌ترین فرزندان امام بود. البته عبدالکریم شهرستانی نامی از این فرقه نبرده است، ولی مقریزی آن را معمریه و منسوب به معمر دانسته است.

رهبر فرقه

پیشوای این فرقه شخصی به نام عمار بن موسی ساباطی از موالیان و کنیه‌اش ابوالیقظان بود. وی از اصحاب امام جعفر صادق (علیه‌السلام) و امام موسی کاظم (علیه‌السلام) به‌شمار می‏‌رفت. شیخ طوسی در برخی از تعابیر او را از اصحاب امام جعفر صادق (علیه‌السلام) و بعضی دیگر، از یاران امام موسی کاظم (علیه‌السلام) بر شمرده است. وی در اصل کوفی و ساکن مدائن بود. نجاشی می‌نویسد که ابوالفضل عمار بن موسی ساباطی از موالی بود و دو برادر او قیس و صباح از حضرت امام جعفر صادق (علیه‌السلام) روایت می‌‏کردند. کشی می‌نویسد او از اصحاب حضرت رضا (علیه‌السلام) بود و فطحی به شمار می‌‏رفت. بعضی از محدثان او را ضعیف و فاسدالمذهب دانسته‏‌اند. مقریزی «عماریه» را از شیعیان بنی‌العباس ذکر کرده و ابن حزم می‏‌نویسد که فرقه‏‌ای از شیعیان بنی‌عباس قائل به نبوت عمّار نامی ملقب به «خدّاش» شدند و اسد بن عبداللّه برادر خالد بن عبداللّه القسری‏ خداش را دستگیر کرده به قتل رساند. البته به نظر می‌رسد که عماری که نامش در عبارت اخیر آمده غیر از عمار نخستین است که از شیعیان «فطحی» بوده است[۱]،[۲]،[۳]،[۴]،[۵]،[۶]،[۷]،[۸]،[۹].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 337 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. شیخ طوسی؛ رجال الطوسى؛ نجف؛ تحقیق سید محمد صادق بحر العلوم؛ سال 1937 میلادی؛ ص 117.
  3. کشی محمد بن عمر بن عبدالعزیز؛ رجال کشى (فهرست)؛ ص 206.
  4. نجاشی ابوالعباس احمد بن علی؛ رجال نجاشى؛ بمبئى، سال 1317 هجری قمری؛ ص 256.
  5. اشعری ابوالحسن؛ مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین؛ مصر؛ مجلد اول، سال 1950 میلادی، مجلد دوم سال 1954 میلادی ص 28.
  6. بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بین الفرق؛ به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى؛ قاهره؛ سال 1948 میلادی؛ ص 39.
  7. مقریزی ابوالعباس، قاهره؛ سال 1930- 1911 میلادی؛ ج 2، ص 351.
  8. ابن حزم اندلسی؛ الفصل فى الملل و الاهواء و النحل؛ مصر؛ سال 1347 هجری قمری؛ ج 4، ص 142.
  9. اشعری قمی سعد بن عبدالله؛ المقالات و الفرق؛ تحقیق محمد جواد مشکور؛ تهران؛ سال 1963 میلادی؛ ص 233.