عقبیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عقبیه''' شاخه‌ای از فرقه «[[زیدیه|زیدیه]]» بودند | '''عقبیه''' شاخه‌ای از فرقه «[[زیدیه|زیدیه]]» بودند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334 | ||
</ref> <ref>رجب البرسی مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 210.</ref> | </ref>،<ref>رجب البرسی مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 210.</ref>. | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
مسعودی تاریخ‌نگار مشهور، عقبیه را از زیر شاخه‌های فرقه‌های | مسعودی تاریخ‌نگار مشهور، '''عقبیه''' را از زیر شاخه‌های فرقه‌های هشت‌گانه [[زیدیه]] دانسته که عبارت است از: [[جارودیه]]، [[مرثدیه]]، [[ابریقیه]]، [[یعقوبیه (از فرق زیدیه)|یعقوبیه]]، [[نعیمیه]]، [[ابتریه]]، [[جریریه]] و [[یمانیه]]<ref>مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45 | ||
</ref> البته در اثر موجود از مروج الذهب، نام عقبیه نیامده و ممکن است مقصود [[مصحف نعیمیه]] باشد | </ref> البته در اثر موجود از مروج الذهب، نام عقبیه نیامده و ممکن است مقصود [[مصحف نعیمیه]] باشد<ref>مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45</ref> البته در برخی دیگر از منابع آمده است که این فرقه از پیروان عبدالله بن محمد عقبی بوده است که امامت را فقط به فرزندان [[حسن بن علی|امام حسن (علیه‌السلام)]] و [[امام حسین (ع)|امام حسین (علیه‌السلام)]] منحصر نمی‌کردند؛ بلکه معتقد بودند که این مقام برای کسی است که از تبار [[علویان]] باشد<ref>ر ک. صابری حسین، تلخیصی از تاریخ فرق اسلامی، ص 104</ref>. | ||
<ref>ر ک. صابری حسین، تلخیصی از تاریخ فرق اسلامی، ص 104</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۸
عقبیه شاخه‌ای از فرقه «زیدیه» بودند[۱]،[۲].
تاریخچه
مسعودی تاریخ‌نگار مشهور، عقبیه را از زیر شاخه‌های فرقه‌های هشت‌گانه زیدیه دانسته که عبارت است از: جارودیه، مرثدیه، ابریقیه، یعقوبیه، نعیمیه، ابتریه، جریریه و یمانیه[۳] البته در اثر موجود از مروج الذهب، نام عقبیه نیامده و ممکن است مقصود مصحف نعیمیه باشد[۴] البته در برخی دیگر از منابع آمده است که این فرقه از پیروان عبدالله بن محمد عقبی بوده است که امامت را فقط به فرزندان امام حسن (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) منحصر نمی‌کردند؛ بلکه معتقد بودند که این مقام برای کسی است که از تبار علویان باشد[۵].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334
- ↑ رجب البرسی مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 210.
- ↑ مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45
- ↑ مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45
- ↑ ر ک. صابری حسین، تلخیصی از تاریخ فرق اسلامی، ص 104