کاربر:Saeedi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸۱: خط ۱۸۱:
*رمضان علی، مجله مخزن، شماره۳،‌ ملتان پاكستان، ۲۰۰۶م.
*رمضان علی، مجله مخزن، شماره۳،‌ ملتان پاكستان، ۲۰۰۶م.
************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************
************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************
{{جعبه اطلاعات شخصیت
{{جعبه اطلاعات شخصیت
| عنوان =شهید ضیاء الدین رضوی
| عنوان =شهید ضیاء الدین رضوی
خط ۲۰۰: خط ۱۹۹:
| وبگاه = {{نشانی وب|}}
| وبگاه = {{نشانی وب|}}
}}
}}
==شهید ضیا الدین رضوی==
==شهید ضیا الدین رضوی==
سید ضیاءالدین رضوی در سال ۱۹۶۰م در  گلگت به دنیا آمد.<ref>انجم، غلام حسین، شیعیت گلگت میں، ص ۱۵۰۔</ref>
سید ضیاءالدین رضوی در سال ۱۹۶۰م در  گلگت به دنیا آمد.<ref>انجم، غلام حسین، شیعیت گلگت میں، ص ۱۵۰۔</ref>

نسخهٔ ‏۲۰ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۴۸

سید ساجد علی نقوی
نام کاملسید ساجد علی
نام‌های دیگرقائد ملت جعفریه پاکستان
اطلاعات شخصی
محل تولداتک پاکستان
دیناسلام، شیعه
استادان
شاگردان
  • سید افتخار نقوی
  • غلام رسول عرفانی
آثار
  • ترجمه کتاب لمحه دستور الجمهوریه الاسلامیه
فعالیت‌هاموسسه هیات علمای امامیه
وبگاهjafariapress.com

سید ساجد علی نقوی رهبر کنونی شیعیان پاکستان و نماینده ولی فقیه و عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) می باشد. وی یکی از منادیان وحدت اسلامی در جهان اسلام و پاکستان شناخته می شود و نام وی در فهرست ۵۰۰ شخصیت تأثیرگذار مسلمان دنیا قرار دارد. وی دانش آموخته حوزه های علمیه قم و نجف است. و از این دو حوزه کسب فیض نموده است. سید ساجد علی نقوی بعد از شهادت سید عارف حسین الحسینی رهبری شیعیان این کشور را به دست گرفت. وی در زمینه های آموزشی،‌ فرهنگی،‌ اجتماعی و سیاسی فعالیت های زیادی داشته است. سید ساجد علی نقوی توانسته است که نهادهای زیادی برای ایجاد وحدت بین مسلمانان به ویژه بین مسلمانان پاکستان به وجود بیاورد.

زندگی نامه

سید ساجد علی نقوی در یکم ژوئن سال ۱۹۴۰میلادی در ملهو والی از توابع اَتَک ایالت پنجاب پاکستان به دنیا آمد.[۱] نام وی در فهرست ۵۰۰ شخصیت تأثیرگذار مسلمان دنیا قرار دارد.[۲]

تحصیلات

تحصیلات دینی را در مولتان،‌ در مدرسه مخزن العلوم جعفریه شروع کرد.[۳] دروس نظامیه را نیز در همین مکان به پایان رسانید.[۴] از استادان وی،‌ مولانا سید گلاب شاه و مولانا محمد حسین قابل ذکر هستند.[۵] سید ساجد علی نقوی در سال ۱۹۵۸تا ۱۹۷۰میلادی در همین مدرسه به تدریس علوم اهل بیت(ع) مشغول بود.[۶] وی در سال 1970م برای ادامه تحصیلات بیشتر، به نجف اشرف عزیمت کرد و تا 1975م به تحصیل علم پرداخت. استادان او از این قرار بوده اند: ۱-حجۀ الاسلام مدرس افغانی ۲-آیه الله شیخ جواد تبریزی ۳-آیۀ الله سید محمد باقر صدر ۴- آیۀ الله ابو القاسم خویی ۵- امام خمینی(رح).[۷] هنگامی که حزب بعث عراق علمای شیعه را از عراق خارج کرد، وی در سال ۱۹۷۵م به قم آمد و در درس خارج آیۀ الله العظمی سید محمد رضا گلپایگانی شرکت کرد و پس از اتمام تحصیلاتش، در قم و نجف به کار تدریس مشغول شد، مولانا سید افتخار حسین نقوی و مولانا غلام رسول عرفانی از شاگردان او بوده اند.[۸] در سال 1978م به روالپندی بازگشت و در مدرسه آیۀ الله حکیم، مدرس اعلا شد و از زمان وردوش، این مدرسه رونق و جان تازه ای گرفت. او مؤسسۀ» هیأت علمای امامیه« را بینان نهاد و همین هیأت، در سال ۱۹۸۰م در اسلام آباد گردهمایی شیعه را تشکیل داد و بدین وسیله بینش و احساس سیاسی شیعیان را بالا برد.[۹] سید ساجد علی علاوه بر فعالیت در عرصه سیاست و اجتماع، در زمینه پژوهش و تحقیق فعال می باشد بخاطر همین انگیزه و علاقه به تحقیق بود باوجود دلمشولی ها کتاب » لمحۀ فقیه عن دستور الجهموریه الاسلامیه« نوشتۀ امام باقر الصدر الشهید رحمۀ الله علیه را ترجمه کرد که از طرف دفتر تبلیغات اسلام آباد، به چاپ رسید.[۱۰]

دوران رهبری شیعیان پاکستان

شیعیان پاکستان دوره های مختلفی را پشت سر گذاشتند و رهبری سید ساجد علی نقوی از سال 1367 تا 1384 ش‌/ ۱۹۸۸ـ۲۰۰۵ شروع می شود. این‌ دوره‌ با رهبری‌ سید ساجد علی‌ نقوی‌ (معاون‌ اول‌ و مشاور سیاسی‌ شهید سید عارف‌ حسین‌الحسینی‌) در ۱۳ شهریور ۱۳۶۷/ ۴سپتامبر ۱۹۸۸ آغاز شد.[۱۱]

تفاوت‌ اساسی‌ دوره سوم‌ با دوره دوم‌، در رویكرد كلان‌ نهضت‌ جعفریه‌ نسبت‌ به‌ مسائل‌ كشور بود. دوره دوم‌ دوره آرمان‌گرایی‌ بود كه‌ رهبر نهضت‌ به‌ مبارزه انقلابی‌ با نفوذ آمریكا و استبداد داخلی‌ می‌پرداخت‌ و برای‌ برقراری‌ حكومت‌ اسلامی‌ در پاكستان‌ تلاش‌ می‌كرد.[۱۲]

اما در دوره سوم‌ در این‌ رویكرد تجدی نظر شد و نهضت‌ راهبردی‌ واقع‌گرایانه‌ و تا حدودی‌ عمل‌گرایانه‌ را در پیش‌ گرفت‌. ساجدعلی‌ نقوی‌ برای‌ فرونشاندن‌ درگیری های‌ فرقه‌ای‌، اقداماتی‌ انجام داد و كوشید مناسبات‌ سازمان‌یافته‌ای‌ با احزاب‌ اسلامی‌ اهل‌ سنّت‌، مانند جماعت‌ اسلامی‌، جمعیت‌ العلمای‌ پاكستان‌ و جمعیت‌ اهل‌ حدیث‌ برقرار كند. وزیر مذهبی‌ فدرال‌، عبدالستار نیازی‌، برای‌ وحدت‌ گروههای‌ شیعه‌ و اهل‌ سنّتِ دِیوبندی‌، بَریلَوی‌ و اهل‌حدیث‌، كمیته اتحاد بین‌المسلمین‌ را، با عضویت‌ سی‌ تن‌ از علمای‌ مذاهب‌ اسلامی‌، تشكیل‌ داد كه‌ آنان‌ در مهر ۱۳۷۰/ سپتامبر ۱۹۹۴، مجموعه‌ای‌ را با عنوان‌ «ضابطه اخلاق‌» تدوین‌ و تصویب‌ كردند و سران‌ نهضت‌ نیز آن‌ را امضا نمودند.[۱۳] در ضابطه اخلاق‌، فرقه‌گرایی‌ در كشور محكوم‌ و پیروی‌ از شیوه‌هایی‌ برای‌ حل‌ مناقشات‌ به‌ گروهها توصیه‌ شده‌ است‌.[۱۴]

نهضت‌ در اواخر ۱۳۷۳ ش‌/ اوایل‌ ۱۹۹۵ گام‌ دیگری‌ برای‌ وحدت‌ میان‌ مذاهب‌ اسلامی‌ برداشت‌ كه‌ به‌ تشكیل‌ «ملی‌ یكجهتی‌ كونسل‌» (شورای‌ همبستگی‌ ملی‌) در ۴ فروردین‌/ ۲۴مارس‌ همان‌ سال‌، انجامید. در این‌ شورا، گروههای‌ اسلامی‌ نهضت‌ جعفریه‌، جماعت‌ اسلامی‌، جمعیت‌ العلمای‌ اسلام‌ گروه‌ فضل‌الرحمان‌ و سمیع‌الحق‌، جمعیت‌ العلمای‌ پاكستان‌، گروه‌ نیازی‌، تحریك‌ منهاج‌القرآن‌ و جمعیت‌ اهل‌ حدیث‌ شركت‌ داشتند.[۱۵] هدف‌ از تشكیل‌ این‌ اتحاد، پایان‌ دادن‌ به‌ درگیریهای‌ مذهبی‌ و منزوی‌ كردن‌ سپاه‌ صحابه‌ و فشار آوردن‌ به‌ آن‌ گروه‌ برای‌ توقف‌ عملیات‌ خشونت‌بار آن‌ بود؛ اما، این‌ اتحاد نتوانست‌ به‌ درگیریهای‌ فرقه‌ای‌ پایان‌ دهد. در ۶ تیر ۱۳۸۰/ ۲۷ ژوئن‌ ۲۰۰۱، شش‌ حزب‌ اسلامی‌، با عنوان‌ مجلس‌ متحده عمل‌، در اسلام‌آباد متحد شدند. هدف‌ از این‌ اتحاد، برقراری‌ نظام‌ جمهوری‌ واقعی‌ اسلامی‌ اعلام‌ شده‌ بود.[۱۶]

فعالیت های آموزشی و رفاهی

فعالیتهای‌ عمده نهضت‌ جعفری‌ در دوران رهبری سید ساجد علی نقوی در دهه ۱۳۷۰ ش‌/۱۹۹۰ عمدتاً در دو بخش‌ متمركز شده‌ بود:

اول‌، فعالیتهای‌ آموزشی‌ و رفاهی‌، كه‌ در این‌ زمینه‌ سه‌ نهاد فرعی‌ تأسیس‌ شد:

  • اسلامك‌ ایمپلایز (سازمان‌ شاغلان‌ اسلامی‌)، متشكل‌ از متخصصان‌ و كارشناسان‌ تمام‌ رشته‌ها و شعبه‌ها مانند شعبه استادان‌، شعبه نوجوانان‌، شعبه دانشجویان‌ و شعبه پزشكان‌. هدف‌ این‌ سازمان‌ آموزش‌ افراد برای‌ كاریابی‌، ایجاد اشتغال‌ و مبارزه‌ با فقر و بیكاری‌ بود.[۱۷]
  • جعفریه‌ ترست‌ (بنیاد جعفری‌)، كه‌ در ۱۳۶۹ش‌/۱۹۹۰ با اهداف‌ آموزشی‌، تبلیغی‌ و رفاهی‌ تشكیل‌ شد. این‌ مؤسسه‌ در زمینه آموزش‌، از دوازده‌ مدرسه جدید حمایت‌ مالی‌ كرد و در زمینه امور رفاهی‌، ۹۵ طرح‌ كوچك‌ پل‌سازی‌، سدسازی‌، انحراف‌ آب‌، كانال‌كشی‌، حفر چاه‌، لوله‌كشی‌، جاده‌سازی‌ و مانند آن‌ را به‌ انجام‌ رساند.[۱۸]
  • پاكستان‌ ایجوكیشنل‌ كونسل‌ (شورای‌ آموزشی‌ پاكستان‌). این‌ نهاد با هدف‌ توسعه آموزش‌ و رشد مهارتهای‌ جدید در میان‌ شیعیان‌، به‌ ویژه‌ در مناطق‌ محروم‌، در ۱۱ خرداد ۱۳۷۵/ اول‌ ژوئن‌ ۱۹۹۶در اسلام‌آباد تشكیل‌ شد و ۲۶ باب‌ مدرسه‌ و مركز آموزشی‌ را در پنجاب‌، بلتستان‌، سرحد، گِلگِت‌ و كویته‌ تحت‌ پوشش‌ قرار داد.[۱۹]

فعالیت های سیاسی و حقوقی

دوم‌، فعالیتهای‌ سیاسی‌ ـ حقوقی‌ با هدف‌ فرونشاندن‌ درگیریها و التهابات‌ فرقه‌ای‌. در دهه ۱۳۷۰ش‌/ ۱۹۹۹و نیمه اول‌ دهه ۱۳۸۰ش‌/۲۰۰۰، عملیات‌ خشونت‌بار و فرقه‌ای‌ سپاه‌ صحابه‌ و «لشكر جَنگوی‌» افزایش‌ بسیار یافت‌. در دهه ۱۳۶۰ ش‌/۱۹۸۰ بسیاری‌ از افراد وابسته‌ به‌ «نهضت‌ اجرای‌ فقه‌ جعفری‌» مورد حملات‌ فرقه‌گرایانه‌ قرار می‌گرفتند، اما از اوایل‌ دهه ۱۳۷۰ ش‌/۱۹۹۰به‌ بعد، همه شیعیان‌ به‌ گونه‌ای‌ هدف‌ حملات‌ سپاه‌ صحابه‌ و لشكر جنگوی‌ شدند. بیشترین‌ حملات‌، در این‌ مقطع‌، به‌ تجمعات‌ و مراسم‌ عبادی‌، مانند نمازهای‌ جماعت‌ و جمعه‌ و عزاداریها، می‌شد كه‌ تلفات‌ زیادی‌ نیز به‌ همراه‌ داشت‌.[۲۰]

نقش سید ساجد علی نقوی در ایجاد وحدت میان مسلمانان پاکستان

اعظم‌ طارق‌، سركرده سپاه‌ صحابه‌ كه‌ در انتخابات‌ ۱۳۷۰ ش‌/ ۱۹۹۰ به‌ نمایندگی‌ مجلس‌ پاكستان‌ برگزیده‌ شده‌ بود، لایحه «ناموس‌ صحابه‌» را، با جمع‌آوری‌ امضای‌ چهل‌ نماینده‌، در ۱۳۷۲ ش‌/۱۹۹۳ به‌ مجلس‌ داد كه‌ مُفاد آن‌ لزوم‌ حفظ‌ احترام‌ صحابه‌ و مرتد دانستن‌ مخالفان‌ صحابه‌ بود.[۲۱] همچنین‌ «لایحه شریعت‌»، كه‌ از زمان‌ ضیاءالحق‌ به‌ بعد یكی‌ از موضوعات‌ مهم‌ مباحث‌ مجلس‌ قانونگذاری‌ پاكستان‌ بود، از نظر نهضت‌ جعفریه‌ نیاز به‌ اصلاح‌ داشت‌. نهضت‌ جعفریه‌ توانست‌، با رایزنی‌، از تصویب‌ لوایح‌ ضدشیعی‌ در مجلس‌ و دولت‌ جلوگیری‌ كند.[۲۲]

با ادامه تنشهای‌ فرقه‌ای‌ قومی‌ و سیاسی‌ در پاكستان‌، اوضاع‌ اجتماعی‌ و سیاسی‌ در سالهای‌ آخر دهه ۱۳۷۰ ش‌/ ۱۹۹۰به‌ شدت‌ بحرانی‌ شده‌ بود كه‌ به‌ كودتای‌ ژنرال‌ پرویز مُشرّف‌ در ۲ مهر ۱۳۷۸/ ۱۲ اكتبر ۱۹۹۹ و سقوط‌ دولت‌ نواز شریف‌ انجامید. وی‌ مبارزه‌ با فرقه‌گرایی‌ را یكی‌ از برنامه‌های‌ اصلی‌ خود می‌دانست‌. حادثه ۲۰ شهریور ۱۳۸۰/ ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در آمریكا و اقدام‌ آمریكا و جامعه جهانی‌ برای‌ مبارزه‌ با تروریسم‌، رئیس‌جمهور پاكستان‌ را به‌ برخوردهای‌ شدیدتری‌ با احزاب‌ تندرو اسلامی‌ در این‌ كشور واداشت‌؛ از این‌رو، دولت‌ مشرّف‌ سپاه‌ صحابه‌ و جیش‌ محمد را غیرقانونی‌ اعلام‌ كرد و در ۲۲ دی‌ ۱۳۸۰/ ۱۲ ژانویه ۲۰۰۲ نهضت‌ جعفریه‌ را نیز در ردیف‌ آنها قرار داد و فعالیت‌ آن‌ ممنوع‌ شد.[۲۳]

پس‌ از آن‌، نهضت‌ نام‌ خود را به‌ «اسلامی‌ تحریك‌» (جنبش‌ اسلامی‌) تغییر داد و بلافاصله‌ فعالیت‌ خود را تحت‌ نام‌ جدید آغاز كرد؛ اما، دولت‌ در ۲۴ آبان‌ ۱۳۸۲/ ۱۵ نوامبر ۲۰۰۳ «تحریك‌ اسلامی‌» و هر نوع‌ فعالیت‌ رهبران‌ آن‌ را با هر عنوان‌ دیگری‌، غیرقانونی‌ خواند. از آن‌ تاریخ‌ تا شهریور ۱۳۸۴/ سپتامبر ۲۰۰۵ دولت‌ دفاتر نهضت‌ را مُهر و موم‌ كرده‌ و از اجتماعات‌ آن‌ جلوگیری‌ نموده‌ است‌. این‌ تصمیم‌ دولت‌ صدمات‌ شدیدی‌ بر تشكیلات‌ نهضت‌ وارد كرد و بسیاری‌ از فعالان‌ نهضت‌ را عملاً منزوی‌ نمود. ساجد علی‌ نقوی‌ ناگزیر شد فعالیتهای‌ سیاسی‌اش‌ را از طریق‌ «مجلس‌ متحده‌ عمل‌»، كه‌ «نهضت‌» یكی‌ از اعضای‌ آن‌ است‌، تداوم‌ بخشد و ارتباطات‌ مردمی‌ را نیز از طریق‌ برگزاری‌ عزاداریها یا شركت‌ در آنها و برنامه‌های‌ مذهبی‌ ادامه‌ دهد و دیدگاهها و مواضع‌ خود را بازگوی‌ نماید.[۲۴]

هم‌زمان‌ با ممنوع‌ شدن‌ فعالیتهای‌ جنبش‌ اسلامی‌، ساجدعلی‌ نقوی‌ نیز، به‌ اتهام‌ دخالت‌ در قتل‌ اعظم‌ طارق‌، سرپرست‌ سپاه‌ صحابه‌، دستگیر شد. دستگیری‌ وی‌ اعتراضهای‌ جمعی شیعیان‌ را در پی‌ داشت‌ و بزرگان‌ و علمای‌ برجسته شیعه‌، برای‌ حل‌ مسئله‌ و اقدامهای‌ بعدی‌، كمیته‌ای‌ تشكیل‌ دادند. وی‌ سرانجام‌، پس‌ از چهار ماه‌، در ۲۳ اسفند ۱۳۸۲/ ۱۴ مارس‌ ۲۰۰۴آزاد شد.[۲۵]

از ۱۳۸۴ ش‌/ ۲۰۰۵ نهضت‌ از مجاری‌ قانونی‌ می‌كوشد تا مجوز فعالیت‌ خود را دو باره‌ به‌ دست‌ آورد. در اوضاع‌ كنونی‌، مهم‌ترین‌ اهداف‌ و خواستهای‌ آن‌ از دولت‌ عبارت‌اند از: برداشتن‌ ممنوعیت‌ فعالیتهای‌ آن‌؛ تأمین‌ حقوق‌ اجتماعی‌ و مذهبی‌ شیعیان‌؛ مشاركت‌ متناسب‌ با جمعیت‌ شیعیان‌ در ادارات‌ و نهادهای‌ دولتی‌، به‌ ویژه‌ نهادهای‌ دینی‌، مانند شورای‌ عقاید اسلامی‌، «وفاقی‌ شریعت‌ كورت‌»، «دادگاه‌ شرعی‌ كل‌ كشور»، «وزارت‌ امور مذهبی‌»، «اداره تحقیقات‌ اسلامی‌»؛ و آزادی‌ در برگزاری‌ مراسم‌ عزاداری‌.[۲۶].

نهضت‌ جعفریه‌ تقریباً از ۱۳ ش‌/۱۹۸۴ به‌ حضور در فعالیتهای‌ سیاسی‌ و انتخاباتی‌ توجه‌ نشان‌ داده‌ است‌. سیاست‌ نهضت‌ در آغاز، ائتلاف‌ با احزاب‌ دیگر یا حمایت‌ از نامزدهای‌ احزاب‌ دیگر بود. [۲۷]

اما، در انتخابات‌ ۱۳۷۷ ش‌/۱۹۹۸، به‌ عنوان‌ حزب‌ مستقل‌ وارد مبارزه انتخاباتی‌ گردید، گرچه‌ نتوانست‌ نماینده‌ای‌ به‌ مجلس‌ بفرستد.[۲۸] نهضت‌ تنها در دو انتخابات‌ ۱۳۷۳ ش‌/ ۱۹۹۴ و ۱۳۷۶ ش‌/ ۱۹۹۷ موفقیتهای‌ ملموسی‌ به‌ دست‌ آورد. در انتخابات‌ ۱۳۷۳/ اكتبر ۱۹۹۷، در مناطق‌ شمالی‌ توانست‌ هشت‌ كرسی‌ از ۲۴ كرسی‌ «ناردرن‌ ایریاز كونسل‌» (شورای‌ مناطق‌ شمال‌) را از آنِ خود كند.[۲۹] در انتخابات‌ ۱۳۷۶ ش‌/۱۹۹۷، به‌ ائتلاف‌ مسلم‌ لیگ‌ پیوست‌ و با حمایت‌ از نواز شریف‌، توانست‌ سیدجواد هادی‌، از روحانیان‌ پاكستان‌، را به‌ مجلس‌ سنا و افرادی‌ را نیز به‌ مجلس‌ شورا بفرستد.[۳۰]

مناسبات‌ نهضت‌ جعفری‌ با دولت‌، بنا بر اوضاع‌ سیاسی‌، فراز و نشیبهایی‌ داشته‌ است‌. نهضت‌ تاكنون‌ بیشتر در جبهه مخالفان‌ دولت‌ قرار داشته‌، چنانكه‌ عضو ائتلاف‌ «مجلس‌ متحده عمل‌» است‌ كه‌ نیرومندترین‌ دسته‌بندی‌ مخالف‌ دولت‌ را در مجلس‌ تشكیل‌ می‌دهد. نهضت‌ همچنین‌ روابط‌ خوبی‌ با جمهوری‌ اسلامی‌ ایران‌، حوزه علمیه قم و مراجع‌ تقلید در قم‌ و نجف‌ اشرف‌ دارد. رابطه دوستانه‌ با جنبشهای‌ اسلامی‌ در كشورهای‌ دیگر و حمایت‌ از انتفاضه فلسطین‌ و برگزاری‌ راهپیمایی‌ در روز قدس‌ (آخرین‌ جمعه ماه‌ رمضان‌ هر سال‌) از دیگر اقدامات‌ نهضت‌ است‌.[۳۱]

پانویس

  1. نقوی، تذکره علمای،‌۱۳۷۰ش، ص۸۴.
  2. مولانا طارق جمیل، سایت
  3. نقوی، تذکره علمای،‌۱۳۷۰ش، ص۸۴.
  4. سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.
  5. نقوی، تذکره علمای،‌۱۳۷۰ش، ص۸۵.
  6. سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.
  7. سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۱.
  8. نقوی، تذکره علمای،‌۱۳۷۰ش، ص۸۶.
  9. سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی، ۱۳۹۹ش، ص۲۶۲.
  10. نقوی، تذکره علمای،‌۱۳۷۰ش، ص۸۶.
  11. عارفی،‌ جنبش‌ اسلامی‌ پاكستان‌، ۱۳۸۲ش، ص‌ ۱۵۰.
  12. عارفی،‌ جنبش‌ اسلامی‌ پاكستان‌، ۱۳۸۲ش، ص‌ ۱۴۳، ۱۶۰.
  13. جوادی‌، تحقیقی‌ دستاویز، ۱۹۹۷م، ص‌ ۲۴.
  14. گهلوی،‌ قومی تحریک اور قیادت کا کردار،‌۲۰۱۹م،‌ ص۱۲۰.
  15. تحریك‌ جعفریه‌ پاكستان‌، ۱۹۹۵، ص‌ ۱۳-۱۵.
  16. متحده‌ مجلس‌ عمل‌ پاكستان‌، ص‌ ۲-۳.
  17. تحریك‌ جعفریه‌ پاكستان‌، ۱۹۹۹م، ص‌۱۱.
  18. جعفریه‌ ترست‌، ص۷.
  19. پاكستان‌ ایجوكیشنل‌ كونسل‌، ص‌ ۲ـ۳؛ تحریك‌ جعفریه‌ پاكستان‌، ۱۹۹۹، ص‌ ۱۰-۱۱.
  20. گهلو،‌قومی تحریک اور قیادت کا کردار، ۲۰۱۹م، ص۱۲۳.
  21. عارفی‌، شیعیان پاکستان،‌ ۱۳۸۵ش، ص‌ ۱۳۸.
  22. نقوی‌، شیعیان‌ و چالش‌های‌ پیش‌رو، ۱۳۸۴ش، ص‌ ۲۲۱.
  23. تحریك‌ جعفریه‌ پاكستان‌، ۲۰۰۲، ص‌ ۱ـ۳.
  24. نقوی‌، شیعیان‌ و چالش‌های‌ پیش‌رو، ۱۳۸۳ش، ص‌ ۲۲۰.
  25. گهلو، قومی تحریک اور قیادت کا کردار، ۲۰۱۹م، ص۱۲۳.
  26. نقوی‌، شیعیان‌ و چالش‌های‌ پیش‌رو، ۱۳۸۳ش، ص‌ ۱۱۶-۱۱۸.
  27. حسینی‌، میثاق‌ خون، لاهور ۱۹۹۷، ص‌ ۷۰.
  28. تحریك‌ جعفریه‌ پاكستان‌، ۱۹۹، ص‌ ۷.
  29. حسین‌آبادی‌، تاریخ بلتستان، ۲۰۰۴م، ص‌ ۳۱۲.
  30. تحریك‌ جعفریه‌ پاكستان‌، ۱۹۹۹، ص‌ ۱۰.
  31. گهلو، قومی تحریک اور قیادت کا کردار، ۲۰۱۹م، ص۲۱۱.

منابع

  • سعیدی،‌ فرمان علی،‌تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی شیعی در پاکستان،‌ قم، جامعه المصطفی العالمیه،‌۱۳۹۹ش.
  • نقوی،‌سید عارف حسین،‌تذکره علمای امامیه پاکستان،‌ترجمه محمد هاشم،‌ مشهد،‌ پژوهش های اسلامی،‌آستان قدس رضوی،‌ ۱۳۷۰ش. اسلامی‌ *تحریك‌ پاكستان‌، دستور اسلامی‌ تحریك‌ پاكستان، راولپندی‌ ۲۰۰۲م.
  • پاكستان‌ ایجوكیشنل‌ كونسل‌، پاكستان‌ ایجوكیشنل‌ كونسل‌ ایك‌ نظرمین‌، راولپندی‌، بی‌تا ؛ تحریك‌ جعفریه‌ پاكستان‌، تحریك‌ جعفریه‌ پاكستان‌ پرپابندی‌: حقائق‌ كی‌ آئینه‌ مین، راولپندی‌،‌۲۰۰۲م.
  • جوادی‌، ملك‌ آفتاب‌ حسین‌ ، تحقیقی‌ دستاویز، راولپندی‌.
  • چراغ‌، محمدعلی‌، تاریخ‌ پاكستان، لاهور، ۱۹۹۰م.
  • حسین‌آبادی‌، محمدیوسف‌، تاریخ‌ بلتستان‌، سكردو ۲۰۰۳م.
  • حسینی‌،‌عارف‌ حسین‌ ، میثاق‌ خون، لاهور ۱۹۹۷م.
  • زندگی‌نامه علامه‌ شهید عارف‌ حسین‌الحسینی‌ از ولادت‌ تا شهادت‌ ، تهیه‌كننده‌: مؤسسه شهید الحسینی‌، قم‌: نشر شاهد.
  • عارفی‌، محمداكرم‌ ، جنبش‌ اسلامی‌ پاكستان‌: بررسی‌ عوامل‌ ناكامی‌ در ایجاد نظام‌ اسلامی، قم‌ ۱۳۸۲ ش‌.
  • فهیم‌ عباس‌، كربلا معلاسی‌ كربلا كوئنـه‌ تك‌: تاریخ‌ شهدائی‌ جعفریه‌ بلوچستان، كویته‌ ۲۰۰۴م.
  • متحده‌ مجلس‌ عمل‌ پاكستان‌، دستور و منشور متحده‌ مجلس‌ عمل‌ پاكستان‌، فیصل‌آباد: متحده‌ مجلس‌ عمل‌ پاكستان‌، [ بی‌تا. ]؛
  • النصره ، ش‌ 12 مارس‌ ـ مه‌ ۱۹۸۸م.
  • نقوی‌، ساجدعلی‌، «شیعیان‌ و چالش‌های‌ پیش‌رو: وضعیت‌ سیاسی‌، اقتصادی‌ و فرهنگی‌ شیعیان‌ در پاكستان‌»، فصلنامه تخصصی‌ شیعه‌شناسی‌، سال‌ سوم، ش‌ ۱۰ (تابستان‌ ۱۳۸۴).
  • گهلو،‌ امداد علی، قومی تحریک اور قیادت کا کردار،‌ اسلام آباد، عاشقانِ ملت قائد جعفریه پاکستان،‌ چاپ دوم،‌ ۲۰۱۹م. ************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************

مولانا طارق جمیل {{جعبه اطلاعات شخصیت | عنوان = مولانا طارق جمیل | تصویر = | نام = طارق جمیل | نام‌های دیگر = | سال تولد =۲۳ ژوئن ۱۹۵۳ | محل تولد = فیصل آباد پاکستان | سال درگذشت = | تاریخ درگذشت = | محل درگذشت =

| استادان =

  • [[مولانا میان الله بخش]]

| شاگردان = | دین = اسلام | مذهب = حنفی

| آثار =


مولانا طارق جمیل در شهر فیصل آباد ایالت پنجاب در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد. طارق جمیل در حال حاضر یکی از عالمان برجسته اهل سنت پاکستان به حساب می آید و رهبری بریلوی ها را بدست گرفته است.طارق جمیل علاوه بر در میان اهل سنت، بین شیعیان هم جایگاه خاصی دارد چون وی ضد تکفیر و منادی وحدت بین مسلمانان هست. در حال حاضر در فضای مجازی از جمله در یوتوپ بیش از بیست میلیون طرفدار و بیننده دارد. علاوه برآن یک حوزه علمیه بزرگ دارد که اکثر طلبه های آن،غیر پاکستانی هستند. جناب طارق جمیل با شخصیت ها و افراد برجسته کشورهای اسلامی در ارتباط هستند. طارق جمیل با شخصیت ها و افراد برجسته کشورهای اسلامی در ارتباط هستند. طارق جمیل کتاب های زیادی نوشته است.علاوه برآن مجموعه سخنرانیهای وی به صورت کتاب به چاپ رسیده است. یکی از کتابهای مهم طارق جمیل کتاب " گلدسته اهل بیت علیهم السلام" است در این کتاب طارق بحث های مهمی را بیان نموده است. در این کتاب "حدیث کساء" را برای اثبات جایگاه اهل بیت(ع) بیان نموده است.طارق جمیل، یکی از ۵۰۰ مسلمان تأثیرگذار جهان انتخاب شده‌است.

زندگی نامه

انیس آباد روستایی در نزدیکی شهر" تالامبا" در میان" چانو" است و والدین مولانا طارق جمیل در اینجا زندگی می کردند. مولانا طارق جمیل در ۲۳ ژوئن ۱۹۵۳ در همین روستا به دنیا آمد.[۱] تاریخ هجری قمری ۱۲ ربیع الاول بوده است پدرش مولانا میان الله بخش (مرحوم) از خورندگان و ارجمند منطقه خود بود. روحیه از ابتدا مذهبی بود مولانا عبیدالله انور فرزند مولانا احمد علی لاهوری (رض) بیعت کرده بود و در کودکی مولانا طارق جمیل نیز به خدمت او در آمد.ویکی از بزرگان جماعت تبلیغ پاکستان میباشد.[۲]

مراحل آموزشی

مولانا طبق معمول در مدرسه درس خواند و پس از طی مراحل تحصیلی به دانشکده رسید و از هوش و نبوغ مولانا می توان استنباط کرد که دوران تحصیلی او در مدرسه و دانشگاه باید عالی بوده باشد و زندگی آغاز شد که به برکت آن است. اکنون از شهرت بین المللی برخوردار است و شهرت دنیوی واقعیت چندانی ندارد، در واقع خیر و تقوی است که مولانا بیش از شهرت دنیوی دارد.[۳] طارق جمیل به خاطر سبک خود شناخته شده است. وی با جماعت تبلیغی به شش قاره جهان سفر کرده است. اظهارات او توسط پیروانش در سایت های مختلف اینترنتی منتشر شده است. اکثر مردم به شدت به سخنان او گوش می دهند و با الهام از اخلاق او، بسیاری از شخصیت های مشهور وارد عرصه اسلام شدند. او از مخالفان سر سخت فرقه گرایی است. مردم باهم اختلاف دارند، این به معنای کشتن یک دیگر نیست، اسلام چنین چیز هایی را جایز نمی داند.[۴]

محبوبیت عمومی

حاصل این کار سخت بود که مولانا هزاران فرسنگ جلوتر از همه رفقا و همکلاسی هایش رفت.[۵] الآن وضعیت این است که در شهری که بیانیه مولانا بیان می شود، یک شب اجتماع ده تا بیست هزار نفری جمع میشود، هر چند تبلیغ نشده باشد.[۶] با این حال، نه تبلیغاتی است و نه علامتی. روزی در مسجد ابدالی مرکز ملتان بیانیه ای از مولانا بود صحن مسجد کاملاً پر شده بود.[۷] مردم برداشت بام وضو خانه نیز بالا می رفتند. مولانا نیز آنچه را که از قلع ساخته شده بود، منع کرد، زیرا تحمل وزن این همه مردم را نداشت و سپس همان اتفاق افتاد که بیم فروریختن سقف آن بود. خوشبختانه تلفات جانی گزارش نشد. مولانا فردی همه جانبه اهل عمل و دعوت کننده و دارای صفات گوناگون است اما مولانا بیشتر به خطیب معروف است که در زیر برخی از دلایل تبدیل شدن او به خطیب او اشاره شده است.[۸]

اهل بیت(ع) از نگاه طارق جمیل

کتاب " گلدسته اهل بیت علیهم السلام" که مجموعه سخنرانیهای طارق جمیل است در این کتاب بحث های مهمی را بیان نموده است.[۹] مولانا طارق جمیل برای بیان فضائل اهل بیت(ع) از آیه تطهیر نیز استفاده نموده است.[۱۰] در این کتاب "حدیث کساء" را برای اثبات جایگاه اهل بیت(ع) بیان نموده است و این کتاب مشتمل ۶۵۰صفحۀ است که ایشان زندگانی چهارده معصوم علیهم السلام را ذکر نموده است. در این کتاب ابتداء معنی و مصداق اهل بیت(ع) را بازگو نموده است و در ادامه بحث، احادیث معروف و مشهور شیعه از جملۀ حدیث ثقلین و... برای اثبات جایگاه و مقام اهل بیت(ع) آورده است.[۱۱]

پانویس

  1. سعد، فتوحات طارق جمیل، ص۱۰.
  2. موسوی، تبیین جایگاه اهل البیت علیهم السلام از دیدگاه طارق جمیل، ۱۴۰۲ش، ص۷.
  3. موسوی،‌ تبیین جایگاه اهل البیت علیهم السلام از دیدگاه طارق جمیل، ۱۴۰۲ش،‌ ص۸.
  4. موسوی،‌ تبیین جایگاه اهل البیت علیهم السلام از دیدگاه طارق جمیل، ۱۴۰۲ش،‌ ص۹.
  5. سعد، فتوحات طارق جمیل، ۱۹۹۰م، ص ۱۴.
  6. سعد، فتوحات طارق جمیل، ۱۹۹۰م، ص ۱۵.
  7. سعد، فتوحات طارق جمیل، ۱۹۹۰م، ص۱۶.
  8. موسوی، تبیین جایگاه اهل البیت علیهم السلام از دیدگاه طارق جمیل، ۱۴۰۲ش، ص۸.
  9. موسوی، تبیین جایگاه اهل البیت علیهم السلام از دیدگاه طارق جمیل، ۱۴۰۲ش،‌ص۴.
  10. طارق جمیل، گدسته اهل بیت(ع)،‌۲۰۰۹م، ص۹۰.
  11. طارق جمیل، گدسته اهل بیت(ع)،‌۲۰۰۹م، ص۱۲۳.

منابع

  • سعد، ثناء الله، فتوحات طارق جمیل، دهلی نو، ناشر فرید بک دیپو، چاب اول، ۱۹۹۰م.
  • طارق جمیل، گدسته اهل بیت(ع)،‌لاهور،‌۲۰۰۹م.
  • موسوی، سید شجاعت حسین،‌ تبیین جایگاه اهل البیت علیهم السلام از دیدگاه طارق جمیل با تاکید بر کتاب گل دسته اهل البیت(ع)، پایان نامه کارشناسی ارشد، جامعه المصطفی العالمیه،‌ ۱۴۰۲ش.
                                                                                                                                                                                                                                                  • ************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************
شهید حسن ترابی
نام کاملحسن ترابی
نام‌های دیگرشهید راه وحدت
اطلاعات شخصی
محل تولدشگر بلتستانپاکستان
روز درگذشتششم ژوئیه
محل درگذشتکراچی
دیناسلام، شیعه
استادان
شاگردان
  • سید ناظر تقوی
آثار
فعالیت‌هاموسسه هیات نهضت جعفریه پاکستان
وبگاه{{نشانی وب|example.com|متن نمایشی اختیاری}}

شهید حسن ترابی یکی از منادیان وحدت اسلامی بود که در شهرستان شگر بلتستان پاکستان به دنیا آمد.وی بعد از فراگرفتن دورس ابتدائی در منطقه شگر، وارد شهر کراچی شد.در این شهر فعالیت های فرهنگی،‌سیاسی واجتماعی را انجام داد. شهید حسن ترابی یکی از اعضای برجسته و مهم نهضت جعفریه پاکستان(تحریک جعفریه پاکستان) بود. وی برای تبلیغ و فعالیت های سیاسی به مناطق دور افتاده ایالت سند سفر می کرد و از این طریق بسیاری از شیعیان این ایالت را به بیش از پیش به مکتب اهل بیت(ع) علاقه مند ساخت. وی یکی از سخنوران و خطیب برجسته این کشور بود.دشمنان تشیع و تکفیری ها وی را در شهر کراچی به شهادت رساندند.

شهید حسن ترابی

شهيد زنده است و هرگز نمي‌ميرد. و علامه حسن ترابی هم زنده هستند» (فرازی از سخنان سيد ساجد علی نقوی در سخنرانی جنازه شهيد علامه ترابی.[۱] شهيد علامه ترابي: «ما شيعه هستيم، ما بر شيعه بودن خودمان نه ديروز شرمنده بوديم و نه امروز شرمنده هستیم، بلكه شيعه بودن برای ما يك افتخار است، و ما به شيعه بودن خود مان می باليم. ما به هر مسلك و مكتب احترام مي‌گذاريم و ما حقوق خودمان را بر اساس برابری و عدالت می‌خواهيم».[۲]

زندگي نامة شهيد علامه حسن ترابي(۱۹۵۳م، ۲۰۰۶م)

علامه حسن ترابي در ششم جولائي سال ۱۹۵۳م، در منطقة شگر بلتستان در يك‌ خانوادۀ مذهبی به دنيا آمد، تحصيلات مقدماتی را در مدرسۀ اماميه «مركز شگر» فرا گرفت، و در سال ۱۹۶۸م، شگر را به مقصد كراچی ترك كرد. در سال ۱۹۷۰م، مدرك كارشناسي ارشد ادبيات عرب اخذ كرد. در سال ۱۹۷۴م، مدرك ممتاز الواعظين دريافت كرد، در سال ۱۹۷۴م، مدرك ديپلم را گرفت، امرار معاش ایشان حقوق معلم بود که در مدرسة حبيب پبلك سكول تدريس مي‌كرد.[۳]

فعاليت‌هاي سیاسی و مذهبی علامه ترابی

دبيركل هيئت ائمه مساجد اماميه پاكستان، و دبيركل ايالتی تحريك جعفريه پاكستان، ايالت سند، از سال ۱۹۸۴، تا سال ۱۹۹۰م، رئيس ايالتي تحريك جعفريه پاكستان سند، در سال ۱۹۹۰م، مؤسس و عضو ايالتي اتحاد ملي پاكستان سند، از سال ۱۹۹۴م، تا ۱۹۹۹م، نائب رئيس ايالتي متحده مجلس عمل سند، ۲۰۰۱م، تا شهادت. رئيس اسلامی تحريك پاكستان سند، ۲۰۰۲، تا ۲۰۰۳م،. مؤسس و عضو شيعه علماء كونسل پاكستان سند، ۲۰۰۳م، تا شهادت. اسارت: حدود شانزده بار زنداني شدند اولين مرتبه در منطقة شگر اسير شدند. اجازه نامه: از طرف مراجع عظام ايشان از آيت‌الله خوئی، آيت‌الله سيد علي سيستاني، آيت‌اله محمد رضا روحانی، آيت‌الله فاضل لنكرانی، آيت‌آلله گلپائيگانی، آيت‌الله محمد مفتي الشيعه، آيت الله مكارم شيرازي، اجازه نامه داشتند.[۴] آنچه ذكر شد مختصري از حالات زندگي شهيد بزرگوار علامه حسن ترابي بود. در حقيقت ايشان يكي از رهبران دلسوز و خسته ناپذير شيعيان پاكستان به شمار مي‌آمد. ايشان همواره سعي و تلاش مي‌كرد كه وحدت و اتحاد بين مسلمانان حفظ بشود. و باتمام تلاش و كوشش توطئة دشمنان اهل‌بيت (ع) را خنثي مي‌ساخت. ايشان منادی وحدت بين شيعه و سنی بود به همين خاطر وقتي ايشان به شهادت مي‌رسد، بزرگان اهل‌سنت از سراسر كشور پاكستان پيام تسليت فرستادند، و از اين حادثة اندوهناك اظهار ناراحتي کردند، شهيد علامه حسن ترابي، يار و مددگار فقراء و مساكين شيعه بوده و از حقوق شيعيان پاكستان دفاع مي‌كرد، او از جان خودش دست كشيده بود به همين علت بود كه براي چندين بار مورد حمله دشمن قرار گرفت، ايشان امام خمينی(ره) را خيلي دوست مي‌داشت و حامي انقلاب اسلامی ايران بود، امروز جای شهيد ترابي در پاكستان و خصوصاً در شهر كراچی خالی است. و شيعيان پاكستان جاي خالي ايشان را احساس مي‌كنند، به همين علت بود كه يكي از نويسندگان در يك مقاله‌اي با عنوان «ايك شخص سارى شهر كو ويران كرگيا» يعني يك شخص تمام شهر كراچی را به ويراني كشاند.[۵] و از طرف ديگر ايشان مدافع مكتب اهل‌بيت(ع) بود، ايشان يك سخنران برجسته در پاكستان به حساب مي‌آمد، و شهادت آرزويش بود.علامه حسن ترابي مي‌دانست كه روزي به درجة شهادت نايل خواهد شد. بالآخره او به آرزويش رسيده به دست دشمن به شهادت رسيد. روحش شاد!.[۶]

پانویس

  1. رمضان علی،مجلة المخزن، ملتان پاكستان، ۲۰۰۶م، ص۲۰.
  2. مرتضي حسن، شهيد راه وحدت علامه حسن ترابی شهيد، ص۳۳.
  3. مرتضي حسن، شهيد راه وحدت علامه حسن ترابي شهيد، ص۴۰.
  4. مرتضي حسن، شهيد راه وحدت علامه حسن ترابي شهيد، ص۴۵.
  5. توقیر علی،مجله المخزن، ملتان پاكستان، ص۵۷.
  6. سعیدی شگری، تاریخ تشیع و عوامل گسترش آن در گلگت و بلتستان،۱۴۰۰ش،ص۱۲۶.

منابع

  • سعیدی شگری، فرمان علی، تاریخ تشیع و عوامل گسترش آن در گلگت و بلتستان، قم، دارالتهذیب ،چاپ اول،۱۴۰۱ ش،ق.
  • مرتضي حسن، شهيد راه وحدت علامه حسن ترابي، ناشر، ادارة تحفظ آثار شهداي اسلام، پاكستان۲۰۰۶م.
  • رمضان علی، مجله مخزن، شماره۳،‌ ملتان پاكستان، ۲۰۰۶م.
                                                                                                                                                                                                                                                  • ************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************
شهید ضیاء الدین رضوی
نام کاملضیاء الدین رضوی
نام‌های دیگرشهید راه نهضت شیعه
اطلاعات شخصی
محل تولدگلگتپاکستان
روز درگذشت۱۳ژوئن
محل درگذشتگلگت
دیناسلام، شیعه
استادان
آثار
فعالیت‌هاموسسه هیات نهضت جعفریه پاکستان
وبگاه{{نشانی وب|example.com|متن نمایشی اختیاری}}

شهید ضیا الدین رضوی

سید ضیاءالدین رضوی در سال ۱۹۶۰م در گلگت به دنیا آمد.[۱] او امام جمعه شهر گلگت بود و فرزند حجت الاسلام آغا مير فاضل شاه مرحوم بود. او بعد از دروس مقدماتی به مدرسه مشهور پاكستان حوزه علميه جامعة المنتظر رفت و از لاهور عازم حوزه علميه قم شد. در دوران اقامت وی در قم با درخواست سيد صفدر حسين نجفيی به شهر لندن رفت، در لندن او كارهاي تدريس و تبليغی را نجام داد. بعد از بازگشت از لندن در گلگت مشغول خدمت رساني شد، او يك روحانی انقلابی و از ثمرات انقلاب اسلامی ايران به حساب می‌آمد.[۲] و مرجع دینی شیعیان گلگت بود.[۳] او در متون درسی مدارس و دانشگاهای پاکستان موادی که برخلاف تاریخ و عقائد شیعه بوده را بررسی نمود و از دولت خواست که متون درسی را براساس مشترکات فرقه‌های اسلامی تدوین کنند.[۴]

سيد ضياء‌الدين رضوی و نهضت متون آموزشی دولتی

سيد ضياء‌الدين رضوی در آخر سال۱۹۸۰م، به حوزه علميه قم رفت، ايشان در تعطيلات تابستانی به منطقة‌ گلگت برگشت و برنامه‌هاي تبليغي را به راه انداخت، همراه برنامه‌هاي تبليغي نماز جمعه را هم در مرکز گلگت برگزار کرد، با اهتمام و همکاری نمايندگان «اماميه آرگنايزيشن» در مناطق و روستاهای منطقة گلگت دورة تبليغی برگذار شد.[۵] سيد ضياء‌الدين اثرات نقلاب اسلامی ايران را از نزديک ديده بود و از انقلاب اسلامی ايران اطلاعات کافي داشت، از صميم قلب معتقد به افکار امام خميني(ره) بود. بخاطر همين سيد ضياء‌الدين به مسألة وحدت بين مسلمين اهميت زياد می داد ، چون امام خمينی(ره) فرموده بود که درحال حاضر بايد مسلمانان اختلافات فقهي را ترک کنند و با اتحاد کلمه و در ساية وحدت کلمه در برابر استکبار جهاني مقابله بايد کرد».[۶] ايشان با الهام گيري از بيانات امام خمينی(ره) در منطقة گلگت برای اتحاد بين مسلمين زحمات فراواني کشيدند و علمای اهل‌سنت از مناطق «کوهستان» مانند اميرقاضي عبدالرزاق و خطيب مسجد «ديوبند» از منطقة گلگت به مسجد مرکزي گلگت شيعيان دعوت نمود و دربارة اتحاد و وحدت مسلمانان سخنراني کرد.[۷]

رهبری دينی و مذهبی سيد ضياء‌الدين رضوی

شهيد ضياء‌الدين رضوی درحقيقت يکی از علماء برجسته منطقه گلگت و بلتستان به شمار می‌آمد و رهبر شيعيان منطقه گلگت و اطراف آن را بعهده گرفت. و از حقوق شيعيان دفاع کرد با نرمی با مردم برخورد مي‌کرد، از لحاظ اخلاقی خوش اخلاق و ساده زيست بود.[۸] سید ضياء‌الدين رضوی طرح اقتصادی تعمير ملت را پی ریزی کرد، برای پيش برد اين کار افرادی انتخاب شدند دفتر آن را هم ساخت، هدف اين طرح کمک اقتصادی و مالي به مستحقين و نيازمندان شيعه، و همچنين کمک مالی به دانشجويان شيعی و ساختن خوابگاه برای آنها بود، برنامه تعمير ملت که مؤسس آن سيد آغا عباس‌شاه نجفي و سيد ضياء‌الدين رضوی بود. درحال حاضرکار به سرپستي رهبر و امام جمعه و جماعت مرکزی جامع مسجد شيعيان گلگت سيد راحت حسين الحسيني ادامه دارد. نام و ياد شهيد ضياء‌الدين رضوي بخاطر خلوص نيت و خدمت به اسلام و ترويج مکتب‌ اهل‌بيت (ع) در تاريخ منطقة گلگت و بلتستان ماندگار خواهد شد.[۹] ايشان در مرکز گلگت و بلتستان منطقة گلگت نهضت اصلاح متون درسی (اصلاح نصاب تعليم) به راه انداخت البته مشکل متون درسي براي دانش پژوهان شيعی که در مدارس دولتی پاکستان اعم از مدارس ابتدائي، دبستان، راهنمائي و دبيرستان و دانشکده و دانشگاه وجود دارد و دانش پژوهان شيعی بايد کتاب‌های دينی و عقايد اهل‌سنت را بخوانند، و بر طبق آن امتحان بدهند. برای دانش پژوهان شيعی کتاب درسی مشخصی در نظر گرفته نشده است، اين کار دولت، خشم شيعيان و علمای شيعه را برانگيخته بوده و شيعيان خواستار حل اين مسأله و داشتن متون درسی شيعی جداگانه در تمام سطوح علمی بودند، ولی دولت پاکستان توجهی به اين خواستة شيعيان نداد دانش پژوهان شيعی در سراسر پاکستان مجبور به خواندن کتب درسی دينی و عقائد اهل‌سنت هستند و مؤسسات، سازمان‌ها و تشکل‌های مذهب شیعه و همچنين رهبران شيعی همواره نگرانی خودشان را در اين باره ابراز نمودند. وکميته‌های برای حل و فصل اين مشکل بوجود آمده بود، مانند «تحفظ حقوق شيعه» توسط علامه مفتي جعفر حسين و علامه کفايت حسين در سال ۱۹۴۹م، در لاهور، و «کنفرانس سراسری شيعه» در سال ۱۹۴۸م، توسط نوّاب مظفر علي قزلباش در لاهور و «کميتة خواست‌هاي شيعه» (شيعه مطالبات کميتی) با تلاش و همت سيد محمد دهلوی در سال ۱۹۶۰م، در کراچی يکي از اهداف مهم شکل‌گيري اين کميته‌ها حل و فصل اصلاح متون درسي بود. چنانکه درخواستهای «کميتة خواست‌هاي شيعه» به سه مسأله محدود شد.[۱۰] بر همه واجب دينی و شرعی بود که سيد ضياء‌الدين رضوی را کمک و حمايت نمايند و ايشان را در وسط ميدان تنها نگذارند، چونکه اين حرکت (تحريک) يک وسيله براي متحد ساختن شيعيان پراکنده پاکستان بود. چنانچه ايشان در اين منطقه بي آئين و قانون گلگت و بلتستان مسؤلين اجرای را به چالش کشاند و مذاکراتی هم در اين بابت صورت گرفت ولي اين مذاکرات ثمربخش نبود. يک کميته بنام کمیته عکس العمل دانشجويان شيعه «شيعه طلبه ايکشن کمیتی» تأسيس شد. سيد ضياء‌الدين رضوي روي حرف‌هايش محکم ايستاد به همين دليل تهمت‌هاي ناروا مانند مزدور برطانيه و هندوستاني بودن به ايشان زده شد، ايشان براي به کرسي نشاندن خواسته‌هاي خود آماده تظاهرات عليه دولت در منطقة گلگت شدند، براي انجام تظاهرات سراسري در منطقه تاريخ۳/ ژوئن/۲۰۰۴م، معين شد.[۱۱] چنانچه در سوم ژوئن۲۰۰۴، از ساير مناطق مانند: «بگروت، جلال آباد، اشکهنداس، جوتل، جگلوت، رحيم آباد، نلتر، نومل، دينور،» حداقل پنج هزار نفر براي انجام تظاهرات نزد پل دينور جمع شدند اين تظاهرات عليه اعلام وضعيت فوق العاده در منطقه گلگت و همچنين آزادی شهيد سيد ضياء‌الدين از زندان بود، چنانچه سيد ضياء‌الدين همراه دوستان خود که تعدادشان نود نفر بودند بعد از يک ماه از زندان آزاد شدند. [۱۲]

شهادت سيد ضياء‌الدين رضوی

ايشان در هشتم ژوئن ۲۰۰۵م، ساعت يازده صبح در نزديکی خانه‌اش توسط افراد مسلح زخمی شدند، و راننده ايشان حسين اکبر در محل حادثه به شهادت رسيد، اما شهيد ضياء‌الدين و يک از محافظانش به شدت زخمی شدند. شيعيان، ايشان و محافظ ايشان رابه بيمارستان گلگت رسانند. اين خبر اسفناک مانند شعله آتش سراسر منطقه فراگرفت، بخاطر وضعيت بد زخمي‌ها، سيد ضياء‌الدين رضوي و تنوير حسين را به وسيلة هوليکپتر به بيمارستان ارتش «روالپيندی» منتقل شدند، چنانچه در پندی در تاريخ ۱۳/ژوئن/۲۰۰۵م، پنج شنبه ساعت سه شب سيد ضياء‌الدين به شهادت رسيدند. مردم و شيعيان منطقه گلگت و بلتستان در حسينيه‌ها و مساجد طلاب منطقه گلگت و بلتستان حوزه‌های علميه قم ايران و مشهد مقدس و سراسر پاکستان برای سلامتی و شفاء‌يابی ايشان دعا مي‌کردند. اما ايشان به شهادت‌ای که آروز ديرينه‌شان بود، رسيد به شهادت رسيدند.[۱۳] وقتي خبر شهادت سيد ضياء‌الدين از طريق شبکه‌های مختلف پخش شد، مردم و شيعيان گلگت و بلتستان عزادار شدند و برای ايشان گريه کردند، آشک ريختند. مردم با صداي بلند مي‌گريستند. بعد از شهادت ايشان هفت روز مراسم و مجالس عزا و چهل روز عزا عمومي سراسر منطقه گلگت و بلتستان اعلام شد. و برای تشييع جنازه ايشان شيعيان اثناعشری و اسماعيلی از مناطق گوناگون منطقه گلگت و اطراف آن مانند نگر و هنزه آمدند.[۱۴]

پانویس

  1. انجم، غلام حسین، شیعیت گلگت میں، ص ۱۵۰۔
  2. دنیوری، اسلام در گگت،۱۹۹۴م، ص۸۸.
  3. «شهید نصاب سید ضیاء الدین رضوی کی شهادت کو 18 برس بیت گئے» اسلام تائمز
  4. «شهید نصاب سید ضیاء الدین رضوی کی شهادت کو 18 برس بیت گئے» اسلام تائمز
  5. سعیدی،‌ تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش،‌ ص۲۷۸.
  6. سعیدی،‌ تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش،‌ ص۲۷۸.
  7. سعیدی،‌ تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش،‌ ص۲۷۸.
  8. دنيوری، شهيد ضياء‌الدين رضوی، ۲۰۰۹م،ص۱۱۲.
  9. دنيوری، شهيد ضياء‌الدين رضوی، ۲۰۰۹م،‌ص113.
  10. سعیدی، تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش، ص۲۸۸.
  11. دنيوری، شهيد ضياء‌الدين رضوي،۲۰۰۹م، ص۱۱۶.
  12. سعیدی، تاریخ تشیع، ۱۴۰۰ش، ص۲۸۵.
  13. دنيوری، شهيد ضياء‌الدين رضوی، ۲۰۰۹م، ص۱۱۹.
  14. دنيوری، شهيد ضياء‌الدين رضوی، ۲۰۰۹م، ص۱۲۰.

منابع

  • دنيوري، غلام حسين، شهيد ضياء‌الدين رضوي، ناشر، خيرالناس ويلفير ترست، دنيور گلگت، ۲۰۰۶م.
  • دنيوري، غلام حسين انجم، اسلام گلگت مين، ناشر، ادارة احياي تراث اسلامي، كراچي، پاكستان، ۱۹۹۴م.
  • دنيوري، غلام حسين، شيعيت گلگت مين، ناشر، خيرالناس ويلفير ترست، دنيور، گلگت، ۱۹۹۲م.
  • سعیدی شگری، فرمان علی، تاریخ تشیع و عوامل گسترش آن در گلگت و بلتستان، قم، دارالتهذیب ،چاپ اول،۱۴۰۱ ش،ق.
                                                                                                                                                                                                                                                  • ************************************************************************************************************************* ************************************************************************************************************************

مجلس وحدت المسلمین پاکستان