خارجیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''خارجیه‏''' فرقه‌ای هستند که شعارشان «اللّه و لا سواه» است. یعنی فقط خداوند کفایت همه چیز را می‌کند و از غیر او کاری ساخته نیست. گاهی نیز می‌گویند که [[خدا]] و پیامبرش کفایت می‌کند. این فرقه با [[اهل البیت|آل رسول]] (اهل بیت علیهم‌السلام) دشمنی دارند و به خصوص می‌گویند که [[امام علی|امیر مومنان ‌علیه‌السلام]] بعد از پیامبر صلوات الله علیه از خط دین خارج شده است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 175 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>. در برخی از منابع «خارجیه» عنوانی عام برای فرقه‌های ازرقیه، ریاضیه، ثعلبیه، جازمیه، خلفیه، کوزیه، کنزیه، معتزله، میمونیه، محکمیه، سراجیه، اخنسیه شمرده شده است<ref>لغت نامه دهخدا: سرواژه هفتاد و دو ملت.</ref>.
'''خارجیه‏''' فرقه‌ای هستند که شعارشان «اللّه و لا سواه» است. یعنی فقط خداوند کفایت همه چیز را می‌کند و از غیر او کاری ساخته نیست. گاهی نیز می‌گویند که [[خدا]] و پیامبرش کفایت می‌کند. این فرقه با [[اهل البیت|آل‌رسول]] (اهل‌بیت علیهم‌السلام) دشمنی دارند و به‌خصوص می‌گویند که [[امام علی|حضرت علی ‌علیه‌السلام]] بعد از پیامبر صلوات‌الله علیه از خط دین خارج شده است<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 175 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>. در برخی از منابع، «خارجیه» عنوانی عام برای فرقه‌های [[ازرقیه]]، [[ریاضیه]]، [[ثعلبیه]]، [[جازمیه]]، [[خلفیه]]، [[کوزیه]]، [[کنزیه]]، [[معتزله،|معتزله]]،  [[میمونیه]]، [[محکمیه]]، [[سراجیه]] و [[اخنسیه]] شمرده شده است<ref>لغت نامه دهخدا: واژه هفتاد‌و‌دو‌ملت.</ref>.


== پانویس ==  
== پانویس ==  

نسخهٔ ‏۲۳ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۵

خارجیه‏ فرقه‌ای هستند که شعارشان «اللّه و لا سواه» است. یعنی فقط خداوند کفایت همه چیز را می‌کند و از غیر او کاری ساخته نیست. گاهی نیز می‌گویند که خدا و پیامبرش کفایت می‌کند. این فرقه با آل‌رسول (اهل‌بیت علیهم‌السلام) دشمنی دارند و به‌خصوص می‌گویند که حضرت علی ‌علیه‌السلام بعد از پیامبر صلوات‌الله علیه از خط دین خارج شده است[۱]. در برخی از منابع، «خارجیه» عنوانی عام برای فرقه‌های ازرقیه، ریاضیه، ثعلبیه، جازمیه، خلفیه، کوزیه، کنزیه، معتزله، میمونیه، محکمیه، سراجیه و اخنسیه شمرده شده است[۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 175 با ویرایش و اصلاح عبارات
  2. لغت نامه دهخدا: واژه هفتاد‌و‌دو‌ملت.