کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین

از ویکی‌وحدت
محمد امین بن جون حسنی
احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
نام کاملجعفر بن محمد امین بن جون حسنی
اطلاعات شخصی
محل تولدمدینه منوره
روز درگذشت370ق.
فعالیت‌هاعالم، جنگجو و امیر مکه

جعفر بن محمد امین بن جون حسنی، عالم، جنگ‌جو و امیر شجاع مکه و از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) است. آشکارا تشیع را در آن‌جا رواج داد و از نخستین علویان «بنی جون» است که حکومت مکه را از دست اسماعیلیان آزاد ساخت. نزد علمای خاندان خویش، فقه و حدیث آموخت، اما زندگی نظامی و سیاسی او بر حیات علمی‌‏اش چیره بود.

زندگی‌نامه

جعفر بن محمد امین بن جون حسنی، عالم، جنگ‌جو و امیر شجاع مکه. وی ظاهراً در مدینه منوره دیده به جهان گشود اما از زمان آن اطلاعی در دست نیست. وفات او پس از حدود بیست سال حکومت در 370هجری در مکه مکرمه اتفاق افتاد. وی از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) است و بر خلاف دیگر امرای شیعی مکه که به دلیل تداوم سلطنت خود اظهار تشیع نمی‏‌کردند، آشکارا تشیع را در آن‌جا رواج داد و از نخستین علویان «بنی جون» است که حکومت مکه را از دست اسماعیلیان آزاد ساخت و با هم‌یاری فرزندان و نوادگان خویش که همگی از مذهب امامیه پیروی می‎‏کردند، نزدیک به یک سده زمام امور را در دست داشتند. وی با این‌که از علم و دانش بهره داشت و نزد علمای خاندان خویش، فقه و حدیث آموخت، اما زندگی نظامی و سیاسی او بر حیات علمی‌‏اش چیره بود و به همین دلیل دوران تحصیل او و هم‌چنین اساتید و شاگردان او بر ما مجهول است.

آموزش فنون نظامی

وی پس از این‌که با فنون جنگی آشنا شد در 340هجری در مدینه خروج کرد و پس از قتل «انکجور ترکی» که از طرف خلیفه فاطمی، والی مکه بود، و هم‌چنین پس از این‌که بسیاری از قبایل «طلحیه»، «هذلیه» و «شکریه» را به هلاکت رساند، این شهر را به تصرف خود در آورد و امیر و حاکم مکه گردید. ابن حزم اندلسی در کتاب جمهره أنساب العرب پس از ذکر نسب وی تا امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) ، می‏‌نویسد: وی در عصر «کافور اخشیدی») مکه را فتح کرد و فرزندانش تا امروزه حکومت مکه را در دست دارند.

== سیاست‌ مدار == وی که سیاست‏مداری با تجربه بود رضایت خلفاء فاطمی را به خود جلب کرد و هنگامی که امراء فاطمیین و مصری‏ها در موسم حج به مکه می‏‌آمدند خطبه را به دستور او به نام سلطان فاطمی در مکه و مدینه می‏‌خواندند. وی با این کار توانست تمام املاک و اموال علویان را که از سوی فاطمیان مصادره شده بود به آنان بازگرداند.

جانشینان وی

پس از او دو فرزندش «عیسی بن جعفر» و «حسن بن جعفر» به ترتیب حکومت حجاز را در اختیار داشتند و پس از آنان، نوه او «شکر بن ابی الفتوح» جانشین آنها گشت.

منابع

  1. جمهره انساب العرب، ص47؛
  2. عمده الطالب، تحقیق محمد حسن آل طالقانی، نجف، ص133؛
  3. اعیان الشیعه(قطع بزرگ)، ج4ص182 شماره 485؛
  4. دائره المعارف تشیع، ج5ص380.