عقبیه
عقبیه شاخه‌ای از فرقه «زیدیه» بودند[۱]،[۲].
تاریخچه
مسعودی تاریخ‌نگار مشهور، عقبیه را از زیر شاخه‌های فرقه‌های هشت‌گانه زیدیه دانسته که عبارت است از: جارودیه، مرثدیه، ابریقیه، یعقوبیه، نعیمیه، ابتریه، جریریه و یمانیه[۳] البته در اثر موجود از مروج الذهب، نام عقبیه نیامده و ممکن است مقصود مصحف نعیمیه باشد[۴] البته در برخی دیگر از منابع آمده است که این فرقه از پیروان عبدالله بن محمد عقبی بوده است که امامت را فقط به فرزندان امام حسن (علیه‌السلام) و [[حسین بن علی (سید الشهدا)
(سید الشهدا)|امام حسین (علیه‌السلام)]] منحصر نمی‌کردند؛ بلکه معتقد بودند که این مقام برای کسی است که از تبار علویان باشد[۵].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 334.
- ↑ رجب البرسی؛ مشارق انوار الیقین فى اسرار امیرالمؤمنین؛ بیروت؛ نشر دارالاندلس، ص 210.
- ↑ مسعودی علی بن حسین؛ مروج الذهب و معادن الجوهر؛ ج4، ص 45.
- ↑ همان.
- ↑ ر. ک: صابری حسین؛ تلخیصی از تاریخ فرق اسلامی؛ ص 104.