10 محرم
۱۰ محرم، دهمین روز از اولین ماه سال قمری است. این روز در کشور جمهوری اسلامی ایران به مناسبت «عاشورای حسینی» تعطیل رسمی است[۱].
رویدادها
- خروج حضرت نوح علیه السلام از کشتى
- ملاقات حضرت یعقوب با حضرت یوسف علیهماالسلام در مصر
- آغاز غزوه ذات الرقاع، به روایتی (سال ۵ قمری)
- آغاز سریه قرطاء (سال ۶ قمری)
- واقعه جانگداز روز عاشورا در كربلا (سال ۶۱ قمری)
- جنایات سپاه عمر بن سعد در عصر عاشورا (سال ۶۱ قمری)
- انفجار بمب در حرم امام رضا علیه السلام در عاشورای حسینی توسط منافقین (۱۴۱۵ قمری)
زادروزها
درگذشت‌ها
- شهادت "امام حسین علیه السلام" و یارانش در کربلا (۶۱ قمری)
- وفات "ام سلمه" همسر بزرگوار "پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله" (۶۲ قمری)
- هلاکت "عبیدالله بن زیاد" توسط "ابراهیم بن مالک اشتر" (۶۷ قمری)
- وفات "بشر حافی" (۲۲۶ قمری)
- شهادت "میرزا علی ثقةالاسلام تبریزی" عالم مجاهد شیعه توسط عوامل روس در تبریز (۱۳۳۰ قمری)
عبادت‌های ویژه
شب عاشورا:
- نماز گزاردن: چند نماز براى این شب در روایات وارد شده است كه یكى از آنها چنین است: چهار ركعت نماز و در هر ركعت بعد از حمد، پنجاه بار سوره اخلاص خوانده شود، پس از پایان نماز نیز هفتاد بار ذكر زیر خوانده مى شود: «سبحان الله و الحمدلله و لا اله الا الله و الله اكبر و لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم»؛ منزه است خداى و حمد و ستایش براى خداست و معبودى نیست جز خدا و بزرگ است خدا و قوه و قدرتى جز براى خداوند والا و بزرگ نیست.
- شب زنده دارى در كنار قبر امام حسین علیه السلام.
- خواندن دعا و نیایش.[۲]
روز عاشورا:
- عزادارى: از امام رضا علیه السلام در مورد روز عاشورا نقل شده است كه هر كس كار و كوشش را در این روز رها كند، خداوند خواسته هایش را برآورد و كسى كه آن را با حزن و اندوه سپرى كند، خداوند، قیامت را روز خوشحالى او قرار مى دهد.[۳]
- خواندن زیارت امام حسین علیه السلام.[۴]
- ترک روزه: روزه در این روز، كراهت دارد؛ ولى بهتر است بدون قصد روزه تا بعد از نماز عصر از خوردن و آشامیدن خوددارى شود.
- آب دادن به زائرین امام حسین علیه السلام
- خواندن هزار مرتبه سوره اخلاص
- خواندن زیارت عاشورا
- گفتن هزار مرتبه «اللهم العن قتلة الحسین علیه السلام».[۵]
پانویس
منابع
- مهدی مهریزی، تقویم عبادی، تهران: س‍ازم‍ان ت‍ب‍ل‍ی‍غ‍ات اسلامی، ش‍رک‍ت چ‍اپ و ن‍ش‍ر ب‍ی‍ن‌ال‍م‍ل‍ل.
- روزشمار قمرى، گردآورى: على حائرى، سایت مركز پژوهش هاى اسلامى رسانه.