آلبانی
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده‌است، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده می‌شود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۰۷:۲۲، ۳۰ مارس ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
کشور آلبانی کشوری است در جنوب شرقی اروپا که از نظر جغرافیایی بسیار حائز اهمیت است. کشور آلبانی از شمال غرب با مونته نگرو همسایه است و از سمت شرق نیز با کوسوو هم مرز است.این کشور لقب کوچکترین کشور بالکان را به خود اختصاص داده است.این کشور لقب کوچکترین کشور بالکان را به خود اختصاص داده است.مردم آلبانی از ریشه قوم ایلیری هستند که از اقوام هندواروپایی بود. آلبانی تحت نیروهای یونانی‌ها، امپراتوری روم، امپراتوری بیزانس و امپراتوری عثمانی (۴۳۱ سال) بود. آلبانی وارث تمدن ایلیریان باستان، پس از قرن‌ها عقب ماندگی تحت حاکمان مختلف طی قرن‌ها، پیشرفت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قابل توجهی داشته‌است.آلبانی از اعضای ناتو و تنها عضو سازمان همکاری اسلامی در اروپا می‌باشد.
| نام کشور | آلبانی Albania |
| مکان | جنوب شرقی قاره اروپا |
| نوع حکومت | جمهوری/ پارلمانی |
| پایتخت | تیرانا |
| واحد پول | لک هر لک 0.0092 دلار آمریکا |
| زبان | زبان اِشچیپ /آلبانیایی/یونانی، مقدونی، زبان های بومی |
| دین رسمی | سکولار |
| آمار درصدی | اسلام (۷۰ درصد)، مسیحیت (۳۰ درصد) |
| اقوام | |
| جمعیت | ۳.۵۶۳.۱۱۲ نفر |
| امید طول عمر |
بر اساس قانون اساسی مصوب سال ۱۹۹۸ آلبانی، هیچ دینی، دین رسمی این کشور نیست و همه ادیان مساوی هستند. با این وجود تمامی مذاهب موجود در آن (مسلمانان سنی، بکتاشیه، مسیحیان ارتدکس و کاتولیک رومی) هر یک خواستار درجه بالاتری برای به رسمیت شناخته شدن از سوی دولت هستند.
۷۰ درصد مردم آلبانی مسلمان و ۳۰ درصد مسیحی هستند. دین ابتدایی مردم آلبانی مسیحیت بود اما بعدها بیشتر ساکنان این کشور به اسلام گرویدند. تغییر دین تا ۷۰ درصد جمعیت آلبانی به اسلام، یکی از میراث‌های حکومت عثمانی بود. مهاجرت شیعیان علوی و بکتاشی در گسترش تشیع در این کشور نقش مهمی را ایفا کرده است. پس از استقلال آلبانی از حکومت عثمانی، این کشور به صورت تنها دولت اسلامی در اروپا ظهور کرد.
تاریخچه آلبانی
نام بومی این کشور در خود زبان آلبانیایی‌ها، اِشچیپِری (Shqipëria) است ولی بصورت بین‌المللی این کشور با نام آلبانی شناخته شده‌است..
۹۵ درصد مردم این کشور از تبار آلبانیایی و بقیه بیشتر یونانی هستند. ۷۰ درصد مردم آلبانی مسلمان و ۳۰ درصد مسیحی هستند. مردم آلبانی از ریشه قوم ایلیری هستند که از اقوام هندواروپایی بود. آلبانی ۴۳۱ سال در دست امپراتوری عثمانی بود و در دوره معاصر ۵۰ سال حکومت کمونیستی را پشت سر گذاشته‌است.
پس از آن، پنجاه سال حاکمیت کمونیسم بر کشور آلبانی این کشور را از تمامی دیگر کشورهای اروپایی منزوی نموده بود تا اینکه با فروپاشی رژیم در سال ۱۹۹۰ این کشور استقلال خود را مجدداً به‌دست آورد.
با از هم پاشیدن نظام کمونیست در جهان (۱۹۸۹) حزب‌های دموکراتیک جدید وارد میدان شدند و تغییر سیستم قدرت و ایجاد زمینه جدید باعث شد که آلبانی دوباره به سمت فرهنگ و فناوری غرب برود.
رژیم کمونیستی انور خوجه در سال ۱۹۹۰ فروپاشید و در سال ۱۹۹۱ جمهوری آلبانی بنیاد شد. در انتخابات مارس ۱۹۹۲ و در میان فروپاشی اقتصادی و ناآرامی‌های اجتماعی، حزب کمونیستی قدیم آلبانی یعنی حزب کار آلبانی شکست خورد. در اواخر سال ۱۹۹۶ و در پی فعالیت گروه‌هایی که از ترفندهای هرمی استفاده می‌کردند بحران اقتصادی در کشور تشدید شد و در سال ۱۹۹۷ به اوج خود رسید و کشور را با شورش مسلحانه روبه‌رو کرد. این روند کشور را با موج تازه‌ای از مهاجرت مواجه ساخت و بیشتر مهاجران به ایتالیا، یونان، سوئیس، آلمان و آمریکای شمالی رفتند.
جنگ کوزوو در سال ۱۹۹۹ بر آلبانی تاثیرگذار بود و شمار زیادی از آلبانیایی‌تباران کوزوو به آلبانی پناهنده شدند. آلبانی در سال ۲۰۰۹ عضو کامل پیمان آتلانتیک شمالی، ناتو شد و خواستار پیوستن به اتحادیه اروپا است.
جغرافیا
جمهوری آلبانی کشوری است در جنوب شرقی قاره اروپا. پایتخت این کشور تیرانا است. آلبانی کوچکترین کشور بالکان است که از شمال غرب با مونته‌نگرو، از شمال شرق با کوزوو، از سوی خاور با مقدونیه و از طرف جنوب و جنوب شرقی با یونان همسایه‌است. در سمت غربی آلبانی دریای آدریاتیک و در سمت جنوب غربی آن دریای ایونی قرار گرفته‌اند. ساحل آلبانی در تنگه اوترانتو با ساحل ایتالیا ۷۲ کیلومتر فاصله دارد.
آلبانی بین مختصات عرض جغرافیایی ۳۸، ۲۹، ۳۹، ۴۲ از شمال و طول جغرافیایی ۱۶، ۱۹–۴، ۲۱ از شرق قرارگرفته‌است که تقریباً هم ارتفاع استوا و قطب شمال می‌باشد. وسعت آلبانی ۲۸٬۷۴۸ کیلومتر مربع و مرز آن با دریا بالغ بر ۳۱۶ کیلومتر می‌باشد. آلبانی اهمیت جغرافیائی مهمی دارد زیرا درمحلی کلیدی واقع شده و کوتاه‌ترین بندرگاه از مدیترانه به بالکان و قاره آسیا است.
آلبانی آب و هوای نسبتاً معتدلی دارد. تابستان‌ها هوا گرم و خشک و زمستان‌ها هوا سرد و مرطوب است. اغلب خاک این کشور را کوه و تپه پوشانده‌است.[۱]
تقسیمات کشوری
کشور آلبانی به ۳۶ استان بخش شده‌است.
برخی از استان‌ها با هم تشکیل یک ناحیه می‌دهند. در آلبانی ۱۲ سامان وجود دارد. پایتخت آلبانی یعنی شهر تیرانا وضعیتی جدا و ویژه دارد.
استان‌های آلبانی از این قرارند:
۱ بِرات
۲ بولچیزه
۳ دِلوینه
۴ دِوُول
۵ دیبِر
۶ دراج
۷ اِلباسان
۸ فیِر
۹ جیروکاستِر
۱۰ گِرامْش
۱۱ هاس
۱۲ کاوایه
۱۳ کولونیه
۱۴ کورچه
۱۵ کرویه
۱۶ کوچوُوه
۱۷ کوکس
۱۸ کوربین
۱۹ لِژه
۲۰ لیبراژد
۲۱ لوشنیه
۲۲ مالِسی-اِ-ماده
۲۳ مالاکاستر
۲۴ مات
۲۵ میردیته
۲۶ پِچین
۲۷ پِرمِت
۲۸ پوگرادِتس
۲۹ پوکه
۳۰ سارانده
۳۱ اِشکودِر
۳۲ اِسکراپار
۳۳ تِپِلِنه
۳۴ تیرانا
۳۵ تروپویه
۳۶ وِلوره [۲]
نوع حکومت و ساختار سیاسی
در کشور آلبانی رئیس جمهور، رئیس حکومت است و نخست وزیر وظیفه ریاست در کابینه را دارد. این کشور دارای جمهوری پارلمانی است و ساختار سیاسی که در این کشور بر اساس تفکیک قوا تعریف شده است. به طور کلی در این کشور رئیس جمهور، رئیس کشور و شورای وزیران سه عضو مهم کشور محسوب می‌شوند. رئیس جمهور با رأی مخفی اعضای پارلمان برای دوره های 5 سال انتخاب می‌شود و رئیس جمهور ، نخست وزیر را انتخاب می‌کند و عموماً نخست‌وزیر از بین حزب اکثریت در پارلمان انتخاب می‌شود. در این کشور پارلمان دارای 140 عضو بوده که برای دوره 4 ساله انتخاب می‌شود. پارلمان بالاترین مرجع قانون‌گذاری به شمار می‌آید و یک سیستم چند حزبی در این کشور دیده می‌شود، احزاب سوسیالیست و دموکراتیک از دیگر بخش های این کشور هستند.[۳]
اسلام
ریشه اسلام در آلبانی به دوره امپراتوری عثمانی باز می‌گردد. بیشینه مسلمانان آلبانی حنبلی مذهب هستند اما اقلیت قابل توجهی از آنان پیرو مذهب شیعه و یا از فرقه بکتاشیه می‌باشند.
مسلمانان حنبلی که در آلبانی زندگی می کنند شباهت زیادی به شیعیان امامیه دارند، عشق به اهل بیت (ع) عقیده ای مشترک میان شیعیان و حنبلی مذهب هاست. حتی مسیحیان این کشور نیز از این عشق بی بهره نیستند.
مثلا در عاشورا مسلمانان از امامیه و حنبلی باهم به برگزاری مراسم عاشورا می پردازند، ده روز را با هم در این ایام روزه می گیرند و لباس سیاه بر تن می کنند. عشق به اهل بیت (ع) تنها عامل حفظ اسلام در دوره نظام کمونیستی در آلبانی بوده است .
در زمان حکومت كمونیستی ، اقدام به ویرانی 1700 مسجد[۴]، 200 حسینیه و مدرسه دینی شد . در تمام کشور جز یک مسجد که مسجد مرکزی شهر بود، مسجد دیگری باقی نماند که البته آن را نیز به موزه تبدیل کردند.
علاوه بر این، تمام کتاب های دینی را نابود کردند و در سال 1967 قانونی را صادر کردند که به موجب آن، داشتن اعتقادات دینی ممنوع اعلام شد و هر کس که یکی از شعایر دینی را برپا دارد، مثلا نماز بخواند یا روزه بگیرد و یا قرآن تلاوت کند و ... به حبس تا 20 سال محکوم می شدند. بسیاری از بزرگان دین و مردم عادی به حبس تا 20 سال نیز محکوم شدند. جرم آنها این بود که کتاب اسلامی نگهداری می کردند یا در نهان نماز می خواندند. هزاران تن از مسلمانان به این اقدامات اعتراض کردند و به زندان رفتند و یا کشته شدند.
در آن دوره، عشق به ائمه و اسلام در وجود مسلمانان به حسرت تبدیل شد. همین حسرت هم باعث شد که بعد از مرگ انور خواجه همگی سر به شورش نهادند و نظام کمونیسم را از جا کندند و آزادی دینی و نظام جمهوری را اعلام نمودند.
آیین های محرم و عاشورا
جمعیت مسلمان کشور شامل دو گروه تسنن و علوی‌ها بوده و از ۷۰ درصد جمعیت مسلمان آلبانی ۵۰ درصد علوی بکتاشی و بقیه اهل تسنن هستند.
در میان مسلمانان آلبانی طریقت هایی وجود دارند که دارای تمایلات واقعی به اهل بیت می باشند که در ایران اصطلاحاً از ایشان به علویون نیز نام برده می شود. بکتاشیه، قادریه، رفاعیه و خلوتیه از این گروه ها هستند و در میان ایشان، بکتاشیان که بزرگترین فرقه محسوب می شوند، احترام ویژه ای برای ائمه و خصوصاً امام حسین (ع ) قائل هستند. ایشان هرساله دهه محرم را گرامی می دارند و در روز عاشورا رهبر دینی ایشان در تکیه خود میزبان پیروانی است که برای عرض تسلیت می آیند. در مرکز جهانی بکتاشیه در« تیرانا »این دیدارها بیشتر رسمی است و شخصیتهای دولتی، سیاسی، فرهنگی و نمایندگان دیپلماتیک خارجی در تکیه اصلی بکتاشیه در تیرانا حاضر می گردند و با رهبر جهانی بکتاشیه دیدار می کنند و مردم عادی نیز که بیرون تکیه منتظرند هر از چندگاهی به صف وارد اتاق ایشان می شوند و نسبت به او ابراز ارادت و احترام می کنند.
شیعیان اثنی عشریه بکتاشیه در آلبانی، در روز عاشورا در دسته‌های سینه‌زنی به عزاداری برای امام حسین علیه‌السلام و فرزندان و یاران ایشان می‌پردازند و این مراسم چنان شکوهی دارد که از تلویزیون رسمی کشور آلبانی پخش می‌شود و برخی مقامات رسمی کشور نیز در آن شرکت می‌کنند.
بکتاشی‌ها و دیگر شیعیان آلبانی، در دهه اول محرم آب نمی‌نوشند، گوشت و تخم‌مرغ و شیر و پنیر نمی‌خورند و در روز عاشورا با غذایی شیرین حاوی گندم، نشاسته و دارچین به نام عاشوره از عزاداران پذیرایی می‌کنند. دهه اول محرم در آلبانی دهه ماتم نام گرفته است.
اهل تسننی که در آلبانی زندگی می‌کنند شباهت زیادی به شیعیان دارند، عشق به اهل بیت (ع) یک عقیده مشترک میان شیعیان و اهل سنت است. حتی مسیحیان این کشور نیز از این عشق بی بهره نیستند.
در عاشورا مسلمانان از شیعه و سنی باهم به برگزاری مراسم عاشورا می‌پردازند، ده روز را با هم در این ایام روزه می‌گیرند و لباس سیاه بر تن می‌کنند. در عزاداری‌های خود مشت بر سینه می‌کوبند و «یا حسن، وای حسین» می‌گویند و قاتلان امام حسین علیه‌السلام و خاندان او را پلیدترین و بی‌رحم‌ترین موجود عالم می‌دانند.
در میان شعرایی که در منطقه بالکان در خصوص محرم و واقعه کربلا اشعاری دارند نقش شاعران آلبانیایی زبان بی‌بدیل است. یکی از این شعرا که علاقه زیادی نیز به امام حسین داشت بابا کمال‌الدین شمیمی است. وی که در اواخر قرن هجدهم میلادی می‌زیست در یکی از روزهای حیاتش در حال خواندن مصائب امام حسین با گلوله شهید شده و خونش دو نقطه از صفحة کتاب‌ی که در دست داشته را رنگین می‌کند و این کتاب تا همین اواخر، درتکیه بابا عاصم در شهر جیروکاسترای آلبانی نگه داری شده است. از دیگر شعرای آلبانیایی که به اهل بیت عشق می‌ورزید و در خصوص محرم و عزدارای امام حسین شعر سروده اند می توان به بابا سرسم علی، بابا احمد تورانی، بابا ملچ و بابا علی توموری اشاره کرد. اما مشهور ترین شاعر آلبانی که به سرودن اشعاری در خصوص کربلا و عاشورا شهرت دارد، نعیم فراشری است. او که از بزرگان و افتخارات ملی آلبانی محسوب می شود، دیوان شعری به نام کربلا سروده که داستان خلقت و واقعه کربلا در آن به زیبایی ترسیم و عمق فجایع کربلا به تصویر کشیده است.
مناسب است بدانید یکی از سمبل های احترام به عاشورا و امام حسین(ع) در منطقه بالکان در کوه تومور قرار گرفته است. برفراز کوه تومور در شرق آلبانی مرقدی وجود دارد که اهالی اعتقاد دارند منسوب به حضرت عباس است و در بین مسلمانان این سامان از حرمت کم نظیری برخوردار است. کوه تومور به آرامگاه مبارک حضرت عباس علی(ع) یا قدم گاه وی شهرت دارد و در تمام فصول و به ویژه در روزهای 22 لغایت 25 آگوست پذیرای هزاران عاشق و علاقمند به خاندان عصمت و طهارت از اطراف و اکناف آلبانی است که برای برگزاری مراسم زیارت مخصوص، خود را به این محل می‌رسانند. مراسم اصلی هر ساله در 22 آگوست بصورت رسمی با ذکر یاد و بزرگداشت حضرت ابوالفضل عباس (ع) که در آلبانی به نام عباس علی معروف است برگزار می شود.[۵]
جریان‌های تکفیری
در سال‌های اخیر گروه‌های تندوری تروریستی به وجود آمدند که با اهل بیت و دوستداران آنان دشمنی می‌کردند. امکانات این گروه‌ها از سویی و فقر و بی چیزی و عدم وجود امکانات شیعیان از سوی دیگر باعث شد که تفکر تروریستی و وهابیت بر تشیع غلبه کند و زندگی را به کام آنان تلخ نماید. در اثر تلاش های این تروریست ها تشیع در این کشور منزوی شد و از آنجا که نتوانستند مدارس و مساجد جدید ایجاد کنند، به آنچه داشت تکیه نمودند، اما با تمام اینها هنوز هم در تمام مدارس، مساجد، حسینیه‌ها، آوای اسلام و تشیع به گوش می‌رسد. درست است که شیعیان نمی‌توانند مدارس جدید تاسیس کنند، اما در تمام مساجدی که دارند اسلام هنوز پرچم خود را برافراشته است. واعظان و ائمه مساجد و حسینیه‌ها با تمام توان خود، نقش کتاب و مدرسه را در زندگی مسلمانان بازی می‌کنند و مردم را به حفظ دین و برپاداری شعایر دینی دعوت می‌کنند.[۶]