خوفیه

نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۹ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

احمد بن علی مقریزی این فرقه را یکی از شاخه‌های دوازده گانه مجبره برمی‌شمارد[۱]. ولی چیز دیگری درباره آنها نمی‌گوید. در حالیکه ابن‌جوزی درباره ایشان می‌گوید: «خوفیه از جبریه می‌باشد و ایشان می‌گویند هر کسی خدا را دوست بدارد دوست او می‌شود پس نباید از او بترسد، زیرا که دوست از دوست خود نمی‌ترسد»[۲].
شبیه به آن چه از ابن جوزی نقل شد در کتاب هفتاد و سه ملت نیز آمده،[۳] با این تفاوت که این کتاب مجبّره بودن ایشان را مورد اشاره قرار نداده است.

خوفیه
نامخوفیه

ابن جوزی در کتاب تلبیس ابلیس، جبریه را به دوازده گروه تقسیم می‌کند که عبارتند از: مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه، حبّیه، خوفیه، فکریه، خسّیه و معیه[۴].

سپس ایشان در این کتاب به معرفی این فرقه‌ها می‌پردازد. ابن جوزی درباره فرقه خوفیه می‌نویسد: «ایشان می‌گویند هرکس خدا را دوست بدارد، نباید از او بترسد چرا که حبیب از حبیب نمی ترسد»[۵].

پانویس

  1. المواعظ و الاعتبار بذکر الخطط و الآثار، احمد بن علی مقریزی، ج2، ص349
  2. تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص42
  3. هفتاد و سه ملت، ص28
  4. تلبیس ابلیس، ابن جوزی، ص42
  5. همان، ص43