عقبیه‏ شاخه‌ای از فرقه «زیدیه» بودند.[۱] [۲]

تاریخچه

مسعودی تاریخ‌نگار مشهور، عقبیه را از زیر شاخه‌های فرقه‌های هشت گانه زیدیه دانسته که عبارت است از: جارودیه، مرثدیه، ابریقیه، یعقوبیه، نعیمیه، ابتریه، جریریه و یمانیه. [۳] البته در اثر موجود از مروج الذهب، نام عقبیه نیامده و ممکن است مقصود مصحف نعیمیه باشد. [۴] البته در برخی دیگر از منابع آمده است که این فرقه از پیروان عبدالله بن محمد عقبی بوده است که امامت را به فرزندان امام حسن و امام حسین علیهماالسلام منحصر نمی کردند، بلکه معتقد بودند که این مقام برای کسی است که از تبار علویان باشد. [۵]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334
  2. رجب البرسی مشارق انوار الیقین فى اسرار امیر المؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 210.
  3. مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45
  4. مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج4، ص 45
  5. ر ک. صابری حسین، تلخیصی از تاریخ فرق اسلامی، ص 104