ایتالیا
| ایتالیا | |
|---|---|
 | |
| پایتخت | رُم |
| تعداد جمعیت | 60/4 میلیون نفر |
| دین | مسیحیت |
| زبان | ایتالیایی |
ایتالیا کشوری در جنوب اروپا و پایتخت آن شهر رم است. این کشور از شبه جزیره ایتالیا و دو جزیره سیسیل و ساردِنی در دریای مدیترانه تشکیل شده است. امروزه ایتالیا کشوری توسعه یافته است و جزو گروه هشت به‌شمار می‌آید.
جغرافیا
ایتالیا کشوری در جنوب اروپا و پایتخت آن شهر رم است. این کشور از شبه جزیره ایتالیا و دو جزیره سیسیل و ساردِنی در دریای مدیترانه تشکیل شده است. امروزه ایتالیا کشوری توسعه یافته است و جزو گروه هشت به‌شمار می‌آید.
ایتالیا در مرکز دریای مدیترانه واقع شده‌است، دریایی که تولد تمدن‌های بسیاری را به خود دیده‌است. ایتالیا دارای تاریخی غنی از تماس‌ها و تبادلاتی می‌باشد که بر مردم، اقتصاد و فرهنگش تأثیر گذاشته است.
فنیقی‌ها، یونانی‌ها، کارتاژها، اعراب و نورمن‌ها از جمله مللی می‌باشند که در طول سده‌ها با تأثیر گذاشتن بر فرهنگ محلی ایتالیا، باعث گردیده‌اند تا ایتالیا به طور فوق‌العاده‌ای غنی از آثار معماری و هنری می‌باشد.
بر اساس محاسبه‌ای که یونسکو انجام داده، بیش از نیمی از میراث فرهنگی جهان در کشور ایتالیا واقع شده است، کشوری کوچک که مساحتش فقط ۰/۲۵ ٪ از کل خشکی‌های جهان است.
ایتالیا آب و هوای معتدل فصلی دارد و آب و هوای مناطق ساحلی آن با شرایط هوایی کوهستان‌های داخلی تفاوت زیادی دارد. دو کشور مستقل بسیار کوچک به نام‌های واتیکان و سان مارینو در درون خاک ایتالیا قرار دارند و یک تکه از خاک ایتالیا نیز بیرون از خاک اصلی این کشور و در سوئیس قرار دارد که کامپیونه دیتالیا نامیده می‌شود.
پایتخت ایتالیا
رم، پایتخت ایتالیا به عنوان پایتخت امپراتوری روم و اقامتگاه پاپ برای سده‌های پیاپی از مراکز سیاسی و مذهبی تمدن غرب بود.
پس از فروپاشی امپراتوری روم منطقه‌ایتالیا به مناطق و شهرهای خودگردان بسیاری تقسیم شده بود (ازجمله جمهوری ونیز و دولت کلیسا) ولی واحدهای مختلف سیاسی در منطقه‌ایتالیا در سال ۱۸۶۱ متحد شده و کشور کنونی ایتالیا را به‌وجود آوردند.
عمده ایتالیایی‌ها رومی تبار هستند و زبان‌های رایج در ایتالیا هم تقریباً همگی شاخه‌هایی از زبان رومی بشمار می‌روند. با وجود اینکه زبان رسمی ایتالیا زبان ایتالیایی است اما زبان‌های پرگویش تر دیگری در این کشور وجود دارند که حالتی نیمه رسمی و گاه محلی دارند. بسیاری از این زبان‌ها در معرض نابودی قرار گرفته‌اند که شروع مرگ تدریجی این زبان‌ها به دوره حکومت فاشیسم در ایتالیا باز می‌گردد.
شهرهای مهم ایتالیا
رم
پایتخت ایتالیا و یکی از زیباترین شهرهای اروپاست. کلان شهری شلوغ که قدمتی طولانی داشته و یکی از معدود شهرهای دنیاست که شما در بازدید از آن از بنای آمفی تئاتر گرفته تا خیابان Peter’s با تاریخی شگفت‌انگیز مواجه خواهید شد.
گنجینه‌های تاریخی این شهر حتی از ونیز و فلورانس نیز بیشتر است. رومی‌های باستان تمدن و شهر نشینی را از این منطقه آغاز کردند، قرن‌ها بعد این شهر با آثار هنرمندان بی‌نظیری همچون مایکل آنجلو (نقاش)، برنینی (مجسمه ساز) و حتی فیلم‌های فلینی جلوه دیگری پیدا کرد.
امروزه رم با وجود آثار هنری و ابنیه بی‌نظیری که به زمان‌های مختلفی از قرون وسطی و رنسانس گرفته تا عصر معاصر، به بهترین موزه بدون سقف دنیا تبدیل شده است.
فلورانس
در قرن پانزدهم فلورانس مرکز انقلاب هنری رنسانس بود. امروزه نیز بعد از گذشت حدود 700 سال چهره این شهر تغییر چندانی پیدا نکرده است. میدان della Signoria در قلب شهر، یکی از دیدنی‌ترین مکان‌های این شهر برای گردشگران است.
ونیز
در ایتالیا به La Serenissima (آرام‌ترین) معروف است، که به عظمت، حکمت و قدرت نافذ این شهر اشاره دارد. ونیز قرن‌ها رهبر بی رقیب تجارت بین اروپا و شرق و مرکز اصلی فرهنگ اروپایی بوده است. این شهر قرن‌ها پیش روی دریا و به دست مردمانی که دریا را مکانی مطمئن می‌دانستند بنا شد. ونیز به هیچ شهر دیگری شباهت ندارد و هر بار که آن را چه در عکس و فیلم و یا در سفر به آنجا ببینید، بیش از حد تصور شما رویایی و زیباست.
میلان
میلان شهری در شمال ایتالیا و دومین شهر بزرگ این کشور است. این شهر در دشت لومباردی قرار دارد. میلان شهر مد ایتالیا و مرکز اصلی مد ایتالیا است و معروف‌ترین شرکت‌های مد جهان مانند: آرمانی , ورساچه , پرادا , دولچه و گابانا , میو میو و ... همچنین کمپانی معروف ری بن در میلان وجود دارد شهر میلان در کنار پاریس، لندن، توکیو و نیویورک به عنوان پایتخت مد در جهان مطرح شده است.
بولونیا
بولونیا شهری در شمال ایتالیا است و مرکز استان امیلیا رومانیا، دشتی حاصلخیز در کوهپایه رشته کوه‌های آپنینه. مرکز بزرگ نقل و انتقالات و بازار کشاورزی، بولونیا مرکز تلاقی جاده‌های اصلی و راه آهن است که شمال ایتالیا را با مدیترانه و سواحل جنوبی آدریاتیک پیوند می‌زند.
پارما
نام شهری است در شمال کشور ایتالیا که در ناحیه امیلیا رومانا قرار دارد. شهر پارما بخاطر طبیعت سرسبز و معماری زیبای واقع در آن شهرت دارد. دانشگاه پارما که یکی از قدیمی‌ترین دانشگاه‌های قاره اروپا و جهان است، نیز در شهر پارما قرار گرفته است. پارما به وسیله نهری که در آن واقع شده است به دو قسمت تقسیم گشته است. اداره آمار ایتالیا، جمعیت شهر پارما را در سال ۲۰۰۸ میلادی، برابر با ۱۷۸٬۷۱۸ نفر تخمین زده است.
صنایع
از جمله مهمترین صنایع کشور می‌توان به صنایع فلزکاری، ماشین‌آلات، شیمیایی، وسایل نقلیه، مواد غذایی، منسوجات و البسه، هواپیماسازی، کشتی‌سازی، پتروشیمی، الکتریکی، اتمی و جنگ‌افزار اشاره نمود.
گندم، جو، سیب‌زمینی، چغندرقند، سیب، ذرت، برنج، انگور، ماهی، گاو و خوک نیز مهمترین محصولات کشاورزی و دامپروری کشور را تشکیل می‌دهند.
سرانه زمین مزروعی برای هر نفر بالغ بر ۳۲/۰ هکتار است. تولید سالیانه گوشت گاو ۴۰۰/۱ هزار تن، گوشت خوک ۵۰۰/۱ هزار تن، گوشت گوسفند ۹۰۰/۱۵۴ تن و ۸۰۶ هزار تن صید ماهی است. تولید سالیانه نیروی الکتریسیته نیز معادل ۱/۲۴۱ میلیارد کیلووات ساعت است.
وضعیت دین در ایتالیا
حاکمیت و اکثریت با مسیحیت کاتولیک است، ولی پروتستان‌ها، یهودی‌ها و مسلمانان (که اکثراً مهاجر هستند) نیز در این کشور زندگی می‌کنند.
۹۱.۶٪ جمعیت ایتالیا مسیحی و بیشتر کاتولیک هستند که یک سوم آنها (۳۶.۸٪) عضو فعال هستند.
امروزه ۸۲۵۰۰۰ نفر مسلمان در ایتالیا زندگی می‌کنند که (۱.۴٪) جمعیت ایتالیا را تشکیل می‌دهند که از بین آنها فقط ۵۰۰۰۰ نفر ملیت ایتالیایی دارند.
ورود اسلام به ایتالیا
در مقایسه با دیگر کشورهای اروپایی دین در ایتالیا از اهمیت و نفوذ بیشتری برخوردار است و این امر با قرارگیری واتیکان، مرکز کلیسای کاتولیک روم در قلب پایتخت این کشور بی ارتباط نیست. بیش از 90 درصد مردم ایتالیا پیرو آیین کاتولیک روم بوده و در بین کشورهایی که دارای اکثریت کاتولیک هستند تنها اسپانیا با این کشور قابل ملاحظه است.
اگرچه سیسیل ساردنی و برخی مناطق شبه جزیره ای ایتالیا بین سال‌های 828 و 1300 بخشی از امت اسلام بوده است، اما تقریباً از سال 1861 تا 1970 اسلام در این سرزمین غایب بود تا هنگامی که اولین مهاجران شمال آفریقا به ایتالیا وارد شدند. این آفریقایی‌های شمالی اکثراً بربر (اهل طایفه بزرگ شمال آفریقا) یا عرب تبار بودند که اغلب از مراکش مهاجرت کرده بودند.
در سال‌های اخیر این موج مهاجر از کشورهای تونس و آلبانی بیشتر مشاهده شد اما تعدادی از مهاجرین لیبیایی، مصری، پاکستانی، و کردها نیز در ایتالیا ساکن شدند.
تعداد مسلمانان ایتالیا امروزه از یک میلیون نفر تجاوز کرده است، در حالی که در حدود 30 هزار نفر از مسلمانان این کشور را خود ایتالیایی‌ها تشکیل داده‌اند و یکی از مشهورترین ایتالیایی‌هایی که به اسلام روی آورده سفیر سابق ایتالیا درعربستان است.
پس از درگذشت پیامبر اعظم اسلام حضرت محمد(ص) و طی قرون هفتم تا یازدهم بخش‌های کوچکی از جنوب ایتالیا، سیسیل و ساردنی توسط مسلمانان اشغال شد و چندین مسجد زیبا که توسط مسلمانان ساخته شده بود به دنبال عقب‌نشینی مسلمانان در دهه 1100 به کلیساهای کاتولیک تبدیل شدند.
بر اساس آخرین آمار رسمی ایتالیا، مسلمانان در حدود 34 درصد از جمیعت ساکنان خارجی این کشور را تشکیل داده‌اند. اما از سوی دیگر بر اساس آمار رسمی 40 درصد از جمیعت این کشور را مهاجران غیر قانونی تشکیل داده‌اند.
آمار رسمی ایتالیا نشان می‌دهد تا چند سال پیش که تعداد قانونی مسلمانان کمی از 610 هزار نفر بیشتر اما تعداد مهاجران غیر قانونی این کشور به بیش از 800 هزار نفر رسیده است نرخ تولد در میان شهروندان ایتالیا رو به کاهش گذاشته اما در میان مسلمانان رو به افزایش است و این امر موجب افزایش جمعیت مسلمانان شده است، اما کاهش نرخ اخیر را می‌توان به کاهش ناگهانی مهاجرت غیر قانونی به ایتالیا در چند سال اخیر نیز نسبت داد.
اما بر اساس آماری که در سال 2005 ارائه شد تعداد مسلمانانی که در ایتالیا زندگی می‌کنند بین 960 تا 1 میلیون و 30 هزار نفر برآورد شده است و رسانه‌های ایتالیا هنگام اشاره به مسلمانان این کشور تعداد آنها را یک میلیون نفر اعلام می‌کنند.
امروزه مسلمانان 4/1 درصد جمیعت این کشور را تشکیل داده‌اند و این درصد نسبت به دیگر کشورهای اتحادیه اروپا کمتر است و حتی کمتر از جمعیت مسلمانان در قرن نهم تا پایان قرن سیزدهم محسوب می‌شود.
وسعت جوامع محلی مسلمانان این کشور که خاستگاه مذهب کاتولیک به شمار می‌رود، به معنای تأثیر قابل توجه اسلام در زندگی عمومی ایتالیا است، اما در عین حال نشانه‌هایی مبنی بر تغییر این روند نیز وجود دارد.
تاکنون چندین مورد برخورد میان شهروندان ایتالیا و مهاجران مسلمان مشاهده شده که در این خصوص می‌توان به طرح دعوا در زمینه وجود صلیب در کلاس‌های درس مدارس دولتی و بیمارستان اشاره کرد.
به تازگی یک گروه کوچک محلی به دلیل درخواست برداشتن صلیب در اماکن عمومی همچون ادارات دولتی، بیمارستان‌ها و مدارس توجه بسیاری از رسانه‌ها را به خود جلب کرده است. آنها به قانونی اعتراض کردند که در زمان موسلینی تصویب شده بود. این قانون اظهار داشته است که باید در تمام اماکن دولتی صلیب نصب شود.[۱]
شیعه در ایتالیا
شیعیان در مقایسه با سایر مسلمانان در اقلیت هستند و در گسترش و سازماندهی شیوه‌های زندگی‌شان گام‌‌های بزرگی برداشته‌اند. اکنون برخی از شهرهای کوچک ایتالیا مسجد یا دست کم اتاق‌هایی، وجود دارد که شاهد برگزاری نمازهای روزانه شیعیان می‌باشد.
غالب شیعیان ایتالیا، اصلیت ایرانی یا لبنانی دارند، اما آنچه حائز اهمیت است، تعداد روزافزون کسانی است که به آیین شیعه روی می‌آورند. برخی از آنان کسانی هستند که از طریق ازدواج با شیعیان شیعه می‌شوند.
این مسأله خصوصا در مورد زنان ایتالیایی که با مسلمانان خارجی ازدواج می‌کنند، به چشم می‌خورد. با این حال مردان جوان فراوانی هم هستند که شیعه می‌شوند. تعداد زیادی ایرانی در ایتالیا زندگی می‌کنند که گرچه شناسنامه‌ای شیعه هستند، اما جمعی که بیشتر برای فرار از شرایط پس از انقلاب به ایتالیا آمده‌اند، چندان وفادار به مسائل مذهبی نیستند.
با این حال، ایرانی‌ها که درصد قابل توجهی از شیعیان موجود در ایتالیا را تشکیل می‌دهند، حداقل تلاش می‌کنند در مراسم محرم، به ویژه روز تاسوعا و عاشورا شرکت کنند. همچنین درصد قابل توجهی از آنان در مراسم احیاء ماه رمضان نیز شرکت می‌کنند.
اسلام‌ستیزی در ایتالیا
لفاضی‌های ضد مسلمانان برخی از شخصیت‌های سیاسی ایتالیا مبنی بر ممنوعیت گفتن الله اکبر در اماکن عمومی این شهر موجب گسترش احساسات ضد اسلامی در این کشور شده است.
شهردار ونیز در اظهاراتی عجیبی گفت: اگر فردی در میدان سان مارکو شهر ونیز، فریاد الله اکبر سر بدهد نیروهای امنیتی فوری و بی درنگ به او شلیک خواهند کرد.
در 2 سال گذشته در ایتالیا در پی وقوع حوادث تروریستی در اروپا، ازار مسلمانان به شکل حمله، تمسخر و تهدید افزایش یافته است.
متاسفانه مسلمانان در ایتالیا در وضعیت بغرنجی قرار دارند. اسلام هراسی که رسانه‌های جمعی عامل اصلی ان هستند، زندگی را برای مسلمانان در این کشور بسیار سخت کرده است. نگرانی از فشارها علیه مسلمانان در ایتالیا رو به گسترش است.
اوضاع متشنج امنیتی در برخی از کشورهای اروپایی از جمله ایتالیا، منجر به توقف مجوز ساخت مسجد در برخی از شهرهای بزرگ ایتالیا شده است.
ماتئو سالوینی، رهبر حزب دست راستی اتحادیه شمال با مخالفت ساخت مسجد در شهر میلان در شمال این کشور گفت: با وجودیکه صد هزار مسلمان در شهر میلان زندگی می‌کنند اما این دلیل نمی‌شود که آنها بتوانند مسجد بسازند. آنها می‌توانند مثل همیشه در خانه‌هایشان عبادت کنند.[۲]
مراکز اسلامی در ایتالیا
در ایتالیا بنا به آمار منتشره، تعداد 17 مرکز اسلامی و انجمن کوچک و ریز و درشت اسلامی فعالیت دارند که اتحادیه جوامع و سازمان‌های اسلامی نزدیک به 85 درصد آن را دربرنمی‌گیرد. پراکندگی جوامع اسلامی مهم در استان‌های مختلف ایتالیا به شرح زیر می‌باشد:
(استان پیه مونته 17) - (لیگوریا 7) (لمباردیا 18) - (ترنیتی 4) - (ونتو 14) - (فیو فری یولی 3) - (امیلیا 14) - (توسکانا 7) - (اومبریا 3) - (مارکه 2) - (بروتزو 2) - (لاتزیو (رم) 7) - (کامپانیا 9) - (سیسیل 8)
اتحادیه جوامع و سازمان‌های اسلامی
این اتحادیه در سال 1990 تاسیس گردید و نزدیک به 117 انجمن و مرکز اسلامی موجود در ایتالیا را تحت پوشش دارد. همچنین 350 نمازخانه موجود در ایتالیا وابسته به این اتحادیه می‌باشند.
شایان ذکر است که در سال 1984 تعداد نمازخانه‌های مسلمانان از 12 نمازخانه تجاوز نمی‌کرد. این اتحادیه اقدام به تهیه یک پیش نویس قرارداد برای امضا با دولت ایتالیا و رسمیت یافتن جامعه مسلمانان در ایتالیا نموده است.
این مرکز در سال 1996 توسط نمایندگان سفارتخانه‌های کشورهای اسلامی تاسیس شد و مبتکر احداث مسجد بزرگ رم بوده است. این مسجد که بزرگ‌ترین مسجد در اروپا به حساب می‌آید، در 1995 افتتاح شد و هزینه بنای آن به یکصد میلیارد لیر بالغ گردید که بخش اعظم آن را عربستان سعودی تامین کرده است. جمهوری اسلامی ایران درپرداخت هزینه آن مشارکت نداشت.
در اوایل دهه نود بود که مرکز شیعه ناپل با نام (اهل البیت)تاسیس شد و با سرعت به مهمترین مرکز شیعه‌شناسی در ایتالیا تبدیل گردید. جایگاهی که پیش از آن در اختیار مرکز اسلام‌شناسی اروپا بود، مرکزی که گروهی از اعضای سفارت ایران در واتیکان آن را تشکیل دادند، تا مرجعی برای مسائل مربوط به شیعیان باشد.
این ارگان در واقع شبکه ایتالیایی تشکل رابطة الاسلامی به حساب می‌آید که در سال 1997 تاسیس شد و مقرش در محل ساختمان مسجد بزرگ رم قرار دارد. عمر کامیلیتی، ایتالیایی الاصل مسلمان شده که یکی از مسؤولان تشکل رابطة الاسلامی می‌باشد، در مصاحبه ای با روزنامه اونیره اظهار داشت: هدف از تاسیس رابطة الاسلامی، ترویج اسلام واقعی، یعنی اسلام معتدل و صلح‌طلب و حمایت از همه مسلمانان جهان می‌باشد.
مشهور است که این مؤسسه نماینده جناح اسلام افراطی و بنیادگرایان اسلامی است. دهها مرکز اسلامی وابسته به این مؤسسه می‌باشند.
جامعه مذهبی - اسلامی ایتالیا، (Coreis)
اکثریت اعضای این تشکل را ایتالیایی‌الاصل‌هایی تشکیل می‌دهند که به اسلام پیوسته‌اند. گفته می‌شود اعضای آن اغلب گرایش‌های صوفیانه دارند. رهبر معنوی آنان، شیخ عبدالوحید پالاویچینی نام دارد.
این دو تشکل انجمن‌های انسان دوستانه و الهام گرفته از اسلام هستند که عمدتا در زمینه‌های کمک رسانی به آوارگان، بخصوص مردم کوزوو و بوسنی و هرزگوین و در کنار آن، کمک به نیازمندان و مشارکت و حمایت از طرح‌های توسعه در کشورهای ضعیف جهان تلاش می‌کنند.
شبکه ایتالیایی رابطة الاسلامیة
شبکه ایتالیایی رابطة الاسلامیة که از سوی عربستان تاسیس گردیده و پشتیبانی می‌شود، در محل مسجد رم مستقر است. این مسجد بزرگ‌ترین مسجد اروپا به حساب می‌آید.[۳]
شخصیت‌های مذهبی در ایتالیا
لوئیجی دیمارتینو (عمار) سال ۱۹۸۳ به اسلام روی آورد و پس از آن تلاش‌های خود را معطوف به آشنایی و معرفی دین اسلام در ایتالیا کرد به طوری که امروز او را به عنوان «پدر شیعیان ایتالیا» می‌شناسند.
ادواردو آنیلی در 9 ژوئن 1954 در نیویورک متولد شد. وی تنها پسر و وارث مولتی میلیاردر مشهور ایتالیایی سناتور جووآنی آنیلی بود و مادرش، مارلا کاراچیلو، یک پرنسس یهودی بود. ادواردو پس از اتمام تحصیلاتش در کالج آتلانتیک، برای ادامه تحصیلاتش در زمینه ادبیات مدرن و فلسفه شرق به دانشگاه پرینستون رفت. وی پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی، برای مطالعه عرفان و مذاهب شرقی به کشورهای هند و ایران سفر کرد و در جریان سفرش به کشورمان با آیت الله خمینی دیدار کرد و به اسلام و تشیع گروید.
دکتر دی پالما 28 سال سن دارد و متولد سال 1982 میلادی در شهر "فلورانس" ایتالیا است. فلورانس شهر کوچکی است و مسلمانان اندکی در این شهر زندگی می‌کنند.
وی در یک خانواده کاتولیک متولد شده است و از ابتدای نوجوانی در پی یافتن حقیقت وجود خویش به همراه دوستان خود به طبیعت سفر می‌کرده و به دنبال فلسفه حیات می‌گشته است.
ماسیمو کامپانینی Massimo campanini(اسلام‌شناس ایتالیای؛ جمعه 9اکتبر 2020 م. (18 مهرماه 1399) در شهر میلان بدرود حیات گفت. "کامپانینی" سال 1954 م. در شهر میلان متولد شد و سال 1977 م.
وی در رشته فلسفه از دانشگاه دولتی این شهر فارغ‌التحصیل گردید و پس از فراگیری تکمیلی زبان عربی در مؤسسه بینالمللی مطالعات مدیترانه و شرق ایتالیا (1984 م.)، فعالیت خود را به عنوان مترجم؛ محقق و مدرس دانشگاه آغاز نمود.
او پس از یک دوره تدریس" تاریخ و نهادهای جهان اسلام" در دانشگاه "اوربینو" (2000-1995 م.)؛ و "فرهنگ عرب" در دانشگاه میلان (2005-2001 م.)؛ شش سال محقق "تاریخ معاصر کشورهای عربی" در دپارتمان مطالعات عربی –اسلامی و مدیترانه‌ای دانشگاه شرق‌شناسی ناپل بود.
درگذشت ماسیمو کامپانینی
ماسیمو کامپانینی (Massimo Campanini اسلام‌شناس ایتالیای؛ جمعه 9اکتبر 2020 م. (18 مهرماه 1399) در شهر میلان بدرود حیات گفت. "کامپانینی " سال 1954 م. در شهر میلان متولد شد و سال 1977 م. در رشته فلسفه از دانشگاه دولتی این شهر فارغ‌التحصیل گردید و پس از فراگیری تکمیلی زبان عربی در مؤسسه بینالمللی مطالعات مدیترانه و شرق ایتالیا (1984 م.)، فعالیت خود را به عنوان مترجم؛ محقق و مدرس دانشگاه آغاز نمود. او پس از یک دوره تدریس" تاریخ و نهادهای جهان اسلام" در دانشگاه "اوربینو" (2000-1995 م.)؛ و "فرهنگ عرب" در دانشگاه میلان (2005-2001 م.)؛ شش سال محقق "تاریخ معاصر کشورهای عربی" در دپارتمان مطالعات عربی –اسلامی و مدیترانه‌ای دانشگاه شرق‌شناسی ناپل بود.
"کامپانینی" علاوه بر همکاری با نشریات؛ به ویژه به عنوان تحلیگر مسایل خاورمیانه عربی؛ در نشر مجموعه کتب اسلامی توسط انتشارت میلان نیز مشارکت داشت.
رویکرد این اسلام‌شناس ایتالیایی در مطالعات اسلامی، رویکردی فلسفی است. وی پس از ترجمه ایتالیایی و تفسیر متونی از فارابی؛ غزالی؛ و ابن رشد؛ که کتاب "تهافت التهافت" ابن رشد، برجسته‌ترین آنها است؛ کتب دیگری در این حوزه؛ نظیر "مقدمه‌ای بر فلسفه اسلامی"؛ "فرهنگ واژگان عربی برای فیلسوفان" و "تفکر در اسلام" را به رشته تحریر درآورد
وی این رویکرد فلسفی را، به مطالعات قرآن پژوهی نیز تسری داد و در روند قرآن پژوهی فلسفی خود، در کتبی مانند "تفسیر قرآن به قرآن در قرن بیستم"؛ "قرآن و تفسیر قرآن "؛ "قرآن: تفسیر مسلمانان نوین" و"چشم اندازهای فلسفی در تفسیر نوین قرآن: نمونه واژه‌ها و مفاهیم کلیدی"، به خوانشی از قرآن؛ به مثابه یک متن فلسفی رسید.
"کامپانینی" رویکرد فلسفی را، به تحقیقات در حوزه اندیشه سیاسی در اسلام نیز تسری داد و با تمرکز بر واکاوی تمایزات خلافت اسلامی از مدل‌های اسلامی دولت، کتبی نظیر "اسلام و سیاست"؛ "اندیشه اسلامی معاصر"؛ "جهان بینی و سیاست در اسلام"؛ "اهل تسنن"؛ "اخوان‌المسلمین در جهان معاصر"؛ " بدیل اسلامی"؛ " کدام است؟ جهادگرایی، بنیاد گرایی، اصلاح گرایی"؛ "اسلام، دین غرب" و "سیاست در اسلام. یک تفسیر" را منتشر ساخت.