عقبیه: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عقبیه''' شاخه‌ای از فرقه «[[زیدیه|زیدیه]]» بودند<ref>مشکور محمد | '''عقبیه''' شاخه‌ای از فرقه «[[زیدیه|زیدیه]]» بودند<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 334.</ref>،<ref>رجب البرسی؛ مشارق انوار الیقین فى اسرار امیرالمؤمنین؛ بیروت؛ نشر دارالاندلس، ص 210.</ref>. | ||
</ref>،<ref>رجب | |||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
مسعودی تاریخ‌نگار مشهور، '''عقبیه''' را از زیر شاخه‌های فرقه‌های هشت‌گانه [[زیدیه]] دانسته که عبارت است از: [[جارودیه]]، [[مرثدیه]]، [[ابریقیه]]، [[یعقوبیه (از فرق زیدیه)|یعقوبیه]]، [[نعیمیه]]، [[ابتریه]]، [[جریریه]] و [[یمانیه]]<ref>مسعودی علی بن | مسعودی تاریخ‌نگار مشهور، '''عقبیه''' را از زیر شاخه‌های فرقه‌های هشت‌گانه [[زیدیه]] دانسته که عبارت است از: [[جارودیه]]، [[مرثدیه]]، [[ابریقیه]]، [[یعقوبیه (از فرق زیدیه)|یعقوبیه]]، [[نعیمیه]]، [[ابتریه]]، [[جریریه]] و [[یمانیه]]<ref>مسعودی علی بن حسین؛ مروج الذهب و معادن الجوهر؛ ج4، ص 45.</ref> البته در اثر موجود از مروج الذهب، نام عقبیه نیامده و ممکن است مقصود [[مصحف نعیمیه]] باشد<ref>همان.</ref> البته در برخی دیگر از منابع آمده است که این فرقه از پیروان عبدالله بن محمد عقبی بوده است که امامت را فقط به فرزندان [[حسن بن علی|امام حسن (علیه‌السلام)]] و [[امام حسین (ع)|امام حسین (علیه‌السلام)]] منحصر نمی‌کردند؛ بلکه معتقد بودند که این مقام برای کسی است که از تبار [[علویان]] باشد<ref>ر. ک: صابری حسین؛ تلخیصی از تاریخ فرق اسلامی؛ ص 104.</ref>. | ||
</ref> البته در اثر موجود از مروج الذهب، نام عقبیه نیامده و ممکن است مقصود [[مصحف نعیمیه]] باشد<ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
نسخهٔ ۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۵
عقبیه شاخه‌ای از فرقه «زیدیه» بودند[۱]،[۲].
تاریخچه
مسعودی تاریخ‌نگار مشهور، عقبیه را از زیر شاخه‌های فرقه‌های هشت‌گانه زیدیه دانسته که عبارت است از: جارودیه، مرثدیه، ابریقیه، یعقوبیه، نعیمیه، ابتریه، جریریه و یمانیه[۳] البته در اثر موجود از مروج الذهب، نام عقبیه نیامده و ممکن است مقصود مصحف نعیمیه باشد[۴] البته در برخی دیگر از منابع آمده است که این فرقه از پیروان عبدالله بن محمد عقبی بوده است که امامت را فقط به فرزندان امام حسن (علیه‌السلام) و امام حسین (علیه‌السلام) منحصر نمی‌کردند؛ بلکه معتقد بودند که این مقام برای کسی است که از تبار علویان باشد[۵].
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 334.
- ↑ رجب البرسی؛ مشارق انوار الیقین فى اسرار امیرالمؤمنین؛ بیروت؛ نشر دارالاندلس، ص 210.
- ↑ مسعودی علی بن حسین؛ مروج الذهب و معادن الجوهر؛ ج4، ص 45.
- ↑ همان.
- ↑ ر. ک: صابری حسین؛ تلخیصی از تاریخ فرق اسلامی؛ ص 104.