نتایج جستجو

نجرانيه‏ از فرق «خوارج» بودند. آنها درباره زنی به نام نجران دچار اختلاف شدند. آن زن پس از مهاجرت به بصره با مردی در آن دیار ازدواج کرد و نیز در ادامه به

البجلی؛ عباس بن عامر الثقفی؛ علی بن رئابغ علاء بن رزین؛ عبدالرحمان بن ابی نجران؛ عبداللّه بن جبلة؛ عبداللّه بن حمّاد انصاری؛ مروان بن مسلم؛ موسی بن قاسم؛

عميرة؛ شعيب ابو صالح؛ صفوان؛ عبد الرحمن بن ابي عبدالله؛ عبد الرحمن بن ابي نجران؛ عبد الرحمن بن سيابة؛ عبد الصمد بن بشير؛ عبدالله بن ابي يعفور؛ عبدالله بن

آن به «أملح» و سپس در اول محرم سال 533 ه‍.ق به «نجران» رفت و مردم آنجا با وى بیعت نمودند. پس از «نجران» به «صعده» رفت و سفیران و کارگزاران خویش را به شهرهاى

روایت کرده‌اند، بالغ بر شصت نفرند؛ افرادی مانند: ابراهيم بن هاشم؛ ابن ابي نجران؛ ابن جمهور عن ابيه؛ ابن رباط؛ ابن سماعة؛ ابن فضال؛ ابو اسحاق؛ ابوالحسين التميمي؛

هجری، افرادی از سوی رسول خدا مأمور تبلیغ اسلام در منطقه نجران از بلاد یمن شدند. مسیحیانن نجران نیز افرادی را مانند سید و عاقب و اباحارثه، به نمایندگی از

باحه تبوک جازان جوف حائل مرزهای شمالی ریاض استان شرقیه عسیر قصیم مدینه مکه نجران . کشور عربستان‌سعودی از نظر تقسیمات کشوری (اداری) به 13 منطقه یا استان تقسیم

امپراطور روم ‌که به شدت از عمل "ذونواس" ‌حاکم یهودی یمن در کشتار مسیحیان نجران به خشم آمده بود بار دیگر به یمن حمله برد و آنجا را به تصرف خود درآورد. سلطه

درآیند و همین سبب شد تا در مدت کمی عرب‌های زیادی به دین یهود درآیند. مردم نجران یکی از شهرهای شمالی و کوهستانی یمن چندی بود که دین مسیح را پذیرفته و در اعماق

مورّخان معتقدند که پیامبر (صلی الله علیه) او را والی نجران کرده که تا زمان رحلت‌شان، او بر نجران حکومت می‌کرد البته این خبر مخالفانی هم دارد. و به نظر

است. واقعۀ مباهله واقعه‌ای مربوط به سال نهم یا دهم هجری است. وقتی مسیحیان نجران از روی لجاجت و عناد سخن پیامبر را درباره یگانگی آفریدگار و شخصیت حضرت عیسی

(ابومحمد)؛ سلیمان بن داود مِنْقرى؛ عبّاس بن معروف قمّى؛ عبدالرحمان بن اَبى نجران تمیمى؛ عبدالرحمان بن کثیر هاشمى؛ عبداللَّه بن صلت قمّى؛ على بن اسماعیل (على

يوسف؛ حماد بن عيسي؛ سيار؛ صفوان بن يحيي؛ العباس بن معروف؛ عبد الرحمن بن ابي نجران؛ عبدالله بن الصلت ابوطالب؛ علي بن الحكم؛ عمرو بن عثمان؛ محمد بن الحسين؛ محمد

دارند: به همراه امام حسین ‌(علیه‌السلام) در جریان مباهله پیامبر با مسیحیان نجران به عنوان "ابنائنا" در کنار مادر بزرگوارشان فاطمه (سلام الله علیها) با عنوان

از او به‌تفصیل مسطور است، از جمله: [ ابنه ] علی؛ ابراهیم بن هاشم؛ ابن ابی نجران؛ ابو طالب؛ ابو عبدالله البرقی؛ ابو عبدالله الرازی؛ احمد بن ابی عبدالله؛ احمد

بزرگواران، راویان دیگری هم احادیثی را از ابن ابی عمیر نقل نموده اند، مثل: ابن ابي نجران؛ ابوعبدالله البرقي؛ احمد بن ابی‌عبدالله؛ احمد بن محمد؛ احمد بن هلال؛ ايوب

پس از توضیحاتی دربارۀ حجة الوداع، پیامبر به ماموریت علی (علیه‌السلام) در نجران یمن که جهت جمع‌آوری زکات و جزیه ‌بدانجا رفته بود و به پیوستن حضرت به رسول

سوره آل عمران در مورد مجادله پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) با نصارای نجران. «سوره استغفار»؛ به خاطر آیۀ هفده سوره آل عمران که می‌فرماید: وَ الْمُسْتَغْفِرِینَ

۶۱م سوره مبارکه آل عمران به تبیین جریان مباهله پیامبر اکرم(ص) با مسیحیان نجران می‌پردازد. ﴿فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ

و خویشاوندان پیامبر، هیچ‌ کس معنویّتی چون آنان نداشته است. البتّه نصارای نجران که آن شکوه و معنویّت را دیدند، از مباهله دست برداشتند و تسلیم خواست پیغمبر

می­‌پردازیم: اسود عَنسی یمنی: وی در زمان پیامبر ادعای نبوت کرد. او به یمن، نجران و صنعا حمله کرده و حاکم آنجا شد. وی که فردی کاهن و شعبده‌‌باز بود مورد لعن

عاص‌بن‌وائل‌سهمی پیش نصارای نجران فرستادند تا از یهود و نصاری مسائلی یاد بگیرند و از رسول خدا بپرسند (شاید آن حضرت نداند و مغلوب شود) آنها در نجران با علماء یهود ملاقات

عمران61) وآیه قبل از امام صادق روایت کرده است که فرمود :زمانی که نصارا ی نجران بابزرگشان اهتم عاقب وسید در محضر رسول خدا بودند وقت نماز شان که شد ناقوسشان

کاملا مشهود است. عهدنامه‌اى که پیغمبر اسلام(صلى‌الله‌علیه‌وآله) با نصاراى نجران بسته است، آزادى مذهبى آنان را چنین تضمین مى‌کند «هیچ کشیش یا زاهدى از کلیسا

کرد و ارتش یمن را از بندر «حدیده» عقب راند. طبق پیمان «طایف»، «تهامه» و «نجران» ضمیمه قلمرو ابن سعود شد ولی سایر مرزهای یمن بدون تغییر ماند. در فوریه همین

آن سوی مرزها ‏بلکه زیر گوش آل‌سعود واز شهروندان استان‌های عسیر، جیزان و ‏نجران عربستان محسوب می‌شوند که قویا اعتقاد دارند عربستان ‏این مناطق را غصب کرده

اوست هلاکت به اهل نجران نزدیک شد و اگر مباهله می‌‌‏نمودند به‌صورت میمون و گراز مسخ شده و بیابان بر آنان آتش می‌‌‏شد. تمامی اهل نجران حتی پرنده‏‌های بالای

این دلیل که اسلام اختیار نکرده است به قتل رساند بلکه در مقابل با مسیحیان نجران به مناظره و مباهله برخاست و به آنان اجازه داد در مسجد مسلمانان به عبادت بپردازند

درباره توسل می‌نویسد: سوره آل عمران در پاسخ هیئت هفتاد نفره ای از مسیحیان نجران نازل شده است. آنها آمده بودند تا در اصول دین بخصوص در توحید با رسول الله

شخصیت‌های دینی بود. بارزترین ‏رخداد، تعرض به مسجد اصلی شیعیان اسماعیلی در شهر نجران جنوبی، اعمال تضییق بر تعدادی از حسینیه‌ها و مساجد شیعیان ‏دوازده امامی و