نتایج جستجو

درویشان در جنگل‌های اطراف آمل شورید. علی ساری نیز با، به حکومت رسیدن سید علی آمل، موافقت نمود. پس از به حکومت رسیدن علی آمل، در سال ۸۱۲ هجری، وی با خانوادهٔ

سپاه درگرفت، علویان پیروز شدند و سپاه طاهریان به سوی آمل عقب‌نشینی نمود. علویان تعقیبشان نموده و آمل را تصرف کردند. محمد بن اوس نیز از شهر گریخت. داعی پس

ابراهیم، در حدود ۲۷۰ـ۲۷۵، همراه با الهادی الی الحق یحیی بن حسین رَسّی، به آمل مهاجرت کرد. توفیق‌ نیافتن الهادی الی الحق در تشکیل حکومتی زیدی در نواحی جبال

ابوجعفر محمد بن جریر طبری در ۲۲۴ قمری در آمل دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی خود را در زادگاهش فراگرفت. خود او در‌این‌باره می‌گوید: در هفت سالگی قرآن

تبعید کرد و نهایتاً با پرداخت فدیه المؤید آزاد شد. المؤید به ری و سپس آمل رفت. در آمل مردم به او اقبال نشان دادند و او مجدداً به هوسم رفت و این بار به نبرد

قیام وی در سال287هجری قمری خبر داده است. در این جنگ که میان وی و سامانیان در آمل اتفاق افتاد، ناصرالحق شکست خورد و بسیاری از مردم دیلمان کشته شدند. تجربیات

مسجد طشت ‌‌زنان آمل به نام مالک است. ملا اولیاءاللّه از علما و تاریخ‌نگاران قرن هشتم هجری قمری نوشته است که مسجد دیگری نیز در شهر آمل در محله چلاوه سر

از توابع شهرستان آمل بوده است. بنابراین می‏‌توان احتمال داد که وی در روستای «کحه» دیده به جهان گشود و سپس تحصیلات ابتدایی ‏اش را در آمل (که در آن زمان مرکز

کشور ایران، استان مازندران، شهر آمل در خانواده‌ای روحانی چشم به جهان گشود. پدرش ابوالحسن واعظ جوادی آملی از علمای شهر آمل بود. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی

برج و باروهای ساری، آمل و تمیشه را خراب کرد و عده زیادی از مسلمانان را از ساری و آمل دستگیر کرد و در هرمزآباد -مکانی بین ساری و آمل- حبس کرد و خراج یک ساله

یادگار گذاشت. او در ۲۱ بهمن سال ۱۳۰۷ شمسی 10 فوریه 1929 میلادی در لاریجان آمل متولد شد. در حالی که شش ساله بود، در مکتب‌خانه تمام قرآن را به خوبی یاد گرفت

اطروش»(فرمانروای علوی طبرستان که ضمن رهبری سیاسی جامعه، حلقه درسی نیز در آمل داشت)، جلوس نمود و به استماع حدیث مشغول شده است. در منابع حدیثی شیعه، احادیث

کوه‌های سربه فلک کشیده «البرز» در روستای «پردمه» لاریجان در هفتاد کیلومتری شهر آمل در خانه ساده مرحوم میرزامحمد، کودکی به دنیا آمد که دست تقدیر زعامت و مرجعیت

نگذشت که تشیع در طبرستان به‏ خاطر عملکرد سادات انتشار یافت. امامیه به ویژه در آمل و مشرق طبرستان یعنى گرگان طرفدارانى یافت. پیروان قاسم بن ابراهیم الرسى علوى

را در شمال ایران تحکیم کرد و دشمنان شیعه را سرکوب نمود و در سال 304 ق، در آمل وفات یافت و در همان شهر که مرکز فرمانروایی او نیز بود، به خاک سپرده شد و تاکنون

شهرهای طبرستان: آمل، ناتل، سالوس، کلارودان، عین‌الهم، مامطیر، ساری، تمیشه، استرآباد، جرجان، آبسکون و دهستان است. راه آمل به دیلم، آمل تا ناتل از آنجا تا

بابویه (م585ق) در کتاب «چهل حدیث» روایاتی نقل می‌‏کند که راویان آن در ری و آمل این روایات را نقل کرده و در سند حدیث، کسی به نام «سید ابوالعباس احمد بن ابراهیم

جدش «ناصر کبیر» مشهور به «اطروش» فرمانروای طبرستان بود که در 304هجری در آمل درگذشت. برادرش «ابوجعفر محمد بن ناصر» مشهور به «صاحب قلنسوه» فرمانروای دیلم

وی در جای دیگر می‌فرماید: «قد ربیتک یا أبا جواد من الناحیة العلمیة و کنت آمل أن أستعین بک فی هذه المرحلة». ای ابا جواد من شما را از جهت علمی تربیت نمودم

چنانکه، در راستای تکمیل این تقابل، علیه جریان حزب امل و حزب الله با عنوان «الشیعة فی لبنان حرکة أمل أنموذجاً» نیز با حجمی بیش از 500 صفحه قلم زده است.