۲۱٬۸۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|زبان کتاب | |زبان کتاب | ||
|عربى | |[[زبان عربی|عربى]] | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==دلیل نوشتن کتاب== | ==دلیل نوشتن کتاب== | ||
شاگردش خیرونه (متوفی 594 هجری قمری) که بانوی صالح و زاهد اندلسی بود از او خواست که مطالبی را در علم کلام بیاموزد که ایمان او را از انحراف در امان دارد و این مطالب را در لوحی برای او مینوشت تا آن را حفظ کند و این رویه ادامه داشت تا کامل شد، پس آن را برهانیه نامیدند. <br> | شاگردش خیرونه(متوفی 594 هجری قمری) که بانوی صالح و زاهد اندلسی بود از او خواست که مطالبی را در علم کلام بیاموزد که ایمان او را از انحراف در امان دارد و این مطالب را در لوحی برای او مینوشت تا آن را حفظ کند و این رویه ادامه داشت تا کامل شد، پس آن را برهانیه نامیدند. <br> | ||
این زن زاهد توانست آنچه را که مردان نزدیک به ابوعمرو میتوانستند به دست آورند تحصیل کند. ابن | این زن زاهد توانست آنچه را که مردان نزدیک به ابوعمرو میتوانستند به دست آورند تحصیل کند. ابن مؤمن شاگرد السلاجی میگوید: در [[فاس]] زنی به نام خیرونه بود و از زنان صالح و مطیع و زاهد و مؤمن بود که ابوعمر را احترام میگذاشت و به مجلس او میرفت وبیاناتش را از روی لوح حفظ میکرد<ref>ابن مؤمن فی الراغب علی المدیونی، شرح 60-61، به نقل از عثمان السلاجی و مکتب اشعری او، دکتر جمال آل البختی، ص 186.</ref>. | ||
==موضوع کتاب== | ==موضوع کتاب== |