پرش به محتوا

عقیدة البرهانیة والفصول الایمانیة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
|-
|-
|زبان کتاب
|زبان کتاب
|عربى‌
|[[زبان عربی|عربى‌]]
|-
|-
|ناشر
|ناشر
خط ۳۱: خط ۳۱:


==دلیل نوشتن کتاب==  
==دلیل نوشتن کتاب==  
شاگردش خیرونه (متوفی 594 هجری قمری) که بانوی صالح و زاهد اندلسی بود از او خواست که مطالبی را در علم کلام بیاموزد که ایمان او را از انحراف در امان دارد و این مطالب را در لوحی برای او می‌نوشت تا آن را حفظ کند و این رویه ادامه داشت تا کامل شد، پس آن را برهانیه نامیدند. <br>
شاگردش خیرونه(متوفی 594 هجری قمری) که بانوی صالح و زاهد اندلسی بود از او خواست که مطالبی را در علم کلام بیاموزد که ایمان او را از انحراف در امان دارد و این مطالب را در لوحی برای او می‌نوشت تا آن را حفظ کند و این رویه ادامه داشت تا کامل شد، پس آن را برهانیه نامیدند. <br>
این زن زاهد توانست آنچه را که مردان نزدیک به ابوعمرو می‌توانستند به دست آورند تحصیل کند. ابن مومن شاگرد السلاجی می‌گوید: در [[فاس]] زنی به نام خیرونه بود و از زنان صالح و مطیع و زاهد و مؤمن بود که ابوعمر را احترام می‌گذاشت و به مجلس او می‌رفت وبیاناتش را از روی لوح حفظ می‌کرد<ref>ابن مؤمن فی الراغب علی المدیونی، شرح 60-61، به نقل از عثمان السلاجی و مکتب اشعری او، دکتر جمال آل البختی، ص 186.</ref>.
این زن زاهد توانست آنچه را که مردان نزدیک به ابوعمرو می‌توانستند به دست آورند تحصیل کند. ابن مؤمن شاگرد السلاجی می‌گوید: در [[فاس]] زنی به نام خیرونه بود و از زنان صالح و مطیع و زاهد و مؤمن بود که ابوعمر را احترام می‌گذاشت و به مجلس او می‌رفت وبیاناتش را از روی لوح حفظ می‌کرد<ref>ابن مؤمن فی الراغب علی المدیونی، شرح 60-61، به نقل از عثمان السلاجی و مکتب اشعری او، دکتر جمال آل البختی، ص 186.</ref>.


==موضوع کتاب==  
==موضوع کتاب==