محمدحسن اختری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - '== پیوندها ==↵{{اعضای شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی}}' به '{{اعضای شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی}}')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
| تاریخ درگذشت =  
| تاریخ درگذشت =  
| محل درگذشت =  
| محل درگذشت =  
| استادان = {{فهرست جعبه افقی | ملکوتی | [[حسین وحید خراسانی|وحید خراسانی]] | میرزا باقر زنجانی | میرزا کاظم تبریزی | [[سید علی سیستانی]] | [[سید محمد باقر صدر|شهید محمدباقر صدر]] | گلپایگانی | [[امام خمینی (ره)|امام خمینی]] | [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‏‌الله خامنه‌ای]] | [[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] | [[امام موسی صدر]]}}
| استادان = {{فهرست جعبه افقی | ملکوتی | [[حسین وحید خراسانی|وحید خراسانی]] | میرزا باقر زنجانی | میرزا کاظم تبریزی | [[سید علی حسینی سیستانی]] | [[سید محمد باقر صدر|شهید محمدباقر صدر]] | گلپایگانی | [[امام خمینی (ره)|امام خمینی]] | [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‏‌الله خامنه‌ای]] | [[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] | [[امام موسی صدر]]}}
| شاگردان =  
| شاگردان =  
| دین = [[اسلام]]
| دین = [[اسلام]]
خط ۱۸: خط ۱۸:
| وبگاه =  
| وبگاه =  
}}
}}
'''محمدحسن اختری'''، دبیرکل سابق [[مجمع جهانی اهل بیت|مجمع جهانی اهل‌بیت]] و دارای تحصیلات خارج [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] و همچنین  در [[دانشگاه امام موسی صدرلبنان|دانشگاه امام موسی صدر]] [[لبنان]] تحصیل داشته و از اعضای سابق شورای‌عالی [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] به‌شمار می‌آید.
'''محمدحسن اختری'''، دبیرکل سابق [[مجمع جهانی اهل بیت|مجمع جهانی اهل‌بیت]] و دارای تحصیلات خارج [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] و همچنین  در دانشگاه امام موسی صدر [[لبنان]] تحصیل داشته و از اعضای سابق شورای‌عالی [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] به‌شمار می‌آید.


== زندگی‌نامه ==
== زندگی‌نامه ==
خط ۲۴: خط ۲۴:


== استادان ==
== استادان ==
وی دورۀ مقدمات و سطح را در محضر استادانی همچون حجج اسلام و حضرات آقایان: آدینه‌وند، کوکبی، حاج حسن‏ آقا تهرانی، آقا جلال گلپایگانی، سید علی محقق داماد، رضوانی، شیخ نصرالله شاه ‏آبادی، قدیری، جنتی، راستی کاشانی، [[سید محمد حسینی بهشتی|شهید بهشتی]]، شهید مدنی و مشکینی فراگرفت. ایشان دروس سطح عالی حوزه را نزد استادانی همچون حضرات آیات: ملکوتی، [[حسین وحید خراسانی|وحید خراسانی]]، میرزا باقر زنجانی، میرزا کاظم تبریزی، [[سید علی سیستانی]]، [[سید محمد باقر صدر|شهید محمدباقر صدر]]، گلپایگانی، [[امام خمینی (ره)|امام خمینی]]، [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‏‌الله خامنه‌ای]] «[[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]]»، و در دروس [[فلسفه]] و [[کلام]] [[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] و [[امام موسی صدر]]  تلمذ نمود. وی علاوه بر تسلط کامل به [[زبان عربی]] نوین و کلاسیک، دارای دو دکترای افتخاری از «دانشگاه ابوالنور» و «اتحادیه نویسندگان عرب» می‌‏باشد.
وی دورۀ مقدمات و سطح را در محضر استادانی همچون حجج اسلام و حضرات آقایان: آدینه‌وند، کوکبی، حاج حسن‏ آقا تهرانی، آقا جلال گلپایگانی، سید علی محقق داماد، رضوانی، شیخ نصرالله شاه ‏آبادی، قدیری، جنتی، راستی کاشانی، [[سید محمد حسینی بهشتی|شهید بهشتی]]، شهید مدنی و مشکینی فراگرفت. ایشان دروس سطح عالی حوزه را نزد استادانی همچون حضرات آیات: ملکوتی، [[حسین وحید خراسانی|وحید خراسانی]]، میرزا باقر زنجانی، میرزا کاظم تبریزی، [[سید علی حسینی سیستانی]]، [[سید محمد باقر صدر|شهید محمدباقر صدر]]، گلپایگانی، [[امام خمینی (ره)|امام خمینی]]، [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت‏‌الله خامنه‌ای]] «[[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]]»، و در دروس [[فلسفه]] و [[کلام]] [[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] و [[امام موسی صدر]]  تلمذ نمود. وی علاوه بر تسلط کامل به [[زبان عربی]] نوین و کلاسیک، دارای دو دکترای افتخاری از «دانشگاه ابوالنور» و «اتحادیه نویسندگان عرب» می‌‏باشد.


== مبارزات سیاسی ==
== مبارزات سیاسی ==
ایشان در سال 1351 خورشیدی، در پی بازگشت به [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]]، از سوی دستگاه امنیتی [[رژیم پهلوی]] دستگیر و برای بار دوم زندانی شد و پس از آزادی اجازه و امکان خروج مجدد از کشو را نیافت؛ لذا برای ادامه تحصیل در سطوح عالی حوزوی به [[قم]] بازگشت. ادامه مبارزه، به زندانی شدن ایشان برای بار سوم منتهی شد و این اسارت تا فجر صادق [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] و یوم‏ الله 12 بهمن 1357 خورشیدی، ادامه یافت.<br>پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] و بروز برخی ناآرامی‌‏های قومی، به دستور [[امام خمینی (ره)|امام خمینی]] و برای ساماندهی امور به «بافت کرمان» اعزام شد و پس از این مأموریت، مسؤولیت سازمان عقیدتی ـ سیاسی نیروی دریایی مستقر در بندرعباس را پذیرفت. با تأسیس نهاد مقدس جهاد سازندگی با حکم امام راحل و به‌طور همزمان به‌عنوان نمایندۀ ایشان در این سازمان عمرانی و جهادی و نیز امام‌جمعه [[سمنان]] منصوب گشت.<br>وی پس از تبدیل نهاد جهاد سازندگی به وزارتخانه، مسؤلیت معاون پارلمانی این وزارت را برعهده گرفت؛ تا اینکه با بحرانی‏‌تر شدن اوضاع در [[لبنان]] و [[فلسطین]]، در سال 1365 خورشیدی، به‌عنوان سفیر [[جمهوری اسلامی ایران]] در [[سوریه]] به [[دمشق]] اعزام شد. این مأموریت – بر خلاف معمول و با موافقت [[سید علی حسینی خامنه‌ای|مقام معظم رهبری]] – بیش از 12 سال به طول انجامید.<br>یکی از مسؤولیت‏‌های حساس ایشان در سال‏‌های سفارت، پشتیبانی از جنبش [[حزب‏ الله لبنان]] و تلاش برای گسترش و تقویت این حرکت در منطقه و دفاع از مقاومت اسلامی [[لبنان]] و [[فلسطین]] بود.<br>وی با شرکت مستمر در جلسات شورای مرکزی حزب ‏الله و حمایت‏‌های گسترده از این جنبش، علاوه بر کمک به حل اختلافات کمرشکن داخلی لبنان، روندی را پی‏ریزی کرد که سرانجام منجر به آزادسازی مناطق اشغال شده جنوب این کشور از لوث وجود غاصبان [[صهیونیست]] گردید.<br>ایشان در سال 1377 خورشیدی، و به محض بازگشت به کشور، به سمت معاونت امور بین‏‌الملل دفتر مقام معظم رهبری منصوب شد که این مسؤولیت تا سال 1385 ادامه داشت. او از همان سال تاپایان عمر عضو شورای‌عالی [[مجمع جهانی اهل‌‏بیت]] می‏‌باشد و از فروردین 1383 خورشیدی، و با حکم مقام معظم رهبری به‌عنوان چهارمین دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت منصوب شد. همچنین ایشان سخنرانی‌ها و فعالیت‌های بسیاری در زمینۀ [[وحدت اسلامی|وحدت]] [[مسلمان|مسلمین]] و [[تقریب مذاهب اسلامی|تقریب مذاهب اسلامی‌]] داشته‌اند.
ایشان در سال 1351 خورشیدی، در پی بازگشت به [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]]، از سوی دستگاه امنیتی [[رژیم پهلوی]] دستگیر و برای بار دوم زندانی شد و پس از آزادی اجازه و امکان خروج مجدد از کشو را نیافت؛ لذا برای ادامه تحصیل در سطوح عالی حوزوی به [[قم]] بازگشت. ادامه مبارزه، به زندانی شدن ایشان برای بار سوم منتهی شد و این اسارت تا فجر صادق [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] و یوم‏ الله 12 بهمن 1357 خورشیدی، ادامه یافت.<br>پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] و بروز برخی ناآرامی‌‏های قومی، به دستور [[امام خمینی (ره)|امام خمینی]] و برای ساماندهی امور به «بافت کرمان» اعزام شد و پس از این مأموریت، مسؤولیت سازمان عقیدتی ـ سیاسی نیروی دریایی مستقر در بندرعباس را پذیرفت. با تأسیس نهاد مقدس جهاد سازندگی با حکم امام راحل و به‌طور همزمان به‌عنوان نمایندۀ ایشان در این سازمان عمرانی و جهادی و نیز امام‌جمعه سمنان منصوب گشت.<br>وی پس از تبدیل نهاد جهاد سازندگی به وزارتخانه، مسؤلیت معاون پارلمانی این وزارت را برعهده گرفت؛ تا اینکه با بحرانی‏‌تر شدن اوضاع در [[لبنان]] و [[فلسطین]]، در سال 1365 خورشیدی، به‌عنوان سفیر [[جمهوری اسلامی ایران]] در [[سوریه]] به [[دمشق]] اعزام شد. این مأموریت – بر خلاف معمول و با موافقت [[سید علی حسینی خامنه‌ای|مقام معظم رهبری]] – بیش از 12 سال به طول انجامید.<br>یکی از مسؤولیت‏‌های حساس ایشان در سال‏‌های سفارت، پشتیبانی از جنبش [[حزب‏ الله لبنان]] و تلاش برای گسترش و تقویت این حرکت در منطقه و دفاع از مقاومت اسلامی [[لبنان]] و [[فلسطین]] بود.<br>وی با شرکت مستمر در جلسات شورای مرکزی حزب ‏الله و حمایت‏‌های گسترده از این جنبش، علاوه بر کمک به حل اختلافات کمرشکن داخلی لبنان، روندی را پی‏ریزی کرد که سرانجام منجر به آزادسازی مناطق اشغال شده جنوب این کشور از لوث وجود غاصبان [[صهیونیست]] گردید.<br>ایشان در سال 1377 خورشیدی، و به محض بازگشت به کشور، به سمت معاونت امور بین‏‌الملل دفتر مقام معظم رهبری منصوب شد که این مسؤولیت تا سال 1385 ادامه داشت. او از همان سال تاپایان عمر عضو شورای‌عالی [[مجمع جهانی اهل‌‏بیت]] می‏‌باشد و از فروردین 1383 خورشیدی، و با حکم مقام معظم رهبری به‌عنوان چهارمین دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت منصوب شد. همچنین ایشان سخنرانی‌ها و فعالیت‌های بسیاری در زمینۀ [[وحدت اسلامی|وحدت]] [[مسلمان|مسلمین]] و [[تقریب مذاهب اسلامی|تقریب مذاهب اسلامی‌]] داشته‌اند.


== اندیشه‌ها ==
== اندیشه‌ها ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۱

محمد حسن اختری
Akhtari.jpg
نام کاملمحمد حسن اختری
اطلاعات شخصی
سال تولد1324 ش، ۱۹۴۶ م، ۱۳۶۵ ق
محل تولدسمنان
دیناسلام، شیعه
استادان
فعالیت‌هادبیرکل سابق مجمع جهانی اهل بیت

محمدحسن اختری، دبیرکل سابق مجمع جهانی اهل‌بیت و دارای تحصیلات خارج فقه و اصول و همچنین در دانشگاه امام موسی صدر لبنان تحصیل داشته و از اعضای سابق شورای‌عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی به‌شمار می‌آید.

زندگی‌نامه

حجت‏‌الاسلام‌ ‏والمسلمین محمدحسن اختری در سال 1324 خورشیدی، در شهر سمنان و در آغوش خانواده‌‏ای مذهبی چشم به جهان گشود.

استادان

وی دورۀ مقدمات و سطح را در محضر استادانی همچون حجج اسلام و حضرات آقایان: آدینه‌وند، کوکبی، حاج حسن‏ آقا تهرانی، آقا جلال گلپایگانی، سید علی محقق داماد، رضوانی، شیخ نصرالله شاه ‏آبادی، قدیری، جنتی، راستی کاشانی، شهید بهشتی، شهید مدنی و مشکینی فراگرفت. ایشان دروس سطح عالی حوزه را نزد استادانی همچون حضرات آیات: ملکوتی، وحید خراسانی، میرزا باقر زنجانی، میرزا کاظم تبریزی، سید علی حسینی سیستانی، شهید محمدباقر صدر، گلپایگانی، امام خمینی، آیت‏‌الله خامنه‌ای «فقه و اصول»، و در دروس فلسفه و کلام شهید مطهری و امام موسی صدر تلمذ نمود. وی علاوه بر تسلط کامل به زبان عربی نوین و کلاسیک، دارای دو دکترای افتخاری از «دانشگاه ابوالنور» و «اتحادیه نویسندگان عرب» می‌‏باشد.

مبارزات سیاسی

ایشان در سال 1351 خورشیدی، در پی بازگشت به ایران، از سوی دستگاه امنیتی رژیم پهلوی دستگیر و برای بار دوم زندانی شد و پس از آزادی اجازه و امکان خروج مجدد از کشو را نیافت؛ لذا برای ادامه تحصیل در سطوح عالی حوزوی به قم بازگشت. ادامه مبارزه، به زندانی شدن ایشان برای بار سوم منتهی شد و این اسارت تا فجر صادق انقلاب و یوم‏ الله 12 بهمن 1357 خورشیدی، ادامه یافت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بروز برخی ناآرامی‌‏های قومی، به دستور امام خمینی و برای ساماندهی امور به «بافت کرمان» اعزام شد و پس از این مأموریت، مسؤولیت سازمان عقیدتی ـ سیاسی نیروی دریایی مستقر در بندرعباس را پذیرفت. با تأسیس نهاد مقدس جهاد سازندگی با حکم امام راحل و به‌طور همزمان به‌عنوان نمایندۀ ایشان در این سازمان عمرانی و جهادی و نیز امام‌جمعه سمنان منصوب گشت.
وی پس از تبدیل نهاد جهاد سازندگی به وزارتخانه، مسؤلیت معاون پارلمانی این وزارت را برعهده گرفت؛ تا اینکه با بحرانی‏‌تر شدن اوضاع در لبنان و فلسطین، در سال 1365 خورشیدی، به‌عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در سوریه به دمشق اعزام شد. این مأموریت – بر خلاف معمول و با موافقت مقام معظم رهبری – بیش از 12 سال به طول انجامید.
یکی از مسؤولیت‏‌های حساس ایشان در سال‏‌های سفارت، پشتیبانی از جنبش حزب‏ الله لبنان و تلاش برای گسترش و تقویت این حرکت در منطقه و دفاع از مقاومت اسلامی لبنان و فلسطین بود.
وی با شرکت مستمر در جلسات شورای مرکزی حزب ‏الله و حمایت‏‌های گسترده از این جنبش، علاوه بر کمک به حل اختلافات کمرشکن داخلی لبنان، روندی را پی‏ریزی کرد که سرانجام منجر به آزادسازی مناطق اشغال شده جنوب این کشور از لوث وجود غاصبان صهیونیست گردید.
ایشان در سال 1377 خورشیدی، و به محض بازگشت به کشور، به سمت معاونت امور بین‏‌الملل دفتر مقام معظم رهبری منصوب شد که این مسؤولیت تا سال 1385 ادامه داشت. او از همان سال تاپایان عمر عضو شورای‌عالی مجمع جهانی اهل‌‏بیت می‏‌باشد و از فروردین 1383 خورشیدی، و با حکم مقام معظم رهبری به‌عنوان چهارمین دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت منصوب شد. همچنین ایشان سخنرانی‌ها و فعالیت‌های بسیاری در زمینۀ وحدت مسلمین و تقریب مذاهب اسلامی‌ داشته‌اند.

اندیشه‌ها

اندیشه‌های ایشان را می‌توان در کلامش دید از جمله: همه ما در مورد موضوع وحدت مذاهب صحبت می‌کنیم اما فراموش کردیم که خداوند برای تثبیت و زمینه‌سازی وحدت در قرآن چه گفته است. خداوند در قرآن کریم به فتنه‌انگیزان و تفرقه‌افکنان اشاره می‌کند.
خداوند در قرآن می‌فرماید: با یکدیگر جنگ و درگیری نداشته باشید و کسانی را که تفرقه‌افکنی می‌کنند جزو مسلمانان نمی‌داند و ما باید خودمان را از فتنه‌انگیزان جدا کنیم.
علمای اسلام باید کسانی که در جامعه اسلامی تفرقه‌افکنی می‌کنند را شناسایی و معرفی کنند. برخی از دولت‌ها هستند که با پرچم‌داری حرمین شریفین در میان مسلمانان تفرقه‌افکنی می‌کنند. خداوند می‌فرماید تفرقه‌افکنان را از خود دور کنید تا در جامعه شما وحدت به وجود بیاید.
جامعه ما تا زمانی به وحدت نخواهد رسید که علمای ما، استادان و دانشجویان در برابر حرکت‌های انحرافی ایستادگی کنند. از سوی دیگر نقش رسانه‌هایی که به وحدت هم خدشه وارد می‌کنند بسیار مهم است.
ما در مقابل رسانه‌هایی که به وحدت خدشه وارد می‌کنند باید از امکانات رسانه‌ای استفاده کنیم تا بتوانیم در مقابل آنها ایستادگی کنیم.
او با توجه به سخنان خداوند در قرآن کریم تصریح کرد: برخی از دولت‌های اسلامی هستند که برای بمباران یمن ائتلاف تشکیل می‌دهند این در حالی است که خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: برای جنگ افروزی کاری نکنید؛ اما برخی از کشورهای اسلامی جنگ افروزی می‌کنند[۱].

جستارهای وابسته

پانویس

  1. خبرگزاری شفقنا.https://fa.shafaqna.com/news/290515/