محور مقاومت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'جریان شناسی' به 'جریان‌شناسی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:مقاومت.jpg| | [[پرونده:مقاومت حزب الله.jpg|بی‌قاب|چپ|بندانگشتی|]] | ||
'''مِحوَر مُقاوِمَت''' یا جِبههٔ | '''مِحوَر مُقاوِمَت''' یا '''جِبههٔ مقاومت''' عنوانی برای اشاره به ائتلاف منطقه‌ای نانوشته میان کشورها و قدرت‌های عمدتاً [[مذهب شیعه|شیعه]] مانند [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]]، [[سوریه]]، [[عراق]] و [[حزب‌الله لبنان]] است. هدف محور مقاومت مبارزه با [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]]، پایان دادن به تسلط غرب در منطقه [[خاورمیانه]] و دفاع از آزادی [[فلسطین]] می‌باشد. ترکیب محور مقاومت اولین بار در واکنش به سخنان ''جرج بوش''، رئيس جمهور وقت [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] و معاونش، ''جان بولتون'' به کار برده شد که در بهمن ۱۳۸۰ ش، دولت‌های ایران، عراق، [[کره شمالی]]، [[لیبی]]، سوریه و [[کوبا]] را محور شرارت خواندند. پس از آن چهره‌های مختلفی از جمله [[سید علی حسینی خامنه‌ای|سید علی خامنه‌ای]] رهبر انقلاب اسلامی ایران و [[سید حسن نصرالله]]، دبیرکل [[حزب الله لبنان|حزب‌الله لبنان]] و افراد سیاسی و مذهبی دیگری از این عبارت در سخنان خود استفاده کرده‌اند<ref>[https://fa.wikishia.net/view/%D9%85%D8%AD%D9%88%D8%B1_%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA#cite_ref-18 محور مقاومت]</ref>. | ||
=مفهوم‌شناسی | == مفهوم‌شناسی == | ||
محور مقاومت یا جبهه مقاومت، به مجموعه‌ای از کشورها و همچنین گروه‌های نظامی [[مسلمان]] و [[مذهب شیعه|شیعه]] گفته می‌شود که هدف آنها پایان دادن به تسلط غرب در منطقه [[خاورمیانه]]<ref>محمدی‌سیرت، «الگوی نمایش نقش امنیت‌آفرین شهیدان محور مقاومت در رسانه ملی» ص۶۳</ref> مبارزه با اسرائیل و دفاع از آزادی فلسطین است<ref>کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۳ و ۵</ref>. | |||
دولت‌های ایران، سوریه و عراق، حزب‌الله لبنان، گروه‌های مقاومت در فلسطین مانند [[جهاد اسلامی فلسطین|جهاد اسلامی]] و [[حماس]] و همچنین گروه [[انصارالله|انصارالله یمن]]، محور مقاومت دانسته می‌شوند<ref>محمدی‌سیرت، «الگوی نمایش نقش امنیت‌آفرین شهیدان محور مقاومت در رسانه ملی»، ص۶۳</ref>. شکل‌گیری محور مقاومت با الهام از شعارهای [[انقلاب اسلامی ایران]] مبنی بر مقاومت در برابر قدرت‌های جهانی تحلیل شده است<ref>کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۵-۶</ref>. به باور [[سید حسن نصرالله]]، سید علی خامنه‌ای رهبر محور مقاومت و [[جمهوری اسلامی ایران]]، قلب و پایه اصلی محور مقاومت است<ref>«سید حسن نصرالله: ارتش اسرائیل یک ارتش هالیوودی ناتوان است/ آیت‌الله خامنه‌ای حسین زمان است»، در سایت خبرگزاری ایسنا</ref>. | |||
== اصطلاح محور مقاومت == | |||
ترکیب '''«محور مقاومت»''' اولین بار پس از آن به کار برده شد که ''جرج بوش''، رئیس‌جمهور آمریکا در بهمن ۱۳۸۰ش (۲۹ ژانویه ۲۰۰۲ م)، کشورهای ایران، عراق و کره شمالی را '''«محور شرارت»''' خواند<ref>کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۲</ref> و ''جان بولتون'' معاون وزیر خارجه وقت [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]]، کشورهای [[سوریه]]، [[لیبی]] و [[کوبا]] را نیز جزو این فهرست دانست<ref>«جان بولتون: لیبی، سوریه و کوبا نیز باید در فهرست محور شرارت قرار گیرند»، در خبرگزاری ایسنا</ref>. مجله لیبیایی الزحف الأخضر در پاسخ به این موضع‌گیری، کشورهای مذکور را نه محور شرارت، بلکه محور مقاومت نامید که در برابر ایالات متحده آمریکا قرار گرفته‌اند<ref>کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۲</ref>. | |||
پس از آن نیز [[سعید سعیم]]، وزیر کشور [[فلسطین]] در گفتگویی با تلویزیون العالم عبارت '''«محور مقاومت»''' را برای اشاره به اهداف سیاسی مشترک در مبارزه با آمریکا و اسرائیل به کار برد و تأکید کرد که سوریه، ایران، حزب‌الله لبنان و حماس در فلسطین، محور مقاومت را تشکیل داده‌اند تا علیه آمریکا و اسرائیل مبارزه کنند<ref>خسروشاهین، «بازدارندگی محور مقاومت»، در سایت روزنامه سازندگی</ref>. همچنین [[علی‌اکبر ولایتی]]، وزیر خارجه اسبق ایران، در مرداد ۱۳۸۹، زنجیره مقاومت علیه اسرائیل را شامل ایران، سوریه، حزب‌الله لبنان، دولت جدید عراق و حماس دانست<ref>خسروشاهین، «بازدارندگی محور مقاومت»، در سایت روزنامه سازندگی</ref>. به باور وی از آنجا که این زنجیره از سوریه می‌گذرد، کشور مذکور نقش طلایی در زنجیره مقاومت علیه اسرائیل دارد<ref>خسروشاهین، «بازدارندگی محور مقاومت»، در سایت روزنامه سازندگی</ref>. در دیدار سعید جلیلی، دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی ایران با [[بشار اسد]] رئیس‌جمهور سوریه از محور مقاومت سخن گفته شد<ref>خسروشاهین، «بازدارندگی محور مقاومت»، در سایت روزنامه سازندگی</ref>. | |||
[[سید علی حسینی خامنه‌ای|سیدعلی خامنه‌ای]]، رهبر جمهوری اسلامی ایران، اولین بار در [[مرداد]] ۱۳۷۲ ش، در دیدار با [[سید حسن نصرالله|سیدحسن نصرالله]]، دبیرکل جنبش حزب‌الله لبنان، از جبهه مقاومت اسلامی سخن گفت و آن را نتیجه تجاوزات اسرائیل دانست که با اقدام خود در تجاوز به لبنان، نه‌تنها به اهداف سیاسی و نظامی موردنظر دست نیافته، بلکه موجب همبستگی و اتحاد مردم شده است<ref>خامنه‌ای، «دیدار دبیر کل جنبش حزب‌الله لبنان با رهبر انقلاب»، سایت دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله خامنه‌ای</ref>. | |||
== حقّانیّت تشکیل جبهه مقاومت == | |||
از زاویه دیگر که (به حوادث غزه بعد از طوفان الاقصی) نگاه کنیم، این قضیّه، حقّانیّت تشکیل جبهه مقاومت را نشان داد. بعضی مطرح می‌کردند که خب این جبهه مقاومت در غرب آسیا چه لزومی داشت؛ نشان داده شد که حضور جبهه مقاومت در این منطقه جزو حیاتی‌ترین مسائل است؛ روزبه‌روز هم بایست این جبهه مقاومت تقویت بشود. طبیعی است انسانهایی که وجدان بیدار دارند در این منطقه، وقتی ظلم صهیونیست‌ها را می‌بینند ــ که هفتاد سال است این ظلم ادامه دارد ــ ساکت ننشینند، آرام ننشینند، به فکر مقاومت بیفتند؛ تشکیل جبهه مقاومت برای این است؛ برای مواجهه با این ظلمِ مستمرّ دائمیِ جنایت‌کاران صهیونیست علیه ملّت فلسطین و حامیان فلسطین است. <ref>https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=55731</ref> | |||
== تاریخچه == | |||
=== از جنگ ۶ روزه تا مبارزه با داعش === | |||
مفهوم محور مقاومت در بستر رخدادهای تاریخی چند دهه گذشته شکل گرفته است و می‌توان آن را در مواجهه با [[رژیم صهیونیستی|اسرائیل]]، [[داعش]] (در سوریه و عراق) و حضور ایالات متحده آمریکا در منطقه خاورمیانه دنبال کرد<ref>خامنه‌ای، «بیانات در مراسم دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی»، سایت دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله خامنه‌ای؛ بصیری، «واکاوی تهدیدات امنیتی داعش بر محور مقاومت و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، ص۷ و ۱۱ و ۱۳-۱۴ و ۲۰؛ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲-۱۳</ref>. | |||
= | === حماس === | ||
هویت اشغال‌گرایانه اسرائیل و عدم پایبندی آن به مرزهای تعیین شده در سال ۱۹۴۸ م، موجب شد فلسطینیان و از جمله [[حماس|جنبش مقاومت اسلامی حماس]]، همواره نگاهی خصمانه به اسرائیل داشته و موجودیت آن را به مخاطره اندازند<ref>کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲</ref>. | |||
=== حزب‌الله لبنان === | |||
جنگ ۲۲ روزه [[غزه]] که در دی‌ماه ۱۳۸۷ ش، رخ داد، یکی از نمونه‌های تهدید امنیت ملی اسرائیل توسط نیروهای مقاومت اسلامی است<ref>کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲</ref>. علاوه بر آن، سازمان سیاسی-نظامی حزب‌الله لبنان که یک گروه شیعه است، در [[خرداد]] ۱۳۷۹، موفق شد به تسلط نظامی ۱۸ ساله اسرائیل بر مناطقی از جنوب لبنان پایان دهد<ref>کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲</ref>. تقابل میان حزب‌الله لبنان و اسرائیل در جنگ ۳۳ روزه نیز ادامه پیدا کرد که از اواخر تیر ۱۳۸۵، تا اواخر مرداد همان سال در جریان بود<ref>کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲</ref>. | |||
== | === سوریه === | ||
میان سوریه و اسرائیل نیز روابط خصمانه‌ای برقرار بوده و از جنگ شش روزه در دی ۱۳۴۵ ش، آغاز شده است که طی آن اسرائیل بخش بزرگی از سوریه موسوم به بلندی‌های جولان را اشغال کرد<ref>کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲</ref>. روابط سوریه و اسرائیل پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و به‌ویژه با ریاست‌جمهوری بشار اسد در سوریه، خصمانه‌تر شد و به شکل‌گیری اتحادی نزدیک‌تر میان ایران، سوریه، نیروهای جهادی [[فلسطین]] و همچنین حزب‌الله لبنان انجامید<ref>کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲</ref>. | |||
=== سوریه و عراق === | |||
تصرف بخش‌های قابل توجهی از کشورهای سوریه و عراق توسط گروه اسلامگرای [[سلفی]] داعش موجب شد [[محور مقاومت]] بار دیگر به اتحادی برای مبارزه با تهدیدات نظامی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشورهای مرتبط تبدیل شود<ref>بصیری، «واکاوی تهدیدات امنیتی داعش بر محور مقاومت و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، ص۲۱-۲۲</ref>. از همین رو دولت [[جمهوری اسلامی ایران]] با حضور نظامی و مستشاری در عراق و سوریه، تلاش خود برای جلوگیری از پیشروی داعش را آغاز کرد<ref>بصیری، «واکاوی تهدیدات امنیتی داعش بر محور مقاومت و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، ص۲۱-۲۲</ref> حفاظت از اماکن مقدس در عراق و سوریه از جمله حرم [[ زینب بنت علی |حضرت زینب بنت علی (علیهاالسلام)]]، از دیگر اهداف حضور ایران دانسته شده است<ref>بصیری، «واکاوی تهدیدات امنیتی داعش بر محور مقاومت و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، ص۲۱-۲۲</ref>. به علاوه رایزنی با کشورهای [[روسیه]] و [[چین]] در حمایت از حکومت سوریه و عراق در مقابل [[داعش]] بخش دیگری از تلاش‌های محور مقاومت بوده است<ref>بصیری، «واکاوی تهدیدات امنیتی داعش بر محور مقاومت و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، ص۲۱-۲۲</ref>. | |||
==حزب‌الله لبنان | == گروه‌ها و کشورها == | ||
کشورهای ایران و سوریه و همچنین گروه نظامی حزب‌الله لبنان، به عنوان ارکان محور مقاومت شناخته می‌شوند و جمهوری اسلامی ایران، رهبر آن دانسته می‌شود<ref>جعفری‌پور، «تأثیرات منطقه‌ای دخالت حزب‌الله و اسرائیل در بحران سوریه»، ص۷۸</ref>. اوج همکاری محور مقاومت، پس از ریاست‌جمهوری بشار اسد در سال ۲۰۰۰ میلادی و سپس حمله اسرائیل به جنوب [[لبنان]] در سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵ ش) و حمله به [[غزه]] در سال ۲۰۰۸ صورت گرفت و در کنار عدم واکنش جدی کشورهای خاورمیانه به حملات اسرائیل به لبنان و غزه، به محبوبیت محور مقاومت در میان مسلمانان انجامید<ref>جعفری‌فر، «تأثیرات منطقه‌ای دخالت حزب‌الله و اسرائیل در بحران سوریه»، ص۷۸</ref>. | |||
گروه مقاومت اسلامی حماس در فلسطین و همچنین کشور عراق نیز به دلیل عناصر مشترک تاریخی و فرهنگی و همچنین تهدیدات مشترکی که علیه آنها وجود دارد، جزو محور مقاومت دانسته شده‌اند<ref>مرادی، «بحران سوریه و امنیت منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران»، ص۱۲۹-۱۳۰</ref>. | |||
در یک کلام گروه‌های عضو جبهه مقاومت شامل: | |||
# [[حزب الله لبنان|حزب‌الله لبنان]]، | |||
# [[انصارالله|انصارالله یمن]]، | |||
# تیپ [[فاطمیون افغانستان]]، | |||
# تیپ [[حسینیون آذربایجان]] | |||
# لشکر [[زینبیون پاکستان]]، | |||
# جبهه مقاومت جهانی، | |||
# [[حشد الشعبی|حشدالشعبی عراق]]، | |||
# نیروهای دفاع ملی سوریه، حماس و فلسطین و | |||
# سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران ... می‌باشند<ref>[https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%88%D8%B1_%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%88%D9%85%D8%AA گروه‌های مقاومت]</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[جنبش جهاد اسلامی فلسطین]] | |||
* [[انقلاب اسلامی ایران]] | |||
* [[حماس]] | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
{{فلسطین}} | |||
[[رده:ایران]] | |||
[[رده:لبنان]] | |||
[[رده:سوریه]] | |||
[[رده:ایران ]] | |||
[[رده: لبنان ]] | |||
[[رده: سوریه]] | |||
[[رده:عراق]] | [[رده:عراق]] | ||
[[رده:یمن]] | [[رده:یمن]] | ||
[[رده:جریان‌ها و جنبش‌ها]] | |||
[[رده: | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۳
مِحوَر مُقاوِمَت یا جِبههٔ مقاومت عنوانی برای اشاره به ائتلاف منطقه‌ای نانوشته میان کشورها و قدرت‌های عمدتاً شیعه مانند ایران، سوریه، عراق و حزب‌الله لبنان است. هدف محور مقاومت مبارزه با اسرائیل، پایان دادن به تسلط غرب در منطقه خاورمیانه و دفاع از آزادی فلسطین می‌باشد. ترکیب محور مقاومت اولین بار در واکنش به سخنان جرج بوش، رئيس جمهور وقت آمریکا و معاونش، جان بولتون به کار برده شد که در بهمن ۱۳۸۰ ش، دولت‌های ایران، عراق، کره شمالی، لیبی، سوریه و کوبا را محور شرارت خواندند. پس از آن چهره‌های مختلفی از جمله سید علی خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی ایران و سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان و افراد سیاسی و مذهبی دیگری از این عبارت در سخنان خود استفاده کرده‌اند[۱].
مفهوم‌شناسی
محور مقاومت یا جبهه مقاومت، به مجموعه‌ای از کشورها و همچنین گروه‌های نظامی مسلمان و شیعه گفته می‌شود که هدف آنها پایان دادن به تسلط غرب در منطقه خاورمیانه[۲] مبارزه با اسرائیل و دفاع از آزادی فلسطین است[۳].
دولت‌های ایران، سوریه و عراق، حزب‌الله لبنان، گروه‌های مقاومت در فلسطین مانند جهاد اسلامی و حماس و همچنین گروه انصارالله یمن، محور مقاومت دانسته می‌شوند[۴]. شکل‌گیری محور مقاومت با الهام از شعارهای انقلاب اسلامی ایران مبنی بر مقاومت در برابر قدرت‌های جهانی تحلیل شده است[۵]. به باور سید حسن نصرالله، سید علی خامنه‌ای رهبر محور مقاومت و جمهوری اسلامی ایران، قلب و پایه اصلی محور مقاومت است[۶].
اصطلاح محور مقاومت
ترکیب «محور مقاومت» اولین بار پس از آن به کار برده شد که جرج بوش، رئیس‌جمهور آمریکا در بهمن ۱۳۸۰ش (۲۹ ژانویه ۲۰۰۲ م)، کشورهای ایران، عراق و کره شمالی را «محور شرارت» خواند[۷] و جان بولتون معاون وزیر خارجه وقت آمریکا، کشورهای سوریه، لیبی و کوبا را نیز جزو این فهرست دانست[۸]. مجله لیبیایی الزحف الأخضر در پاسخ به این موضع‌گیری، کشورهای مذکور را نه محور شرارت، بلکه محور مقاومت نامید که در برابر ایالات متحده آمریکا قرار گرفته‌اند[۹].
پس از آن نیز سعید سعیم، وزیر کشور فلسطین در گفتگویی با تلویزیون العالم عبارت «محور مقاومت» را برای اشاره به اهداف سیاسی مشترک در مبارزه با آمریکا و اسرائیل به کار برد و تأکید کرد که سوریه، ایران، حزب‌الله لبنان و حماس در فلسطین، محور مقاومت را تشکیل داده‌اند تا علیه آمریکا و اسرائیل مبارزه کنند[۱۰]. همچنین علی‌اکبر ولایتی، وزیر خارجه اسبق ایران، در مرداد ۱۳۸۹، زنجیره مقاومت علیه اسرائیل را شامل ایران، سوریه، حزب‌الله لبنان، دولت جدید عراق و حماس دانست[۱۱]. به باور وی از آنجا که این زنجیره از سوریه می‌گذرد، کشور مذکور نقش طلایی در زنجیره مقاومت علیه اسرائیل دارد[۱۲]. در دیدار سعید جلیلی، دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی ایران با بشار اسد رئیس‌جمهور سوریه از محور مقاومت سخن گفته شد[۱۳].
سیدعلی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، اولین بار در مرداد ۱۳۷۲ ش، در دیدار با سیدحسن نصرالله، دبیرکل جنبش حزب‌الله لبنان، از جبهه مقاومت اسلامی سخن گفت و آن را نتیجه تجاوزات اسرائیل دانست که با اقدام خود در تجاوز به لبنان، نه‌تنها به اهداف سیاسی و نظامی موردنظر دست نیافته، بلکه موجب همبستگی و اتحاد مردم شده است[۱۴].
حقّانیّت تشکیل جبهه مقاومت
از زاویه دیگر که (به حوادث غزه بعد از طوفان الاقصی) نگاه کنیم، این قضیّه، حقّانیّت تشکیل جبهه مقاومت را نشان داد. بعضی مطرح می‌کردند که خب این جبهه مقاومت در غرب آسیا چه لزومی داشت؛ نشان داده شد که حضور جبهه مقاومت در این منطقه جزو حیاتی‌ترین مسائل است؛ روزبه‌روز هم بایست این جبهه مقاومت تقویت بشود. طبیعی است انسانهایی که وجدان بیدار دارند در این منطقه، وقتی ظلم صهیونیست‌ها را می‌بینند ــ که هفتاد سال است این ظلم ادامه دارد ــ ساکت ننشینند، آرام ننشینند، به فکر مقاومت بیفتند؛ تشکیل جبهه مقاومت برای این است؛ برای مواجهه با این ظلمِ مستمرّ دائمیِ جنایت‌کاران صهیونیست علیه ملّت فلسطین و حامیان فلسطین است. [۱۵]
تاریخچه
از جنگ ۶ روزه تا مبارزه با داعش
مفهوم محور مقاومت در بستر رخدادهای تاریخی چند دهه گذشته شکل گرفته است و می‌توان آن را در مواجهه با اسرائیل، داعش (در سوریه و عراق) و حضور ایالات متحده آمریکا در منطقه خاورمیانه دنبال کرد[۱۶].
حماس
هویت اشغال‌گرایانه اسرائیل و عدم پایبندی آن به مرزهای تعیین شده در سال ۱۹۴۸ م، موجب شد فلسطینیان و از جمله جنبش مقاومت اسلامی حماس، همواره نگاهی خصمانه به اسرائیل داشته و موجودیت آن را به مخاطره اندازند[۱۷].
حزب‌الله لبنان
جنگ ۲۲ روزه غزه که در دی‌ماه ۱۳۸۷ ش، رخ داد، یکی از نمونه‌های تهدید امنیت ملی اسرائیل توسط نیروهای مقاومت اسلامی است[۱۸]. علاوه بر آن، سازمان سیاسی-نظامی حزب‌الله لبنان که یک گروه شیعه است، در خرداد ۱۳۷۹، موفق شد به تسلط نظامی ۱۸ ساله اسرائیل بر مناطقی از جنوب لبنان پایان دهد[۱۹]. تقابل میان حزب‌الله لبنان و اسرائیل در جنگ ۳۳ روزه نیز ادامه پیدا کرد که از اواخر تیر ۱۳۸۵، تا اواخر مرداد همان سال در جریان بود[۲۰].
سوریه
میان سوریه و اسرائیل نیز روابط خصمانه‌ای برقرار بوده و از جنگ شش روزه در دی ۱۳۴۵ ش، آغاز شده است که طی آن اسرائیل بخش بزرگی از سوریه موسوم به بلندی‌های جولان را اشغال کرد[۲۱]. روابط سوریه و اسرائیل پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و به‌ویژه با ریاست‌جمهوری بشار اسد در سوریه، خصمانه‌تر شد و به شکل‌گیری اتحادی نزدیک‌تر میان ایران، سوریه، نیروهای جهادی فلسطین و همچنین حزب‌الله لبنان انجامید[۲۲].
سوریه و عراق
تصرف بخش‌های قابل توجهی از کشورهای سوریه و عراق توسط گروه اسلامگرای سلفی داعش موجب شد محور مقاومت بار دیگر به اتحادی برای مبارزه با تهدیدات نظامی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشورهای مرتبط تبدیل شود[۲۳]. از همین رو دولت جمهوری اسلامی ایران با حضور نظامی و مستشاری در عراق و سوریه، تلاش خود برای جلوگیری از پیشروی داعش را آغاز کرد[۲۴] حفاظت از اماکن مقدس در عراق و سوریه از جمله حرم حضرت زینب بنت علی (علیهاالسلام)، از دیگر اهداف حضور ایران دانسته شده است[۲۵]. به علاوه رایزنی با کشورهای روسیه و چین در حمایت از حکومت سوریه و عراق در مقابل داعش بخش دیگری از تلاش‌های محور مقاومت بوده است[۲۶].
گروه‌ها و کشورها
کشورهای ایران و سوریه و همچنین گروه نظامی حزب‌الله لبنان، به عنوان ارکان محور مقاومت شناخته می‌شوند و جمهوری اسلامی ایران، رهبر آن دانسته می‌شود[۲۷]. اوج همکاری محور مقاومت، پس از ریاست‌جمهوری بشار اسد در سال ۲۰۰۰ میلادی و سپس حمله اسرائیل به جنوب لبنان در سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵ ش) و حمله به غزه در سال ۲۰۰۸ صورت گرفت و در کنار عدم واکنش جدی کشورهای خاورمیانه به حملات اسرائیل به لبنان و غزه، به محبوبیت محور مقاومت در میان مسلمانان انجامید[۲۸].
گروه مقاومت اسلامی حماس در فلسطین و همچنین کشور عراق نیز به دلیل عناصر مشترک تاریخی و فرهنگی و همچنین تهدیدات مشترکی که علیه آنها وجود دارد، جزو محور مقاومت دانسته شده‌اند[۲۹].
در یک کلام گروه‌های عضو جبهه مقاومت شامل:
- حزب‌الله لبنان،
- انصارالله یمن،
- تیپ فاطمیون افغانستان،
- تیپ حسینیون آذربایجان
- لشکر زینبیون پاکستان،
- جبهه مقاومت جهانی،
- حشدالشعبی عراق،
- نیروهای دفاع ملی سوریه، حماس و فلسطین و
- سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران ... می‌باشند[۳۰].
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ محور مقاومت
- ↑ محمدی‌سیرت، «الگوی نمایش نقش امنیت‌آفرین شهیدان محور مقاومت در رسانه ملی» ص۶۳
- ↑ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۳ و ۵
- ↑ محمدی‌سیرت، «الگوی نمایش نقش امنیت‌آفرین شهیدان محور مقاومت در رسانه ملی»، ص۶۳
- ↑ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۵-۶
- ↑ «سید حسن نصرالله: ارتش اسرائیل یک ارتش هالیوودی ناتوان است/ آیت‌الله خامنه‌ای حسین زمان است»، در سایت خبرگزاری ایسنا
- ↑ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۲
- ↑ «جان بولتون: لیبی، سوریه و کوبا نیز باید در فهرست محور شرارت قرار گیرند»، در خبرگزاری ایسنا
- ↑ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۲
- ↑ خسروشاهین، «بازدارندگی محور مقاومت»، در سایت روزنامه سازندگی
- ↑ خسروشاهین، «بازدارندگی محور مقاومت»، در سایت روزنامه سازندگی
- ↑ خسروشاهین، «بازدارندگی محور مقاومت»، در سایت روزنامه سازندگی
- ↑ خسروشاهین، «بازدارندگی محور مقاومت»، در سایت روزنامه سازندگی
- ↑ خامنه‌ای، «دیدار دبیر کل جنبش حزب‌الله لبنان با رهبر انقلاب»، سایت دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله خامنه‌ای
- ↑ https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=55731
- ↑ خامنه‌ای، «بیانات در مراسم دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه علوم انتظامی»، سایت دفتر حفظ و نشر آثار آیت‌الله خامنه‌ای؛ بصیری، «واکاوی تهدیدات امنیتی داعش بر محور مقاومت و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، ص۷ و ۱۱ و ۱۳-۱۴ و ۲۰؛ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲-۱۳
- ↑ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲
- ↑ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲
- ↑ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲
- ↑ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲
- ↑ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲
- ↑ کریمی، «نقش ج. ا. ایران در هویت‌بخشی به مجموعه امنیتی محور مقاومت»، ص۱۲
- ↑ بصیری، «واکاوی تهدیدات امنیتی داعش بر محور مقاومت و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، ص۲۱-۲۲
- ↑ بصیری، «واکاوی تهدیدات امنیتی داعش بر محور مقاومت و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، ص۲۱-۲۲
- ↑ بصیری، «واکاوی تهدیدات امنیتی داعش بر محور مقاومت و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، ص۲۱-۲۲
- ↑ بصیری، «واکاوی تهدیدات امنیتی داعش بر محور مقاومت و تأثیر آن بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، ص۲۱-۲۲
- ↑ جعفری‌پور، «تأثیرات منطقه‌ای دخالت حزب‌الله و اسرائیل در بحران سوریه»، ص۷۸
- ↑ جعفری‌فر، «تأثیرات منطقه‌ای دخالت حزب‌الله و اسرائیل در بحران سوریه»، ص۷۸
- ↑ مرادی، «بحران سوریه و امنیت منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران»، ص۱۲۹-۱۳۰
- ↑ گروه‌های مقاومت
