سوره کهف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:
=كهف=
=كهف=


غار وسيع<ref>قاموس قرآن،ج6، ص154.</ref>.
غار وسیع<ref>قاموس قرآن،ج6، ص154.</ref>.


=مفهوم کلی سوره=
=مفهوم کلی سوره=


* اثبات [[رستاخير]]؛
* اثبات [[رستاخیر]]؛
* نمونه هاى عينى [[معاد]]، مثل زنده شدن اصحاب كهف؛
* نمونه هاى عینى [[معاد]]، مثل زنده شدن اصحاب كهف؛
* عبرت آموزى از سرگذشت پيشينيان؛
* عبرت آموزى از سرگذشت پیشینیان؛
* آداب تعليم و تربيت<ref>تفسير قرآن مهر، ج 12، ص 183.</ref>.
* آداب تعلیم و تربیت<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 183.</ref>.
*  
*  
=اسامی سوره=
=اسامی سوره=
خط ۴۹: خط ۴۹:
=علت نام‌گذاری=
=علت نام‌گذاری=


«سوره کهف» و «سوره اصحاب کهف»؛ كهْف به معناى غار و شكاف كوه است و نام‌گذارى اين سوره به اين دو نام بر اساس آيات نهم تا بيست‌وششم اين سوره است كه داستان [[اصحاب كهف]]، يعنى آن غارنشينان يكتاپرست را مطرح كرده است<ref>همان.</ref>.
«سوره کهف» و «سوره اصحاب کهف»؛ كهْف به معناى غار و شكاف كوه است و نام‌گذارى این سوره به این دو نام بر اساس آیات نهم تا بیست‌وششم این سوره است كه داستان [[اصحاب كهف]]، یعنى آن غارنشینان یكتاپرست را مطرح كرده است<ref>همان.</ref>.


«سوره حائلة»؛ به خاطر اينکه اين سوره ميان آتش و قاری حائل مي شود<ref>الموسوعة القرآنية، ج 2، ص 62.</ref>.
«سوره حائلة»؛ به خاطر اینکه این سوره میان آتش و قاری حائل می شود<ref>الموسوعة القرآنیة، ج 2، ص 62.</ref>.


=تعداد آيات، کلمات، حروف=
=تعداد آیات، کلمات، حروف=


* سوره کهف صدوده آيه دارد<ref>الكشف و البيان، ج 6، ص 144.</ref>.
* سوره کهف صدوده آیه دارد<ref>الكشف و البیان، ج 6، ص 144.</ref>.
* سوره کهف هزاروپانصدوهفتادوهفت كلمه دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است)
* سوره کهف هزاروپانصدوهفتادوهفت كلمه دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است)
* سوره کهف شش‌هزاروسيصدوشصت حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)
* سوره کهف شش‌هزاروسیصدوشصت حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)


=اهداف و آموزه‌ها=
=اهداف و آموزه‌ها=
خط ۶۵: خط ۶۵:
* توجه به مبدأ؛  
* توجه به مبدأ؛  
* توجه به معاد و اثبات آن؛  
* توجه به معاد و اثبات آن؛  
* عبرت آموزى از سرگذشت هاى عجيب پيشينيان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 12، ص 183.</ref>.
* عبرت آموزى از سرگذشت هاى عجیب پیشینیان<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 183.</ref>.


=محتوا و موضوعات=
=محتوا و موضوعات=


سوره کهف با حمد و ستايش [[خداوند]] آغاز مى شود، و با [[توحيد]] و [[ايمان]] و عمل صالح پايان مى يابد.
سوره کهف با حمد و ستایش [[خداوند]] آغاز مى شود، و با [[توحید]] و [[ایمان]] و عمل صالح پایان مى یابد.


محتواى اين سوره همچون ساير سوره هاى مكى بيشتر بيان مبدء و معاد و بشارت و انذار است، و نيز به مساله مهمى كه [[مسلمانان]] در آن روزها سخت به آن نياز داشتند اشاره مى كند، و آن اينكه يك اقليت هر چند كوچك باشد، در برابر يك اكثريت هر چند ظاهرا قوى و نيرومند باشند نبايد تسليم گردد، و در فساد محيط حل شود، بلكه همچون گروه كوچك اصحاب كهف بايد حساب خودشان را از محيط فاسد جدا كنند، و بر ضد آن قيام نمايند.آن روز كه توانايى دارند به مبارزه ادامه دهند و در صورت عدم توانايى، هجرت نمايند.
محتواى این سوره همچون سایر سوره هاى مكى بیشتر بیان مبدء و معاد و بشارت و انذار است، و نیز به مساله مهمى كه [[مسلمانان]] در آن روزها سخت به آن نیاز داشتند اشاره مى كند، و آن اینكه یك اقلیت هر چند كوچك باشد، در برابر یك اكثریت هر چند ظاهرا قوى و نیرومند باشند نباید تسلیم گردد، و در فساد محیط حل شود، بلكه همچون گروه كوچك اصحاب كهف باید حساب خودشان را از محیط فاسد جدا كنند، و بر ضد آن قیام نمایند.آن روز كه توانایى دارند به مبارزه ادامه دهند و در صورت عدم توانایى، هجرت نمایند.


همچنين از جمله داستانهاى اين سوره، داستان دو نفر است كه يكى بسيار ثروتمند و مرفه اما بى‌ايمان و ديگرى فقير و تهيدست اما مؤمن بود، ولى او هرگز عزت و شرف خود را در برابر آن فرد بى ايمان از دست نداد، و تا آنجا كه مى توانست او را نصيحت و ارشاد كرد و سرانجام اعلام بيزارى نمود و پيروزى هم با او بود. تا مؤمنان در شرائطى همچون آغاز دعوت [[پيغمبر(ص)]] بدانند اگر ثروتمندان بى‌ايمان جنب و جوشى دارند موقت و خاموش‌شدنى است همانند فقر و تنگدستى افراد با ايمان.
همچنین از جمله داستانهاى این سوره، داستان دو نفر است كه یكى بسیار ثروتمند و مرفه اما بى‌ایمان و دیگرى فقیر و تهیدست اما مؤمن بود، ولى او هرگز عزت و شرف خود را در برابر آن فرد بى ایمان از دست نداد، و تا آنجا كه مى توانست او را نصیحت و ارشاد كرد و سرانجام اعلام بیزارى نمود و پیروزى هم با او بود. تا مؤمنان در شرائطى همچون آغاز دعوت [[پیغمبر(ص)]] بدانند اگر ثروتمندان بى‌ایمان جنب و جوشى دارند موقت و خاموش‌شدنى است همانند فقر و تنگدستى افراد با ایمان.


بخش ديگرى از اين سوره به داستان [[موسى]] و [[خضر]] (هر چند نام خضر در اين سوره نيامده است) اشاره مى كند كه چگونه [[موسى(ع)]] در برابر كارهايى كه ظاهر آن زننده، اما باطنش پر مصلحت بود نتوانست صبر و حوصله به خرج دهد، ولى پس از توضيحات خضر به عمق مسائل كاملا آگاه شد و از بيتابى خود پشيمان گشت. اين نيز درسى است براى همه، تا به ظواهر حوادث و رويدادها ننگرند، و بدانند در زير اين ظواهر باطنى بسيار عميق و پر معنى وجود دارد.
بخش دیگرى از این سوره به داستان [[موسى]] و [[خضر]] (هر چند نام خضر در این سوره نیامده است) اشاره مى كند كه چگونه [[موسى(ع)]] در برابر كارهایى كه ظاهر آن زننده، اما باطنش پر مصلحت بود نتوانست صبر و حوصله به خرج دهد، ولى پس از توضیحات خضر به عمق مسائل كاملا آگاه شد و از بیتابى خود پشیمان گشت. این نیز درسى است براى همه، تا به ظواهر حوادث و رویدادها ننگرند، و بدانند در زیر این ظواهر باطنى بسیار عمیق و پر معنى وجود دارد.


بخش ديگرى از اين سوره [[ماجراى ذوالقرنين]] را شرح مي‌دهد كه چگونه شرق و غرب عالم را پيمود، و با اقوام گوناگونى كه سنن و آداب بسيار متفاوتى داشتند روبرو شد، و سرانجام با كمك گروهى از مردم به مقابله با توطئه [[ياجوج و ماجوج]] برخاست و سدى آهنين بر سر راه آنها كشيد، و نفوذشان را قطع كرد تا مسلمانان با بينش وسيعتر خود را براى نفوذ در شرق و غرب جهان آماده سازند و براى مبارزه با ياجوج‌ها و ماجوج‌ها دست اتحاد به هم دهند.
بخش دیگرى از این سوره [[ماجراى ذوالقرنین]] را شرح می‌دهد كه چگونه شرق و غرب عالم را پیمود، و با اقوام گوناگونى كه سنن و آداب بسیار متفاوتى داشتند روبرو شد، و سرانجام با كمك گروهى از مردم به مقابله با توطئه [[یاجوج و ماجوج]] برخاست و سدى آهنین بر سر راه آنها كشید، و نفوذشان را قطع كرد تا مسلمانان با بینش وسیعتر خود را براى نفوذ در شرق و غرب جهان آماده سازند و براى مبارزه با یاجوج‌ها و ماجوج‌ها دست اتحاد به هم دهند.


جالب اينكه در اين سوره به سه داستان اشاره شده (داستان اصحاب كهف، داستان موسى و خضر و داستان ذو القرنين) كه بر خلاف غالب داستان‌هاى [[قرآن]] در هيچ جاى ديگر از قرآن سخنى از اينها به ميان نيامده است (تنها در [[سوره انبياء]] آيه 96 به مسئله ياجوج و ماجوج بدون ذكر نام ذوالقرنين اشاره شده است) و اين يكى از ويژگي‌هاى اين سوره است. و به هر حال محتوايش از هر نظر پر بار، و تربيت‌كننده مى باشد<ref>تفسير قرآن مهر، ج 12، ص 183.</ref>.
جالب اینكه در این سوره به سه داستان اشاره شده (داستان اصحاب كهف، داستان موسى و خضر و داستان ذو القرنین) كه بر خلاف غالب داستان‌هاى [[قرآن]] در هیچ جاى دیگر از قرآن سخنى از اینها به میان نیامده است (تنها در [[سوره انبیاء]] آیه 96 به مسئله یاجوج و ماجوج بدون ذكر نام ذوالقرنین اشاره شده است) و این یكى از ویژگی‌هاى این سوره است. و به هر حال محتوایش از هر نظر پر بار، و تربیت‌كننده مى باشد<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 183.</ref>.


=فضائل، خواص و ثواب قرائت=
=فضائل، خواص و ثواب قرائت=


[[ابى‌بن‌كعب]]، از پيامبر گرامى اسلام روايت كرده است كه هر كس سوره کهف را بخواند، تا هشت روز از هر فتنه اى آسوده است. اگر در اين هشت روز، [[دجال]] ظهور كند، خداوند او را از فتنه وى حفظ كند و هر كس آيه آخر آن «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ ...» را هنگام رفتن به بستر خواب بخواند، از بستر او نورى به سوى [[كعبه]] مى درخشد كه در كنار آن فرشتگانى از درگاه خدا برايش طلب رحمت مى كنند، تا از خواب برخيزد. اگر در [[مكه]] باشد و اين آيه را بخواند، نورى از بستر او به [[بيت‌المعمور]] مى تابد، كه در كنار آن فرشتگان برايش طلب رحمت مى كنند، تا از خواب برخيزد.
[[ابى‌بن‌كعب]]، از پیامبر گرامى اسلام روایت كرده است كه هر كس سوره کهف را بخواند، تا هشت روز از هر فتنه اى آسوده است. اگر در این هشت روز، [[دجال]] ظهور كند، خداوند او را از فتنه وى حفظ كند و هر كس آیه آخر آن «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ ...» را هنگام رفتن به بستر خواب بخواند، از بستر او نورى به سوى [[كعبه]] مى درخشد كه در كنار آن فرشتگانى از درگاه خدا برایش طلب رحمت مى كنند، تا از خواب برخیزد. اگر در [[مكه]] باشد و این آیه را بخواند، نورى از بستر او به [[بیت‌المعمور]] مى تابد، كه در كنار آن فرشتگان برایش طلب رحمت مى كنند، تا از خواب برخیزد.


[[سمرةبن‌جندب]] از آن بزرگوار روايت كرده است كه: هر كس ده آيه از سوره كهف از حفظ بخواند، فتنه دجال به او زيانى نمى رساند و هر كس همۀ سوره را بخواند، داخل [[بهشت]] مى شود. و فرمود: آيا سوره اى به شما نشان دهم كه وقتى نازل شد، هفتاد هزار [[فرشته]]، آن را همراهى كردند و عظمت آنها آسمان‌ها و زمين را فرا گرفته بود؟ گفتند: آرى. فرمود: سوره اصحاب كهف است. هر كس در [[روز جمعه]]، اين سوره را بخواند، خداوند تا سه روز بعد از روز جمعه ديگر او را مى آمرزد و به او نورى مى بخشد كه به آسمان مى رسد و در فتنه دجال، از خطر محفوظ است.
[[سمرةبن‌جندب]] از آن بزرگوار روایت كرده است كه: هر كس ده آیه از سوره كهف از حفظ بخواند، فتنه دجال به او زیانى نمى رساند و هر كس همۀ سوره را بخواند، داخل [[بهشت]] مى شود. و فرمود: آیا سوره اى به شما نشان دهم كه وقتى نازل شد، هفتاد هزار [[فرشته]]، آن را همراهى كردند و عظمت آنها آسمان‌ها و زمین را فرا گرفته بود؟ گفتند: آرى. فرمود: سوره اصحاب كهف است. هر كس در [[روز جمعه]]، این سوره را بخواند، خداوند تا سه روز بعد از روز جمعه دیگر او را مى آمرزد و به او نورى مى بخشد كه به آسمان مى رسد و در فتنه دجال، از خطر محفوظ است.


[[واقدى]] به اسناد خود از [[ابوالدرداء]]، از پيامبر گرامى اسلام روايت كرده است كه: هر كس ده آيۀ اول سوره كهف را حفظ كند، اگر دجال را درك كند، ضررى نمى بيند. هر كس اواخر سوره كهف را از حفظ كند، در روز قيامت، نورى با اوست. همچنين از آن بزرگوار روايت شده است كه: هر كس سوره كهف را در روز جمعه بخواند، تا شش روز از هر فتنه اى آسوده است و اگر دجال بيرون آيد، از شر او محفوظ است.
[[واقدى]] به اسناد خود از [[ابوالدرداء]]، از پیامبر گرامى اسلام روایت كرده است كه: هر كس ده آیۀ اول سوره كهف را حفظ كند، اگر دجال را درك كند، ضررى نمى بیند. هر كس اواخر سوره كهف را از حفظ كند، در روز قیامت، نورى با اوست. همچنین از آن بزرگوار روایت شده است كه: هر كس سوره كهف را در روز جمعه بخواند، تا شش روز از هر فتنه اى آسوده است و اگر دجال بیرون آید، از شر او محفوظ است.


[[عياشى]] به اسناد خود از [[امام صادق(ع)]] روايت كرده است كه: هر كس سوره كهف را در هر شب جمعه اى بخواند، [[شهيد]] از دنيا مى رود و خداوند او را با شهيدان مبعوث مى كند و در [[روز قيامت]]، در موقف شهيدان مى ايستد<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 15، ص 4-3.</ref>.
[[عیاشى]] به اسناد خود از [[امام صادق(ع)]] روایت كرده است كه: هر كس سوره كهف را در هر شب جمعه اى بخواند، [[شهید]] از دنیا مى رود و خداوند او را با شهیدان مبعوث مى كند و در [[روز قیامت]]، در موقف شهیدان مى ایستد<ref>ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 15، ص 4-3.</ref>.


=محل و زمان  نزول=
=محل و زمان  نزول=
خط ۹۵: خط ۹۵:
سوره کهف مكى است.
سوره کهف مكى است.


[[ابن عباس]] گويد: تنها آيه: وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ در داستان عيينة بن حصن فزارى در [[مدينه]] نازل شده است<ref>همان.</ref>.
[[ابن عباس]] گوید: تنها آیه: وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ در داستان عیینة بن حصن فزارى در [[مدینه]] نازل شده است<ref>همان.</ref>.


سوره کهف بعد از [[سوره غاشيه]] و در حدود سالهاى هشت تا دوازده بعثت نازل شده است<ref>تفسير أحسن‌الحديث، ج 6، ص 166.</ref>.
سوره کهف بعد از [[سوره غاشیه]] و در حدود سالهاى هشت تا دوازده بعثت نازل شده است<ref>تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 6، ص 166.</ref>.


=ويژگي=
=ویژگی=


سوره کهف يکی از پنج سوره ای است که با عبارت «الحمدلله» آغاز شده است اين سوره ها عبارتند از [[سوره فاتحه]]، [[سوره انعام]]، [[سوره کهف]]، [[سوره سبأ]]، [[سوره فاطر]] که همه آنها جزو سور مکی هستند.
سوره کهف یکی از پنج سوره ای است که با عبارت «الحمدلله» آغاز شده است این سوره ها عبارتند از [[سوره فاتحه]]، [[سوره انعام]]، [[سوره کهف]]، [[سوره سبأ]]، [[سوره فاطر]] که همه آنها جزو سور مکی هستند.


همچنين اين سوره جزو [[سور مئين]] (صد آيه ای ها) است [[ابن قتيبه]] می گويد سور مئين سوره هايی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده اند علت نامگذاری اين سوره ها به مئين نزديک بودن تعداد آيه های اين سوره ها به عدد صد می باشد<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>. گفته شده اين سوره ها عبارتند از [[سوره بنی إسرائيل]]، كهف، [[سوره مريم]]، [[سوره طه]]، [[سوره أنبياء]] ، [[سوره حج]] و [[سوره مؤمنون]]»<ref>دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷</ref>. برخی ديگر نيز سور مئين را سوره های «[[سوره توبه]]، [[سوره نحل]]، [[سوره هود]]، [[سوره يوسف]]، سوره کهف، سوره بنی اسرائيل، سوره انبياء، س[[وره طه]]، [[سوره مؤمنون]]، [[سوره شعراء]] و [[سوره صافات]]» ذکر کرده اند<ref>]التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.
همچنین این سوره جزو [[سور مئین]] (صد آیه ای ها) است [[ابن قتیبه]] می گوید سور مئین سوره هایی هستند که بعد از [[سور طوال]] آمده اند علت نامگذاری این سوره ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه های این سوره ها به عدد صد می باشد<ref>زاد المسیر فى علم التفسیر، ج 4، ص 141.</ref>. گفته شده این سوره ها عبارتند از [[سوره بنی إسرائیل]]، كهف، [[سوره مریم]]، [[سوره طه]]، [[سوره أنبیاء]] ، [[سوره حج]] و [[سوره مؤمنون]]»<ref>دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷</ref>. برخی دیگر نیز سور مئین را سوره های «[[سوره توبه]]، [[سوره نحل]]، [[سوره هود]]، [[سوره یوسف]]، سوره کهف، سوره بنی اسرائیل، سوره انبیاء، س[[وره طه]]، [[سوره مؤمنون]]، [[سوره شعراء]] و [[سوره صافات]]» ذکر کرده اند<ref>]التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.


روايتى است كه از [[رسول خدا(ص)]] نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.
روایتى است كه از [[رسول خدا(ص)]] نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره هاى مئین را به جاى [[انجیل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشید<ref>جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.


[[بخارى]] از [[ابن مسعود]] روايت كرده كه دربارۀ سوره‌هاى: بنى اسرائيل، كهف، مريم، طه، و الانبياء گفت: «اين سوره‌ها از سوره‌هاى كهن اول است، و از ديرينه‌ها هستند» سپس به همين ترتيب آنها را ذكر كرد<ref>ترجمه الإتقان فى علوم القرآن، ج 1، ص 215.</ref>.
[[بخارى]] از [[ابن مسعود]] روایت كرده كه دربارۀ سوره‌هاى: بنى اسرائیل، كهف، مریم، طه، و الانبیاء گفت: «این سوره‌ها از سوره‌هاى كهن اول است، و از دیرینه‌ها هستند» سپس به همین ترتیب آنها را ذكر كرد<ref>ترجمه الإتقان فى علوم القرآن، ج 1، ص 215.</ref>.


اين سوره با حمد و ستايش خدا آغاز مى گردد و با ذكر توحيد و ايمان و عمل صالح پايان مى يابد. و در اين سوره از برخى داستان هاى عجيب تاريخ بشر پرده برداشته شده است، و آيۀ آخر اين سوره ويژگى خاصى دارد كه هر كس آن را قبل از خواب با رعايت شرايطى بخواند، هر ساعتى كه اراده كند، از خواب بيدار خواهد شد<ref>تفسير قرآن مهر، ج 12، ص 184.</ref>.
این سوره با حمد و ستایش خدا آغاز مى گردد و با ذكر توحید و ایمان و عمل صالح پایان مى یابد. و در این سوره از برخى داستان هاى عجیب تاریخ بشر پرده برداشته شده است، و آیۀ آخر این سوره ویژگى خاصى دارد كه هر كس آن را قبل از خواب با رعایت شرایطى بخواند، هر ساعتى كه اراده كند، از خواب بیدار خواهد شد<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 184.</ref>.


نيمه اوّل قرآن با "فا" كلمۀ «وَ لْيَتَلَطَّفْ» از سوره كهف پايان مى‌يابد و از آن پس، نيمه دوم قرآن آغاز مى‌گردد.
نیمه اوّل قرآن با "فا" كلمۀ «وَ لْیَتَلَطَّفْ» از سوره كهف پایان مى‌یابد و از آن پس، نیمه دوم قرآن آغاز مى‌گردد.


=منبع=
=منبع=

نسخهٔ ‏۲۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۶

سوره کهف
سوره کهف
نام سوره کهف
شماره سوره ۱۸
ترتیب نزول ۶۹
جزء ۱۵ و ۱۶
مکی/مدنی مکی
تعداد آیات ۱۱۰
تعداد کلمات ۱۵۸۹
تعداد حروف ۶۵۵۰

سوره کَهْفْ هجدهمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء پانزدهم و شانزدهم قرآن. کهف به معنای غار است و دلیل نام‌گذاری این سوره به کهف وجود داستان اصحاب کهف در آن آمده است. اعتقاد به حق و انجام عمل صالح از توصیه‌های این سوره به مردم است. داستان اصحاب کهف، داستان موسی و بنده‌ای از بندگان خدا (خضر)، حکایت ذوالقرنین و داستان باغستان دو نفر، از مهمترین حکایاتی است که در این سوره بیان شده است. گفته شده سوره کهف هنگامی نازل شد که عده‌ای از قریش قصد آموختن مسائلی از یهودیان برای آزمودن پیامبر(ص) را داشتند. این مسائل، پرسش از سه داستان گفته‌شده و زمان برپایی قیامت بود.

كهف

غار وسیع[۱].

مفهوم کلی سوره

  • اثبات رستاخیر؛
  • نمونه هاى عینى معاد، مثل زنده شدن اصحاب كهف؛
  • عبرت آموزى از سرگذشت پیشینیان؛
  • آداب تعلیم و تربیت[۲].

اسامی سوره

  1. کهف،
  2. اصحاب کهف،
  3. حائلة[۳].

علت نام‌گذاری

«سوره کهف» و «سوره اصحاب کهف»؛ كهْف به معناى غار و شكاف كوه است و نام‌گذارى این سوره به این دو نام بر اساس آیات نهم تا بیست‌وششم این سوره است كه داستان اصحاب كهف، یعنى آن غارنشینان یكتاپرست را مطرح كرده است[۴].

«سوره حائلة»؛ به خاطر اینکه این سوره میان آتش و قاری حائل می شود[۵].

تعداد آیات، کلمات، حروف

  • سوره کهف صدوده آیه دارد[۶].
  • سوره کهف هزاروپانصدوهفتادوهفت كلمه دارد[۷].(لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است)
  • سوره کهف شش‌هزاروسیصدوشصت حرف دارد[۸]. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)

اهداف و آموزه‌ها

اهداف کلی سوره کهف عبارتند از:

  • توجه به مبدأ؛
  • توجه به معاد و اثبات آن؛
  • عبرت آموزى از سرگذشت هاى عجیب پیشینیان[۹].

محتوا و موضوعات

سوره کهف با حمد و ستایش خداوند آغاز مى شود، و با توحید و ایمان و عمل صالح پایان مى یابد.

محتواى این سوره همچون سایر سوره هاى مكى بیشتر بیان مبدء و معاد و بشارت و انذار است، و نیز به مساله مهمى كه مسلمانان در آن روزها سخت به آن نیاز داشتند اشاره مى كند، و آن اینكه یك اقلیت هر چند كوچك باشد، در برابر یك اكثریت هر چند ظاهرا قوى و نیرومند باشند نباید تسلیم گردد، و در فساد محیط حل شود، بلكه همچون گروه كوچك اصحاب كهف باید حساب خودشان را از محیط فاسد جدا كنند، و بر ضد آن قیام نمایند.آن روز كه توانایى دارند به مبارزه ادامه دهند و در صورت عدم توانایى، هجرت نمایند.

همچنین از جمله داستانهاى این سوره، داستان دو نفر است كه یكى بسیار ثروتمند و مرفه اما بى‌ایمان و دیگرى فقیر و تهیدست اما مؤمن بود، ولى او هرگز عزت و شرف خود را در برابر آن فرد بى ایمان از دست نداد، و تا آنجا كه مى توانست او را نصیحت و ارشاد كرد و سرانجام اعلام بیزارى نمود و پیروزى هم با او بود. تا مؤمنان در شرائطى همچون آغاز دعوت پیغمبر(ص) بدانند اگر ثروتمندان بى‌ایمان جنب و جوشى دارند موقت و خاموش‌شدنى است همانند فقر و تنگدستى افراد با ایمان.

بخش دیگرى از این سوره به داستان موسى و خضر (هر چند نام خضر در این سوره نیامده است) اشاره مى كند كه چگونه موسى(ع) در برابر كارهایى كه ظاهر آن زننده، اما باطنش پر مصلحت بود نتوانست صبر و حوصله به خرج دهد، ولى پس از توضیحات خضر به عمق مسائل كاملا آگاه شد و از بیتابى خود پشیمان گشت. این نیز درسى است براى همه، تا به ظواهر حوادث و رویدادها ننگرند، و بدانند در زیر این ظواهر باطنى بسیار عمیق و پر معنى وجود دارد.

بخش دیگرى از این سوره ماجراى ذوالقرنین را شرح می‌دهد كه چگونه شرق و غرب عالم را پیمود، و با اقوام گوناگونى كه سنن و آداب بسیار متفاوتى داشتند روبرو شد، و سرانجام با كمك گروهى از مردم به مقابله با توطئه یاجوج و ماجوج برخاست و سدى آهنین بر سر راه آنها كشید، و نفوذشان را قطع كرد تا مسلمانان با بینش وسیعتر خود را براى نفوذ در شرق و غرب جهان آماده سازند و براى مبارزه با یاجوج‌ها و ماجوج‌ها دست اتحاد به هم دهند.

جالب اینكه در این سوره به سه داستان اشاره شده (داستان اصحاب كهف، داستان موسى و خضر و داستان ذو القرنین) كه بر خلاف غالب داستان‌هاى قرآن در هیچ جاى دیگر از قرآن سخنى از اینها به میان نیامده است (تنها در سوره انبیاء آیه 96 به مسئله یاجوج و ماجوج بدون ذكر نام ذوالقرنین اشاره شده است) و این یكى از ویژگی‌هاى این سوره است. و به هر حال محتوایش از هر نظر پر بار، و تربیت‌كننده مى باشد[۱۰].

فضائل، خواص و ثواب قرائت

ابى‌بن‌كعب، از پیامبر گرامى اسلام روایت كرده است كه هر كس سوره کهف را بخواند، تا هشت روز از هر فتنه اى آسوده است. اگر در این هشت روز، دجال ظهور كند، خداوند او را از فتنه وى حفظ كند و هر كس آیه آخر آن «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ ...» را هنگام رفتن به بستر خواب بخواند، از بستر او نورى به سوى كعبه مى درخشد كه در كنار آن فرشتگانى از درگاه خدا برایش طلب رحمت مى كنند، تا از خواب برخیزد. اگر در مكه باشد و این آیه را بخواند، نورى از بستر او به بیت‌المعمور مى تابد، كه در كنار آن فرشتگان برایش طلب رحمت مى كنند، تا از خواب برخیزد.

سمرةبن‌جندب از آن بزرگوار روایت كرده است كه: هر كس ده آیه از سوره كهف از حفظ بخواند، فتنه دجال به او زیانى نمى رساند و هر كس همۀ سوره را بخواند، داخل بهشت مى شود. و فرمود: آیا سوره اى به شما نشان دهم كه وقتى نازل شد، هفتاد هزار فرشته، آن را همراهى كردند و عظمت آنها آسمان‌ها و زمین را فرا گرفته بود؟ گفتند: آرى. فرمود: سوره اصحاب كهف است. هر كس در روز جمعه، این سوره را بخواند، خداوند تا سه روز بعد از روز جمعه دیگر او را مى آمرزد و به او نورى مى بخشد كه به آسمان مى رسد و در فتنه دجال، از خطر محفوظ است.

واقدى به اسناد خود از ابوالدرداء، از پیامبر گرامى اسلام روایت كرده است كه: هر كس ده آیۀ اول سوره كهف را حفظ كند، اگر دجال را درك كند، ضررى نمى بیند. هر كس اواخر سوره كهف را از حفظ كند، در روز قیامت، نورى با اوست. همچنین از آن بزرگوار روایت شده است كه: هر كس سوره كهف را در روز جمعه بخواند، تا شش روز از هر فتنه اى آسوده است و اگر دجال بیرون آید، از شر او محفوظ است.

عیاشى به اسناد خود از امام صادق(ع) روایت كرده است كه: هر كس سوره كهف را در هر شب جمعه اى بخواند، شهید از دنیا مى رود و خداوند او را با شهیدان مبعوث مى كند و در روز قیامت، در موقف شهیدان مى ایستد[۱۱].

محل و زمان نزول

سوره کهف مكى است.

ابن عباس گوید: تنها آیه: وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ در داستان عیینة بن حصن فزارى در مدینه نازل شده است[۱۲].

سوره کهف بعد از سوره غاشیه و در حدود سالهاى هشت تا دوازده بعثت نازل شده است[۱۳].

ویژگی

سوره کهف یکی از پنج سوره ای است که با عبارت «الحمدلله» آغاز شده است این سوره ها عبارتند از سوره فاتحه، سوره انعام، سوره کهف، سوره سبأ، سوره فاطر که همه آنها جزو سور مکی هستند.

همچنین این سوره جزو سور مئین (صد آیه ای ها) است ابن قتیبه می گوید سور مئین سوره هایی هستند که بعد از سور طوال آمده اند علت نامگذاری این سوره ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه های این سوره ها به عدد صد می باشد[۱۴]. گفته شده این سوره ها عبارتند از سوره بنی إسرائیل، كهف، سوره مریم، سوره طه، سوره أنبیاء ، سوره حج و سوره مؤمنون»[۱۵]. برخی دیگر نیز سور مئین را سوره های «سوره توبه، سوره نحل، سوره هود، سوره یوسف، سوره کهف، سوره بنی اسرائیل، سوره انبیاء، سوره طه، سوره مؤمنون، سوره شعراء و سوره صافات» ذکر کرده اند[۱۶].

روایتى است كه از رسول خدا(ص) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى تورات و سوره هاى مئین را به جاى انجیل و سوره هاى مثانى را به جاى زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشید[۱۷].

بخارى از ابن مسعود روایت كرده كه دربارۀ سوره‌هاى: بنى اسرائیل، كهف، مریم، طه، و الانبیاء گفت: «این سوره‌ها از سوره‌هاى كهن اول است، و از دیرینه‌ها هستند» سپس به همین ترتیب آنها را ذكر كرد[۱۸].

این سوره با حمد و ستایش خدا آغاز مى گردد و با ذكر توحید و ایمان و عمل صالح پایان مى یابد. و در این سوره از برخى داستان هاى عجیب تاریخ بشر پرده برداشته شده است، و آیۀ آخر این سوره ویژگى خاصى دارد كه هر كس آن را قبل از خواب با رعایت شرایطى بخواند، هر ساعتى كه اراده كند، از خواب بیدار خواهد شد[۱۹].

نیمه اوّل قرآن با "فا" كلمۀ «وَ لْیَتَلَطَّفْ» از سوره كهف پایان مى‌یابد و از آن پس، نیمه دوم قرآن آغاز مى‌گردد.

منبع

برگرفته از سایت معرفی سوره کهف - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir

پانویس

  1. قاموس قرآن،ج6، ص154.
  2. تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 183.
  3. همان، ص 183.
  4. همان.
  5. الموسوعة القرآنیة، ج 2، ص 62.
  6. الكشف و البیان، ج 6، ص 144.
  7. همان.
  8. همان.
  9. تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 183.
  10. تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 183.
  11. ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 15، ص 4-3.
  12. همان.
  13. تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 6، ص 166.
  14. زاد المسیر فى علم التفسیر، ج 4، ص 141.
  15. دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷
  16. ]التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313.
  17. جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.
  18. ترجمه الإتقان فى علوم القرآن، ج 1، ص 215.
  19. تفسیر قرآن مهر، ج 12، ص 184.