کسبیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'تقسیم بندی' به 'تقسیم‌بندی') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''کسبیه''' از فرق جبریه‌اند. | '''کسبیه''' از فرق جبریه‌اند. | ||
== | ==تقسیم‌بندی فرق جبریه== | ||
برخی از منابع، [[جبریه]] را به دوازده فرقه تقسیم کرده‌اند که عبارتند از: [[فرقه مضطربه]]، [[افعالیه]]، [[مفروغیه]]، [[نجاریه]]، [[مُتَأَنِّیه]]، [[کسبیه]]، [[سابقیه]]، [[حبّیه]]، [[خوفیه]]، [[فکریه]]، [[خسّیه]] و [[معیه]]. <ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42</ref> | برخی از منابع، [[جبریه]] را به دوازده فرقه تقسیم کرده‌اند که عبارتند از: [[فرقه مضطربه]]، [[افعالیه]]، [[مفروغیه]]، [[نجاریه]]، [[مُتَأَنِّیه]]، [[کسبیه]]، [[سابقیه]]، [[حبّیه]]، [[خوفیه]]، [[فکریه]]، [[خسّیه]] و [[معیه]]. <ref>ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42</ref> | ||
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۲۹
کسبیه از فرق جبریه‌اند.
تقسیم‌بندی فرق جبریه
برخی از منابع، جبریه را به دوازده فرقه تقسیم کرده‌اند که عبارتند از: فرقه مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه، حبّیه، خوفیه، فکریه، خسّیه و معیه. [۱]
وجه نام گذاری
این فرقه از این جهت کسبیه نامیده شد، زیرا کسبیون باور داشتند که بنده هیچ ثواب و عقابی را کسب نمی‌کند. [۲]
عقاید
پیروان این فرقه معتقد بودند که بندگان خدا محکوم به کسب‌اند، اما این کسب نه به سود آن‌ها است و نه به زیان‌شان، چون راحتی‌ها و سختی‌ها، نعمت‌ها و عقوبت‌ها از قبل بین بندگان خدا تقسیم و تقدیر شده است. به همین جهت هر گونه کوششی در مسیر طاعت و یا معصیت و نیز تنبلی و کاهلی در انجام عبادت، موجب زیاد یا کم شدن ثواب و عذاب نمی‌شود.آن‌ها مطابق با مفاد آیه شریفه «فَإِنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعالَمِینَ» سوره آل عمران، آیه 97. می‌گفتند که خداوند از طاعات ما بی‌نیاز است و همچنین معصیت ما نیز به او هیچ زیان و ضرری نمی‌رساند. در ضمن طایفه مذکور به دلیل تلاش نکردن برای کسب روزی و کار «کسلیه» نیز نامیده شده‌اند. [۳] [۴]
پانویس
- ↑ ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص42
- ↑ ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص 42
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 367 با ویرایش و اصلاح جملات
- ↑ عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 73.