فانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:


==عقاید==
==عقاید==
فرقه فانیه معتقدند که نباید درباره بقای خداوند و نیز بهشت و جهنم سخنی گفت، زیرا اگر قایل به بقاى خداوند و بهشت و جهنم شویم، موجب شرکت در اسم و معنا می‌گردیم، زیرا خداوند می‌فرماید: هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیًّا. سوره مریم، آیه 65 یعنى آیا مثل و مانندی برای او می یابی؟ معناى این آیه آن است که همنامى براى خدا نیست. علاوه، پیامبر (ص) فرمود: تغلق ابواب‏ الجحیم. <ref>بیهقی احمد بن حسین، فضائل الأوقات ، بیروت، نشر دار العلمیه، ص  37-45،</ref> <ref>شیخ مفید، الامالی، قم، نشر کنگره شیخ مفید، سال 1413 قمری،  ص 230</ref> یعنی درهاى دوزخ بسته مى ‏شود و هرگاه زمان به درازا انجامد دوزخ خالى گردد و درهاى آن بسته شود.
فرقه فانیه معتقدند که نباید درباره بقای خداوند و نیز بهشت و جهنم سخنی گفت، زیرا اگر قایل به بقاى خداوند و بهشت و جهنم شویم، موجب شرکت در اسم و معنا می‌گردیم، زیرا خداوند می‌فرماید: هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیًّا. سوره مریم، آیه 65 یعنى آیا مثل و مانندی برای او می‌یابی؟ معناى این آیه آن است که همنامى براى خدا نیست. علاوه، پیامبر (ص) فرمود: تغلق ابواب‏ الجحیم. <ref>بیهقی احمد بن حسین، فضائل الأوقات ، بیروت، نشر دار العلمیه، ص  37-45،</ref> <ref>شیخ مفید، الامالی، قم، نشر کنگره شیخ مفید، سال 1413 قمری،  ص 230</ref> یعنی درهاى دوزخ بسته مى‌شود و هرگاه زمان به درازا انجامد دوزخ خالى گردد و درهاى آن بسته شود.


==وجه تسمیه==
==وجه تسمیه==
در برخی از منابع به وجه تسمیه این فرقه اشاره شده است از این جهت این فرقه را فانیه می نامند زیرا که قرآن می‌فرماید:‏ «وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ » سوره زمر، آیه 68. و در «صور» دمیده مى‏شود، پس همه کسانى که در آسمان ها و زمین اند مى‏ میرند. در این حادثه کبرا و واقعه عظمی بهشت و دوزخ نیز نابود خواهد شد مگر خدا که حیّ و قیوم است. و نیز خدا فرمود: قوله تعالى: « کُلُّ شَیْ‏ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ » سوره قصص، آیه 88. همه چیز جز ذات (پاک) او فانى مى ‏شود.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 349</ref> <ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، کتابى بى‏ نام مربوط به قرن ششم هجری قمری، با تصحیح محمد جواد مشکور، تهران، سال 1341 هجری شمسی، ص 68.
در برخی از منابع به وجه تسمیه این فرقه اشاره شده است از این جهت این فرقه را فانیه می‌نامند زیرا که قرآن می‌فرماید:‏ «وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ » سوره زمر، آیه 68. و در «صور» دمیده می‌‏شود، پس همه کسانى که در آسمان‌ها و زمین‌اند می‌‏‌میرند. در این حادثه کبرا و واقعه عظمی بهشت و دوزخ نیز نابود خواهد شد مگر خدا که حیّ و قیوم است. و نیز خدا فرمود: قوله تعالى: « کُلُّ شَیْ‏ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ » سوره قصص، آیه 88. همه چیز جز ذات (پاک) او فانى مى‌شود.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 349</ref> <ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، کتابى بى‏ نام مربوط به قرن ششم هجری قمری، با تصحیح محمد جواد مشکور، تهران، سال 1341 هجری شمسی، ص 68.
</ref>
</ref>



نسخهٔ ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۰۴

فانیه از فرق مربوط به جهمیه اند.

تقسیم بندی

در منابع آمده است که جهمیه 12 فرقه اند که عبارت است از: معطله، مریسیه، ملتزمه، واردیه، زنادقه، حرقیه، مخلوقیه، فانیه، مغیریه، قبریه، واقفیه، لفظیه. [۱]

عقاید

فرقه فانیه معتقدند که نباید درباره بقای خداوند و نیز بهشت و جهنم سخنی گفت، زیرا اگر قایل به بقاى خداوند و بهشت و جهنم شویم، موجب شرکت در اسم و معنا می‌گردیم، زیرا خداوند می‌فرماید: هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِیًّا. سوره مریم، آیه 65 یعنى آیا مثل و مانندی برای او می‌یابی؟ معناى این آیه آن است که همنامى براى خدا نیست. علاوه، پیامبر (ص) فرمود: تغلق ابواب‏ الجحیم. [۲] [۳] یعنی درهاى دوزخ بسته مى‌شود و هرگاه زمان به درازا انجامد دوزخ خالى گردد و درهاى آن بسته شود.

وجه تسمیه

در برخی از منابع به وجه تسمیه این فرقه اشاره شده است از این جهت این فرقه را فانیه می‌نامند زیرا که قرآن می‌فرماید:‏ «وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ مَنْ فِی الْأَرْضِ » سوره زمر، آیه 68. و در «صور» دمیده می‌‏شود، پس همه کسانى که در آسمان‌ها و زمین‌اند می‌‏‌میرند. در این حادثه کبرا و واقعه عظمی بهشت و دوزخ نیز نابود خواهد شد مگر خدا که حیّ و قیوم است. و نیز خدا فرمود: قوله تعالى: « کُلُّ شَیْ‏ءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ » سوره قصص، آیه 88. همه چیز جز ذات (پاک) او فانى مى‌شود.[۴] [۵]

پانویس

  1. ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ص 41
  2. بیهقی احمد بن حسین، فضائل الأوقات ، بیروت، نشر دار العلمیه، ص 37-45،
  3. شیخ مفید، الامالی، قم، نشر کنگره شیخ مفید، سال 1413 قمری، ص 230
  4. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 349
  5. هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، کتابى بى‏ نام مربوط به قرن ششم هجری قمری، با تصحیح محمد جواد مشکور، تهران، سال 1341 هجری شمسی، ص 68.