نسخهٔ ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۰۵

شمریه‏ از فرق شش گانه مرجئه و از پیروان شخصی به نام ابو شمر بودند. سایر فرق منشعب از مرجئه عبارت است از: رزامیه، غیلانیه، تومنیه، صالحیه و جهمیه. ^[۱] ^[۲]

عقاید

این فرقه معتقد بودند که ایمان، معرفت به خداوند و اظهار خضوع و محبت قلبى و اقرار به اوست و اگر پیامبرى مبعوث شود، ایمان، معرفت به همه آن چیزی است که آن پیامبر از طرف خداوند بیاورد. علاوه، ایمان فقط نام یک خصلت از معارف نیست، بلکه ایمان مجموعه خصال از معارف همراه با اقرار است. موسس این فرقه می گفت من به کسی که معتقد به یکى از ادیان الهى است، فاسق ملّى نمی گویم جز آن که این اصطلاح را درباره او مقید کرده می گویم او در فلان امر فاسق است. ^[۳] ^[۴] ^[۵]

پانویس

↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263
↑ لغت نامه دهخدا
↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263 با ویرایش و جابجایی و اصلاح عبارات
↑ اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، و اختلاف المصلین، مصر، ص 199.
↑ دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، تهران، ج 2، ص 97، 98.

[1] مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263

[2] لغت نامه دهخدا

[3] مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263 با ویرایش و جابجایی و اصلاح عبارات

[4] اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، و اختلاف المصلین، مصر، ص 199.

[5] دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، تهران، ج 2، ص 97، 98.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''شمريه‏''' از فرق شش گانه [[مرجئه]] و از پیروان شخصی به نام ابو شمر بودند. سایر فرق منشعب از مرجئه عبارت است از: [[رزامیه]]، [[غیلانیه]]، [[تومنیه]]، [[صالحیه]] و [[جهمیه]]. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،  مشهد،  نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263</ref>    <ref>لغت نامه دهخدا</ref>
+'''شمریه‏''' از فرق شش گانه [[مرجئه]] و از پیروان شخصی به نام ابو شمر بودند. سایر فرق منشعب از مرجئه عبارت است از: [[رزامیه]]، [[غیلانیه]]، [[تومنیه]]، [[صالحیه]] و [[جهمیه]]. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،  مشهد،  نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263</ref>    <ref>لغت نامه دهخدا</ref>
 =عقاید=
-این فرقه معتقد بودند که [[ايمان]]، معرفت به [[خداوند]] و اظهار خضوع و محبت قلبى و اقرار به اوست و اگر پيامبرى مبعوث شود، ايمان، معرفت به همه آن چیزی است که آن پيامبر از طرف خداوند بياورد. علاوه، ایمان فقط نام یک خصلت از معارف نیست، بلکه ایمان مجموعه خصال از معارف همراه با اقرار است. موسس این فرقه می گفت من به کسی که معتقد به يکى از اديان الهى است، فاسق ملّى نمی گويم جز آن که اين اصطلاح را درباره او مقيد کرده  می گويم  او در فلان امر فاسق است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،  مشهد،  نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263  با ویرایش و جابجایی و اصلاح عبارات</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين، و اختلاف المصلين، مصر، ص 199.</ref> <ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، تهران، ج 2، ص 97، 98.</ref>
+این فرقه معتقد بودند که [[ایمان]]، معرفت به [[خداوند]] و اظهار خضوع و محبت قلبى و اقرار به اوست و اگر پیامبرى مبعوث شود، ایمان، معرفت به همه آن چیزی است که آن پیامبر از طرف خداوند بیاورد. علاوه، ایمان فقط نام یک خصلت از معارف نیست، بلکه ایمان مجموعه خصال از معارف همراه با اقرار است. موسس این فرقه می گفت من به کسی که معتقد به یکى از ادیان الهى است، فاسق ملّى نمی گویم جز آن که این اصطلاح را درباره او مقید کرده  می گویم  او در فلان امر فاسق است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،  مشهد،  نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 263  با ویرایش و جابجایی و اصلاح عبارات</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، و اختلاف المصلین، مصر، ص 199.</ref> <ref>دبستان المذاهب، به اهتمام رضا زاده ملك، تهران، ج 2، ص 97، 98.</ref>
 =پانویس=