حلولیه
حلولیه عنوانی عام برای تمام فرقه‌هایی است که به «حلول» خداوند در آدم ابوالبشر و انبیاء و ائمه و دیگران معتقد بودند.
معنای حلول
حلول در لغت به معنای فرود آمدن در جایی، وارد شدن به کسی 2 - داخل شدن روح کسی در کسی دیگر.[۱] و در اصطلاح حکما عبارت است از یکی شدن چیزی با چیز دیگر چنان که از اشاره به یکی اشاره به دیگری لازم آید. اما حلول در این‌جا به معنای تجسّم و تجسد خداوند به صورت بشر است که آن را به فرانسه noitanracni گویند. [۲]
اعتقاد کلی
حلولیه قایل به تجسّم و تجسّد خداوند به صورت بشرند.
فرقه‌هایی که قایل به حلول‌ند
بیشتر غلاة شیعه مانند: سبائیه، بیانیه، جناحیه و نجدیه از نصریه، رزامیه، باطنیه، عزاقرّیه، حلمانیه و دروز قایل به «حلول» بودند. علاوه، فرقه‌های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلولیه شمرده میشوند[۳].