نتایج جستجو

الَّذِینَ‌ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ‌ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ‌ وَ أُولِی‌ الْأَمْرِ مِنْکُمْ‌ فَإِنْ‌ تَنَازَعْتُمْ‌ فِی‌ شَیْ‌ءٍ فَرُدُّوهُ‌ إِلَی‌ اللَّهِ‌

(ع) در خطبه شقشقیه (فطفقت ارتای بینان اصول بید جذاء) ای تفکرت فی الامر فوجدت الصبر اولی. که به معنی (فجعلت افکر) است از همین ماده اخذشده که (ارتائی) به

امت نیز به اقتضاى آیه: «أَطِیعُوا اللّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الأَْمْرِ مِنْکمْ» (نساء/59) باید از وى اطاعت کنند. دوم: وجود عنصر شورا که راه

را تا روز قیامت باقی و واجب می‌‏دانست. وی می‌‏گفت یک مسلمان باید از اولو‌الامر اطاعت نماید، خواه متّصف به عدل باشد یا جور. با این حال او به شیعه تمایل داشت

و محکم و متشابه و تاویل و ظاهر داشته باشد: ‌و لوردوه الی الرسول و الی اولی الامر الذین منهم لعلمه الذین یستنبطونه منهم – ان علم القرآن لیس یعلم ما هو الا

اللهم صلّ‌علی محمّد‌المصطفی و علی علیّ‌المرتضی و علی الائمةالاطهار و علی حجة‌الامر صاحب الزمان و العصر امامنا‌ الحاضر الموجود مولانا شاه کریم‌الحسینی اللّهمّ

باحکام ‌الله‌‌ ‌و ابوالقاسم الطیب‌. ‌بهـره‌هـا سلسلـه خلفـای فـاطمـی را تـا الآمر باحکام ‌الله‌‌ ‌به عنوان امام قبول دارند، ولی چهار خلیفه بعد از او، الحافظ

پاسخ به دلیل سوم دیدگاه انتخاب باید گفت: تفاوت میان رأی و بیعت در این است که اولی بر مدار هوای نفس و دومی بر اساس تعلق و تعهد دینی یک امت نسبت به یک ولی عادل

این که خداوند پیغمبران بزرگ خود را به‌خاطر یک ترک أولی مورد مؤاخذه قرار داد؛ آدم را به سبب یک ترک أولی از بهشت بیرون فرستاد. روشن است که این آیات دلیلی

کتاب حاضر که ترجمه کتاب ولایه الامر دراسه الفقیه مقارنه است، یکی از آثار ارزشمند در این حوزه می‌باشد. از بارزترین ویژگی‌های این اثر می‌توان به مطالعات

که چیز جدیدی آورده است مگر در یک موضوع که دلیلش بر محال بودن حوادث است که اولی ندارند. کلیات ایشان در کتاب الارشاد دربارۀ نظریه علم و خلقت جهان برای نشان

أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْای کسانی که ایمان آورده‏ اید خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیای

لِانَّ رسولَ اللّهِ اَوْجَبَ طاعةً و اولی لمااستولی علیهِم من الأمر

هشدار که پس از من امارت مؤمنان برای کسی جز او روا نباشد». ایهاالنَّاسُ، مَنْ اَوْلی بِکمْ مِنْ اَنْفُسِکمْ؟ قالوا: الله و رَسُولُهُ. فَقالَ: اَلا من کنْتُ مَوْلاهُ

حقیقت را باید از متون وحیانى الهام گرفت و حکمت‌ها و مصالح امور را در نفس الامر و عالم واقع، به خدا واگذار کرد. به هر حال، این تحقیق در مقام اثبات این نکته

فأبان الله لنا أن سنن رسوله فرض علینا بأن ننتهی إلیها لا أن لنا معها من الامر شیئا إلا التسلیم لها واتباعها ولا أنها تعرض على قیاس ولا على شئ غیرها وأن

من یروی حدیثا أنه سمعه من رسول الله (صلى الله علیه وآله وسلم. غیر أن هذا الأمر لم یدم طویلا، فلما قتل أمیر المؤمنین وانتقلت السلطة إلى بنی أمیة حتى بدأت

العلامه -الحلی - علی عدم حجیه قول الصحابی بوجوه: اولا قوله تعالی: فاعتبروا یا اولی الابصار، امر بالاعتبار و هو ینافی التقلید. الثانی: قوله تعالی: فان تنازعتم

این است که همان‌طور که پیامبر به تمسک از قرآن امر شده است این مسئله به طریق اولی در مورد همه مسلمانان نیز صادق و لازم است که در تمامی امور خویش به قرآن تمسک

الْخَلْقِ وَ الْحَجَّ تَقْرِبَةً لِلدّینِ وَ الْجِهادَ عِزّاً لِلْاسْلامِ وَ الْامْرَ بِالْمَعْروفِ مَصْلَحَةً لِلْعَوامِّ وَ النَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ رَدْعاً