نتایج جستجو

بوده که به گفته مورخان دینی قبر حضرت یحیی در این محل قرار داشته است، ولید ابن عبدالملک ششمین خلیفه اموی کسی بود که بنا این مسجد زیبا را نهاد، مناره‌­های سفید

دستگیر کرده و در قهندز مرو زندانی کرد. پس از مرگ هشام بن عبدالملک جانشین او ولید بن عبدالملک به نصر بن سیار دستور داد که یحیى را آزاد کند. (البته بعضى

آن است که شیخ صدوق در نقل روایت مذکور که به‏ صورت مشترک از او و معاصرش ابن ولید قمی، نقل کرده، اسم او را بر نام معاصرش مقدم داشته است و این گویای آن است

او با «احمد بن طاهر» معروف به «ابن طیفور» و «ابن ابی طاهر» (م280ق) صاحب بلاغات النساء مشترک است. از اساتید معروف ابن ولید قمی (م343ق) است، احمد بن طاهر

سخن قاطعی گفت. از لقب «قمی» بر می‌‏آید که وی در قم اقامت داشت و از شاگردی ابن ولید قمی نزد او استفاده می‌‏شود که وی در اواخر عمر در آن‌جا مشغول تربیت شاگرد

شده است. ابن کثیر معتقد است ساخت این بنا در سال ۶۶ق و در عهد حاکمیت عبدالملک بن مروان آغاز شد و سال ۷۳ق به پایان رسید. همو می‌گوید هدف عبدالملک از ساخت

معرفی کرده‏‌ا‌ند. وی در قم از مصاحبان ابن ولید قمی ابوجعفر محمدبود، و زمانی‌که به عراق آمد حامل اجازه روایات ابن ولید برای هارون بن موسی تلعکبری بود. برخی

حضرت به مدت ۳۴ سال پیشوای شیعیان بود. ایشان در محرم سال ۹۵ ه. ق به دست ولید بن عبدالملک به شهادت رسیدند. صحیفه سجادیه مهمترین اثری است که از امام سجاد به جا

بن حمزه علوی قمی؛ محمد بن حسن بن ولید قمی؛ ابوسعید عبدان بن فضل بهره برده است. از شاگردان وی: شیخ ابوالفتح کراجکی؛ ابن غضائری؛ ابومحمد تلعکبری را می‌توان

بهره برده است. از این‌که وی نزد اساتید قمی نظیر «احمد بن هارون فامی»، «ابن ولید قمی»(م343ق) و «ابومحمد مؤمن قمی»(م340ق) شاگردی نموده است، بر می‌‏آید که

«فقیه» و دارای «درک قوی» معرفی شده است. از اساتید او در قم «محمد بن حسن بن ولید» (م343ق) را می‌‏توان نام برد، اما از استادان بغدادی او اطلاعی نداریم. در

امویان به شمار می‌رود. پس از مرگ هشام بن عبدالملک و خلافت برادرزاده‌اش ولید بن یزید بن عبدالملک، یزید بن ولید پسر عموی خلیفه تازه به تخت نشسته علیه او

و راویان وی می‏‌توان «شیخ صدوق»، «ابن عیاش جوهری، «ابن نوح سیرافی»، «ابن غضائری»، «شیخ مفید»، «محمدبن شاذان قمی»و «ابن عبدون» را نام برد. وفات او در سال

شده به زندان افتاد و به دستور ولید کشته شد. دانشنامه جهان اسلام نویسنده: بنیاد دائرة المعارف اسلامی، جلد 1، ص 2544. ابن حزم، الفصل فی الملل والاهواء والنحل،

(خلیفه عباسی)؛ حکومت ولید بن یزید اموی؛ خلافت متقی عباسی؛ وقوع غزوه بنی نضیر؛ غزوه دومه الجندل؛ صلح امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)؛ درگذشت ابن سماک (ابوعمر). محمد

است. از معاصران او حسین بن حکم کوفی، حسین بن حمدان خصیبی و علی بن عباس بن ولید بجلی هستند که در بغداد و کوفه شاگردان مشترکی داشته‏‌اند. با توجه به این‌که

عبدالسلام؛ محمدبن سماعه؛ محمدبن عطیه؛ معاویه بن وهب؛ هیثم بن حفص؛ ابن ابی قره؛ ابن ابی لیلا؛ ابن رباط؛ ابوعیینه؛ ابی بصیر؛ ابی زیاد الهندی؛ ابی الهیثم؛ ابی ایوب

شاگردان خود او بوده است. هم‌چنین عموی او «حسن بن متیل دقاق» از اساتید «ابن ولید قمی» و «محمد بن قولویه»(پدر جعفر بن قولویه صاحب کامل الزیارات) بوده است

قرار نموده‌اند؛ علامه حلی همان عبارات نجاشـی را در توثیق حماد بیان کرده است. ابن داود حلـی، شوشـتری، مامقانی، خویی و سایر رجـالیون شـیعه نیـز وی را توثیـق

از به قدرت رسیدن ولید بن عبدالملک در سال 86 هجری، عمر بن عبدالعزیز هم‌چنان استاندار منطقه خناصره باقی ماند. سال 87 هجری ولید بن عبدالملک او را در سن 25 سالگی

یحیی القطان؛ ولید بن مسلم می‌باشند که علاوه بر استفاده علمی، از آنان روایت و حدیث نقل کرده است. ذهبی شمار زیادی از اساتید او را نام برده است. ابن‌حنبل دارای

من لایحضره الفقیه، را در این روستا تألیف نمود. نخستین کسی که ابن بابویه را صدوق نامیده ابن ادریس حلی است، ولی پس از وی تا زمان شهید اول، علامه مجلسی، این

معاویة بن ابی سفیان تا هشام بن عبدالملک) و ایام امامتش با حکومت پنج تن از ایشان (ولید بن عبدالملک (متوفی 96) و سلیمان بن عبدالملک (متوفی 99) و عمر بن عبدالعزیز

بنیادگذار این شهر عبدالرحمن داخل نام داشت. مسلمانان در روزگار خلافت ولید بن عبدالملک (ششمین خلیفه بنی‌امیه)، جزیره ایبریا (جایی که بعداً نام اندلس به خود

۱۰۹. نک‍: وكیع، ۳/ ۲۰۷؛ ذهبی، تاریخ، ۴۹۱ ابن عساكر، ۱۰/ ۶۶ همانجا. بسوی، ۲/ ۳۹۳؛ ابن ابی حاتم، تقدمة، ۱۸۷. نک‍: ابن خلكان، ۳/ ۱۲۷؛ نیز نصرالله، ۲۹۵. ذهبی،

دست نیست فقط درباره شرکت ولید در چند جنگ در دوران خلافت پدرش عبدالملک اخباری رسیده از جمله: در سال 77 قمری ولید بن‌ عبدالملک در نبرد با قوای روم شرکت کرد

الأزدی؛ ابن أبی أحمد؛ محمد بن زیاد؛ محمد بن زیاد الأزدی؛ محمد بن زیاد بن عیسی بیاع السابری؛ محمد بن أبی عمیر زیاد؛ ابن زیاد. محمّد بن زیاد همان ابن ابی عمیر

اصفهانی، ص۲۳۰ ابن ضیاء، تاریخ مکه، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳ ابن ظهیره، الجامع اللطیف فی فضل مکة، ۱۴۲۳ق، ص۱۶۱،۱۶۲ نک: ابن ضیاء، تاریخ مکه، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳ ابن ضیاء، تاریخ

عبدالملک مروان یا عبدالملک بن مروان پنجمین خلیفه از خلفای اموی در دمشق بود. او یکی از قدرتمندترین خلفای اموی بود و توانست بر مشکلات سیاسی که در عهدش پیش

مانند ابن مَسره (درگذشت 319ق.)، ابن جَبیرول (درگذشت 450ق.)، ابن حَزم ‌اندلسی (درگذشت 456ق.)، ابن باجه (درگذشت 533ق.)، ابن طُفَیل (درگذشت 581ق.)، ابن رُشْد

بنی‌امیه با او بیعت کردند. در دوران یزید بن ولید (یزید سوم) کار مروان بن محمد (که به دستور هشام بن عبدالملک). حاکم جزیره و آذربایجان و ارمنستان بود بالا

ص۴۶۹؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۶، ص۲۵۰ الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۲، ص۴۳۰؛ اسدالغابه، ابن اثیر، ج۲، ص۹۵؛ تفسیر ابن کثیر، ابن کثیر، ج۱، ص۳۰۶؛ تهذیب الکمال،

درگذشت و ولید بن عبدالملک به حکومت رسید. به دستور او بدن مطهر زید را پایین کشیده آتش زدند و خاکسترش را در فرات ریختند. شیخ مفید، الارشاد، ص٣٨۶ ابن ادریس،

(یعقوبی، 1347: 118) (ابن خردادبه، 1370: 64) (الکندی، 1907: 80) و (مقریزی، بی تا: 1/98) و (ابن تغری، 1403:1/210) (منی حسن احمد، 1990: 54) (ابن عبدالحکم، بی تا:

بلاذری؛ طبری؛ ابن اثیر، همانجاها؛ قس ابن قتیبه، 1967، ج 2، ص 104، که نوشته است عبدالملک در اطراف شام مشغول گردش بود که خبر تولد را شنید ابن عبدربه، ج 5،

ص۳۲۵. ابن هشام، عبدالملک، السیره النبویه، ج۲، ص۲۲۴. ابن کثیر، اسماعیل، السیره النبویه، ج۳، ص۲۰۳، مصطفی عبدالواحد، بیروت، دارالمعرفه، ۱۳۹۶ ق. سید ابن طاووس،

خلافت خلیفه دوم بعلبک به تصرف سپاه اسلام به فرماندهی ابوعبیده جراح و خالد بن ولید درآمد. در این زمان افزون بر رومیان بسیاری از اعراب و ایرانیان در بعلبک می‌زیستند

سلیمان بن عبدالملک هفتمین خلیفه اموی است. وی برادر و جانشین ولید بن عبدالملک بوده است. سلیمان در سال 96 هجری قمری به خلافت رسید. ولید در اواخر خلافت خود

پس از وی عبدالملک بن مروان مال فراوانی به آنان داد تا اجازه دهند این قسمت نیز به مسجد ملحق شود ولی ایشان نپذیرفتند، تا اینکه ولید بن عبدالملک که مردی شجاع

و قبایل مختلف نوشتند و آنان را به اسلام دعوت نمودند. ایشان ابتدا خالد بن ولید را همراه با گروهی به یمن فرستادند ولی آنان در طول شش ماهی که در یمن استقرار

علی بن حسن عبدالملک قمی، تحقیق سید جلال‌الدین تهرانی، تهران، توس، 1361ش، ص 38. ابن اثیر، پیشین، ج 13، ص 185. ابن سعد، پیشین، ج 6، ص 720. ابن اثیر، پیشین،

طی آن، تنها دیواری از سنگ‌های حرّه بر گرد آن کشیده شد. تا زمان توسعه ولید بن عبدالملک مسجد سقف نداشت و اگر هم داشت، از همان شاخه‌های خرما بود. ورود رسول

با یزید بن معاویه خودداری کرد. ابن مسیب به ویژه پس از آنکه به خواستگاری عبدالملک مروان از دخترش برای ولیعهد و فرزندش ولید جواب رد داد و دخترش را در برابر

1387/1967، ج 11، ص 640. همان و کاتب واقدی، پیشین. ابن عماد حنبلی، پیشین، ج 2، ص 53. ابن کثیر دمشقی، پیشین و ابن جوزی، ابوالفرج عبدالرحمن (597م)؛ المنتظم فی تاریخ

تا ۷۸ ابن ضیاء، تاریخ مکه، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳ ابن ضیاء، تاریخ مکه، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۳ ازرقی، اخبار مکة، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۷۳ ابن ضیاء، تاریخ مکه، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۴ ابن ضیاء،

۳۷۴۷، مسند ابن حنبل : ج ۱ ص ۴۱۰ ح ۱۶۷۵. سنن الترمذی : ج ۵ ص ۶۴۷ ح ۳۷۴۷، مسند ابن حنبل : ج ۱ ص ۴۱۰ ح ۱۶۷۵. الآحاد و المثانی : ج ۱ ص ۱۸۲ ح ۲۳۲، جزء ابن عاصم :

للدراسات الإسلاميه قم،1436ق. ابن قولویه قمی ، جعفر بن محمد، كامل الزيارات، انتشارات مؤسسه دارالحجه للثقافه قم،۱۳۷۵ ش ابن داود، رجال ابن داوود، انتشارات حیدریه،

نیاز به بررسی محتوایی جدی دارد " عبدالله بن سبأ به نام‌های دیگر ابن سوده، ابن حرب، ابن وهب که نام فرقه سبائیه از نام وی گرفته شده‌است. اهل‌سنت او را از

سوریه است که در قلب شهر قدیمی دمشق واقع شده است. مسجد جامع اموی توسط ولید بن عبدالملک ششمین خلیفه امویان بر بنای کلیسایی که حضرت یحیی(ع) در آن به خاک سپرده

امینی گزارش کرده، فراهم‌آورنده شعر کمیت، اصمعی و آراینده و افزایندۀ آن ابن سکیت است. ابن سکیت، راوی شعر کمیت از قول استادش نصران است. نصران گفته است که: من

کسانی‌ چون‌ ابن‌ تیمیه‌ و شاگردش‌ ابن‌ قیم‌ جوزیه‌، می‌توان‌ به‌ نوشته‌های‌ مستقلی‌ چون‌ کتاب‌ الحوادث‌ و البدع‌، اثر ابوبکر محمد بن‌ ولید طُرطوشی‌، الباعث‌

نقل از ابن سمان -، مناقب علی، علامه عینی: ص49، به نقل از ابن ابن سمان از طریق دارقطنی. طبقات المالکیة: ج2 ص41 چاپ مصر. مسند احمد: ج1 ص3 ح4. ابن خزیمه،

یزید، 7. عبدالملک مروان، 8. ولید بن عبدالملک، 9. سلیمان بن عبدالملک، 10. یزید بن عبدالملک، 11. هشام بن عبدالملک، 12. ولید بن یزید بن عبدالملک. ابن حجر سپس،

قرار دادند. ابن حجر عسقلانی در الاصابه چنین می‌نویسد: «والاحادیث الوارده فی تفضیل الصحابه کثیرة، من ادلها علی المقصود ما رواه الترمذی و ابن‌حبان فی صحیحه،

کریم. ابن خلدون، عبدالرّحمن؛ مقدمه ابن خلدون؛ ترجمه محمد پروین گنابادی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ هشتم؛ ج 2، 1375 ش. ابن هشام، عبدالملک، سیرة

کسى از وى عالم تر نبود». مطابق نقل «یعقوبى» وى از فقهاى عصر عبدالملک مروان و ولید بن عبدالملک بود. سعید بن جبیر (م 95) ، وی از شاگردان مدرسه کوفه به شمار

عليه وآله) فروة ابن عمرو، ابی ابن كعب، براء ابن عازب، ابوالهيثم ابن التيهان، خالدبن سعيد و بريده اسلمی، خزيه ابن ثابت و... ، بيعت نكردند (ابن عبدربه، العقد

عرفان ابن مسرّه وجود دارد؛ ازین‌رو، به نظر وی مکتب ابن مسرّه ادامه دهنده مکتب پریسیلین است. [۱] مسلمانان در سال ۹۲، در زمان خلافت ولید بن عبدالملک اموی،

دقیق درگذشت .وی دانسته نیست. ابن جوزی آن را درحدود سال 117 ه. ق. دانسته است. ابن عساکر نیز به وفات او در خلافت هشام بن عبدالملک (حک:105_125. ه. ق.) اشاره

عبدالباقی‌، قاهره‌، ۱۹۵۵م‌. عبدالملک ابن‌ هشام‌، السیرة النبویة، ج۵، ص۲۱۱، به‌ کوشش‌ طه‌ عبدالرئوف‌ سعد، بیروت‌، ۱۹۷۵م‌. محمد ابن‌ سعد، الطبقات‌ الکبری‌، ج۳،

1966 م، ج1، ص139؛ ابن شهر آشوب، 1376 ـ 1956 م، ج2، ص5، ابن میثم بحرانی، 1362 ش، ج5، ص106؛ علامه عسکری، 1410 هـ – 1990م، ج2، ص147؛ ابن ابی الحدید، 1962م،