نتایج جستجو

الوفاق الوطنی الاسلامیه: شیخ عیسی قاسم، رهبر معنوی جمعیة الوفاق محسوب می‌شود و دبیرکل آن، شیخ علی سلمان، از شاگردان وی است. شیخ عیسی قاسم علاوه بر تشکل‌های

۲۰۰۶ از دنیا رفت. [۷۸] شیخ علی سلمان دبیر کل جمعیت الوفاق معتقد است که شیخ عبدالامیر الجمری روح انقلاب را در کالبد ملت دمید. [۷۹] شیخ عیسی احمد قاسم؛ وی متولد

جبرین؛ شیخ صالح البلیهی؛ محمد بن صالح المنصور؛ ابن حجر. در روز چهارشنبه 27 ربیع الثانی 1438 ه. ق مصادف با 25 ژانویه 2017 میلادی همسر شیخ سلمان (هیا السیاری)

را محکوم کردند از جمله: سازمان ملل ایران عربستان سعودی لبنان بحرین. شیخ علی سلمان دبیرکل جمعیت الوفاق بحرینی این انفجار تروریستی را محکوم کرد و آن را نتیجه

العبیسی، معروف به ابا سلمان دانشمند سنی اهل سوریه و متخصص خواندن و آموزش قرآن در ۱۰ قرائت است که در حال حاضر در اردن زندگی می‌کند. شیخ خالد که در ۱۲ فوریه

استاد نهاد الموسی. شیخ عبدالعزیز بن باز؛ شیخ عبدالله بن قعود؛ شیخ احمد معبد؛ شیخ مسفر الدمینی؛ شیخ محمود المیرة. شیخ محمد الخضر الشنقیطی؛ شیخ احمد محمد نور

رمضان؛ شیخ اسماعیل شحّود؛ شیخ حسین سعود از جبله؛ شیخ حسن عباس آل عباس؛ شیخ حمدان خیر؛ شیخ حسن محمّد علی؛ شیخ حیدر محمّد حیدر؛ شیخ سلمان خلیل وقاف؛ شیخ سلمان

می‌‏گفتند: سلمان یعنی سین بالاتر از امام است و حتی تا مرتبه الوهیت بالا می‏‌رود و نیز سلمان را در تثلیث حضرت محمد (صلوات الله علیه) و امام علی (علیه السلام)

عبارتند از: ۱ـ علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام)؛ ۲ـ حسن بن علی (علیه‌السلام)؛ ۳ـ حسین بن علی (علیه‌السلام)؛ ۴ـ علی بن حسین (علیه‌السلام)؛ ۵ـ محمد بن علی (علیه‌السلام)؛

ابوالحسن علی بن محمد سمری (متوفی سال 329 هـ. ق)؛ آرامگاه او درون بازار مشهور به «سوق الخفافین» کمی پایین‌تر از مدرسة المستنصریه قرار دارد. 2. آرامگاه شیخ کلینی:

می‌توان به: شیخ عبدالعزیز بن باز؛ شیخ عبدالله بن حمید؛ شیخ ابوتراب الظهری. از کتب ابن عقیل الظهری: من أحکام الدیانة. تخریج بعض المسائل علی مذهب الأصحاب

سنانیه‏ فرقه‌ای از اسماعیلیه نزاری پیروان ابوالحسن سنان بن سلمان بن محمد بن راشد البصری است که راشدالدین لقب داشت و پیشوای اسماعیلیه و صاحب دعوت ایشان

و المستشرقین، دار العلم للملايين، بیروت ، 1989 م. شيخ صدوق ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی، أمالی شیخ صدوق، کمره‎‌ای، محمدباقر (مترجم)، کتابچی، تهران،1376

"اللهم صل علی محمد المصطفی و علی المرتضی و فاطمة الزهراء و خدیجه الکبری و الحسن الزکی و الحسین الشهید بکربلا و علی بن الحسین زین‌العابدین و محمد بن علی الباقر

در آنجا مشغول تدریس بود. شیخ صالح العلی الناصر؛ شیخ عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ (مفتی اعظم عربستان) ؛ شیخ صالح الأطرم؛ شیخ عبدالله بن عبدالرحمن بن جبرین

اسلامی مدینه تحصیل کرد و زبان عربی و اصول دین اسلام را آموخت و در آنجا نزد شیخ محمد ناصرالدین البانی درس خواند. سپس برای تکمیل مطالعات خود به سوریه رفت.

که برخی از نقض حکم ارتداد سلمان رشدی سخن می‌‌گفتند با صدور اطلاعیه‌ای در روزنامه جمهوری اسلامی اعلام کرد که حکم ارتداد سلمان رشدی پابرجاست و قابل نقض نیست

را نزد شیخ هاشم مجذوب و کتاب کبری الیقینیات و شرح الأربعین النوویة را نزد شیخ محمد سعید رمضان البوطی آموخت و از دیگر علما همچون شیخ حسین خطاب و شیخ اسعد

الطریقة المنایفیة الأحمدیة شیخ این طریقت علی الدین عبدالله المنوفی است. 3. الطریقة الأمبابیة الأحمدیة شیخ این طریقت هانی محمد علی سلمان است. 4. الطریقة السطوحیة

قدیم».اشاره کرد. شیخ طوسی بنا بر نقل ابن قتیبه او را «اَزدی» معرفی کرده است.اما محمدتقی شوشتری این قول را نادرست می‌داند و می‌گوید: شیخ در اثر خلط با جابر

می‌کرد. شیخ عبدالکریم حائری یزدی سید احمد جاده‌ای محمدحسین نائینی آخوند ملامحمد بیدهندی سیدعلی اکبر بیدهندی سیدابوالحسن رفیعی قزوینی میرزا علی اکبر مدرس

کامل به شرع اسلام بود. فرید عصر و حسنه دهر، ترجمان قرآن و سلمان زمان آیت‌الله العظمی حاج شیخ محمد جواد انصاری همدانی( قدس‌سره) فرزند مرحوم حاج ملا فتحعلی

بنی‌عباس را که دستشان به خون فرزندان علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه‌السلام) آلوده است از پیامبر (صلی الله علیه) نمی‌داند و سلمان فارسی را به خاندان پیامبر (صلی الله

بزرگ کاشف‌الغطاء در درس شیخ علی، فرزند شیخ جعفر کاشف‌الغطاء شرکت می‌کرد. روزی شیخ علی به شیخ جعفر شوشتری فرمود: «تو گمان مدار که شیخ مرتضی برای استفاده بردن

عضو مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است. شیخ حسن صفار در سال ۱۹۵۶ م در قطیف عربستان متولد شد. شیخ حسن صفار دروس ابتدایی و متوسطه را در قطیف خواند

از جمله: شیخ ابراهیم غلاییـنی، حافظ و قاری شیخ عبدالوهاب حافظ ملقب به دبس وزیت، شیخ عبدالكریم رفاعی، حافظ و قاری و فقیه شیخ محیی‌الدین کردی، شیخ حسن حبنکی

می‌باشد. شیخ مفید و ابوعلی احمد بن حسین بن احمد از شاگردان شناخته شده ایشان هستند. شیخ صدوق شیخ مفید امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) الاختصاص، شیخ مفید، ص79؛

در بغداد نزد وی مشغول یادگیری بوده است. وی استاد شیخ مفید بوده است. شیخ مفید بصره بغداد الامالی، شیخ مفید، ص238؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص25.

عبدالصمد بن علی، احمد بن جعفر مالکی را می‌توان نام‌برد. در میان شاگردان او تنها نام شیخ مفید ذکر شده است. عراق شیخ مفید شیخ طوسی الامالی، شیخ مفید، ص348؛

محمد بن علی بن عبدالصمد کوفی حدیث شنیده است. محمد بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق در بغداد شاگرد او بوده است. از او آثار تألیفی گزارش نشده است. شیخ صدوق ری

گزارشی در منابع ذکر نشده است. از شاگردان وی تنها نام شیخ صدوق در منابع دیده می‌شود. قم شیخ صدوق علی بن ابی‌طالب کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ترجمه منصور پهلوان،

نسوی اهل نیشابور و سرخس هستند. وی دارای اثر تألیفی نبوده است. شیخ صدوق محدث نیشابور التوحید، شیخ صدوق، ص22 حدیث 17، و ص376 حدیث 22؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛

ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. از هم ‏بحثان شیخ صدوق به شمار می‌رود. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار» (م. ب356ق)

به شیخ مفید (م413ق)، حسین بن عبیدالله غضائری (م411ق)، هارون بن موسی تلعکبری (م385ق)، شیخ حافظ احمد بن عبدون معروف به ابن حاشر (م423ق)، احمد بن علی بن نوح

گذراند و در مجالس شیخ محمد الامین الشنقیتی، شیخ ابوبکر جزائری و شیخ محمد نصیر شرکت می‌کرد. الدین آلبانی هنگامی که به مدینه می‌آمد و در مجالس شیخ عبدالعزیز بن

و در آنجا از «جعفر بن حسین بن علی بن شهریار قمی» معروف به «ابومحمد مؤمن قمی» احادیثی شنیده است. از شاگردان او تنها «علی بن محمد قمی» را می‏‌شناسیم که احتمالاً

بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی، از فقها و محدثین مورد اعتماد شیعه است. شیخ صدوق در کوفه از وی استماع حدیث کرده است. جعفر بن علی بن

محدث مشهور «احمد بن ادریس قمی» و استاد شیخ صدوق است و در باره وفات او این اندازه روشن است که بعد از پدرش و قبل از شیخ صدوق وفات یافته است، بنابراین دوران

احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، فقیه، مفسر، محدث شیعی و استاد شیخ صدوق بوده است. احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، ابوعلی. فقیه، مفسر، محدث شیعی

راویان معتبر و کثیرالحدیث شیعه. نجاشی و شیخ طوسی پس از این‌که مدح بلیغی از او به عمل آورده‌‏اند از او با عنوان «شیخ الاصحاب» یاد کرده‌‏اند. احمد بن محمد بن

شاگرد او غیر از تلعکبری، علی بن حسن بن یحیی علوی بوده است. وی دارای اثر تألیفی نیست. امام حسن مجتبی امام حسین‌ (علیه‌السلام) شیخ طوسی رجال طوسی، ص409 شماره

ابوعبدالله بقال، محدث شیعی. نام او در منابع به‏ طور کامل ذکر نشده است. تنها شیخ طوسی در رجال خود از کنیه و لقب او یاد نموده است. وی از شاگردان محمد بن مسعود

احمد بن صفار، از محدثان شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. شیخ طوسی وی را از شاگردان ویژه عیاشی سمرقندی (م. ح328ق) به ‏شمار آورده است. احمد بن صفار، از محدثان

ابوجعفر سقا، دانشمند و ستاره‏‌شناس شیعی در قرن چهارم. شیخ طوسی نام او را در رجال خود ذکر کرده و وی را از جمله کسانی قرار داده است که به طور مستقیم از امامان

ابراهیم بن محمد بن یسام، محدث شیعی در قرن چهارم. شیخ طوسی وی را از جمله کسانی قرار داده که به‏ طور مستقیم از امامان شیعه روایت نکرده است. وی هیچ اثر تألیفی

سنائی، محدث شیعی، که لقبش گاهی به صورت «سنانی» و «شیبانی» نیز ذکر می‌‏شود. شیخ طوسی در رجال خود نام او را ذکر کرده و وی را از شاگردان ویژه محمد بن مسعود

محدث شیعی. شیخ تلعکبری از او حدیث شنیده است. حسن بن ابراهیم بن عبدالصمد خزاز کوفی، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. در سال 337هجری شیخ تلعکبری از

حسن بن سلمان صهرشتی؛ شهرآشوب سروی مازندرانی، جد شیخ محمد بن علی مؤلف معالم العلماء و المناقب؛ صاعد بن ربیعة بن ابی‌غانم؛ عبدالجبار بن عبدالله بن علی المقرئ

قطان و حمزه بن قاسم علوی شاگردی نموده است. شیخ صدوق از شاگردان وی می‌باشد. شیخ صدوق نجاشی ری قم الخصال، شیخ صدوق، ص 158 حدیث203، وص 195 حدیث 270، وص 244

السلام) درباره فلسفه قیام زید بن علی (علیه السلام) می‏‌باشد. از استادان دیگر او کسی را نمی‌‏شناسیم. از شاگردان او «شیخ صدوق ابوجعفر محمد بن بابویه قمی»

ترجیح می‌دهد. علی بن احمد بن عباس نجاشی (پدر نجاشی): نجاشی بعضی از کتاب‌های شیخ صدوق را نزد پدرش خواند و از دست او اجازه نقل روایت کتاب‌های شیخ صدوق نایل آمد

«ابوعلی احمدبن حسین بن احمد بن عمران»، «شیخ صدوق محمد بن بابویه»، «ابوالحسین محمدبن علی بن فضل بن تمام» و «شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان» هستند. تألیفات

شاگردان او تنها «احمد بن علی بن نوح سیرافی» را می‌‏شناسیم که خود از اساتید نجاشی و شیخ طوسی بوده است. از معاصران او ابوجعفر محمد بن علی شیبانی (استاد حاکم نیشابوری)

بود و در همین راستا او کتاب «سیره ذاتیه» خود را پیرو «جمال‌الدین حسینی و شیخ محمد عبده» می‌نامد و خواستار وحدت مسلمانان تحت عنوان «اتحاد محمدی» می‌گردد

«ابوالحسن علی بن بابویه قمی» (پدر شیخ صدوق) را نام برد. از او اثر تألیفی برجای نمانده است. فقیه مصر شیخ صدوق خصال شیخ صدوق، ص515؛ امالی شیخ صدوق، ص57 حدیث

القرآنية» می‌باشد و از استادانی نظیر شيخ عبدالحليم محمود، شيخ محمد محمود حجازی و شيخ عبدالوهاب عبداللطيف در مصر بهره‌مند شد. شیخ ساریة رفاعی در سال 1948 م، در

ناشناخته‌‏اند. شیخ طوسی، نخستین کسی است که نام او را در رجال خود یادآور شده و گفته است که وی دارای کتابی در موضوع «امامت» بوده است. شیخ تلعکبری یکی از

محدث شیعی در قرن چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. تنها می‏‌دانیم که شیخ تلعکبری (م385ق) از او نقل حدیث کرده است. بنابراین وفات او پیش از این تاریخ

محمد حسینی، محمد بن سعید بن ابی شحمه (م.ب285ق)، ابوسعید حسن بن علی سکری، ابوعلی محمد بن علی بن اسماعیل سکری، عبدالرحمان بن ابی حاتم، احمد بن محمد بن عبیده

الاختصاص است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است. شیخ صدوق قم کوفه الاختصاص، شیخ مفید، ص319؛ اوائل المقالات، شیخ مفید، ص257؛ طبقات

بوده‌اند. شیخ صدوق از شاگردان اوست در سال 355هجری در راه برگشت از زیارت خانه خدا، وارد بغداد شد و از او حدیث گرفت. احمد بن محمد بن سعید شیخ صدوق خانه خدا

احمد بن علی بلخی، محدث شیعی در اوایل قرن چهارم هجری بوده است. شیخ طوسی وی را «مردی صالح» معرفی نموده و گفته است که تلعکبری اجازه نقل روایاتش را از او دریافت

او «شیخ صدوق» روایت کرده است. از دیگر اساتید و شاگردان او خبری در دست نیست. همچنین از او اثر تألیفی بر جای نمانده است. شیخ صدوق خراسان نیشابور علی بن موسی

آمد. وی فرزند نهم شیخ عبدالغنی یکی از علمای اندونزی است. پدر مفتاح الأخیار مدیر یک مدرسه دینی با عنوان تحسین الأخلاق و از دوستان شیخ عثمان الإسحاقی یکی

می‌‏توان پسرش «علی بن احمد» و شیخ کلینی را نام برد. از او اثر تألیفی بر جای نمانده است. از شاگردان مشهور وی می‌توان حسن بن حمزه طبری، علی بن احمد و شیخ کلینی را

زاهد، شیخ صوفیه سالمیه و فرزند شیخشان معرفی می‌کند. راوی کلام سهل بن عبدالله التسترِی و روشی در تصوف دارد که به «طریقه سالمیه» معروف است که روش شیخ سهل التستری

سال 1934 میلادی با شیخ صالح در شهر آبادان ارتباط برقرار کرد و علوم فقهی فراوانی از دست او به دست آورد و سپس در سال 1939 میلادی نزد شیخ عمر رفت و کتاب‌های

شیخ حسین الراضی روحانی عربستانی، خطیب و امام‌جماعت مسجد الرسول شهر عمران از توابع استان الاحساء در جنوب عربستان و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب

در اواسط قرن چهارم هجری. از معاصران او احمد بن محمد مقری (م. ح350ق) است که شیخ تلعکبری (م381ق) از شاگردان او بوده است. احمد بن بدیل، محدث شیعی در اواسط قرن

وی در دو شهر کوفه و قم اقامت تحصیلی داشته و شیخ صدوق احادیث از او در قم شنیده است. احمدبن محمدبن عیسی بن علی بن ابیطالب (علیه السلام)، محدث شیعی. وی از

عارف عرب، فقیه حنبلی و شیخ خراسان بزرگ و صاحب کتاب منازل السائرین است. أبو إسماعیل عبدالله بن محمد بن علی بن محمد بن أحمد بن علی بن جعفر بن منصور بن مت

کردین؛ علی بن سعید؛ علی بن عطیه؛ هشام بن حکم ؛ ابوجعفر احول ؛ ابراهیم بن عبدالحمید؛ حسن بن موسی؛ حسین بن عثمان؛ داود عجلی؛ صالح؛ عبدالعزیز بن حسان؛ علی بن

بسیار صبور بود. شیخ محمد سعید الحسینی؛ شیخ علی بن محمد هندی الحنبلی؛ شیخ ابوبکر الجزایری؛ شیخ علامه محمد بن صالح العثیمین؛ شیخ علی الزامل؛ شیخ عبدالله الفالح؛

سعید حماد یا سعید عبدالله علی حماد (۱۹۴۹-۲۰۲۰) فقیه، محدث، مبلغ و استاد دانشگاه مصر است. او از نظر عقیده و مذهب اهل‌سنت سلفی بود. سعید حماد در تاریخ 10

معروف به «ابن طیالسی» محدث شیعی. فرزند او «علی بن احمد بن عباس» از شاگردان شیخ صدوق بوده است و نوه او «احمد بن علی بن احمد بن عباس» معروف به ابوالعباس نجاشی

از معاصران او در بغداد «ابوالحسین احمد بن علی بن سعید کوفی» و «ابوالحسن احمد بن محمد بن علی کوفی» هستند. شیخ طوسی این دو معاصرش را افرادی مستقل ندانسته

از احمد بن علی انصاری (از همراهان امام رضا در سفر مرو) شنیده است. از تاریخ ولادت او اطلاعی در دست نیست ولی زمان درگذشت او با توجه به اینکه شیخ صدوق در 368هجری

از دیگر تألیفات او کتاب «نوادر الاثر فی علی خیر البشر» است که حدیث معروف «علی خیر البشر فمن ابی فقد کفر» (علی بهترین مردم است و هر کس باور ندارد کافر است)

ابراهیم بن نصیر کشّی، محدث شیعی در نیمه اول قرن چهارم می‌باشد. شیخ طوسی ایشان را فردی مطمئن و کثیرالحدیث به‏ شمار آورده است. کتابی در موضوع حدیث داشته

جمله دکتر فاروق حماده، استاد دکتر فقیه ادبی محمد الرکی و شاعر شیخ مصطفی النجار بود. محدث شیخ محمد الامین بوخبزه الحسنی او را در نقل کتاب‌های ششگانه و در

آن را حفظ کرد. شیخ صالح بن إبراهیم البلیهی؛ محدث عبدالله الدویش؛ شیخ عبدالله محمد الحسین أبا الخیل؛ شیخ الزاهد محمد بن سلیمان العلیط؛ شیخ محمد بن فهد الرشودی؛

جعفر بن محمد بن ابراهیم علوی موسوی حیری، از محدثین شیعه است. طبق گفته شیخ طوسی وی از حمید بن زیاد نینوایی استماع حدیث داشته و هارون بن موسی تلعکبری از

امام علی (ع) از خدایی بگریخت و در خانواده خاندان علوی هاشمی جای گرفت و محمد (ص) بنده و رسول او بود و چهار شخص را که علی (ع) و فاطمه زهرا و حسن بن علی (مجتبی)

بسیاری از وعاظ مانند: شیخ دکتر صفوت حجازی؛ شیخ فایز النوبی؛ شیخ محمد اسماعیل المقدم؛ دکتر عبدالعزیز الرنتیسی تحت تاثیر او بودند. شیخ، منبر مسجد قائد ابراهیم

بن محمد علوی» نقل کرده و شیخ صدوق نیز آن را از وی شنیده است. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است. امام صادق (علیه السلام) شیخ صدوق مسجد الخصال، ص268، باب

عمر در قم اقامت داشت هیچگاه «شیخ صدوق» با واسطه از او نقل حدیث نمی‏‌کرد. از او اثر تألیفی به ثبت نرسیده است. محمد بن علی ماجیلویه؛ محمد بن موسی بن متوکل؛

اسماعیل سکونی» (م. ح354ق) است. وی کتاب یا رساله‏‌ای نداشته است. مرگ عراق شیخ صدوق امالی شیخ صدوق، ص50 حدیث 2؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛ المستدرک، حاکم نیشابوری،

در مجالس درس بغداد شرکت جست و احادیث بیشتری در کتاب‏‌هایش جمع‏ آوری نمود. «شیخ تلعکبری» که در بغداد سکونت داشت از او اجازه نقل همه کتاب‏‌هایش را دریافت کرده

احادیث او می‌‏توان یقین کرد که وی از رجال نیمه دوم قرن چهارم بوده است، زیرا «شیخ کراجکی» به‏ طور مستقیم از او نقل حدیث می‏‌کند، اما این‌که وی در کجا پرورش

فهرست نجاشی ذکر نشده است. شیخ صدوق نهج‏‌البلاغه نجاشی الخصال، ص191 حدیث264، وص429 حدیث8؛ الامالی، شیخ صدوق، ص446 حدیث597؛ التوحید، شیخ صدوق، ص44؛ کمال الدین

گذرانده است و نزد اساتید این دو شهر به استماع حدیث پرداخت. ابن‏‌حجر به نقل از شیخ طوسی وی را از محدثان شیعی معرفی کرده است. برخی از روایات او درباره حجت بن

بن طه بن محمد بن شیخ بن أحمد بن یحیی بن حسن بن علی العناز بن علوی بن محمد مولی الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط

بن ابراهیم ناتانه، احمد بن علی بن ابراهیم قمی، محمد بن موسی بن متوکل و محمد بن علی ماجیلویه، نزد دانشمند و مفسر مشهور شیعی علی بن ابراهیم بن هاشم قمی بیشترین

شهادت دادند، از جمله شیخ محمد ابوالخیر المیدانی، شیخ ابراهیم الغلایینی، شیخ محمد سلیم الحلوانی، شیخ محمد الملکانی، شیخ محمد جزو، شیخ ملاعبدالمجید و دیگران

بردند که از آن جمله می‌توان به شیخ محمد راشد، شیخ بسیونی البیبانی شیخ محمد عرفه اشاره کرد. مورخان آثار زیادی را از آن شیخ سلیم می‌دانند ولی نام و یا توضیحی

با تعدادی از اساتید از جمله شیخ محمد العتر، شیخ احمد مرحی، شیخ قاسم الدقوی، شیخ احمد الاشونی، شیخ احمد مصطفی (ابوحسن)، شیخ محمد سرتی، سعدی حماد، سلیم الثقیر

قطان رازی»(استاد شیخ صدوق) و «محمد بن احمد سنانی»(استاد دیگر شیخ صدوق) بیشترین احادیث او را به آیندگان انتقال دادند. از شاگردان دیگر او «علی بن احمد بن موسی

همام اسکافی بغدادی بوده. شیخ صدوق از شاگردانش بوده و در سال 354هجری که در بغداد به ‏سر می‏‌برده، از وی حدیث شنیده است. مرگ فقه شیخ صدوق الخرائج و الجرائح،

ائمه)؛ السرائر(درباره مطاعن خلفاء)؛ کتاب النوادر (درباره تازه‌‏های حدیث). شیخ مفید علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) امام حسن (علیه‌السلام) رجال ابن داود، ص35 شماره

زهراء (سلام الله علیها) احمد بن حسین بن احمد بن عمران الاختصاص، شیخ مفید، ص 84؛ الامالی، شیخ مفید، ص 94 حدیث 4، وص 113 حدیث6؛ مستدرک الوسائل، ج 5ص 245 حدیث