افزودن پیوند

    کویت: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۱۵۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{Mbox
    {{جعبه اطلاعات کشور
    | type  = notice
    | عنوان = کویت
    | class = ambox-In_use
    | تصویر = Kovait.jpg
    | image = [[File:Ambox clock.svg|48px|alt=|link=]]
    | تصویر نقشه =  
    | css = margin: 1px
    | نام رایج = کویت
    | text  = این {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|[[راهنما:بخش|بخش]]|{{#switch:{{NAMESPACE}}
    | نام کامل = کُویت
    | {{ns:0}}       = مقاله
    | پایتخت = شهرکویت
    | بحث          = [[راهنما:صفحه بحث|صفحه بحث]]
    | تعداد جمعیت = ۳. ۳۹۹. ۶۳۷
    | رده‌بندی      = [[ویکی‌پدیا:رده‌بندی|رده]]
    | دین = {{فهرست جعبه عمودی |[[اسلام]] |سنی (95%؛ عمدتاً [[وهابیت|وهابی]]) |[[مذهب شیعه|شیعه]] (4%) }}
    | راهنما          = [[راهنما:فهرست|فهرست]]
    | زبان = عربی
    | درگاه        = [[ویکی‌پدیا:درگاه|درگاه]]
    }}
    | الگو      = [[ویکی‌پدیا:فضای نام الگو|الگو]]
    '''کُویت''' با نام رسمی دولت کویت، کشوری است در غرب [[آسیا]]. کویت با کشورهای [[عراق]] و [[عربستان سعودی]] دارای مرزهای خاکی و با [[ایران]] از راه [[خلیج فارس]] دارای مرزهای آبی است. پایتخت آن، شهر کویت می‌باشد. زبان رسمی این کشور [[زبان عربی|عربی]] و واحد پول آن [[دینار]] کویت است.
    | کاربر          = [[ویکی‌پدیا:صفحه‌های کاربری|صفحه کاربری]]
    جزو کشورهای کوچک طبقه‌بندی می‌شود که طبق آخرین سرشماری، ۳٬۳۹۹٬۶۳۷ نفر جمعیت دارد و حدود ۳۵% آنها [[شیعه]] هستند. کویت در سال ۱۹۶۲م به استقلال رسید و از همان سال تا کنون، [[خاندان آل صباح]] بر آن حکومت می‌کنند.
    | بحث کاربر      = [[ویکی‌پدیا:صفحه‌های کاربری|صفحه بحث کاربری]]
    کویت یکی از چهار شیخ‌نشین‌های حاشیه جنوبی خلیج فارس و از [[جهان اسلام|کشورهای اسلامی]] است. کشوری کوچک کـه صاحب با ارزش ترین پول جهان اسـت. از قدیم هر کجا کـه آسانی بوده '''مثال کویت اسـت''' را می‌زدند.  
    | ویکی‌پدیا      = [[ویکی‌پدیا:فضای نام ویکی‌پدیا|صفحه ویکی‌پدیا]]
    | بحث ویکی‌پدیا = [[ویکی‌پدیا:فضای نام ویکی‌پدیا|صفحه بحث ویکی‌پدیا]]
    }}}} هم‌اکنون  برای {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|{{{2|مدتی کوتاه}}}|{{{1|مدتی کوتاه}}}}} '''تحت ویرایش عمده''' است. این برچسب برای جلوگیری از [[راهنما:تعارض ویرایشی|تعارض ویرایشی]] اینجا گذاشته شده‌است، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده می‌شود ویرایشی در این {{#ifeq:{{{1|}}}|بخش|بخش|صفحه}} انجام ندهید.<br>
    <small>{{#if:{{{زمان|}}}|این پیام در {{{زمان|}}} اضافه شده است.|}} این صفحه آخرین‌بار در {{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}} ({{کوچک}}ساعت هماهنگ جهانی{{پایان کوچک}}) ({{Time ago|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}) تغییر یافته‌است؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر [{{fullurl:{{FULLPAGENAME}}|action=history}} ویرایش نشده است]، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین می‌کنید.</small>
    <includeonly>{{#ifeq:{{{category}}}|no||{{#switch:{{NAMESPACE}}
    | کاربر
    | بحث کاربر = <!-- no category -->
    | [[رده:صفحه‌های سخت در دست ویرایش]]}}}}</includeonly>
    }}<noinclude>
    </noinclude>


    <div class="wikiInfo">[[پرونده:Arabestan.jpg|جایگزین=کویت|بندانگشتی|کویت]]
    == تاریخچه ==
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |


    |نام کشور
    ساکنان اولیه کویت جماعتی از طوایف عتبی ساکن [[عربستان سعودی|عربستان]] مرکزی بوده‌اند. در گذشته کویت محلی شبیه به اقامت‌گاه‌های معمولی عرب بوده است که به وسیله قلعه کوچکی از آن مدافعه و حفاظت می‌شده است. بعدا این محل به سرعت رو به آبادی و اهمیت نهاد و اعراب قبلی ساکن آن جا به وسیله عقد اتحادی با قبایل و طوایف مجاور موقعیت خود را بر علیه تجاوزات طایفه خالد که در آن زمان در شمال شرقی ساحل عربستان قدرت و نفوذ داشتند مستحکم ساختند.  
    | data-type="authorfatherName" |فارسی: کویت عربی:الکویت نام انگلیسی: Kuwait
    |-
    |مکان
    | data-type="authorbirthDate" |خاورمیانه
    |-
    |نوع حکومت
    | data-type="authorfatherName" |حکومت متمرکز پادشاهی مشروطه
    |-
    |پایتخت
    | data-type="authorfatherName" |شهرکویت
    |-
    |واحد پول
    | data-type="authorfatherName" |دینار کویت (KWD)
    |-
    |زبان
    | data-type="authorfatherName" |عربی
    |-
    |دین رسمی
    |اسلام سنی (شافعی) شیعه اقلیت
    |-
    |آمار درصدی
    |سنی (95% ؛ عمدتاً وهابی) ، شیعه (4%)
    |-
    |اقوام
    |ایرانی(عجم کویتی)، عراقی، بحرینی(بحارنه)
    |-
    |جمعیت
    |۳.۳۹۹.۶۳۷
    |-
    |امید طول عمر
    | سال
    |-
    |}
    </div>


    '''کُویت''' با نام رسمی دولت کویت کشوری است در غرب آسیا. کویت با کشورهای [[عراق]]<ref>ر.ک:مقاله عراق</ref> و [[عربستان سعودی]]<ref>ر.ک:مقاله عربستان سعودی</ref> دارای مرزهای خاکی و با [[ایران]] از راه خلیج فارس دارای مرزهای آبی است. پایتخت آن، شهر کویت می‌باشد. زبان رسمی این کشور عربی و واحد پول آن دینار کویت است.
    تاریخ بنای کویت به شیخ برّاک بن غریر آل‌حمید، شیخ قبیلهٔ بنی خالد و حاکم امارت احساء می‌رسد که در اواخر سال ۱۱۱۰ هجری قلعه‌ای را با نام کوت برای ذخیرهٔ آذوقه و همچنین انبار کردن اسلحه بنا کرد که بعدها نام کویت از آن گرفته شد و سپس این شهر در عهد شیخ سعدون بن محمد آل‌حمید به خاندان آل صباح بخشیده می‌شود<ref>سایت رسمی دیوان امیری کویت http://www.da.gov.kw/ara/picsandevents/riseofkuwait.php؛ Kuwait: a Beacon of Humanity؛ Kuwait Information</History of Kuwait:: Rulers of Kuwait؛ !-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->؛ کتاب The reign of Mubarak al-Sabah ص</ref>. بازرگانی کویت در قدیم بیشتر بدست ایرانیان به ویژه مردم فارس و خوزستان انجام می‌شد. در آغاز رشد شهر، چند صد خانوار بهبهانی نیز از هر صنف در این بندر ساکن شدند<ref>سلطانی، سلطان‌علی، بیست و هشت گفتار در باب فرهنگ و مردم ایران، تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۱خ. ، ص۱۶۳-۱۶۴.
    جواهری، ۱۹۶۱: ۱۷</ref>.


    جزو کشورهای کوچک طبقه‌بندی می‌شود که طبق آخرین سرشماری، ۳٬۳۹۹٬۶۳۷ نفر جمعیت دارد و حدود ۳۵% آنها [[شیعه]] هستند. کویت در سال ۱۹۶۲م به استقلال رسید و از همان سال تا کنون، خاندان آل صباح بر آن حکومت می‌کنند.
    == جغرافیا ==


    کویت یکی از چهار شیخ‌نشین‌های حاشیه جنوبی خلیج فارس و از کشورهای اسلامی است. کشوری کوچک کـه صاحب با ارزش ترین پول جهان اسـت . از قدیم هر کجا کـه آسانی بوده '''مثال  کویت اسـت'''  را می زدند .
    کویت دشت وسیع شنی است که در خلال آن گاهی تپه‌های کم ارتفاع وجود دارد. بیشترین ارتفاع این تپه‌ها سی‌صد متر است.  


    =تاریخچه=
    ناحیه شمالی کشور با تپه‌ای که به صورت پراکنده در آن وجود دارد، متمایز می‌شود. این تپه‌ها با نزدیک شدن به ساحل، شکل زنجیره‌ای متصل در طول ساحل شمالی به خود می‌گیرد که نام «جان الزور» بر آن اطلاق می‌شود. ارتفاع این تپه‌های زنجیره‌ای شکل به حدود ۱۴۵ متر می‌رسد و به بیابان «ام الرمم» ختم می‌شود. در اطراف کویت جزیره‌هایی وجود دارد که جزیره بوبیان از همه بزرکتر است. در شمال جزیره وربه قرار دارد و در مدخل جون الکویت جزیره فیلیکه قرار دارد.


    ساکنان اولیه کویت جماعتی از طوایف عتبی ساکن عربستان مرکزی بوده‌اند. در گذشته کویت محلی شبیه به اقامتگاه‌های معمولی عرب بوده است که به وسیله قلعه کوچکی از آن مدافعه و حفاظت می‌شده است. بعدا این محل به سرعت رو به آبادی و اهمیت نهاد و اعراب قبلی ساکن آن جا به وسیله عقد اتحادی با قبایل و طوایف مجاور موقعیت خود را بر علیه تجاوزات طایفه خالد که در آن زمان در شمال شرقی ساحل عربستان قدرت و نفوذ داشتند مستحکم ساختند.
    کویت به دلیل قرار گرفتن در نهایی‌ترین نقطه شمال غربی خلیج فارس و همسایگی با سه کشور [[ایران]]، [[عربستان]] و [[عراق]] اهمیت استراتژیکی دارد بویژه این که در کنار راه باریک دریایی خور عبدالله و خور موسی واقع شده است. وجود منابع معدنی و عظیم نفتی و کشف ذخایر گاز طبیعی در کویت نیز از دیگر ویژگی‌های این کشور است. سواحل و بنادر کویت نهایی‌ترین بنادر [[خلیج فارس]] هستند که با توجه به منابع عظیم نفت در این کشور اهمیت ویژه آن بیشتر می‌شود<ref>موسوی، ۱۳۸۵: ۲۱- ۲۰؛ سنان، ۱۹۵۶: ۱۳۶-۱۳۵</ref>.


    تاریخ بنای کویت به شیخ برّاک بن غریر آل‌حمید، شیخ قبیلهٔ بنی خالد و حاکم امارت احساء می‌رسد که در اواخر سال ۱۱۱۰ هجری قلعه‌ای را با نام کوت برای ذخیرهٔ آذوقه و همچنین انبار کردن اسلحه بنا کرد که بعدها نام کویت از آن گرفته شد و سپس این شهر در عهد شیخ سعدون بن محمد آل‌حمید به خاندان آل صباح بخشیده می‌شود.<ref>سایت رسمی دیوان امیری کویت http://www.da.gov.kw/ara/picsandevents/riseofkuwait.php؛ Kuwait: a Beacon of Humanity؛ Kuwait Information</History of Kuwait:: Rulers of Kuwait؛ !-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->؛ کتاب The reign of Mubarak al-Sabah ص</ref> بازرگانی کویت در قدیم بیشتر بدست ایرانیان به ویژه مردم فارس و خوزستان انجام می‌شد. در آغاز رشد شهر، چند صد خانوار بهبهانی نیز از هر صنف در این بندر ساکن شدند.<ref>سلطانی، سلطان‌علی، بیست و هشت گفتار در باب فرهنگ و مردم ایران، تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۱خ.، ص۱۶۳-۱۶۴.
    == اقتصاد کویت ==
    جواهری، ۱۹۶۱: ۱۷</ref>


    =جغرافیا=
    * تولید ناخالص داخلی در این کشور ۱/۱۳۰ میلیارد دلار است. دو میلیون و ۹۳ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. ۸۰ درصد نیروی کار این کشور غیر کویتی هستند.
    * نرخ بیکاری در کویت ۲/۲ درصد است. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در آن پنج درصد بود.
    * صنایع این کشور شامل نفت، محصولات پتروشیمی، سیمان، کشتی‌سازی و تعمیرات آن و تبدیل آب شور به آب آشامیدنی است.
    * محصولات صادراتی این کشور شامل نفت و محصولات فرآوری شده آن و کود است که به کشورهای [[ژاپن]]، [[کره جنوبی]]، [[تایوان]]، [[سنگاپور]]، [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]]، [[هلند]] و [[چین]] صادر می‌شود.
    * محصولات وارداتی آن شامل مواد غذایی، مصالح ساختمانی، وسایل نقلیه و البسه است که از کشورهای [[آمریکا]]، [[ژاپن]]، [[آلمان]]، [[چین]]، [[عربستان سعودی]]، [[ایتالیا]]، [[انگلستان|انگلیس]]، [[هند]] و [[کره جنوبی]] وارد می‌شود<ref>آشنایی با کویت - همشهری آنلاین
    * www.hamshahrionline.ir › news › آش...</ref>.


    کویت دشت وسیع شنی است که در خلال آن گاهی تپه‌های کم ارتفاع وجود دارد. بیشترین ارتفاع این تپه‌ها سیصد متر است.
    == زبان رسمی ==


    ناحیه شمالی کشور با تپه‌ای که به صورت پراکنده در آن وجود دارد، متمایز می‌شود. این تپه‌ها با نزدیک شدن به ساحل، شکل زنجیره‌ای متصل در طول ساحل شمالی به خود می‌گیرد که نام «جان الزور» بر آن اطلاق می‌شود. ارتفاع این تپه‌های زنجیره‌ای شکل به حدود ۱۴۵ متر می‌رسد و به بیابان «ام الرمم» ختم می‌شود.در اطراف کویت جزیره‌هایی وجود دارد که جزیره بوبیان از همه بزرکتر است. در شمال جزیره وربه قرار دارد و در مدخل جون الکویت جزیره فیلیکه قرار دارد.
    زبان رسمی در کویت عربی است. که با لهجه‌های عربی فصیح، عربی خلیجی و عربی مهری –منسوب به مهر ایران– تلفظ می‌شود و از سایر زبان‌های غیر بومی می‌توان به زبان انگلیسی، هندو و اردو اشاره کرد<ref>ژئوپلیتیک منطقه خلیج فارس با تاکید بر شیعیان، ۱۳۸۷: ۵۱</ref>. خط رسمی نیز در کویت عربی است.  


    کویت به دلیل قرار گرفتن در نهایی‌ترین نقطه شمال غربی خلیج فارس و همسایگی با سه کشور ایران، عربستان و عراق اهمیت استراتژیکی دارد بویژه این که در کنار راه باریک دریایی خور عبدالله و خور موسی واقع شده است. وجود منابع معدنی و عظیم نفتی و کشف ذخایر گاز طبیعی در کویت نیز از دیگر ویژگی‌های این کشور است. سواحل و بنادر کویت نهایی‌ترین بنادر خلیج فارس هستند که با توجه به منابع عظیم نفت در این کشور اهمیت ویژه آن بیشتر می‌شود.<ref>موسوی، ۱۳۸۵: ۲۱- ۲۰؛ سنان، ۱۹۵۶: ۱۳۶-۱۳۵</ref>
    == روز ملی(عید وطنی کویت)‏ ==


    =تاریخ سیاسی کویت=
    روز ملی کویت برابر با 25 فوریه می‌باشد که کویتی‌ها به مناسبت استقلال از [[بریتانیا|انگلستان]] در سال 1961 ‏و آزاد شدن کشورشان از [[عراق]] در10 سال پیش جشن‌های مفصلی دارند. در این روز کودکان لباسی از ‏پرچم کویت می‌پوشند و به همراه بزرگترانشان با شعارهایی درباره کشور و امیرشان، این روز را ‏گرامی‌ می‌دارند. بسیاری از مسابقات فرهنگی، ورزشی در این روز برگزار می‌شود. ‏


    کویت مدتهای مدیدی جزو [[ایران]] بوده و در سال دوازدهم هجری قمری در این ناحیه نبردی میان نیروهای خالد بن ولید (سردار اسلام) و قوای ساسانی روی داد که موجب شکست ساسانیان شد و کویت به قلمرو حکومت اسلامی ضمیمه گشت. پرتقالی ها در قرن شانزدهم تاسیساتی در آن به وجود آوردند. مدتی، [[عثمانی]] ها بر آن حکومت می کردند و به مدت ۶۲ سال در سلطه انگلستان بود و در سال ۱۹۶۱م [[عراق]] مدعی مالکیت کویت شد اما انگلستان مانع لشکرکشی عراق به این کشور شد و سرانجام در سال ۱۹۶۳ عراق کویت را به رسمیت شناخت و کویت به عضویت سازمان ملل درآمد.
    کشور کویت که به موجب معاهده 1899 بصورت تحت الحمایه انگلیس درآمده بود؛ در دوران حکومت ‏‏"عبدالله سالم" در سال 1961 به کسب استقلال نایل آمد. این کشور پس از استقلال به عضویت اتحادیه ‏عرب و در سال 1962 به عنوان صدویازدهمین کشور به عضویت [[سازمان ملل متحد|سازمان ملل]] درآمد. این کشور ‏همچنین در سازمان‌های اوپک، [[کنفرانس اسلامى|کنفرانس اسلامی]]، بانک جهانی، ایمکو، کشورهای غیر متعهد، شورای ‏همکاری خلیج فارس و بازار مشترک عربی عضویت دارد<ref>نگاهی به ایرانیان مقیم كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی
    icro.ir › ...
    </ref>.


    در سال ۱۹۷۳م در جنگ اعراب و [[اسرائیل]] در ناحیه سوئز در جنگ «یوم کیپور» کویتی ها شرکت کردند و برای مدتی در تحریم نفتی علیه غرب، کویت شرکت داشت. کویت در سال ۱۹۸۱م در جنگ عراق علیه ایران، کمک های زیادی به رژیم متجاوز عراق نمود.
    == هفت شبانه روز جشن در کویت ==


    کویت در یازدهم مرداد ماه ۱۳۶۹ش، مطابق با اوت ۱۹۹۰م مورد تجاوز عراق واقع شد و عراق ضمن تصرف کویت، صدمات فراوان مالی و جانی به این کشور وارد نمود. شورای امنیت سازمان ملل این تجاوز را محکوم کرد و کشورهای متحد (امریکا، انگلستان، فرانسه، ایتالیا و...) برای حمایت از کویت به جنگ با عراق برخاسته و در ۲۷ دی ماه ۱۳۶۹ پس از ۱۶۷ روز که از اشغال کویت می گذشت نیروهای چند ملیتی که در خاک [[عربستان]]<ref>ر.ک:مقاله عربستان سعودی</ref> بسر می بردند به سرکردگی آمریکا، حملات موشکی و هواپیمائی خود را به شهرها و مناطق مسکونی، اقتصادی و تجاری عراق آغاز کردند و موفق شدند در تاریخ چهارشنبه هشتم اسفند ۱۳۶۹ش (مطابق با ۲۷ فوریه ۱۹۹۱م) عراق را مجبور به تخلیه کویت و قبول قطعنامه های شورای امنیت کنند.
    کشور کویت تنها کشوری است که مردم برای '''[[عید فطر]] هفت شبانه''' روز را به جشن گرفتن می‌پردازند. در این روز‌ها تمامی مغازه‌ها با پرچم‌هایی مخصوص عید زینت داده می‌شوند.
    تمامی منازل و مغازه‌ها و حتی شرکت‌ها نیز از قبل تمیز شده‌اند و بوی عود از همه جا به مشام می‌رسد. در این روز‌ها مردم به عید دیدنی اقوام و آشنایان می‌روند و همگی لباس‌هایی نو که برای این عید خریداری کرده‌اند، می‌پوشند<ref>آداب و رسوم کشورهای مختلف در عید فطر - خبرگزاری برنا
    www.borna.news › قرآن و معارف
    </ref>.


    دلایل زیادی در دست است که امریکا از اشغال کویت توسط عراق اطلاع داشته و در واقع این دامی بوده که برای عراق تدارک دیده است. کلودشسون نماینده حزب حاکم سوسیالیست در پارلمان اروپا طی مصاحبه ای با روزنامه لوکتیدین دو پاری چاپ پاریس اظهار داشت: آمریکائی ها به خوبی از مقاصد صدام حسین مبنی بر اشغال کویت آگاه بودند ولی هیچ اقدامی برای جلوگیری از آن بعمل نیاوردند. وی افزوده بود که جنگ خلیج فارس دامی از سوی آمریکا برای صدام حسین بوده است. <ref>کویت - دانشنامه‌ی اسلامی
    == تقسیمات کشوری ==
    wiki.ahlolbait.com › کویت</ref>


    =جمعیت ایرانی و شرکت های ایرانی در کویت=
    کویت از لحاظ تقسیم‌بندی اداری دارای ۵ استان است که هریک از آنها توسط استانداری که از سوی امیر منصوب می‌شود، اداره می‌گردد. این پنج استان عبارتند از:


    جمعیت ایرانی زیادی در کشور کویت مشغول به ثبت شرکت هستند و بیشترین بخش هایی که دیده می شود در زمینه مواد غذایی و بهداشتی است که به طوریکه وارد روال های تجاری و اقتصادی شده است و ایرانیان زیادی در کشور کویت مشغول به فعالیت های تجاری هستند. نرخ مالیات شرکت در کشور کویت در ابتدا 15 درصد بوده است که در بالاترین وضعیت خود به 55 درصد رسیده است.<br>
    # استان مرکزی (العاصمه)؛
    نرخ مالیات بر درآمد شخصی در کشور کویت 0.00 درصد اعلام شده است. وضعیت برای نرخ تأمین اجتماعی در کشور کویت نیز در حدود 22 درصد اعلام شده است اینطور که شواهد نشان می دهد نرخ تأمین اجتماعی برای کارکنان در کشور کویت نیز در حدود 5 الی 10 درصد اعلام شده است شایان ذکر است که نرخ امنیت اجتماعی برای شرکت در ابتدا در حدود 10.50 درصد بوده است که امروزه به 11.50 درصد رسیده است که رقم قابل توجهی است .<br>
    # استان الحولی؛
    سیستم های مالیاتی در کشور کویت در سال های اخیر تغییرات زیادی داشته اند و ارزش های فعلی در این کشور نیز بر اساس رویدادهای جدید دسته بندی شده اند اینطور که ارزیابی ها نشان می دهد جمعیت ایرانی که وارد کشور کویت شده است 23 درصد بیشتر از ده سال گذشته هستند مشخص است که پیش بینی های مالی در زمینه نرخ ارزش های فعلی به طور جدی دنبال می شود اینطور که شواهد نشان می دهد وضعیت ثبت شرکت در کشور کویت از نظر مالیاتی به صورت کنترل شده پیش می‌رود و دولت در این کشور ثابت قدم است.<ref>کویت ‌: اطلاعات کلی درباره کشور کویت | موسسه گوتوتی‌آر
    # استان الاحمدی؛
    go2tr.com › kuwait
    # استان الجهراء؛
    </ref>
    # استان الفروانیه.
     
    کشور کویت به شش استان زیر بخش شده‌است:
     
    # استان جهرا؛
    # استان عاصمه (پایتخت)؛
    # استان فروانیه؛
    # استان حولی؛
    # استان مبارک‌الکبیر؛
    # استان احمدی<ref>«نگاهی به تاریخچه "کویت"</ref>.
     
    == جزایر کشور کویت ==
     
    '''بوبیان'''
     
    بوبیان بزرگ‌ترین جزیره کشور کویت است. این جزیره در شمال خاوری کویت و شمال باختری خلیج فارس قرار گرفته و با پلی به خاک اصلی کویت پیوند دارد. امروزه چندین پروژه برای ساخت بندر و فرودگاه و شهرک مسکونی در این جزیره جریان دارد.  
     
    '''وربه'''
     
    وَربه یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است. جزیرهٔ وربه در منتهی‌الیه شمالی خلیج فارس در فاصله کمی از ام القصر در عراق قرار گرفته‌است. جزیرهٔ بزرگ بوبیان در جنوب وربه، خور عبدالله در خاور آن و خور بوبیان در دو سوی آن قرار گرفته‌است. در خاور آن هم خاک اصلی کویت قرار دارد.  
     
    '''فیلکه'''
     
    فَیلَکه (املاء دیگر: فیلکا، به انگلیسی: Failaka) یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است. این جزیره در ۲۰ کیلومتری کرانه‌های کویت قرار دارد. جزیره کوچک عوهه در خاور فیلکه قرار گرفته است.
    به باور تاریخ‌نویسان غربی، جزیرهٔ فیلکه در زمان حمله اسکندر مقدونی به تصرف یونانیان درآمده و ایشان آن را ایکاروس نامیده‌بودند.
     
    '''کبر (گیاه)'''
     
    کَبَر، لگجی، لیجین، خاروک یا علف مار (نام علمی: Capparis spinosa) یکی از گیاهان است. کبر از راسته میخک‌سانان (Caryophyllales)، تیره کبریان (Capparaceae)، سرده کبرها (Capparis) است.  
     
    '''عوهه'''


    =بیشترین درصد جمعیت کویت مهاجرن=
    عوهه یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است. جزیره عوهه جزیره کوچکی است در فاصله کمی از خاور جزیرهٔ فَیلَکه.


    شاید برایتان جالب باشد کـه بدانید کـه تنها یک سوم جمعیت این کشور کوچک را کویتی ها تشکیل میدهند. ۶ میلیون نفر جمعیت در کویت زندگی میکنند کـه از این مقدار تنها یک سوم کویتی و بقیه مهاجرانی هستند کـه بـه امید پیدا کردن زندگی بهتر بـه این کشور می‌آیند.
    '''ام‌المرادم'''


    =تحصیلات جمعیت کویت=
    امّ‌المَرادِم یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است.


    کویت بالاترین میزان باسوادی را در میان کشورهای عربی دارد و نظام تحصیلی آن به 4 بخش تقسیم می شود: مهدکودک و پیش دبستانی (2 سال)، ابتدایی (5 سال)، دوره متوسطه اولیه (4 سال) و دوره متوسط ثانویه (3 سال). لازم به ذکر است از 4 تا 16 سالگی یعنی تا بخش متوسطه، تحصیلات برای تمامی افراد اجباری است و همچنین تمامی دوره های تحصیلی که شامل دوره آموزش عالی نیز می شود برای تبعه های کویت رایگان می باشد. خارجی هایی که برای کار به کوی می روند بعضا تمایل دارند در دانشگاه های کویت نیز تحصیل کنند تا میزان درآمد بیشتری داشته باشند و میزان شهریه ای که باید پرداخت کنند با توجه به رشته تحصیلی و مقطع آن ها (کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری) متفاوت است و بین 100KWD (دینار کویت) تا 300KWD (دینار کویت) یعنی بین 330$ تا 995$ (دلار آمریکا) می باشد.
    '''مسکان'''


    تنها دانشگاه کویت که رنکینگ زیر 1000 در QS دارد دانشگاه کویت است که از نظر طبقه بندی QS رنکینگ 801 دارد ولی به عقیده U.S. News & World Report Ranking رتبه آن در سال 2020 در واقع 1082 بوده است. از دیگر دانشگاه های این کشور می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
    مَسکان یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است. جزیره کوچک مسکان در شمال جزیرهٔ بزرگ‌تر فَیلَکه قرار گرفته‌است.  


    دانشگاه علوم و تکنولوژی خلیج فارس (Gulf University for Science and Technology)
    '''قاروه'''


    کالج استرالیایی کویت (Australlian College og Kuwait)
    قاروه کوچک‌ترین جزیره در ناحیه جنوبی کشور کویت است. فاصله آن از کرانه زور ۳۷٫۵ کیلومتر از جزیره کبر ۳۳ کیلومتر و ۷۸۹ متر و از جزیره ام‌المرادم ۱۶ کیلومتر و ۹۰ متر است. قاروه همچنین از دماغه مشعاب در عربستان سعودی ۴۰ مایل دریایی فاصله دارد.
    درازای این جزیره ۲۷۵ متر و پهنای آن از ۱۷۵ بیش تر نیست. نام قاروه از واژه قار به معنی قیر گرفته شده است زیرا ته‌نشین‌های نفتی در گوشه و کنار کرانه‌ها و تخته‌سنگ‌های این جزیره دیده می‌شود.


    دانشگاه آمریکایی کویت (American University of Kuwait)
    '''ام‌النمل'''


    مدرسه مدیریت کویت (Maastricht School of management Kuwait)<ref>جمعیت کویت - سفیران سروش سعادت
    اُمّ‌النَمِل یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است. این جزیره کوچک در خلیج کویت و در فاصله نزدیک از شهر کویت قرار گرفته. فاصلهٔ نزدیک‌‌ترین نقطه این جزیره به کرانهٔ اصلی کویت ۶۰۰ متر است. نام ام‌النمل در عربی به معنای «مادر مورچگان» است. در این جزیره بازمانده‌هایی از دوران اسلامی و دوره برنز دیده می‌شود<ref>نگاهی به تاریخچه "كویت"+ تصاویر - باشگاه خبرنگاران جوان www.yjc.ir › بین‌الملل › بین‌الملل</ref>.
    emigrationplus.com › جمعیت-کویت</ref>


    =بنادر مهم كویت=
    == بنادر مهم کویت ==


    '''بندر الاحمدی'''
    '''بندر الاحمدی'''


    بندر الاحمدی بزرگترین بندر نفتی كویت است كه دارای چهار لنگرگاه است . اسكله شمالی بندر الاحمدی می تواند هم برای صادرات نفت خام و هم محصولات پالایش شده مورد استفاده قرار گیرد.
    بندر الاحمدی بزرگترین بندر نفتی کویت است که دارای چهار لنگرگاه است. اسکله شمالی بندر الاحمدی می‌تواند هم برای صادرات نفت خام و هم محصولات پالایش شده مورد استفاده قرار گیرد.  


    '''بندر شعیبه'''
    '''بندر شعیبه'''


    دومین بندر بزرگ كویت ، شعیبه است . دارای لنگرگاههای ویژه كالاهای تجاری ، كانتینر و لنگرگاه مخصوص محصولات نفتی است كه توسط شركت ملی نفت كویت اداره می گردد .
    دومین بندر بزرگ کویت، شعیبه است. دارای لنگرگاه‌های ویژه کالاهای تجاری، کانتینر و لنگرگاه مخصوص محصولات نفتی است که توسط شرکت ملی نفت کویت اداره می‌گردد.  


    '''بندر شویخ'''
    '''بندر شویخ'''


    این بندر قدیمی ترین بندر تجاری كویت است كه می تواند كشتی های مختلف با آبخور 5/7 متر را در هر زمان و با آبخور 5/9 متر را فقط در وضعیت حداكثر مد آب بپذیرد .
    این بندر قدیمی‌ترین بندر تجاری کویت است که می‌تواند کشتی‌های مختلف با آبخور 5/7 متر را در هر زمان و با آبخور 5/9 متر را فقط در وضعیت حداکثر مد آب بپذیرد.  


    '''بندر الزور'''
    '''بندر الزور'''


    بندر الزور ( میناء المسعود ) چهارمین بندر نفتی كویت است كه صادرات نفت منطقه بیطرف یا مقسومه را انجام می دهد .
    بندر الزور (میناء المسعود) چهارمین بندر نفتی کویت است که صادرات نفت منطقه بی‌طرف یا مقسومه را انجام می‌دهد.  


    '''بندر دوحه'''
    '''بندر دوحه'''


    بندری كوچك است كه در سال 1981 برای قایقها و لنجهای باری ساحلی كه بین كشورهای منطقه خلیج فارس كالاهای سبك جابجا می نمودند ، ساخته شد . عمق آب در آن به 3/4 متر می رسد .
    بندری کوچک است که در سال 1981 برای قایق‌ها و لنج‌های باری ساحلی که بین کشورهای منطقه خلیج فارس کالاهای سبک جابجا می‌نمودند، ساخته شد. عمق آب در آن به 3/4 متر می‌رسد.  


    '''بندر عبدالله'''
    '''بندر عبدالله'''


    بندر عبدالله در سال 1954 جهت صادرات محصولات نفتی پالایشگاه میناء عبدالله بنا شد كه دارای دو اسكله در عمق دو مایلی ساحل است . <ref>نگاهی به کشور کویت
    بندر عبدالله در سال 1954 جهت صادرات محصولات نفتی پالایشگاه میناء عبدالله بنا شد که دارای دو اسکله در عمق دو مایلی ساحل است<ref>نگاهی به کشور کویت
    www.armansaman.com </ref>
    www.armansaman.com </ref>.
     


    =جاذبه های گردشگری کویت=
    == جاذبه‌های گردشگری کویت ==


    '''مسجد مروارید شهر کویت'''
    '''مسجد مروارید شهر کویت'''


    یکی از عجایب در کویت [[مسجد]]<ref>ر.ک:مقاله مسجد</ref> بزرگ این کشور است که به شکل بسیار مجلل طراحی و معماری شده است. این مسجد یک نمونه عالی از سبک [[معماری اسلامی]] محسوب می شود و به طور کلی بزرگترین مسجد شهر کویت نیز به شمار می آید. وسعت این مکان در حدود 46000 متر مربع اعلام شده است که رگه های معماری ایرانی در آن دیده می شود.
    یکی از عجایب در کویت [[مسجد]] بزرگ این کشور است که به شکل بسیار مجلل طراحی و معماری شده است. این مسجد یک نمونه عالی از سبک معماری اسلامی محسوب می‌شود و به طور کلی بزرگترین مسجد شهر کویت نیز به شمار می‌آید. وسعت این مکان در حدود 46000 متر مربع اعلام شده است که رگه‌های معماری ایرانی در آن دیده می‌شود.  
    در ماه رمضان تعداد بسیار زیادی از [[مسلمان]] وارد این مسجد می شوند. نامی که برای این مسجد در نظر گرفته شده است مروارید شهر کویت است حقیقت این است که طراحی این مسجد تکرار نشده است.
    در ماه رمضان تعداد بسیار زیادی از مسلمان وارد این مسجد می‌شوند. نامی که برای این مسجد در نظر گرفته شده است مروارید شهر کویت است حقیقت این است که طراحی این مسجد تکرار نشده است.  


    '''برج های کویت'''
    '''برج‌های کویت'''


    برج های کویت از عجایب این کشور است که به نوعی توانسته در دل افراد فضایی بسیار شورانگیز ایجاد نماید. کشور کویت به مهد برج‌های زیبا مشهور است و در معماری و طراحی سرآمد این بخش به طور کلی سواحل نیلگون [[خلیج فارس]] نیز دیده می شود. سه برج زیبا با نماد انسان و تکنولوژی در کویت دیده می شود که توسط یک معمار مشهور دانمارکی طراحی شده است یکی از این برج ها دو گوی بر تن دارند که امروزه در این بخش یک رستوران گردان نیز ساخته و فعالیت می کند. به طور کلی دو برج در زمینه های آب و روشنایی نیز برای بازدید افراد فراهم شده است.
    برج‌های کویت از عجایب این کشور است که به نوعی توانسته در دل افراد فضایی بسیار شورانگیز ایجاد نماید. کشور کویت به مهد برج‌های زیبا مشهور است و در معماری و طراحی سرآمد این بخش به طور کلی سواحل نیلگون [[خلیج فارس]] نیز دیده می‌شود. سه برج زیبا با نماد انسان و تکنولوژی در کویت دیده می‌شود که توسط یک معمار مشهور دانمارکی طراحی شده است یکی از این برج‌ها دو گوی بر تن دارند که امروزه در این بخش یک رستوران گردان نیز ساخته و فعالیت می‌کند. به طور کلی دو برج در زمینه‌های آب و روشنایی نیز برای بازدید افراد فراهم شده است.  


    '''قصر و کاخ سیف کویت'''
    '''قصر و کاخ سیف کویت'''


    کاخ سیف مشهور به عنوان خانه خانواده سلطنتی جاذبه شگفت انگیزی برای گردشگران است. کاخ سیف یک نمایش فوق العاده از معماری اسلامی است که آن کاشی کاری منحصر به فرد خود را دارد. آثار هنری آن ذهن بازدیدکنندگان را مشغول می کند. بهترین ویژگی برج ساعت آن است که توسط کاشی های آبی شگفت آور ساخته شده است و سقف ها از طلای خالص پوشیده شده است. اگر چه کاخ سیف فقط به عنوان دادگاه در رویدادهای خاص و جشن ها استفاده می شود، اما هزاران نفر از بازدیدکنندگان به قصر سیف می روند تا جلوه های این ساختمان عالی را ببینند.<ref>آشنایی با کشور کویت + تصاویر - بیتوته
    کاخ سیف مشهور به عنوان خانه خانواده سلطنتی جاذبه شگفت‌انگیزی برای گردشگران است. کاخ سیف یک نمایش فوق‌العاده از معماری اسلامی است که آن کاشی‌کاری منحصر به فرد خود را دارد. آثار هنری آن ذهن بازدیدکنندگان را مشغول می‌کند. بهترین ویژگی برج ساعت آن است که توسط کاشی‌های آبی شگفت‌آور ساخته شده است و سقف‌ها از طلای خالص پوشیده شده است. اگر‌چه کاخ سیف فقط به عنوان دادگاه در رویدادهای خاص و جشن‌ها استفاده می‌شود، اما هزاران نفر از بازدیدکنندگان به قصر سیف می‌روند تا جلوه‌های این ساختمان عالی را ببینند<ref>آشنایی با کشور کویت + تصاویر - بیتوته
    www.beytoote.com › iran › pastime
    www.beytoote.com › iran › pastime
    </ref>
    </ref>.
    '''
     
    مرکز علمی کویت'''
    '''مرکز علمی کویت'''


    این مرکز علمی که برای اموزش کودکان ساخته شده است، میتواند ساعات خوشی ر برای کودکان و خانواده های آنها رقم بزند ، در این مرکز سینما ، یک مرکز بزرگ یاد گیری کودکان ، ویک لنج است که کودکان با آن به سواری میپردازند.<ref>آشنایی با کشور کویت + تصاویر - بیتوته
    این مرکز علمی که برای آموزش کودکان ساخته شده است، می‌تواند ساعات خوشی را برای کودکان و خانواده ‌های آنها رقم بزند، در این مرکز سینما، یک مرکز بزرگ یاد گیری کودکان، ویک لنج است که کودکان با آن به سواری میپردازند<ref>آشنایی با کشور کویت + تصاویر - بیتوته
    www.beytoote.com › iran › pastime
    www.beytoote.com › iran › pastime
    </ref>
    </ref>.


    '''موزه رجب طارق کویت'''
    '''موزه رجب طارق کویت'''


    این مجموعه شگفت انگیز که دارای اشیایی از اسلام قدیم، نسخ خطی کتابها، جواهرات، پارچه، سرامیک و … است، که در طی سالها جمع آوری شده است، این موزه یکی ازکامل ترین موزه ها درمورد تاریخ اسلام است.<ref>آشنایی با کشور کویت + تصاویر - بیتوته
    این مجموعه شگفت‌انگیز که دارای اشیایی از اسلام قدیم، نسخ خطی کتاب‌ها، جواهرات، پارچه، سرامیک و … است، که در طی سال‎ها جمع‌آوری شده است، این موزه یکی ازکامل‌ترین موزه‌ها درمورد تاریخ اسلام است<ref>آشنایی با کشور کویت + تصاویر - بیتوته
    www.beytoote.com › iran › pastime
    www.beytoote.com › iran › pastime
    </ref>
    </ref>.


    '''باغ وحش'''
    '''باغ وحش'''


    باغ وحش کویت یک باغ وحش استثنایی با انواع و اقسام گونه های نادر حیوانی است که تعداد حیوانات در این بخش به 1606 می رسد. در این باغ وحش انواع پرنده های کمیاب و حیوانات درنده دیده می‌شود و به طور کلی یک محیط بسیار امن برای آشنایی با کودکان نیز به شمار می آید. این منطقه برای نگهداری حیوان بسیار عالی است. بخش های فرهنگی این مکان دیدنی و جذاب است.
    باغ وحش کویت یک باغ وحش استثنایی با انواع و اقسام گونه‌های نادر حیوانی است که تعداد حیوانات در این بخش به 1606 می‌رسد. در این باغ وحش انواع پرنده‌های کمیاب و حیوانات درنده دیده می‌شود و به طور کلی یک محیط بسیار امن برای آشنایی با کودکان نیز به شمار می‌آید. این منطقه برای نگهداری حیوان بسیار عالی است. بخش‌های فرهنگی این مکان دیدنی و جذاب است.  


    '''پارک آکوا'''
    '''پارک آکوا'''


    پارک آکوا یکی از معروف ترین پارک های تفریحی در دنیا است که در مجاورت برج های کویت قرار گرفته است و وسعت بیش از 60 هزار متر مربع دارد. این پارک کوچک آبی به طور کلی محل مناسبی برای تفریح خانوادگی محسوب می شود و استخرهای مناسبی نیز برای شنا در آن دیده می شود این منطقه برای کودکان بسیار جذاب و دیدنی است.
    پارک آکوا یکی از معروف‌ترین پارک‌های تفریحی در دنیا است که در مجاورت برج‌های کویت قرار گرفته است و وسعت بیش از 60 هزار متر مربع دارد. این پارک کوچک آبی به طور کلی محل مناسبی برای تفریح خانوادگی محسوب می‌شود و استخرهای مناسبی نیز برای شنا در آن دیده می‌شود این منطقه برای کودکان بسیار جذاب و دیدنی است.  


    '''مرکز فرهنگی آمریکا'''
    '''مرکز فرهنگی آمریکا'''


    در سفر به کویت سری به مرکز فرهنگی [[آمریکا]] بزنید. در این مکان زیبا مجموعه ای از آثار هنری خاص و هنرمندانه از فرهنگ های مختلف دیده می شود. مهمترین جاذبه های این مکان بیمارستان های آن است. به طور کلی این مکان در ابتدا یک بیمارستان بوده و امروزه یک ساختمان رویایی بسیار زیبا محسوب می شود که تغییر کاربری دارد و معماری زیبای آن در ذهن ها نقش می بندد. این مکان دارای فضای بازی، سالن تئاتر و کتابخانه بزرگ است.
    در سفر به کویت سری به مرکز فرهنگی آمریکا بزنید. در این مکان زیبا مجموعه‌ای از آثار هنری خاص و هنرمندانه از فرهنگ‌های مختلف دیده می‌شود. مهمترین جاذبه‌های این مکان بیمارستان‌های آن است. به طور کلی این مکان در ابتدا یک بیمارستان بوده و امروزه یک ساختمان رویایی بسیار زیبا محسوب می‌شود که تغییر کاربری دارد و معماری زیبای آن در ذهن‌ها نقش می‌بندد. این مکان دارای فضای بازی، سالن تئاتر و کتابخانه بزرگ است.  


    '''موزه طارق رجب'''  
    '''موزه طارق رجب'''  


    یک کلکسیون شخصی با ارزش است که می تواند یکی از مکان های عجیب در کویت محسوب شود اینطور که ارزیابی ها نشان می‌دهد در این کلکسیون به طور کلی نقاشی ها و عکسبرداری های زیادی صورت می گیرد و موزه به دو بخش سرامیکی و فلزی تقسیم شده است. یک بخش نیز مربوط به آلات موسیقی و لباس های سنتی است بازدید از این منطقه بسیار دلچسب خواهد بود.
    یک کلکسیون شخصی با ارزش است که می‌تواند یکی از مکان‌های عجیب در کویت محسوب شود اینطور که ارزیابی‌ها نشان می‌دهد در این کلکسیون به طور کلی نقاشی‌ها و عکسبرداری‌های زیادی صورت نمی‌گیرد و موزه به دو بخش سرامیکی و فلزی تقسیم شده است. یک بخش نیز مربوط به آلات موسیقی و لباس‌های سنتی است بازدید از این منطقه بسیار دلچسب خواهد بود.  


    '''سیاره جادویی کویت'''
    '''سیاره جادویی کویت'''


    سیاره جادویی کویت یکی از بخش های مهم در این کشور محسوب می شود که در آن انواع اقسام تفریحات هیجان انگیز دیده می شود. سیاره جادویی بهترین مکان برای اسکیت و شنا محسوب می شود. هر یک از شهرهای کشور کویت دارای دیدنی های مخصوص به خود هستند به عنوان مثال بازدید از خانه آینه یک شاهکار بی نظیر در ذهن شما تداعی می کند.<ref>کویت ‌: اطلاعات کلی درباره کشور کویت | موسسه گوتوتی‌آر go2tr.com › kuwait</ref>
    سیاره جادویی کویت یکی از بخش‌های مهم در این کشور محسوب می‌شود که در آن انواع اقسام تفریحات هیجان انگیز دیده می‌شود. سیاره جادویی بهترین مکان برای اسکیت و شنا محسوب می‌شود. هر یک از شهرهای کشور کویت دارای دیدنی‌های مخصوص به خود هستند به عنوان مثال بازدید از خانه آینه یک شاهکار بی‌نظیر در ذهن شما تداعی می‌کند<ref>کویت ‌: اطلاعات کلی درباره کشور کویت | موسسه گوتوتی‌آر go2tr.com › kuwait</ref>.
     
    == تاریخ سیاسی کویت ==
     
    کویت مدت‌های مدیدی جزو ایران بوده و در سال دوازدهم هجری قمری در این ناحیه نبردی میان نیروهای [[خالد بن ولید]] (سردار اسلام) و قوای ساسانی روی داد که موجب شکست [[ساسانیان]] شد و کویت به قلمرو حکومت اسلامی ضمیمه گشت. پرتقالی‌ها در قرن شانزدهم تاسیساتی در آن به وجود آوردند. مدتی، [[عثمانی|عثمانی‌]]<nowiki/>ها بر آن حکومت می‌کردند و به مدت ۶۲ سال در سلطه [[بریتانیا|انگلستان]] بود و در سال ۱۹۶۱م عراق مدعی مالکیت کویت شد اما انگلستان مانع لشکرکشی عراق به این کشور شد و سرانجام در سال ۱۹۶۳ عراق کویت را به رسمیت شناخت و کویت به عضویت سازمان ملل درآمد.
     
    در سال ۱۹۷۳م در [[جنگ اعراب و اسرائیل]] در ناحیه سوئز در جنگ «یوم کیپور» کویتی‌ها شرکت کردند و برای مدتی در تحریم نفتی علیه غرب، کویت شرکت داشت. کویت در سال ۱۹۸۱م در [[جنگ ایران و عراق|جنگ عراق علیه ایران]]، کمک‌های زیادی به رژیم متجاوز عراق نمود.
     
    کویت در یازدهم مرداد ماه ۱۳۶۹ش، مطابق با اوت ۱۹۹۰م مورد تجاوز عراق واقع شد و عراق ضمن تصرف کویت، صدمات فراوان مالی و جانی به این کشور وارد نمود. [[سازمان ملل متحد|شورای امنیت سازمان ملل]] این تجاوز را محکوم کرد و کشورهای متحد (آمریکا، انگلستان، فرانسه، ایتالیا و...) برای حمایت از کویت به جنگ با عراق برخاسته و در ۲۷ دی ماه ۱۳۶۹ پس از ۱۶۷ روز که از اشغال کویت می‌گذشت نیروهای چند ملیتی که در خاک [[عربستان]] بسر می‌بردند به سرکردگی آمریکا، حملات موشکی و هواپیمائی خود را به شهرها و مناطق مسکونی، اقتصادی و تجاری عراق آغاز کردند و موفق شدند در تاریخ چهارشنبه هشتم اسفند ۱۳۶۹ش (مطابق با ۲۷ فوریه ۱۹۹۱م) عراق را مجبور به تخلیه کویت و قبول قطعنامه‌های شورای امنیت کنند.
     
    دلایل زیادی در دست است که آمریکا از اشغال کویت توسط عراق اطلاع داشته و در واقع این دامی بوده که برای عراق تدارک دیده است. کلودشسون نماینده حزب حاکم سوسیالیست در پارلمان اروپا طی مصاحبه‌ای با روزنامه لوکتیدین دو پاری چاپ پاریس اظهار داشت: آمریکائی‌ها به خوبی از مقاصد صدام حسین مبنی بر اشغال کویت آگاه بودند ولی هیچ اقدامی برای جلوگیری از آن بعمل نیاوردند. وی افزوده بود که جنگ خلیج فارس دامی از سوی آمریکا برای صدام حسین بوده است <ref>کویت - دانشنامه‌ی اسلامی
    wiki.ahlolbait.com › کویت</ref>.
     
    == کویت و میانجی‌گری در مسائل منطقه‌ای ==
     
    مفهوم میانجی‌گری از جمله مفاهیم سیاسی است که در زمینه حل و فصل اختلافات و منازعات افراد، گروه‌ها و کشورها مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. معنی لغوی واژه '''میانجی‌گری (Mediation)''' وساطت بین دو یا چند طرف است. از نظر اصطلاحی یکی از شیوه‌های سیاسی- دیپلماتیک حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلافات است که در آن طرف ثالث که معمولاً یک کشور، یک سازمان بین‌المللی و یا یک شخصیت معروف بین‌المللی است به منظور پایان دادن و یا کاهش مناقشه بین دو طرف درگیر اعم از دو کشور یا بین دولت مرکزی با گروه‌های مخالف آن مداخله می‌کند و به طور دوستانه موضوعات مورد مذاکره بین آنها را پیشنهاد می‌کند<ref>محمود واعظی، «مبانی نظری میانجیگری در مناقشات بین‌المللی»، فصلنامه دانشکده حقوق و علوم سیاسی، سال اول، شماره ۲، مهر ۱۳۸۴٫، ص ۱۹</ref>.
     
    در مجموع، میانجی‏‌گری هم از لحاظ میانجی و هم از لحاظ اصحاب دعوی امری اختیاری است. این ویژگی شامل تمامی اجزای این بنیان حقوقی می‌شود<ref>محمد صفدری، حقوق بین الملل عمومی، تهران، تهران، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۴۲، ج ۳،ص ۶۲۵</ref>.
     
    با توجه به مفهوم میانجی‌گری و آنچه در بررسی‌های یک سال گذشته از کویت دیده می‌شود اقدامات این کشور حرکتی در راستای تثبیت نقش میانجی‌گری در منطقه است. این کشور به عنوان یکی از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در تلاش است تا با بازی کردن نقش میانجی بی‌طرف بحران‌های منطقه را به نوعی حل و فصل نماید. ما در این نوشتار سعی داریم تا با بررسی توان‌مندی‌های کویت، اهداف و نتایج میانجی‌گری این کشور را بررسی نماییم<ref>کویت و میانجی‌گری در مسائل منطقه‌ای | اندیشکده راهبردی تبیین
    tabyincenter.ir › کویت-و-میانجی‌گر...</ref>.
     
    == احزاب سیاسی ==
     
    می‌توان گفت که در میان کشورهای عربی خلیج فارس، مردم کویت از آگاهی و رشد سیاسی و مذهبی بیشتری نسبت به سایر ملت‌ها برخوردارند. آزادی نسبی مطبوعات، گوناگونی آن ‌و وجود مجلس، در رشد ابن آگاهی مؤثر بوده‌اند. پس از آزادسازی کویت شش گروه سیاسی مخالفت دولت توانستند در انتخابات دور هفتم مجلس حضور پیدا کنند که از این شش گروه، چهار گروه را، گروه‌هایی با گرایشات اسلامی تشکیل می‌دادند.
     
    فعالیت احزاب سیاسی، هفت گروه سیاسی نه چندان منسجم، از [[سنی]]، [[شیعی]]، مدعیان مردم سالاری، آزاد‌منش و چپ‌گرا، در صحنه سیاسی کویت وجود دارند. به طور کلی احزاب و گروه‌های سیاسی علنی و پنهان به دو دسته اسلام‌گرایان است و لیبرال‌ها بین 10 تا 15 کرسی را در اختیار دارند.
     
    اسلامیون خواستار روشن شدن حدود معاملات بانکی و رعایت شئونات اسلامی در کشور و ادارات می‌باشند، در حالیکه لیبرال‌ها بازگشت به اسلام را تناقض آزادی فردی و انتخاب می‌دانند. احزاب و گروه‌های سیاسی موجود عبارتند از:
     
    '''الحرکة الدستوریة اسلامیة(جنبش مشروطة اسلامی) – میانه رو'''
     
    قبل از اشغال کویت توسط عراق این گروه تحت نام “جمعیه الصلاح الجتماع” به صورت یک پدیده اجتماعی و فرهنگی مشغول فعالیت بود. بعد از اشغال کویت به نام “ حرکه المربطون” تغییر نام داد و بعد از آزادی این کشور، به نام “الحرکة الدستوریة اسلامیه”، تغییر یافت. اعتقاد این گروه بر این است که در زیر سایه یک حکومت ملی اسلامی فراگیر، که همه گروه‌های مردم در آن مشارکت داشته باشند.
     
    این گروه اعتقاد به خشونت سیاسی نداشته و همچنین فکر ایجاد یک حکومت اسلامی نیز در سر ندارد. این جنبش به طور رسمی فعالیت خود را از روز 30/3/1991م بعد از آزادی کویت علنی کرد. شیخ جاسم مهلهل، رهبر جنبش و دکتر اسماعیل شطی، از اعضا مهم این جنبش می‌باشد که هم اکنون عضو مجلس ملی کویت است.
     
    '''المجتمع الاسلامی الشعبی (جمعیت اسلامی مردمی)'''
     
    این گروه در دوران اشغال کویت نقش اجتماعی برجسته‌ای را ایفا نمود. در رأس مسئولین و دست‌اندر‌کاران آن “احمد باقر” و “جاسم العون” قرار دارند، البته اعضای دیگر گروه به صورت محرمانه عضویت دارند و تا کنون رهبران اصلی و اعضای هیئت مؤسس آن شناخته نشده‌اند و اعتقاد به ایجاد حکومت اسلامی، از راه‌های شرعی و قانونی و اتخاذ شیوه خشونت در برگزاری حکومت اسلامی از جمله اصول آنان است.
     
    همچنین معتقدند که با اصلاح تک تک افراد، جامعه نیز اصلاح می‌گردد. گروه فوق با وراثت در حکومت، مخالف بوده و خواهان دور شدن افراد خاندان هیئت حاکمه، از پست‌های وزارت می‌باشد. و در مورد دادن شناسنامه به کویتی‌های بدون، بطور قاطع مخالف است.
     
    '''الائتلاف السلامی الوطنی (حزب مؤتلفه اسلامی ملی) – شیعه'''
     
    اکثر اعضای این گروه را کسانی تشکیل می‌دهند که از شرق عربستان، به این کشور مهاجرت نموده‌اند این گروه خواستار اجرای قانون اساسی سال 1962م بوده که در آن حقوق و آزادی مردم کویت رعایت می‌شود و تمام مردم در برابر قانون، از حقوق و آزادی مساوی برخوردار هستند.
     
    گروه فوق هر نوع ارتباط با کشورهای استعمارگر را رد می‌کند ولی ارتباط با سایر کشورها بویژه شیعیان جهان را تأئید و همچنین خواستار اعطای شناسنامه به کویتی‌های “بدون” برابر مقررات و ضوابط می‌باشد. همچنین نظرات خود را از طریق جراید داخلی اعلام می‌دارد و با گروه‌های دیگر در حمایت از قانون اساسی هم صدا می‌شود.
     
    التکتل النیابی (طرفداران نظام پارلمانی) لیبرال و طرفدار نظام حاکم
     
    این گروه که سه سال بعد از انحلال مجلس نمایندگان، با تبلیغات گسترده و وسیع در بین مردم، خواستار اعاده و تشکیل مجلس در کویت شد، دارای مشخصات ذیل می‌باشد:
     
    طیف وسیعی از جریانات سیاسی، دینی، مذهبی و قومی را دربر می‌گیرد.
     
    تشکیلات سازمانی نامشخص و ایدئولوژی و برنامه دینی نیز ندارد.
     
    دارای پایگاه مردمی نسبتاً وسیعی می‌باشد.
     
    از قانون اساسی سال 1962م حمایت می‌کند.
     
    از ارتباطات سیاسی با خارج از کویت امتناع می‌ورزد.
     
    دادن شناسنامه به کویتی‌های بدون (شناسنامه) را به شدت رد‌ می‌کند.
     
    به موروثی بودن حکومت اهمیت می‌دهد.
     
    احمد السعدون؛ پدر روحانی و رهبر این گروه می‌باشد.
     
    التجمع الدستوری (مجمع قانون اساسی) – طرفدار قانون اساسی و لیبرال
     
    مانند اغلب گروه‌های سیاسی، بعد از آزادی کویت در صحنه ظاهر گردید و به شدت خواستار لغو وراثت از حکومت شد و در حال حاضر، ایجاد حکومت مردمی را در سر دارد. این گروه صلاح نمی‌داند در مجلس ملی، اعضائی از خاندان حاکم، حضور داشته باشند. نظر آنها در مورد دادن شناسنامه به کویتی‌های “بدون” این است که؛ برای برقراری یک نظام دموراتیک و خالی از تبعیض باید به تمامی کویتی‌ها شناسنامه یکسان داده شود.
     
    المنبر الدیمقراطی الکویتی (تربیون دموکراتیک) چپ‌گرا
     
    این تربیون که عموم نیروهای سیاسی ملی و چپ‌گرا را در بر می‌گیرد، شامل بعضی از افراد سیاسی فعال جامعه نیز می‌باشند. در زمینه گردهمایی و ایجاد این تریبون، می‌توان از “جنبشملی گرایان عرب”نام برد که دهه پنجاه در کویت تأسیس گردیده و سهم بسزایی در این رابطه داشته است.
     
    این تریبون درسال 1992م اولین کنگره خود را تشکیل داد و نظرات خود را از طریق روزنامه “صوا الشعب”انتشار داد، که در حال حاضر از طریق مجله “ الطلیعه”، این عمل را انجام می‌دهد. گروه فوق فقط با احزاب دینی مخالفت می‌ورزد ولی با سایر گروه‌های سیاسی حول محورهای دموکراتیک و ملی، اشتراک نظر دارد. همچنین با تعدد احزاب سیاسی و دادن آزادی‌های فردی و ایجاد حکومت بر مبنای قانون موافق است<ref>نگاهی به تاریخچه و ساختار كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی
    icro.ir › ...
    </ref>.
     
    == وحدت شیعه وسنی در کویت ==
     
    [[مذهب شیعه|شیعیان]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] کویت، جدا از برخی رفتارهای موردی از سوی برخی جریان‌های افراطی تکفیری، تعامل خوبی با یکدیگر دارند و بدون تحریک یکدیگر و با آزادی به ترویج دیدگاه‌ها و عقاید خود مشغول‌اند. بسیاری از اهل‌سنت در مساجد یا حسینیه‌های شیعیان حضور می‌یابند و در مناسبت‌های مختلف، به ویژه در عزاداری‌های [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین (علیه السلام)]]، شرکت می‌کنند. در صحنه فعالیت‌های اجتماعی ـ سیاسی هم همکاری‌های خوبی بین جریان‌های شیعه و سنی وجود داشته است. همکاری اهل سنت هواخواه [[اخوان‌المسلمین|اخوان‌المسلمین]] با [[اسلام‌گرایی|اسلام‌گرایان]] شیعی، همراهی‌های نمایندگان شیعی مجلس با گروه‌ها و جریان‌های داخل مجلس، نمونه‌ای از این دست‌اند.
     
    با این حال، در کویت برخی تحرکات و اقدام‌ها در پی آن هستند که اختلاف‌ها و تنش‌های مذهبی را تشدید و منافع استعماری کشورهای غربی را محقق سازند. درایت حکومت کویت در جلوگیری و مقابله با هرگونه اختلافات سیاسی، اجتماعی و مذهبی قابل تقدیر است که باید مورد حمایت همه کشورهای منطقه باشد<ref>شیعیان در کویت - خبرآنلاین
    www.khabaronline.ir › news › شیعی...</ref>.
     
    == تشیع در کویت ==
     
    شیعیان کویت عمدتا از دیگر کشورها به این سرزمین آمده و در آن ساکن شده‌اند. عمده شیعیان کویت اصلیتی ایرانی، عراقی، عربستانی و بحرینی دارند. شیعیان ایرانی‌الاصل که در اصطلاح '''عجم کویتی''' نامیده می‌شوند عموما از سواحل جنوبی ایران و استان‌های بوشهر، فارس، خوزستان به این کشور آمده‌اند. اغلب شیعیان عراقی از مناطق جنوبی عراق، [[بصره]]، [[نجف]] و [[کربلا]] هستند.
    شیعیان [[عربستان]] از منطقه شرقیه و از احساء هستند. گروهی از شیعیان بحرینی نیز به کویت آمده‌اند که به بحارنه و قلالیف مشهورند. این مهاجرت‌ها به دلایل مختلف و از جمله بهبود اوضاع اقتصادی و کارهای تجاری صورت گرفته است<ref>میر رضوی و لفورکی، ۱۳۸۳: ۳۵۰</ref>.
     
    '''زمینه‌های پیدایش و تاثیر فرهنگ شیعه بر کشور کویت'''
     
    شیعیان تقریبا در همه جای کویت پراکنده‌اند. در بسیاری مناطق تفکیک آنان از اهل‌سنت دشوار است. حدود نیمی از جمعیت کویت، مهاجر و غیر کویتی و بدون تابعیت رسمی‌اند. نیمی از شیعیان نیز مهاجرند.
     
    عمده آن چه که امروزه شیعیان اصیل کویتی به شمار می‌روند از عربستان (حساوی‌ها)، بحرین (بحارنه) و ایران (عجم‌ها) به آن جا رفته‌اند و هم اکنون حدود ۵۴۰۰۰ ایرانی در کویت اقامت دارند (کویت، ۱۳۹۰: ۳۴). به طور کلی توزیع جمعیتی ساکنان کویت نشان می‌دهد که شیعیان به طور کلی خواهان اقامت در مناطق و محلات شیعه نشین هستند به طوری که در این مناطق اکثریت را تشکیل می‌دهند و از معروف‌ترین مناطق پرتراکم شیعیان تا قبل از پیدا شدن نفت منطقه شرق و بنید القار می‌باشد.
     
    بعد از فعالیت‌هایی که دولت برای استفاده از نفت و درآمدهای حاصل از آن به عمل آورد بیشتر شیعیان به مناطق جدیدی چون؛ قادسیه، منصوریه، دعیه، دسمه، رمیثیه، سالمیه، حولی و جابریه منتقل شدند. مشخصه این مناطق گسترش مساجد مختص شیعیان و حسینیه‌ها است، به طوری که تعداد مساجد شیعیان به بیش از ۲۸ مسجد و ۶۰ حسینیه می‌رسد. باید توجه داشت حسینیه برای شیعیان اهمیت و ارزش زیادی دارد چرا که این مکان شبیه یک باشگاه اجتماعی، مدرسه و کتابخانه است که از آن برای احیای مناسبت‌های مذهبی مثل خاطره روز عاشورا در ماه محرم استفاده می‌شود، همچنین حسینیه نقش مهمی در جنبش‌های سیاسی و فرهنگی مثل آنچه که در سال ۱۹۳۸ در کویت اتفاق افتاد و شیعیان اجتماعات اعتراض‌آمیزی را علیه مجلس قانون‌گذاری در داخل حسینیه برگزار کردند، دارد.
     
    علاوه بر آن حسینیه نقش مهمی در اجتماع شیعیان در سازمان‌های سیاسی دارد، همان گونه که از آغاز دهه ۵۰ در بحرین اتفاق افتاد و حسینیه به عنوان مرکز آغاز حرکت راه‌پیمایی و تحریک بسیج مخالفان سیاسی در برابر حکومت بود (المدیرس، ۱۹۹۹: ۹ – ۸). با این اوصاف باید اذعان نمود که فرهنگ کویت ریشه در فرهنگ عربی و اسلامی‌ دارد. در عین حال این کشور تاثیرات زیادی را هم از فرهنگ ایرانی پذیرفته است.
     
    از یک سو قبل از اسلام این کشور جزیی از خاک ایران بوده و در هنگام شکل‌گیری به حالت امروزین هم بسیاری از خانواده‌های ایرانی در این کشور ساکن بوده‌اند (مانند خانواده بهبهانی). سنت‌های عربی و به خصوص آداب اسلامی، فرهنگ و هویت ساکنین کویت را به شدت تحت تاثیر قرار داده و بسیاری از اعیاد و رسوم آنها برگرفته از همین سنت‌های اسلامی است که از دیرباز در این کشور اجرا شده‌اند. از جمله این اعیاد می‌توان به جشن رمضان و عید قربان اشاره نمود<ref>بررسی نقش و جایگاه فرهنگی شیعیان در کشور کویت – الشیعه
    farsi.al-shia.org › بررسی-نقش-و-جای...</ref>.
     
    == جایگاه مسجد و حسینه و دیوانیه ==
     
    وجود بیش از 30 مسجد حسینیه رسمی (و ده‌ها حسینیه غیر‌رسمی دیگر) و صدها دیوانیه، بستر مناسبی برای فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی فراهم کرده است و حضور مردم در این اماکن نیز فراوان و گسترده است. '''دیوانیه، سالنی بزرگ جهت پذیرایی و استقبال از میهمانان است''' که در منازل بسیاری از کویتی‌ها وجود دارد.
     
    علاقه کویتی‌ها به شب‌نشینی و دورهم‌نشینی از سویی و وجود دیوانیه‌ها از سوی دیگر، نقش ویژه و متمایزی برای دیوانیه‌ها رقم زده که در بسیاری از مناسبات کشور کویت، اعم از مناسبات فرهنگی، سیاسی، تبلیغی و اجتماعی، نقش ایفا می‌کند. در برخی از دیوانیه‌های شیعیان کویت، به صورت ثابت و مستمر در طول سال، جلسات مذهبی و ذکر مصائب و معارف اهل‌بیت برگزار می‌شود. بعضی از دیوانیه‌ها مخصوص دانشگاهیان است و جایگاه و اهمیت بیشتری دارند<ref>شیعیان در کویت - خبرآنلاین
    www.khabaronline.ir › news › شیعی...</ref>.
     
    == حسینیه‌های معروف کویت ==
    # حسینیه جعفریه (تأسیس 1825م.)/
    # حسینیه سید عمران (سال تأسیس 1839 م.)
    # حسینیه معرفی (سال تأسیس 1905 م.)
    # حسینیه آل یاسین (سال تأسیس )
    # حسینیه الجدیده یا حسینیه خزعلیه (سال تأسیس 1913 م.)1909 م.)
    # حسینیه کاظمین (البکای) (سال تأسیس 1915 م.)
    # حسینیه احمد عاشور (سال تأسیس 1924 م.)
    # حسینیه اشکنانی‌ها
    # حسینیه ملازهره ظاهر (مخصوص خانم‌ها)
    # حسینیه ملازهره ظاهر (مخصوص خانم‌ها)<ref>حسینیه های کویت
    # hawzah.net › Magazine › View › حس...</ref>.
     
    == فرقه‌های شیعه در کویت ==
     
    # '''شیخیه''': نسبتش به شیخ احمد بن زیدالدین احسایی می‌رسد که دیدگاه خاصی در مورد [[اهل بیت|اهل‌بیت]] دارد، آنها معتقدند که خدا اهل‌بیت را مورد فیض قرار داده و به آنها اجازه داده که روزیِ مردم را توزیع کنند، اما امروزه این اعتقاد دیگر رایج نیست. در دوره اخیر میرزا حسن احقاقی رهبری این گروه را بر عهده داشت و به اعتبار او، به آنها جماعت میرزا اطلاق می‌شود. مرکز تجمع این گروه مسجد امام صادق (علیه‌السلام) در مرکز پایتخت است که در تیرماه ۱۳۹۴ ش. انفجاری تروریستی در آن رخ داد<ref>مشرق نیوز</ref>. بیشترین مقلدان شیعه آنها کسانی هستند که از احساء به کویت مهاجرت کرده‌اند و معروف‌ترین خانواده‌های این جماعت؛ أریش، خریبط، الشواف، والوزان هستند. جماعت میرزا و رهبری مذهبی آن به دلیل اتخاذ مواضع بی‌طرفانه در قبال رویداد‌های سیاسی منطقه‌ای و بین‌المللی مورد انتقاد دیگر مدارس شیعه کویت قرار گرفته است.
    # '''اخباریه''': آنها بحرینی و از مقلدان میرزا ابراهیم جمال‌الدین هستند که پیشوای شیعیان بحرینی به شمار می‌رود. مهم‌ترین خانواده‌های وابسته به این جماعت خانواده‌های؛ قلاف، خیاط، مکی، جمعه، حاجی حامد می‌باشند.
    # '''أصولیه''': این مکتب معتقد است که حدیث نبوی باید موضوع مطالعه و بررسی باشد و نباید بر آن ایراد واشکال گرفت، این مکتب علاوه بر شیعیان کویت در بین شیعیان [[عراق]]، ایران و لبنان نیز رواج دارد.
    # '''خوئیه''': که بقیه شیعیان کویتی ایرانی تبار را شامل می‌شود. آنها از [[سید ابوالقاسم خوئی|سید ابوالقاسم خویی]] که در [[نجف]] زندگی می‌کرد [[تقلید]] می‌کنند. مساجد زین‌العابدین، مقامس و نقی از مراکز تجمع این گروه در کویت به شمار می‌رود. مهم‌ترین خانواده‌های منتسب به این جماعت خانواده‌های؛ موسوی، قبازر، دشتی، اشکانی، بهمن، بهبهانی، و معرفی هستند<ref>المدیرس، ۱۹۹۹: ۸ – ۷</ref>.
     
    == حوزه علمیه ==
     
    فعالیت حوزه‌های علمیه کویت بسیار کمتر از حد انتظار و نیاز و محدود به یک حوزه علمیه فعال (با حضور 30 طلبه تمام وقت و چند دوره اعداد المبلغین با 4 یا 5 ساعت کلاس در هفته) و برخی دوره‌های فرهنگی کوتاه مدت یک یا دو هفته‌ای می‌شود. برخی شخصیت‌های حوزوی هم به صورت پراکنده به فعالیت‌های موردی در این زمینه می‌پردازند.
     
    بدیهی است این حجم از فعالیت به هیچ وجه نمی‌تواند پاسخگوی نیاز جامعه امروز و فردای [[مذهب شیعه|شیعیان]] بوده و عدم توجه و ساماندهی و هدایت امر می‌تواند نتایج ناگواری را به همراه داشته باشد. در سال‌های اخیر، حضور طلاب کویتی در کشورهای دیگر، مثل [[ایران]] و [[عراق]]، کمرنگ تر از قبل شده است. پیش از این ما در حوزه‌های علمیه نجف اشرف وپس از محدودیت‌های سیاسی آن در دوران صدام، این [[حوزه علمیه قم]] بود که پذیرای تعداد قابل توجهی از طلاب کویتی بود که متاسفانه رو به کاهش گزارده است. و بدون تردید کاهش اندیشمندان روحانی کویت در این کشور می‌تواند تأثیر سوئی را بر آینده شیعیان این کشور داشته باشد<ref>شیعیان در کویت - خبرآنلاین
    www.khabaronline.ir › news › شیعی...</ref>.
     
    == تحصیلات در کویت ==
     
    کویتی‌ها اصولاً اهمیت چندانی برای تحصیل فرزندانشان قائل نیستند؛ البته در طبقات مختلف متفاوت است، که از این لحاظ به سه دسته تقسیم می‌شوند:
     
    '''دسته اول'''
     
    خانواده‌هایی هستند که ازنظر تحصیلان درسطح بالایی قرار دارند و بیشتر فارغ‌التحصیلان خارج از کشورند و در سطح بالای فرهنگی قرار دارند. این افراد به تحصیلات فرزندانشان اهمیت می‌دهند و دختران و پسران در این خانواده‌ها به یک نسبت از امکانات تحصیلی برخوردار هستند.
     
    '''دسته دوم'''
     
    گروهی هستند که اصلیتشان از عربستان و ایران است، در میان این طبقه هم تحصیلات اهمیت دارد اما، تحصیل فرزندان دختر در این خانواده‌ها اهمیت چندانی ندارند و معمولاً میزان ترک تحصیل دختران و ازدواج آنها در این طبقه اجتماعی بالاست.
     
    '''دسته سوم'''
     
    <big>بدون تحصیلات</big> هستند. این گروه از مردم کویت، ‌به تحصیل اهمیتی نمی‌دهند و بیشتر دختر بچه‌هایی که به مدرسه نمی‌روند و در سنین پایین ازدواج می‌کنند از میان این طبقه می‌باشند، که فرزندان این گروه معمولاً به چوپانی روی می‌آورند. در کویت مانند سایر کشورها فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها وضعیت چندان مناسبی ازنظر شغلی ندارند. برطبق آماردولت تا سال 2000م. ازمیان حدود 200000 فارغ‌التحصیل از دانشگاه این کشور، فقط برای حدود 10000 نفرشان شغل موجود می‌باشد. و 190000نفر بقیه لاجرم بیکار می‌مانند<ref>نگاهی به تاریخچه و ساختار كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی icro.ir › ...</ref>.
     
    == تحصیلات جمعیت کویت ==
     
    کویت بالاترین میزان باسوادی را در میان کشورهای عربی دارد و نظام تحصیلی آن به 4 بخش تقسیم می‌شود:
    * مهدکودک و پیش دبستانی (2 سال)، ابتدایی (5 سال)؛
    * دوره متوسطه اولیه (4 سال)؛
    * دوره متوسط ثانویه (3 سال).
    * لازم به ذکر است از 4 تا 16 سالگی یعنی تا بخش متوسطه، تحصیلات برای تمامی افراد اجباری است و همچنین تمامی دوره‌های تحصیلی که شامل دوره آموزش عالی نیز می‌شود برای تبعه‌های کویت رایگان می‌باشد. خارجی‌هایی که برای کار به کوی می‌روند بعضا تمایل دارند در دانشگاه‌های کویت نیز تحصیل کنند تا میزان درآمد بیشتری داشته باشند و میزان شهریه‌ای که باید پرداخت کنند با توجه به رشته تحصیلی و مقطع آنها (کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری) متفاوت است و بین 100KWD (دینار کویت) تا 300KWD (دینار کویت) یعنی بین 330$ تا 995$ (دلار آمریکا) می‌باشد.
    تنها دانشگاه کویت که رنکینگ زیر 1000 در QS دارد دانشگاه کویت است که از نظر طبقه بندی QS رنکینگ 801 دارد ولی به عقیده U. S. News & World Report Ranking رتبه آن در سال 2020 در واقع 1082 بوده است. از دیگر دانشگاه‌های این کشور می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:
     
    دانشگاه علوم و تکنولوژی خلیج فارس (Gulf University for Science and Technology)؛
     
    کالج استرالیایی کویت (Australlian College og Kuwait)؛
     
    دانشگاه آمریکایی کویت (American University of Kuwait)؛
     
    مدرسه مدیریت کویت (Maastricht School of management Kuwait)<ref>جمعیت کویت - سفیران سروش سعادت
    emigrationplus.com › جمعیت-کویت</ref>.
     
    == نظام آموزشی ==
     
    در سال 1965 نظام آموزشی اجباری بین مقطع‌های سنی 6 تا 14 سال در کویت برقرار شده ‏است. تحصیلات در کویت به زبان عربی است و در تمام مراحل رایگان می‌باشد. ‏
     
    آموزش و پرورش در کویت به بخش‌های اساسی زیر تقسیم می‌شود: ‏
     
    الف) مهد کودک به مدت دو سال کودکان از سن 4 و 5 سال را برای ورود به مقطع ابتدایی در سن 6 ‏سالگی آماده می‌کند. ‏
     
    ب) آموزش عمومی‌ شامل: ‏
     
    ‏
    # مرحله ابتدایی
    # مرحله متوسطه‏
    # ‏مرحله دبیرستان‏
     
    ‏ مدت تحصیل هر یک از مراحل 4 سال می‌باشد. ‏
     
    ج) آموزش کیفی که موارد زیر را دربر می‌گیرد: ‏
     
    ‏
    # آموزشگاه دینی: دو مرحله متوسطه و دبیرستان را شامل می‌شود. فارغ‌التحصیلان می‌توانند به ‏دانشکده الهیات (شریعت، حقوق، ادبیات، امور تربیتی)، بازرگانی، تکنولوژی ودانشکده مطالعات تجارتی ‏راه یابند. این آموزشگاه بورسیه خارجی از 40 کشور اسلامی قاره‌های [[آسیا]]، [[آفریقا]] و [[اروپا]] را نیز می‌‏پذیرد. فارغ‌التحصیلان کویتی در دانشکده‌های نظامی و پلیس نیز می‌توانند ادامه تحصیل دهند. ‏
    # ‏مدارس ویژه معلولان که مراحل سه‌گانه آموزشی را دربر می‌گیرد. ‏
    # ‏آموزش بزرگسالان و مبارزه با بی‌سوادی که مرحله مبارزه با بی‌سوادی و دو مرحله متوسطه و ‏دبیرستان را شامل می‌شود.
    در سال 1960 هیأتی برای مطالعه و اجرای طرح تأسیس دانشگاه کویت تشکیل شد که با اقدامات و ‏تلاش‌های این هیأت، دانشگاه کویت در 1966 افتتاح گردید. دانشکده‌های این دانشگاه عبارتند از: ‏
     
    ‏
    # دانشکده حقوق و شریعت اسلامی
    # دانشکده بازرگانی، اقتصاد و علوم سیاسی
    # دانشکده علوم
    # ‏‏دانشکده ادبیات
    # دانشکده بهیاری‏
    # دانشکده فنی و نفت‏
    # دانشکده پزشکی و پیراپزشکی‏
     
    در کشور کویت تعداد 554 مدرسه دولتی و 98 مدرسه خصوصی شامل 65 مدرسه عربی 33 مدرسه ‏خارجی وجود دارد. مدرسه ایرانی یکی از مدارس خارجی محسوب می‌شود که توضیح آن به تفصیل ‏خواهد آمد. ‏
     
    تعداد دانشجویان دانشگاه‌های کویت 14993 نفر که 13682 نفر کویتی و 1311 نفر غیرکویتی هستند. ‏اعضای هیأت علمی دانشگاه792 نفر که 389 نفر کویتی و 403 نفر غیرکویتی می‌باشند<ref>نگاهی به ایرانیان مقیم كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی
    icro.ir › ...
    </ref>.
     
    == علل تنوع فرهنگی و دلایل تأثیر‌گذار بر فرهنگ در کویت ==
     
    تسلط انگلستان در گذشته بر این سرزمین و وارد نمودن ریشه‌هایی از فرهنگ کشورهای دیگر به این کشور.
    # مهاجرت گروه‌های زیادی از ایرانیان با فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی- شیعی.
    # هجوم نیروی کار مهاجر از هندوستان که [[آیین هندو]] داشته و سعی آنان در اشاعه فرهنگ خود در این سرزمین با اشکال مختلف از جمله: رفتار‌های اجتماعی، برنامه‌های هنری، چاپ کتاب، روزنامه، اشاعه جادوگری مواجه بوده است.
    # پیدایش نفت و ثروت‌های آن که باعث ایجاد نوعی نظام سرمایه‌داری و فرهنگ رفاه طلبی در بین مردم کویت شده است.
    # پیدایش و گسترش گروه‌های اسلامی و ملی‌گرا که در فرهنگ اجتماعی- مذهبی مردم کویت تاثیر بجا نهاده است.
    # برنامه‌ریزی دول استکباری که کوشش فراوانی در جهت تغییر فرهنگ اجتماعی مردم کویت داشته و دارند.
    # دستگاه‌های تبلیغاتی، رسانه‌های گروهی، وسایل ارتباط جمعی از جمله وجود ماهواره‌های غربی، آسیایی و … امکان دسترسی مستقیم به شبکه جهانی اینترنت نیز ازجمله علل تأثیر‌گذار بر فرهنگ مردم کویت می‌باشد<ref>بررسی نقش و جایگاه فرهنگی شیعیان در کشور کویت – الشیعه
    # farsi.al-shia.org › بررسی-نقش-و-جای...</ref>.
     
    == رسانه‌های عمومی ==
     
    <big>روزنامه‌‌ها</big>
     
    '''الرأی العام'''
     
    این روزنامه به زبان عربی در 16 صفحه به چاپ می‌رسد. “ الرأی العام” تا حدود زیادی منعکس‌کننده نظرات دولت است و در افکار عمومی، نسبتاً تأثیر دارد. در سال 1994 م به خاطر اختلاف نظر صاحبان سهام آن، در مورد پاره‌ای از مسائل حقوقی، صنفی، مالی و فنی این روزنامه دستخوش مشکلاتی شد و در نتیجه انتشار آن موقتاً تعطیل شد. اما پس از چندی در دو نسخه مستقل و با همان نام منتشر شد.
     
    '''السیاسه'''
     
    انتشار این روزنامه از تاریخ 3/6/1965 م به زبان عربی آغاز شده که تیراژ آن 70 هزار نسخه در روز بوده و دارای دفاتر نمایندگی دائمی در عمان، اردن، ریاض و قاهره می‌باشد که نسخه‌های آن نیز به اغلب کشورهای عربی ارسال می‌گردد. مدیر این روزنامه “ احمدجارالله” و سردبیران آن “ سلیمان عبدالعزیز” و “قاسم افیونی” هستند.
     
    '''الانباء'''
     
    این روزنامه با تیراژ 65 هزار نسخه در روز، به زبان عربی چاپ و منتشر می‌شود که تا حدودی منعکس کننده نظرات مقامات رسمی کشور بوده و نفوذ دولت در آن زیاد است. این روزنامه نسبتاً در افکار عمومی تأثیر دارد و مدیر آن “فیصل المزروق” می‌باشد.
     
    '''القبس'''
     
    این روزنامه با تیراژی حدود 70هزار نسخه ازسوی مؤسسه مطبوعاتی القبس، به زبان عربی منتشر می‌شود. علاوه بر کشورهای عربی، در برخی از کشورهای اروپایی نیز توزیع می‌گردد. این روزنامه از جراید خبرساز کویت بوده و بخاطر تماس با مدیران ادارات و ارگان‌های دولتی، اخبار محلی را نیز منتشر می‌کند و از نفوذ خوبی در افکار عمومی برخوردار است. مدیر این روزنامه “عبدالعزیز صفر” می‌باشد و سردبیران آن “جاسم احمد” و “رؤف شحوری”هستند.
     
    '''کویت تایمز'''
     
    با تیراژی حدود 7000 نسخه در روز، به زبان انگلیسی منتشر می‌شود که مورد استفاده اکثر خارجیان مقیم کویت قرار می‌گیرد. اخبار این روزنامه معمولاً رسمی است. مدیر آن “احمدجارالله” و سردبیر آن “یوسف علیان” می‌باشد.
     
    '''عرب تایمز'''
     
    با 6000 نسخه در روز دومین روزنامه انگلیسی زبان کویت است. این نشریه سابقاً به صورت هفتگی چاپ می‌شد و در حال حاضر “ عبدالعزیز مساعیه” مدیریت آن را به عهده دارد.
     
    '''الوطن'''
     
    با تیراژ 65 تا 75 هزار نسخه در روز، به زبان عربی منتشر می‌شود. این روزنامه بصورت شرکت سهامی اداره می‌شود که تحلیل‌گران مختلف، استادان دانشگاه، برخی نمایندگان مجلس و کارمندان عالی‌رتبه دولت، به مناسبت‌های گوناگون، در این روزنامه مقاله می‌نویسند. مدیریت این روزنامه را خلیفه علی الخلیفه الصباح از شخصیت‌های خاندان حاکم و معاون وی ولید جاسم الجاسم برعهده دارند. این نشریه نسبت به دیگر روزنامه‌ها از استقلال نسبی برخوردار است و مورد توجه افکار عمومی به ویژه دانشجویان و روشنفکران قرار دارد.
     
    دیگر نشریات عبارتند: طلیعه، اخواء الکویت، الکویت، رساله، النهضه، صوت الخلیج و المجتمع<ref>نگاهی به تاریخچه و ساختار كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی icro.ir › ...</ref>.
     
    ‏‏'''رادیو و تلویزیون'''
     
    رادیو کویت از سال 1951 فعالیت خود را آغاز نمود و قبل از اشغال این کشور از سوی رژیم عراق ‏با 4 فرستنده برنامه‌های خود را به زبان‌های عربی، انگلیسی، فرانسه و فارسی پخش می‌کرده که پس ‏از آزادی کویت پخش برنامه‌های فارسی قطع شد و لیکن هم اکنون این بخش نیز مشغول فعالیت می‌‏باشد. ‏
     
    پیش از نوامبر 1961 یکی از تجار کویت صاحب امتیاز تلویزیون این کشور بود؛ ولی از آن زمان به ‏بعد تلویزیون در اختیار دولت قرار گرفت. تلویزیون کویت با استفاده از ماهواره ای که بر فراز ‏اقیانوس هند قرار دارد بسیاری از برنامه‌های جهانی از جمله سفرهای فضایی و مسابقات ورزشی ‏بین المللی را مستقیما پخش می‌کند. در کویت فرستنده رادیویی یا تلویزیونی خصوصی وجود ندارد. ‏در حال حاضر تلویزیون کویت با 3 کانال(عربی، انگلیسی، گزارش‌های ورزشی) فعالیت می‌کند. ‏کادر رادیو تلویزیون بر خلاف کادر مطبوعات تقریبا صد در صد کویتی است در حالیکه کادر ‏مطبوعات نسبت کویتی‌ها و غیرکویتی‌ها تقریبا مساوی است که اشراف و اعمال نظر با کویتی‌هاست. ‏
    '''خبرگزاری‌ها و شبکه خارجی'''
     
    کویت دارای یک سازمان خبری به نام '''سازمان خبرگزاری کویت''' بوده که نام اختصاری آن <big>کونا</big> می‌باشد. این خبرگزاری در سال 1976 م تأسیس گردیده و تا قبل از اشغال کویت دارای 25 نمایندگی در سراسر جهان بود، که این رقم در حال حاضر کاهش یافته است. “کونا”‌ از بودجه قابل توجهی بهره‌مند است و دومین خبرگزاری معتبر و مهم پس از خبرگزاری مصر در منطقه عربی خاورمیانه و خلیج فارس است.
     
    خبرگزاری‌هایی که در کویت نمایندگی دارند عبارتند از:
     
    خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا)، عربستان، قطر، بحرین، روسیه، رویترز (انگلیس)، عراق، لیبی، سوریه و....
     
    شبکه‌ها‌ی تلویزیونی نیز هستند که در این کشور فعالیت می‌کنند که عبارتند از:
    واحد مرکزی خبر (جمهوری اسلامی ایران)، شبکه دبی، ابوظبی، الجزیره، العربیه، سی ان ان، بی بی سی، العالم، المنار، سی ان بی سی (آمریکا)، چین، الاخباریه (عربستان) و...<ref>نگاهی به تاریخچه و ساختار كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی
    icro.ir › ...
    </ref>.
     
    == جمعیت ایرانی و شرکت‌های ایرانی در کویت ==
     
    جمعیت ایرانی زیادی در کشور کویت مشغول به ثبت شرکت هستند و بیشترین بخش‌هایی که دیده می‌شود در زمینه مواد غذایی و بهداشتی است که به طوری‌که وارد روال‌های تجاری و اقتصادی شده است و ایرانیان زیادی در کشور کویت مشغول به فعالیت‌های تجاری هستند. نرخ مالیات شرکت در کشور کویت در ابتدا 15 درصد بوده است که در بالاترین وضعیت خود به 55 درصد رسیده است. <br>
    نرخ مالیات بر درآمد شخصی در کشور کویت 0. 00 درصد اعلام شده است. وضعیت برای نرخ تأمین اجتماعی در کشور کویت نیز در حدود 22 درصد اعلام شده است اینطور که شواهد نشان می‌دهد نرخ تأمین اجتماعی برای کارکنان در کشور کویت نیز در حدود 5 الی 10 درصد اعلام شده است شایان ذکر است که نرخ امنیت اجتماعی برای شرکت در ابتدا در حدود 10. 50 درصد بوده است که امروزه به 11. 50 درصد رسیده است که رقم قابل توجهی است. <br>
    سیستم‌های مالیاتی در کشور کویت در سال‌های اخیر تغییرات زیادی داشته‌اند و ارزش‌های فعلی در این کشور نیز بر اساس رویدادهای جدید دسته‌بندی شده‌اند اینطور که ارزیابی‌ها نشان می‌دهد جمعیت ایرانی که وارد کشور کویت شده است 23 درصد بیشتر از ده سال گذشته هستند مشخص است که پیش‌بینی‌های مالی در زمینه نرخ ارزش‌های فعلی به طور جدی دنبال می‌شود اینطور که شواهد نشان می‌دهد وضعیت ثبت شرکت در کشور کویت از نظر مالیاتی به صورت کنترل شده پیش می‌رود و دولت در این کشور ثابت قدم است<ref>کویت ‌: اطلاعات کلی درباره کشور کویت | موسسه گوتوتی‌آر
    go2tr.com › kuwait
    </ref>.
     
    == پانویس ==
    {{پانویس}}


    =پانویس=
    {{کشورهای جهان}}


    [[رده:جهان اسلام]]
    [[رده:کشورها]]
    [[رده:کشورهای اسلامی]]
    [[رده:کشورهای اسلامی]]
    [[رده:کشورهای اسلامی خاورمیانه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۳

    کویت
    Kovait.jpg
    نام رایجکویت
    نام کاملکُویت
    پایتختشهرکویت
    تعداد جمعیت۳. ۳۹۹. ۶۳۷
    دین
    زبانعربی

    کُویت با نام رسمی دولت کویت، کشوری است در غرب آسیا. کویت با کشورهای عراق و عربستان سعودی دارای مرزهای خاکی و با ایران از راه خلیج فارس دارای مرزهای آبی است. پایتخت آن، شهر کویت می‌باشد. زبان رسمی این کشور عربی و واحد پول آن دینار کویت است. جزو کشورهای کوچک طبقه‌بندی می‌شود که طبق آخرین سرشماری، ۳٬۳۹۹٬۶۳۷ نفر جمعیت دارد و حدود ۳۵% آنها شیعه هستند. کویت در سال ۱۹۶۲م به استقلال رسید و از همان سال تا کنون، خاندان آل صباح بر آن حکومت می‌کنند. کویت یکی از چهار شیخ‌نشین‌های حاشیه جنوبی خلیج فارس و از کشورهای اسلامی است. کشوری کوچک کـه صاحب با ارزش ترین پول جهان اسـت. از قدیم هر کجا کـه آسانی بوده مثال کویت اسـت را می‌زدند.

    تاریخچه

    ساکنان اولیه کویت جماعتی از طوایف عتبی ساکن عربستان مرکزی بوده‌اند. در گذشته کویت محلی شبیه به اقامت‌گاه‌های معمولی عرب بوده است که به وسیله قلعه کوچکی از آن مدافعه و حفاظت می‌شده است. بعدا این محل به سرعت رو به آبادی و اهمیت نهاد و اعراب قبلی ساکن آن جا به وسیله عقد اتحادی با قبایل و طوایف مجاور موقعیت خود را بر علیه تجاوزات طایفه خالد که در آن زمان در شمال شرقی ساحل عربستان قدرت و نفوذ داشتند مستحکم ساختند.

    تاریخ بنای کویت به شیخ برّاک بن غریر آل‌حمید، شیخ قبیلهٔ بنی خالد و حاکم امارت احساء می‌رسد که در اواخر سال ۱۱۱۰ هجری قلعه‌ای را با نام کوت برای ذخیرهٔ آذوقه و همچنین انبار کردن اسلحه بنا کرد که بعدها نام کویت از آن گرفته شد و سپس این شهر در عهد شیخ سعدون بن محمد آل‌حمید به خاندان آل صباح بخشیده می‌شود[۱]. بازرگانی کویت در قدیم بیشتر بدست ایرانیان به ویژه مردم فارس و خوزستان انجام می‌شد. در آغاز رشد شهر، چند صد خانوار بهبهانی نیز از هر صنف در این بندر ساکن شدند[۲].

    جغرافیا

    کویت دشت وسیع شنی است که در خلال آن گاهی تپه‌های کم ارتفاع وجود دارد. بیشترین ارتفاع این تپه‌ها سی‌صد متر است.

    ناحیه شمالی کشور با تپه‌ای که به صورت پراکنده در آن وجود دارد، متمایز می‌شود. این تپه‌ها با نزدیک شدن به ساحل، شکل زنجیره‌ای متصل در طول ساحل شمالی به خود می‌گیرد که نام «جان الزور» بر آن اطلاق می‌شود. ارتفاع این تپه‌های زنجیره‌ای شکل به حدود ۱۴۵ متر می‌رسد و به بیابان «ام الرمم» ختم می‌شود. در اطراف کویت جزیره‌هایی وجود دارد که جزیره بوبیان از همه بزرکتر است. در شمال جزیره وربه قرار دارد و در مدخل جون الکویت جزیره فیلیکه قرار دارد.

    کویت به دلیل قرار گرفتن در نهایی‌ترین نقطه شمال غربی خلیج فارس و همسایگی با سه کشور ایران، عربستان و عراق اهمیت استراتژیکی دارد بویژه این که در کنار راه باریک دریایی خور عبدالله و خور موسی واقع شده است. وجود منابع معدنی و عظیم نفتی و کشف ذخایر گاز طبیعی در کویت نیز از دیگر ویژگی‌های این کشور است. سواحل و بنادر کویت نهایی‌ترین بنادر خلیج فارس هستند که با توجه به منابع عظیم نفت در این کشور اهمیت ویژه آن بیشتر می‌شود[۳].

    اقتصاد کویت

    • تولید ناخالص داخلی در این کشور ۱/۱۳۰ میلیارد دلار است. دو میلیون و ۹۳ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. ۸۰ درصد نیروی کار این کشور غیر کویتی هستند.
    • نرخ بیکاری در کویت ۲/۲ درصد است. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم در آن پنج درصد بود.
    • صنایع این کشور شامل نفت، محصولات پتروشیمی، سیمان، کشتی‌سازی و تعمیرات آن و تبدیل آب شور به آب آشامیدنی است.
    • محصولات صادراتی این کشور شامل نفت و محصولات فرآوری شده آن و کود است که به کشورهای ژاپن، کره جنوبی، تایوان، سنگاپور، آمریکا، هلند و چین صادر می‌شود.
    • محصولات وارداتی آن شامل مواد غذایی، مصالح ساختمانی، وسایل نقلیه و البسه است که از کشورهای آمریکا، ژاپن، آلمان، چین، عربستان سعودی، ایتالیا، انگلیس، هند و کره جنوبی وارد می‌شود[۴].

    زبان رسمی

    زبان رسمی در کویت عربی است. که با لهجه‌های عربی فصیح، عربی خلیجی و عربی مهری –منسوب به مهر ایران– تلفظ می‌شود و از سایر زبان‌های غیر بومی می‌توان به زبان انگلیسی، هندو و اردو اشاره کرد[۵]. خط رسمی نیز در کویت عربی است.

    روز ملی(عید وطنی کویت)‏

    روز ملی کویت برابر با 25 فوریه می‌باشد که کویتی‌ها به مناسبت استقلال از انگلستان در سال 1961 ‏و آزاد شدن کشورشان از عراق در10 سال پیش جشن‌های مفصلی دارند. در این روز کودکان لباسی از ‏پرچم کویت می‌پوشند و به همراه بزرگترانشان با شعارهایی درباره کشور و امیرشان، این روز را ‏گرامی‌ می‌دارند. بسیاری از مسابقات فرهنگی، ورزشی در این روز برگزار می‌شود. ‏

    کشور کویت که به موجب معاهده 1899 بصورت تحت الحمایه انگلیس درآمده بود؛ در دوران حکومت ‏‏"عبدالله سالم" در سال 1961 به کسب استقلال نایل آمد. این کشور پس از استقلال به عضویت اتحادیه ‏عرب و در سال 1962 به عنوان صدویازدهمین کشور به عضویت سازمان ملل درآمد. این کشور ‏همچنین در سازمان‌های اوپک، کنفرانس اسلامی، بانک جهانی، ایمکو، کشورهای غیر متعهد، شورای ‏همکاری خلیج فارس و بازار مشترک عربی عضویت دارد[۶].

    هفت شبانه روز جشن در کویت

    کشور کویت تنها کشوری است که مردم برای عید فطر هفت شبانه روز را به جشن گرفتن می‌پردازند. در این روز‌ها تمامی مغازه‌ها با پرچم‌هایی مخصوص عید زینت داده می‌شوند. تمامی منازل و مغازه‌ها و حتی شرکت‌ها نیز از قبل تمیز شده‌اند و بوی عود از همه جا به مشام می‌رسد. در این روز‌ها مردم به عید دیدنی اقوام و آشنایان می‌روند و همگی لباس‌هایی نو که برای این عید خریداری کرده‌اند، می‌پوشند[۷].

    تقسیمات کشوری

    کویت از لحاظ تقسیم‌بندی اداری دارای ۵ استان است که هریک از آنها توسط استانداری که از سوی امیر منصوب می‌شود، اداره می‌گردد. این پنج استان عبارتند از:

    1. استان مرکزی (العاصمه)؛
    2. استان الحولی؛
    3. استان الاحمدی؛
    4. استان الجهراء؛
    5. استان الفروانیه.

    کشور کویت به شش استان زیر بخش شده‌است:

    1. استان جهرا؛
    2. استان عاصمه (پایتخت)؛
    3. استان فروانیه؛
    4. استان حولی؛
    5. استان مبارک‌الکبیر؛
    6. استان احمدی[۸].

    جزایر کشور کویت

    بوبیان

    بوبیان بزرگ‌ترین جزیره کشور کویت است. این جزیره در شمال خاوری کویت و شمال باختری خلیج فارس قرار گرفته و با پلی به خاک اصلی کویت پیوند دارد. امروزه چندین پروژه برای ساخت بندر و فرودگاه و شهرک مسکونی در این جزیره جریان دارد.

    وربه

    وَربه یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است. جزیرهٔ وربه در منتهی‌الیه شمالی خلیج فارس در فاصله کمی از ام القصر در عراق قرار گرفته‌است. جزیرهٔ بزرگ بوبیان در جنوب وربه، خور عبدالله در خاور آن و خور بوبیان در دو سوی آن قرار گرفته‌است. در خاور آن هم خاک اصلی کویت قرار دارد.

    فیلکه

    فَیلَکه (املاء دیگر: فیلکا، به انگلیسی: Failaka) یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است. این جزیره در ۲۰ کیلومتری کرانه‌های کویت قرار دارد. جزیره کوچک عوهه در خاور فیلکه قرار گرفته است. به باور تاریخ‌نویسان غربی، جزیرهٔ فیلکه در زمان حمله اسکندر مقدونی به تصرف یونانیان درآمده و ایشان آن را ایکاروس نامیده‌بودند.

    کبر (گیاه)

    کَبَر، لگجی، لیجین، خاروک یا علف مار (نام علمی: Capparis spinosa) یکی از گیاهان است. کبر از راسته میخک‌سانان (Caryophyllales)، تیره کبریان (Capparaceae)، سرده کبرها (Capparis) است.

    عوهه

    عوهه یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است. جزیره عوهه جزیره کوچکی است در فاصله کمی از خاور جزیرهٔ فَیلَکه.

    ام‌المرادم

    امّ‌المَرادِم یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است.

    مسکان

    مَسکان یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است. جزیره کوچک مسکان در شمال جزیرهٔ بزرگ‌تر فَیلَکه قرار گرفته‌است.

    قاروه

    قاروه کوچک‌ترین جزیره در ناحیه جنوبی کشور کویت است. فاصله آن از کرانه زور ۳۷٫۵ کیلومتر از جزیره کبر ۳۳ کیلومتر و ۷۸۹ متر و از جزیره ام‌المرادم ۱۶ کیلومتر و ۹۰ متر است. قاروه همچنین از دماغه مشعاب در عربستان سعودی ۴۰ مایل دریایی فاصله دارد. درازای این جزیره ۲۷۵ متر و پهنای آن از ۱۷۵ بیش تر نیست. نام قاروه از واژه قار به معنی قیر گرفته شده است زیرا ته‌نشین‌های نفتی در گوشه و کنار کرانه‌ها و تخته‌سنگ‌های این جزیره دیده می‌شود.

    ام‌النمل

    اُمّ‌النَمِل یکی از جزیره‌های خلیج فارس متعلق به کشور کویت است. این جزیره کوچک در خلیج کویت و در فاصله نزدیک از شهر کویت قرار گرفته. فاصلهٔ نزدیک‌‌ترین نقطه این جزیره به کرانهٔ اصلی کویت ۶۰۰ متر است. نام ام‌النمل در عربی به معنای «مادر مورچگان» است. در این جزیره بازمانده‌هایی از دوران اسلامی و دوره برنز دیده می‌شود[۹].

    بنادر مهم کویت

    بندر الاحمدی

    بندر الاحمدی بزرگترین بندر نفتی کویت است که دارای چهار لنگرگاه است. اسکله شمالی بندر الاحمدی می‌تواند هم برای صادرات نفت خام و هم محصولات پالایش شده مورد استفاده قرار گیرد.

    بندر شعیبه

    دومین بندر بزرگ کویت، شعیبه است. دارای لنگرگاه‌های ویژه کالاهای تجاری، کانتینر و لنگرگاه مخصوص محصولات نفتی است که توسط شرکت ملی نفت کویت اداره می‌گردد.

    بندر شویخ

    این بندر قدیمی‌ترین بندر تجاری کویت است که می‌تواند کشتی‌های مختلف با آبخور 5/7 متر را در هر زمان و با آبخور 5/9 متر را فقط در وضعیت حداکثر مد آب بپذیرد.

    بندر الزور

    بندر الزور (میناء المسعود) چهارمین بندر نفتی کویت است که صادرات نفت منطقه بی‌طرف یا مقسومه را انجام می‌دهد.

    بندر دوحه

    بندری کوچک است که در سال 1981 برای قایق‌ها و لنج‌های باری ساحلی که بین کشورهای منطقه خلیج فارس کالاهای سبک جابجا می‌نمودند، ساخته شد. عمق آب در آن به 3/4 متر می‌رسد.

    بندر عبدالله

    بندر عبدالله در سال 1954 جهت صادرات محصولات نفتی پالایشگاه میناء عبدالله بنا شد که دارای دو اسکله در عمق دو مایلی ساحل است[۱۰].

    جاذبه‌های گردشگری کویت

    مسجد مروارید شهر کویت

    یکی از عجایب در کویت مسجد بزرگ این کشور است که به شکل بسیار مجلل طراحی و معماری شده است. این مسجد یک نمونه عالی از سبک معماری اسلامی محسوب می‌شود و به طور کلی بزرگترین مسجد شهر کویت نیز به شمار می‌آید. وسعت این مکان در حدود 46000 متر مربع اعلام شده است که رگه‌های معماری ایرانی در آن دیده می‌شود. در ماه رمضان تعداد بسیار زیادی از مسلمان وارد این مسجد می‌شوند. نامی که برای این مسجد در نظر گرفته شده است مروارید شهر کویت است حقیقت این است که طراحی این مسجد تکرار نشده است.

    برج‌های کویت

    برج‌های کویت از عجایب این کشور است که به نوعی توانسته در دل افراد فضایی بسیار شورانگیز ایجاد نماید. کشور کویت به مهد برج‌های زیبا مشهور است و در معماری و طراحی سرآمد این بخش به طور کلی سواحل نیلگون خلیج فارس نیز دیده می‌شود. سه برج زیبا با نماد انسان و تکنولوژی در کویت دیده می‌شود که توسط یک معمار مشهور دانمارکی طراحی شده است یکی از این برج‌ها دو گوی بر تن دارند که امروزه در این بخش یک رستوران گردان نیز ساخته و فعالیت می‌کند. به طور کلی دو برج در زمینه‌های آب و روشنایی نیز برای بازدید افراد فراهم شده است.

    قصر و کاخ سیف کویت

    کاخ سیف مشهور به عنوان خانه خانواده سلطنتی جاذبه شگفت‌انگیزی برای گردشگران است. کاخ سیف یک نمایش فوق‌العاده از معماری اسلامی است که آن کاشی‌کاری منحصر به فرد خود را دارد. آثار هنری آن ذهن بازدیدکنندگان را مشغول می‌کند. بهترین ویژگی برج ساعت آن است که توسط کاشی‌های آبی شگفت‌آور ساخته شده است و سقف‌ها از طلای خالص پوشیده شده است. اگر‌چه کاخ سیف فقط به عنوان دادگاه در رویدادهای خاص و جشن‌ها استفاده می‌شود، اما هزاران نفر از بازدیدکنندگان به قصر سیف می‌روند تا جلوه‌های این ساختمان عالی را ببینند[۱۱].

    مرکز علمی کویت

    این مرکز علمی که برای آموزش کودکان ساخته شده است، می‌تواند ساعات خوشی را برای کودکان و خانواده ‌های آنها رقم بزند، در این مرکز سینما، یک مرکز بزرگ یاد گیری کودکان، ویک لنج است که کودکان با آن به سواری میپردازند[۱۲].

    موزه رجب طارق کویت

    این مجموعه شگفت‌انگیز که دارای اشیایی از اسلام قدیم، نسخ خطی کتاب‌ها، جواهرات، پارچه، سرامیک و … است، که در طی سال‎ها جمع‌آوری شده است، این موزه یکی ازکامل‌ترین موزه‌ها درمورد تاریخ اسلام است[۱۳].

    باغ وحش

    باغ وحش کویت یک باغ وحش استثنایی با انواع و اقسام گونه‌های نادر حیوانی است که تعداد حیوانات در این بخش به 1606 می‌رسد. در این باغ وحش انواع پرنده‌های کمیاب و حیوانات درنده دیده می‌شود و به طور کلی یک محیط بسیار امن برای آشنایی با کودکان نیز به شمار می‌آید. این منطقه برای نگهداری حیوان بسیار عالی است. بخش‌های فرهنگی این مکان دیدنی و جذاب است.

    پارک آکوا

    پارک آکوا یکی از معروف‌ترین پارک‌های تفریحی در دنیا است که در مجاورت برج‌های کویت قرار گرفته است و وسعت بیش از 60 هزار متر مربع دارد. این پارک کوچک آبی به طور کلی محل مناسبی برای تفریح خانوادگی محسوب می‌شود و استخرهای مناسبی نیز برای شنا در آن دیده می‌شود این منطقه برای کودکان بسیار جذاب و دیدنی است.

    مرکز فرهنگی آمریکا

    در سفر به کویت سری به مرکز فرهنگی آمریکا بزنید. در این مکان زیبا مجموعه‌ای از آثار هنری خاص و هنرمندانه از فرهنگ‌های مختلف دیده می‌شود. مهمترین جاذبه‌های این مکان بیمارستان‌های آن است. به طور کلی این مکان در ابتدا یک بیمارستان بوده و امروزه یک ساختمان رویایی بسیار زیبا محسوب می‌شود که تغییر کاربری دارد و معماری زیبای آن در ذهن‌ها نقش می‌بندد. این مکان دارای فضای بازی، سالن تئاتر و کتابخانه بزرگ است.

    موزه طارق رجب

    یک کلکسیون شخصی با ارزش است که می‌تواند یکی از مکان‌های عجیب در کویت محسوب شود اینطور که ارزیابی‌ها نشان می‌دهد در این کلکسیون به طور کلی نقاشی‌ها و عکسبرداری‌های زیادی صورت نمی‌گیرد و موزه به دو بخش سرامیکی و فلزی تقسیم شده است. یک بخش نیز مربوط به آلات موسیقی و لباس‌های سنتی است بازدید از این منطقه بسیار دلچسب خواهد بود.

    سیاره جادویی کویت

    سیاره جادویی کویت یکی از بخش‌های مهم در این کشور محسوب می‌شود که در آن انواع اقسام تفریحات هیجان انگیز دیده می‌شود. سیاره جادویی بهترین مکان برای اسکیت و شنا محسوب می‌شود. هر یک از شهرهای کشور کویت دارای دیدنی‌های مخصوص به خود هستند به عنوان مثال بازدید از خانه آینه یک شاهکار بی‌نظیر در ذهن شما تداعی می‌کند[۱۴].

    تاریخ سیاسی کویت

    کویت مدت‌های مدیدی جزو ایران بوده و در سال دوازدهم هجری قمری در این ناحیه نبردی میان نیروهای خالد بن ولید (سردار اسلام) و قوای ساسانی روی داد که موجب شکست ساسانیان شد و کویت به قلمرو حکومت اسلامی ضمیمه گشت. پرتقالی‌ها در قرن شانزدهم تاسیساتی در آن به وجود آوردند. مدتی، عثمانی‌ها بر آن حکومت می‌کردند و به مدت ۶۲ سال در سلطه انگلستان بود و در سال ۱۹۶۱م عراق مدعی مالکیت کویت شد اما انگلستان مانع لشکرکشی عراق به این کشور شد و سرانجام در سال ۱۹۶۳ عراق کویت را به رسمیت شناخت و کویت به عضویت سازمان ملل درآمد.

    در سال ۱۹۷۳م در جنگ اعراب و اسرائیل در ناحیه سوئز در جنگ «یوم کیپور» کویتی‌ها شرکت کردند و برای مدتی در تحریم نفتی علیه غرب، کویت شرکت داشت. کویت در سال ۱۹۸۱م در جنگ عراق علیه ایران، کمک‌های زیادی به رژیم متجاوز عراق نمود.

    کویت در یازدهم مرداد ماه ۱۳۶۹ش، مطابق با اوت ۱۹۹۰م مورد تجاوز عراق واقع شد و عراق ضمن تصرف کویت، صدمات فراوان مالی و جانی به این کشور وارد نمود. شورای امنیت سازمان ملل این تجاوز را محکوم کرد و کشورهای متحد (آمریکا، انگلستان، فرانسه، ایتالیا و...) برای حمایت از کویت به جنگ با عراق برخاسته و در ۲۷ دی ماه ۱۳۶۹ پس از ۱۶۷ روز که از اشغال کویت می‌گذشت نیروهای چند ملیتی که در خاک عربستان بسر می‌بردند به سرکردگی آمریکا، حملات موشکی و هواپیمائی خود را به شهرها و مناطق مسکونی، اقتصادی و تجاری عراق آغاز کردند و موفق شدند در تاریخ چهارشنبه هشتم اسفند ۱۳۶۹ش (مطابق با ۲۷ فوریه ۱۹۹۱م) عراق را مجبور به تخلیه کویت و قبول قطعنامه‌های شورای امنیت کنند.

    دلایل زیادی در دست است که آمریکا از اشغال کویت توسط عراق اطلاع داشته و در واقع این دامی بوده که برای عراق تدارک دیده است. کلودشسون نماینده حزب حاکم سوسیالیست در پارلمان اروپا طی مصاحبه‌ای با روزنامه لوکتیدین دو پاری چاپ پاریس اظهار داشت: آمریکائی‌ها به خوبی از مقاصد صدام حسین مبنی بر اشغال کویت آگاه بودند ولی هیچ اقدامی برای جلوگیری از آن بعمل نیاوردند. وی افزوده بود که جنگ خلیج فارس دامی از سوی آمریکا برای صدام حسین بوده است [۱۵].

    کویت و میانجی‌گری در مسائل منطقه‌ای

    مفهوم میانجی‌گری از جمله مفاهیم سیاسی است که در زمینه حل و فصل اختلافات و منازعات افراد، گروه‌ها و کشورها مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. معنی لغوی واژه میانجی‌گری (Mediation) وساطت بین دو یا چند طرف است. از نظر اصطلاحی یکی از شیوه‌های سیاسی- دیپلماتیک حل و فصل مسالمت‌آمیز اختلافات است که در آن طرف ثالث که معمولاً یک کشور، یک سازمان بین‌المللی و یا یک شخصیت معروف بین‌المللی است به منظور پایان دادن و یا کاهش مناقشه بین دو طرف درگیر اعم از دو کشور یا بین دولت مرکزی با گروه‌های مخالف آن مداخله می‌کند و به طور دوستانه موضوعات مورد مذاکره بین آنها را پیشنهاد می‌کند[۱۶].

    در مجموع، میانجی‏‌گری هم از لحاظ میانجی و هم از لحاظ اصحاب دعوی امری اختیاری است. این ویژگی شامل تمامی اجزای این بنیان حقوقی می‌شود[۱۷].

    با توجه به مفهوم میانجی‌گری و آنچه در بررسی‌های یک سال گذشته از کویت دیده می‌شود اقدامات این کشور حرکتی در راستای تثبیت نقش میانجی‌گری در منطقه است. این کشور به عنوان یکی از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس در تلاش است تا با بازی کردن نقش میانجی بی‌طرف بحران‌های منطقه را به نوعی حل و فصل نماید. ما در این نوشتار سعی داریم تا با بررسی توان‌مندی‌های کویت، اهداف و نتایج میانجی‌گری این کشور را بررسی نماییم[۱۸].

    احزاب سیاسی

    می‌توان گفت که در میان کشورهای عربی خلیج فارس، مردم کویت از آگاهی و رشد سیاسی و مذهبی بیشتری نسبت به سایر ملت‌ها برخوردارند. آزادی نسبی مطبوعات، گوناگونی آن ‌و وجود مجلس، در رشد ابن آگاهی مؤثر بوده‌اند. پس از آزادسازی کویت شش گروه سیاسی مخالفت دولت توانستند در انتخابات دور هفتم مجلس حضور پیدا کنند که از این شش گروه، چهار گروه را، گروه‌هایی با گرایشات اسلامی تشکیل می‌دادند.

    فعالیت احزاب سیاسی، هفت گروه سیاسی نه چندان منسجم، از سنی، شیعی، مدعیان مردم سالاری، آزاد‌منش و چپ‌گرا، در صحنه سیاسی کویت وجود دارند. به طور کلی احزاب و گروه‌های سیاسی علنی و پنهان به دو دسته اسلام‌گرایان است و لیبرال‌ها بین 10 تا 15 کرسی را در اختیار دارند.

    اسلامیون خواستار روشن شدن حدود معاملات بانکی و رعایت شئونات اسلامی در کشور و ادارات می‌باشند، در حالیکه لیبرال‌ها بازگشت به اسلام را تناقض آزادی فردی و انتخاب می‌دانند. احزاب و گروه‌های سیاسی موجود عبارتند از:

    الحرکة الدستوریة اسلامیة(جنبش مشروطة اسلامی) – میانه رو

    قبل از اشغال کویت توسط عراق این گروه تحت نام “جمعیه الصلاح الجتماع” به صورت یک پدیده اجتماعی و فرهنگی مشغول فعالیت بود. بعد از اشغال کویت به نام “ حرکه المربطون” تغییر نام داد و بعد از آزادی این کشور، به نام “الحرکة الدستوریة اسلامیه”، تغییر یافت. اعتقاد این گروه بر این است که در زیر سایه یک حکومت ملی اسلامی فراگیر، که همه گروه‌های مردم در آن مشارکت داشته باشند.

    این گروه اعتقاد به خشونت سیاسی نداشته و همچنین فکر ایجاد یک حکومت اسلامی نیز در سر ندارد. این جنبش به طور رسمی فعالیت خود را از روز 30/3/1991م بعد از آزادی کویت علنی کرد. شیخ جاسم مهلهل، رهبر جنبش و دکتر اسماعیل شطی، از اعضا مهم این جنبش می‌باشد که هم اکنون عضو مجلس ملی کویت است.

    المجتمع الاسلامی الشعبی (جمعیت اسلامی مردمی)

    این گروه در دوران اشغال کویت نقش اجتماعی برجسته‌ای را ایفا نمود. در رأس مسئولین و دست‌اندر‌کاران آن “احمد باقر” و “جاسم العون” قرار دارند، البته اعضای دیگر گروه به صورت محرمانه عضویت دارند و تا کنون رهبران اصلی و اعضای هیئت مؤسس آن شناخته نشده‌اند و اعتقاد به ایجاد حکومت اسلامی، از راه‌های شرعی و قانونی و اتخاذ شیوه خشونت در برگزاری حکومت اسلامی از جمله اصول آنان است.

    همچنین معتقدند که با اصلاح تک تک افراد، جامعه نیز اصلاح می‌گردد. گروه فوق با وراثت در حکومت، مخالف بوده و خواهان دور شدن افراد خاندان هیئت حاکمه، از پست‌های وزارت می‌باشد. و در مورد دادن شناسنامه به کویتی‌های بدون، بطور قاطع مخالف است.

    الائتلاف السلامی الوطنی (حزب مؤتلفه اسلامی ملی) – شیعه

    اکثر اعضای این گروه را کسانی تشکیل می‌دهند که از شرق عربستان، به این کشور مهاجرت نموده‌اند این گروه خواستار اجرای قانون اساسی سال 1962م بوده که در آن حقوق و آزادی مردم کویت رعایت می‌شود و تمام مردم در برابر قانون، از حقوق و آزادی مساوی برخوردار هستند.

    گروه فوق هر نوع ارتباط با کشورهای استعمارگر را رد می‌کند ولی ارتباط با سایر کشورها بویژه شیعیان جهان را تأئید و همچنین خواستار اعطای شناسنامه به کویتی‌های “بدون” برابر مقررات و ضوابط می‌باشد. همچنین نظرات خود را از طریق جراید داخلی اعلام می‌دارد و با گروه‌های دیگر در حمایت از قانون اساسی هم صدا می‌شود.

    التکتل النیابی (طرفداران نظام پارلمانی) لیبرال و طرفدار نظام حاکم

    این گروه که سه سال بعد از انحلال مجلس نمایندگان، با تبلیغات گسترده و وسیع در بین مردم، خواستار اعاده و تشکیل مجلس در کویت شد، دارای مشخصات ذیل می‌باشد:

    طیف وسیعی از جریانات سیاسی، دینی، مذهبی و قومی را دربر می‌گیرد.

    تشکیلات سازمانی نامشخص و ایدئولوژی و برنامه دینی نیز ندارد.

    دارای پایگاه مردمی نسبتاً وسیعی می‌باشد.

    از قانون اساسی سال 1962م حمایت می‌کند.

    از ارتباطات سیاسی با خارج از کویت امتناع می‌ورزد.

    دادن شناسنامه به کویتی‌های بدون (شناسنامه) را به شدت رد‌ می‌کند.

    به موروثی بودن حکومت اهمیت می‌دهد.

    احمد السعدون؛ پدر روحانی و رهبر این گروه می‌باشد.

    التجمع الدستوری (مجمع قانون اساسی) – طرفدار قانون اساسی و لیبرال

    مانند اغلب گروه‌های سیاسی، بعد از آزادی کویت در صحنه ظاهر گردید و به شدت خواستار لغو وراثت از حکومت شد و در حال حاضر، ایجاد حکومت مردمی را در سر دارد. این گروه صلاح نمی‌داند در مجلس ملی، اعضائی از خاندان حاکم، حضور داشته باشند. نظر آنها در مورد دادن شناسنامه به کویتی‌های “بدون” این است که؛ برای برقراری یک نظام دموراتیک و خالی از تبعیض باید به تمامی کویتی‌ها شناسنامه یکسان داده شود.

    المنبر الدیمقراطی الکویتی (تربیون دموکراتیک) چپ‌گرا

    این تربیون که عموم نیروهای سیاسی ملی و چپ‌گرا را در بر می‌گیرد، شامل بعضی از افراد سیاسی فعال جامعه نیز می‌باشند. در زمینه گردهمایی و ایجاد این تریبون، می‌توان از “جنبشملی گرایان عرب”نام برد که دهه پنجاه در کویت تأسیس گردیده و سهم بسزایی در این رابطه داشته است.

    این تریبون درسال 1992م اولین کنگره خود را تشکیل داد و نظرات خود را از طریق روزنامه “صوا الشعب”انتشار داد، که در حال حاضر از طریق مجله “ الطلیعه”، این عمل را انجام می‌دهد. گروه فوق فقط با احزاب دینی مخالفت می‌ورزد ولی با سایر گروه‌های سیاسی حول محورهای دموکراتیک و ملی، اشتراک نظر دارد. همچنین با تعدد احزاب سیاسی و دادن آزادی‌های فردی و ایجاد حکومت بر مبنای قانون موافق است[۱۹].

    وحدت شیعه وسنی در کویت

    شیعیان و اهل‌سنت کویت، جدا از برخی رفتارهای موردی از سوی برخی جریان‌های افراطی تکفیری، تعامل خوبی با یکدیگر دارند و بدون تحریک یکدیگر و با آزادی به ترویج دیدگاه‌ها و عقاید خود مشغول‌اند. بسیاری از اهل‌سنت در مساجد یا حسینیه‌های شیعیان حضور می‌یابند و در مناسبت‌های مختلف، به ویژه در عزاداری‌های امام حسین (علیه السلام)، شرکت می‌کنند. در صحنه فعالیت‌های اجتماعی ـ سیاسی هم همکاری‌های خوبی بین جریان‌های شیعه و سنی وجود داشته است. همکاری اهل سنت هواخواه اخوان‌المسلمین با اسلام‌گرایان شیعی، همراهی‌های نمایندگان شیعی مجلس با گروه‌ها و جریان‌های داخل مجلس، نمونه‌ای از این دست‌اند.

    با این حال، در کویت برخی تحرکات و اقدام‌ها در پی آن هستند که اختلاف‌ها و تنش‌های مذهبی را تشدید و منافع استعماری کشورهای غربی را محقق سازند. درایت حکومت کویت در جلوگیری و مقابله با هرگونه اختلافات سیاسی، اجتماعی و مذهبی قابل تقدیر است که باید مورد حمایت همه کشورهای منطقه باشد[۲۰].

    تشیع در کویت

    شیعیان کویت عمدتا از دیگر کشورها به این سرزمین آمده و در آن ساکن شده‌اند. عمده شیعیان کویت اصلیتی ایرانی، عراقی، عربستانی و بحرینی دارند. شیعیان ایرانی‌الاصل که در اصطلاح عجم کویتی نامیده می‌شوند عموما از سواحل جنوبی ایران و استان‌های بوشهر، فارس، خوزستان به این کشور آمده‌اند. اغلب شیعیان عراقی از مناطق جنوبی عراق، بصره، نجف و کربلا هستند. شیعیان عربستان از منطقه شرقیه و از احساء هستند. گروهی از شیعیان بحرینی نیز به کویت آمده‌اند که به بحارنه و قلالیف مشهورند. این مهاجرت‌ها به دلایل مختلف و از جمله بهبود اوضاع اقتصادی و کارهای تجاری صورت گرفته است[۲۱].

    زمینه‌های پیدایش و تاثیر فرهنگ شیعه بر کشور کویت

    شیعیان تقریبا در همه جای کویت پراکنده‌اند. در بسیاری مناطق تفکیک آنان از اهل‌سنت دشوار است. حدود نیمی از جمعیت کویت، مهاجر و غیر کویتی و بدون تابعیت رسمی‌اند. نیمی از شیعیان نیز مهاجرند.

    عمده آن چه که امروزه شیعیان اصیل کویتی به شمار می‌روند از عربستان (حساوی‌ها)، بحرین (بحارنه) و ایران (عجم‌ها) به آن جا رفته‌اند و هم اکنون حدود ۵۴۰۰۰ ایرانی در کویت اقامت دارند (کویت، ۱۳۹۰: ۳۴). به طور کلی توزیع جمعیتی ساکنان کویت نشان می‌دهد که شیعیان به طور کلی خواهان اقامت در مناطق و محلات شیعه نشین هستند به طوری که در این مناطق اکثریت را تشکیل می‌دهند و از معروف‌ترین مناطق پرتراکم شیعیان تا قبل از پیدا شدن نفت منطقه شرق و بنید القار می‌باشد.

    بعد از فعالیت‌هایی که دولت برای استفاده از نفت و درآمدهای حاصل از آن به عمل آورد بیشتر شیعیان به مناطق جدیدی چون؛ قادسیه، منصوریه، دعیه، دسمه، رمیثیه، سالمیه، حولی و جابریه منتقل شدند. مشخصه این مناطق گسترش مساجد مختص شیعیان و حسینیه‌ها است، به طوری که تعداد مساجد شیعیان به بیش از ۲۸ مسجد و ۶۰ حسینیه می‌رسد. باید توجه داشت حسینیه برای شیعیان اهمیت و ارزش زیادی دارد چرا که این مکان شبیه یک باشگاه اجتماعی، مدرسه و کتابخانه است که از آن برای احیای مناسبت‌های مذهبی مثل خاطره روز عاشورا در ماه محرم استفاده می‌شود، همچنین حسینیه نقش مهمی در جنبش‌های سیاسی و فرهنگی مثل آنچه که در سال ۱۹۳۸ در کویت اتفاق افتاد و شیعیان اجتماعات اعتراض‌آمیزی را علیه مجلس قانون‌گذاری در داخل حسینیه برگزار کردند، دارد.

    علاوه بر آن حسینیه نقش مهمی در اجتماع شیعیان در سازمان‌های سیاسی دارد، همان گونه که از آغاز دهه ۵۰ در بحرین اتفاق افتاد و حسینیه به عنوان مرکز آغاز حرکت راه‌پیمایی و تحریک بسیج مخالفان سیاسی در برابر حکومت بود (المدیرس، ۱۹۹۹: ۹ – ۸). با این اوصاف باید اذعان نمود که فرهنگ کویت ریشه در فرهنگ عربی و اسلامی‌ دارد. در عین حال این کشور تاثیرات زیادی را هم از فرهنگ ایرانی پذیرفته است.

    از یک سو قبل از اسلام این کشور جزیی از خاک ایران بوده و در هنگام شکل‌گیری به حالت امروزین هم بسیاری از خانواده‌های ایرانی در این کشور ساکن بوده‌اند (مانند خانواده بهبهانی). سنت‌های عربی و به خصوص آداب اسلامی، فرهنگ و هویت ساکنین کویت را به شدت تحت تاثیر قرار داده و بسیاری از اعیاد و رسوم آنها برگرفته از همین سنت‌های اسلامی است که از دیرباز در این کشور اجرا شده‌اند. از جمله این اعیاد می‌توان به جشن رمضان و عید قربان اشاره نمود[۲۲].

    جایگاه مسجد و حسینه و دیوانیه

    وجود بیش از 30 مسجد حسینیه رسمی (و ده‌ها حسینیه غیر‌رسمی دیگر) و صدها دیوانیه، بستر مناسبی برای فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی فراهم کرده است و حضور مردم در این اماکن نیز فراوان و گسترده است. دیوانیه، سالنی بزرگ جهت پذیرایی و استقبال از میهمانان است که در منازل بسیاری از کویتی‌ها وجود دارد.

    علاقه کویتی‌ها به شب‌نشینی و دورهم‌نشینی از سویی و وجود دیوانیه‌ها از سوی دیگر، نقش ویژه و متمایزی برای دیوانیه‌ها رقم زده که در بسیاری از مناسبات کشور کویت، اعم از مناسبات فرهنگی، سیاسی، تبلیغی و اجتماعی، نقش ایفا می‌کند. در برخی از دیوانیه‌های شیعیان کویت، به صورت ثابت و مستمر در طول سال، جلسات مذهبی و ذکر مصائب و معارف اهل‌بیت برگزار می‌شود. بعضی از دیوانیه‌ها مخصوص دانشگاهیان است و جایگاه و اهمیت بیشتری دارند[۲۳].

    حسینیه‌های معروف کویت

    1. حسینیه جعفریه (تأسیس 1825م.)/
    2. حسینیه سید عمران (سال تأسیس 1839 م.)
    3. حسینیه معرفی (سال تأسیس 1905 م.)
    4. حسینیه آل یاسین (سال تأسیس )
    5. حسینیه الجدیده یا حسینیه خزعلیه (سال تأسیس 1913 م.)1909 م.)
    6. حسینیه کاظمین (البکای) (سال تأسیس 1915 م.)
    7. حسینیه احمد عاشور (سال تأسیس 1924 م.)
    8. حسینیه اشکنانی‌ها
    9. حسینیه ملازهره ظاهر (مخصوص خانم‌ها)
    10. حسینیه ملازهره ظاهر (مخصوص خانم‌ها)[۲۴].

    فرقه‌های شیعه در کویت

    1. شیخیه: نسبتش به شیخ احمد بن زیدالدین احسایی می‌رسد که دیدگاه خاصی در مورد اهل‌بیت دارد، آنها معتقدند که خدا اهل‌بیت را مورد فیض قرار داده و به آنها اجازه داده که روزیِ مردم را توزیع کنند، اما امروزه این اعتقاد دیگر رایج نیست. در دوره اخیر میرزا حسن احقاقی رهبری این گروه را بر عهده داشت و به اعتبار او، به آنها جماعت میرزا اطلاق می‌شود. مرکز تجمع این گروه مسجد امام صادق (علیه‌السلام) در مرکز پایتخت است که در تیرماه ۱۳۹۴ ش. انفجاری تروریستی در آن رخ داد[۲۵]. بیشترین مقلدان شیعه آنها کسانی هستند که از احساء به کویت مهاجرت کرده‌اند و معروف‌ترین خانواده‌های این جماعت؛ أریش، خریبط، الشواف، والوزان هستند. جماعت میرزا و رهبری مذهبی آن به دلیل اتخاذ مواضع بی‌طرفانه در قبال رویداد‌های سیاسی منطقه‌ای و بین‌المللی مورد انتقاد دیگر مدارس شیعه کویت قرار گرفته است.
    2. اخباریه: آنها بحرینی و از مقلدان میرزا ابراهیم جمال‌الدین هستند که پیشوای شیعیان بحرینی به شمار می‌رود. مهم‌ترین خانواده‌های وابسته به این جماعت خانواده‌های؛ قلاف، خیاط، مکی، جمعه، حاجی حامد می‌باشند.
    3. أصولیه: این مکتب معتقد است که حدیث نبوی باید موضوع مطالعه و بررسی باشد و نباید بر آن ایراد واشکال گرفت، این مکتب علاوه بر شیعیان کویت در بین شیعیان عراق، ایران و لبنان نیز رواج دارد.
    4. خوئیه: که بقیه شیعیان کویتی ایرانی تبار را شامل می‌شود. آنها از سید ابوالقاسم خویی که در نجف زندگی می‌کرد تقلید می‌کنند. مساجد زین‌العابدین، مقامس و نقی از مراکز تجمع این گروه در کویت به شمار می‌رود. مهم‌ترین خانواده‌های منتسب به این جماعت خانواده‌های؛ موسوی، قبازر، دشتی، اشکانی، بهمن، بهبهانی، و معرفی هستند[۲۶].

    حوزه علمیه

    فعالیت حوزه‌های علمیه کویت بسیار کمتر از حد انتظار و نیاز و محدود به یک حوزه علمیه فعال (با حضور 30 طلبه تمام وقت و چند دوره اعداد المبلغین با 4 یا 5 ساعت کلاس در هفته) و برخی دوره‌های فرهنگی کوتاه مدت یک یا دو هفته‌ای می‌شود. برخی شخصیت‌های حوزوی هم به صورت پراکنده به فعالیت‌های موردی در این زمینه می‌پردازند.

    بدیهی است این حجم از فعالیت به هیچ وجه نمی‌تواند پاسخگوی نیاز جامعه امروز و فردای شیعیان بوده و عدم توجه و ساماندهی و هدایت امر می‌تواند نتایج ناگواری را به همراه داشته باشد. در سال‌های اخیر، حضور طلاب کویتی در کشورهای دیگر، مثل ایران و عراق، کمرنگ تر از قبل شده است. پیش از این ما در حوزه‌های علمیه نجف اشرف وپس از محدودیت‌های سیاسی آن در دوران صدام، این حوزه علمیه قم بود که پذیرای تعداد قابل توجهی از طلاب کویتی بود که متاسفانه رو به کاهش گزارده است. و بدون تردید کاهش اندیشمندان روحانی کویت در این کشور می‌تواند تأثیر سوئی را بر آینده شیعیان این کشور داشته باشد[۲۷].

    تحصیلات در کویت

    کویتی‌ها اصولاً اهمیت چندانی برای تحصیل فرزندانشان قائل نیستند؛ البته در طبقات مختلف متفاوت است، که از این لحاظ به سه دسته تقسیم می‌شوند:

    دسته اول

    خانواده‌هایی هستند که ازنظر تحصیلان درسطح بالایی قرار دارند و بیشتر فارغ‌التحصیلان خارج از کشورند و در سطح بالای فرهنگی قرار دارند. این افراد به تحصیلات فرزندانشان اهمیت می‌دهند و دختران و پسران در این خانواده‌ها به یک نسبت از امکانات تحصیلی برخوردار هستند.

    دسته دوم

    گروهی هستند که اصلیتشان از عربستان و ایران است، در میان این طبقه هم تحصیلات اهمیت دارد اما، تحصیل فرزندان دختر در این خانواده‌ها اهمیت چندانی ندارند و معمولاً میزان ترک تحصیل دختران و ازدواج آنها در این طبقه اجتماعی بالاست.

    دسته سوم

    بدون تحصیلات هستند. این گروه از مردم کویت، ‌به تحصیل اهمیتی نمی‌دهند و بیشتر دختر بچه‌هایی که به مدرسه نمی‌روند و در سنین پایین ازدواج می‌کنند از میان این طبقه می‌باشند، که فرزندان این گروه معمولاً به چوپانی روی می‌آورند. در کویت مانند سایر کشورها فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها وضعیت چندان مناسبی ازنظر شغلی ندارند. برطبق آماردولت تا سال 2000م. ازمیان حدود 200000 فارغ‌التحصیل از دانشگاه این کشور، فقط برای حدود 10000 نفرشان شغل موجود می‌باشد. و 190000نفر بقیه لاجرم بیکار می‌مانند[۲۸].

    تحصیلات جمعیت کویت

    کویت بالاترین میزان باسوادی را در میان کشورهای عربی دارد و نظام تحصیلی آن به 4 بخش تقسیم می‌شود:

    • مهدکودک و پیش دبستانی (2 سال)، ابتدایی (5 سال)؛
    • دوره متوسطه اولیه (4 سال)؛
    • دوره متوسط ثانویه (3 سال).
    • لازم به ذکر است از 4 تا 16 سالگی یعنی تا بخش متوسطه، تحصیلات برای تمامی افراد اجباری است و همچنین تمامی دوره‌های تحصیلی که شامل دوره آموزش عالی نیز می‌شود برای تبعه‌های کویت رایگان می‌باشد. خارجی‌هایی که برای کار به کوی می‌روند بعضا تمایل دارند در دانشگاه‌های کویت نیز تحصیل کنند تا میزان درآمد بیشتری داشته باشند و میزان شهریه‌ای که باید پرداخت کنند با توجه به رشته تحصیلی و مقطع آنها (کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری) متفاوت است و بین 100KWD (دینار کویت) تا 300KWD (دینار کویت) یعنی بین 330$ تا 995$ (دلار آمریکا) می‌باشد.

    تنها دانشگاه کویت که رنکینگ زیر 1000 در QS دارد دانشگاه کویت است که از نظر طبقه بندی QS رنکینگ 801 دارد ولی به عقیده U. S. News & World Report Ranking رتبه آن در سال 2020 در واقع 1082 بوده است. از دیگر دانشگاه‌های این کشور می‌توان به موارد ذیل اشاره نمود:

    دانشگاه علوم و تکنولوژی خلیج فارس (Gulf University for Science and Technology)؛

    کالج استرالیایی کویت (Australlian College og Kuwait)؛

    دانشگاه آمریکایی کویت (American University of Kuwait)؛

    مدرسه مدیریت کویت (Maastricht School of management Kuwait)[۲۹].

    نظام آموزشی

    در سال 1965 نظام آموزشی اجباری بین مقطع‌های سنی 6 تا 14 سال در کویت برقرار شده ‏است. تحصیلات در کویت به زبان عربی است و در تمام مراحل رایگان می‌باشد. ‏

    آموزش و پرورش در کویت به بخش‌های اساسی زیر تقسیم می‌شود: ‏

    الف) مهد کودک به مدت دو سال کودکان از سن 4 و 5 سال را برای ورود به مقطع ابتدایی در سن 6 ‏سالگی آماده می‌کند. ‏

    ب) آموزش عمومی‌ شامل: ‏

    ‏

    1. مرحله ابتدایی
    2. مرحله متوسطه‏
    3. ‏مرحله دبیرستان‏

    ‏ مدت تحصیل هر یک از مراحل 4 سال می‌باشد. ‏

    ج) آموزش کیفی که موارد زیر را دربر می‌گیرد: ‏

    ‏

    1. آموزشگاه دینی: دو مرحله متوسطه و دبیرستان را شامل می‌شود. فارغ‌التحصیلان می‌توانند به ‏دانشکده الهیات (شریعت، حقوق، ادبیات، امور تربیتی)، بازرگانی، تکنولوژی ودانشکده مطالعات تجارتی ‏راه یابند. این آموزشگاه بورسیه خارجی از 40 کشور اسلامی قاره‌های آسیا، آفریقا و اروپا را نیز می‌‏پذیرد. فارغ‌التحصیلان کویتی در دانشکده‌های نظامی و پلیس نیز می‌توانند ادامه تحصیل دهند. ‏
    2. ‏مدارس ویژه معلولان که مراحل سه‌گانه آموزشی را دربر می‌گیرد. ‏
    3. ‏آموزش بزرگسالان و مبارزه با بی‌سوادی که مرحله مبارزه با بی‌سوادی و دو مرحله متوسطه و ‏دبیرستان را شامل می‌شود.

    در سال 1960 هیأتی برای مطالعه و اجرای طرح تأسیس دانشگاه کویت تشکیل شد که با اقدامات و ‏تلاش‌های این هیأت، دانشگاه کویت در 1966 افتتاح گردید. دانشکده‌های این دانشگاه عبارتند از: ‏

    ‏

    1. دانشکده حقوق و شریعت اسلامی
    2. دانشکده بازرگانی، اقتصاد و علوم سیاسی
    3. دانشکده علوم
    4. ‏‏دانشکده ادبیات
    5. دانشکده بهیاری‏
    6. دانشکده فنی و نفت‏
    7. دانشکده پزشکی و پیراپزشکی‏

    در کشور کویت تعداد 554 مدرسه دولتی و 98 مدرسه خصوصی شامل 65 مدرسه عربی 33 مدرسه ‏خارجی وجود دارد. مدرسه ایرانی یکی از مدارس خارجی محسوب می‌شود که توضیح آن به تفصیل ‏خواهد آمد. ‏

    تعداد دانشجویان دانشگاه‌های کویت 14993 نفر که 13682 نفر کویتی و 1311 نفر غیرکویتی هستند. ‏اعضای هیأت علمی دانشگاه792 نفر که 389 نفر کویتی و 403 نفر غیرکویتی می‌باشند[۳۰].

    علل تنوع فرهنگی و دلایل تأثیر‌گذار بر فرهنگ در کویت

    تسلط انگلستان در گذشته بر این سرزمین و وارد نمودن ریشه‌هایی از فرهنگ کشورهای دیگر به این کشور.

    1. مهاجرت گروه‌های زیادی از ایرانیان با فرهنگ و آداب و رسوم ایرانی- شیعی.
    2. هجوم نیروی کار مهاجر از هندوستان که آیین هندو داشته و سعی آنان در اشاعه فرهنگ خود در این سرزمین با اشکال مختلف از جمله: رفتار‌های اجتماعی، برنامه‌های هنری، چاپ کتاب، روزنامه، اشاعه جادوگری مواجه بوده است.
    3. پیدایش نفت و ثروت‌های آن که باعث ایجاد نوعی نظام سرمایه‌داری و فرهنگ رفاه طلبی در بین مردم کویت شده است.
    4. پیدایش و گسترش گروه‌های اسلامی و ملی‌گرا که در فرهنگ اجتماعی- مذهبی مردم کویت تاثیر بجا نهاده است.
    5. برنامه‌ریزی دول استکباری که کوشش فراوانی در جهت تغییر فرهنگ اجتماعی مردم کویت داشته و دارند.
    6. دستگاه‌های تبلیغاتی، رسانه‌های گروهی، وسایل ارتباط جمعی از جمله وجود ماهواره‌های غربی، آسیایی و … امکان دسترسی مستقیم به شبکه جهانی اینترنت نیز ازجمله علل تأثیر‌گذار بر فرهنگ مردم کویت می‌باشد[۳۱].

    رسانه‌های عمومی

    روزنامه‌‌ها

    الرأی العام

    این روزنامه به زبان عربی در 16 صفحه به چاپ می‌رسد. “ الرأی العام” تا حدود زیادی منعکس‌کننده نظرات دولت است و در افکار عمومی، نسبتاً تأثیر دارد. در سال 1994 م به خاطر اختلاف نظر صاحبان سهام آن، در مورد پاره‌ای از مسائل حقوقی، صنفی، مالی و فنی این روزنامه دستخوش مشکلاتی شد و در نتیجه انتشار آن موقتاً تعطیل شد. اما پس از چندی در دو نسخه مستقل و با همان نام منتشر شد.

    السیاسه

    انتشار این روزنامه از تاریخ 3/6/1965 م به زبان عربی آغاز شده که تیراژ آن 70 هزار نسخه در روز بوده و دارای دفاتر نمایندگی دائمی در عمان، اردن، ریاض و قاهره می‌باشد که نسخه‌های آن نیز به اغلب کشورهای عربی ارسال می‌گردد. مدیر این روزنامه “ احمدجارالله” و سردبیران آن “ سلیمان عبدالعزیز” و “قاسم افیونی” هستند.

    الانباء

    این روزنامه با تیراژ 65 هزار نسخه در روز، به زبان عربی چاپ و منتشر می‌شود که تا حدودی منعکس کننده نظرات مقامات رسمی کشور بوده و نفوذ دولت در آن زیاد است. این روزنامه نسبتاً در افکار عمومی تأثیر دارد و مدیر آن “فیصل المزروق” می‌باشد.

    القبس

    این روزنامه با تیراژی حدود 70هزار نسخه ازسوی مؤسسه مطبوعاتی القبس، به زبان عربی منتشر می‌شود. علاوه بر کشورهای عربی، در برخی از کشورهای اروپایی نیز توزیع می‌گردد. این روزنامه از جراید خبرساز کویت بوده و بخاطر تماس با مدیران ادارات و ارگان‌های دولتی، اخبار محلی را نیز منتشر می‌کند و از نفوذ خوبی در افکار عمومی برخوردار است. مدیر این روزنامه “عبدالعزیز صفر” می‌باشد و سردبیران آن “جاسم احمد” و “رؤف شحوری”هستند.

    کویت تایمز

    با تیراژی حدود 7000 نسخه در روز، به زبان انگلیسی منتشر می‌شود که مورد استفاده اکثر خارجیان مقیم کویت قرار می‌گیرد. اخبار این روزنامه معمولاً رسمی است. مدیر آن “احمدجارالله” و سردبیر آن “یوسف علیان” می‌باشد.

    عرب تایمز

    با 6000 نسخه در روز دومین روزنامه انگلیسی زبان کویت است. این نشریه سابقاً به صورت هفتگی چاپ می‌شد و در حال حاضر “ عبدالعزیز مساعیه” مدیریت آن را به عهده دارد.

    الوطن

    با تیراژ 65 تا 75 هزار نسخه در روز، به زبان عربی منتشر می‌شود. این روزنامه بصورت شرکت سهامی اداره می‌شود که تحلیل‌گران مختلف، استادان دانشگاه، برخی نمایندگان مجلس و کارمندان عالی‌رتبه دولت، به مناسبت‌های گوناگون، در این روزنامه مقاله می‌نویسند. مدیریت این روزنامه را خلیفه علی الخلیفه الصباح از شخصیت‌های خاندان حاکم و معاون وی ولید جاسم الجاسم برعهده دارند. این نشریه نسبت به دیگر روزنامه‌ها از استقلال نسبی برخوردار است و مورد توجه افکار عمومی به ویژه دانشجویان و روشنفکران قرار دارد.

    دیگر نشریات عبارتند: طلیعه، اخواء الکویت، الکویت، رساله، النهضه، صوت الخلیج و المجتمع[۳۲].

    ‏‏رادیو و تلویزیون

    رادیو کویت از سال 1951 فعالیت خود را آغاز نمود و قبل از اشغال این کشور از سوی رژیم عراق ‏با 4 فرستنده برنامه‌های خود را به زبان‌های عربی، انگلیسی، فرانسه و فارسی پخش می‌کرده که پس ‏از آزادی کویت پخش برنامه‌های فارسی قطع شد و لیکن هم اکنون این بخش نیز مشغول فعالیت می‌‏باشد. ‏

    پیش از نوامبر 1961 یکی از تجار کویت صاحب امتیاز تلویزیون این کشور بود؛ ولی از آن زمان به ‏بعد تلویزیون در اختیار دولت قرار گرفت. تلویزیون کویت با استفاده از ماهواره ای که بر فراز ‏اقیانوس هند قرار دارد بسیاری از برنامه‌های جهانی از جمله سفرهای فضایی و مسابقات ورزشی ‏بین المللی را مستقیما پخش می‌کند. در کویت فرستنده رادیویی یا تلویزیونی خصوصی وجود ندارد. ‏در حال حاضر تلویزیون کویت با 3 کانال(عربی، انگلیسی، گزارش‌های ورزشی) فعالیت می‌کند. ‏کادر رادیو تلویزیون بر خلاف کادر مطبوعات تقریبا صد در صد کویتی است در حالیکه کادر ‏مطبوعات نسبت کویتی‌ها و غیرکویتی‌ها تقریبا مساوی است که اشراف و اعمال نظر با کویتی‌هاست. ‏

    خبرگزاری‌ها و شبکه خارجی

    کویت دارای یک سازمان خبری به نام سازمان خبرگزاری کویت بوده که نام اختصاری آن کونا می‌باشد. این خبرگزاری در سال 1976 م تأسیس گردیده و تا قبل از اشغال کویت دارای 25 نمایندگی در سراسر جهان بود، که این رقم در حال حاضر کاهش یافته است. “کونا”‌ از بودجه قابل توجهی بهره‌مند است و دومین خبرگزاری معتبر و مهم پس از خبرگزاری مصر در منطقه عربی خاورمیانه و خلیج فارس است.

    خبرگزاری‌هایی که در کویت نمایندگی دارند عبارتند از:

    خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا)، عربستان، قطر، بحرین، روسیه، رویترز (انگلیس)، عراق، لیبی، سوریه و....

    شبکه‌ها‌ی تلویزیونی نیز هستند که در این کشور فعالیت می‌کنند که عبارتند از: واحد مرکزی خبر (جمهوری اسلامی ایران)، شبکه دبی، ابوظبی، الجزیره، العربیه، سی ان ان، بی بی سی، العالم، المنار، سی ان بی سی (آمریکا)، چین، الاخباریه (عربستان) و...[۳۳].

    جمعیت ایرانی و شرکت‌های ایرانی در کویت

    جمعیت ایرانی زیادی در کشور کویت مشغول به ثبت شرکت هستند و بیشترین بخش‌هایی که دیده می‌شود در زمینه مواد غذایی و بهداشتی است که به طوری‌که وارد روال‌های تجاری و اقتصادی شده است و ایرانیان زیادی در کشور کویت مشغول به فعالیت‌های تجاری هستند. نرخ مالیات شرکت در کشور کویت در ابتدا 15 درصد بوده است که در بالاترین وضعیت خود به 55 درصد رسیده است.
    نرخ مالیات بر درآمد شخصی در کشور کویت 0. 00 درصد اعلام شده است. وضعیت برای نرخ تأمین اجتماعی در کشور کویت نیز در حدود 22 درصد اعلام شده است اینطور که شواهد نشان می‌دهد نرخ تأمین اجتماعی برای کارکنان در کشور کویت نیز در حدود 5 الی 10 درصد اعلام شده است شایان ذکر است که نرخ امنیت اجتماعی برای شرکت در ابتدا در حدود 10. 50 درصد بوده است که امروزه به 11. 50 درصد رسیده است که رقم قابل توجهی است.
    سیستم‌های مالیاتی در کشور کویت در سال‌های اخیر تغییرات زیادی داشته‌اند و ارزش‌های فعلی در این کشور نیز بر اساس رویدادهای جدید دسته‌بندی شده‌اند اینطور که ارزیابی‌ها نشان می‌دهد جمعیت ایرانی که وارد کشور کویت شده است 23 درصد بیشتر از ده سال گذشته هستند مشخص است که پیش‌بینی‌های مالی در زمینه نرخ ارزش‌های فعلی به طور جدی دنبال می‌شود اینطور که شواهد نشان می‌دهد وضعیت ثبت شرکت در کشور کویت از نظر مالیاتی به صورت کنترل شده پیش می‌رود و دولت در این کشور ثابت قدم است[۳۴].

    پانویس

    1. ↑ سایت رسمی دیوان امیری کویت http://www.da.gov.kw/ara/picsandevents/riseofkuwait.php؛ Kuwait: a Beacon of Humanity؛ Kuwait Information</History of Kuwait:: Rulers of Kuwait؛ !-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->؛ کتاب The reign of Mubarak al-Sabah ص
    2. ↑ سلطانی، سلطان‌علی، بیست و هشت گفتار در باب فرهنگ و مردم ایران، تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۸۱خ. ، ص۱۶۳-۱۶۴. جواهری، ۱۹۶۱: ۱۷
    3. ↑ موسوی، ۱۳۸۵: ۲۱- ۲۰؛ سنان، ۱۹۵۶: ۱۳۶-۱۳۵
    4. ↑ آشنایی با کویت - همشهری آنلاین
      • www.hamshahrionline.ir › news › آش...
    5. ↑ ژئوپلیتیک منطقه خلیج فارس با تاکید بر شیعیان، ۱۳۸۷: ۵۱
    6. ↑ نگاهی به ایرانیان مقیم كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی icro.ir › ...
    7. ↑ آداب و رسوم کشورهای مختلف در عید فطر - خبرگزاری برنا www.borna.news › قرآن و معارف
    8. ↑ «نگاهی به تاریخچه "کویت"
    9. ↑ نگاهی به تاریخچه "كویت"+ تصاویر - باشگاه خبرنگاران جوان www.yjc.ir › بین‌الملل › بین‌الملل
    10. ↑ نگاهی به کشور کویت www.armansaman.com
    11. ↑ آشنایی با کشور کویت + تصاویر - بیتوته www.beytoote.com › iran › pastime
    12. ↑ آشنایی با کشور کویت + تصاویر - بیتوته www.beytoote.com › iran › pastime
    13. ↑ آشنایی با کشور کویت + تصاویر - بیتوته www.beytoote.com › iran › pastime
    14. ↑ کویت ‌: اطلاعات کلی درباره کشور کویت | موسسه گوتوتی‌آر go2tr.com › kuwait
    15. ↑ کویت - دانشنامه‌ی اسلامی wiki.ahlolbait.com › کویت
    16. ↑ محمود واعظی، «مبانی نظری میانجیگری در مناقشات بین‌المللی»، فصلنامه دانشکده حقوق و علوم سیاسی، سال اول، شماره ۲، مهر ۱۳۸۴٫، ص ۱۹
    17. ↑ محمد صفدری، حقوق بین الملل عمومی، تهران، تهران، انتشارات دانشگاه تهران ۱۳۴۲، ج ۳،ص ۶۲۵
    18. ↑ کویت و میانجی‌گری در مسائل منطقه‌ای | اندیشکده راهبردی تبیین tabyincenter.ir › کویت-و-میانجی‌گر...
    19. ↑ نگاهی به تاریخچه و ساختار كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی icro.ir › ...
    20. ↑ شیعیان در کویت - خبرآنلاین www.khabaronline.ir › news › شیعی...
    21. ↑ میر رضوی و لفورکی، ۱۳۸۳: ۳۵۰
    22. ↑ بررسی نقش و جایگاه فرهنگی شیعیان در کشور کویت – الشیعه farsi.al-shia.org › بررسی-نقش-و-جای...
    23. ↑ شیعیان در کویت - خبرآنلاین www.khabaronline.ir › news › شیعی...
    24. ↑ حسینیه های کویت
      1. hawzah.net › Magazine › View › حس...
    25. ↑ مشرق نیوز
    26. ↑ المدیرس، ۱۹۹۹: ۸ – ۷
    27. ↑ شیعیان در کویت - خبرآنلاین www.khabaronline.ir › news › شیعی...
    28. ↑ نگاهی به تاریخچه و ساختار كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی icro.ir › ...
    29. ↑ جمعیت کویت - سفیران سروش سعادت emigrationplus.com › جمعیت-کویت
    30. ↑ نگاهی به ایرانیان مقیم كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی icro.ir › ...
    31. ↑ بررسی نقش و جایگاه فرهنگی شیعیان در کشور کویت – الشیعه
      1. farsi.al-shia.org › بررسی-نقش-و-جای...
    32. ↑ نگاهی به تاریخچه و ساختار كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی icro.ir › ...
    33. ↑ نگاهی به تاریخچه و ساختار كویت - سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی icro.ir › ...
    34. ↑ کویت ‌: اطلاعات کلی درباره کشور کویت | موسسه گوتوتی‌آر go2tr.com › kuwait
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=کویت&oldid=210032»