نتایج جستجو

که پیروان این فرقه از این جهت نجدیه نامیده نشدند تا با کسانی که منسوب به بلاد نجد هستند و نجدیه نامیده می‌شوند، مخلوط نشوند. البته این فرقه در تاج العروس

زیدیه سه فرقه و برای کیسانیه دو فرقه و برای امامیه پانزده فرقه و برای غلات شش فرقه ذکر کرده‌است.اسفرائینی از غلات نامی نبرده و روافض را تنها به سه فرقه به نام‌های

بهره‌ها نیز در قاره آفریقا سکنی گزیده اند. در مورد اینکه فرقه بهره کیست گفته می‌شود که فرقه بهره به فرقه‌های متعددی تقسیم می‌شود، داوودی بهره وجود دارد که منسوب

درباره فرقه مفروغیه می‌نویسد: «ایشان می‌گویند همه اشیاء خلق شده است و الآن چیزی خلق نمی‌شود.» با این حساب روشن است که این فرقه و فرقه مفروعیه و فرقه مفروضیه

از این فرقه‌ها می‌پردازد. ابن‌جوزی درباره فرقه مضطربه می‌نویسد: «آدمی هیچ فعلی ندارد بلکه خدا همه افعال را انجام می‌دهد.» الفرق و المذاهب، ابن کمال پاشا،

شهرستانی، 1/140 ابن ندیم، 226 مسعودی، 3/208 نک‌ : بخاری، همانجا؛ مسلم، 96؛ ابن حبان، 1/306 طوسی‌، همانجا؛ ابن‌داوود حلّی‌، ص‌ 246 ابن‌ داوودحلّی‌، همانجا

فکریه، خسّیه و معیه. سپس ایشان در این کتاب به معرفی این فرقه‌ها می‌پردازد. ابن جوزی درباره فرقه خوفیه می‌نویسد: «ایشان می‌گویند هرکس خدا را دوست بدارد،

قبول یک فردِ نزدیک به فرقه را به همان فرقه نسبت می‌دهند و یا نظر تردید‌آمیز فردی را که در فرقه پذیرفته نشده است، دیدگاه ضروری آن فرقه می‌شمرند، یا دیدگاه­‌های

عبدالرحمن بن محمد، تاریخ ابن خلدون، تحقیق خلیل شحادة، بیروت، دارالفکر، چاپ دوم، سال ۱۴۰۸/۱۹۸۸، ج۲، ص۶۳۹ ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد، تاریخ ابن خلدون، تحقیق خلیل

این فرقه از غلاة شیعه‌اند که قائل به حلول می‌باشند. او معاصر محمد بن علی (باقر العلوم) علیه‌السلام بود و مورد لعن و طعن آن حضرت قرار گرفت. مبدع فرقه منصوریه

افکار وی شده کلام اشعری را بنا نهادند. همچنین ابن کلاب را یکی از مخالفان سر سخت کلام معتزله می‌دانند. ابن کلاب از متکلمین اهل سنت در عصر مأمون عباسی بوده

جلندی بن مسعود، محمد ابن عبدالله ابن ابی عفان، وارث ابن کعب خروصی، غسان ابن عبدالله یحمدی، عبدالملک ابن حمید، مهنا ابن جیفر، راشد ابن نظر. حضور استعمارگران

والجماعات و المذاهب الاسلامیة، ص 143 شریف یحیی الامین، فرهنگ نامه فرقه‌های اسلامی، ص 257 ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج 3، ص 236، جار الله زهدی حسن،

سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 157 با ویرایش و اصلاح عبارات. طبری ابن جریر، تاریخ طبری، ج8، ص234 ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج7، ص13، 149، 188 مشکور محمد جواد

کسبیه‏ از فرقه جبریه‌اند. برخی از منابع، جبریه را به دوازده فرقه تقسیم کرده‌اند که عبارتند از: مضطربه، افعالیه، مفروغیه، نجاریه، مُتَأَنِّیه، کسبیه، سابقیه،

البته عبدالکریم شهرستانی نامی از این فرقه نبرده است، ولی مقریزی آن را معمریه و منسوب به معمر دانسته است. پیشوای این فرقه شخصی به نام عمار بن موسی ساباطی از

جمله این که: ابن العزاقر می‌‏گفت خدا در وی «حلول» کرده و با او یکی شده است. این سخن ابن العزاقر چون سخن حلاج است و او نیز چنین ادعا می‌کرد. ابن ابی‌العزاقر،

شمسی، چاپ اول، ص 338 با ویرایش و اصلاحات در عبارات. ابن اثیر عز الدین، الکامل فى التاریخ (الکامل ابن اثیر)،، 14 جلدی، نشر تونبرگ، لیدن، سال 76- 1866 میلادی،

وارديه‏ از شاخه‌های فرقه جهمیه به حساب می‌آیند. در منابع آمده است که جهمیه 12 فرقه اند که عبارت است از: معطله، مریسیه، ملتزمه، واردیه، زنادقه، حرقیه، مخلوقیه،

اهل حق یا فرقه علی‌اللّهی، شاخه‌ای از غلاة‌ شیعه هستند. مشهور است که این فرقه، امام علی ‌علیه‌السلام را خدا می‌دانند و می‌گویند ما آن حضرت را مظهر حق می‌دانیم،