پرش به محتوا

پاپ رابرت اف

از ویکی‌وحدت
پاپ رابرت اف
نام کاملپاپ رابرت اف
نام‌های دیگر
  • روبرت اف پرووست
  • لئوی چهاردهم
اطلاعات شخصی
سال تولد۱۹۵۵ م، ۱۳۳۳ ش‌، ۱۳۷۴ ق
روز تولد۱۴ سپتامبر
محل تولد
دینمسیحیت، کاتولیک
فعالیت‌ها
  • پاپ کلیسای کاتولیک و حاکم دولت‌شهر واتیکان از ۸ می ۲۰۲۵ م
  • ریاست «شورای امور اسقفان»
  • رهبر کل یا «پریور ژنرال» فرقه مذهبی آگوستینیان
  • مبلغ مذهبی و سپس اسقف اعظم

پاپ رابرت اف، با نام مذهبی «لئوی چهاردهم» با تابعیت آمریکایی - پرویی، پاپ فعلی کلیسای کاتولیک و حاکم دولت‌ شهر واتیکان بعد از درگذشت پاپ فرانسیس در ۲۱ آوریل ۲۰۲۵ م، است که در ۸ می ۲۰۲۵ م، به این مقام با برخاستن دود سفید از دودکش کلیسای سیستین در دومین روز جلسۀ «کاردینال‌ها»[یادداشت ۱] در نشست محرمانه (کنکلاو) انتخاب شد. ریاست «شورای امور اسقفان» در واتیکان، اسقف چیکلایو یکی دیگر از شهرهای پرو از سال ۲۰۱۴ م، تا ۲۰۲۳ م، رهبر کل یا «پریور ژنرال» فرقۀ مذهبی آگوستینیان، مبلغ مذهبی و سپس اسقف اعظم در پرو از جمله سوابق وی است. پاپ لئو چهاردهم به‌عنوان شخصیتی میانه‌رو شناخته می‌شود که تلاش دارد میان گرایش‌های محافظه‌کار و لیبرال در کلیسا پل بزند. او در سخنرانی نخست خود بر صلح و وحدت تأکید کرد و گفت: «صلح با همه شما باشد!».

زندگی‌نامه

پاپ رابرت اف، مشهور به «لئوی چهاردهم»، در ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۵ م، در شیکاگو آمریکا متولد شد. او علاوه بر تابعیت آمریکایی، شهروندی پرو هم هست، کشوری که سال‌ها در آن به‌عنوان مبلغ مذهبی و سپس اسقف اعظم خدمت کرده است. این تجربه دوگانه فرهنگی، یکی از ویژگی‌های انحصاری او در میان کاردینال‌ها به‌شمار می‌رود و نگاه‌ها را به خود جلب کرده است.

سوابق

  • پاپ کلیسای کاتولیک و حاکم دولت‌شهر واتیکان از ۸ می ۲۰۲۵ م؛
  • ریاست «شورای امور اسقفان» در واتیکان؛
  • اسقف چیکلایو یکی دیگر از شهرهای پرو از سال ۲۰۱۴ م تا ۲۰۲۳ م؛
  • رهبر کل یا «پریور ژنرال» فرقه مذهبی آگوستینیان؛
  • مبلغ مذهبی و سپس اسقف اعظ در پرو[۲].

معتمد پاپ فرانسیس

پاپ رابرت اف در سال 2023 م، توسط پاپ فرانسیس به واتیکان فراخواند شد و به ریاست «شورای امور اسقفان»، دفتر قدرتمندی که مسئولیت بررسی و گزینش نامزدهای اسقفی از سراسر جهان را دارد، منصوب شد. این انتصاب نشان از اعتماد عمیق پاپ فرانسیس به او و جایگاه ویژه پرووست در ساختار تصمیم‌گیری واتیکان داشت.

فراتر از یک آمریکایی

تابوی دیرینه انتخاب پاپ از آمریکا، به دلیل قدرت ژئوپلیتیک این کشور، همواره چالشی بزرگ بوده است. با این حال، رسانه‌های ایتالیایی به پرووست لقب «کمتر آمریکایی‌ترینِ آمریکایی‌ها» را داده‌اند. سال‌ها زندگی و خدمت در پرو و داشتن تابعیت این کشور، به او چهره‌ای بین‌المللی‌تر بخشیده و این چالش را برایش کمرنگ‌تر کرده است.

تجربه رهبری در سطح جهانی

پرووست پیش از این، دو دوره به‌عنوان رهبر کل یا «پریور ژنرال» فرقه مذهبی آگوستینیان، فرقه‌ای که در قرن سیزدهم توسط سنت آگوستین تأسیس شد، انتخاب شده بود. این سابقه رهبری در یک تشکیلات مذهبی جهانی، تجربه گران‌بهایی برای مدیریت امور پیچیده واتیکان در اختیار او قرار داده است و او را متمایز می‌کند. بخش قابل توجهی از فعالیت‌های او، در قالب هیئت‌های تبلیغی آگوستینیان بوده و در آنجا به دلیل کارایی چندجانبه و توانایی‌اش در راهبری میانه‌رو میان اسقف‌های چپ‌گرای متمایل به «الهیات آزادی‌بخش» و محافظه‌کاران تحت نفوذ «اپوس دئی»، شهرت و اعتبار ویژه‌ای کسب کرد و توانست تعادل را حفظ کند.

مدیریت شورای امور اسقفان در واتیکان

او در دو سال اخیر، با مدیریت قدرتمند «شورای امور اسقفان» در واتیکان، اعتبار خود را به‌عنوان یک مدیر کارآمد تثبیت کرده و این جایگاه، او را در تماس مستقیم با سلسله مراتب جهانی کلیسای کاتولیک قرار داده و شبکه‌ای گسترده برایش ایجاد نموده است.

میراث‌دار اصلاحات فرانسیس

انتخاب پرووست می‌تواند به معنای تحکیم میراث پاپ فرانسیس تلقی شود، اما با تأکیدی بیشتر بر شایستگی آرام و مدیریتی به‌ جای شور و حرارت کاریزماتیک. این رویکرد می‌تواند برای بسیاری از کاردینال‌های انتخاب‌کننده که به دنبال ثبات و تداوم اصلاحات هستند، گزینه‌ای اطمینان‌بخش و دلگرم‌کننده باشد.

نوگرایی در عمل

او در دوران مسئولیت خود در رم، اگرچه حضوری کم‌حاشیه در انظار عمومی داشت، اما نقش کلیدی در یکی از انقلابی‌ترین اصلاحات پاپ فرانسیس ایفا کرد: افزودن سه زن به هیئت رأی‌دهنده‌ای که دربارۀ معرفی نامزدهای اسقفی به پاپ تصمیم‌گیری می‌کنند. این اقدام نشان از نگاه باز و نوگرای او دارد. با وجود نگرانی‌هایی درباره سن نسبتاً جوان پرووست و احتمال یک دوره پاپی طولانی، اکثریت کاردینال‌های انتخاب‌کننده این دغدغه‌ها را نادیده گرفتند. انتخاب او به عنوان اولین پاپ از ایالات متحده، یک تغییر و تحول تاریخی برای کلیسای کاتولیک است و جهان مسیحیت با کنجکاوی آینده را دنبال خواهد کرد[۳].

پاپ کلیسای کاتولیک و حاکم دولت‌شهر واتیکان

رابرت فرانسیس پرووست، بعد از درگذشت پاپ فرانسیس در ۲۱ آوریل ۲۰۲۵ م، به‌عنوان پاپ کلیسای کاتولیک و حاکم دولت‌شهر واتیکان ۸ می ۲۰۲۵ م، انتخاب شد. این انتخاب پس از آن صورت گرفت که دود سفید از دودکش کلیسای سیستین برخاست. نشانه‌ای که نشان می‌دهد کاردینال‌ها در دومین روز نشست محرمانه (کنکلاو) به توافق رسیده‌اند. در این نشست، ۱۳۳ کاردینال واجد شرایط رای‌گیری حضور داشتند که همگی در طول کنکلاو در واتیکان قرنطینه شده بودند. برای انتخاب پاپ، هر نامزد باید دو سوم آرا را به دست می‌آورد[۴].

جستارهای وابسته

یادداشت

  1. کاردینال، یک مقام رسمی کلیسایی و بالاترین مقام کاتولیک‌ها پس از پاپ است. کاردینال‌ها ردایی سرخ رنگ به همراه کلاهی سرخ رنگ بر تن می‌کنند. کاردینال‌ها، وظیفه انتخاب پاپ را نیز بر عهده دارند[۱]. مقام‌های کلیسایی به ترتیب اولویت قدرت عبارت‌اند از:
    1. «پاپ»؛
    2. «کاردینال»؛
    3. «اسقف اعظم»؛
    4. «اسقف»؛
    5. «کشیش»؛
    6. «دیکون» یا «شماس».

پانویس

منابع