مکرمیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''مکرميه'''‏ فرقه‌ای از «[[ثعالبه]]» از فرق [[خوارج]] و از پيروان ''ابو‌مکرم'' بودند. مقريزی نام او را ''ابی‌المکرم'' و شهرستانی ''مکرم بن عبد اللّه عجلی'' نوشته‏‌اند.
'''مکرميه'''‏ فرقه‌ای از «[[ثعالبه]]» از فرق [[خوارج]] و از پيروان ''ابو‌مکرم'' بودند. مقريزی نام او را ''ابی‌المکرم'' و شهرستانی ''مکرم بن عبداللّه عجلی'' نوشته‏‌اند.
   
   
== تاریخچه ==
== تاریخچه ==
ابوالحسن اشعری و عبدالقاهر بغدادی در آثار خود چهارده فرقه را که عبارت است از: [[میمونیه]]، [[خلفیه]]، [[حمزیه]]، [[شعیبیه]]، [[خازمیه]]، [[معلومیه]]، [[مجهولیه]]، [[صلتیه]]، [[ثعالبه]]، [[اخنسیه]]، [[معبدیه]]، [[شیبانیه]]، [[رشیدیه]] و [[مکرمیه]] از انشعابات [[عجارده]] بر شمرده‌اند<ref>شعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین، بیروت، دارالاحیا الثراث العربی، ص۲۴</ref>،<ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده، سال ۱۹۷۷ میلادی، چاپ دوم، ص۱۸</ref>،<ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة، بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده، سال ۱۹۷۷ میلادی، چاپ دوم، ص۵۴.
ابوالحسن اشعری و عبدالقاهر بغدادی در آثار خود چهارده فرقه را که عبارت است از: [[میمونیه]]، [[خلفیه]]، [[حمزیه]]، [[شعیبیه]]، [[خازمیه]]، [[معلومیه]]، [[مجهولیه]]، [[صلتیه]]، [[ثعالبه]]، [[اخنسیه]]، [[معبدیه]]، [[شیبانیه]]، [[رشیدیه]] و [[مکرمیه]] از انشعابات [[عجارده]] بر شمرده‌اند<ref>اشعری ابوالحسن؛ مقالات الاسلامیین؛ بیروت؛ دارالاحیا الثراث العربی؛ ص۲۴.</ref>،<ref>بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد؛ الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة؛ بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده؛ سال ۱۹۷۷ میلادی؛ چاپ دوم، ص۱۸.</ref>،<ref>همان، ص۵۴.</ref>.
</ref>.


== عقاید ==
== عقاید ==
'''مکرمیه''' معتقد بودند که هر کسی [[نماز]] نخواند [[کافر]] است و [[كفر|کفر]] او برای اين نيست که نماز را ترک کرده؛ بلکه کفر او به دلیل نادانی وی است. این طایفه همچنین قائل به وفاداری در دوستی‌اند<ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بين الفرق، با اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948میلادی، ص 61.</ref>،<ref>مقریزی تقی الدین ابو العباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 355.</ref>،<ref>اسفرایینی شهفور بن طاهر، التبصير فى الدين و تمييز الفرقة الناجية عن الفرق الهالكين، تحقيق شيخ محمد زاهد بن الحسن الكوثرى، قاهره، سال 1940 میلادی، ص 34.</ref>،<ref>نشوان الحمیری ابوسعید، الحور العين، تحقیق کمال مصطفی، مصر، سال 1948 میلادی، ص 172.</ref>،<ref>شهرستانی محمدبن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدين صدر تركه اصفهانى، با تصحيح سيد محمد رضا جلالى نائينى، تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 119.</ref>،<ref>شعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، جلد اول سال 1950 میلادی، جلد دوم، سال 1954میلادی، ص 168.</ref>.
'''مکرمیه''' معتقد بودند که هر کسی [[نماز]] نخواند [[کافر]] است و [[كفر|کفر]] او برای اين نيست که نماز را ترک کرده؛ بلکه کفر او به دلیل نادانی وی است. این طایفه همچنین قائل به وفاداری در دوستی‌اند<ref>همان، ص 61.</ref>،<ref>مقریزی تقی الدین ابو العباس؛ الخطط؛ 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی؛ ج 2، ص 355.</ref>،<ref>اسفرایینی شهفور بن طاهر؛ التبصير فى الدين و تمييز الفرقة الناجية عن الفرق الهالكين؛ تحقيق شيخ محمد زاهد بن الحسن الكوثرى؛ قاهره، سال 1940 میلادی؛ ص 34.</ref>،<ref>نشوان الحمیری ابوسعید؛ الحور العين؛ تحقیق کمال مصطفی؛ مصر، سال 1948 میلادی؛ ص 172.</ref>،<ref>شهرستانی محمدبن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدين صدر تركه اصفهانى، با تصحيح سيد محمد رضا جلالى نائينى، تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 119.</ref>،<ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين؛ مصر، جلد اول سال 1950 میلادی؛ جلد دوم، سال 1954 میلادی؛ ص 168.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۰

مکرميه‏ فرقه‌ای از «ثعالبه» از فرق خوارج و از پيروان ابو‌مکرم بودند. مقريزی نام او را ابی‌المکرم و شهرستانی مکرم بن عبداللّه عجلی نوشته‏‌اند.

تاریخچه

ابوالحسن اشعری و عبدالقاهر بغدادی در آثار خود چهارده فرقه را که عبارت است از: میمونیه، خلفیه، حمزیه، شعیبیه، خازمیه، معلومیه، مجهولیه، صلتیه، ثعالبه، اخنسیه، معبدیه، شیبانیه، رشیدیه و مکرمیه از انشعابات عجارده بر شمرده‌اند[۱]،[۲]،[۳].

عقاید

مکرمیه معتقد بودند که هر کسی نماز نخواند کافر است و کفر او برای اين نيست که نماز را ترک کرده؛ بلکه کفر او به دلیل نادانی وی است. این طایفه همچنین قائل به وفاداری در دوستی‌اند[۴]،[۵]،[۶]،[۷]،[۸]،[۹].

پانویس

  1. اشعری ابوالحسن؛ مقالات الاسلامیین؛ بیروت؛ دارالاحیا الثراث العربی؛ ص۲۴.
  2. بغدادی، عبدالقاهر بن طاهربن محمد؛ الفرق بین الفرق و بیان الفرقة الناجیة؛ بیروت، نشر دارالآفاق الجدیده؛ سال ۱۹۷۷ میلادی؛ چاپ دوم، ص۱۸.
  3. همان، ص۵۴.
  4. همان، ص 61.
  5. مقریزی تقی الدین ابو العباس؛ الخطط؛ 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی؛ ج 2، ص 355.
  6. اسفرایینی شهفور بن طاهر؛ التبصير فى الدين و تمييز الفرقة الناجية عن الفرق الهالكين؛ تحقيق شيخ محمد زاهد بن الحسن الكوثرى؛ قاهره، سال 1940 میلادی؛ ص 34.
  7. نشوان الحمیری ابوسعید؛ الحور العين؛ تحقیق کمال مصطفی؛ مصر، سال 1948 میلادی؛ ص 172.
  8. شهرستانی محمدبن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدين صدر تركه اصفهانى، با تصحيح سيد محمد رضا جلالى نائينى، تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 119.
  9. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين؛ مصر، جلد اول سال 1950 میلادی؛ جلد دوم، سال 1954 میلادی؛ ص 168.