نتایج جستجو

العقیدة الطحاویة، سید العلامة المحدث حسن بن علی السقاف، ص 153 تا 163. صحیح شرح العقیدة الطحاویة، سید العلامة المحدث حسن بن علی السقاف، دار امام ندوی، چاپ دوم،

عبدالله بن الصلت؛ احمد، ابنه؛ احمد بن ابي عبدالله البرقي؛ احمد بن داود؛ احمد بن عبدوس؛ احمد بن محمد بن خالد؛ احمد بن محمد بن عيسي؛ ايوب بن نوح؛ الحسن بن الحسين

ابومحمد حسن بن علی، شرح السنة، تحقیق ابی یاسر الردادی، مدینه منوره، نشر مکتبة الغرباء الاثریة، سال ۱۴۱۴ هجری قمری، چاپاول، ص۹۴. بربهاری، ابومحمد حسن بن علی،

جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی، از فقها و محدثین مورد اعتماد شیعه است. شیخ صدوق در کوفه از وی استماع حدیث کرده است. جعفر بن علی

إبراهیم اللقانی إبراهیم بن إبراهیم بن حسن بن علی بن عبدالقدوس بن الولی مشهور به محمد بن هارون اللقّانی المالکی المصری. لقبش برهان الدین و کنیه‌اش أبوالأمداد

نحليه‏ اصحاب حسن بن علی (ع) بودند و امامت را در اولاد امام حسن (ع) صحيح می‏‌دانستند و در آفريقای شمالی و مرکزی می‏‌زيستند. پيشوای ايشان (نحلی) اهل نفطه

چون محمد بن ابی‌عمیر (د ۲۱۷ق) بهره برد و با حسن بن علی بن فضّال آشنا شد. ابن شاذان سپس به کوفه رفت و در آنجا از حسن بن محبوب، احمد بن محمد بن ابی‌نصر بزنطی،

عبدالله بن المنذر؛ عبدالله بن جبلة؛ عبدالله بن موسی؛ علی بن الحسن بن رباطی؛ علی بن الحکم؛ علی بن رباط؛ علی بن عقبة؛ الفضل بن یزید الاشعری؛ القاسم بن عروة؛

ابراهیم بن اسحاق. احمد بن ابی عبدالله برقی. احمد بن حسن بن علی بن فضال. احمد بن محمد بن ابی نصر. احمد بن محمد بن مسلم. ایوب بن نوح. حسن بن علی بن فضال. علی

محمد و علی(علیه السلام) را در او می‌دید و در جمالش محو می‌گشت. ابن صبّاغ مالکی در زیبایی صورت و اعضای حسن بن علی(علیه السلام) می‌نویسد: رنگ چهره حسن بن علی(علیه

بعضی به جای حسن بن محبوب، حسن بن علی بن فضال و فضالة بن ایّوب را گفته‌اند. و قال بعضهم: مکان الحسن بن محبوب: الحسن بن علی بن فضال و فضالة بن أیوب، و قال

هیچ یک موفقیت پایداری پدید نیاورد. درسال 250 ق، حسن بن زید بن محمد بن اسماعیل بن حسن بن زید بن حسن بن علی بن ابی‎طالب(ع)، معروف به داعی کبیر، با کمک مردم

محمد بن یحیی مروزی، احمد بن محمد بن زکریا قطان، عبدالرحمان بن محمد حسینی، محمد بن سعید بن ابی شحمه (م.ب285ق)، ابوسعید حسن بن علی سکری، ابوعلی محمد بن علی

درّاج؛ زُراره بن اَعین؛ محمد بن مسلم. همچنین، بیش از ۴۵ محدث بزرگ، از او حدیث نقل کرده‌اند از جمله: حسن بن علی وشّاء؛ احمد بن محمد بَزَنطی؛ فضالة بن ایوب؛ جعفر

یعقوب کلینی، ابوغالب زراری، احمدبن علی رازی و ابوعبدالله حسین بن علی بن سفیان بزوفری هستند. همچنین فرزند او حسن بن احمد بن ادریس (م. ح345ق) از عالمان حدیث

ابوالقاسم بن حسن خوانساری و محمدمهدی بن حسن خوانساری درس خواند. مدت کوتاهی هم در نجف تحصیل کرد. و در ۱۲۱۰ق به اصفهان رفت. در آنجا نزد ملا علی نوری، محمد

آغاز جنگ اصحاب امام حسین (علیه‌السلام) همچون حبیب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه، نافع بن هلال، زهیر بن قین و حر بن یزید ریاحی (که پیش از آغاز جنگ توبه نموده بود)

محمدبن مفضل بن ابراهیم اشعری، علی بن حسن بن علی بن فضال، جعفربن احمد بن یوسف اودی، حمیدبن زیادبن نینوایی، قاسم بن محمد بن حسین بن خازم، جعفر بن عبدالله علوی

دارد. حسن بن علی بن هاشم بن أحمد بن علوی بن أحمد بن عبدالرحمن بن محمد بن عبدالله بن حسین بن عیدروس بن أحمد بن أبی‌بکر باعقیل بن عبدالرحمن بن عمر بن عبدالرحمن

عبارت‌اند از: پدرش حسن بن علی(متوفای ۱۰۶۲ هجری) عمویش شیخ محمد بن علی حُر(متوفای ۱۰۸۱ هجری) جد مادری، شیخ عبدالسلام بن محمد حُر. دایی پدرش شیخ علی بن محمود عاملی

حبشی قونی؛ محمد بن علی بن فضل بن تمام از اساتید وی بوده‌اند. می‌توان از کسانی چون: ابوعبدالله احمد بن حسن بن فضال؛ علی بن حسن بن فضال؛ یحیی بن زکریا لؤلویی

محمد بن حسن بن علی محمد بن اسماعیل بن عثمان بن مظفر بن هبة الله بدرالدین محمد بن حسین بن علی بن قاسم ابن علی شرف‌الدین ابوالفضل احمد بن هبة الله بن احمد بن

این ماه ولادت حضرت محمد بن عبدالله (صلی‌الله علیه وآله وسلم) و حضرت جعفر بن محمد صادق (علیه‌السلام) و نیز شهادت حضرت حسن بن علی عسکری می‌باشد. هشتم ربیع‌الاول

امام به علی بن بابویه اسحاق بن اسماعیل نیشابوری نوشته است. فرزند عبیدالله بن خاقان می‌گوید: روزی برای پدرم که وزیر معتمد بود خبر آوردند که امام حسن (علیه‌السلام)

بن خلیل قمّى؛ اسماعیل بن سهل؛ ایّوب بن نوح بن درّاج نخعى؛ جعفر بن بشیر وشّاء بجلى؛ حسن بن راشد؛ حسن بن سعید؛ حسن بن على بن حسین (حسین بن حسن) ضریر؛ حسین

سال‌های ۲۰۵ و ۲۱۵ در خانواده‌ای اهل علم در ترمذ به دنیا آمد. پدرش علی بن حسن یا علی بن حسین، محدث بود. احتمالاً اولین معلمِ ترمذی پدرش بود. ترمذی نیز مانند

عبارتند از: ابوداود طیالسی؛ عبید بن معاذ؛ حنان بن سَدیر الصیرفی؛ وکیع بن جراح؛ عبدالله بن سنان؛ مالک بن عطیه؛ ربیع مسلی؛ عثمان بن رشید. ذهبی در کتاب (تاریخ الاسلام

المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق

سازد. شهادت امام علی در سال ۴۰ق، اوضاع بحرانی خلافت را پیچیده‌‌تر کرد. با وجود اقبال مردم به خلافت حسن بن علی پس از پدرش، اما امام علی مردم را در انتخاب

احمد بن الحسن عن ابيه؛ احمد بن محمد بن ابي نصر؛ احمد بن محمد بن عيسي؛ ايوب بن نوح؛ بنان عن ابيه؛ جعفر بن محمد بن يحيي؛ حسن بن سعيد؛ حسن بن طريف؛ حسن بن علي؛

از شماری از مشایخ آنجا اخذ حدیث کرد، از جمله ابوالحسن علی بن قاسم بن حسن شاهد و ابومحمد حسن بن علی سابوری. در ۴۱۵، به منظور اخذ احادیث بیشتر به فکر سفر

خضر الصیرفی؛ علی بن رئاب؛ علی بن عقبة؛ الحارث بن ابی رسن؛ حریز بن عبدالله؛ داود بن ابی یزید العطار؛ عمر بن اذینة؛ ثعلبة بن میمون. برید بن معاویه 58 حدیث

موضوعی (۲۰ عنوان) قطع جیبی؛ اسلام و کار و کوشش؛ اسلام و علم و دانش؛ امام حسن بن علی (‌علیه‌السلام) را بهتر بشناسیم؛ معنویت، اساسی‌ترین نیاز عصر ما؛ بسوی قرآن

خزار؛ ابان بن تغلب؛ ابراهیم بن عمر؛ اسماعیل البصری؛ اسماعیل بن فراش؛ بکیربن اعین؛ جمیل بن صالح؛ حسن بن عبدالملک؛ حسن بن عطیه؛ حسن بن علی؛ حسین بن احمد المنقری؛

محمد؛ محمد بن عبدالرحمان مخزومی؛ حسن بن یحیی الدهان؛ احمد بن مهدی؛ حسن بن حسین عرفی؛ احمد بن رشید. شریف حسن بن حمزه طبری مرعشی(متوفای ۳۵۸ق)؛ ابوالعباس

همانجا اقامت گزید. در مکه راویانی همچون ایوب بن نوح، حسن بن معاویه، علی بن حسن بن فضال و برادرش احمد بن حسن بن فضال از او حدیث شنیده‌‏اند. فرزند او محمدبن

ابوعلی فخار بن معد موسوی؛ سیدمجدالدین علی بن حسن عریضی؛ تاج‌الدین حسن بن علی بن دربی؛ شیخ سدیدالدین سالم بن محفوظ؛ شیخ مفیدالدین محمّد بن جهم حلّی. محقق

محمد بن احمد، «تاریخ الائمة»، مجموعۀ نفیسة، قم، ۱۴۰۶ ق؛ ابن بابویه، علی بن حسین، الامامة و التبصرة من الحیرة، قم، ۱۴۰۴ ق؛ ابن بابویه، محمد بن علی، امالی،

محمّد بن نصیر کشی از سمرقند است. علی بن محمّد بن فروزان قمی. علی بن علی خزاعی. علی بن قیس قومسی (سمنانی) عبدالله بن خَلَفْ. علی بن محمّد بن عیسی. عبدالله بن

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

او ابوعبدالله حسین بن علی است. از شاگردان معروف ایشان ابوطالب یحیی بن حسین بن هارون حسنی هروی (صاحب کتاب أمالی) است. محدث شیعی علی (علیه‌السلام) الاربعون

بنابراین به نظر می‌رسد که وی همان «ابوعبدالله جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن حسنی» (پدر ابوقیراط محمد بن جعفر) بوده باشد که در سامرا به سال 224 هجری تولد یافت،

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

بن زکریا بن حسن بن ادریس بن موسى ثانی بن عبیدالله صالح بن موسى جون بن عبدالله محض بن حسن بن حسن بن علی بن ابی طالب. او دارای پنج فرزند سه پسر و دو دختر

العبیدی؛ علی بن اسماعیل؛ علی بن الحسن؛ علی بن السندی؛ علی بن مهزیار؛ محمد بن الحسین بن ابی الخطاب؛ محمد بن علی الکوفی؛ محمد بن عیسی؛ موسی بن القاسم؛ یعقوب

ابان بن عثمان احمر، عاصم بن حمید حناط، حسین بن ابی‌العلاء و عبداللـه بن حماد انصاری به چشم می‌خورد همچنین باید از علی بن ابی حمزۀ بطائنی، عبدالله بن وضاح

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

حسن صفار، از عالمان و اندیشمندان شیعه در عربستان، امام‌جمعه قطیف و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است. شیخ حسن صفار در سال ۱۹۵۶ م در قطیف

از محمدبن عمران بن حجاج روایتی در فضیلت زیارت امام حسین‌ (علیه‌السلام) دارد. ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن، محدث شیعی و از اعقاب امام حسن مجتبی. وی ظاهراً

احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم، (000 – حدود 330ق) سید ابوالعباس. عالم و دانشمند شیعه در نیمه اول قرن چهارم هجری. احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم،

اللامیة "حسن الحسینی - دروس علی موقع السبیل"، ar.assabile.com، مؤرشف من الأصل فی 12 أبریل 2019، اطلع علیه بتاریخ 01 ینایر 2019. صفحه توییتر شیخ حسن الحسینی

حسن بن ابوالحسن دیلمی، از مفسران امامیه در قرن چهارم. حسن بن ابوالحسن دیلمی، از مفسران امامیه در قرن چهارم. نام او با حسن بن ابی الحسن دیلمی صاحب کتاب

مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین

حسن عمر فاروق اهل کشور بنین، عضو مجمع جهانی فقه اسلامی، عضو اتحادیه اسلامی بنین، متخصص در علوم سیاسی اسلامی و مسلط بر زبان‌های دندی، عربی، هوسا، فرانسه

اسماعیل بن منصور بن احمد قصار، محدث شیعی اواسط قرن چهارم هجری است. از او تنها یک حدیث در جوامع روایی شیعه باقی مانده که از امام صادق (علیه السلام) نقل

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

ابراهیم بن علی بن ابراهیم بن هاشم، از راویان معتبر شیعی در اواسط قرن چهارم. وی در یک خانواده علمی و مذهبی در قم دیده به جهان گشود. ابراهیم بن علی بن ابراهیم

پسرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم بن حماد» در اواسط قرن چهارم می‌‏زیسته زیرا استاد ابن عیاش جوهری (م401ق) بوده است. هم‌چنین علی بن حبشی بن قونی کوفی که بعد

آدم عبدالله الالوری محقق مسلمان و اهل نیجریه است؛ ایشان (عبدالباقی بن حبیب‌الله بن عبدالله الوری) است که به جهت نسبت او به شهر ایلورین الوری نام داشت و

او نیز دیده می‌شود. وی مؤسس دو مرکز «جمعية حفظ النعمة الخيرية» و «مركز زيد بن ثابت لخدمة الأنشطة القرآنية» می‌باشد و از استادانی نظیر شيخ عبدالحليم محمود،

سوریه بازتاب داشته و نوارهای سخنرانی‌هایش نیز انتشار یافته است. عبدالكريم بن محمد الحسن بكّار در سال 1951 م، در استان حمص در سوریه به دنیا آمد. او مدرک

در مؤسسه علوم اسلامی و عربی در جاکارتا، وابسته به دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود، فعالیت داشته است. السقاف همچنین سمت مدیر مرکز مشاوره شرعی در جاکارتا

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

القسطلانی على البخاری. او دارای برخی اجازات عام و خاص در بعضی علوم از برخی مشایخ مانند: شيخ احمد الكعكة، شيخ محمد نمر الخطيب و شيخ محمد على المراد الحموی،

احمد بن علی بن حسین بن رنجویه، محدث شیعی. وی ایرانی است ولی بخشی از حیات علمی خود را در عراق به انجام رسانده است. از معاصران شیخ صدوق است و ظاهراً مدتی

احمد بن علی بن حسین ثعالبی، محدث شیعی است. تاریخ ولادت او در دست نیست. اما وفات او در اواسط قرن چهارم هجری اتفاق افتاده زیرا وی از اساتید شیخ صدوق (م381ق)

احمد بن عبدالله بن علی ناقد، محدث امامی. احمد بن عبدالله بن علی ناقد، محدث امامی. وی از اساتید جعفر بن محمد بن قولویه است و از نظر رجالی در طبقه پدر ابن

ولایت و جانشینی علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) بعد از پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) تصریح شده است. وی این حدیث را از ابوجعفر محمد بن علی خزاعی نقل نموده

احمد بن علی بغدادی سورایی، محدث شیعی. از او روایات اندکی در منابع شیعه به چشم می‌‏خورد که بیشتر آنها در کتاب دلائل الامامه تألیف ابن جریر طبری شیعی آمده

ابراهیم بن علی کوفی، محدث و نویسنده شیعی در نیمه نخست قرن چهارم. وی اصالتاً ایرانی و اهل سمرقند است ولی بدلیل اقامت طولانی وی در کوفه او را «کوفی» لقب

حسن بن ابراهیم بن عبدالصمد خزاز کوفی، محدث شیعی. شیخ تلعکبری از او حدیث شنیده است. حسن بن ابراهیم بن عبدالصمد خزاز کوفی، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر

اسحاق بن عیسی، محدث شیعی می‌باشد. از معاصران و هم‏ بحثان او در قم محمد بن حسن بن ولید قمی است که با هم از سعد بن عبدالله اشعری روایت دارند. اسحاق بن عیسی،

نام‌برده شده است. حسین بن علی بن حسن رازی از شاگردان مشهور وی می‌باشد. محمد بن همام اسکافی بغداد خزاز قمی کفایه الاثر فی النص علی الائمه الاثنی عشر، ص98؛

می‌باشد. ابومحمد حسن بن حمزه علوی طبری تنها شاگرد شناخته شده می‌باشد. درباره وفات او نیز اطلاع دقیقی نداریم اما شاگرد او «ابومحمد حسن بن حمزه علوی طبری»

اسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار، محدث شیعی بوده است. اسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار، از محدثان شیعه است. کنیه او در منابع ذکر نشده است.

زندگی می‏‌کرده است. استاد او «ابوعلی حسن بن اسماعیل قحطبی» است. وی هم‌چنین از علمای اهل‏‌سنت مانند احمدبن بدیل بن قریش (قاضی هَمْدان‏) نیز روایت دارد.

در کوفه نزد کسانی چون ابوجعفر بن سری و ابونصر بن موسی بن ایوب خلال به استماع حدیث پرداخت. شاگرد او ابوالقاسم حسن بن محمد بن اسماعیل سکونی (م. ح354ق) است‌که

محمد بن همام اسکافی بوده است. علی بن محمد بن خزاز قمی در بغداد شاگردش وی بوده. زید بن علی (علیه‌السلام) ابوعلی محمد بن همام اسکافی علی بن محمد بن خزاز

گناهان کبیره) گرایش داشتند. از شاگردان معروف او «ابومحمد حسن بن حمزه طبری» است که صاحب‌نظران به دلیل حسن سابقه‏‌ شاگردش، وی را نیز قابل اعتماد معرفی نموده‏‌اند

در آن به وجود حجت بن حسن (مهدی) اشاره شده است. وی در بغداد از محمد بن فضل نحوی و محمد بن علی بن عبدالصمد کوفی حدیث شنیده است. محمد بن بابویه قمی معروف به

سپس سید بن طاوس برخی از روایاتش را در کتاب‏‌های خود آورده است. به گفته نجاشی وی کتابی با عنوان «ثواب الاعمال» داشته که شاگرد او محمد بن حسن بن ولید قمی

در بغداد شاگردان چندی تربیت نمود که از جمله آنها هارون بن موسی تلعکبری و «ابوطیب حسین بن علی بن محمد» هستند. در‌باره ارزش روایات او هر چند سخن صریحی از

دبس وزیت، شیخ عبدالكریم رفاعی، حافظ و قاری و فقیه شیخ محیی‌الدین کردی، شیخ حسن حبنکی میدانی و شیخ احمد شامی، به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را ابتدایی شروع

برد و در آنجا از «جعفر بن حسین بن علی بن شهریار قمی» معروف به «ابومحمد مؤمن قمی» احادیثی شنیده است. از شاگردان او تنها «علی بن محمد قمی» را می‏‌شناسیم

کسانی چون «علی بن احمد بن محمد دقاق» و «محمد بن موسی بن متوکل» معاصر بود و مشترکاً از ابن عون اسدی روایت دارند. از شاگردان او «احمد بن علی بن نوح سیرافی»(م410ق)

در فقاهت بر مذهب داود بن علی الظاهری الأصفهانی بود جعفر بن أحمد الرازی در مورد او می‌گوید: او (رویم بن احمد) یکی از پیشوایان زمان خود بود. او در سال 303

شاگردانی تربیت کرده است. از شاگردان قمی او «محمد بن علی ماجیلویه»، «محمد بن موسی بن متوکل» و «احمد بن محمد بن یحیی عطار» هستند. این احتمال نیز وجود دارد که

احمد بن عبدالله کوفی، محدث امامی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. با ابراهیم بن اسحاق احمری نهاوندی دوستی صمیمانه داشت. شاگردی تلعکبری نزد او می‏‌تواند

عجل الله فرجه الشریف ابوالحسن علی بن محمد سمری بر بالینش حضور داشت و پیش‏گویی سمری را درباره وفات پدر شیخ صدوق «علی بن حسین بن بابویه قمی» شنیده است، پس وی

تألیفی بر جای نمانده است. از استادان وی ابوعبدالله ابراهیم بن محمد ازدی، عبدالصمد بن علی، احمد بن جعفر مالکی را می‌توان نام‌برد. در میان شاگردان او تنها نام

جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حِمیَری، یکی از محدثین شیعه محسوب می‌شود. جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری،

خود را در بغداد سپری کرده است. از معاصران او حسین بن حکم کوفی، حسین بن حمدان خصیبی و علی بن عباس بن ولید بجلی هستند که در بغداد و کوفه شاگردان مشترکی داشته‏‌اند

بود. سپس در اوایل دهه 1990 به عمان پایتخت اردن نقل مکان کرد. محمد الحامد. علی مراد. زاکی دندشی. عبد القادر عیسی. سعید العبدالله که اصول خواندن قرآن را از

جعفر بن میت دان مایدین یا حاج جعفر بن حاج میت دان مايدين(Haj Jaafar bin Haj Mit Dan Maidin)، اهل کشور برونئی، عضو مجمع جهانی فقه اسلامی، متخصص در فقه و

از اساتید او می‏‌توان احمد بن ابی‌‏الفضل بلخی و جعفر بن محمد بن زیاد فقیه را نام برد. شاگردان او مانند احمد بن ابراهیم بن بکیر نیشابوری و ابوسعید نسوی

استاد و شاگردش هر دو در کوفه سکونت داشتند. جعفر بن محمد بن عبیدالله بن عتبه، می‌دانیم که وی از ایوب بن نوح نقل حدیث کرده است، بنابراین وی هنگامی که نزد

ابراهیم بن محمد بن سفیان، محدث شیعی در اوایل قرن چهارم. از اساتید او «علی‌بن سلمه لیفی» است. در منابع هیچ اثر تألیفی از او گزارش نشده است. ابراهیم بن محمد

السود؛ شيخ محمد سعيد البرهانی؛ شيخ محمد الهاشمی؛ شيخ عبد القادر عيسى؛ شيخ علی الطنطاوی. ایشان فعالیت‌های بسیاری داشته از جمله: تبلیغ، تربیت و آموزش در دبیرستان‌های

لبابة الطاهر حسین، تاریخ الوصول: 8 نوفمبر 2015. نسخة محفوظة 22 نوفمبر 2017 علی موقع وای باک مشین.

Saudi King Salman’s head? - Al Arabiya English نسخة محفوظة 07 يوليو 2018 علی موقع واي باك مشين. 'Disunity among Muslims worst evil'"، 1، Kashmir Reader،

احمد بن حسین بن اسامه، ابوالحسین بصری. محدث شیعی در قرن چهارم هجری. از اساتید شیخ مفید است به همین سبب وفات او در نیمه دوم قرن چهارم در نظر گرفته شده است

ابراهیم بن محمد بن یسام، محدث شیعی در قرن چهارم. شیخ طوسی وی را از جمله کسانی قرار داده که به‏ طور مستقیم از امامان شیعه روایت نکرده است. وی هیچ اثر تألیفی

ابراهیم بن عیاش قمی، محدث شیعی. نزد اساتید عصر خود علوم حدیث را فرا گرفت و از «احمد بن ادریس قمی» (م306ق) روایت دارد. از شاگردان او می‌توان «ابوعمرو محمدبن

ویژه محمد بن مسعود عیاشی به شمار آورده است. احمد بن یعقوب سنائی، محدث شیعی. لقب او گاهی به‌صورت «سنانی» و «شیبانی» نیز ذکر می‌‏شود چنانکه کنیه او به‌صورت

احمد بن بدیل، محدث شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. از معاصران او احمد بن محمد مقری (م. ح350ق) است که شیخ تلعکبری (م381ق) از شاگردان او بوده است. احمد بن بدیل،

احمد بن صفار، از محدثان شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. شیخ طوسی وی را از شاگردان ویژه عیاشی سمرقندی (م. ح328ق) به ‏شمار آورده است. احمد بن صفار، از محدثان

ابراهیم بن خالد مقری کسایی، از راویان شیعه در نیمه نخست قرن چهارم هجری. درکوفه بدنیا آمد و همانجا تا پایان عمر زندگی کرد. ابراهیم بن خالد مقری کسایی از

از او اثر تألیفی گزارش نشده است. وی از شاگردان محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی است. شیخ طوسی محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی کوفه رجال طوسی، ص451 شماره 6407؛

«ابوعبدالله بن حجاج» آمده است. ابوعبدالله حجاج، ابوعبدالله. محدث شیعه در قرن چهارم. نام او در منابع به صورت «ابوعبدالله حجاج» یا «ابوعبدالله بن حجاج» آمده

کتاب و درس‌های ضبط شده صوتی و کلیپ‌های تصویری نشر می‌دهد. بشارت به آمدن محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا) در کتاب‌های یهودیان و مسیحیان؛ حجاب، قانون خدا در

الصوفية وموقف السلف منه(منتشر شده در سال ۱۹۸۵، توسط دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود) الفناء عند الصوفية وموقف السلف منه كتب قوقل. وصل لهذا المسار في 30 أبريل

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

ثعلبة بن میمون (ابواسحاق فقیه) نقل می‌کند که او فقاهت جمیل بن درّاج را بر عبداللّه بن مسکان، عبداللّه بن بکیر، حمّاد بن عیسی، حمّاد بن عثمان وابان بن عثمان،

ج۱، ص۲۱۷ ابن طاووس، علی بن موسی، الیقین، ج۱، ص۳۶۲ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر علی بن ابراهیم، ج۲، ص۱۰۲ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر علی بن ابراهیم، ج۲، ص۱۰۲

سلیم بن ابی فرج بن السید سلیم بن ابی فرج البشری معروف به سلیم البشری (1832 - 1916) یکی از علمای مسلمان در مذهب مالکی بود و به ریاست الازهر هم منصوب شد

صاحب کتاب منازل السائرین است. أبو إسماعیل عبدالله بن محمد بن علی بن محمد بن أحمد بن علی بن جعفر بن منصور بن مت الأنصاری الهروی صاحب کتاب "ذم الکلام وأهله"،

حسن بن احمد بن حسن ناصر، مشهور به «ناصر صغیر». عالم شیعی و نقیب علویان در بغداد. حسن بن احمد بن حسن ناصر، مشهور به «ناصر صغیر». عالم شیعی و نقیب علویان

عیسی بن علی بن ابیطالب (علیه السلام)، محدث شیعی. وی از سادات علوی است و نسب کامل او چنین است: «احمد بن محمد بن احمد بن عیسی بن زید بن علی بن حسین بن علی

احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی، محدث شیعی. احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی، محدث شیعی معروف به «فُقّاع خُمُری» است. در این‌که وی چرا به «فُقّاع

در جواب گفت علوم را از حماد بن ابی سلیمان کوفی آموختم که او شاگرد ابراهیم نخعی و او نیز شاگرد عمر بن خطاب و او نیز از علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) آموخت

محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن علی بن أبی‌طالب،

(Lasem) و مدرسۀ اسلامی جاوه مرکزی (Java Central) ادامه داد. او زمانی که سید محمد بن علوی مالكی (م. 2004) از علمای برجستۀ عربستان و از شخصیت‌‌های ضد تکفیری در

احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی، محدث شیعی از محدثان قرن چهارم هجری بوده است. احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی،

احمد بن علی بن سعید کوفی، ابوالحسین. نام او در منابع «احمد بن محمد بن علی کوفی» نیز ذکر شده است. احمد بن علی بن سعید کوفی، ابوالحسین. نام او در منابع «احمد

مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین

با کسانی چون محمد بن موسی بن متوکل، محمد بن علی ماجیلویه، جعفر بن حسین بن علی بن شهریار قمی، جعفر بن محمد بن قولویه قمی، حسن بن احمد بن ادریس قمی و بسیاری

احمد بن حسن مکتب، فقیه و محدث شیعی. نام او در برخی منابع حسن بن احمد مکتب آمده است. چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصر (عجل الله فرجه الشریف) ابوالحسن

احمد بن عبدالله بن احمد بن ابی‏‌عبدالله محمد بن خالد برقی، محدث شیعی در نیمه نخست سده چهارم هجری. احمد بن عبدالله بن احمد بن ابی‏‌عبدالله محمد بن خالد

اسحاق بن حسن بن بکران عقرائی تمار، محدث شیعی است. اسحاق بن حسن بن بکران عقرائی تمار، محدث شیعی در اواخر سده چهارم هجری. وی حدود 300 هجری در زادگاهش «عقراء»

«احمد بن حسن قطان»، «علی بن احمد بن موسی»، «حسین بن ابراهیم بن احمد مکتب» و «محمد بن احمد سنانی» هستند که احتمالاً در قم نزد «ابوالعباس احمد بن یحیی بن

قاضی ابوسعید حسن بن عبدالله بن مرزبان سیرافی که به اختصار «ابوسعید سیرافی» خوانده می‌شود، عالم مشهور نحو، لغت، فقه، حدیث، علوم قرآن و کلام است. «قاضی ابوسعید

می‏‌توان به «احمد بن محمد بن عیاش» (م401ق) صاحب کتاب مقتضب الاثر اشاره کرد. از اساتید مشهور او می‌توان محمد بن زکریا غلابی و حسن بن محمد بن جمهور عمی را نام

جعفر بن محمد بن مالک بن عیسی بن سابور، از راویان شیعه است. جعفر بن محمد بن مالک بن عیسی بن سابور، ابوعبدالله بزاز فزاریکوفی. از راویان شیعه و هم‏‌پیمان

ابن ماجه قزوینی، داود بن سلیمان غازی قزوینی، عبدالله بن عمرو بن حکم بغدادی، محمد بن هشام مستملی، محمد بن غالب بن حرب و حمدان بن مغیره بوده‌اند. از شاگردان

المکی صاحب قوت القلوب، أبوبکر بن شاذان الرازی، أبومسلم محمد بن علی بن عوف البرجی الأصبهانی، أبونصر عبدالله بن علی الطوسی، منصور بن عبیدالله الصوفی و... او را

شناخته شده نیست. وی هم‌چنین به واسطه پدرش از کسانی چون حمدان بن سلیمان نیشابوری و احمد بن علی انصاری (که خود از اساتید وی نیز بود) احادیث فراوانی از امام

عبدالباقی بن قانع، محمد بن جعفر بن عبدالله نحوی، ابن عقده کوفی، احمد بن کامل بن شجره (م350ق. متخصص علوم قرآنی)، ابوالفرج اصفهانی (م356ق) و محمد بن احمد بن اسحاق

بشر بن سعید بن قلبویه معدل، محدثی شیعی است. از او احادیث اندکی در جوامع روایی شیعه باقی مانده که سلسله سند آنها به امام صادق (علیه السلام) می‌‏رسد و درباره

علامه وهبه الزحیلی؛ اخذ مدرک دکترا از دانشگاه قرآن خارطوم تحت نظر علامه محمد علی الامام؛ اخذ دکترای افتخاری دانشگاه کرایوفای رومانی به‌خاطر مطالعات ادیان و

موفق‌الدين عبدالله بن أحمد بن قُدامة معروف به ابن قدامه، از شیوخ مذهب حنبلی است. مؤلف کتاب المغنی است و می‌توان آن را یکی از بزرگ‌ترین کتب فقهی و مکتب

گزارشی دیده نشده است. اساتید احمد بن یحیی مکتب، عبارتند از: ابوطیب احمد بن محمد وراق؛ محمد بن قاسم بن زکریا محاربی؛ محمد بن یحیی صولی. در میان شاگردان وی تنها

ابوالحسن علی بن حاتم قزوینی است. صاحب کتاب «النوادر الکبیر» است. حسین بن عبیدالله بن سهل سعدی تنها استادی است که در منابع اسم ایشان ذکر شده است. احمد بن اسماعیل

ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. از هم ‏بحثان شیخ صدوق به شمار می‌رود. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار» (م. ب356ق)

رسمی شیخ سعید بن وهف القحطانی ترجمه کتاب حصن المسلم كلمات مؤثرة في رثاء سعيد بن وهف القحطاني مشكاة الإسلامية:مؤلفات الدكتور سعيد بن علي بن وهف القحطاني

جعفر بن عون رازی و احمد بن ادریس قمی از اساتید شناخته شده ایشان هستند. از شاگردان بنام وی می‌توان محمد بن احمد بن داود قمی و هارون بن موسی تلعکبری را نام‌برد

بازگرداند. پس از او دو فرزندش «عیسی بن جعفر» و «حسن بن جعفر» به ترتیب حکومت حجاز را در اختیار داشتند و پس از آنان، نوه او «شکر بن ابی الفتوح» جانشین آنها گشت.

حسن بن احمد بن ادریس بن احمد اشعری قمی، محدث شیعی. وی فرزند فقیه و محدث مشهور احمد بن ادریس قمی و استاد شیخ صدوق است. حسن بن احمد بن ادریس بن احمد اشعری

احمد بن علی (علویه) اصفهانی (شیعه)؛ محمد بن یحیی بن منده اصفهانی (حنبلی)؛ علی بن رستم اصفهانی می‌باشند. از شاگردان معروف وی: ابوالحسین بن رزقویه حسن بن احمد

حسین بن عبدالقادر بن حسن بن سالم بن محمد بن عبدالقادر بن حسن بن عمر بن سَقّاف بن محمد بن عمر بن طه بن عمر بن طه بن عمرالصافی بن عبدالرحمن المعلم بن محمد

معروف وی: احمد بن علویه اصفهانی (م320ق)؛ محمدبن یعقوب کلینی (م329ق)؛ علی بن محمد بن یعقوب کسائی؛ احمد بن محمد بن سعیدبن عقده (م333ق)؛ محمد بن همام اسکافی

شاگردان دیگر او «علی بن احمد بن موسی دقاق»، «حسین بن ابراهیم بن احمد بن هشام مؤدب»(م.ح354ق)، «علی بن عبدالله وراق» و «احمد بن محمد بن هیثم عجلی»(استاد

از اصحاب ائمه (علیه السلام) بودند. وی در کوفه نزد پدرش «محمد بن عمار» (از اصحاب علی بن حسن بن فضال، م290ق). و اساتید دیگر به استماع حدیث پرداخت. چون فردی

اساتید او ابوعمرو احمد بن علی فائدی قزوینی است‌که وی کتاب المتعه (نوشته حسین بن عبیدالله سعدی) را نزد او فراگرفته است. از شاگردان او علی بن محمد خزاز قمی (م401ق)

زیادی دیده که از جمله آنها «محمد بن عبیدالله منادی»، «حسن بن مکرم»، «یحیی بن ابی‏طالب»، «محمد بن عیسی بن حیان»، «علی بن ابراهیم واسطی» و بسیاری دیگر هستند

ابومحمد جعفر بن ورقاء شیبانی، حسن بن عبدالسلام،محمد بن عبد ربه انصاری از همه مشهورتر هستند. از شاگردان وی نام ابن غضائری، شیخ مفید (محمد بن محمد بن نعمان) در

جعفر بن محمد بن اسحاق بن رباط بجلی کوفی، فقیه و محدث سرشناس شیعی. جدّ او «اسحاق بن رباط» از فقها و عالمان حدیث بود و برادران جدش به نام‌های: «حسن بن رباط»،

داده‌‏اند. از معاصران او در بغداد «ابوالحسین احمد بن علی بن سعید کوفی» و «ابوالحسن احمد بن محمد بن علی کوفی» هستند. شیخ طوسی این دو معاصرش را افرادی مستقل

احمد بن عباس نجاشی صیرفی، معروف به «ابن طیالسی» محدث شیعی. فرزند او «علی بن احمد بن عباس» از شاگردان شیخ صدوق بوده است و نوه او «احمد بن علی بن احمد بن

سعید حماد یا سعید عبدالله علی حماد (۱۹۴۹-۲۰۲۰) فقیه، محدث، مبلغ و استاد دانشگاه مصر است. او از نظر عقیده و مذهب اهل‌سنت سلفی بود. سعید حماد در تاریخ 10

هم‌‏روزگار بوده است. شاگرد محمد بن زکریا غلابی بصری (م298ق) و استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی (م410ق) بوده. احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، ابوعلی حافظ. محدث شیعی

«هارون بن موسی تلعکبری» (م385ق)، «شیخ حافظ احمد بن عبدون» معروف به «ابن حاشر» (م423ق)، «احمد بن علی بن نوح سیرافی» و بسیاری دیگر حضور داشتند. احمد بن جعفر

درباره حجت بن حسن (مهدی) در منابع شیعه و اهل‏‌سنت آمده است. از معاصران و هم‏‌بحثان او محمدبن زکریا بن دینار غلابی بصری (م298ق) است که با هم از علی بن نصر عطار

«عیسی بن محمد علوی»، «محمد بن جعفر زعفرانی»، «محمد بن ایوب»، «محمد بن عباس بن بسام»، «موسی بن اسحاق قاضی» هستند. از شاگردان او تنها محمد بن علی بن بابویه

ابراهیم بن عبدالصمد بن موسی، محدث شیعی از سادات هاشمی است. ابی مصعب زهری استاد وی بود و محمدبن عیسی بن هارون و قاضی ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف (استاد

2016 علی موقع واي باك مشين. Kavazović: Ne dozvolite da "vlah" vlada Srebrenicom ili da lijemo krv svakih 20 godina نسخة محفوظة 29 سبتمبر 2016 علی موقع

از: شيخ سليم الحلوانی، شيخ أحمد الحلوانی، شيخ عبدالقادر قويدر. او نزد شيخ حسن حبنكة نیز علوم عقلی، علوم نقلی و لغوی آموخت. راجح تألیفات و آثاری دارد که

و نزد او فارغ‌التحصیل شده‌اند، از جمله: محمد یحیی بن شیخ الحسین؛ محمد الامین بن عبدالرحمن؛ احمد فال بن احمدن؛ واعظ آمریکایی حمزه یوسف. شیخ حاج نوشته‌های

شهر بوده است. از معاصران و هم‌بحثان او «علی بن احمد بن حاتم» و «جعفر بن مالک فزاری» هستند که با هم نزد «عباد بن یعقوب» در کوفه به فراگیری حدیث اشتغال داشتند

محمد بن محمد بن نعمان مفید(م413ق)، احمد بن حسین بن احمد بن عمران (م.ح381ق) و دیگران حضور داشتند. پدرش ابوعبدالله محمد بن قاسم محاربی و علی بن محمد بن یعقوب

احمد بن زیاد بن جعفر همدانی است که خود استاد شیخ صدوق بوده است. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است. ابوالحسن علی بن احمد عقیقی و ابوعبدالله احمد بن محمد

شد. «ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه» (م369ق) صاحب کتاب «کامل‏‌الزیارات» از شاگردان مشهور وی بوده است. احمد بن اصفهبد قمی، ابوالعباس ضریر. مفسر و محدث

الدعوة إلى الله؛ الـدعـاء والـذكـر؛ سعيد بن العاص بطل الفتوح وكاتب المصحف؛ عادات ينبذها الاسلام؛ العدوان على الأدب العربي؛ الغنـاء والأغاني في عصرنا؛ فن

معاصران او «جعفر بن محمد حسینی»، «محمد بن احمد کاتب» و «محمد بن حسین بزاز» هستند که با هم نزد «عیسی بن مهران» روایاتی در فضیلت علی بن ابی‌طالب (علیه السلام)

ابراهیم بن محمد بن معروف، ابواسحاق مذاری یا مرادی. وی نزد محمد بن همام اسکافی(م336ق) و کسانی که در طبقه او بوده‏‌اند مانند ابوبکر بن ابی‏‌الثلج بغدادی

احمد بن جعفر بن محمد بن ابراهیم بن موسی بن جعفر، سید ابوجعفر علوی حیری. محدث شیعی و از اعقاب امام موسی کاظم‌ (علیه‌السلام) است. احمد بن جعفر بن محمد بن

احمد بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالک حمیری قمی، محدث شیعی. پدرش عبدالله بن جعفر حمیری (م. ب.297ق) از راویان بزرگ شیعه و کاتب امام عصر (احمد

کنار هم‏وطنان معاصر خود همچون محمد بن مسعود عیاشی، آدم بن محمد بن قلانسی بلخی، ابراهیم بن علی کوفی سمرقندی و حسین بن اشکیب مروزی به استماع حدیث پرداخت.

مدتی در بغداد به سر می‌‏برده است زیرا شاگرد او اهل بغداد است. ظاهراً «علی بن احمد بن طاهر» که از شاگردان معروف «ابن ولید قمی» (م343ق) است، پسر اوست و شاید

تلمذ کرده است. از جمله آنها «ابوخلیفه فضل بن حباب»، «محمدبن عثمان بن ابی شیبه»، «حسین بن عبدالله» و «سالم بن سالم» هستند. از شاگردان شیعی او محمدبن بابویه

دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود در سال ۱۴۰۳؛ اکنون مشاور و نایب رئیس کمیته عالی در دفتر تحقیقات و مطالعات شاهزاده عبدالعزیز بن فهد؛ عضو کمیته آموزش عالی؛

سعید بن محمد الکملی در 21 مه 1972 میلادی برابر با 8 ربیع الثانی 1392 هجری قمری در شهر رباط متولد شد. ایشان فقیه، محدث، واعظ و استاد دانشگاه و حافظ قرآن

می‏‌نموده است. شاگردان او ابوالفضل محمد بن حسین بن عمید است‌که خود استاد جعفر بن قولویه قمی بوده است. تألیفاتی فراوان و نیکو داشته است‌که به گفته ابن عمید نظیر

کنیه او با «ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب بن مسکویه»(م421ق) مشترک است. از محضر استادانی چون فضل بن شاذان نیشابوری و عبدالله بن حمدویه بیهقی کسب فیض نموده

تازه‌ای دست نیافته است. از شاگردان او مظفر بن جعفر علوی سمرقندی، ابوالمفضل محمد بن عبدالله شیبانی و جعفر بن محمد بن قولویه هستند که در این میان مظفر علوی بیش

ایمان و عزت خاتم الانبیاء رحمت بی‌انتها مباحثی پیرامون امامت غدیر، سند ولایت علی امیر.

جعفر بن محمد بن ابراهیم علوی موسوی حیری، از محدثین شیعه است. طبق گفته شیخ طوسی وی از حمید بن زیاد نینوایی استماع حدیث داشته و هارون بن موسی تلعکبری از

بغداد روی داده باشد. چنان‌كه اساتید او نیز مانند «محمد بن احمد بن ابی ثلج» (م325ق) و احمد بن محمد بن سعید معروف به ابن عقده (م333ق) ساكن بغداد بودند. از او

از شاگردان دیگر او «عبدالله بن نصر بن خمیس موصلی» است که در ناحیه غربی بغداد در مسجد رباط از او حدیث شنیده است. شاید «حسین بن عبدالوهاب» صاحب کتاب عیون المعجزات

احمد بن اسماعیل فقیه، محدث، فقیه و متکلم شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. تلعکبری از شاگردان او بوده و وی پیش از وفات تلعکبری (پیش از 385ق) دار فانی را وداع

ابراهیم بن محمد مولی قریش محدث شیعی در قرن چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. تنها می‏‌دانیم که شیخ تلعکبری (م385ق) از او نقل حدیث کرده است. بنابراین

برخی از رجال اهل‌‏سنت مانند ابونصربن ابی الفضل صرام (م382ق) و ابوحامد احمد بن اسماعیل صرام(م333ق، از قاریان بزرگ نیشابور) نیز هم‏ عصر بوده است، اما هیچ

ابوعلی سینا یا ابوعلی حسین ‌بن عبدالله ‌بن حسن‌ بن علی‌ بن سینا، مشهور به ابوعلی سینا یکی از مشهورترین و تاثیرگذارترین فیلسوفان و دانشمندان ایران و البته

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

که اکثرا روحانی و مبلغ می باشند به شرح ذیل می‌باشد. دکتر سید محمد نجفی سید علی نقوی سید حسین نقوی سید جعفر رضا نقوی دکتر سید مھدی نقوی سید عابد رضا نقوی

احمد بن مصطفی مراغی مترجم مصری و عالم است. از مرکز مراغه استان سوهاج مصر علیا. نسب آن بزرگوار به حسین بن علی و فاطمه الزهرا دختر حضرت محمد (صلی‌الله علیه

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

احمد محمد علی الملط در دسامبر 1917 میلادی در روستای القطاویه مرکز ابوحماد استان الشرقیه به دنیا آمد. وی یکی از پرورش‌یافتگان حسن البناء است که دلیل آشنایی

سالم بن عبدالله بن عمر بن أحمد بن عمر بن أحمد بن عمر بن أحمد بن علی بن حسین بن محمد بن أحمد بن عمر بن علوی الشاطری بن علی بن أحمد بن محمد أسد الله بن حسن

را به دست آورد. او همچنین توانست اجازه تلاوت قرآن کریم بر مبنای روایت حفص بن عاصم را دریافت کند. در سال ۲۰۰۷ از سوی سازمان ملل متحد به خاطر سخنرانی با

سعید عبدالعظیم علی محمد معروف به سعید عبدالعظیم، از بزرگان دعوت سلفی در مصر است. او یکی از بنیان‌گذاران فعالیت تبلیغی در مجموعۀ اسلامی دانشگاه و سپس از

الإسلام وبناء الشخصية؛ من هدی السنة النبوية؛ الشفاعة في ضوء الكتاب والسنة والرد علی منكريها؛ التضامن في مواجهة التحديات؛ الإسلام والشباب؛ قصص السنة؛ القرآن وليلة

برای تحصیل در مدرسه ملاامین افندی به بدلیس از آنجا به مدرسهٔ علوم دینی میر حسن ولی در موکوس و از آنجا به مدرسهٔ واسیان در گواش و از آنجا هم به مدرسه‌ای در

چون «احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم»، «حسن بن محمد بن علی بن صدقه قمی»، «حسن بن حمزه علوی قمی»، «محمد بن حسن بن ولید قمی» و «ابوسعید عبدان بن فضل» بهره

اسماعیل)، که از جمله علمای اهل عرفان بود، قرار گرفت. سپس نزدیک به ۳۰ سال نزد حسن مصطفوی (از شاگردان سیدعلی قاضی طباطبایی) تحصیل کرد و تحت تعلیم و تربیت وی

از چهره‏‌های برجسته طالبیین، معرفی کرده است. جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن بن جعفر بن حسن مثنی بن حسن (علیه‌السلام)، از سادات حسنی و از محدثان معتبر شیعه

احمد بن علی بن حسن بن شاذان فامی قمی، ابوالعباس. فقیه و محدث شیعی. ولادت و وفات او به خوبی روشن نیست. پسرش ابوالحسن محمد بن احمد بن علی بن حسن بن شاذان

شاگردان سنی او «عمر بن حسن بغدادی» است که در چند مورد از وی درباره فضیلت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل حدیث کرده است. احمد بن حسن بن سعید بن عثمان، ابوعبدالله

مشترکاً از: «محمد بن علی بن خلف عطار» روایت دارند. هم‌چنین «عبیدالله سعد زهری»؛ «علی بن حسین بن اشکاب» هستند. شاگردان او: «علی بن فضل بن عباس بغدادی»(استاد

این جریان قرار گرفتند، علی طالب الله است او اولین کسی بود که متعهد شد و با رهبر این گروه در سودان بر اساس بیعتی که با امام حسن البناء مطرح بود بیعت کرد

صالح بن عبدالله العطاس عبدالله الهدار بن طه الحداد أحمد بن محمد المحضار علی بن أحمد باصبرین عمر بن حسن بن عبدالله الحداد عیدروس بن عمرالحبشی طاهر بن عمرالحداد

«ابوعلی احمدبن حسین بن احمد بن عمران»، «شیخ صدوق محمد بن بابویه»، «ابوالحسین محمدبن علی بن فضل بن تمام» و «شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان» هستند. تألیفات

است. احمد بن حسین بن احمد بن عمران نزد اساتیدی چون احمد بن هارون فامی، ابن ولید قمی، ابومحمد مؤمن قمی، ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم کوفی، حسن بن براء، احمد

احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس، (000 – حدود 315ق) ابوالحسن قَلّاء سَوّاق. محدث شیعی هفت ‏امامی. احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس، ابوالحسن

آورده است. اساتید او محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری (م. ب304ق)، محمد بن جعفر مؤدب، محمد بن سندی، احمد بن محمد بن سعید، محمد بن حسن صفار(م290ق) و بسیاری دیگر

وی این روایات را از «جعفر بن محمد بن زکریا غلابی» و «علی بن حارث مروزی» نقل کرده و هارون بن موسی تلعکبری و ابوالمفضل محمد بن عبدالله از او نقل حدیث نموده‌اند

چاپ شده است. احمد بن محمد بن محمد بن سلیمان، ابوغالب زراری. فقیه، محدث، متکلم، ادیب و شاعر شیعه. وی آخرین شخصیت علمی از سلسله «آل اعین بن سنسن» است. در سال

احمد بن محمد بن هوذه بن هراسه باهلی نهاوندی، معروف به «ابن ابی هراسه» محدث و فقیه شیعی بوده است. احمد بن محمد بن هوذه بن هراسه باهلی نهاوندی، معروف به

مقدس (مکه و مدینه) است. ابوعبدالعزیز عبدالرحمن بن عبدالعزیز بن عبدالله بن محمد بن عبدالعزیز بن محمد بن عبدالله السدیس، نسب وی به قبیله عنزه یکی از قبایل

احمد بن علی بن اعثم کوفی، معروف به «ابن اعثم کوفی». از مورخان چیره‌دست و مشهور شیعه که در شعر و شاعری نیز دستی توانا داشت. به دلیل اخبار فراوانی که از

أبوبکر محمد بن موسی واسطی، مشهور به ابن کثیر فرغانی از علمای اهل تصوف سنی مذهب در قرن چهارم هجری است. ابوعبدالرحمن سلمی در مورد او می‌گوید: او یکی از مشایخ

سلیمان بن سلیم الله بن رجا الله بن بوتی الرحیلی الحربی مشهور به شیخ سلیمان الرحیلی، در شهر مدینه عربستان به دنیا آمد و محل زندگی‌اش همانجا بود. او یکی

احمد بن ابراهیم بن معلی بن اسد عمی بصری، فقیه، محدث، مورخ و متکلم شیعی که دارای تألیفات مفید و سودمندی است. از شاگردان ویژه عبدالعزیز جلودی می‌باشد. از

است. از معاصران و هم‏‌بحثان او «ابوالحسین رجاء بن یحیی بن سامان عبرتایی» است‌که مشترکاً از محمد بن حسن بن شمون (م258ق) روایت‌‏هایی شنیده‌‏اند و ابن‌شمون

«ابوطالب بن غرور» (استاد شیخ طوسی)، «محمد بن علی علوی شجری» (م445ق، نویسنده کتاب: فضل زیاره الحسین (علیه السلام)، «ابوالقاسم ازهری»، «حسن بن محمد بن خلال»،

محمد بن السید یاسین بن السید إسماعیل بن السید حسین بن السید محمد بن السید إبراهیم بن السید عمر بن السید حسن بن السید حسین بن السید بلال بن السید هارون

عبدالله محمد الحسین أبا الخیل؛ شیخ الزاهد محمد بن سلیمان العلیط؛ شیخ محمد بن فهد الرشودی؛ برادرش شیخ النحو أحمد بن ناصر العلوان؛ ... او به اتهام حمایت از گروه‌های

ملا حسین جیلانی لبنانی، محمدصادق بن محمد سراب تنکابی و ملا محمدطاهر بن مقصودعلی اصفهانی اجازۀ روایت داشت. و عباس بن حسن بلاغی نجفی از شاگردانش بود. ابوالقاسم

«محمد بن علی بن متیل» از اساتید «شیخ صدوق» و نیز از شاگردان خود او بوده است. هم‌چنین عموی او «حسن بن متیل دقاق» از اساتید «ابن ولید قمی» و «محمد بن قولویه»(پدر

روایات او خوب و بد دارد». اسماعیل بن علی بن علی بن رزین بن بدیل بن ورقاء خزاعی، ادیب و محدث شیعی. نسب او به «بدیل بن ورقاء خزاعی» متصل است‌که از اصحاب

قمی، محمد بن موسی بن متوکل و محمد بن علی ماجیلویه، نزد دانشمند و مفسر مشهور شیعی علی بن ابراهیم بن هاشم قمی بیشترین بهره‌‏ها را برد. از شاگردان بغدادی ابن

اول «ابوالحسن علی بن محمد» (م.ح312ق) وزیر شیعی مقتدر (حکومت: 295 تا 320ق)، مسئولیت تربیت اطفال را برعهده داشت. احمد بن محمد بن یزدیار بن رستم طبری نحوی،

بازگشت و با ابوعبدالله محمدبن احمد جیهانی وزیر نصربن احمد سامانی و «حسین بن علی مرورودی» سپه‌سالار سامانیان که هر دو گرایش‌‏های شیعی اسماعیلی داشتند، پیوستگی

به بحث در زمینه مسأله امامت، به ویژه غیبت حجت بن الحسن (مهدی) مصروف داشته است. ابراهیم بن اسحاق بن فضل بن ابی سهل نوبختی، از متکلمان نیمه نخست قرن چهارم

اَحمد بن مُحمّد طَبَری از علمای علم نحو بغداد در قرن چهارم قمری بود. او نزد ابو منذر، نُصَیر بن یوسف و هاشم‌ بن عبدالعزیز شاگردی کرد. در علوم حدیث و قرائت

خالد بن محمد الراشد (۱۹۷۰) واعظ اسلامی سعودی سلفی است که امام و واعظ مسجد فهد بن مفلح السبیعی در شهر الخبر بود. او همچنین مشرف عام سایت کاروان‌های توریستی

«ابوالحسین زید بن عبدالله بغدادی» روایت دارد. از اساتید و شاگردان او افزون بر آنچه گفته شد، چیزی در منابع ذکر نشده است. احمد بن حسین قمی و ابوالحسین زید بن عبدالله

أبريل 2020 علی موقع واي باك مشين. مؤسسة راف: راف تستضيف مجلس أمناء كلية الزيتونة الأمريكية تاريخ الوصول: 19 مايو 2010 نسخة محفوظة 04 مارس 2016 علی موقع واي

ندارد. وی از علی بن حسین دقاق نیشابوری و علی بن محمد قمی اجازه روایت دارد. شاگردان او محمدبن عمر بن عبدالعزیز کشی(م. ح363ق) و جعفر بن محمد بن قولویه(م368ق)

«اسحاق بن عبدون» را می‏‌شناسیم که خود از «محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی» روایت دارد. احمد بن محمد بن طرخان کندی جرجرایی، ابوالحسین. نویسنده و محدث شیعی

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

احمد بن علی بلخی احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی احمد بن علی بن اعثم كوفی احمد بن علی بن حسن بن شاذان

وحید خراسانی، هاشمی شاهرودی حضور یافت؛ و از سال ۸۱ به مدت ۶سال در درس سید علی خامنه‌ای شرکت کرد. مسئول گروه تاریخ اسلام مرکز بررسی و تحقیقات قم. مسئول مدیریت

از: یحیی بن سعدون قرطبی (م 567 ق)؛ سعید بن دهّان؛ عبدالله بن احمد بن محمد طوسی؛ خطیب شهر موصل؛ ابوالفرج عبدالمنعم حّرانی (م 596 ق)؛ عبدالوهاب بن سکینه صوفی