افزودن پیوند

    مشایخ طریقه خلوتیه مصر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۱: خط ۱:
    '''نسل مشايخ مصرى طریقت خلوتیه''' از حدود سه قرن پیش  که از شخصیت‌های برجسته در [[الأزهر|الازهر]] و دنیای [[اهل سنت]] بوده اند در ادامه خواهد آمد.
    '''نسل مشايخ مصری طریقت خلوتیه''' از حدود سه قرن پیش  که از شخصیت‌های برجسته در [[الأزهر|الازهر]] و دنیای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] بوده اند در ادامه خواهد آمد.


    ==مشايخ سابق شاخه‌هاى فعال در مصر==
    ==مشايخ سابق شاخه‌های فعال در مصر==


    ===شيخ احمد الصاوى===
    ===شيخ احمد الصاوی===


    شيخ احمد بن محمد المالكى الصاوى موسس طريقت صاويه خلوتيه، در سال (1175 هـ . ق) به دنيا آمده و از طريق [[محمد بن حنفیه|محمد بن حنفيه]] منسوب به [[علی بن ابی طالب|امام على]] مى‌باشد.
    شيخ احمد بن محمد المالکی الصاوی موسس طريقت صاويه خلوتيه، در سال (1175 هـ . ق) به دنيا آمده و از طريق [[محمد بن حنفیه|محمد بن حنفيه]] منسوب به [[علی بن ابی طالب|امام علی]] می‌باشد.
    شيخ احمد در شهر خود و در هشت سالگى موفق به حفظ قرآن گرديد سپس براى ادامه تحصيل وارد الازهر شد<ref>http:\\digital.ahram.org.eg  (تاريخ مراجعه : 1392/7/1)</ref>.  
    شيخ احمد در شهر خود و در هشت سالگی موفق به حفظ قرآن گرديد سپس برای ادامه تحصيل وارد الازهر شد<ref>http:\\digital.ahram.org.eg  (تاريخ مراجعه : 1392/7/1)</ref>.  
    وى در ابتدا تحت تربيت احمد بن دردير قرار گرفت سپس از محضر ديگر شيوخ زمانش چون: شيخ سليمان بن عمر بن منصور العجيلى الأزهرى معروف به جمل، شمس الدين محمد بن أحمد بن عرفه الدسوقى الأزهرى و شيخ محمد بن محمد بن أحمد الأمير الكبير المالكى الأزهرى بهره گرفت.
    وی در ابتدا تحت تربيت احمد بن دردير قرار گرفت سپس از محضر ديگر شيوخ زمانش چون: شيخ سليمان بن عمر بن منصور العجيلی الأزهری معروف به جمل، شمس‌الدين محمد بن أحمد بن عرفه الدسوقی الأزهری و شيخ محمد بن محمد بن أحمد الأمير الکبير المالکی الأزهری بهره گرفت.
    احمد الصاوى موسس يكى از طريقت‌هاى معاصر و فعال در مصر با همين نام مى‌باشد. وى استادى متبحر در علوم ظاهرى و باطنى بوده است كه خود نيز زمان بسيارى را صرف تربيت شاگردان نموده است.
    احمد الصاوی موسس يکی از طريقت‌های معاصر و فعال در مصر با همين نام می‌باشد. وی استادی متبحر در علوم ظاهری و باطنی بوده است که خود نيز زمان بسياری را صرف تربيت شاگردان نموده است.
    احمد الصاوى در محرم سال (1241 هـ . ق) در [[مدینه|مدينه منوره]] از دنيا رفت و حدود 14 اثر ازوى به يادگار ماند.
    احمد الصاوی در محرم سال (1241 هـ . ق) در [[مدینه|مدينه منوره]] از دنيا رفت و حدود 14 اثر ازوی به يادگار ماند.


    از آثاروى مى‌توان موارد زير را نام برد:  
    از آثاروی می‌توان موارد زير را نام برد:  


    الفرائد السنية على منن الهمزة، شرح تحفة الإخوان في علم البيان لشيخه احمد الدردير، الأسرار الربانية والفيوضات الرحمانية،على الصلوات الدرديرية،شرح منظومة (أسماء الله الحسنى)، بلغة السالك، لشرح أقرب المسالك لمذهب الإمام مالك، رسالة فيها للخلوة من الشروط والآداب، حاشيه بر تفسير الإمامين الجلالين، شرح بر جوهرة التوحيد، حاشيه بر أنوار التنزيل للبيضاوى، حاشية بر شرح <ref>الخريدةالبهيةhttps:\\www.facebook.com\alshajaraalzakia/posts/286718831460119 (تاريخ مراجعه: 7/7/1392)</ref> .
    الفرائد السنية علی منن الهمزة، شرح تحفة الإخوان في علم البيان لشيخه احمد الدردير، الأسرار الربانية والفيوضات الرحمانية،علی الصلوات الدرديرية،شرح منظومة (أسماء الله الحسنی)، بلغة السالک، لشرح أقرب المسالک لمذهب الإمام مالک، رسالة فيها للخلوة من الشروط والآداب، حاشيه بر تفسير الإمامين الجلالين، شرح بر جوهرة التوحيد، حاشيه بر أنوار التنزيل للبيضاوی، حاشية بر شرح <ref>الخريدةالبهيةhttps:\\www.facebook.com\alshajaraalzakia/posts/286718831460119 (تاريخ مراجعه: 7/7/1392)</ref> .


    ===شيخ عمر جعفر الشبراوى===
    ===شيخ عمر جعفر الشبراوی===
    موسس شاخه شبراويه خلوتيه است که در سال 1235 هـ . ق. 1819م) در قريه شبرازنجی واقع در المنوفيه بدنيا آمد<ref>بشير، مروه،الشبراوية الخلوتيه، الاهرام اليومی. http:\\digital.ahram.org.eg  (تاريخ مراجعه : 1392/7/7)</ref>.


    موسس شاخه شبراويه خلوتيه است كه در سال 1235 هـ . ق. 1819م) در قريه شبرازنجى واقع در المنوفيه بدنيا آمد<ref>بشير، مروه،الشبراوية الخلوتيه، الاهرام اليومى. http:\\digital.ahram.org.eg  (تاريخ مراجعه : 1392/7/7)</ref>.
    درباره ولادت وی داستان‌های متفاوتی را ذکر می‌نمايند از جمله: قبل از ولادت شيخ جعفر پدرش در خواب ديد برگ‌های به وی داده می‌شود که روی آن چيزی نوشته شده است با اين مضمون از شانزده هزار، دو هزار آن درست است. اگر تو اهتمام داشته باشی می‌توانی بنويسی. در غير اين صورت، يکی از فرزندانت بنويسد. وقتی از خواب برخواست همان برگه را در بيداری مشاهده نمود، وی برگه را پيش خود حفظ نمود و برای کسب علم به الازهر رفت گرچه نتوانست در الازهر ادامه تحصيل بدهد. بقيه عمر را در روستای خود به کشاورزی گذراند. پس از آن، شيخ جعفر به دنيا آمد، وی اين تولد را به فال نيک گرفت در يک يادداشتی آن را نوشت و بر اساس خوابی که ديده بود، آن را به گردن وی آويخت<ref>سايت طريقت الشبراوية http://www.alkhlutih.com (تاريخ مراجعه: 7/7/1392)</ref>.  


    درباره ولادت وى داستان‌هاى متفاوتى را ذكر مى‌نمايند از جمله: قبل از ولادت شيخ جعفر پدرش در خواب ديد برگ‌هاى به وى داده مى‌شود كه روى آن چيزى نوشته شده است با اين مضمون از شانزده هزار، دو هزار آن درست است. اگر تو اهتمام داشته باشى مى‌توانى بنويسى. در غير اين صورت، يكى از فرزندانت بنويسد. وقتى از خواب برخواست همان برگه را در بيدارى مشاهده نمود، وى برگه را پيش خود حفظ نمود و براى كسب علم به الازهر رفت گرچه نتوانست در الازهر ادامه تحصيل بدهد. بقية عمر خود را در روستاى خود به كشاورزى گذراند. پس از آن، شيخ جعفر به دنيا آمد، وى اين تولد را به فال نيک گرفت در يک يادداشتى آن را نوشت و بر اساس خوابى كه ديده بود، آن را به گردن وى آويخت<ref>سايت طريقت الشبراوية http://www.alkhlutih.com (تاريخ مراجعه: 7/7/1392)</ref>.  
    وی درخان‌های به دنيا آمد که محلی مذهبی برای پرورش وی بود به طوری که اهالی خانه آنها را دار اهل الله می‌ناميدند<ref>همان</ref>.در کودکی (در شش سالگی) موفق به حفظ قرآن شده و علوم قرآنی را به دست علماء الازهر مثل شيخ السباعی، شيخ الباجوری و شيخ عبده البلتانی فرا گرفت. وی فردی سخاوتمند و بخشنده بوده و نصف اموال خود را صرف نيازمندان نمود، کرامات زيادی را نيزازوی نقل نموده‌اند. شيخ عمر پس از تعمق در دين و فراگيری علوم دينی به تدريس در الازهر پرداخت و در سال (1303 هـ . ق. 1885م) در سن 68 سالگی از دنيا رفت و در وطن خود به خاک سپرده شد. پس ازوی شيخ عبدالسلام الشبراوی رهبری [[طریقت|طريقت]] را بر عهده گرفت.
    وی دارای تأليفات متعدد از جمله؛ رساله الاسرار البهية في الطريقة النقشبندية و رساله الفيض الإلهی المدرار علی أبيات العلامة الشيخ محمد الزهار می‌باشد.


    وى درخان‌هاى به دنيا آمد كه محلى مذهبى براى پرورش وى بود به طورى كه اهالى خانه آنها را دار اهل الله مى‌ناميدند<ref>همان</ref>.در كودكى (در شش سالگى) موفق به حفظ قرآن شده و علوم قرآنى را به دست علماء الازهر مثل شيخ السباعى، شيخ الباجورى و شيخ عبده البلتانى فرا گرفت. وى فردى سخاوتمند و بخشنده بوده و نصف اموال خود را صرف نيازمندان نمود، كرامات زيادى را نيزازوى نقل نموده‌اند. شيخ عمر پس از تعمق در دين و فراگيرى علوم دينى به تدريس در الازهر پرداخت و در سال (1303 هـ . ق. 1885م) در سن 68 سالگى از دنيا رفت و در وطن خود به خاک سپرده شد. پس ازوى شيخ عبدالسلام الشبراوى رهبرى [[طریقت|طريقت]] را بر عهده گرفت.
    ===شيخ عبدالسلام عمر الشبراوی===
    وى داراى تأليفات متعدد از جمله؛ رساله الاسرار البهية في الطريقة النقشبندية و رساله الفيض الإلهى المدرار على أبيات العلامة الشيخ محمد الزهار مى‌باشد.
    شيخ عبدالسلام ابن قطب الشيخ عمر هيکل الشبراوی، وی بزرگترين فرزند و از موفقترين شاگردان شيخ عمر جعفر می‌باشد. وی در شهر شبرازنجی به دنيا آمد و در همانجا موفق به حفظ قرآن گرديد. سپس برای کسب علم وارد الازهر شد در حاليکه از کم سن و سال ترين شاگردان آنجا بود. برای ايشان نيز کرامات بسياری نقل نموده‌اند. شيخ عبدالسلام در پنجم محرم سال (1307 هـ . ق) و در جوانی از دنيا رفت<ref>سايت طريقت الشبراوية http://www.alkhlutih.com (تاريخ مراجعه: 8/7/1392)</ref>.
     
    ===شيخ عبدالسلام عمر الشبراوى===
     
    شيخ عبدالسلام ابن قطب الشيخ عمر هيكل الشبراوى، وى بزرگترين فرزند و از موفقترين شاگردان شيخ عمر جعفر مى‌باشد. وى در شهر شبرازنجى به دنيا آمد و در همانجا موفق به حفظ قرآن گرديد. سپس براى كسب علم وارد الازهر شد در حاليكه از كم سن و سال ترين شاگردان آنجا بود. براى ايشان نيز كرامات بسيارى نقل نموده‌اند. شيخ عبدالسلام در پنجم محرم سال (1307 هـ . ق) و در جوانى از دنيا رفت<ref>سايت طريقت الشبراوية http://www.alkhlutih.com (تاريخ مراجعه: 8/7/1392)</ref>.


    ===سيد حسن القصبی===
    ===سيد حسن القصبی===
    سيد حسن القصبی معروف به ابو حامد الأزهری الخلوتی نوه شخصی به نام سيد عيسی می‌باشد که جزء اولين افرادی است که از طرابلس غربی وارد [[جمهوری عربی مصر|مصر]] شده‌اند. وی در محله القصب مدفون می‌باشد. لذا سيد حسن را قصبی ناميدند - وی بعدها انشعابی از خلوتيه را با همين نام بنيان نهاد – و از آنجا که از طرف پدری منتسب به [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسين]] بود، سيد ناميده شد.
    سيد حسن برای فراگيری علوم وارد الازهر شده در آنجا تحت تعليم شيخ عبدالله الشرقاوی قرار گرفت و توسط ايشان وارد طريقت خلوتيه شد. در آن زمان خلوتيه انتشار زيادی در بين علما داشت تا حدی که جبرتی درباره آن گفته است: خلوتيه طريقتی است که بيشترين موافقت را با کتاب و سنت دارد.
    سيد حسن علاوه بر فراگيری علوم دينی و مشارکت‌های صوفيانه در فعاليت‌های سياسی نيز حضور داشته از فعالان ضد استعمار فرانسوی بوده است تا اندازهای که فعاليت‌های وی بين مردم مشهور شد و خود اين عامل باعث گرايش آنان به [[خلوتیه|خلوتيه]] گرديد.
    سيد حسن القصبی در سال (1244 هـ .ق) از دنيا رفت و در محل های به نام نشا در مسجد خودش به خاک سپرده شد.
    از وی تأليفاتی نيز بر جای مانده است از جمله کتاب الجواهر المکية في السير والسلوک علی طريقة السادة الخلوتية که در سال (1233 هـ . ق) در [[مکه مکرمه]] نگاشته است<ref>http://nourelsba7.yoo7.com  (تاريخ مراجعه:  25/6/1392)</ref>.


    سيد حسن القصبی معروف به ابو حامد الأزهرى الخلوتى نوه شخصى به نام سيد عيسى مى‌باشد كه جزء اولين افرادى است كه از طرابلس غربى وارد [[جمهوری عربی مصر|مصر]] شده‌اند، وى در محله القصب مدفون مى‌باشد. لذا سيد حسن را قصبى ناميدند - وى بعدها انشعابى از خلوتيه را با همين نام بنيان نهاد – و از آنجا كه از طرف پدرى منتسب به [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسين]] بود، سيد ناميده شد.
    ===شيخ محمد عيد الشافعی===
    سيد حسن براى فراگيرى علوم وارد الازهر شده در آنجا تحت تعليم شيخ عبدالله الشرقاوى قرار گرفت و توسط ايشان وارد طريقت خلوتيه شد. در آن زمان خلوتيه انتشار زيادى در بين علما داشت تا حدى كه جبرتى درباره آن گفته است: خلوتيه طريقتى است كه بيشترين موافقت را با كتاب و سنت دارد.
    شيخ محمد سيدی از نسل [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن]] بوده و در سال (1912 م -  1330 هـ .ق) در شهر قليوبية در خانوادهای بنّا به دنيا آمد. وی در سه سالگی پدر خود را از دست داده، نزد دائی خود به [[قاهره]] فرستاده شد. در هشت سالگی موفق به حفظ [[قرآن كریم|قرآن کريم]] شد و به دليل علاقه به علوم اسلامی مشغول به تحصيل در اين امور گرديد، پس از آشنايی با شيخ محمد ابراهيم الببلاوی مريد وی شده از محضرش کسب فيض نموده و اجازه ارشاد را از ايشان دريافت کرد. سپس خود شاخ‌های از طريقت خلوتيه بنام الخلوتيه المحمديه را تأسيس نمود<ref>بشير، مروه، المحمدية الخلوتيه، الاهرام اليومی. http://digital.ahram.org.eg، (9/7/1392)</ref>.
    سيد حسن علاوه بر فراگيرى علوم دينى و مشاركت‌هاى صوفيانه در فعاليت‌هاى سياسى نيز حضور داشته از فعالان ضد استعمار فرانسوى بوده است تا اندازهاى كه فعاليت‌هاى وى بين مردم مشهور شد و خود اين عامل باعث گرايش آنان به [[خلوتیه|خلوتيه]] گرديد.
    سيد حسن القصبى در سال (1244 هـ .ق) از دنيا رفت و در محل هاى به نام نشا در مسجد خودش به خاک سپرده شد.
    از وى تأليفاتى نيز بر جاى مانده است از جمله كتاب الجواهر المكية في السير والسلوك على طريقة السادة الخلوتية كه در سال (1233 هـ . ق) در [[مکه مکرمه|مكه مكرمه]] نگاشته است<ref>http://nourelsba7.yoo7.com  (تاريخ مراجعه:  25/6/1392)</ref>.


    ===شيخ محمد عيد الشافعى===
    ==پانویس==
     
    شيخ محمد سيدى از نسل [[امام حسن]]  بوده و در سال (1912 م -  1330 هـ .ق) در شهر قليوبية در خانوادهاى بنّا به دنيا آمد. وى در سه سالگى پدر خود را از دست داده، نزد دائى خود به [[قاهره]] فرستاده شد. در هشت سالگى موفق به حفظ [[قرآن كریم|قرآن كريم]] شد و به دليل علاقه به علوم اسلامى مشغول به تحصيل در اين امور گرديد، پس از آشنايى با شيخ محمد ابراهيم الببلاوى مريد وى شده از محضرش كسب فيض نموده و اجازه ارشاد را از ايشان دريافت كرد. سپس خود شاخ‌هاى از طريقت خلوتيه بنام الخلوتيه المحمديه را تأسيس نمود<ref>بشير، مروه، المحمدية الخلوتيه، الاهرام اليومى. http://digital.ahram.org.eg، (9/7/1392)</ref>.
     
    == پانویس ==
    {{پانویس}}
    {{پانویس}}


    {{مصر}}
    {{مصر}}
    [[رده:جریان‌های مذهبی جهان اسلام]]
    [[رده:جریان‌های مذهبی جهان اسلام]]
    [[رده:تصوف]]
    [[رده:تصوف]]
    [[رده:مصر]]
    [[رده:مصر]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۴

    نسل مشايخ مصری طریقت خلوتیه از حدود سه قرن پیش که از شخصیت‌های برجسته در الازهر و دنیای اهل‌سنت بوده اند در ادامه خواهد آمد.

    مشايخ سابق شاخه‌های فعال در مصر

    شيخ احمد الصاوی

    شيخ احمد بن محمد المالکی الصاوی موسس طريقت صاويه خلوتيه، در سال (1175 هـ . ق) به دنيا آمده و از طريق محمد بن حنفيه منسوب به امام علی می‌باشد. شيخ احمد در شهر خود و در هشت سالگی موفق به حفظ قرآن گرديد سپس برای ادامه تحصيل وارد الازهر شد[۱]. وی در ابتدا تحت تربيت احمد بن دردير قرار گرفت سپس از محضر ديگر شيوخ زمانش چون: شيخ سليمان بن عمر بن منصور العجيلی الأزهری معروف به جمل، شمس‌الدين محمد بن أحمد بن عرفه الدسوقی الأزهری و شيخ محمد بن محمد بن أحمد الأمير الکبير المالکی الأزهری بهره گرفت. احمد الصاوی موسس يکی از طريقت‌های معاصر و فعال در مصر با همين نام می‌باشد. وی استادی متبحر در علوم ظاهری و باطنی بوده است که خود نيز زمان بسياری را صرف تربيت شاگردان نموده است. احمد الصاوی در محرم سال (1241 هـ . ق) در مدينه منوره از دنيا رفت و حدود 14 اثر ازوی به يادگار ماند.

    از آثاروی می‌توان موارد زير را نام برد:

    الفرائد السنية علی منن الهمزة، شرح تحفة الإخوان في علم البيان لشيخه احمد الدردير، الأسرار الربانية والفيوضات الرحمانية،علی الصلوات الدرديرية،شرح منظومة (أسماء الله الحسنی)، بلغة السالک، لشرح أقرب المسالک لمذهب الإمام مالک، رسالة فيها للخلوة من الشروط والآداب، حاشيه بر تفسير الإمامين الجلالين، شرح بر جوهرة التوحيد، حاشيه بر أنوار التنزيل للبيضاوی، حاشية بر شرح [۲] .

    شيخ عمر جعفر الشبراوی

    موسس شاخه شبراويه خلوتيه است که در سال 1235 هـ . ق. 1819م) در قريه شبرازنجی واقع در المنوفيه بدنيا آمد[۳].

    درباره ولادت وی داستان‌های متفاوتی را ذکر می‌نمايند از جمله: قبل از ولادت شيخ جعفر پدرش در خواب ديد برگ‌های به وی داده می‌شود که روی آن چيزی نوشته شده است با اين مضمون از شانزده هزار، دو هزار آن درست است. اگر تو اهتمام داشته باشی می‌توانی بنويسی. در غير اين صورت، يکی از فرزندانت بنويسد. وقتی از خواب برخواست همان برگه را در بيداری مشاهده نمود، وی برگه را پيش خود حفظ نمود و برای کسب علم به الازهر رفت گرچه نتوانست در الازهر ادامه تحصيل بدهد. بقيه عمر را در روستای خود به کشاورزی گذراند. پس از آن، شيخ جعفر به دنيا آمد، وی اين تولد را به فال نيک گرفت در يک يادداشتی آن را نوشت و بر اساس خوابی که ديده بود، آن را به گردن وی آويخت[۴].

    وی درخان‌های به دنيا آمد که محلی مذهبی برای پرورش وی بود به طوری که اهالی خانه آنها را دار اهل الله می‌ناميدند[۵].در کودکی (در شش سالگی) موفق به حفظ قرآن شده و علوم قرآنی را به دست علماء الازهر مثل شيخ السباعی، شيخ الباجوری و شيخ عبده البلتانی فرا گرفت. وی فردی سخاوتمند و بخشنده بوده و نصف اموال خود را صرف نيازمندان نمود، کرامات زيادی را نيزازوی نقل نموده‌اند. شيخ عمر پس از تعمق در دين و فراگيری علوم دينی به تدريس در الازهر پرداخت و در سال (1303 هـ . ق. 1885م) در سن 68 سالگی از دنيا رفت و در وطن خود به خاک سپرده شد. پس ازوی شيخ عبدالسلام الشبراوی رهبری طريقت را بر عهده گرفت. وی دارای تأليفات متعدد از جمله؛ رساله الاسرار البهية في الطريقة النقشبندية و رساله الفيض الإلهی المدرار علی أبيات العلامة الشيخ محمد الزهار می‌باشد.

    شيخ عبدالسلام عمر الشبراوی

    شيخ عبدالسلام ابن قطب الشيخ عمر هيکل الشبراوی، وی بزرگترين فرزند و از موفقترين شاگردان شيخ عمر جعفر می‌باشد. وی در شهر شبرازنجی به دنيا آمد و در همانجا موفق به حفظ قرآن گرديد. سپس برای کسب علم وارد الازهر شد در حاليکه از کم سن و سال ترين شاگردان آنجا بود. برای ايشان نيز کرامات بسياری نقل نموده‌اند. شيخ عبدالسلام در پنجم محرم سال (1307 هـ . ق) و در جوانی از دنيا رفت[۶].

    سيد حسن القصبی

    سيد حسن القصبی معروف به ابو حامد الأزهری الخلوتی نوه شخصی به نام سيد عيسی می‌باشد که جزء اولين افرادی است که از طرابلس غربی وارد مصر شده‌اند. وی در محله القصب مدفون می‌باشد. لذا سيد حسن را قصبی ناميدند - وی بعدها انشعابی از خلوتيه را با همين نام بنيان نهاد – و از آنجا که از طرف پدری منتسب به امام حسين بود، سيد ناميده شد. سيد حسن برای فراگيری علوم وارد الازهر شده در آنجا تحت تعليم شيخ عبدالله الشرقاوی قرار گرفت و توسط ايشان وارد طريقت خلوتيه شد. در آن زمان خلوتيه انتشار زيادی در بين علما داشت تا حدی که جبرتی درباره آن گفته است: خلوتيه طريقتی است که بيشترين موافقت را با کتاب و سنت دارد. سيد حسن علاوه بر فراگيری علوم دينی و مشارکت‌های صوفيانه در فعاليت‌های سياسی نيز حضور داشته از فعالان ضد استعمار فرانسوی بوده است تا اندازهای که فعاليت‌های وی بين مردم مشهور شد و خود اين عامل باعث گرايش آنان به خلوتيه گرديد. سيد حسن القصبی در سال (1244 هـ .ق) از دنيا رفت و در محل های به نام نشا در مسجد خودش به خاک سپرده شد. از وی تأليفاتی نيز بر جای مانده است از جمله کتاب الجواهر المکية في السير والسلوک علی طريقة السادة الخلوتية که در سال (1233 هـ . ق) در مکه مکرمه نگاشته است[۷].

    شيخ محمد عيد الشافعی

    شيخ محمد سيدی از نسل امام حسن بوده و در سال (1912 م - 1330 هـ .ق) در شهر قليوبية در خانوادهای بنّا به دنيا آمد. وی در سه سالگی پدر خود را از دست داده، نزد دائی خود به قاهره فرستاده شد. در هشت سالگی موفق به حفظ قرآن کريم شد و به دليل علاقه به علوم اسلامی مشغول به تحصيل در اين امور گرديد، پس از آشنايی با شيخ محمد ابراهيم الببلاوی مريد وی شده از محضرش کسب فيض نموده و اجازه ارشاد را از ايشان دريافت کرد. سپس خود شاخ‌های از طريقت خلوتيه بنام الخلوتيه المحمديه را تأسيس نمود[۸].

    پانویس

    1. ↑ http:\\digital.ahram.org.eg (تاريخ مراجعه : 1392/7/1)
    2. ↑ الخريدةالبهيةhttps:\\www.facebook.com\alshajaraalzakia/posts/286718831460119 (تاريخ مراجعه: 7/7/1392)
    3. ↑ بشير، مروه،الشبراوية الخلوتيه، الاهرام اليومی. http:\\digital.ahram.org.eg (تاريخ مراجعه : 1392/7/7)
    4. ↑ سايت طريقت الشبراوية http://www.alkhlutih.com (تاريخ مراجعه: 7/7/1392)
    5. ↑ همان
    6. ↑ سايت طريقت الشبراوية http://www.alkhlutih.com (تاريخ مراجعه: 8/7/1392)
    7. ↑ http://nourelsba7.yoo7.com (تاريخ مراجعه: 25/6/1392)
    8. ↑ بشير، مروه، المحمدية الخلوتيه، الاهرام اليومی. http://digital.ahram.org.eg، (9/7/1392)
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=مشایخ_طریقه_خلوتیه_مصر&oldid=210120»