سوره انبياء: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
(۵۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
{{جعبه اطلاعات سوره‌ قرآن
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
| عنوان = سوره انبياء
<br>
| تصویر = سوره انبياء.jpg
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
| نام‌های دیگر سوره =
| شماره سوره = ۲۱
|محل نزول = [[مکه|مکه‌]](مکی)
| جزء = ۱۷
| تعداد آیات = ۱۱۲
}}
'''سوره انبیاء'''از [[سوره‌های مکی]] [[قرآن]] است. نام‌گذاری این سوره به نام [[پیامبران|انبیاء]] به دلیل وجود نام شانزده [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر]] در آن است. از موضوعات اساسی سوره انبیاء [[توحید]]، [[نبوت]]، [[معاد]] و غفلت‌زدایی از مردم است.
آیات ۸۷ و ۸۸ این سوره که به آیه [[نماز غفیله]] یا [[ذکر یونسیه]] معروف است و آیه ۱۰۵ که بر [[ارث]] بردن زمین توسط صالحان اشاره دارد، از آیات مشهور این سوره است.


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
== أنبیاء ==
<br>
جمع [[پیامبران|نبی]] به معنی [[پیامبران]] است.
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛


<noinclude>
== مفهوم کلی سوره ==
</div>
# یادآوری یگانگی [[خدا]]؛
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره انبياء.jpg|جایگزین=سوره انبياء|بندانگشتی|سوره انبياء]]
# یاد كرد [[رستاخیز]]؛
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |نام
# بخش‌هایی از زندگی مبحث پیامبر الهی<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 13، ص 135.</ref>.
!نام
!سوره انبیاء
|-
|شماره سوره
|۲۱
|-
|ترتیب نزول
|۷۳
|-
|جزء
|۱۷
|-
|مکی/مدنی
|مکی
|-
|تعداد آیات
|۱۱۲
|-
|تعداد کلمات
|۱۱۷۷
|-
|تعداد حروف
|۵۰۹۳
|-
|}
</div>


'''سوره انبیاء'''از [[سوره‌های مکی]] [[قرآن]] است . نام‌گذاری این سوره به نام انبیاء به دلیل وجود نام شانزده [[پیامبر]] در آن است. از موضوعات اساسی سوره انبیاء [[توحید]]، [[نبوت]]، [[معاد]] و غفلت‌زدایی از مردم است.
== اسامی سوره ==
آیات ۸۷ و ۸۸ این سوره که به آیه [[نماز غفیله]] یا [[ذکر یونسیه]] معروف است و آیه ۱۰۵ که بر [[ارث]] بردن زمین توسط صالحان اشاره دارد، از آیات مشهور این سوره است.
# [[پیامبران|انبیاء]]،
# إقترب<ref>جمال القراء و كمال الإقراء، ج 1، ص 199.</ref>.


=أنبياء=
== علت نام‌گذاری ==
#«سوره أنبیاء»؛ در این سوره از مجموع بیست‌وشش پیامبری كه نامشان در [[قرآن]] آمده به داستان شانزده نفر از آنها اشاره شده است<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 13، ص 137.</ref>.
#«سوره إقترب»؛ به دلیل اینکه این سوره با عبارت «إقترب» آغاز شده است و روایاتی هم در تسمیه سوره به این نام وجود دارد<ref>همانند روایتی از پیامبر ص در التفسیر الكبیر: تفسیر القرآن العظیم (الطبرانی)، ج 4، ص 273.</ref>.


جمع نبی به معنی پيامبران است.
== تعداد آیات و کلمات و حروف ==
* سوره انبیاء صدودوازده آیه دارد<ref>الكشف و البیان، ج 6، ص 268.</ref>.
* سوره انبیاء هزاروصدوشصت‌وهشت کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)
* سوره انبیاء چهارهزاروهشتصدونود حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)


=مفهوم کلی سوره=
== اهداف و آموزه‌ها ==
هدف‌های اساسی سوره انبیاء عبارت‌اند از:
# توجه به یگانگی [[خدا]]؛
# توجه به [[معاد]]؛
# توجه به [[رسالت]] پیامبران الهی<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 13، ص 138.</ref>.


# يادآورى يگانگى [[خدا]]؛
== محتوا و موضوعات ==
# ياد كرد [[رستاخيز]]؛
محتوا و موضوعات سوره انبیاء بر محور مطالب ذیل می‌چرخد:
# بخش هايى از زندگى مبحث پيامبر الهى<ref>تفسير قرآن مهر، ج 13، ص 135.</ref>.
این سوره چنان كه از نامش پیدا است، سوره [[پیامبران]] است، چرا كه نام شانزده پیامبر، بعضی، با ذكر فرازهایی از حالاتشان و بعضی تنها به صورت اشاره در این سوره آمده است ([[موسی]]، ‌ [[هارون]]، [[ابراهیم]]، [[لوط]]، [[اسحاق]]، [[حضرت یعقوب|یعقوب]]، [[حضرت نوح|نوح]]، [[حضرت داود|داود]]، [[حضرت سلیمان|سلیمان]]، [[حضرت ایوب|ایوب]]، [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]]، ادریس، ذوالكفل، [[ذاالنون]]، [[زكریا]] و [[یحیی]] علیهم‌السلام). بنابراین تكیه بحث‌های مهم این سوره بر روی برنامه‌های انبیاء است. علاوه بر این‌ها پیامبران دیگری هستند كه نامشان صریحا در این سوره برده نشده ولی پیرامون آنها سخنی آمده است (مانند [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم)]] و [[حضرت عیسی|حضرت مسیح(علیه السلام)]])؛


=اسامی سوره=
از این گذشته ویژگی سوره‌های مكی كه از عقائد دینی، مخصوصا از مبداء و [[معاد]] سخن می‌گوید، كاملا در این سوره منعكس است؛


# انبياء، 
در این سوره از وحدت خالق و اینكه جز او معبود و آفریدگاری نیست و نیز از آفرینش جهان بر اساس هدف و برنامه، و وحدت قوانین حاكم بر این عالم و همچنین وحدت سرچشمه حیات و هستی، و نیز وحدت موجودات در برنامه فنا و [[مرگ]]، بحث به میان آمده است؛
# إقترب<ref>جمال القراء و كمال الإقراء، ج 1، ص 199.</ref>.


=علت نام‌گذاری=
بخش دیگری از این سوره، از پیروزی حق بر باطل، توحید بر شرك و لشكریان عدل و داد بر جنود [[شیطان|ابلیس]]، سخن گفته شده است؛


# «سوره أنبياء»؛ در اين سوره از مجموع بيست‌وشش پيامبرى كه نامشان در قرآن آمده به داستان شانزده نفر از آنها اشاره شده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 13، ص 137.</ref>.
جالب اینكه این سوره با هشدارهای شدید نسبت به مردم غافل و بی‌خبر از حساب و كتاب آغاز شده، و پایان آن نیز با هشدارهای دیگری در این زمینه تكمیل می‌گردد<ref>تفسیر نمونه، ج 13، ص 349.</ref>.
# «سوره إقترب»؛ به دليل اينکه اين سوره با عبارت «إقترب» آغاز شده است و رواياتی هم در تسميه سوره به اين نام وجود دارد<ref>همانند روايتی از پيامبر ص در التفسير الكبير: تفسير القرآن العظيم (الطبرانى)، ج ص 273.</ref>.


=تعداد آيات و کلمات و حروف=
== فضائل، خواص و ثواب قرائت ==
[[ابی‌بن‌كعب]] از پیامبر خدا نقل كرده است كه «هر كس سوره انبیاء را بخواند، خدا با او به آسانی حساب می‌كند و او را می‌بخشاید و همه پیامبرانی كه نامشان در قرآن است او را سلام می‌گویند».


* سوره انبياء صدودوازده آيه دارد<ref>الكشف و البيان، ج ص 268.</ref>.
[[جعفر بن محمد (صادق‌)|امام صادق(علیه السلام)]] فرمود: «هر كس سوره انبیاء را از روی محبت بخواند، در [[بهشت]] همنشین پیامبران است و در این جهان در نظر مردم مهیب است»<ref>ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 16، ص 94.</ref>.
* سوره انبياء هزاروصدوشصت‌وهشت کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره های قرآن مختلف است)
* سوره انبياء چهارهزاروهشتصدونود حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است)
*
=اهداف و آموزه‌ها=


هدف هاى اساسى سوره انبياء عبارت اند از:
== زمان و فضای نزول ==
 
* سوره انبیاء در حدود سال دوازدهم [[بعثت]] نازل شده است<ref>دایرة المعارف قرآن كریم، ج 4، ص 433.</ref>.
# توجه به يگانگى [[خدا]]؛
* سوره انبیاء اندكی پیش از هجرت (حدود سال دوازدهم بعثت) نازل گردید و این برهه تاریخی زمانی بود كه [[مکه|مكیان]] در اوج تكبّر و بی‌اعتنایی به قرآن به سر می‌بردند و سوره همین [[کافر|كافران]] را به نزدیک شدن عذاب تهدید كرد و همانند سایر سوره‌های مكی به تثبیت امور اعتقادی (توحید، نبوت، معاد)<ref>اهداف كل سوره، ج 1، ص 411.</ref> پرداخته است. به گفته [[سید محمد حسین طباطبایی|علامه طباطبایی]] غرض این سوره تثبیت [[نبوت]] است كه آن را بر پایه توحید و معاد بنا نهاده است<ref>المیزان، ج 14، ص 245.</ref>. این سوره با بیان اوصاف پیامبران پیشین، اتهامات [[شرک|مشركان]] به [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اكرم( صلی الله علیه و آله و سلم)]] را رد كرده و تأكید می‌كند كه آن حضرت نیز دارای همان ویژگی‌ها و رسالت او نیز هماهنگ با [[رسالت انبیاء (مقاله)|رسالت]] آنان است. به نظر می‌رسد بیان احوال پیامبران در این سوره با این هدف است كه پیامبر اسلام را برای بر دوش كشیدن بار سنگین رسالت آماده سازد<ref>دایرة المعارف قرآن كریم، ج ص 433.</ref>.
# توجه به [[معاد]]؛
# توجه به [[رسالت]] پيامبران الهى<ref>تفسير قرآن مهر، ج 13، ص 138.</ref>.


=محتوا و موضوعات=
== ویژگی ==
سوره انبیاء جزو [[سور مئین]] (صد آیه‌ای‌ها) است [[ابن قتیبه]] می‌گوید سور مئین سوره‌هایی هستند که بعد از سور طوال آمده‌اند علت نام‌گذاری این سوره‌ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه‌های این سوره‌ها به عدد صد می‌باشد<ref>زاد المسیر فی علم التفسیر، ج 4، ص 141.</ref>. گفته شده این سوره‌ها عبارتند از «بنی إسرائیل، كهف، مریم، طه، أنبیاء، حج و مؤمنون»<ref>دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷.</ref>. برخی دیگر نیز سور مئین را سوره‌های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده‌اند<ref>التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.


محتوا و موضوعات سوره انبياء بر محور مطالب ذيل مي چرخد:
روایتی است كه از رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت [[سوره طوال]] را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئین را به جای [[انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.


اين سوره چنان كه از نامش پيدا است، سوره [[پيامبران]] است، چرا كه نام شانزده پيامبر، بعضى، با ذكر فرازهايى از حالاتشان و بعضى تنها به صورت اشاره در اين سوره آمده است ([[موسى]]، [[هارون]]، [[ابراهيم]]، [[لوط]]، اسحاق، يعقوب، نوح، داود، سليمان، ايوب، اسماعيل، ادريس، ذوالكفل، ذاالنون، زكريا و يحيى عليهم‌السلام). بنا بر اين تكيه بحث‌هاى مهم اين سوره بر روى برنامه هاى انبياء است. علاوه بر اينها پيامبران ديگرى هستند كه نامشان صريحا در اين سوره برده نشده ولى پيرامون آنها سخنى آمده است (مانند [[پيامبر اسلام(ص)]] و [[حضرت مسيح(ع)]] )؛
[[صحیح بخاری|بخاری]] از [[عبدالله بن مسعود|ابن مسعود]] روایت كرده كه دربارۀ سوره‌های: بنی اسرائیل، كهف، مریم، طه، و الانبیاء گفت: «این سوره‌ها از سوره‌های كهن اول است، و از دیرینه‌ها هستند» سپس به همین ترتیب آنها را ذكر كرد<ref>ترجمه الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 215.</ref>.


از اين گذشته ويژگى سوره هاى مكى كه از عقائد دينى، مخصوصا از مبداء و [[معاد]] سخن مى گويد، كاملا در اين سوره منعكس است؛
در قرآن نام بیست‌وشش پیامبر آمده است كه در این سوره از شانزده تن از آنان یاد شده است. و آیات هشتادوهفت و هشتادوهشت این سوره «وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً ...» در نماز غفیله خوانده می‌شود<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 13، ص 137.</ref>.


در اين سوره از وحدت خالق و اينكه جز او معبود و آفريدگارى نيست و نيز از آفرينش جهان بر اساس هدف و برنامه، و وحدت قوانين حاكم بر اين عالم و همچنين وحدت سرچشمه حيات و هستى، و نيز وحدت موجودات در برنامه فنا و مرگ، بحث به ميان آمده است؛
== جستارهای وابسته ==
* [[توحید]]
* [[نبوت]]
* [[معاد]]
* [[ارث]]


بخش ديگرى از اين سوره، از پيروزى حق بر باطل، توحيد بر شرك و لشكريان عدل و داد بر جنود [[ابليس]]، سخن گفته شده است؛
== پانویس ==
{{پانویس}}


جالب اينكه اين سوره با هشدارهاى شديد نسبت به مردم غافل و بي‌خبر از حساب و كتاب آغاز شده، و پايان آن نيز با هشدارهاى ديگرى در اين زمينه تكميل مى گردد<ref>تفسير نمونه، ج 13، ص 349</ref>.  
== منابع ==
* [https://quran.inoor.ir/fa/surah/21/ برگرفته از سایت معرفی سوره انبیا - پایگاه جامع قرآن] quran.inoor.ir


=پانویس=
{{سوره‌های مکی و مدنی}}
{{پانویس|2}}


[[رده:قرآن‌شناسی]]
[[رده:قرآن]]
[[رده:سوره‌های دارای آیه مشهور]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]

نسخهٔ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۰

سوره انبياء
سوره انبياء.jpg
شماره سوره۲۱
محل نزولمکه‌(مکی)
جزء۱۷
تعداد آیات۱۱۲

سوره انبیاءاز سوره‌های مکی قرآن است. نام‌گذاری این سوره به نام انبیاء به دلیل وجود نام شانزده پیامبر در آن است. از موضوعات اساسی سوره انبیاء توحید، نبوت، معاد و غفلت‌زدایی از مردم است. آیات ۸۷ و ۸۸ این سوره که به آیه نماز غفیله یا ذکر یونسیه معروف است و آیه ۱۰۵ که بر ارث بردن زمین توسط صالحان اشاره دارد، از آیات مشهور این سوره است.

أنبیاء

جمع نبی به معنی پیامبران است.

مفهوم کلی سوره

  1. یادآوری یگانگی خدا؛
  2. یاد كرد رستاخیز؛
  3. بخش‌هایی از زندگی مبحث پیامبر الهی[۱].

اسامی سوره

  1. انبیاء،
  2. إقترب[۲].

علت نام‌گذاری

  1. «سوره أنبیاء»؛ در این سوره از مجموع بیست‌وشش پیامبری كه نامشان در قرآن آمده به داستان شانزده نفر از آنها اشاره شده است[۳].
  2. «سوره إقترب»؛ به دلیل اینکه این سوره با عبارت «إقترب» آغاز شده است و روایاتی هم در تسمیه سوره به این نام وجود دارد[۴].

تعداد آیات و کلمات و حروف

  • سوره انبیاء صدودوازده آیه دارد[۵].
  • سوره انبیاء هزاروصدوشصت‌وهشت کلمه دارد[۶]. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است)
  • سوره انبیاء چهارهزاروهشتصدونود حرف دارد[۷]. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است)

اهداف و آموزه‌ها

هدف‌های اساسی سوره انبیاء عبارت‌اند از:

  1. توجه به یگانگی خدا؛
  2. توجه به معاد؛
  3. توجه به رسالت پیامبران الهی[۸].

محتوا و موضوعات

محتوا و موضوعات سوره انبیاء بر محور مطالب ذیل می‌چرخد: این سوره چنان كه از نامش پیدا است، سوره پیامبران است، چرا كه نام شانزده پیامبر، بعضی، با ذكر فرازهایی از حالاتشان و بعضی تنها به صورت اشاره در این سوره آمده است (موسی، ‌ هارون، ابراهیم، لوط، اسحاق، یعقوب، نوح، داود، سلیمان، ایوب، اسماعیل، ادریس، ذوالكفل، ذاالنون، زكریا و یحیی علیهم‌السلام). بنابراین تكیه بحث‌های مهم این سوره بر روی برنامه‌های انبیاء است. علاوه بر این‌ها پیامبران دیگری هستند كه نامشان صریحا در این سوره برده نشده ولی پیرامون آنها سخنی آمده است (مانند پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم) و حضرت مسیح(علیه السلام)

از این گذشته ویژگی سوره‌های مكی كه از عقائد دینی، مخصوصا از مبداء و معاد سخن می‌گوید، كاملا در این سوره منعكس است؛

در این سوره از وحدت خالق و اینكه جز او معبود و آفریدگاری نیست و نیز از آفرینش جهان بر اساس هدف و برنامه، و وحدت قوانین حاكم بر این عالم و همچنین وحدت سرچشمه حیات و هستی، و نیز وحدت موجودات در برنامه فنا و مرگ، بحث به میان آمده است؛

بخش دیگری از این سوره، از پیروزی حق بر باطل، توحید بر شرك و لشكریان عدل و داد بر جنود ابلیس، سخن گفته شده است؛

جالب اینكه این سوره با هشدارهای شدید نسبت به مردم غافل و بی‌خبر از حساب و كتاب آغاز شده، و پایان آن نیز با هشدارهای دیگری در این زمینه تكمیل می‌گردد[۹].

فضائل، خواص و ثواب قرائت

ابی‌بن‌كعب از پیامبر خدا نقل كرده است كه «هر كس سوره انبیاء را بخواند، خدا با او به آسانی حساب می‌كند و او را می‌بخشاید و همه پیامبرانی كه نامشان در قرآن است او را سلام می‌گویند».

امام صادق(علیه السلام) فرمود: «هر كس سوره انبیاء را از روی محبت بخواند، در بهشت همنشین پیامبران است و در این جهان در نظر مردم مهیب است»[۱۰].

زمان و فضای نزول

  • سوره انبیاء در حدود سال دوازدهم بعثت نازل شده است[۱۱].
  • سوره انبیاء اندكی پیش از هجرت (حدود سال دوازدهم بعثت) نازل گردید و این برهه تاریخی زمانی بود كه مكیان در اوج تكبّر و بی‌اعتنایی به قرآن به سر می‌بردند و سوره همین كافران را به نزدیک شدن عذاب تهدید كرد و همانند سایر سوره‌های مكی به تثبیت امور اعتقادی (توحید، نبوت، معاد)[۱۲] پرداخته است. به گفته علامه طباطبایی غرض این سوره تثبیت نبوت است كه آن را بر پایه توحید و معاد بنا نهاده است[۱۳]. این سوره با بیان اوصاف پیامبران پیشین، اتهامات مشركان به پیامبر اكرم( صلی الله علیه و آله و سلم) را رد كرده و تأكید می‌كند كه آن حضرت نیز دارای همان ویژگی‌ها و رسالت او نیز هماهنگ با رسالت آنان است. به نظر می‌رسد بیان احوال پیامبران در این سوره با این هدف است كه پیامبر اسلام را برای بر دوش كشیدن بار سنگین رسالت آماده سازد[۱۴].

ویژگی

سوره انبیاء جزو سور مئین (صد آیه‌ای‌ها) است ابن قتیبه می‌گوید سور مئین سوره‌هایی هستند که بعد از سور طوال آمده‌اند علت نام‌گذاری این سوره‌ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه‌های این سوره‌ها به عدد صد می‌باشد[۱۵]. گفته شده این سوره‌ها عبارتند از «بنی إسرائیل، كهف، مریم، طه، أنبیاء، حج و مؤمنون»[۱۶]. برخی دیگر نیز سور مئین را سوره‌های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده‌اند[۱۷].

روایتی است كه از رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای تورات و سوره‌های مئین را به جای انجیل و سوره‌های مثانی را به جای زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید[۱۸].

بخاری از ابن مسعود روایت كرده كه دربارۀ سوره‌های: بنی اسرائیل، كهف، مریم، طه، و الانبیاء گفت: «این سوره‌ها از سوره‌های كهن اول است، و از دیرینه‌ها هستند» سپس به همین ترتیب آنها را ذكر كرد[۱۹].

در قرآن نام بیست‌وشش پیامبر آمده است كه در این سوره از شانزده تن از آنان یاد شده است. و آیات هشتادوهفت و هشتادوهشت این سوره «وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً ...» در نماز غفیله خوانده می‌شود[۲۰].

جستارهای وابسته

پانویس

  1. تفسیر قرآن مهر، ج 13، ص 135.
  2. جمال القراء و كمال الإقراء، ج 1، ص 199.
  3. تفسیر قرآن مهر، ج 13، ص 137.
  4. همانند روایتی از پیامبر ص در التفسیر الكبیر: تفسیر القرآن العظیم (الطبرانی)، ج 4، ص 273.
  5. الكشف و البیان، ج 6، ص 268.
  6. همان.
  7. همان.
  8. تفسیر قرآن مهر، ج 13، ص 138.
  9. تفسیر نمونه، ج 13، ص 349.
  10. ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 16، ص 94.
  11. دایرة المعارف قرآن كریم، ج 4، ص 433.
  12. اهداف كل سوره، ج 1، ص 411.
  13. المیزان، ج 14، ص 245.
  14. دایرة المعارف قرآن كریم، ج 4، ص 433.
  15. زاد المسیر فی علم التفسیر، ج 4، ص 141.
  16. دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷.
  17. التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313.
  18. جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.
  19. ترجمه الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 215.
  20. تفسیر قرآن مهر، ج 13، ص 137.

منابع