سوره یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
{{جعبه اطلاعات سوره‌ قرآن
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
| عنوان = سوره یوسف
<br>
| تصویر = سوره یوسف.jpg
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
| نام‌های دیگر سوره =
| شماره سوره = ۱۲
|محل نزول = [[مکه]](مکی)
| جزء = ۱۲ و ۱۳
| تعداد آیات = ۱۱۱
}}
'''سوره یوسف''' به خاطر بیان یک پارچه و مشروح داستان [[حضرت یوسف]] و سرگذشت او با پدر و برادرانش، یوسف نام‌گذاری شده است. از لحاظ اندازه و حجم از سوره‌های متوسط و مئون است و ششمین سوره‌ای است که با [[حروف مقطعه]] ['''الر]''' آغاز می‌شود. این سوره با 111 آیه که یک‌صد آیه آن به داستان [[حضرت یوسف|حضرت یوسف (علیه‌السّلام)]] اختصاص دارد. داستان حضرت یوسف (علیه‌السّلام) در این سوره از نوجوانی آغاز و با حکومت او در [[جمهوری عربی مصر|مصر]] پایان می‌یابد.


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
== علت نام‌گذاری ==
<br>
«سوره یوسف»؛ سبب نام‌گذاری آن به یوسف، آیه چهار به‌ بعد است‌که اغلب دربارۀ زندگی حضرت یوسف (علیه‌السّلام) سخن می‌گوید. این نام بیش از بیست بار در این سوره به‌کار رفته است<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 10، ص 21.</ref>.
''آخرین مرتبه این صفحه در
</div>
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره یوسف.jpg |جایگزین=سوره یوسف]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!سوره یوسف
|-
|شماره سوره
|۱۲
|-
|جزء
|۱۲ و ۱۳
|-
|ترتیب نزول
|۵۳
|-
|مکی/مدنی
|مکی
|-
|تعداد آیات
|۱۱۱
|-
|تعداد کلمات
|۱۷۹۵
|-
|تعداد حروف
|۷۳۰۵
|-
|}
</div>


'''سوره یوسف''' به خاطر بیان یک پارچه و مشروح داستان [[حضرت یوسف]] و سرگذشت او با پدر و برادرانش، یوسف نامگذاری شده است. از لحاظ اندازه و حجم از سوره‌های متوسط و مئون است، و ششمین سوره‌ای است که با حروف مقطعه [ الر ] آغاز می‌شود. این سوره با 111 آیه که یکصد آیه آن به داستان حضرت یوسف(ع) اختصاص دارد. داستان حضرت یوسف(ع) در این سوره از نوجوانی  آغاز و با حکومت او در [[مصر]] پایان می‌یابد.
دلیل نام‌گذاری آن به «أحسن القصص: بهترین داستان‌ها» آن است که مشتمل بر: یاد حاسد و محسود، مالک و مملوک، شاهد و مشهود، عاشق و معشوق، حبس و رهاسازی، زندان و رهایی، و حاصل‌ خیزی و خشک سالی و امور بسیار دیگری که بیان آنها از توان افراد بشر خارج است، می‌باشد<ref>رجمه ‌الإتقان فی علوم‌القرآن، ج 2، ص 515.</ref>.


=علت نام‌گذاری=
== اهداف و آموزه‌ها ==
اهداف اساسی سوره یوسف عبارت‌اند از:
* بیان [[ولایت]] [[خدا]] بر بنده خویش، و این که چگونه او را از محبت خود لبریز کرده و تربیت و سرپرستی می‌کند<ref>تفسیر المیزان، ج 11، ابتدای تفسیر سوره یوسف علیه‌السلام</ref> و نجات می‌دهد؛
* بیان داستان حضرت یوسف (علیه‌السّلام) و آموزه‌های تربیتی آن<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 10، ص 22</ref>.


«سوره يوسف»؛ سبب نام‌گذارى آن به يوسف، آيه چهار به بعد است كه اغلب دربارۀ زندگى حضرت يوسف(ع)  سخن مى گويد. اين نام بيش از بيست بار در اين سوره به
== محتوا و موضوعات ==
كار رفته است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 10، ص 21.</ref>.
محتوای سوره یوسف بر خلاف سوره‌های دیگر قرآن همگی به هم پیوسته و بیان فرازهای مختلف یک داستان است، که در بیش از ده بخش با بیان فوق‌العاده گویا، جذاب، فشرده، عمیق و مهیج آمده است.


«سوره أحسن القصص»؛ جهت نام‌گذارى آن به «أحسن القصص: بهترين داستانها» آن است كه مشتمل بر: ياد حاسد و محسود، مالك و مملوك، شاهد و مشهود، عاشق و معشوق، حبس و رهاسازى، زندان و رهايى، و حاصلخيزى و خشكسالى، و امور بسيار ديگرى كه بيان آنها از توان افراد بشر خارج است، مى باشد<ref>رجمه ‌الإتقان فى علوم‌القرآن، ج 2، ص 515.</ref>.
گر چه داستان‌پردازان بی هدف و یا آنها که هدف‌های پست و آلوده‌ای دارند سعی کرده‌اند از این سرگذشت آموزنده یک داستان عشقی محرک برای هوس‌بازان بسازند و چهره واقعی یوسف (علیه‌السّلام) و سرگذشت او را مسخ کنند و حتی در شکل یک فیلم عشقی به روی پرده سینما بیاورند ولی قرآن که همه چیزش الگو و اسوه است، در لابلای این داستان عالی‌ترین درس‌های عفت و خویشتن‌داری و [[تقوا|تقوی]] و [[ایمان]] و تسلط بر نفس را منعکس ساخته آن‌چنان که هر انسانی هر چند بارها آن را خوانده باشد باز به هنگام خواندنش بی‌اختیار تحت تاثیر جذبه‌های نیرومندش قرار می‌گیرد.


=اهداف و آموزه‌ها=
و به همین جهت قرآن نام «'''احسن القصص: بهترین داستان‌ها'''» را بر آن گذارده است و در آن برای اولواالالباب (صاحبان مغز و اندیشه) عبرت‌ها بیان کرده است<ref>تفسیر نمونه، ج 9، ص 293.</ref>.


اهداف اساسى سوره يوسف عبارت اند از:
== فضائل، خواص و ثواب قرائت ==
[[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبراسلام (صلّی‌الله علیه وآله)]] روایت کرده که فرمود: «به بردگان‌تان سوره یوسف را تعلیم کنید که هر مسلمانی این سوره را بخواند و به خاندان و بردگان خود آن را یاد بدهد [[خدا|خداوند]] سختی‌های [[مرگ]] را بر وی آسان گرداند و نیرویی به وی دهد که نسبت به هیچ مسلمانی حسد نبرد».


بيان ولايت [[خدا]] بر بنده خويش، و اين كه چگونه او را از محبت خود لبريز كرده و تربيت و سرپرستى مى كند<ref>تفسير الميزان، ج 11، ابتداى تفسير سوره يوسف عليه‌السلام</ref> و نجات مى دهد؛ بيان داستان حضرت يوسف عليه‌السلام و آموزه هاى تربيتى آن<ref>تفسير قرآن مهر، ج 10، ص 22</ref>.
[[ابوبصیر]] از [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه‌السّلام)]] روایت کرده که فرمود: «کسی که در هر شب یا در هر روز سوره یوسف را بخواند روز [[قیامت]] [[خدا|خداوند]] او را به زیبایی و جمال یوسف (علیه‌السّلام) محشور فرماید و از هراس آن روز در امان باشد و در میان بندگان شایسته خدا ممتاز باشد و نیز فرمود: این سوره در [[تورات]] نوشته شده است<ref>ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 12، ص 155.</ref>».


=محتوا و موضوعات=
اسماعیل‌بن‌أبی‌زیاد از امام صادق (علیه‌السّلام) از پدرانش از [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله)]] روایت کرده که فرمود: «زنان خود را در غرفه‌ها (و طبقات فوقانی ساختمان) جای ندهید و نوشتن و سوره یوسف را بدانها تعلیم نکنید<ref>در تفسیر نمونه آمده است که: اسناد این روایات روی‌هم رفته چندان قابل اعتماد نیست و به علاوه در بعضی از روایات عكس این مطلب دیده می‌شود و در آن تشویق به تعلیم این سوره به خانواده‌ها شده است از این گذشته دقت در آیات این سوره نشان می‌دهد كه نه تنها هیچ نقطه منفی برای زنان در آن وجود ندارد بلكه ماجرای زندگی آلوده همسر عزیز مصر درس عبرتی است برای همه آنهایی كه گرفتار وسوسه‌های شیطانی می‌شوند.</ref>، بلکه ریسندگی و [[سوره نور]] را تعلیم‌شان کنید<ref>رجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 12، ص 155.</ref>».


محتواى سوره يوسف بر خلاف سوره هاى ديگر قرآن همگى به هم پيوسته و بيان فرازهاى مختلف يك داستان است، كه در بيش از ده بخش با بيان فوق العاده گويا، جذاب، فشرده، عميق و مهيج آمده است.
== محل و زمان و فضای نزول ==
[[سوره یوسف]] در [[مكه|مکه]] [[نزول قرآن|نازل]] شده، ولی معدل از [[عبدالله ابن عباس|ابن عباس]] نقل کرده که گفته است: چهار آیه آن در [[مدینه]] نازل شده و ما بقی در مکه و آن چهار آیه عبارت است از سه آیه اول سوره و چهارم آیه «لَقَدْ کانَ فِی یُوسُفَ وَ إِخْوَتِهِ آیاتٌ لِلسَّائِلِینَ»<ref>ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 12، ص 155.</ref>.
سوره یوسف در سال یازدهم [[بعثت]] در مکه نازل شده است<ref>آشنایی با سوره‌ها، ص 44</ref>.
مروی است که [[آیین یهودیت|یهود]] از رسول اکرم (صلّی‌الله علیه وآله) که در مکّه بود پرسش کردند یا کسی را نزد آن حضرت فرستادند که از او درباره پیامبری پرسش کند که در [[شام (شامات)|شام]] بود و پسرش به [[جمهوری عربی مصر|مصر]] رفت و او آنقدر گریه کرد که کور شد، خداوند در جواب آنها سوره یوسف را به همان قسم که در [[تورات]] است بلکه دقیق‌تر و محکم‌تر یکجا نازل فرمود<ref>تفسیر خسروی، ج 4، ص 358</ref>.


گر چه داستان‌پردازان بى هدف، و يا آنها كه هدفهاى پست و آلوده اى دارند سعى كرده اند از اين سرگذشت آموزنده يك داستان عشقى محرك براى هوسبازان بسازند و چهره واقعى يوسف(ع) و سرگذشت او را مسخ كنند، و حتى در شكل يك فيلم عشقى به روى پرده سينما بياورند ولى قرآن كه همه چيزش الگو و اسوه است، در لابلاى اين داستان عاليترين درسهاى عفت و خويشتن دارى و تقوى و [[ايمان]] و تسلط بر نفس را منعكس ساخته آن چنان كه هر انسانى هر چند، بارها آن را خوانده باشد باز به هنگام خواندنش بى اختيار تحت تاثير جذبه هاى نيرومندش قرار مى گيرد.
== ویژگی ==
سوره یوسف با حروف مقطعه شروع شده است و از سور رائیات است (سوره‌های [[سوره یونس|یونس]] و هود و [[سوره یوسف|یوسف]] و إبراهیم و حجر را رائیات یا راآت می‌نامند.)


و به همين جهت قرآن نام «احسن القصص: بهترين داستانها» را بر آن گذارده است، و در آن براى اولواالالباب (صاحبان مغز و انديشه) عبرتها بيان كرده است<ref>تفسير نمونه، ج ص 293.</ref>.
ابن مردویه از [[مالک بن انس|مالک‌ابن‌انس]] روایت کرده است که پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) فرمودند:«خداوند از رائیات تا طواسین را به جای انجیل به من عطا کرده است<ref>فتح القدیر، ج ص 479.</ref>.» (رائیات سوره‌هایی هستند که با «الر» و طواسین سوره‌هایی هستند که با «طس» و «طسم» شروع شده‌اند)


=فضائل، خواص و [[ثواب]] قرائت=
سوره یوسف جزو [[سوره|سور مئین]] (صد آیه‌ای‌ها) است [[ابن قتیبه دینوری|ابن قتیبه]] می‌گوید سور مئین سوره‌هایی هستند که بعد از سور طوال آمده‌اند. علت نام‌گذاری این سوره‌ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه‌های این سوره‌ها به عدد صد می‌باشد<ref>زاد المسیر فی علم التفسیر، ج 4، ص 141</ref>. گفته شده این سوره‌ها عبارتند از «بنی‌إسرائیل، کهف، مریم، طه، أنبیاء، حج ومؤمنون<ref>دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷</ref>». برخی دیگر نیز سور مئین را سوره‌های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده‌اند<ref>التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.


[[ابى‌بن‌كعب]] از [[پيامبراسلام(ص)]] روايت كرده كه فرمود: «به بردگانتان سوره يوسف را تعليم كنيد كه هر مسلمانى اين سوره را بخواند و به خاندان و بردگان خود آن را ياد بدهد [[خداوند]] سختيهاى [[مرگ]] را بر وى آسان گرداند، و نيرويى به وى دهد كه نسبت به هيچ مسلمانى حسد نبرد».
روایتی است که از رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای تورات و سوره‌های مئین را به جای [[انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.


[[ابوبصير]] از [[امام صادق(ع)]] روايت كرده كه فرمود: «كسى كه در هر شب يا در هر روز سوره يوسف را بخواند روز قيامت خداوند او را به زيبايى و جمال يوسف(ع) محشور فرمايد، و از هراس آن روز در امان باشد و در ميان بندگان شايسته خدا ممتاز باشد و نيز فرمود: اين سوره در تورات نوشته شده است<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 12، ص 155.</ref>».
سوره یوسف داستانی‌ترین سوره [[قرآن]] می‌باشد که در هشتادوهشت درصد آن آموزه‌های زندگانی [[حضرت یوسف|حضرت یوسف (علیه‌السّلام)]] بیان شده است. داستان این سوره از طولانی‌ترین و شیرین‌ترین داستان‌های قرآنی به شمار می‌آید.


اسماعيل‌بن‌أبى‌زياد از امام صادق(ع) از پدرانش از [[رسول خدا(ص)]] روايت كرده كه فرمود: «زنان خود را در غرفه ها (و طبقات فوقانى ساختمان) جاى ندهيد، و نوشتن و سوره يوسف را بدانها تعليم نكنيد<ref>در تفسير نمونه آمده است که: اسناد اين روايات روي‌هم رفته چندان قابل اعتماد نيست و به علاوه در بعضى از روايات عكس اين مطلب ديده مى شود و در آن تشويق به تعليم اين سوره به خانواده ها شده است از اين گذشته دقت در آيات اين سوره نشان مى دهد كه نه تنها هيچ نقطه منفى براى زنان در آن وجود ندارد بلكه ماجراى زندگى آلوده همسر عزيز مصر درس عبرتى است براى همه آنهايى كه گرفتار وسوسه هاى شيطانى مى شوند.</ref> ، بلكه ريسندگى و سوره نور را تعليم‌شان كنيد<ref>رجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 12، ص 155.</ref>».
در برخی احادیث آمده است: این سوره را به زنان آموزش ندهید و سوره نور را که مشتمل بر آیات [[حجاب]] است، به آنان آموزش دهید، ولی اسناد این روایات چندان قابل اعتماد نیست و در برخی احادیث نیز عکس این مطلب دیده می‌شود؛ یعنی تشویق شده که این سوره را به خانواده‌ها آموزش دهید. آری، ماجرای زندگی آلوده همسر عزیز مصر و پاکدامنی و عفت یوسف، آموزه‌هایی گران‌بها برای هر مرد و زن است<ref>تفسیر نمونه، ج ص 297.</ref>.


=محل و زمان و فضای نزول=
== جستارهای وابسته ==
* [[حضرت یوسف]]
* [[جمهوری عربی مصر|مصر]]
* [[مرگ]]
* [[مدینه]]


سوره یوسف در [[مكه]] [[نازل]] شده، ولى معدل از [[ابن عباس]] نقل كرده كه گفته است: چهار آيه آن در [[مدينه]] نازل شده و ما بقى در مكه، و آن چهار آيه عبارت است از سه آيه اول سوره، و چهارم آيه «لَقَدْ كانَ فِی يُوسُفَ وَ إِخْوَتِهِ آياتٌ لِلسَّائِلِينَ»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 12، ص 155.</ref>.
== پانویس ==
سوره يوسف در سال يازدهم [[بعثت]] در مکه نازل شده است<ref>آشنايی با سوره‌ها،ص 44</ref>.
{{پانویس}}
مروى است كه يهود از رسول اكرم(ص) كه در مكّه بود پرسش كردند يا كسی را نزد آن حضرت فرستادند كه از او درباره پيامبرى پرسش كند كه در [[شام]] بود و پسرش به [[مصر]] رفت و او آنقدر گريه كرد كه كور شد، خداوند در جواب آنها سوره يوسف را به همان قسم كه در [[تورات]] است بلكه دقيقتر و محكمتر يكجا نازل فرمود<ref>تفسير خسروى، ج 4، ص 358</ref>.


=ويژگي=
== منابع ==
* [https://quran.inoor.ir/fa/surah/12/ برگرفته از سایت سوره یوسف - پایگاه جامع قرآن] quran.inoor.ir


سوره يوسف با حروف مقطعه شروع شده است و از سور رائيات است(سوره های يونس و هود و يوسف و إبراهيم و حجر را رائيات يا راآت می نامند.)
{{سوره‌های مکی و مدنی}}


ابن مردويه از [[مالک‌ابن‌انس]] روايت کرده است که پيامبر(ص) فرمودند:«خداوند از رائيات تا طواسين را به جای انجيل به من عطا کرده است<ref>فتح القدير، ج 2، ص 479.</ref>.»  (رائيات سوره هايی هستند که با «الر» و طواسين سوره هايی هستند که با «طس» و «طسم» شروع شده اند)
[[رده:قرآن]]
 
سوره يوسف جزو سور مئين (صد آيه ای ها) است [[ابن قتيبه]] می گويد سور مئين سوره هايی هستند که بعد از سور طوال آمده اند علت نامگذاری اين سوره ها به مئين نزديک بودن تعداد آيه های اين سوره ها به عدد صد می باشد<ref>زاد المسير فى علم التفسير، ج 4، ص 141</ref>. گفته شده اين سوره ها عبارتند از «بنی إسرائيل، كهف، مريم، طه، أنبياء ، حج ومؤمنون<ref>دراسة حول القرآن الکريم، ص ۳۷</ref>». برخی ديگر نيز سور مئين را سوره های «توبه، نحل، هود، يوسف، کهف، بنی اسرائيل، انبياء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده اند<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.
 
روايتى است كه از رسول خدا(ص) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى تورات و سوره هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.
 
سوره يوسف داستانى ترين سوره [[قرآن]] مى باشد كه در هشتادوهشت درصد آن آموزه هاى زندگانى [[حضرت يوسف(ع)]] بيان شده است. داستان اين سوره از طولانى ترين و شيرين ترين داستان هاى قرآنى به شمار مى آيد.
 
در برخى احاديث آمده است: اين سوره را به زنان آموزش ندهيد و سوره نور را كه مشتمل بر آيات [[حجاب]] است، به آنان آموزش دهيد، ولى اسناد اين روايات چندان قابل اعتماد نيست و در برخى احاديث نيز عكس اين مطلب ديده مى شود؛ يعنى تشويق شده كه اين سوره را به خانواده ها آموزش دهيد. آرى، ماجراى زندگى آلوده همسر عزيز مصر و پاكدامنى و عفت يوسف، آموزه هايى گران بها براى هر مرد و زن است<ref>تفسير نمونه، ج 9، ص 297.</ref>.
 
=منبع=
 
[https://quran.inoor.ir/fa/surah/12/ برگرفته از سایت سوره یوسف - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir]
 
=پانویس=
{{پانویس|2}}
 
[[رده:سوره‌های مکی]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]
[[رده:سوره‌های با نام پیامبران]]
[[رده:سوره‌های دارای حروف مقطعه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۳

سوره یوسف
سوره یوسف.jpg
شماره سوره۱۲
محل نزولمکه(مکی)
جزء۱۲ و ۱۳
تعداد آیات۱۱۱

سوره یوسف به خاطر بیان یک پارچه و مشروح داستان حضرت یوسف و سرگذشت او با پدر و برادرانش، یوسف نام‌گذاری شده است. از لحاظ اندازه و حجم از سوره‌های متوسط و مئون است و ششمین سوره‌ای است که با حروف مقطعه [الر] آغاز می‌شود. این سوره با 111 آیه که یک‌صد آیه آن به داستان حضرت یوسف (علیه‌السّلام) اختصاص دارد. داستان حضرت یوسف (علیه‌السّلام) در این سوره از نوجوانی آغاز و با حکومت او در مصر پایان می‌یابد.

علت نام‌گذاری

«سوره یوسف»؛ سبب نام‌گذاری آن به یوسف، آیه چهار به‌ بعد است‌که اغلب دربارۀ زندگی حضرت یوسف (علیه‌السّلام) سخن می‌گوید. این نام بیش از بیست بار در این سوره به‌کار رفته است[۱].

دلیل نام‌گذاری آن به «أحسن القصص: بهترین داستان‌ها» آن است که مشتمل بر: یاد حاسد و محسود، مالک و مملوک، شاهد و مشهود، عاشق و معشوق، حبس و رهاسازی، زندان و رهایی، و حاصل‌ خیزی و خشک سالی و امور بسیار دیگری که بیان آنها از توان افراد بشر خارج است، می‌باشد[۲].

اهداف و آموزه‌ها

اهداف اساسی سوره یوسف عبارت‌اند از:

  • بیان ولایت خدا بر بنده خویش، و این که چگونه او را از محبت خود لبریز کرده و تربیت و سرپرستی می‌کند[۳] و نجات می‌دهد؛
  • بیان داستان حضرت یوسف (علیه‌السّلام) و آموزه‌های تربیتی آن[۴].

محتوا و موضوعات

محتوای سوره یوسف بر خلاف سوره‌های دیگر قرآن همگی به هم پیوسته و بیان فرازهای مختلف یک داستان است، که در بیش از ده بخش با بیان فوق‌العاده گویا، جذاب، فشرده، عمیق و مهیج آمده است.

گر چه داستان‌پردازان بی هدف و یا آنها که هدف‌های پست و آلوده‌ای دارند سعی کرده‌اند از این سرگذشت آموزنده یک داستان عشقی محرک برای هوس‌بازان بسازند و چهره واقعی یوسف (علیه‌السّلام) و سرگذشت او را مسخ کنند و حتی در شکل یک فیلم عشقی به روی پرده سینما بیاورند ولی قرآن که همه چیزش الگو و اسوه است، در لابلای این داستان عالی‌ترین درس‌های عفت و خویشتن‌داری و تقوی و ایمان و تسلط بر نفس را منعکس ساخته آن‌چنان که هر انسانی هر چند بارها آن را خوانده باشد باز به هنگام خواندنش بی‌اختیار تحت تاثیر جذبه‌های نیرومندش قرار می‌گیرد.

و به همین جهت قرآن نام «احسن القصص: بهترین داستان‌ها» را بر آن گذارده است و در آن برای اولواالالباب (صاحبان مغز و اندیشه) عبرت‌ها بیان کرده است[۵].

فضائل، خواص و ثواب قرائت

ابی‌بن‌کعب از پیامبراسلام (صلّی‌الله علیه وآله) روایت کرده که فرمود: «به بردگان‌تان سوره یوسف را تعلیم کنید که هر مسلمانی این سوره را بخواند و به خاندان و بردگان خود آن را یاد بدهد خداوند سختی‌های مرگ را بر وی آسان گرداند و نیرویی به وی دهد که نسبت به هیچ مسلمانی حسد نبرد».

ابوبصیر از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت کرده که فرمود: «کسی که در هر شب یا در هر روز سوره یوسف را بخواند روز قیامت خداوند او را به زیبایی و جمال یوسف (علیه‌السّلام) محشور فرماید و از هراس آن روز در امان باشد و در میان بندگان شایسته خدا ممتاز باشد و نیز فرمود: این سوره در تورات نوشته شده است[۶]».

اسماعیل‌بن‌أبی‌زیاد از امام صادق (علیه‌السّلام) از پدرانش از رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله) روایت کرده که فرمود: «زنان خود را در غرفه‌ها (و طبقات فوقانی ساختمان) جای ندهید و نوشتن و سوره یوسف را بدانها تعلیم نکنید[۷]، بلکه ریسندگی و سوره نور را تعلیم‌شان کنید[۸]».

محل و زمان و فضای نزول

سوره یوسف در مکه نازل شده، ولی معدل از ابن عباس نقل کرده که گفته است: چهار آیه آن در مدینه نازل شده و ما بقی در مکه و آن چهار آیه عبارت است از سه آیه اول سوره و چهارم آیه «لَقَدْ کانَ فِی یُوسُفَ وَ إِخْوَتِهِ آیاتٌ لِلسَّائِلِینَ»[۹]. سوره یوسف در سال یازدهم بعثت در مکه نازل شده است[۱۰]. مروی است که یهود از رسول اکرم (صلّی‌الله علیه وآله) که در مکّه بود پرسش کردند یا کسی را نزد آن حضرت فرستادند که از او درباره پیامبری پرسش کند که در شام بود و پسرش به مصر رفت و او آنقدر گریه کرد که کور شد، خداوند در جواب آنها سوره یوسف را به همان قسم که در تورات است بلکه دقیق‌تر و محکم‌تر یکجا نازل فرمود[۱۱].

ویژگی

سوره یوسف با حروف مقطعه شروع شده است و از سور رائیات است (سوره‌های یونس و هود و یوسف و إبراهیم و حجر را رائیات یا راآت می‌نامند.)

ابن مردویه از مالک‌ابن‌انس روایت کرده است که پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) فرمودند:«خداوند از رائیات تا طواسین را به جای انجیل به من عطا کرده است[۱۲].» (رائیات سوره‌هایی هستند که با «الر» و طواسین سوره‌هایی هستند که با «طس» و «طسم» شروع شده‌اند)

سوره یوسف جزو سور مئین (صد آیه‌ای‌ها) است ابن قتیبه می‌گوید سور مئین سوره‌هایی هستند که بعد از سور طوال آمده‌اند. علت نام‌گذاری این سوره‌ها به مئین نزدیک بودن تعداد آیه‌های این سوره‌ها به عدد صد می‌باشد[۱۳]. گفته شده این سوره‌ها عبارتند از «بنی‌إسرائیل، کهف، مریم، طه، أنبیاء، حج ومؤمنون[۱۴]». برخی دیگر نیز سور مئین را سوره‌های «توبه، نحل، هود، یوسف، کهف، بنی اسرائیل، انبیاء، طه، مؤمنون، شعراء و صافات» ذکر کرده‌اند[۱۵].

روایتی است که از رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای تورات و سوره‌های مئین را به جای انجیل و سوره‌های مثانی را به جای زبور به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید[۱۶].

سوره یوسف داستانی‌ترین سوره قرآن می‌باشد که در هشتادوهشت درصد آن آموزه‌های زندگانی حضرت یوسف (علیه‌السّلام) بیان شده است. داستان این سوره از طولانی‌ترین و شیرین‌ترین داستان‌های قرآنی به شمار می‌آید.

در برخی احادیث آمده است: این سوره را به زنان آموزش ندهید و سوره نور را که مشتمل بر آیات حجاب است، به آنان آموزش دهید، ولی اسناد این روایات چندان قابل اعتماد نیست و در برخی احادیث نیز عکس این مطلب دیده می‌شود؛ یعنی تشویق شده که این سوره را به خانواده‌ها آموزش دهید. آری، ماجرای زندگی آلوده همسر عزیز مصر و پاکدامنی و عفت یوسف، آموزه‌هایی گران‌بها برای هر مرد و زن است[۱۷].

جستارهای وابسته

پانویس

  1. تفسیر قرآن مهر، ج 10، ص 21.
  2. رجمه ‌الإتقان فی علوم‌القرآن، ج 2، ص 515.
  3. تفسیر المیزان، ج 11، ابتدای تفسیر سوره یوسف علیه‌السلام
  4. تفسیر قرآن مهر، ج 10، ص 22
  5. تفسیر نمونه، ج 9، ص 293.
  6. ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 12، ص 155.
  7. در تفسیر نمونه آمده است که: اسناد این روایات روی‌هم رفته چندان قابل اعتماد نیست و به علاوه در بعضی از روایات عكس این مطلب دیده می‌شود و در آن تشویق به تعلیم این سوره به خانواده‌ها شده است از این گذشته دقت در آیات این سوره نشان می‌دهد كه نه تنها هیچ نقطه منفی برای زنان در آن وجود ندارد بلكه ماجرای زندگی آلوده همسر عزیز مصر درس عبرتی است برای همه آنهایی كه گرفتار وسوسه‌های شیطانی می‌شوند.
  8. رجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 12، ص 155.
  9. ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 12، ص 155.
  10. آشنایی با سوره‌ها، ص 44
  11. تفسیر خسروی، ج 4، ص 358
  12. فتح القدیر، ج 2، ص 479.
  13. زاد المسیر فی علم التفسیر، ج 4، ص 141
  14. دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷
  15. التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313.
  16. جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.
  17. تفسیر نمونه، ج 9، ص 297.

منابع