سوره انفال: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (تمیزکاری)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره انفال.jpg |جایگزین=سوره انفال]]
{{جعبه اطلاعات سوره‌ قرآن
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| عنوان = سوره انفال
!نام
| تصویر = سوره انفال.jpg
!سوره انفال
| نام‌های دیگر سوره =
|-
| شماره سوره = ۸
|شماره سوره
|محل نزول = [[مدینه|مدینه‌]](مدنی)
|۸
| جزء = ۹ و ۱۰
|-
| تعداد آیات = ۷۵
|ترتیب نزول
}}
|۸۸
'''سوره انفال''' هشتمین سوره [[قرآن|قرآن مجید]] می‌‌باشد که از آیه اول این سوره گرفته شده است. بعضی موضوعات مطرح شده در این سوره عبارتند از: [[انفال]] و غنائم، صفات مؤمنان واقعی، داستان [[غزوه بدر|جنگ بدر]]، واقعه تاریخی شب [[هجرت]] [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله)]] از [[مکه]] به [[مدینه]]، حکم اسیران جنگی، احکام [[جهاد]]، حکم [[خمس]]، خرافات [[شرک|مشرکان]] و راه شناخت [[نفاق|منافقان]] و مبارزه با آنان. این سوره ۷۵ آیه دارد و در مدینه [[نزول قرآن|نازل]] شده است.
|-
|جزء
|۹ و ۱۰
|-
|مکی/مدنی
|مدنی
|-
|تعداد آیات
|۷۵
|-
|تعداد کلمات
|۱۲۴۴
|-
|تعداد حروف
|۵۳۸۸
|-
|}
</div>


'''سوره انفال''' هشتمین سوره [[قرآن مجید]] می‌‌باشد که از آیه اوّل این سوره گرفته شده است. بعضى موضوعات مطرح شده در این سوره عبارتند از: انفال و غنائم، صفات مؤمنان واقعى، داستان [[جنگ بدر]]، واقعه تاریخى شب هجرت [[رسول خدا(ص)]] از [[مکّه]] به [[مدینه]]، حکم اسیران جنگى، احکام [[جهاد]]، حکم [[خمس]]، خرافات [[مشرکان]] و راه شناخت منافقان و مبارزه با آنان. این سوره ۷۵ آیه دارد و در مدینه نازل شده است.
== انفال ==
[[انفال]] جمع نفل است به معنی [[غنیمت]] و [[هبه]] و زیادت<ref>قاموس قرآن، ج7، ص 101.</ref>.


=انفال=
== علت نام‌گذاری ==
* «سوره انفال»؛ این سوره به دلیل کلمه «انفال» که در آغاز آن آمده، هم‌چنین به دلیل بیان کردن احکام انفال و ثروت‌های عمومی، به «انفال» نام‌گذاری شده است<ref>تفسير نور، ج3، ص263</ref>.
* «سوره بدر»؛ این سوره «بدر» نیز نامیده شده، چون درباره [[غزوه بدر|جنگ بدر]] نازل شده است<ref>دايرة المعارف قرآن كريم، ج 5، ص 25</ref>. نقلی هم از [[عبدالله ابن عباس|ابن‌عباس]] در این مورد در بیشتر کتب تفسیر و [[علوم قرآنی]] آمده است<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 9، ص 7.</ref>.
* «سوره جهاد»؛ زیرا پس از [[نزول قرآن|نزول]] این سوره پیامبر تلاوت آن را در جنگ‌ها برای تقویت روحیه رزمندگان سنت قرار داد. این رویه در زمان [[خلیفه|خلفا]] نیز ادامه داشته است<ref>دايرة المعارف قرآن كريم، ج 5، ص 25</ref>.


انفال جمع نفل است به معنى غنیمت و هبه و زیادت<ref>قاموس قرآن، ج7، ص 101.</ref>.
== اهداف و آموزه‌ها ==


=علت نام‌گذاری=
سوره انفال که در مدینه و در زمان اولین [[جنگ]] [[مسلمان|مسلمانان]]، یعنی [[غزوه بدر|بدر]]، [[نزول قرآن|نازل]] شده است، دارای چند هدف است:
# بیان مسائل و قوانین مربوط به [[جنگ]]؛
# بیان مسائل و قوانین اقتصادی اسلام در مورد اموال عمومی که پشتوانه [[بیت المال|بیت‌المال]] به شمار می‌ آید؛
# بازسازی اخلاقی مسلمانان؛
# سامان دادن و نظام بخشیدن به جامعه نوین مسلمانان در مدینه<ref>تفسير قرآن مهر، ج8، ص 26.</ref>.


«سوره انفال»؛ این سوره به دلیل کلمه «انفال» که در آغاز آن آمده، همچنین به دلیل بیان کردن احکام انفال و ثروت‌هاى عمومى، به «انفال» نام‌گذارى شده است<ref>تفسير نور، ج3، ص263</ref>.
== محتوا و موضوعات==
در هفتادوپنج آیه‌ای که در سوره انفال وجود دارد مباحث بسیار مهمی مطرح شده است:


«سوره بدر»؛ این سوره «بدر» نیز نامیده شده، چون درباره جنگ بدر نازل شده است<ref>دايرة المعارف قرآن كريم، ج 5، ص 25</ref>. نقلی هم از ابن‌عباس در این مورد در بیشتر کتب تفسیر و علوم قرآنی آمده است<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 9، ص 7.</ref>.
نخست اشاره به بخش مهمی از مسائل مالی اسلام از جمله انفال و غنائم که پشتوانه مهمی برای [[بیت المال|بیت‌المال]] محسوب می‌گردد شده است. سپس مباحث دیگری مانند: صفات و امتیازات مؤمنان واقعی و داستان جنگ بدر، یعنی نخستین برخورد مسلحانه مسلمانان با دشمنان، و حوادث عجیب و عبرت انگیزی که در این جنگ واقع شد.


«سوره جهاد»؛ زیرا پس از نزول این سوره پیامبر تلاوت آن را در جنگها براى تقویت روحیه رزمندگان سنّت قرار داد. این رویّه در زمان خلفاء نیز ادامه داشته است<ref>دايرة المعارف قرآن كريم، ج ص 25</ref>.
و هم‌چنین قسمت قابل ملاحظه‌ای از احکام [[جهاد]] و وظائف [[مسلمان|مسلمانان]] در برابر حملات پی‌گیر دشمن، جریان پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) و داستان آن شب تاریخی [[هجرت]] ([[ليلةالمبيت|لیلةالمبیت‌]])، وضع [[شرک|مشرکان]] و خرافات آنها قبل از [[اسلام]]، چگونگی ضعف و ناتوانی مسلمانان در آغاز کار و سپس تقویت آنها در پرتو اسلام، حکم [[خمس]] و چگونگی تقسیم آن، لزوم آمادگی رزمی و سیاسی و اجتماعی برای جهاد در هر زمان و مکان، برتری نیروهای معنوی مسلمانان بر دشمن علی‌رغم کمبود ظاهری نفرات آنها، حکم اسیران جنگی و طرز رفتار با آنها، هجرت کنندگان و آنها که هجرت نکرده‌اند، مبارزه و درگیری با منافقان و راه شناخت آنها و بالآخره یک سلسله مسائل اخلاقی و اجتماعی سازنده دیگر<ref>تفسير نمونه، ج ص 77.</ref>.


«سوره انفال»؛ این سوره به دلیل کلمه «انفال» که در آغاز آن آمده، همچنین به دلیل بیان کردن احکام انفال و ثروت‌هاى عمومى، به «انفال» نام‌گذارى شده است<ref>تفسير نور، ج3، ص263</ref>.
== فضائل، خواص و ثواب قرائت ==
«سوره بدر»؛ این سوره «بدر» نیز نامیده شده، چون درباره [[جنگ بدر]] نازل شده است<ref>دايرة المعارف قرآن كريم، ج 5، ص.</ref>. نقلی هم از [[ابن‌عباس]] در این مورد در بیشتر کتب تفسیر و علوم قرآنی آمده است<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 9، ص 7.</ref>.
بهره‌مندی از [[شفاعت]] پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) و دوری از نفاق؛


«سوره جهاد»؛ زیرا پس از نزول این سوره پیامبر تلاوت آن را در جنگها براى تقویت روحیه رزمندگان سنّت قرار داد. این رویّه در زمان [[خلفا]] نیز ادامه داشته است<ref>دايرة المعارف قرآن كريم، ج 5، ص 25.</ref>.
[[ابی بن کعب|ابی‌بن‌کعب]]، از پیامبر نقل کرده است که: هر کس سوره انفال و برائت را قرائت کند، [[قیامت|روز قیامت]]، من [[شفاعت|شفیع]] و گواه او خواهم بود. او از نفاق بری است و به عدد هر منافقی در دنیا ده حسنه به او داده می‌شود و ده [[گناه]] از او برداشته می‌شود و ده درجه بر درجاتش افزوده می‌شود و عرش و حاملان آن در ایام زندگی برایش طلب رحمت می‌کنند.


=اهداف و آموزه‌ها=
دوری از نفاق و بهره‌مندی از سفره‌های [[بهشت|بهشتی]]؛


سوره انفال که در مدینه و در زمان اولین جنگ [[مسلمانان]]، یعنى بدر، نازل شده است، داراى چند هدف است:
[[محمد بن مسعود سمرقندی کوفی|عیاشی]] از [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه‌السّلام)]] روایت کرده است که: هر کس سوره انفال و برائت را در هر ماه بخواند، هرگز نفاق به قلبش وارد نمی‌شود و حقاً از [[شيعه|شیعه]] امیرالمؤمنین است و روز قیامت از خوان‌های [[بهشت]]، می‌خورد تا مردم از حساب تمام شوند.


بیان مسائل و قوانین مربوط به [[جنگ]]؛
قطع بینی‌ها و اشتمال بر آیه [[خمس]]؛
بیان مسائل و قوانین اقتصادى اسلام در مورد اموال عمومى که پشتوانه [[بيت المال|بیت المال]] به شمار می‌ آید؛
بازسازى اخلاقى مسلمانان؛
سامان دادن و نظام بخشیدن به جامعه نوین مسلمانان در مدینه<ref>تفسير قرآن مهر، ج8، ص 26.</ref>.


=محتوا و موضوعات=
[[محمدبن‌مسلم]] از [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر (علیه‌السّلام)]] نقل کرده است که: در سوره انفال قطع بینی‌هاست (زیرا مشتمل بر آیه خمس است)<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 10، ص 154.</ref>.


در هفتادوپنج آیه‌اى که در سوره انفال وجود دارد مباحث بسیار مهمى مطرح شده است:
== محل و زمان نزول ==
* سوره انفال، بقول [[عبدالله ابن عباس|ابن عباس]] و [[قتاده]]، بجز هفت آیه آن که در [[مکه]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است، مدنی است. آیات مدنی آن از آیه «وَ إِذْ یَمْکُرُ بِکَ الَّذِینَ کَفَرُوا ...» شروع می‌شود. و حسن و [[عکرمه صبری|عکرمه]] گویند: تمام سوره در جنگ بدر نازل شده است<ref>همان</ref>.
* زمان نزول سوره انفال نوزده ماه پس از هجرت و بعد از [[غزوه بدر|جنگ بدر]] بوده است<ref>دايرة المعارف قرآن كريم، ج 5، ص 25</ref>.


نخست اشاره به بخش مهمى از مسائل مالى اسلام از جمله انفال و غنائم که پشتوانه مهمى براى بیت المال محسوب مى‌گردد شده است. سپس مباحث دیگرى مانند: صفات و امتیازات مؤمنان واقعى و داستان جنگ بدر، یعنى نخستین برخورد مسلحانه مسلمانان با دشمنان، و حوادث عجیب و عبرت انگیزى که در این جنگ واقع شد.
== ویژگی ==
سوره انفال یکی از هفت سوره طولانی قرآن (سبع طوال) می‌باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره‌های [[سوره بقره|بقره]]، [[سوره آل عمران|آل عمران]]، [[سوره نساء|نساء]]، [[سوره مائده|مائدة]]، [[سوره انعام|انعام]]، [[سوره اعراف|اعراف]] و [[سوره انفال|أنفال]] به همراه [[سوره توبه|توبه]] را سبع طوال می‌گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می‌دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول سعید بن جبیر می‌باشد)<ref>المحرر الوجيز فی تفسير الكتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.


و همچنین قسمت قابل ملاحظه‌اى از احکام جهاد و وظائف مسلمانان در برابر حملات پى‌گیر دشمن، جریان پیامبر(ص) و داستان آن شب تاریخى [[هجرت]]([[ليلةالمبيت|لیلةالمبیت‌]])، وضع مشرکان و خرافات آنها قبل از اسلام، چگونگى ضعف و ناتوانى مسلمانان در آغاز کار و سپس تقویت آنها در پرتو اسلام، حکم [[خمس]] و چگونگى تقسیم آن، لزوم آمادگى رزمى و سیاسى و اجتماعى براى جهاد در هر زمان و مکان، برترى نیروهاى معنوى مسلمانان بر دشمن على رغم کمبود ظاهرى نفرات آنها، حکم اسیران جنگى و طرز رفتار با آنها، هجرت کنندگان و آنها که هجرت نکرده‌اند، مبارزه و درگیرى با منافقان و راه شناخت آنها و بالآخره یک سلسله مسائل اخلاقى و اجتماعى سازنده دیگر<ref>تفسير نمونه، ج ص 77.</ref>.
روایت از رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله) نقل شده که فرمود: [[خدا|خداوند]] هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئین را به جای [[انجيل|انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج ص 34.</ref>.


=فضائل، خواص و ثواب قرائت=
در سوره انفال از قوانین و احکام عملی [[اسلام]] بیش تر از عقاید و مبانی نظری اسلامی سخن به میان آمده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 8، ص 26</ref>.


بهره‌مندی از [[شفاعت]] پیامبر(ص) و دوری از نفاق؛
== جستارهای وابسته ==
* [[غزوه بدر|جنگ بدر]]
* [[هجرت]]
* [[مدینه]]
* [[مکه]]


[[ابى‌بن‌كعب|ابى‌بن‌کعب]]، از پیامبر نقل کرده است که: هر کس سوره انفال و برائت را قرائت کند، روز قیامت، من شفیع و گواه او خواهم بود. او از نفاق برىء است و به عدد هر منافقى در دنیا ده حسنه به او داده می‌شود و ده [[گناه]] از او برداشته مى‌شود و ده درجه بر درجاتش افزوده می‌شود و عرش و حاملان آن در ایام زندگى برایش طلب رحمت مى‌کنند.
== پانویس ==
 
{{پانویس}}
دوری از نفاق و بهره‌مندی از سفره‌های بهشتی؛
 
عیاشى از [[امام صادق(ع)]] روایت کرده است که: هر کس سوره انفال و برائت را در هر ماه بخواند، هرگز نفاق به قلبش وارد نمى‌شود و حقاً از [[شيعه|شیعه]] [[اميرالمؤمنين|امیرالمؤمنین]] است و روز قیامت از خوان‌هاى [[بهشت]]، می‌خورد تا مردم از حساب تمام شوند.
 
قطع بینی‌ها و اشتمال بر آیه خمس؛
 
[[محمدبن‌مسلم]] از [[امام باقر(ع)]] نقل کرده است که: در سوره انفال قطع بینى‌هاست (زیرا مشتمل بر آیه خمس است)<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 10، ص 154.</ref>.
 
=محل و زمان نزول=
 
سوره انفال، بقول ابن عباس و قتاده، بجز هفت آیه آن که در مکه نازل شده است، مدنى است. آیات مدنى آن از آیه «وَ إِذْ یَمْکُرُ بِکَ الَّذِینَ کَفَرُوا ...» شروع مى‌شود. و حسن و عکرمه گویند: تمام سوره در جنگ بدر نازل شده است<ref>همان</ref>.
 
زمان نزول سوره انفال نوزده ماه پس از هجرت و بعد از جنگ بدر بوده است<ref>دايرة المعارف قرآن كريم، ج 5، ص 25</ref>.
 
=ویژگی=
 
سوره انفال یکی از هفت سوره طولانی قرآن (سبع طوال) می‌باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره‌های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می‌گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می‌دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول سعید بن جبیر می‌باشد)<ref>المحرر الوجيز فى تفسير الكتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>
 
روایت از رسول خدا(ص) نقل شده که فرمود: [[خداوند]] هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره‌هاى مئین را به جاى [[انجيل|انجیل]] و سوره‌هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌هاى مفصّل فزونى بخشید<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>.
 
در سوره انفال از قوانین و احکام عملى اسلام بیش تر از عقاید و مبانى نظرى اسلامى سخن به میان آمده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج 8، ص 26</ref>.
 
=منبع=


[https://quran.inoor.ir/fa/surah/8/ برگرفته از سایت معرفی سوره انفال - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir]
== منابع ==
* [https://quran.inoor.ir/fa/surah/8/ برگرفته از سایت معرفی سوره انفال - پایگاه جامع قرآن] quran.inoor.ir


== پانویس ==
{{سوره‌های مکی و مدنی}}
{{پانویس}}


[[رده:قرآن]]
[[رده:قرآن]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]
[[رده:سوره‌های قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۴۸

سوره انفال
سوره انفال.jpg
شماره سوره۸
محل نزولمدینه‌(مدنی)
جزء۹ و ۱۰
تعداد آیات۷۵

سوره انفال هشتمین سوره قرآن مجید می‌‌باشد که از آیه اول این سوره گرفته شده است. بعضی موضوعات مطرح شده در این سوره عبارتند از: انفال و غنائم، صفات مؤمنان واقعی، داستان جنگ بدر، واقعه تاریخی شب هجرت رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله) از مکه به مدینه، حکم اسیران جنگی، احکام جهاد، حکم خمس، خرافات مشرکان و راه شناخت منافقان و مبارزه با آنان. این سوره ۷۵ آیه دارد و در مدینه نازل شده است.

انفال

انفال جمع نفل است به معنی غنیمت و هبه و زیادت[۱].

علت نام‌گذاری

  • «سوره انفال»؛ این سوره به دلیل کلمه «انفال» که در آغاز آن آمده، هم‌چنین به دلیل بیان کردن احکام انفال و ثروت‌های عمومی، به «انفال» نام‌گذاری شده است[۲].
  • «سوره بدر»؛ این سوره «بدر» نیز نامیده شده، چون درباره جنگ بدر نازل شده است[۳]. نقلی هم از ابن‌عباس در این مورد در بیشتر کتب تفسیر و علوم قرآنی آمده است[۴].
  • «سوره جهاد»؛ زیرا پس از نزول این سوره پیامبر تلاوت آن را در جنگ‌ها برای تقویت روحیه رزمندگان سنت قرار داد. این رویه در زمان خلفا نیز ادامه داشته است[۵].

اهداف و آموزه‌ها

سوره انفال که در مدینه و در زمان اولین جنگ مسلمانان، یعنی بدر، نازل شده است، دارای چند هدف است:

  1. بیان مسائل و قوانین مربوط به جنگ؛
  2. بیان مسائل و قوانین اقتصادی اسلام در مورد اموال عمومی که پشتوانه بیت‌المال به شمار می‌ آید؛
  3. بازسازی اخلاقی مسلمانان؛
  4. سامان دادن و نظام بخشیدن به جامعه نوین مسلمانان در مدینه[۶].

محتوا و موضوعات

در هفتادوپنج آیه‌ای که در سوره انفال وجود دارد مباحث بسیار مهمی مطرح شده است:

نخست اشاره به بخش مهمی از مسائل مالی اسلام از جمله انفال و غنائم که پشتوانه مهمی برای بیت‌المال محسوب می‌گردد شده است. سپس مباحث دیگری مانند: صفات و امتیازات مؤمنان واقعی و داستان جنگ بدر، یعنی نخستین برخورد مسلحانه مسلمانان با دشمنان، و حوادث عجیب و عبرت انگیزی که در این جنگ واقع شد.

و هم‌چنین قسمت قابل ملاحظه‌ای از احکام جهاد و وظائف مسلمانان در برابر حملات پی‌گیر دشمن، جریان پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) و داستان آن شب تاریخی هجرت (لیلةالمبیت‌)، وضع مشرکان و خرافات آنها قبل از اسلام، چگونگی ضعف و ناتوانی مسلمانان در آغاز کار و سپس تقویت آنها در پرتو اسلام، حکم خمس و چگونگی تقسیم آن، لزوم آمادگی رزمی و سیاسی و اجتماعی برای جهاد در هر زمان و مکان، برتری نیروهای معنوی مسلمانان بر دشمن علی‌رغم کمبود ظاهری نفرات آنها، حکم اسیران جنگی و طرز رفتار با آنها، هجرت کنندگان و آنها که هجرت نکرده‌اند، مبارزه و درگیری با منافقان و راه شناخت آنها و بالآخره یک سلسله مسائل اخلاقی و اجتماعی سازنده دیگر[۷].

فضائل، خواص و ثواب قرائت

بهره‌مندی از شفاعت پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) و دوری از نفاق؛

ابی‌بن‌کعب، از پیامبر نقل کرده است که: هر کس سوره انفال و برائت را قرائت کند، روز قیامت، من شفیع و گواه او خواهم بود. او از نفاق بری است و به عدد هر منافقی در دنیا ده حسنه به او داده می‌شود و ده گناه از او برداشته می‌شود و ده درجه بر درجاتش افزوده می‌شود و عرش و حاملان آن در ایام زندگی برایش طلب رحمت می‌کنند.

دوری از نفاق و بهره‌مندی از سفره‌های بهشتی؛

عیاشی از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت کرده است که: هر کس سوره انفال و برائت را در هر ماه بخواند، هرگز نفاق به قلبش وارد نمی‌شود و حقاً از شیعه امیرالمؤمنین است و روز قیامت از خوان‌های بهشت، می‌خورد تا مردم از حساب تمام شوند.

قطع بینی‌ها و اشتمال بر آیه خمس؛

محمدبن‌مسلم از امام باقر (علیه‌السّلام) نقل کرده است که: در سوره انفال قطع بینی‌هاست (زیرا مشتمل بر آیه خمس است)[۸].

محل و زمان نزول

  • سوره انفال، بقول ابن عباس و قتاده، بجز هفت آیه آن که در مکه نازل شده است، مدنی است. آیات مدنی آن از آیه «وَ إِذْ یَمْکُرُ بِکَ الَّذِینَ کَفَرُوا ...» شروع می‌شود. و حسن و عکرمه گویند: تمام سوره در جنگ بدر نازل شده است[۹].
  • زمان نزول سوره انفال نوزده ماه پس از هجرت و بعد از جنگ بدر بوده است[۱۰].

ویژگی

سوره انفال یکی از هفت سوره طولانی قرآن (سبع طوال) می‌باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره‌های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می‌گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می‌دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول سعید بن جبیر می‌باشد)[۱۱].

روایت از رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای تورات و سوره‌های مئین را به جای انجیل و سوره‌های مثانی را به جای زبور به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید[۱۲].

در سوره انفال از قوانین و احکام عملی اسلام بیش تر از عقاید و مبانی نظری اسلامی سخن به میان آمده است[۱۳].

جستارهای وابسته

پانویس

  1. قاموس قرآن، ج7، ص 101.
  2. تفسير نور، ج3، ص263
  3. دايرة المعارف قرآن كريم، ج 5، ص 25
  4. ترجمه تفسير الميزان، ج 9، ص 7.
  5. دايرة المعارف قرآن كريم، ج 5، ص 25
  6. تفسير قرآن مهر، ج8، ص 26.
  7. تفسير نمونه، ج 7، ص 77.
  8. ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 10، ص 154.
  9. همان
  10. دايرة المعارف قرآن كريم، ج 5، ص 25
  11. المحرر الوجيز فی تفسير الكتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.
  12. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.
  13. تفسير قرآن مهر، ج 8، ص 26

منابع