سوره آل عمران: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
{{جعبه اطلاعات سوره‌ قرآن
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
| عنوان = سوره آل عمران
<br>
| تصویر = سوره آل عمران.jpg
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
| نام‌های دیگر سوره =
| شماره سوره = ۳
|محل نزول = مدنی
| جزء = ۳ و ۴
| تعداد آیات = ۲۰۰
}}
'''سوره آل عمران''' که ۲۰۰ آیه دارد و در سال سوم [[هجرت]] در [[مدینه]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است از [[توحید]] و مقاومت در برابر دشمنان و مردم‌شناسی و در رابطه با [[غزوه بدر|جنگ بدر]] و [[غزوه احد|احد]] و زندگی [[مسلمان|مسلمین]] در آن فراز و نشیب‌ها، سخن می‌‏گوید. در بخشی هم ولادت [[حضرت مریم]] و [[حضرت عیسی|حضرت عیسی]] و [[نصاری|نصاری]] و مجادله با [[اهل کتاب]] مطرح است و از شیوه‏‌های عمل مخالفان و مخالفت‏‌های [[آیین یهودیت|یهودیان]] هم سخن به میان آمده است و در کل بشارتی برای [[صحابه|اصحاب]] [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر]] است.  


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
== مفهوم کلی سوره ==
<br>
* سیری در زندگی [[حضرت مریم|مریم]] و [[حضرت عیسی|عیسی]]؛
''آخرین مرتبه این صفحه در
* مبارزه‌ای منطقی با [[آیین یهودیت|یهود]] و [[مسیحیت]]؛
</div>
* حقایقی در مورد جهان و عوامل انحراف از حق؛
<div class="wikiInfo">[[پرونده:سوره آل عمران.jpg |جایگزین=سوره آل عمران]]
* عبرت آموزی از شکست‌ها و پیروزی‌ها<ref>تفسیر قرآن مهر، ج 3، ص 21.</ref>.
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!سوره آل عمران
|-
|شماره سوره
|-
|جزء
و ۴
|-
|ترتیب نزول
|۸۹
|-
|مکی/مدنی
|مدنی
|-
|تعداد آیات
|۲۰۰
|-
|تعداد کلمات
|۳۵۰۸
|-
|تعداد حروف
|۱۴۹۸۴
|-
|}
</div>


[[سوره آل عمران]] که ۲۰۰ آیه دارد و در سال سوم [[هجرت]] در [[مدینه]] نازل شده است از [[توحید]] و مقاومت در برابر دشمنان و مردم شناسى و در رابطه با [[جنگ بدر]] و [[احد]] و زندگى [[مسلمین]] در آن فراز و نشیب ها، سخن می ‏گوید. در بخشى هم ولادت [[حضرت مریم]] و [[حضرت عیسى]] و [[نصارى]] و مجادله با [[اهل کتاب]] مطرح است و از شیوه‏ هاى عمل مخالفان و مخالفت‏ هاى [[یهودیان]] هم سخن به میان آمده است و در کل، بشارتى براى [[اصحاب]] [[پیامبر]] است.  
== اسامی دیگر سوره ==
# آل عمران،
# زهراء،
# طیبة،
# کنز،
# امان،
# مجادله،
# استغفار،
# معینه<ref>البحر المحیط فی التفسیر، ج3، ص9.</ref>.


=مفهوم کلی سوره=
== علت نام‌گذاری ==
*[[سوره آل عمران]]؛ منظور از عمران در این سوره پدر [[حضرت مریم|حضرت مریم (سلام الله علیه)]] می‌باشد زیرا که در این سوره از آیه سی و پنج تا پنجاه‌ و پنج در مورد قصه حضرت مریم (سلام الله علیه) و حضرت عیسی (علیه‌السلام) صحبت شده است و اسمی از [[حضرت موسی|حضرت موسی (علیه‌السلام)]] نیامده است<ref>الموسوعة القرآنیة، خصائص‌السور، ج 2، ص 4.</ref>.
*«سوره زهراء»؛ سوره آل عمران به همراه [[سوره بقره]] زهراوین نام‌گذاری شده‌اند<ref>الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، ج1، ص 18.</ref> یعنی دو سوره نورانی<ref>بصائر ذوی التمیز فی لطائف کتاب العزیز، ج1، ص 134.</ref>.
*«سوره طیبه»؛ سعید بن منصور در سنن خود از ابوعطاف نقل کرده است که اسم این سوره طیبه است<ref>سنن سعید بن منصور، جلد 3، ص 1138 (تفسیر سوره آل عمران).</ref>. تفسیر القاسمی علت این نام‌گذاری را به خاطر اینکه برخی اوصاف افراد پاکیزه را در آیه‌ای آورده است عنوان کرده است<ref>تفسیر القاسمی المسمی حقائق التاویل، ج 2، ص 253.</ref>. {{متن قرآن |الصَّابِرینَ وَ الصَّادِقینَ وَ الْقانِتینَ وَ الْمُنْفِقینَ وَ الْمُسْتَغْفِرینَ بِالْأَسْحارِ |سوره = آل عمران |آیه = 117 }}.
*«سوره کنز»؛ به خاطر حدیثی از [[عبدالله بن مسعود|ابن‌مسعود]] که سوره آل عمران را گنج نامیده است. «نعم کنز الصعلوک سورة آل عمران یقوم بها فی آخر اللیل<ref>الجامع لأحکام القرآن، ج 4، ص 2</ref>». یا به خاطر دربرداشتن اسرار عیسویه<ref>تفسیر القاسمی المسمی حقائق التاویل، ج 2، ص 253.</ref>.
*«سوره امان»؛ به خاطر اینکه هر کسی به آنچه که در سوره آل عمران است تمسک بجوید از اشتباه در موردش ایمن می‌ماند<ref>همان</ref>.
*«سوره مجادله»؛ به خاطر نزول بیش از هشتاد آیه از سوره آل عمران در مورد مجادله پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) با نصارای نجران<ref>همان</ref>.
*«سوره استغفار»؛ به خاطر آیۀ هفده سوره آل عمران که می‌فرماید: وَ الْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحار<ref>همان</ref>.
*«سوره معینه»؛ این اسم را ابو‌حیان در تفسیرش آورده است اما علت خاصی برایش ذکر نشده است<ref>البحر المحیط فی التفسیر، ج3، ص 9</ref>.


سيرى در زندگى [[مريم]] و [[عيسى]]؛ مبارزه اى منطقى با [[يهود]] و [[مسيحيت]]؛ حقايقى در مورد جهان و عوامل انحراف از حق؛ عبرت آموزى از شكست ها و پيروزى ها<ref>تفسير قرآن مهر، ج 3، ص 21.</ref>.
== اهداف و آموزه‌ها ==
مهم‌ترین اهداف سوره آل عمران عبارتند از:


=اسامی دیگر سوره=
* بیان حقیقت دربارۀ جهان بزرگ؛
* بیان عوامل انحراف مردم از معرفت حق و عمل به آن؛
* بیان گویایی از زندگی مریم و تولد عیسی (علیه‌السلام) و برخی پیامبران دیگر؛
* مبارزۀ منطقی با [[آیین یهودیت|یهودیان]]، [[مسیحیت|مسیحیان]] و [[شرک|مشرکان]]؛
* بیان آموزه‌های تربیتی پیروزی و شکست در [[غزوه بدر|جنگ بدر]] و [[غزوه احد|جنگ احد]]<ref>تفسیر قرآن مهر، ج3، ص 24.</ref>.


[[آل عمران]]، زهراء، طيبة، کنز، امان، مجادله، استغفار، معينه<ref>البحر المحيط فی التفسير، ج3، ص9.</ref>.
== محتوا و موضوعات ==
محورهای اصلی بحث‌های سوره آل عمران، موارد زیر است:


=علت نام‌گذاری=
* بخش مهمی از آن از توحید و صفات [[خدا|خداوند]] و [[معاد]] و معارف اسلامی بحث می‌کند؛
* بخش دیگری پیرامون [[جهاد]] و دستورات مهم و ظریفی در این زمینه و هم‌چنین درس‌های عبرتی که در دو غزوه مهم اسلامی (بدر و احد) بود سخن می‌گوید، و هم‌چنین شرح امدادهای الهی نسبت به [[مؤمن|مؤمنان]] و حیات جاویدان شهیدان راه خدا؛
* در قسمتی از این سوره، به یک سلسله احکام اسلامی در زمینه لزوم [[وحدت]] صفوف [[مسلمان|مسلمین]] و [[کعبه|خانه کعبه]] و فریضه [[حج]] و [[امر به معروف و نهی از منکر|امر به معروف و نهی از منکر]] و [[تولی|تولی]] و [[تبرّی|تبری]] (دوستی با دوستان حق و دشمنی با دشمنان حق) و مساله امانت، و [[انفاق]] در راه خدا و ترک [[دروغ]] و مقاومت و پایمردی در مقابل دشمن و صبر و شکیبایی در مقابل مشکلات و آزمایشهای مختلف الهی و ذکر خداوند در هر حال، اشارات پر معنایی شده است؛
* برای تکمیل این بحث‌ها، بخشی از تاریخ انبیاء از جمله: [[حضرت آدم|آدم]] و [[حضرت نوح|نوح]] و [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] و [[حضرت موسی|موسی]] و [[حضرت عیسی|عیسی]] و سایر [[پیامبران|انبیاء (علیهم‌السلام)]] و داستان مریم (علیهاالسلام) و مقامات این زن بزرگ و توطئه‌های پیروان متمرد حضرت موسی و عیسی (علیهماالسلام) در برابر [[اسلام]] نیز ذکر شده است.
* مطالب سوره آل عمران چنان به هم مربوط و هماهنگ است که گویی همۀ آنها یکجا نازل شده است<ref>تفسیر نمونه، ج2، ص 408</ref>.


* «سوره آل عمران»؛ منظور از [[عمران]] در اين سوره پدر [[حضرت مريم(س)]] مي‌باشد زيرا که در اين سوره از آيه سي‌وپنج تا پنجاه‌وپنج در مورد قصه حضرت مريم(س) و حضرت عيسی (ع) صحبت شده است و اسمی از [[حضرت موسی(ع)]] نيامده است<ref>الموسوعة القرآنية، خصائص‌السور،ج 2، ص 4.</ref>.
== فضائل، خواص و ثواب قرائت ==
* «سوره زهراء»؛ سوره آل عمران به همراه [[سوره بقره]] زهراوين نام‌گذاری شده‌اند<ref>الدر المنثور فی التفسير بالمأثور، ج1، ص 18.</ref> يعنی دو سوره نوراني<ref>بصائر ذوی التميز فی لطائف کتاب العزيز، ج1، ص 134.</ref>.
* «سوره طيبه»؛ سعيد بن منصور در سنن خود از ابوعطاف نقل کرده است که اسم اين سوره طيبه است<ref>سنن سعيد بن منصور، جلد 3، ص 1138 (تفسير سوره آل عمران).</ref>. تفسير القاسمی علت اين نام‌گذاری را به خاطر اينکه برخی اوصاف افراد پاکيزه را در آيه‌ای آورده است عنوان کرده است<ref>تفسير القاسمی المسمی حقائق التاويل، ج 2، ص 253.</ref>. الصَّابِرينَ وَ الصَّادِقينَ وَ الْقانِتينَ وَ الْمُنْفِقينَ وَ الْمُسْتَغْفِرينَ بِالْأَسْحارِ<ref>آل عمران، آيه117</ref>.
* «سوره کنز»؛ به خاطر حديثی از [[ابن‌مسعود]] که سوره آل عمران را گنج ناميده است. «نعم كنز الصعلوك سورة آل عمران يقوم بها فی آخر الليل<ref>الجامع لأحکام القرآن، ج 4، ص 2</ref>» . يا به خاطر دربرداشتن اسرار عيسويه<ref>تفسير القاسمی المسمی حقائق التاويل، ج 2، ص 253.</ref>.
* «سوره امان»؛ به خاطر اينکه هر کسی به آنچه که در سوره آل عمران است تمسک بجويد از اشتباه در موردش ايمن مي‌ماند<ref>همان</ref>.
* «سوره مجادله»؛ به خاطر نزول بيش از هشتاد آيه از سوره آل عمران در مورد مجادله [[پيامبر(ص)]] با نصارای نجران<ref>همان</ref>.
* «سوره استغفار»؛ به خاطر آيۀ هفده سوره آل عمران که مي فرمايد: وَ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحار<ref>همان</ref>.
* «سوره معينه»؛ اين اسم را ابو حيان در تفسيرش آورده است اما علت خاصی برايش ذکر نشده است<ref>البحر المحيط فی التفسير، ج3، ص 9</ref>.


=اهداف و آموزه‌ها=
=== امان برای گذشتن از پل دوزخ ===
[[ابی بن کعب|ابی بن‌کعب]] از رسول‌اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل کرده است که فرمود: «هر کس سوره آل عمران را بخواند خداوند به هر آیه‌ای امانی برای گذشت از پل [[دوزخ]] به او عطا می‌کند».


مهمترين اهداف سوره آل عمران عبارتند از:
=== درود فرشتگان ===
[[ابن‌ عباس|ابن‌عباس]] می‌گوید: پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «هر که سوره آل عمران را در [[روز جمعه]] بخواند تا وقتی که خورشید غروب کند خدا و [[ملائکه|فرشتگان]] برای او درود می‌فرستند».


* بيان حقيقت دربارۀ جهان بزرگ؛
=== نور و سایه در قیامت ===
* بيان عوامل انحراف مردم از معرفت حق و عمل به آن؛
بریده می‌گوید: [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)]] فرمود: «[[سوره بقره]] و سوره آل عمران را یاد بگیرید زیرا آنها دو نور هستند و در [[قیامت|روز قیامت]] برای کسی که آنها را بداند مانند دو ابر یا دو پرده یا دو صف از پرندگان بر او سایه می‌اندازند<ref>ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج3، ص 222</ref>».
* بيان گويايى از زندگى مريم و تولد عيسى(ع) و برخى پيامبران ديگر؛
* مبارزۀ منطقى با [[يهوديان]]، [[مسيحيان]] و [[مشركان]]؛
* بيان آموزه هاى تربيتى پيروزى و شكست در جنگ بدر و احد<ref>تفسير قرآن مهر، ج3، ص 24.</ref>.


=محتوا و موضوعات=
=== تاثیر در باروری ===
در روایتی [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)]] فرموده‌اند اگر سوره آل عمران به زعفران نوشته شود و زنی که حمل بر نمی‌دارد با خود همراه کند به اذن [[خدا|خداوند]] حامله گردد و اگر آن را بر درخت یا نخلی ببندند میوه آن درخت بسیار شود و اگر شخصی که معیشت او به سختی می‌گذرد با زعفران بنویسد و همراه خود کند خداوند او را گشایشی دهد و روزی او را برساند<ref>تفسیر جامع، ج1، ص 406</ref>.


محورهاى اصلى بحثهاى سوره آل عمران، موارد زير است:
== محل و زمان نزول ==
سوره آل عمران در [[مدینه]] بر پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است<ref>ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج3، ص 222</ref>.
از آن جا که سوره آل عمران بعد از [[سوره انفال]] و قضایای جنگ «[[غزوه بدر|بدر]]» و «[[غزوه احد|احد]]» و «[[غزوه حمراءالاسد|حمراءالاسد]]» و قبل از [[سوره احزاب]] (و [[جنگ احزاب]] که در سال پنجم اتفاق افتاد<ref>ر. ک مقاصد و اهداف قرآن، ص 57</ref>) فرود آمده، می‌توان گفت که این سوره حدود سال چهارم [[سال قمری|هجری]] نازل شده است<ref>تفسیر قرآن مهر، ج3، ص23</ref>.


* بخش مهمى از آن از توحيد و صفات [[خداوند]] و [[معاد]] و معارف اسلامى بحث مى كند؛
== فضای نزول ==
* بخش ديگرى پيرامون [[جهاد]] و دستورات مهم و ظريفى در اين زمينه و همچنين درسهاى عبرتى كه در دو غزوه مهم اسلامى (بدر و احد) بود سخن مى گويد، و همچنين شرح امدادهاى الهى نسبت به [[مؤمنان]] و حيات جاويدان شهيدان راه خدا؛
نزول سوره آل‌عمران در سال چهارم هجری و پس از [[سوره انفال]] در هنگامی بود که پیش از آن حکومت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به خاطر تشریع قوانین و مقررات جامعه اسلامی و پیروزی در [[غزوه بدر|جنگ بدر]]، تا حدودی استقرار یافته و مسلمانان را در موقعیت ممتازی قرار داده بود. همین امر هشداری جدی برای دشمنان اسلام به حساب می‌آمد<ref>الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، ج 5، ص 9</ref>.
* در قسمتى از اين سوره، به يك سلسله احكام اسلامى در زمينه لزوم [[وحدت]] صفوف [[مسلمين]] و [[خانه كعبه]] و فريضه [[حج]] و [[امر به معروف و نهى از منكر]] و [[تولى و تبرى]] (دوستى با دوستان حق و دشمنى با دشمنان حق) و مساله امانت، و انفاق در راه خدا و ترك [[دروغ]] و مقاومت و پايمردى در مقابل دشمن و صبر و شكيبايى در مقابل مشكلات و آزمايشهاى مختلف الهى و ذكر خداوند در هر حال، اشارات پر معنايى شده است؛
* براى تكميل اين بحثها، بخشى از تاريخ انبياء از جمله: [[آدم]] و [[نوح]] و [[ابراهيم]] و [[موسى]] و [[عيسى]] و ساير انبياء عليهم‌السلام و داستان مريم عليهاالسلام و مقامات اين زن بزرگ، و توطئه هاى پيروان متمرد حضرت موسى و عيسی عليهماالسلام در برابر [[اسلام]]، نيز ذكر شده است.
* مطالب سوره آل عمران چنان به هم مربوط و هماهنگ است كه گويى همۀ آنها يك جا نازل شده است<ref>تفسير نمونه، ج2، ص 408</ref>.


=فضائل، خواص و ثواب قرائت=
از سویی شکست مسلمانان در جنگ احد، دشمنان اسلام از [[آیین یهودیت|یهودیان]]، [[مسیحیت|مسیحیان]] و [[شرک|مشرکان]] را نسبت به مقابله با اسلام بی‌باک‌تر کرد و هر کدام به گونه‌ای در صدد خاموش کردن نور اسلام برآمدند. پس از این شکست عبرت‌آموز، [[قریش]] و دیگر احزاب مشرک عرب به یک صف درآمدند تا ضربه نهایی را (در [[خندق]]) فرود آورند. [[اهل کتاب]]، از یهودیان متن جزیره گرفته تا مسیحیان حاشیه آن، هماهنگ شدند تا با احتجاج‌ها و جدال‌ها و تشکیک‌ها، ضربه‌ای فکری و روحی به مسلمانان بزنند<ref>پرتوی از قرآن، ج 5، ص6</ref>، و از طرف دیگر دو امپراتوری بزرگِ آن زمان، یعنی [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] و [[روم]] نیز نسبت به حکومت نوپای اسلام حساس شده بودند<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص6</ref>.


==امان برای گذشتن از پل دوزخ==
این مطالب همگی بیانگر این معناست که این سوره در زمانی نازل شده است که مردم از یهودی و مسیحی و مشرک همه بر علیه اسلام قیام کرده بودند و مسلمانان به شدت در حال دفاع از حوزه دین بودند و لحظه‌ای امنیت نداشتند. از این رو باید همه توان خود را برای مقابله با آنان بسیج می‌کردند<ref>همان</ref>. در این هنگام سوره مبارکه آل‌عمران نازل شد و راه مقابله با دشمنان را به مؤمنان یادآور شد. با توجه به فضای نزول سوره آل‌عمران، می‌توان «بیان راهکارهای ایجاد و تقویت انسجام درونی جامعه دینی و کسب آمادگی لازم برای مقابله با دشمنان نظامی و فرهنگی» را مقصود و غرض اصلی سوره دانست. این مقصود را بسیاری از مفسران برگزیده‌اند و آن را با عبارت‌های مختلف بیان کرده‌اند<ref>الموسوعة القرآنیة، خصائص‌السور، ج 2، ص23؛ مواهب‌الرحمان فی تفسیر القرآن، ج 5، ص5؛ تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 2، ص3.</ref>.


[[ابي‌بن‌كعب]] از رسول‌اكرم(ص) نقل كرده است كه فرمود: «هر كس سوره آل عمران را بخواند خداوند به هر آيه اى امانى براى گذشت از پل [[دوزخ]] به او عطا مي‌كند».
== ویژگی ==
سوره آل عمران با حروف مقطعه شروع شده است و یکی از هفت سوره طولانی قرآن (سبع طوال) می‌باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره‌های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می‌گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می‌دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول [[سعید بن جبیر]] می‌باشد)<ref>المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، ج 3، ص 373، مفاتیح الأسرار و مصابیح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>


==درود فرشتگان==
روایت از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سوره‌های مئین را به جای [[انجیل]] و سوره‌های مثانی را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34</ref>.


[[ابن‌عباس]] مي‌گويد: پيامبر(ص) فرمود: «هر كه سوره آل عمران را در [[روز جمعه]] بخواند تا وقتى كه خورشيد غروب كند خدا و [[فرشتگان]] براى او درود مى فرستند».
این احتمال خیلی به ذهن نزدیک می‌رسد که سوره آل عمران همه اش یکباره نازل شده باشد، برای اینکه آیاتش که دویست آیه است ظهوری روشن در بهم پیوستگی و انسجام دارد، و از اول تا به آخر متناسب با هم است، و پیداست که همه اغراض آنها بهم مربوط است<ref>ترجمه تفسیر المیزان، ج 3، ص: 4</ref>.


==نور و سايه در قيامت==
== جستارهای وابسته ==
* [[غزوه بدر|جنگ بدر]]
* [[غزوه احد]]
* [[حضرت مریم]]
* [[حضرت عیسی]]
* [[مسیحیت|نصاری]]


بريده مي‌گويد: [[نبى اكرم(ص)]] فرمود: «[[سوره بقره]] و سوره آل عمران را ياد بگيريد زيرا آنها دو نور هستند و در [[روز قيامت]] براى كسى كه آنها را بداند مانند دو ابر يا دو پرده يا دو صف از پرندگان بر او سايه مى اندازند<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج3، ص 222</ref>».
== پانویس ==
{{پانویس}}


==تاثير در باروري==
{{سوره‌های مکی و مدنی}}


در روايتی پيامبر اكرم(ص) فرموده اند اگر سوره آل عمران به زعفران نوشته شود و زنى كه حمل بر نمي‌دارد با خود همراه كند به اذن خداوند حامله گردد و اگر آنرا بر درخت يا نخلى ببندند ميوه آن درخت بسيار شود و اگر شخصى كه معيشت او به سختى مي‌گذرد با زعفران بنويسد و همراه خود كند خداوند او را گشايشى دهد و روزى او را برساند<ref>تفسير جامع، ج1، ص 406</ref>.
[[رده:قرآن]]  
 
[[رده:سوره‌های قرآن]]
=محل و زمان نزول=
 
سوره آل عمران در [[مدينه]] بر پيامبر اسلام(ص) نازل شده است<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج3، ص 222</ref>.
از آن جا كه سوره آل عمران بعد از [[سوره انفال]] و قضاياى جنگ «بدر» و «احد» و «حمراءالاسد» و قبل از [[سوره احزاب]] (و [[جنگ احزاب]] كه در سال پنجم اتفاق افتاد<ref>ر. ك مقاصد و اهداف قرآن، ص 57</ref>) فرود آمده، مى توان گفت كه اين سوره حدود سال چهارم هجرى نازل شده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج3، ص23</ref>.
 
=فضای نزول=
 
نزول سوره آل‌عمران در سال چهارم هجری و پس از سوره انفال در هنگامی بود كه پيش از آن حكومت پيامبر(ص) به خاطر تشريع قوانين و مقررات جامعه اسلامی و پيروزی در جنگ بدر، تا حدودی استقرار يافته و مسلمانان را در موقعيت ممتازی قرار داده بود. همين امر هشداری جدی برای دشمنان اسلام به حساب مي‌آمد<ref></ref>.
 
از سويی شکست مسلمانان در جنگ احد، دشمنان اسلام از يهوديان، مسيحيان و مشركان را نسبت به مقابله با اسلام بي‌باک‌تر کرد و هر كدام به گونه اى در صدد خاموش كردن نور اسلام برآمدند. پس از اين شکست عبرت آموز، [[قريش]] و ديگر احزاب مشرك عرب به يك صف درآمدند تا ضربه نهايى را (در [[خندق]]) فرود آورند. اهل كتاب، از يهوديان متن جزيره گرفته تا مسيحيان حاشيه آن، هماهنگ شدند تا با احتجاج‌ها و جدال‌ها و تشكيك‌ها، ضربه‌ای فكرى و روحى به مسلمانان بزنند<ref>پرتوى از قرآن، ج 5، ص6</ref>، و از طرف ديگر دو امپراتورى بزرگِ آن زمان، يعنی [[ايران]] و [[روم]] نيز نسبت به حکومت نوپاى اسلام حساس شده بودند<ref>الميزان فی تفسير القرآن، ج 3، ص6</ref>.
 
اين مطالب همگی بيانگر اين معناست که اين سوره در زمانی نازل شده است که مردم از يهودی و مسيحی و مشرك همه بر عليه اسلام قيام كرده بودند و مسلمانان به شدت در حال دفاع از حوزه دين بودند و لحظه اى امنيت نداشتند. از اين رو بايد همه توان خود را برای مقابله با آنان بسيج مي‌کردند<ref>همان</ref>. در اين هنگام سوره مبارکه آل‌عمران نازل شد و راه مقابله با دشمنان را به مؤمنان يادآور شد. با توجه به فضای نزول سوره آل‌عمران، مي‌توان «بيان راهکارهای ايجاد و تقويت انسجام درونی جامعه دينی و کسب آمادگی لازم برای مقابله با دشمنان نظامی و فرهنگي» را مقصود و غرض اصلی سوره دانست. اين مقصود را بسياری از مفسران برگزيده‌اند و آن را با عبارت‌های مختلف بيان کرده‌اند<ref>الموسوعة القرآنية، خصائص‌السور، ج 2، ص23؛ مواهب‌الرحمان فی تفسير القرآن، ج 5، ص5 ؛ تفسير أحسن‌الحديث، ج 2، ص3.</ref>.
 
=ويژگى=
 
سوره آل عمران با حروف مقطعه شروع شده است و يکی از هفت سوره طولانی قرآن (سبع طوال) می باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می گويند ولی برخی ديگر هفتمی را يونس می دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نيست (اين قول سعيد بن جبير می باشد)<ref>المحرر الوجيز فى تفسير الكتاب العزيز، ج 3، ص 373 ، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>
 
روايت از رسول خدا(ص) نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى تورات و سوره هاى مئين را به جاى انجيل و سوره هاى مثانى را به جاى زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34</ref>.
 
اين احتمال خيلى به ذهن نزديك مى رسد كه سوره آل عمران همه اش يكباره نازل شده باشد، براى اينكه آياتش كه دويست آيه است ظهورى روشن در بهم پيوستگى و انسجام دارد، و از اول تا به آخر متناسب با هم است، و پيداست كه همه اغراض آنها بهم مربوط است<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 3، ص: 4</ref>.
 
=پانویس=
{{پانویس|3}}
 
[[رده: قرآن شناسی]]
[[رده:سوره های مکی]]
[[رده:سوره‌های طوال]]
[[رده:سوره‌های مدنی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۴

سوره آل عمران
سوره آل عمران.jpg
شماره سوره۳
محل نزولمدنی
جزء۳ و ۴
تعداد آیات۲۰۰

سوره آل عمران که ۲۰۰ آیه دارد و در سال سوم هجرت در مدینه نازل شده است از توحید و مقاومت در برابر دشمنان و مردم‌شناسی و در رابطه با جنگ بدر و احد و زندگی مسلمین در آن فراز و نشیب‌ها، سخن می‌‏گوید. در بخشی هم ولادت حضرت مریم و حضرت عیسی و نصاری و مجادله با اهل کتاب مطرح است و از شیوه‏‌های عمل مخالفان و مخالفت‏‌های یهودیان هم سخن به میان آمده است و در کل بشارتی برای اصحاب پیامبر است.

مفهوم کلی سوره

  • سیری در زندگی مریم و عیسی؛
  • مبارزه‌ای منطقی با یهود و مسیحیت؛
  • حقایقی در مورد جهان و عوامل انحراف از حق؛
  • عبرت آموزی از شکست‌ها و پیروزی‌ها[۱].

اسامی دیگر سوره

  1. آل عمران،
  2. زهراء،
  3. طیبة،
  4. کنز،
  5. امان،
  6. مجادله،
  7. استغفار،
  8. معینه[۲].

علت نام‌گذاری

  • سوره آل عمران؛ منظور از عمران در این سوره پدر حضرت مریم (سلام الله علیه) می‌باشد زیرا که در این سوره از آیه سی و پنج تا پنجاه‌ و پنج در مورد قصه حضرت مریم (سلام الله علیه) و حضرت عیسی (علیه‌السلام) صحبت شده است و اسمی از حضرت موسی (علیه‌السلام) نیامده است[۳].
  • «سوره زهراء»؛ سوره آل عمران به همراه سوره بقره زهراوین نام‌گذاری شده‌اند[۴] یعنی دو سوره نورانی[۵].
  • «سوره طیبه»؛ سعید بن منصور در سنن خود از ابوعطاف نقل کرده است که اسم این سوره طیبه است[۶]. تفسیر القاسمی علت این نام‌گذاری را به خاطر اینکه برخی اوصاف افراد پاکیزه را در آیه‌ای آورده است عنوان کرده است[۷]. Ra bracket.png الصَّابِرینَ وَ الصَّادِقینَ وَ الْقانِتینَ وَ الْمُنْفِقینَ وَ الْمُسْتَغْفِرینَ بِالْأَسْحارِ [آل عمران–117] La bracket.png.
  • «سوره کنز»؛ به خاطر حدیثی از ابن‌مسعود که سوره آل عمران را گنج نامیده است. «نعم کنز الصعلوک سورة آل عمران یقوم بها فی آخر اللیل[۸]». یا به خاطر دربرداشتن اسرار عیسویه[۹].
  • «سوره امان»؛ به خاطر اینکه هر کسی به آنچه که در سوره آل عمران است تمسک بجوید از اشتباه در موردش ایمن می‌ماند[۱۰].
  • «سوره مجادله»؛ به خاطر نزول بیش از هشتاد آیه از سوره آل عمران در مورد مجادله پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) با نصارای نجران[۱۱].
  • «سوره استغفار»؛ به خاطر آیۀ هفده سوره آل عمران که می‌فرماید: وَ الْمُسْتَغْفِرِینَ بِالْأَسْحار[۱۲].
  • «سوره معینه»؛ این اسم را ابو‌حیان در تفسیرش آورده است اما علت خاصی برایش ذکر نشده است[۱۳].

اهداف و آموزه‌ها

مهم‌ترین اهداف سوره آل عمران عبارتند از:

  • بیان حقیقت دربارۀ جهان بزرگ؛
  • بیان عوامل انحراف مردم از معرفت حق و عمل به آن؛
  • بیان گویایی از زندگی مریم و تولد عیسی (علیه‌السلام) و برخی پیامبران دیگر؛
  • مبارزۀ منطقی با یهودیان، مسیحیان و مشرکان؛
  • بیان آموزه‌های تربیتی پیروزی و شکست در جنگ بدر و جنگ احد[۱۴].

محتوا و موضوعات

محورهای اصلی بحث‌های سوره آل عمران، موارد زیر است:

  • بخش مهمی از آن از توحید و صفات خداوند و معاد و معارف اسلامی بحث می‌کند؛
  • بخش دیگری پیرامون جهاد و دستورات مهم و ظریفی در این زمینه و هم‌چنین درس‌های عبرتی که در دو غزوه مهم اسلامی (بدر و احد) بود سخن می‌گوید، و هم‌چنین شرح امدادهای الهی نسبت به مؤمنان و حیات جاویدان شهیدان راه خدا؛
  • در قسمتی از این سوره، به یک سلسله احکام اسلامی در زمینه لزوم وحدت صفوف مسلمین و خانه کعبه و فریضه حج و امر به معروف و نهی از منکر و تولی و تبری (دوستی با دوستان حق و دشمنی با دشمنان حق) و مساله امانت، و انفاق در راه خدا و ترک دروغ و مقاومت و پایمردی در مقابل دشمن و صبر و شکیبایی در مقابل مشکلات و آزمایشهای مختلف الهی و ذکر خداوند در هر حال، اشارات پر معنایی شده است؛
  • برای تکمیل این بحث‌ها، بخشی از تاریخ انبیاء از جمله: آدم و نوح و ابراهیم و موسی و عیسی و سایر انبیاء (علیهم‌السلام) و داستان مریم (علیهاالسلام) و مقامات این زن بزرگ و توطئه‌های پیروان متمرد حضرت موسی و عیسی (علیهماالسلام) در برابر اسلام نیز ذکر شده است.
  • مطالب سوره آل عمران چنان به هم مربوط و هماهنگ است که گویی همۀ آنها یکجا نازل شده است[۱۵].

فضائل، خواص و ثواب قرائت

امان برای گذشتن از پل دوزخ

ابی بن‌کعب از رسول‌اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل کرده است که فرمود: «هر کس سوره آل عمران را بخواند خداوند به هر آیه‌ای امانی برای گذشت از پل دوزخ به او عطا می‌کند».

درود فرشتگان

ابن‌عباس می‌گوید: پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «هر که سوره آل عمران را در روز جمعه بخواند تا وقتی که خورشید غروب کند خدا و فرشتگان برای او درود می‌فرستند».

نور و سایه در قیامت

بریده می‌گوید: نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «سوره بقره و سوره آل عمران را یاد بگیرید زیرا آنها دو نور هستند و در روز قیامت برای کسی که آنها را بداند مانند دو ابر یا دو پرده یا دو صف از پرندگان بر او سایه می‌اندازند[۱۶]».

تاثیر در باروری

در روایتی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده‌اند اگر سوره آل عمران به زعفران نوشته شود و زنی که حمل بر نمی‌دارد با خود همراه کند به اذن خداوند حامله گردد و اگر آن را بر درخت یا نخلی ببندند میوه آن درخت بسیار شود و اگر شخصی که معیشت او به سختی می‌گذرد با زعفران بنویسد و همراه خود کند خداوند او را گشایشی دهد و روزی او را برساند[۱۷].

محل و زمان نزول

سوره آل عمران در مدینه بر پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است[۱۸]. از آن جا که سوره آل عمران بعد از سوره انفال و قضایای جنگ «بدر» و «احد» و «حمراءالاسد» و قبل از سوره احزابجنگ احزاب که در سال پنجم اتفاق افتاد[۱۹]) فرود آمده، می‌توان گفت که این سوره حدود سال چهارم هجری نازل شده است[۲۰].

فضای نزول

نزول سوره آل‌عمران در سال چهارم هجری و پس از سوره انفال در هنگامی بود که پیش از آن حکومت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) به خاطر تشریع قوانین و مقررات جامعه اسلامی و پیروزی در جنگ بدر، تا حدودی استقرار یافته و مسلمانان را در موقعیت ممتازی قرار داده بود. همین امر هشداری جدی برای دشمنان اسلام به حساب می‌آمد[۲۱].

از سویی شکست مسلمانان در جنگ احد، دشمنان اسلام از یهودیان، مسیحیان و مشرکان را نسبت به مقابله با اسلام بی‌باک‌تر کرد و هر کدام به گونه‌ای در صدد خاموش کردن نور اسلام برآمدند. پس از این شکست عبرت‌آموز، قریش و دیگر احزاب مشرک عرب به یک صف درآمدند تا ضربه نهایی را (در خندق) فرود آورند. اهل کتاب، از یهودیان متن جزیره گرفته تا مسیحیان حاشیه آن، هماهنگ شدند تا با احتجاج‌ها و جدال‌ها و تشکیک‌ها، ضربه‌ای فکری و روحی به مسلمانان بزنند[۲۲]، و از طرف دیگر دو امپراتوری بزرگِ آن زمان، یعنی ایران و روم نیز نسبت به حکومت نوپای اسلام حساس شده بودند[۲۳].

این مطالب همگی بیانگر این معناست که این سوره در زمانی نازل شده است که مردم از یهودی و مسیحی و مشرک همه بر علیه اسلام قیام کرده بودند و مسلمانان به شدت در حال دفاع از حوزه دین بودند و لحظه‌ای امنیت نداشتند. از این رو باید همه توان خود را برای مقابله با آنان بسیج می‌کردند[۲۴]. در این هنگام سوره مبارکه آل‌عمران نازل شد و راه مقابله با دشمنان را به مؤمنان یادآور شد. با توجه به فضای نزول سوره آل‌عمران، می‌توان «بیان راهکارهای ایجاد و تقویت انسجام درونی جامعه دینی و کسب آمادگی لازم برای مقابله با دشمنان نظامی و فرهنگی» را مقصود و غرض اصلی سوره دانست. این مقصود را بسیاری از مفسران برگزیده‌اند و آن را با عبارت‌های مختلف بیان کرده‌اند[۲۵].

ویژگی

سوره آل عمران با حروف مقطعه شروع شده است و یکی از هفت سوره طولانی قرآن (سبع طوال) می‌باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره‌های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می‌گویند ولی برخی دیگر هفتمی را یونس می‌دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نیست (این قول سعید بن جبیر می‌باشد)[۲۶]

روایت از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای تورات و سوره‌های مئین را به جای انجیل و سوره‌های مثانی را به جای زبور به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید[۲۷].

این احتمال خیلی به ذهن نزدیک می‌رسد که سوره آل عمران همه اش یکباره نازل شده باشد، برای اینکه آیاتش که دویست آیه است ظهوری روشن در بهم پیوستگی و انسجام دارد، و از اول تا به آخر متناسب با هم است، و پیداست که همه اغراض آنها بهم مربوط است[۲۸].

جستارهای وابسته

پانویس

  1. تفسیر قرآن مهر، ج 3، ص 21.
  2. البحر المحیط فی التفسیر، ج3، ص9.
  3. الموسوعة القرآنیة، خصائص‌السور، ج 2، ص 4.
  4. الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، ج1، ص 18.
  5. بصائر ذوی التمیز فی لطائف کتاب العزیز، ج1، ص 134.
  6. سنن سعید بن منصور، جلد 3، ص 1138 (تفسیر سوره آل عمران).
  7. تفسیر القاسمی المسمی حقائق التاویل، ج 2، ص 253.
  8. الجامع لأحکام القرآن، ج 4، ص 2
  9. تفسیر القاسمی المسمی حقائق التاویل، ج 2، ص 253.
  10. همان
  11. همان
  12. همان
  13. البحر المحیط فی التفسیر، ج3، ص 9
  14. تفسیر قرآن مهر، ج3، ص 24.
  15. تفسیر نمونه، ج2، ص 408
  16. ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج3، ص 222
  17. تفسیر جامع، ج1، ص 406
  18. ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج3، ص 222
  19. ر. ک مقاصد و اهداف قرآن، ص 57
  20. تفسیر قرآن مهر، ج3، ص23
  21. الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، ج 5، ص 9
  22. پرتوی از قرآن، ج 5، ص6
  23. المیزان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص6
  24. همان
  25. الموسوعة القرآنیة، خصائص‌السور، ج 2، ص23؛ مواهب‌الرحمان فی تفسیر القرآن، ج 5، ص5؛ تفسیر أحسن‌الحدیث، ج 2، ص3.
  26. المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، ج 3، ص 373، مفاتیح الأسرار و مصابیح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.
  27. جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34
  28. ترجمه تفسیر المیزان، ج 3، ص: 4