نتایج جستجو

شده بود. وی از اصحاب امام حسن عسکری (ع) بود اما بعد از وفات آن حضرت، منکر وکالت ابوجعفر عثمان بن سعید عمری شده مدعی نیابت امام مهدی(ع) گردید. غضائری احمد

است که وی به جنبه‌های تکوینی مقامِ امام نشان داده است. از جمله در بازگوکردن این عقیده که پیامبر اسلام (ص) و امامان(ع) برترین مخلوقات خداوند و واسطه فیض‌اند،

محمد‌علی میرزا به تشریح جایگاه اهل بیت(ع) بویژه فاطمه زهرا، علی بن ابی طالب(ع)، حضرت امام حسین(ع) و امام حسن(ع) می‌پردازد و از اینکه در همه کتاب‌های اسلامی

سال 80 هجری‌قمری در دار‌الولید کوفه می‏‌زیست و از حواریین امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) بود. به گفته نجاشی، زرارة‌بن‌اعین غلامی بود که او را آزاد

و بر شهادت امام حسن و امام حسین می‌‏گریند. ایشان معتقدند که خدا در علی (ع) تجسّم یافت چنان که پیش از وی در بدن قدّیسان دیگر چون حضرت عیسی (ع) و حضرت موسی

کند، او امام مفترض‌الطاعة است. آنها بر این باورند که حضرت‌علی(ع) در زمان خود امام بود و امامت خود را اظهار کرد. پس از او فرزندش حسین‌بن‌علی(ع) به امامت

از پیروان حضرت امام جعفر صادق (ع) بودند. در برخی از منابع آمده است که حمیریه و جبابره (پیروان جابر‌بن‌حیّان) از شاگردان حضرت امام صادق (ع) بودند و از وی

اینان قائل به تناسخ بوده و معتقد بودند که امامت برای علی(ع)، سپس حسن(ع)، آنگاه برای حسین (ع) و پس از آن برای محمد حنفیه است و روح خداوند در وجود هریک

القاب «اسماعیلیه» است. نام اسماعیلیه در آغاز مبارکیه بود. آنان بعد از امام جعفر صادق (ع) به امامت پسرش اسماعیل قائل شده تعداد امامان را به هفت نفر رسانیدند،

نکرده‌اند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 با اصلاح عبارات. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

محمد‌بن‌قولویه، شیخ‌طوسی و کشّی و دیگران هستند که غالب آن روایات به امام محمد باقر (علیه السلام) و امام جعفر صادق (علیه السلام) می‌‏رسد. بنابراین، روایات و کتاب‌های

«امامت» که حضرت محمد (ص) به علی (ع) گفته است و از او تا دوازدهمین امام که مهدی آل محمد (ص) باشد، امتداد دارد. پس از غیبت امام دوازدهم، این سر به پیروان و اقطاب

بوده‌اند و در عصر امامت موسی بن جعفر (ع) ظهور کرده و در امامت امام موسی بن جعفر(ع) توقف کرده و منکر امامت فرزندش علی بن موسی (ع) و هم چنین منکر امامان بعد از آن

زهرا و حسن بن علی (مجتبی) و حسین (ع) باشند مظهر خدا می‏‌دانست. او می‌‏گفت که حسن (ع) و حسین (ع) جعلی هستند و در حقیقت علی (ع) است، زیرا او نخستین ایشان بود

احمد بن موسی(ع) (فرزند دیگر امام کاظم(ع) ) قائل شدند و گفتند: امام رضا(ع) به امامت او سفارش فرموده است. دلیل هر دو گروه، کم بودن سن امام جواد(ع) بود. نوبختی;

امامت دوازده امام است و عبدالله افطح را بین امام صادق (ع) و برادر او امام موسی کاظم (ع) می‏‌آوردند و فطحی نمی‌‏میرد مگر این که عارف به امام زمان خویش باشد،

هارون که از شیعیان و راویان امام صادق(ع) بود، دیدار کرد. یحیی از او که از سفر حج بازگشته بود، اوضاع مدینه و نظر امام صادق(ع) را در مورد خود و پدرش پرسید

أئمه جمع امام و امام در اطلاقات فقها در دو مفهوم عام و خاص به کار رفته است. امام در مفهوم عام، عبارت است از حاکم و ولی مسلمانان (ولایت فقیه)، امام جماعت و

در حرم امام رضا(ع) به خاک سپرده شد. شیخ ابوالقاسم مامقانی شیخ الشریعه اصفهانی آقا ضیاء عراقی میرزا حسین نائینی محمد حسین غروی اصفهانی محمد جواد بلاغی غلامعلی

دیده شده است. مثلا در مقبوله عمر‌بن‌حنظلة از امام صادق (ع)؛ از این تعبیر استفاده شده است. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،

خدایی امام علی (ع) را غالب و قوی دانسته‌اند و اینان از فرقه‌های غلاة و ذمّیّه‌‏اند که از خدمت حضرت محمد (ص) رجوع کرده به شراکت حضرت محمد (ص) و امام علی (ع)

معنای دشمنی آشکار همراه با کینه‌ورزی و نفرت با حضرت علی(ع) است. و ناصبی کسی است که راجع به امام و فرزندانش اظهار نفرت و جسارت کند. همچنین در برخی از منابع،

جز در امیر مؤمنان علی (ع) و امامان بعد از او ظاهر نشود و حضرت علی ‌علیه‌السلام پیامبران را فرستاده است. همچنین معتقد بودند که امام به روح‌القدس تأیید می‌‏گردد

امامت را از علی‌بن‌أبی‌طالب(ع) به علی‌بن‌الحسین (ع) (زین‌العابدین) متصل کرده‌اند. پیروان این مکتب معتقدند که علی‌بن‌الحسین (ع) بر امامت ابوجعفر محمد‌بن علی‌

گشت. اما هواخواهان برادرش جعفربن‌علی ملقب به جعفر کذّاب، معتقدند که ما امام عسکری (ع) را آزمودیم، ولی در نزد او دانشی نیافتیم، از این جهت پیروان وی را که

همان شیعیان امامی اثنی‌عشری هستند که پس از حضرت امام حسن عسکری (ع) پسر ایشان محمد‌بن‌الحسن (عج) را که امام غایب و قائم آل‌محمد(ص) است، مهدی دانسته و معتقدند

بعد از امام علی ‌علیه‌السلام امام است. حیان‌سراج‏ کیسانی مذهب و معتقد به امامت محمد‌بن‌حنفیه بوده و می گفت که او زنده است. نوشته‌اند که وی با امام صادق ‌علیه‌السلام

امامت برای فرزندش محمد محفوظ است و او امام بر حق شیعیان بعد از اسماعیل است؛ زیرا حق امامت بعد از امام حسن و امام حسین از برادر به برادر منتقل نمی‌شود و

این گروه پس از امامت امام علی (‌علیه‌السلام) و امام حسن (‌علیه‌السلام)، حسن مثنی را بنابر وصیت امام حسن مجتبی (‌علیه‌السلام) امام می‌دانستند و او را ضامن

نه وثاقتش. وی نخست از اصحاب حضرت امام جعفر صادق (ع) بود و سپس به غلو گرایید. پیروان عمرو نبطی معتقد بودند که معرفت امام موجب باطل شدن نماز و روزه می‌شود

افطح شدند. شیخ مفید می‌گوید که عبدالله پس از اسماعیل بزرگ‌ترین فرزند امام جعفر صادق (ع) بود، ولی منزلت و احترامی پیش او نداشت. مامقانی در تنقیح المقال آورده

را در شمار اصحاب سه امام شيعه، امام صادق، امام کاظم و امام رضا ذکر کرده‌اند بنابراين، تولد او حداقل حدود دو دهه قبل از شهادت امام صادق (148) بوده است.

اثر تألیفی نیست. امام حسن مجتبی امام حسین‌ (علیه‌السلام) شیخ طوسی رجال طوسی، ص409 شماره 5946؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص4؛ فضل زیاره الحسین(ع)، ابن شجری، ص88

تفضیلیه‏ همان مفضله هستند که حضرت علی (ع) را بر دیگر صحابه و خلفا تفضیل و ترجیح می‏‌دادند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،

عثمانى نوشته است. دلیل سرودن آن قصیده به مناسبت ارسال روپوش براى مرقد امام موسى بن جعفر (ع) از طرف سلطان محمود خان ثانى پادشاه عثمانى مى‏ باشد. این روپوش، قطعه‌ای

امامت برای امام جدید جایز نیست، مگر اینکه از مرگ امام پیشین مطمئن شویم یا آنکه صد و بیست سال از روز ولادت امام گذشته باشد. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

حمزة‌بن‌عمّار بربری 7. صائد نهدی. امام جعفر صادق (ع) درباره آنان فرمود: خدا آهن داغ را نصیب‌شان کند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان

دستورهای عالی درباره سیر و سلوک و امامت حضرت علی (ع) بوده و از بین رفته است. این ده جزء را حضرت علی (ع) در سینه خود محفوظ می‌‏داشت و سینه به سینه به ائمه

حسین برخاستند و به وجه دیگر گفته‌‏اند که: ما همراه با امام معصوم هستیم و با شمشیر می‌جنگیم و چون امام معصوم در این عصر حضور ندارد، پس تا آمدن وی اسلحه ما

معتقد است چون علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) درگذشت، پسرش امام محمد تقی (ع) هفت ‏ساله بود. «احمدیه» او را کودک شمرده گفتند امام باید مردی بالغ و رسا باشد و اگر خداوند

الله علیه و آله) ، امام علی (ع) حضرت فاطمه (سلام الله علیه) ، امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) و سلمان. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

عیسی از یاران امام صادق، امام کاظم، امام رضا و امام جواد (علیهم‌السلام) و از راویان ثقه شیعه و از اصحاب اجماع است. وی امام صادق تا امام جواد (علیهم السلام)

اصحاب‌کساء یا آل‌عبا، پنج تن بیش نیستند و آنان محمد(ص)، علی(ع)، فاطمه(س)، حسن(ع) و حسین(ع) هستند و روح خدا با کساء در ایشان حلول کرده و هیچکدام نسبت به

قم آمد. کمره‌ای همچنین دروس فلسفه و خارج فقه را با امام خمینی مباحثه می‌کرد. وی در قم در درس میرزا جواد ملکی تبریزی، شیخ عباس قمی و سید محمد حجت کوه‌کمری

مشکور محمد جواد فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 106 با اندک اقتباسی. سوره مائده، آیه 5. مشکور محمد جواد فرهنگ فرق

دلیرند . مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

فقیه وارسته در جوار بارگاه ملکوتی امام هادی و امام حسن عسکری (علیه‌السلام) و مقابل قبر حضرت حکیمه خاتون (دختر امام جواد علیه‌السلام) به خاک سپرده شد. مرتضی

اشعار و ادعیه اظهار می‌شود، آن است که: الله، محمد(ص) و علی(ع) تثلیثی را شکل می‌دهند که در آن، علی(ع) همانند تجلّی غالب خداوند ظاهر می‌شود. شبکیان نیز همچون

«غلاة» و منسوب به ابوطاهر محمد‌بن‌علی بن‌بلال از اصحاب امام یازدهم می‌باشد. ابوطاهر از اصحاب امام یازدهم (علیه‌السلام) و از منکران نیابت محمد‌بن‌عثمان‌عمری

ناخشنودی او سبب گرایش امویان اندلس به او گشت. در زمان مالک بن انس مکتب امام صادق (ع) مملو از علما بود و افراد از گوشه و کنار جهان اسلام خود را بـه ایشان