سوره احزاب

    از ویکی‌وحدت
    نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۲۶ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها)
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    سوره احزاب
    سوره احزاب.jpg
    شماره سوره33
    محل نزولمدینه‌(مدنی)
    جزء21 و 22
    تعداد آیات73

    سوره اَحزاب مدنی است و نام‌گذاری آن به این دلیل است که بخش مهمی از سوره به اتفاقات جنگ احزاب (خندق) اختصاص دارد. این سوره به نکوهش رسم جاهلیِ ظِهار و پسرخواندگی می‌پردازد. پس از شرح ماجرای جنگ احزاب و نکوهش منافقان، به مسئلهٔ همسران پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) می‌پردازد و آنان را الگوی زنان مسلمان معرفی می‌کند. سپس به داستان زینب بنت جحش اشاره می‌کند و در مورد حجاب نیز سخن می‌گوید. موضوع معاد آخرین مبحث این سوره است. سوره‌ای است که مطالب خود را در سه بخش بیان نموده است. بخش اول ابطال سنت‌های جاهلی و اصلاح سنت‌ها، بخش دوم جریان جنگ احزاب و بخش سوم احکام الهی مربوط به همسران پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) و احکام گسترش حیاء و عفت در جامعه و در هر سه بخش به نقش منافقان در ایجاد بحران در جامعه اشاره دارد.

    احزاب

    جمع حزب به معنی دسته‌هاست ... «احزاب» یازده مرتبه در قرآن مبین آمده و همه در مقام ذمّ است و مراد از آنها دسته‌های اهل کتاب و مشرکین و تکذیب کنندگان پیامبران است[۱].

    مفهوم کلی سوره

    علت نام‌گذاری

    «سوره احزاب» تنها نام این سوره، احزاب به معنای حزب‌ها و گروه‌هاست و سبب نام‌گذاری آن آیات بیست و بیست ‌ودوم این سوره است که در آنها سخن از احزاب و گروه‌ها گفته شده است[۳].

    اهداف و آموزه‌ها

    اساسی ترین هدف‌های سوره احزاب عبارت‌اند از:

    1. سازماندهی زندگی اجتماعی مسلمانان با بیان مقررات و قوانین زندگی برای آنان؛
    2. هدایت مسلمانان در دورۀ سخت هجوم مشرکان و خیانت یهودیان طی دو جنگ احزاب و بنی‌قریظه؛
    3. مبارزه با رسوبات خرافات جاهلی در میان مسلمانان[۴].

    محتوا و موضوعات

    سوره احزاب یکی از پربارترین سوره‌های قرآن مجید است و مسائل متنوع و بسیار مهمی‌ را در زمینه اصول و فروع اسلام تعقیب می‌کند.

    بحث‌هایی را که در این سوره آمده است می‌توان به هفت بخش تقسیم کرد:

    • بخش اول: سرآغاز سوره است که پیامبر اسلام (صلّی‌الله علیه وآله) را به اطاعت خداوند و ترک تبعیت از کافران و پیشنهادهای منافقان دعوت می‌کند و به او اطمینان می‌دهد که در برابر کارشکنی‌های آنها از وی حمایت خواهد فرمود.
    • بخش دوم: به پاره‌ای از خرافات زمان جاهلیت مانند مساله ظهار که آن را وسیله طلاق و جدایی زن و مرد از هم می‌دانستند و هم‌چنین مساله پسرخواندگی (تبنی) اشاره کرده و قلم بطلان بر آنها می‌کشد، و پیوندهای خویشاوندی را در پیوندهای واقعی و طبیعی منحصر می‌سازد.
    • بخش سوم: که مهم‌ترین بخش این سوره است مربوط به جنگ احزاب و حوادث تکان‌دهنده آن و پیروزی اعجاز‌آمیز مسلمین بر کفار و کارشکنی‌ها و بهانه‌جوئی‌های گوناگون منافقان و پیمان‌شکنی آنان می‌باشد و در این زمینه دستورهای جامع و جالبی بیان شده است.
    • بخش چهارم: مربوط به همسران پیامبر است که باید در همه چیز الگو و اسوه برای زنان مسلمان باشند و در این زمینه دستورات مهمی‌ به آنها می‌دهد.
    • بخش پنجم: به داستان زینب‌ دختر جحش که روزی همسر زید پسر‌خوانده پیغمبر (صلّی‌الله علیه وآله) بود و از او جدا شد، به فرمان خدا با پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) ازدواج کرد و دستاویزی برای منافقان گشت قرآن در این زمینه پاسخ کافی به بهانه‌جویان می‌دهد.
    • بخش ششم: از مساله حجاب سخن می‌گوید که با بخش‌های گذشته نیز رابطه نزدیک دارد و همه زنان با ایمان را به رعایت این دستور اسلامی توصیه می‌کند.
    • بخش هفتم: که آخرین بخش را تشکیل می‌دهد، اشاره‌ای به مساله مهم معاد دارد و راه نجات در آن عرصه عظیم و همچنین مساله امانت‌داری بزرگ انسان یعنی مساله تعهد و تعهد و تکلیف و مسئولیت او را شرح می‌دهد[۵].

    فضائل، خواص و ثواب قرائت

    ابی‌بن‌کعب از پیغمبر (صلّی‌الله علیه وآله) روایت نموده که آن حضرت فرمود: «کسی که سوره احزاب را قرائت نموده و آن را به خانواده خود و هر کس که در تحت تملّک اوست تعلیم نماید خداوند متعال او را از عذاب قبر ایمنی دهد».

    عبد اللَّه‌بن‌سنان از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت کرده که فرمودند: «کسی که زیاد سوره احزاب را قرائت کند روز قیامت در همسایگی پیامبر (صلّی‌الله علیه وآله) و خاندان و همسران آن حضرت خواهد بود[۶]».

    محل و زمان نزول

    1. سوره احزاب در مدینه بر پیامبر اسلام (صلّی‌الله علیه وآله) نازل شده است[۷].
    2. سوره احزاب در بین سال دوم تا پنجم هجری نازل شده است[۸].

    فضای نزول

    با توجه به اینکه سوره احزاب در مدینه و در ایام جنگ احزاب نازل شده است و حکومت نوپای اسلامی در آن موقع در حال قدرت گرفتن بود فضای نزول سوره فضایی آموزشی است. آموزش احکام و اخلاق اسلامی و نیز بطلان خرافات دوران جاهلی و همچنین برخی وقایع و رویدادهای همان زمان در این سوره آمده است. با توجه به تنوع مطالب این سوره به طور کلی شان نزول‌های ریزتر این سوره مطالب و محتویات ذیل می‌باشد:

    اول: پسرخوانده‌ها پسران واقعی نیستند، احکام پسران واقعی در حق آنها جاری نمی‌باشد، آنها را باید با نام پدران اصلی‌شان صدا کرد.

    دوم: پیامبر برای مؤمنان از خودشان مقدم‌تر است، زنان پیامبر مادران مؤمنان هستند، ازدواج با آنان حرام می‌باشد حتی بعد از رحلت آن حضرت.

    سوم: جریان جنگ احزاب به طور مفصل.

    چهارم: اجلاء یهود بنی‌قریظه از مدینه و تصرف اراضی آنها.

    پنجم: جریان زید و زینب و طلاق زینب و اینکه خدا بعد از طلاق زید زینب را به رسولش تزویج کرد تا مردم در تزویج زنان پسرخوانده‌ها بعد از طلاقشان محذوری نداشته باشند.

    ششم: مطالب مفصلی درباره زنان رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله) در رابطه با محفوظ ماندن مقام رهبری چنان که خواهد آمد.

    هفتم: آداب ورود و خروج به محضر رسول (صلّی‌الله علیه وآله).

    هشتم: بررسی حالات و تفتین‌های منافقان مدینه و تهدید آنان به تبعید و اعدام و تعقیب.

    نهم: آیۀ امانت و حمل انسان امانت خدا را[۹].

    ویژگی

    • سوره احزاب از سور مثانی می‌باشد. مثانی سوره‌هایی هستند که بعد از سور مئین قرار گرفته‌اند و زیر صد آیه دارند مانند اینکه سور مئین مبادی باشند و توالی آن مثانی آن فرض شده‌اند[۱۰].
    • سوره‌های مثانی عبارتند از: احزاب و حجّ و قصص و نمل و نور و انفال و مریم و عنکبوت و روم و یس و فرقان و حجر و رعد و سبأ و فاطر و إبراهیم و ص و محمد و لقمان و زمر[۱۱].
    • روایتی است که از رسول خدا (صلّی‌الله علیه وآله) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای تورات و سوره‌های مئین را به جای انجیل و سوره‌های مثانی را به جای زبور به من داد و پروردگارم مرا با دادن سوره‌های مفصّل فزونی بخشید[۱۲].
    • آیۀ مهم تطهیر که در مورد اهل‌البیت (علیه‌السّلام) و پاکی آنان نازل شده آیۀ سی‌ودوم همین سوره است و در این سوره به داستان جنگ مهم احزاب اشاره شده است[۱۳].

    جستارهای وابسته

    پانویس

    1. قاموس قرآن، ج 2، ص 126.
    2. تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 297.
    3. همان، ص 299.
    4. تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 300.
    5. تفسير نمونه، ج 17، ص 184
    6. ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 20، ص 3.
    7. همان
    8. تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 299
    9. تفسير احسن‌الحديث، ج 8، ص 304 با اندکی تصرف در ابتدای عبارت.
    10. زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141
    11. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص 313.
    12. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.
    13. تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 300.

    منابع