آیت الکرسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
{{جعبه اطلاعات سوره‌ قرآن
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
| عنوان = آیت الکرسی
<br>
| تصویر = آیه الکرسی.jpg
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
| نام‌های دیگر سوره =
| شماره سوره =
|محل نزول = [[مدینه]]
| جزء = ۳
| تعداد آیات = ۲۵۶ و ۲۵۷ سوره بقره
}}
'''آیَتُ الکُرسی'''،(سوره بقره: ۲۵۵)  نام یک یا چند آیه از [[قرآن]] است که خواندن آن بسیار [[ثواب]] داشته و شخص را از بلایا دور می‌کند. [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|حضرت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)]] آیةالکرسی را با عظمت­‌ترین و [[سادات|سید]] آیات [[قرآن|قرآن کریم]] دانسته­‌اند.
[[ائمه معصومین]]: به تلاوت آن در زمان‌­ها و مکان­‌های گوناگون سفارش کرده­‌اند و آن را چون تابلوی زیبایی که همواره فراروی [[انسان]] است، قرار داده­‌اند.


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
== وجه تسمیه آیت‌الکرسی ==
<br>
آيه 255 سوره بقره/2 به «آية‌الكرسی» مشهور است كه از واژه «كرسی» مذكور در همين آيه گرفته شده<ref>البحر المحيط، ج‌ 2، ص‌ 606‌.</ref>: وجود [[حدیث|رواياتی]] منقول از پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)، [[ائمه|امامان (علیه‌السلام)]] و [[صحابه]] درباره اين آيه نشان می‌دهد كه شهرت آن به آية‌الكرسی به [[صدر اسلام]] و حتی عصر پيامبر برمی‌گرد<ref>الميزان، ج 2، ص 337.</ref>.
''آخرین مرتبه این صفحه در
</div>
<div class="wikiInfo">[[پرونده:آیه الکرسی.jpg |جایگزین=آیه الکرسی]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
!نام
!آیه الکرسی
|-
|واقع در سوره
|بقره
|-
|شماره آیه
|۲۵۵
|-
|جزء
|-
|مکان نزول
|مدینه
|-
|درباره
|توحید، اسما و صفات
|-
|}
</div>


== شأن نزول آیة‌الکرسی ==
در مورد [[شأن نزول]] آیة‌الکرسی [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه‌السلام)]] می‌فرماید: «[[آیین یهودیت|یهود]] معتقد بودند وقتی خدای توانا آسمان‌‌ها و زمین را آفرید در حالی‌که بر فراز کرسی نشسته بود که روی دو زانوی خود تکیه کرده بود و بدین وسیله رفع خستگی نمود؛ لذا آیة‌الکرسی بر ردّ اعتقاد آنان [[نزول قرآن|نازل]] شد<ref>کلینی، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏2، ص 661، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم‏، 1407ق‏.</ref>».


'''آیَتُ الکُرسی'''، نام یک یا چند آیه از [[قرآن]] است که خواندن آن بسیار [[ثواب]] داشته و شخص را از بلایا دور می‌کند. [[پیامبر اکرم(ص)]] آیةالکرسی را با عظمت­ترین و سید آیات قرآن کریم دانسته­‌اند. [[ائمه معصومین]]: به تلاوت آن در زمان­ها و مکان­های گوناگون سفارش کرده­‌اند و آن را چون تابلوی زیبایی که همواره فراروی انسان است، قرار داده­‌اند.
== اهمیت و جایگاه «آیة الکرسی» ==
در اهمیت و فضیلت آیة‌الکرسی احادیث زیادی با ثواب‌های گوناگون نقل شده است، که برای نمونه دو مورد بیان می‌شود:
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید: «برگزیده [[قرآن]] [[سوره بقره]] و برگزیده بقره، [[آیت الکرسی|آیة الکرسی]] است، در آن پنجاه کلمه است و در هر کلمه‌ای پنجاه برکت است<ref> طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه: بلاغی، محمد جواد، ج ‏2، ص 626، تهران، انتشارات ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.</ref>».
همچنین امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «برای هر چیز نخبه‌ای است و نخبه و قلّه قرآن، آیة الکرسی است هر کس یک‌بار آن را بخواند خداوند هزار ناگواری از ناگواری‌های دنیا و هزار ناگواری از ناگواری‌های آخرت را از او بر می‌گرداند، آسان‌ترین ناگواری دنیا فقر و سهل‌ترین ناگواری [[آخرت]] [[عذاب قبر]] است و من به امید ارتقای درجه و مقامم آن را می‌خوانم<ref>عیاشی، محمد بن مسعود، کتاب التفسیر، تحقیق، رسولی محلاتی، سید هاشم، ج ‏1، ص 136، تهران، چاپخانه علمیه، چاپ اول، 1380ق.</ref>» ‏.
در روایات به خواندن آیة‌الکرسی در منزل<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏2، ص 626؛ سیوطی، جلال‌الدین، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج ‏1، ص 20، قم، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، 1404ق.</ref>، در تعقیب نمازها<ref>شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار، ص 45 – 46، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بی‌تا.</ref>، موقع خواب<ref> الکافی، ج ‏2، ص 539.</ref>، هنگام خارج شدن از منزل<ref>طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص 345، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، 1412ق.</ref>، زمان سوار شدن بر مرکب<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ‏73، ص 295، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.</ref>، وقت [[زیارت قبور]] مؤمنان<ref>دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلی الصواب، ج ‏1، ص 176، قم، شریف رضی، چاپ اول، 1412ق.</ref> و... سفارش شده است.


=وجه تسمیه آیه الکرسی=
== حدود آیة‌الکرسی ==
در مورد حدود آیة‌الکرسی دو دیدگاه وجود دارد و قائلان به هر دیدگاه، دلایلی ارائه کرده‌اند که به اختصار بیان می‌شود.


آيه 255 سوره بقره/2 به «آية‌الكرسى» مشهور است كه از واژه «كرسى» مذكور در همين آيه گرفته شده<ref>البحر المحيط، ج‌ 2، ص‌ 606‌.</ref>: وجود رواياتى منقول از [[پيامبر(ص)]]، [[امامان(ع)]] و [[صحابه]] درباره اين آيه نشان مى‌دهد كه شهرت آن به آية‌الكرسى به صدر اسلام و حتى عصر پيامبر برمى‌گرد<ref>الميزان، ج 2، ص 337.</ref>د.
'''آیة‌الکرسی، یک آیه است؛ یعنی از «اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ» تا «وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ» است:'''


=شأن نزول آیة الکرسی=
# ظاهر بسیاری از روایات همین را تأیید می‌کند، بویژه این‌که آنچه مشهور است و در روایات آمده عبارت «آیة الکرسی» است که کلمه «آیة» مفرد است و تنها شامل یک آیه می‌شود<ref>جعفری، یعقوب، کوثر، ج ‏1، ص 581 – 582؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏2، ص 276، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.</ref>. و اگر تا «هُمْ فِیها خالِدُونَ» بود باید تعبیر به آیات می‌شد.
# اضافه شدن آیه به کرسی هم، مؤیّد دیگر است؛ زیرا آیه‌ای که مشتمل بر لفظ «کرسی» است، آیه 255 سوره بقره بوده، ولی در آیات بعد از آن، لفظ کرسی نیامده است<ref> همان.</ref>.
# تمام مفسران [[مذهب شیعه|شیعی]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]]؛ فضائل و خواص آیة‌الکرسی را ذیل آیه 255 سوره بقره بیان کرده‌اند، سپس به تفسیر دو آیه بعد از آن پرداخته‌اند.


در مورد شأن نزول آیة الکرسی [[امام صادق(ع)]] می‌فرماید: «[[یهود]] معتقد بودند وقتى خداى توانا آسمان‌‌ها و زمین را آفرید در حالى‌که بر فراز کرسى نشسته بود که روى دو زانوى خود تکیه کرده بود و بدین وسیله رفع خستگى نمود؛ لذا آیة الکرسی بر ردّ اعتقاد آنان نازل شد<ref>کلینی، الکافی، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج ‏2، ص 661، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم‏، 1407ق‏.</ref>».
'''برخی نیز آیة‌الکرسی را تا آیه 257 (هُمْ فِیها خالِدُونَ) دانسته‌اند.'''


=اهمیت و جایگاه «آیة الکرسى»=
* الف. متعارف بودن بین [[مسلمان|مسلمانان]].
* ب. در روایات سفارش شده است که آیة الکرسی و دو آیه بعد از آن خوانده شود<ref> الکافی، ج 2، ص 621.</ref>.


در اهمیت و فضیلت آیة الکرسی احادیث زیادی با ثواب‌های گوناگون نقل شده است، که برای نمونه دو مورد بیان می‌شود:
آنچه درباره آیة‌الکرسی مناسب به نظر می‌رسد این است‌که؛ با توجه به روایاتی که عنوان «آیة‌الکرسی» در آن ذکر شده، به همان آیه 255 سوره بقره می‌گویند، اما در برخی روایات علاوه بر سفارش به خواندن آیة‌الکرسی، به خواندن دو آیه بعد از آن هم سفارش شده است، ولی نه به عنوان آیة‌الکرسی؛ از این‌رو، میان عرف [[مؤمنان]] جا افتاده است که آیة‌الکرسی به سه آیه 255 تا 257 سوره بقره گفته می‌شود.
پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «برگزیده [[قرآن]] [[سوره بقره]] و برگزیده بقره، آیة الکرسى است، در آن پنجاه کلمه است و در هر کلمه‌اى پنجاه برکت است<ref> طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه: بلاغى، محمد جواد، ج ‏2، ص 626، تهران، انتشارات ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.</ref>».
همچنین امام صادق(ع) می‌فرماید: «براى هر چیز نخبه‌اى است و نخبه و قلّه قرآن، آیة الکرسى است هر کس یک‌بار آن‌را بخواند خداوند هزار ناگوارى از ناگواری‌هاى دنیا و هزار ناگوارى از ناگواری‌هاى آخرت را از او بر می‌گرداند، آسان‌ترین ناگوارى دنیا فقر و سهل‌ترین ناگوارى آخرت عذاب قبر است و من به امید ارتقای درجه و مقامم آن‌را می‌خوانم<ref>عیاشی، محمد بن مسعود، کتاب التفسیر، تحقیق، رسولى محلاتى، سید هاشم، ج ‏1، ص 136، تهران، چاپخانه علمیه، چاپ اول، 1380ق.</ref>»‏.
در روایات به خواندن آیة الکرسی در منزل<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏2، ص 626؛ سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج ‏1، ص 20، قم، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، 1404ق.</ref>، در تعقیب نمازها<ref>شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار، ص 45 – 46، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بی‌تا.</ref>، موقع خواب<ref> الکافی، ج ‏2، ص 539.</ref>، هنگام خارج شدن از منزل<ref>طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص 345، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، 1412ق.</ref>، زمان سوار شدن بر مرکب<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ‏73، ص 295، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.</ref>، وقت زیارت قبور مؤمنان<ref>دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلی الصواب، ج ‏1، ص 176، قم، شریف رضی، چاپ اول، 1412ق.</ref> و... سفارش شده است.


=حدود آیة الکرسی=
== آیت‌الکرسی سید آیات ==
[[صدر المتألهین]] در‌این‌باره می‌گوید: «هنگامی که شخص متفکر تامل نماید و با چشم بصیرت به معارف الهی و مطالب ربوی, از [[توحید]] و تقدیس شرح و صفات علیا و افعال عظمی, که آیت‌الکرسی مشتمل بر آن است بنگرد, آنها را یکجا در آیه‌ای به جز آیت‌الکرسی نخواهد یافت. به همین جهت آیت‌الکرسی به تنهایی سیادت و ریاست را بر سایر آیات خواهد داشت.


در مورد حدود آیة الکرسی دو دیدگاه وجود دارد و قائلان به هر دیدگاه، دلایلی ارائه کرده‌اند که به اختصار بیان می‌شود.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: در شب [[معراج]] دو لوح را دیدم، که در یک لوح [[سوره حمد]] و در لوح دیگر کل [[قرآن]] قرار داشت که سه نور از آن می‌درخشید. پس گفتم ای [[جبرئیل]] این نور چیست؟ جبرئیل در جواب گفت: آن سه نور یکی سوره توحید و یکی [[سوره یس|سوره یاسین]] و دیگری آیة‌الکرسی می‌باشد.
 
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: در معراج در آسمان هفتم دیدم که [[ملائکه]] حجب [[سوره نور]] را می‌خوانند، خزان کرسی آیة‌الکرسی و حمله عرش [[سوره مؤمن]] را می‌خوانند.
'''آیة الکرسی، یک آیه است؛ یعنی از «اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ» تا «وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ» است:'''
امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: همانا من از آیة‌الکرسی برای بالا رفتن درجات استفاده می‌کنم.
 
امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: هرگاه سوره حمد و توحید و قدر را با آیة‌الکرسی بخوانید و بعد از آن برخیزید و و رو به [[قبله]] حاجات خود را از خدا بخواهید که حاجاتتان بر آورده خواهد شد زیرا اسم اعظم هستند.
# ظاهر بسیارى از روایات همین را تأیید می‌کند، بویژه این‌که آنچه مشهور است و در روایات آمده عبارت «آیة الکرسى» است که کلمه «آیة» مفرد است و تنها شامل یک آیه می‌شود<ref>جعفری، یعقوب، کوثر، ج ‏1، ص 581 – 582؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏2، ص 276، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.</ref>. و اگر تا «هُمْ فِیها خالِدُونَ» بود باید تعبیر به آیات می‌شد.
# اضافه شدن آیه به کرسى هم، مؤیّد دیگر است؛ زیرا آیه‌ای که مشتمل بر لفظ «کرسى» است، آیه 255 سوره بقره بوده، ولی در آیات بعد از آن، لفظ کرسى نیامده است<ref> همان.</ref>.
# تمام مفسران [[شیعی]] و [[سنی]]؛ فضائل و خواص آیة الکرسى را ذیل آیه 255 سوره بقره بیان کرده‌اند، سپس به تفسیر دو آیه بعد از آن پرداخته‌اند.
 
'''برخی نیز آیة الکرسی را تا آیه 257 (هُمْ فِیها خالِدُونَ) دانسته‌اند.'''
 
الف. متعارف بودن بین [[مسلمانان]].
 
ب. در روایات سفارش شده است که آیة الکرسى و دو آیه بعد از آن خوانده شود<ref> الکافی، ج 2، ص 621.</ref>.
 
آنچه درباره آیة الکرسی مناسب به نظر می‌رسد این است که؛ با توجه به روایاتی که عنوان «آیة الکرسی» در آن ذکر شده، به همان آیه 255 سوره بقره می‌گویند، اما در برخی روایات علاوه بر سفارش به خواندن آیة الکرسی، به خواندن دو آیه بعد از آن هم سفارش شده است، ولی نه به عنوان آیة الکرسی؛ از این‌رو، میان عرف [[مؤمنان]] جا افتاده است که آیة الکرسی به سه آیه 255 تا 257 سوره بقره گفته می‌شود.
 
=آیت الکرسی سید آیات =
 
[[صدر المتألهین]] در این باره می گوید: « هنگامی که شخص متفکر تامل نماید و با چشم بصیرت به معارف الهی و مطالب ربوی, از [[توحید]] و تقدیس شرح و صفات علیا و افعال عظمی , که آیت الکرسی مشتمل بر آن است بنگرد, آنها را یکجا در آیه ای به جز آیت الکرسی نخواهد یافت. به همین جهت آیت الکرسی به تنهایی سیادت و ریاست را بر سایر آیات خواهد داشت.
 
[[رسول خدا(ص)]] فرمود: در شب [[معراج]] دو لوح را دیدم ، که در یک لوح [[سوره حمد]] و در لوح دیگر کل [[قرآن]] قرار داشت که سه نور از آن می درخشید . پس گفتم ای [[جبرئیل]] این نور چیست؟ جبرئیل در جواب گفت : آن سه نور یکی سوره توحید و یکی [[سوره یاسین]] و دیگری آیة الکرسی می باشد.
پیامبر (ص) فرمودند: در معراج در آسمان هفتم دیدم که [[ملائکه]] حجب [[سوره نور]] را می خوانند ، خزان کرسی آیة الکرسی و حمله عرش [[سوره مؤمن]] را می خوانند.
امام صادق (ع) فرمود: همانا من از آیه الکرسی برای بالا رفتن درجات استفاده می کنم.
امام صادق (ع) فرمودند: هرگاه سوره حمد و توحید و قدر را با آیه الکرسی بخوانید و بعد از آن برخیزید و و رو به [[قبله]] حاجات خود را از خدا بخواهید که حاجاتتان بر آورده خواهد شد زیرا اسم اعظم هستند.
   
   
[[امام علی(ع)]] فرمودند اگر شما از آثار معنوی آیه الکرسی آگاه بودید در هیچ حال خواندن آن را ترک نمی کردید.
[[علی بن ابی‌طالب|امام علی(علیه‌السلام)]] فرمودند اگر شما از آثار معنوی آیة‌الکرسی آگاه بودید در هیچ حال خواندن آن را ترک نمی‌کردید.
[[امام محمد باقر(ع)]] فرمودند: هر کس یک بار آیه الکرسی را بخواند [[خداوند]] هزار ناراحتی از ناراحتی های دنیا و هزار سختی آخرت رااز او دور می کند که کمترین ناراحتی دنیا فقر و کمترین سختی آخرت فشار قبر است.
[[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام محمد باقر (علیه‌السلام)]] فرمودند: هر کس یک بار آیة‌الکرسی را بخواند [[خدا|خداوند]] هزار ناراحتی از ناراحتی‌های دنیا و هزار سختی آخرت را از او دور می‌کند که کمترین ناراحتی دنیا فقر و کمترین سختی آخرت فشار قبر است.
   
   
[[رسول خدا]] در خواب به دختر خویش فرمودند: ترازوی اعمال خویش را با آیه الکرسی سنگین گردان. زیرا هرکس آن را قرائت نماید آسمان وزمین با فرشتگانش به جنبش و حرکت در آیند و خداوند را با صدای بلند به پاکی یاد کنند و او را بزرگ بدارند و تسبیح گویند. پس از آن تمامی فرشتگان از خداوند می خواهند که گناه خواننده آیه الکرسی را ببخشد و از خطا و لغزشش در گذرد.
رسول خدا در خواب به دختر خویش فرمودند: ترازوی اعمال خویش را با آیة‌الکرسی سنگین گردان. زیرا هرکس آن را قرائت نماید آسمان وزمین با فرشتگانش به جنبش و حرکت در آیند و خداوند را با صدای بلند به پاکی یاد کنند و او را بزرگ بدارند و تسبیح گویند. پس از آن تمامی فرشتگان از خداوند می‌خواهند که گناه خواننده آیة‌الکرسی را ببخشد و از خطا و لغزشش در‌گذرد.
رسول خدا (ص) فرمودند: هرکس آیه الکرسی را یک بار بخواند اسم او از دیوان اشقیا و انسان های بد محو می شود.
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: هرکس آیة‌الکرسی را یک بار بخواند اسم او از دیوان اشقیا و انسان‌های بد محو می‌شود.
[[امام رضا(ع)]] به نقل از پیامبر فرمودند: هر کس 100 مرتبه آیه الکرسی را بخواند چنان باشد که همه عمر خود را عبادت کرده باشد.
[[علی بن موسی (رضا)|امام رضا (علیه‌السلام)]] به نقل از پیامبر فرمودند: هر کس 100 مرتبه آیة‌الکرسی را بخواند چنان باشد که همه عمر خود را [[عبادت]] کرده باشد.


=پانویس=
== جستارهای وابسته ==
{{پانویس|2}}
* [[آخرت]]
* [[عذاب قبر]]
* [[زیارت قبور]]
* [[معراج]]


== پانویس ==
{{پانویس}}
{{سوره‌های مکی و مدنی}}


[[رده:قرآن]]
[[رده:قرآن]]
[[رده:الهیات اسلامی]]
[[رده:آیه‌های قرآن]]
[[رده:آیات سوره بقره]]
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات]]
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
[[رده:مفاهیم و اصطلاحات اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۷

آیت الکرسی
آیه الکرسی.jpg
محل نزولمدینه
جزء۳
تعداد آیات۲۵۶ و ۲۵۷ سوره بقره

آیَتُ الکُرسی،(سوره بقره: ۲۵۵) نام یک یا چند آیه از قرآن است که خواندن آن بسیار ثواب داشته و شخص را از بلایا دور می‌کند. حضرت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آیةالکرسی را با عظمت­‌ترین و سید آیات قرآن کریم دانسته­‌اند. ائمه معصومین: به تلاوت آن در زمان‌­ها و مکان­‌های گوناگون سفارش کرده­‌اند و آن را چون تابلوی زیبایی که همواره فراروی انسان است، قرار داده­‌اند.

وجه تسمیه آیت‌الکرسی

آيه 255 سوره بقره/2 به «آية‌الكرسی» مشهور است كه از واژه «كرسی» مذكور در همين آيه گرفته شده[۱]: وجود رواياتی منقول از پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)، امامان (علیه‌السلام) و صحابه درباره اين آيه نشان می‌دهد كه شهرت آن به آية‌الكرسی به صدر اسلام و حتی عصر پيامبر برمی‌گرد[۲].

شأن نزول آیة‌الکرسی

در مورد شأن نزول آیة‌الکرسی امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «یهود معتقد بودند وقتی خدای توانا آسمان‌‌ها و زمین را آفرید در حالی‌که بر فراز کرسی نشسته بود که روی دو زانوی خود تکیه کرده بود و بدین وسیله رفع خستگی نمود؛ لذا آیة‌الکرسی بر ردّ اعتقاد آنان نازل شد[۳]».

اهمیت و جایگاه «آیة الکرسی»

در اهمیت و فضیلت آیة‌الکرسی احادیث زیادی با ثواب‌های گوناگون نقل شده است، که برای نمونه دو مورد بیان می‌شود: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید: «برگزیده قرآن سوره بقره و برگزیده بقره، آیة الکرسی است، در آن پنجاه کلمه است و در هر کلمه‌ای پنجاه برکت است[۴]». همچنین امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «برای هر چیز نخبه‌ای است و نخبه و قلّه قرآن، آیة الکرسی است هر کس یک‌بار آن را بخواند خداوند هزار ناگواری از ناگواری‌های دنیا و هزار ناگواری از ناگواری‌های آخرت را از او بر می‌گرداند، آسان‌ترین ناگواری دنیا فقر و سهل‌ترین ناگواری آخرت عذاب قبر است و من به امید ارتقای درجه و مقامم آن را می‌خوانم[۵]» ‏. در روایات به خواندن آیة‌الکرسی در منزل[۶]، در تعقیب نمازها[۷]، موقع خواب[۸]، هنگام خارج شدن از منزل[۹]، زمان سوار شدن بر مرکب[۱۰]، وقت زیارت قبور مؤمنان[۱۱] و... سفارش شده است.

حدود آیة‌الکرسی

در مورد حدود آیة‌الکرسی دو دیدگاه وجود دارد و قائلان به هر دیدگاه، دلایلی ارائه کرده‌اند که به اختصار بیان می‌شود.

آیة‌الکرسی، یک آیه است؛ یعنی از «اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ» تا «وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ» است:

  1. ظاهر بسیاری از روایات همین را تأیید می‌کند، بویژه این‌که آنچه مشهور است و در روایات آمده عبارت «آیة الکرسی» است که کلمه «آیة» مفرد است و تنها شامل یک آیه می‌شود[۱۲]. و اگر تا «هُمْ فِیها خالِدُونَ» بود باید تعبیر به آیات می‌شد.
  2. اضافه شدن آیه به کرسی هم، مؤیّد دیگر است؛ زیرا آیه‌ای که مشتمل بر لفظ «کرسی» است، آیه 255 سوره بقره بوده، ولی در آیات بعد از آن، لفظ کرسی نیامده است[۱۳].
  3. تمام مفسران شیعی و سنی؛ فضائل و خواص آیة‌الکرسی را ذیل آیه 255 سوره بقره بیان کرده‌اند، سپس به تفسیر دو آیه بعد از آن پرداخته‌اند.

برخی نیز آیة‌الکرسی را تا آیه 257 (هُمْ فِیها خالِدُونَ) دانسته‌اند.

  • الف. متعارف بودن بین مسلمانان.
  • ب. در روایات سفارش شده است که آیة الکرسی و دو آیه بعد از آن خوانده شود[۱۴].

آنچه درباره آیة‌الکرسی مناسب به نظر می‌رسد این است‌که؛ با توجه به روایاتی که عنوان «آیة‌الکرسی» در آن ذکر شده، به همان آیه 255 سوره بقره می‌گویند، اما در برخی روایات علاوه بر سفارش به خواندن آیة‌الکرسی، به خواندن دو آیه بعد از آن هم سفارش شده است، ولی نه به عنوان آیة‌الکرسی؛ از این‌رو، میان عرف مؤمنان جا افتاده است که آیة‌الکرسی به سه آیه 255 تا 257 سوره بقره گفته می‌شود.

آیت‌الکرسی سید آیات

صدر المتألهین در‌این‌باره می‌گوید: «هنگامی که شخص متفکر تامل نماید و با چشم بصیرت به معارف الهی و مطالب ربوی, از توحید و تقدیس شرح و صفات علیا و افعال عظمی, که آیت‌الکرسی مشتمل بر آن است بنگرد, آنها را یکجا در آیه‌ای به جز آیت‌الکرسی نخواهد یافت. به همین جهت آیت‌الکرسی به تنهایی سیادت و ریاست را بر سایر آیات خواهد داشت.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: در شب معراج دو لوح را دیدم، که در یک لوح سوره حمد و در لوح دیگر کل قرآن قرار داشت که سه نور از آن می‌درخشید. پس گفتم ای جبرئیل این نور چیست؟ جبرئیل در جواب گفت: آن سه نور یکی سوره توحید و یکی سوره یاسین و دیگری آیة‌الکرسی می‌باشد. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: در معراج در آسمان هفتم دیدم که ملائکه حجب سوره نور را می‌خوانند، خزان کرسی آیة‌الکرسی و حمله عرش سوره مؤمن را می‌خوانند. امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: همانا من از آیة‌الکرسی برای بالا رفتن درجات استفاده می‌کنم. امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: هرگاه سوره حمد و توحید و قدر را با آیة‌الکرسی بخوانید و بعد از آن برخیزید و و رو به قبله حاجات خود را از خدا بخواهید که حاجاتتان بر آورده خواهد شد زیرا اسم اعظم هستند.

امام علی(علیه‌السلام) فرمودند اگر شما از آثار معنوی آیة‌الکرسی آگاه بودید در هیچ حال خواندن آن را ترک نمی‌کردید. امام محمد باقر (علیه‌السلام) فرمودند: هر کس یک بار آیة‌الکرسی را بخواند خداوند هزار ناراحتی از ناراحتی‌های دنیا و هزار سختی آخرت را از او دور می‌کند که کمترین ناراحتی دنیا فقر و کمترین سختی آخرت فشار قبر است.

رسول خدا در خواب به دختر خویش فرمودند: ترازوی اعمال خویش را با آیة‌الکرسی سنگین گردان. زیرا هرکس آن را قرائت نماید آسمان وزمین با فرشتگانش به جنبش و حرکت در آیند و خداوند را با صدای بلند به پاکی یاد کنند و او را بزرگ بدارند و تسبیح گویند. پس از آن تمامی فرشتگان از خداوند می‌خواهند که گناه خواننده آیة‌الکرسی را ببخشد و از خطا و لغزشش در‌گذرد. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: هرکس آیة‌الکرسی را یک بار بخواند اسم او از دیوان اشقیا و انسان‌های بد محو می‌شود. امام رضا (علیه‌السلام) به نقل از پیامبر فرمودند: هر کس 100 مرتبه آیة‌الکرسی را بخواند چنان باشد که همه عمر خود را عبادت کرده باشد.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. البحر المحيط، ج‌ 2، ص‌ 606‌.
  2. الميزان، ج 2، ص 337.
  3. کلینی، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏2، ص 661، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم‏، 1407ق‏.
  4. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه: بلاغی، محمد جواد، ج ‏2، ص 626، تهران، انتشارات ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
  5. عیاشی، محمد بن مسعود، کتاب التفسیر، تحقیق، رسولی محلاتی، سید هاشم، ج ‏1، ص 136، تهران، چاپخانه علمیه، چاپ اول، 1380ق.
  6. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏2، ص 626؛ سیوطی، جلال‌الدین، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج ‏1، ص 20، قم، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، 1404ق.
  7. شعیری، محمد بن محمد، جامع الأخبار، ص 45 – 46، نجف، مطبعة حیدریة، چاپ اول، بی‌تا.
  8. الکافی، ج ‏2، ص 539.
  9. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص 345، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، 1412ق.
  10. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ‏73، ص 295، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
  11. دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب إلی الصواب، ج ‏1، ص 176، قم، شریف رضی، چاپ اول، 1412ق.
  12. جعفری، یعقوب، کوثر، ج ‏1، ص 581 – 582؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏2، ص 276، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.
  13. همان.
  14. الکافی، ج 2، ص 621.