نتایج جستجو

یاد می‌شود. از جمله آثار و تألیفات مهم ایشان می‌توان به البیان فی تفسیر القرآن در زمینهٔ تفسیر و مُعجم رجال الحدیث در زمینهٔ رجال اشاره کرد. سید ابوالقاسم

السیوطی فی البلاغة. منهج الشیخ عبدالله بن محمد فودی فی منظومته للإتقان فی علوم القرآن. الشاهد الشعری فی تفسیر القرآن الکریم (کتاب). جامع البیان فی تفسیر القرآن

فقیه و از عالمان شیعی در قرن ششم هجری است. او صاحب مشهورترین تفسیر شیعه یعنی تفسیر مجمع البیان است. ابوعلى فضل بن حسن بن فضل طبرسى معروف به امین الاسلام طبرسى

تفسیر مجمع البیان از مهم‌ترین تفاسیر قرآن کریم نوشتهٔ عالم دینی و مفسر شیعی فضل بن حسن طبرسی متوفای ۵۴۸ قمری است. این تفسیر را دانشمندان شیعه و سنی ستوده

محمد، المفردات فی غریب القرآن، مادۀ «هجر»، ص۸۳۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۵، ص۵۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‌۳، ص۳۶۱. مائده/سوره۵،

۲۴۴ - المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏۲۰، ص ۳۷۰ - مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‏۱۰، ص: ۸۳۶ الکشاف، ج ۴، ص ۶۷۰؛ مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۶۱۱ ـ ۶۱۴؛ روح المعانی،

137؛ الخرائج و الجرائح، ج 1، ص 252؛ بحار الأنوار، ج 43، ص 244 أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 244 سوره طه(20)، آیه 115 سوره انبیا (21)، آیات 26-27 سوره

قواعد التفسیر لدى الشیعة والسنة کنز العرفان فی فقه القرآن 1و2 مجمع البیان لعلوم القرآن 1 _ 10 (چاپ دوم) الوجیز فی معرفة الکتاب العزیز (مقدمة کتاب آلاء الرحمن)

ج 1، ص 30، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34. جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34 ترجمه تفسیر المیزان، ج 3، ص: 4

،172؛ اسرا، 70؛ یاسین، 60. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏4، ص 631؛ سبزوارى نجفى، محمد بن حبیب الله، الجدید فى تفسیر القرآن المجید، ج 3، ص 131، دار التعارف

دسترس در واژه یاب، بازیابی 13 مرداد 1393 سوره رعد، آیه 28. أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 155. سوره ابراهیم، آیه 37. سوره بقره، آیه 83. سوره یونس،

الوجیز فی تفسیر الكتاب العزیز، ج 3، ص 373، مفاتیح الأسرار و مصابیح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34. جامع البیان فی تفسیر القرآن،

بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج 16، ص 101، قاهر، دار الکتب المصریة، چاپ دوم، 1384ق طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق، مقدمه، بلاغی،

اطیب البیان فی تفسیر القرآن، تهران، اسلام، 1378ش، ج10، ص221 مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1374ش، ج6، ص69؛ ر. ک: تفسیر هدایت

ص480. المیزان فی تفسیر القرآن، ج‌16، ص383. تفسیر نمونه، ج‌15، ص237. المیزان فی تفسیر القرآن، ج‌15، ص277 و من هدی القرآن، ج‌9، ص53. تفسیر نمونه، ج16، ص11

لتبیان فی تفسیر القرآن، شیخ طوسی (385ـ460 ق)، ج 2، ص 484. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، شیخ طبرسی(متوفای 548 ق)، ج 2، ص 762ـ763. البرهان فی تفسیر القرآن، سیدبحرانی

[36]. المیزان فی تفسیرالقرآن، ج12، ص346. سید عبدالحسین طیب، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج2، ص95. سوره تکویر/19-21 المیزان فی تفسیر القرآن، ج‌20، ص218.

سبحانى نیا، نشریه راه مردم تاریخ 20/7/1378 طیب، سید عبدالحسین؛ ‌اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ‌ تهران، اسلام، ۱۳۷۸ش، ‌چاپ دوم، ج‌۲، ص۳۱۹. انعام/سوره۶، آیه۱۴۴

1، ص 34. جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34. غرائب القرآن و رغائب الفرقان، ج 1، ص 34. التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص.313 تفسیر قرآن مهر، ج 20، ص339

الوجیز فی تفسیر الكتاب العزیز، ج 3، ص 373، مفاتیح الأسرار و مصابیح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34. جامع البیان فی تفسیر القرآن،

آیه۶۷. طبری، تفسیر طبری، ذیل سوره نحل، آیه ۶۷. مجمع البیان، ج۶، ص۱۷۵. تفسیر بیضاوی، ج۱، ص۵۰۳. فخر رازی، تفسیر الکبیر، ذیل سوره نحل، آیه ۶۷. تفسیر الآلوسی،

طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات ناصر خسر، تهران، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۲۴۷. طبرسی فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، نشر ناصر خسرو،

المفردات فی غریب القرآن، دارالعلم الدار الشامیة، تحقیق صفوان عدنان داودی‌، دمشق‌، 1412 ق ‌ چاپ اول‌. طبرسی، فضل بن حسن؛ ‌مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تحقیق

الوجیز فی تفسیر الكتاب العزیز، ج 3، ص 373، مفاتیح الأسرار و مصابیح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34. جامع البیان فی تفسیر القرآن،

فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏، محمد جواد، ج 2، ص 659، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش کهف، 4 - 5 ترجمه تفسیر المیزان، ج 17، ص

فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏، محمد جواد، ج ‏6، ص 489، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق، مصحح،

و سختی‌های دنیا مبتلا سازد. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 197 طباطبائی، سید محمد حسین‏، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 135، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏،

شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏2، ص 544 - 545، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏،

قرآن امامت تفسیر 19 رمضان 21 رمضان 23 رمضان سوره قدر مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب) طبرسی، مجمع البیان، 1338 ش، ج 10، ص ‏519. سیوطی، تفسیر الدرالمنثور،

چاپخانه علمیه، چاپ اول، 1380ق. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏2، ص 626؛ سیوطی، جلال‌الدین، الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج ‏1، ص 20، قم، کتابخانه آیة

منافقون، آیه4 المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏19، ص288 المیزان فی تفسیر القرآن، ج‏19، ص288 سوره منافقون، آیات 1 تا 8 أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج‌1، ص303 تا 305

المسیر فی علم التفسیر، ج 4، ص 141 دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷ التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313. جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34. تفسیر نمونه،

12ص 106 البیان فی تفسیر القرآن ص 207 من وحی القرآن، ج‏20، ص126 روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم ج‏7 ص 263 فی ظلال القرآن ج 4ص 2128-2129 البیان فی تفسیر

دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷ التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313 جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34 ترجمه الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 215. تفسیر قرآن مهر،

اعلام النبلاء، ذهبی، ج۱، ص۲۸۶؛ تاریخ الاسلام، ذهبی، ج۲، ص۳۲۳ مجمع البیان فی تفسیر القرآن، طبرسی، ج۸، ص۵۵۳ سیر أعلام النبلاء، ذهبی، ج۱، ص۲۸۷؛ تاریخ الاسلام،

2، ص 75 81 صحیفه نور، مرکز فرهنگی انقلاب اسلامی، ج12، ص234 مجمع البیان فی تفسیر القرآن، علامه طبرسی، انتشارات ناصر خسرو، تهران، 1372، ج 1، ص 217 hawzah

التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص 313. زاد المسیر فی علم التفسیر، ج 4، ص 141. دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷. التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313. جامع البیان فی تفسیر

]التمهید فی علوم القرآن ج1 ص313. جامع البیان فی تفسیر القرآن ج 1 ص 34. ترجمه الإتقان فی علوم ج 1 ص 215. تفسیر قرآن مهر ج 12 ص 184. برگرفته از سایت معرفی

البرهان فی علوم القرآن، محقق، محمد أبو الفضل إبراهیم، ج 2، ص 149، بیروت، دار إحیاء الکتب العربیة، چاپ اوّل، 1957م. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر

الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. برگرفته از سایت معرفی سوره بقره - پایگاه

طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ذیل سوره واقعه آیه ۹۵. طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ذیل سوره حاقه آیه ۵۱. محمد بن حسن طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن،

433. زاد المسیر فی علم التفسیر، ج 4، ص 141. دراسة حول القرآن الکریم، ص ۳۷. التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313. جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34. ترجمه

الدرالمنثور فی التفسیر بالمأثور؛ روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم؛ روض الجنان و روح‌الجنان؛ زبده‌البیان فی براهین احکام القرآن؛ شرایع‌الاسلام فی مسائل الحلال

التفسیر، ج 4، ص 141. التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص 313. جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34. برگرفته از سایت معرفی سوره روم - پایگاه جامع قرآنhttps://quran

1، ص 30، جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. الموسوعة القرآنية، خصائص السور، ج 3، ص 3. تفسير قرآن مهر، ج6،

الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. تفسير قرآن مهر، ج 8، ص 26 برگرفته از سایت

الوجيز فی تفسير الكتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. جامع البيان فی تفسير القرآن،

120. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. برگرفته از سایت معرفی سوره رحمان

همان. تفسير قرآن مهر، ج 14، ص 24. تفسير نمونه، ج14، ص 191- 190. ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 17، ص 28. مجمع البيان فی تفسير القرآن، ج 7، ص 156. تفسير أحسن‌الحديث،

279. همان. ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 191. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. همان. تفسير قرآن مهر، ج 22، ص

الوجيز فی تفسير الکتاب العزيز، ج 3، ص 373، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. جامع البيان فی تفسير القرآن،

ترجمه مجمع‌البيان في تفسيرالقرآن، ج 27، ص 173. نفحات‌الرحمن فی تفسیر القرآن، ج 6، ص 527. تفسير نمونه، ج 27، ص150. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313 جامع

مجمع البیان، ج7، ص367. سوره نمل آیه 83 شیخ طبرسی، مجمع‌البیان، ج7، ص366 بحرانی سید هاشم، تفسیر البرهان، ج4، ص228-231؛ طباطبایی سید محمد حسین، تفسیر المیزان،

مجمع‌البيان، ج 16، ص 176 تفسير أحسن‌الحديث، ج 7، ص 3. زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141 التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص 313. جامع البيان فی تفسير القرآن،

ص 24. تفسير احسن‌الحديث، ج 9، ص 54 با تغییر و تصرف. زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص 313. جامع البيان فی تفسير القرآن،

ارزشمند البیان فی تفسیر القرآن آیة‌الله خوئی ره – با تغییرات مختصر – اخذ شده است. البیان فی تفسیر القرآن ص 124.... وعلی کل حال فلم یختلف المسلمون فی أن القرآن

جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. تفسير قرآن مهر، ج 16، ص 300. برگرفته از سایت معرفی سوره احزاب - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir

فهرست‌های مجمع البیان در تفسیر قرآن کتابی است که توسط مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی منتشر شده است و شامل فهارس فنی و علمی کتاب ارزشمند مجمع البیان طبرسی می‌باشد

اول، ص 31. تفسير قرآن مهر، ج 21، ص 369 با اندکی تغییر و تصرف. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313 جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. همان. تفسير قرآن مهر،

مجمع‌البيان، ج 25، ص3. همان. حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص28. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. همان.

ص173. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. همان. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313. برگرفته از سایت معرفی سوره قلم - پایگاه

القرآن، ج1، ص313. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34 برگرفته از سایت معرفی سوره صافات - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir

التفاسیر، وهو أشهر کُتُبه. المواریث فی الشریعة الإسلامیة. من کنوز السّنّة. روائع البیان فی تفسیر آیات الأحکام. قبس من نور القرآن الکریم. السنة النبویة قسم من

141. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص 313. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. برگرفته از سایت معرفی سوره زمر - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir

علم التفسیر، ج 4، ص 141 التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص 313 جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34 تفسیر قرآن مهر، ج 14، ص 230. برگرفته از سایت معرفی سوره فرقان

18، ص 3. ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 20، ص 199. تفسير احسن‌الحديث، ج 8، ص 404. زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص 313. جامع

آثار زیر اشاره نمود: «ام القرآن». «تفسیر القرآن» در دو جلد. «خلاصه التفاسیر» در ده جلد. «شرح آیات المشکله فی التنزیه». «اللباب فی فضل آیه الکرسی». «الناسخ

اول، ص 37. تفسير احسن‌الحديث، ج 12، ص 364. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. همان

همان. تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 85. زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص 313. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. تفسير

2ص462 أصول فی التفسیر ص 21-22 مجمع البیان ج 1ص17 البیان فی تفسیر القرآن ص397 التاویل فی مختلف المذاهب و الااراءص 14 المیزان ج 1ص 4 علوم القرآن ص 217 همان

قمری، به پایان رسید. «أضواء البیان فی إیضاح القرآن بالقرآن» که بزرگترین کتاب ایشان است و در آن تا سورهٔ قد سمع (جزء ۲۸) به تفسیر قرآن با قرآن پرداخته است

علوم القرآن، ج1، ص313. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. همان. التمهید في علوم القرآن، ج1، ص313. نور الثقلين" جلد 5 صفحه 321. تفسير قرآن مهر، ج 21،

احتمالات گوناگون به معنای منطبق با ظاهر است. ایشان در کتاب «البیان فی تفسیر القرآن» تفسیر را تبیین مراد خداوند از قرآن دانسته و بر همین اساس معتقد است

آماده کرده‌اند. خواطر الشعراوی المنتخب فی تفسیر القرآن الکریم خواطر قرآنیة معجزة القرآن من فیض القرآن نظرات فی القرآن الإسراء والمعراج الأدلة المادیة على

وی نویسنده تفسیر مهم الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور و نیز جامع‌ترین کتاب دربارهٔ علوم قرآنی با نام الإتقان فی علوم القرآن و لبهجة المرضیة فی شرح الالفیة

الدین فی خدمة الشعب، - المطبوع سنة 1963 بقره آیه 246 رک به تفسیر نمونه ج 2ص 235 سوره قصص، آیه 85 مجمع البیان فی تفسیر القرآن ج 7ص 420- جامع البیان ج 20ص

مجمع البیان، ج 2، ص 9؛ نک: التفسیر الکبیر، ج 5، ص 78. جامع البیان، ج 2، ص 180؛ مجمع البیان، ج 2، ص 10 - 11 نک: جامع البیان، ج 2، ص 178؛ مجمع البیان، ج 2،

الإسلامیة. الضروریات الفقهیة ـ رسالة فی الفقه المالکی. هذا الحبیب محمد صلی الله علیه وسلم.. یا محب ـ فی السیرة. کمال الأمة فی صلاح عقیدتها. هؤلاء هم الیهود.

لطائف البیان فی تفسیر القرآن و عرائس البیان در تفسیر و تأویل مشتمل بر اقوال عرفا و احادیث امامان شیعه؛ المکنون فی حقایق الکلم النبویه؛ المفاتیح فی شرح المصابیح

طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۱،ص۱۶۱. قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج ۱، ۲۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱،ص ۶۱. فیومی، احمد بن

ج 19، ص 40 ; تفسیر المیزان، ج 15، ص 406 ; تفسیر مجمع البیان، ج 6، ص 427 تفسیر نور الثقلین، ج 1، ص 290 و 291 تفسیر نمونه، ج 2، ص 267 ; تفسیر نور ; حجة الاسلام

هدایة البررة فی تتمة العشرة هدایة المهرة فی ذکر الأءمة العشرة المشتهرة البیان فی خط عثمان. الأربعون حدیثاً الأولیة فی أحادیث الأولیة البدایة فی علوم الروایة

ص362-361) (ر. ک: معرفت، تحریف ناپذیری قرآن، 1389 ،ص210) (ر. ک:خویی، البیان فی تفسیر القرآن، ص200) (ر. ک:معرفت، علوم قرآنی،1378،ص458) (ر. ک: معرفت، تحریف ناپذیری

تغریدة فی "تویتر" عن القرنی واعتقال اثنین نسخة محفوظة 14 مایو 2020 على موقع وای باک مشین. جدید الرسالة فی ابریل الرسالة. نت، وصل لهذا المقال فی 27 أبریل

کتاب جوابات. کتاب مسائل. کتاب الردّ علی أصحاب الإلهام. کتاب نظم القرآن. کتاب مسائل القرآن. کتاب فضیلة المعتزلة. کتاب الردّ علی المشبّهة. کتاب الإمامة علی

قلبک» و نیز آیاتی چون «و انّک لتُلقّی القرآن من لدن حکیم علیم»، «عَلّم الانسان ما لم یعلم» و «خلَق الانسان، علّمه البیان». بنابراین نفس انسان به واسطه روحی

ج۱، ص۲۷ العنوان، ج۱، ص۴۰ السبعة فی القراءات، ص۶۴ التیسیر، ج۱، ص۵ القرآن فی الاسلام، ص۱۴۶ تفسیر بغوی، ج۴، ص۵۰۱ السبعة فی القراءات، ص۶۵؛ امتاع الاسماع، ج۴،

المدد القدسی فی فضل وتفسیر آیة الکرسی. جواهر الأئمة فی تفسیر جزء عم. المنهج المبارک فی تفسیر جزء تبارک. النجم الأظهر فی شرح الفقه الأکبر. البیان السدید لأخطاء

در علوم حدیث نبوی است از جمله: الإمام الزهری وأثرهُ فی السنة. محاضرات فی علوم الحدیث. تفسیر القرآن الکریم للمرحلة الثانویة، با همکاری دکتر المساعد مسلم

الرشاد فی هدی خیر العباد الزند الواری والبدر الساری فی شرح صحیح البخاری [المجلد الأول فقط] الإلهام والإنعام فی تفسیر الأنعام مختصر هدی الخلیل فی العقائد

المنة فی بیان القراءات الواردة فی السنة البدور الزاهرة فی القراءات العشر المتواترة للإمام النشار - شرح ودراسة، طبع وزارة الأوقاف والشئون الإسلامیة فی دولة

نقل از تفسير برهان از تفسير قمی از امام صادق عليه‌السلام. التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313. جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34. ترجمه الإتقان فی علوم

مناقب النواصب مائدة الفائدة المحزون المکنون فی عیون الفنون اعلام الطرائق فی الحدود و الحقائق و الاوصاف المثال فی الامثال و الاسباب الحاوی الانصاف المنهاج

کودکان). 16. الطبیعة فی القرآن الکریم. الاحادیث القدسیة المشترکة بین السنة والشیعة؛ جامع البیان فی الاحادیث المشترکة حول القرآن؛ لباب النقول فی موافقات جامع الاصول

وارد آورده است. ۱۰. المطالب العالیه فی الحکمه ۱۱. الاربعین فی اصول الدین ۱۲. تنبیه الاشاره فی الاصول ۱۳. المعالم فی الاصلین ۱۴. سراج القلوب ۱۵. زبدة الافکار

سید ابوالقاسم، البیان فی تفسیر القرآن، دار الزهراء للطباعه و النشر و التوزیع، بیروت، چاپ چهارم، 1395ق. راغب اصفهانی، مفردات غریب القرآن، دفتر نشر کتاب،

هستند. التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۱۵۰-۱۵۱. توبه/سوره۹، آیه۶۱. واژه‌شناسی قرآن مجید، همایی، غلامعلی، ص۹۹. المفردات فی غریب القرآن، مادّۀ «أمن»،

مجمع‌البیان امین‌الاسلام طبرسی؛ تفسیر صافی (ر. ک: فیض کاشانی،1402: ج 1، ص 15-78)؛ آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن (بلاغی، بی‌تا: ج 1، ص 2-49)؛ البیان (خویی،

من العلم و الفضل و السؤدد و الرئاسة و الامامة، ظاهر الجود فی الخاصة و العامة، مشهورالکرم فی الکافة، معروفا بالفضل و الاحسان مع کثرة عیاله و توسط حاله»؛

النزول واحدی ص 148؛ تفسیر محی الدین عربی 1/ 334؛ تفسیر القرآن العظیم ابن کثیر 2/ 71؛ تفسیر القرطبی الجامع الاحکام القرآن 9/ 336؛ تفسیر الدر المنثور سیوطی

العرب: ج ۱۲ ص ۱۱۲ و النهایة: ج ۱ ص ۳۲۳ و الإتقان فی علوم القرآن: ج ۱ ص ۳۹۸ و تفسیر الآلوسی: ج ۲ ص ۹۶. المفصّل فی تاریخ العرب: ج ۶ ص ۶۷۹ ر. ک: الصحاح: ج ۵ ص ۱۸۹۲

المیزان فی تفسیر القرآن معروف به تفسیر المیزان، اثر گرانسنگ علامه سید محمدحسین طباطبایی (1281- 1360 ش) به زبان عربی است. ویژگی برجسته این تفسیر آن است که

جامع البیان عن تاویل القرآن، ج۱، ص۵۴۲. محمد بن حسن طوسی، التبیان فی تفسیرالقرآن، ج۱، ص۴۵۶، چاپ احمد حبیب قصیر عاملی، بیروت (بی‌تا). طبرسی، تفسیر مجمع البیان،

ج5، ص208. زبدة البیان، ص‌859‌؛ فقه القرآن، ج‌2، ص‌15. زبدة البیان، ص‌860‌. مجمع‌البیان، ج‌3، ص‌313؛ فقه القرآن، ج‌1، ص‌417. فقه‌القرآن، ج‌1، ص‌417. همان؛

فسر القرآن برأیه» آمده بود:«من قال فی القرآن به غیر علم فلیتبوا مقعده من النار گفتار علامه در آثار زیانبار تفسیر به رای ایشان در آثار زیانبار تفسیر به رای

اُنزِلَ فیهِ القُرءانُ [بقره–185] ‎ اِنّا اَنزَلنـهُ فی لَیلَةٍ مُبـرَکَةٍ [دخان–3] ‎ اِنّا اَنزَلنـهُ فی لَیلَةِ القَدر [قدر–1] ‎ از آیه اول بدست می‌آید که

المحبر، ص163؛ تاریخ یعقوبی، ج1، ص244. مبهمات القرآن، ج2، ص746 المحبر، ص162-163؛ تفسیر قرطبی، ج20، ص204؛ مبهمات القرآن، ج2، ص745 اخبار مکه، ازرقی، ج1، ص115؛ المعارف،

طبرسی، مجمع البیان، موسسه اعلمی للمطبوعات، ج۱۰، ص۵۳۰؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ق، ج۱۹، ص۲۷۸؛ ثعلبی، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ۱۴۲۲ق، ج۱۰،

همان، آیه 243. تفسیر المیزان، ج 15، ص 570. ر. ک: علی بن ابراهیم قمی، تفسیر قمی، ج 2، ص 36. شیخ صدوق، الخصایص، مکتبة الصدوق، ص 108. مجمع البیان، ج 7 - 8 ص 367

ص 171 / محمّد رشیدرضا، تفسیر المنار، چ چهارم، قاهره، دارالمنار، 1373، ج 3، ص 158 / سید محمود آلوسی، روح‌المعانی فی تفسیر القرآن‌العظیم، به کوشش محمّدحسین

ج 2 ص 678) (طبرسی مجمع البیان ج ‏2، ص: 764) (تفسیر علی ابن ابراهیم قمی ج 1 ص 104) (تفسیر صافی ج‏1، ص: 343) (ابن اثیر،الکامل فی التاریخ،ج2،ص200) (خرگوشی،ابوسعید،شرف

العرب، ج‌ 12، ص‌ 176 تفسیر قمی، ج2، ص 32 سوره کهف، آیات 9 ـ 25 تفسیر علی بن ابراهیم، ج 2، ص 3؛ طبرسی، مجمع البیان، ج 6، ص 311 ـ330 تفسیر ابوالفتوح رازی، ج

چاپ سوم، 1418ق. روزنامه قدس، 5/2/1383. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع‌ البیان فی تفسیر القرآن، مؤسسه اعلمی للمطبوعات، بیروت، چاپ اول، 1372ش. علوبه باشا، محمد

ص‌312‌ـ‌314. من وحی القرآن، ج‌20، ص‌22‌ـ‌23. جامع البیان، مج‌10، ج‌21، ص‌132‌ـ‌133. همان، مج‌9، ج‌16، ص‌283؛ مجمع البیان، ج‌7، ص‌55‌. جامع البیان، مج‌15، ج‌30،

المیزان فى تفسیر القرآن ج‏1 390 المیزان فى تفسیر القرآن ج‏1 ص 391 المیزان فى تفسیر القرآن ج‏1 ص 391 مفاتیح الغیب ج‏4 ص 141؛ مجمع البیان فى تفسیر القرآن ج‏1

خلیل‌ بن احمد، آیات‌ را در شعر ابن مسهر، به‌ «جماعت‌» مردم‌ تفسیر کرده‌اند. شاید در پرتو همین‌ تفسیر، بعدها این‌ کلمه‌ به‌ مجموعه‌ای‌ از کلمات‌ و حروف‌ نیز

اعلام الوری باعلام الهدی، قم ۱۴۱۷. (۸) فضل بن حسن طبرسی ،تفسیر الطبری سمی جامع‌البیان فی تأویل القرآن، بیروت ۱۹۹۹. (۹) مسعودی، تنبیه. (۱۰) محمد بن عمر واقدی،

مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۴۲، ۴۳ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۱۵ طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲، ج۷، ص۵۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش،

شده است. التبیان فی تفسیر القرآن، کتابی در تفسیر قرآن اثر شیخ طوسی است که آن را اولین تفسیر کامل شیعی دانسته‌اند. این کتب حاوی تفسیر همه آیات قرآن است

الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 192 همان همان سورۀ مائده، آيه 44 سورۀ ابراهيم، آيه 1 تفسير تسنيم، ج1، ص 259 همان به نقل از مرسي ترجمۀ الإتقان فی علوم القرآن،

یحیی، فتوح البلدان، ص ۳۹. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج ۲، ص ۱۷۷. شهید ثانی، علی بن احمد، الرعایة فی علم الدرایة، ص ۵۰. فضلی، عبدالهادی، اصول الحدیث،

آتش) در جهنم مناسبت دارد و از این تناسب به منظور تحقیر استفاده شده است. در تفسیر آیات دیگری نیز نام ابولهب به چشم می‌خورد. او از جمله افرادی بود که پیامبر(صلی

جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۱۰۰ مجمع البیان، ج١، ص٢٠٣؛ تفسیر طبری، ج٢، ص۵۳٧؛ تفسیر فخر رازی، ج۴، ص۵۲؛ الاساس فی التفسیر، ج١، ص۲۶۸ فضل الحجرالاسود و مقام

الکلام، ج35، ص356 مریم، آیه26 (بقره، آیه270) حدید، آیه27 تفسیر کبیر، فخر رازی، ج 10، ص 746، مجمع البیان، ج 9 و 10، ص 611؛ انوار التنزیل، بیضاوی، ج 4، ص 674؛

همان، ص 281. تفسیر احسن‌الحدیث، ج 10، ص 60 با اندکی تصرف. همان، ص61. تفسیر نمونه، ج 20، ص 3. التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص 313. منهج الصادقین فی إلزام المخالفین،

دارد که عبارت است از: أوضح البيان في شرح وتفسير القرآن؛ الميسر في القراءات الأربع عشرة (بازنگری)؛ مختصر تفسیر ابن کثیر؛ مختصر تفسير القرطبی؛ الطب النبوي (تحقیق)؛

(444-521ق) مؤلف «الانصاف فی التنبیه علی الاسباب التی اوجبت الاختلاف بین المسلمین فی ارائهم»، شاه ولی‌الله دهلوی (د 1180ق) مؤلف «الانصاف فی بیان اسباب الخلاف»

طبرسى، مجمع البيان فى تفسير القرآن دارالمعرفة ج 5. قاسم بن سلام، الاموال، بيروت، دارالفكر، 1408ق / 1988م. قرطبى، محمد، الجامع لاحكام القرآن، بيروت، دار

عبارتند از: در چند آیه از قرآن قید «فی سبیل اللّه‏؛ در راه خدا» برای هجرت مهاجران ذکر شده است؛ مانند «هاجَروا وَجاهَدوُا فی سَبیلِ اللّه‏»؛«در راه خدا هجرت

«امت وسط» ص۲۸۷. سید قطب، فی ظلال القرآن، ۱۴۱۲، ج۱، ص۱۳۰-۱۳۱. طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۵. طباطبایی سید محمد حسین، تفسیر المیزان، سال ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۳۲۱

کنیم: «بانه صناعة یعرف بها القواعد التی یمکن ان تقع فی طریق استنباط الاحکام، او التی ینتهی الیها فی مقام العمل» «اصول فقه، صناعتی است که به وسیله آن، قواعدی

و تجدد اختصاص دارد. سپس مقدمه‌های علامه بر سه کتاب ‏مجمع البیان لعلوم القرآن، المختصر النافع فی فقه الامامیة و شرح المعة الدمشقیة در بخش چهارم آمده است

المبین فی تفسیر آیات القرآنیة التی هی الاحكام الاصلیة و الفرعیة، تألیف محمد بن علی موسوی عاملی (م - 1139) تحصیل الاطمینان فی شرح زبدة البیان فی تفسیر آیات

۶۴. ↑ روزبهان بقلی، عرائس‌البیان فی حقائق القرآن، ج۲، ص۲۰۱، (لکهنو) ۱۳۱۵. ۶۵. ↑ روزبهان بقلی، عرائس‌البیان فی حقائق القرآن، ج۲، ص۳۶۱، (لکهنو) ۱۳۱۵. ۶۶

و مکانته فی علوم القرآن: مقدمه کتاب المعجم فی فقه لغة ‏القرآن و سّر بلاغته؛ علوم للقرآن، علوم فی القرآن، علوم حول القرآن: مقدمة موسوعة نصوص فی علوم القرآن؛

از: رسالة نَقْطُ العروس فی تواریخ الخلفاء؛ رسالة فی أمّهات الخلفاء؛ رسالة‌ فی جُمَل فُتُوح الاسلام؛ رسالة فی أسماء الخلفاء؛ رسالة فی فضل الاندلس و ذکر رجال‌ها

پژوهشى در عصمت معصومان، ص ۱۸۷ عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۱۶۰؛ تفسیر نورالثقلین، ج ۵، ص ۵۶؛ مجمع البیان، ج ۹، ص ۱۴۲ و المیزان، ج ۱۸، ص ۲۵۳ عیون اخبار الرضا، ج

کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، قم، چاپ دوم، 1404ق، ص 79، ح 10؛ البرهان فی تفسیر القرآن، سید هاشم بحرانی، بنیاد بعثت، تهران، چاپ اول، 1416ق، ج 3، ص 481؛ بحار

سلیمان، ج 3، ص 12 جامع البیان ابن جریر طبری، ج 21، ص 51 تفسیر السرقندی، ج 3، ص 11 ـ 12: تفسیر السرقندی، تفسیر الرازی، ج 25، ص 120 تفسیر ابن کثیر، ج 3، ص 443

اکدی - این است که ولید عطای خود را ترک کرد. علامه طباطبایی در المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب) می‌فرمایند که - ظاهر آیات با این روایت اخیر سازگار نیست - بنابراین

صادقی، محمد، الفرقان فی تفسیر القرآن، ج۱۲ - ۱۳، ص۲۴۶. رازی، فخرالدین، تفسیر کبیر، ج۱۸، ص۲۳۱- ۲۳۲. ابوحجر، احمد عمر، التفسیر العلمی فی المیزان، ص۲۴۱. بقره/سوره۲،

مجمع البیان و جامع الجوامع / طبرسی، تفسیر العیاشی / محمّدبن عباس سمرقندی، تفسیر قمی / علی بن ابراهیم، کنزالعرفان / سیوری، المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)

الأئمة و خطبة البیان فی المیزان؛ 16. تخطیط المدن فی الإسلام؛ 17. تفسیر سورة الفاتحة؛ 18. تفسیر سورة الکوثر؛ 19. تفسیر سورة الماعون؛ 20. تفسیر سورة الناس؛

(التحقیقات المرضیة فی المباحث الفرضیة) فی المواریث، وهو رسالته فی الماجستیر، مجلد. (أحکام الأطعمة فی الشریعة الإسلامیة) وهو رسالته فی الدکتوراه، مجلد. (الإرشاد

رحمه من‌ الرحمان‌ فی‌ تفسیر و اشارات‌ القرآن‌، به‌ کوشش‌ محمود غراب‌ در 2 جلد که‌ در حاشیه آن‌ ایجاز البیان‌ فی‌ الترجمه عن‌ القرآن‌ نیز به‌ چاپ‌ رسیده‌

فصل هستند. از آثار وی می‌توان به: تفسیر القرآن الکریم، ‏مقارنة المذاهب فی الفقه، من توجیهات، الفتاوی، من هدی القرآن و الاسلام عقیدة والشریعة اشاره کرد

دارالتقریب، شیخ محمود شلتوت و علمای بزرگ شیعه و... . جامع البیان فی الأحادیث المشترکة حول القرآن: سلسلة الاحادیث المشترکة(5) محمدعلی اسدی نسب، تهران، مجمع

18 ص487 تا 490. حقی بروسوی، اسماعیل، تفسیر روح البیان، بیروت، دارالفکر، بی تا، ج 9 ص 90. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 137،

تفاسیر روایى؛‌ از این نوع تفسیر در این دوره، می‌توان به تفسیر البرهان فى تفسیر القرآن تألیف سیّدهاشم بحرانى (م1107) و تفسیر نورالثقلین تألیف شیخ عبدعلى

99-98. ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 23، ص 99-98. حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، مقدمه اول، ص 26 تلخيص از تفسير قمی و مجمع‌البيان و فی ظلال‌القرآن. سید ابن طاووس،

آغاز و انجام، ص 161 ماوردی، النکت و العیون، ج5، ص361؛ سیوطی، الإتقان فى علوم القرآن، ج‏2، ص 119 زمخشری، کشاف، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۳۹۴ کاشانی، زبدةالتفاسیر، ۱۴۲۳ق،

طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، مكتبه‌العلمیه الاسلامیه، تهران، بی‌تا. طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، دار إحیاء التراث العربی،

ص 5. الکشف و البیان، ج8، ص285 همان تفسیر قرآن مهر، ج 18، ص 200. تفسیر نمونه، ج 20، ص 204- 203 ترجمه تفسیر مجمع‌البیان، ج 22، ص 7-6. تفسیر قرآن مهر، ج 18،

الشیعة فی تفسیر القرآن الکریم فیختلف مع منهج السنة، ولذا یختلف تقسیم طبقاتهم مع الطبقات المذکورة. القرآن فی الاسلام ص60-59 تعتقد الشیعة - بنص من القرآن الکریم

الدّین، الدّر المنثور فی التفسیر بالمأثور، بغداد، دارالکتاب العراقیة، ج 3، 1377 ق. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تأویل آی القرآن (تفسیر طبری)، بیروت، دارالمعرفة،

فصل «فی اعجازه (در اعجاز قرآن)»؛ «فی جمع القرآن فی مصحف واحد (در جمع و تدوین قرآن در یک مصحف)»؛ «فی قراءته (در علم قرائت قرآن)»؛ «فی تفسیره (در تفسیر قرآن)»

کتاب جامع البیان به روش علمی و موضوعی و پژوهشی تالیف شده، پنجمین اثر از مجموعه «سلسله الاحادیث المشترکه» است که روایات مشترک اهل سنت و شیعه مربوط به علوم

الجدید فی تفسیر القرآن المجید، ج۱، ص۴۸. آلوسی، محمودشکری، مادل علیه القرآن، ص ۱۶. صادقی، محمد، تفسیرالفرقان، ج۱، ص ۲۱۸. سبحانی، جعفر، الهیات فی الکتاب

العرب، أو أقوال الصحابة فی ذلک. - انتهی – التبیان فی تفسیر القرآن ج 1ص 3-6: والذی نقول فی ذلک: إنه لا یجوزان یکون فی کلام الله تعالى وکلام نبیه تناقض وتضاد

می‌شود. ابن النقیب آن را در مقدمه تفسیر خود خلاصه کرده است که به نادرستی با عنوان «الفائل الجاهبه فی علوم القرآن و علم البیان» منسوب به ابن قیم جوزیه چاپ شده

وهو مصيب فی الاخبار عن نفسه ولكنه مخطئ فی الحكم برد الخلق كافة إلی درجته التی هی حده ومقامه بل القرآن والأخبار والآثار تدل علی أن فی معانی القرآن لأرباب

المسمی بالجواهر الحسان فی ۱۳-تفسیر القرآن، تحقیق: الشیخ علی محمد معوض والشیخ عادل أحمد عبدالموجود وشارک فی تحقیقه الأستاذ الدکتور عبدالفتاح أبو سنة، دار

علی(‌علیه‌السلام)در مورد عثمان بن عفان روایت شده است: «اتقوا الله‌ایها الناس و ایاکم فی الغلو فی عثمان و قولکم حراق المصاحف، فو الله ما حرقها الا علی ملأ منا اصحاب محمد

تدوین تفاسیر روایی از این نوع تفسیر در این دوره، می‌توان به تفسیر البرهان فی تفسیر القرآن تألیف سیّدهاشم بحرانی (م1107) و تفسیر نورالثقلین تألیف شیخ عبدعلی

را در بر نمی‌گیرد. آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی در تفسیر الأمثل فی تفسیر کتاب الله المنزل در این تفسیر ذیل آیه مذکور می‌خوانیم: «... فیقول تعالی أولاً: "

شهبة، از مبانی نقد المتن الکفایه فی علم الروایه الکافی المصدرالسابق بحوث فی علم الاصول البرهان فی تفسیر القرآن ج 5ص 237 تفسیر القمی بحار الانوار علل الشرائع

1417 ق. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان عن تأویل آی القرآن، بیروت، دارالفکر، 1415 ق. طبری، احمد بن عبداللّه، ذخائر العقبی فی مناقب ذوی القربی، [بی جا]، مکتبة

۱۰۵ نجم، ۳-۵ ابن ماجه، سنن، ج ۱، ص ۱۵، حدیث ۱۲؛ تفسیر قرطبی، ج ۵، ص ۲۶۲ احزاب، ۳۶ المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۴، ص ۳۸۹ التفسیر الکبیر، ج ۱۰، ص ۱۴۶ صحیح، البخاری،

حسن، مجمع البیان، چاپ: الأولی، ناشر: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، سال چاپ: 1415 هـ ـ 1995 م. 32. الطوسی، محمد بن الحسن، التبیان فی تفسیر القرآن، چاپ: الأولی،

اشاره دارد. [۶۳][۶۴][۶۵][۶۶] همچنین «الدُر المنظم فی ماوَرد فی عاشورا المحرم» و «طَراز الکُم فی ما رُوی فی غَدیر خُم» از تألیفات اوست. [۶۷][۶۸] آرامگاه ابن

الدینیه»؛ حسن البیان في ازالة بعض شبه وردت علی القرآن؛ الکلمات الحسان في الحروف السبعة و جمع القرآن؛ حجة‌الله علی خلیفته في بیان حقیقة القرآن و حکم کتابته

(444-521ق) مؤلف «الانصاف فی التنبیه علی الاسباب التی اوجبت الاختلاف بین المسلمین فی ارائهم»، شاه ولی‌الله دهلوی (1180ق) مؤلف «الانصاف فی بیان اسباب الخلاف» و

شما بر اساس دین خدا برادرید. در برخی از تفاسیر مانند «مجمع البیان»، «التبیان» و «روح البیان» آمده است که همانا مقصود از «حبل‌اللّه»، دین اسلام است. د.

ـ «المسلم اخو المسلم لایظلمه و لایسلمه (ای الی الهلاک) من کان فی حاجته اخیه کان الله فی حاجة و من فرج عن مسلم کربه فرج الله عنه کربه من کرب یوم القیامه

نگاه شیخ محمود شلتوت رئیس جامعه الازهر درباره ویژگی‌های تفسیر مجمع البیان طبرسی و نقش این تفسیر در تقریب بین مذاهب اسلامی بررسی شده است. مقایسه اخلاق مسلمانان

إِلَى الْمُصَلَّى»[27] مؤلف کتاب تفسیر «الشعراوی» نیز ذیل آیه شریفه: «شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن» می‌گوید: «ولنا فی رسول‌الله اسوه حسنه فقد نهی عن صوم

ح 474 و 2/ 501 ح 1006؛ تفسیر طبری 22/ 6 ح 8؛ صحیح ابن حبّان 15/ 15 ح 6643؛ معجم کبیر طبرانی 1/ 146 ح 328 و 23/ 377 ح 892؛ تفسیر الوسیط واحدی 1/ 441؛ مستدرک