نتایج جستجو

شکستند و بزرگان خود را آزاد کردند و در ادامه به کاخ خلیفه حمله کردند و اگر معن‌بن‌زائده شیبانی به یاری خلیفه نمی‏‌شتافت، منصور در آن میان کشته می‌‏شد. مشکور

کرد و در هر حال از تو عیب‌جوی می‌کنند». احمد رفاعی نامه‌ای ناصحانه به خلیفۀ وقت عباسی (المستجدبالله) نوشته و در آن او را به رعایت احکام و حدود الهی دعوت کرده

معتصم خلیفه عباسی گرفتار زندان شد و از دنیا رفت. پس از وی گروهی از «جارودیه» امامت «یحیی بن عمر» صاحب کوفه را پذیرفتند. او نیز در زمان مستعین خلیفه عباسی

اندیشمندان بیشماری را از نور آثار پر مغز و گرانسنگ خود بهره‌مند ساخته است. خلیفه عباسی، کرسی تدریس کلام بغداد را به او سپرد. هنگامی که کتابخانه شاپور در آتش

شاگردان بسیاری پرورش داده است. تا جایی که می‌توان از جمله آنان به مأمون خلیفه عباسی اشاره کرد. ابوهذیل را در جدل بسیار زبردست دانسته‌اند و وسعت اطلاعات او

عبدالقدوس که قائل به دو اصل قدیم «نور» و «ظلمت» بود. در سال 163 هجری مهدی خلیفه عباسی شدیدا به تعقیب زنادقه پرداخت و به محتسب معروف آن زمان عبدالجبار که او

زمان متوکل دهمین خلیفه عباسی بر شیعیان و معتزله سخت‌گیری شد و مذهب سنی، مذهب رسمی دولت عباسی شد. در زمان المستعین دوازدهمین خلیفه عباسی دولت علوی در طبرستان

تاریخی بعقوبه است و زیارتگاهی بر آن ساخته شده از عصر عباسیان در دوره خلیفه عباسی المستنصر است. علی بن إدریس البعقوبی اسمه ونسبه بعقوبة مکتبه الشیعه ابن

همراه عطا شد. علاوه، عمرو بن عبید از دوستان خاص منصور خلیفه عباسی محسوب می‌شد. هرچند هنگامی که خلیفه قصد می‌کرد تا به او جایزه بدهد از گرفتنش امتناع می‌کرد

نیز داشته است. وی در طول حیات خود، هفت خلیفه عباسی از «مکتفی» تا «مطیع لامرالله» را درک کرد. در دولت مقتدر عباسی پیوستگی و نفوذ او در دستگاه چندان بود که

دنیا برود، دیگر باز نمی‌گردد. بقلی در زمان منصور عباسی می‌زیست و به دلیل اعتقاداتش به‌دست خلیفه عباسی کشته شد. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد،

می‌پنداشت. ابوجعفر محمد بن سلیمان که در آن زمان والی کوفه بود، از طرف منصور خلیفه عباسی، ابن ابی‌العوجاء را -که از بصره به کوفه نقل مکان کرده بود، دستگیر کرد

به زبان فارسی به معنای گرازبنده است. برازبنده فرزند بمرون بود. منصور خلیفه عباسی صاحب شرطه خود عبدالجبار را به ولایت خراسان فرستاد، اما او به برازبنده

بودند. کار او چنان بالا گرفت که بیش از صد هزار تن به او پیوستند. منصور خلیفه عباسی یکی از سرداران خود به نام جمهور بن مرار عجلی را با ده هزار تن به جنگ او

توسط خلیفه وقت به سامرا احضار شد، ایشان نیز به همراه پدر به آن شهر رفته و تا زمان شهادت در همانجا زیر نظر مأموران خلفای عباسی بود. شش خلیفه عباسی به نام‌های

مردی زاهد و بی ‏اعتنای به خلفا و درباریان بود. بنابراین مورد تعقیب دو خلیفه عباسی منصور و مهدی قرار گرفت و ناچار به ترک وطن شد و مدتی در یمن و حجاز و در

برای او بیعت بگیرد. هارون عباسی معروف به هارون الرشید از خلیفه‌های عباسی در سال ۱۴۵ قمری در ری به دنیا آمد. او فرزند مهدی عباسی و کنیزی به نام خیزران بود

از محققان آن را از آن زمرد خاتون دانسته‌اند که همسر خلیفه و مادر خلیفه عباسی الناصرلدین الله عباسی بوده است. قبر شیخ معروف کرخی: (متوفی سال 200 هـ. ق)،

قدیم طبرستان بود و پدرش قارن نام داشت. وی پس از فوت پدر به دربار مأمون خلیفه عباسی رفت و اسلام را برگزید. مامون نام محمد را برای او انتخاب کرد و حاکمیت بخشی

(عجل الله تعالی فرجه) است. سامرا در سال ۲۲۱ق مرکز خلافت معتصم عباسی شد. معتصم بالله خلیفه عباسی (خلافت از ۲۱۸ قمری) دستور ساختن شهر را داد و پس از اتمام به

اسلامی بدون تأیید خلفای عباسی تشکیل شده بود و اگرچه این دولت تهدیدی برای خلفای عباسی بود، ولی به خاطر آشفتگی‌هایی که خلفای عباسی با آن درگیری داشتند، نمی‌توانستند

با حسن ملاقات کرد و به او دستور داد که نزد خلیفه فاطمی در مصر برود. حسن در مصر به دستور بدرالجمالی وزیر خلیفه و مخالف نزار به زندان افتاد و در آن زمان هنوز

الرشید؛ هلاکت هادی عباسی؛ سریه حمزة بن عبدالمطلب؛ هلاکت یزید بن معاویه؛ خلافت معاویه دوم اموی؛ وفات أعمش کوفی؛ وفات راضی (خلیفه عباسی)؛ حکومت ولید بن یزید

ولید بن عبدالملک در دمشق ساخته شد. عبدالله بن علی، عموی سفاح (نخستین خلیفه عباسی)، در سال ۱۳۲ق به دمشق حمله کرد و شهر آسیب بسیاری دید و پایتختی آن هم پایان

داشته است. روابط وی با حکومت عباسی گرم بوده است به جز در ایامی که وی توسط حاکم مدینه، جعفر بن سلیمان که عموی منصور عباسی بوده، مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد

در وزارت ابقا شد. در دوران این خلیفه، بر اثر تلاش‌های ابن‌هبیره، در مصر که از قلمرو خلافت عباسی خارج بود، خطبه به نام خلیفۀ بغداد خوانده شد. با این‌که روزگار

ابواسحاق محمد المعتصم بالله هشتمین خلیفه عباسی (۲۱۸–۲۲۷ ه‍.ق)، سومین فرزند هارون الرشید از کنیزی ترک‌تبار بود که پس از برادرش مأمون به خلافت رسید. در زمان

متولد شد. او در ۲۲۷ق از سوی برادرش واثق که خلیفه عباسی بود، امیرالحاج شد. از زندگی او تا پیش از رسیدن به خلافت عباسی، اخبار دقیقی در دست نیست. پس از درگذشت

دوران امامتش چندین بار از سوی خلفای عباسی احضار و زندانی شد. نخستین‌بار در زمان خلافت مهدی عباسی، امام را به دستور خلیفه از مدینه به بغداد منتقل کردند.هارون

خلفا عباسی گشت. المستعین بالله، که معاصر داعی و دوازدهمین خلیفه عباسی بود لشکری را به شهر همدان اعزام نمود؛ ولیکن در محرم سال ۲۵۲ هجری، سرداران عباسی وی

شمال ایران دست به قیام و شکل دادن حرکتی جدید زد، ولی به زودی توسط هارون خلیفه عباسی دستگیر شد و به زندان افتاد و در زندان درگذشت. ـ ادریس بن عبدالله، برادر

به مناسبت نزدیکی عقیدتی با ابن علقمی وزیر ادیب و دانشمند مستعصم آخرین خلیفه عباسی در شمار کاتبان دیوان دارالخلافه درآمد. از این رو ابن ابی الحدید قصاید

شخصیت اجتماعی و نفوذ سیاسی ابن مجاهد بود. ایشان معاصر با الراضی بالله خلیفه عباسی است که دوران خلافتش دوران ضعف بنی‌عباس است در این بین ابن مجاهد به خاطر

مأمون عباسی هفتمین خلیفه بنی‌عباس است. «عبدالله مأمون» فرزند هارون الرشید عباسی می‌باشد. در سنین کودکی پدرش هارون وی را ولی عهد خویش پس از امین قرار داد

هندوستان هم سفر نمود. طبری در کنار تنظیم تاریخ خود، به خواهش المکتفی، خلیفه عباسی، کتابی درزمینهٔ وقف نوشت که در بر گیرندهٔ نظر همهٔ دانشمندان و مسلمانان

قرآنی و مشکلات حدیث و اخبار و لغت و نحو و موعظه در منبر در زمانی که مقتفی خلیفه عباسی در بغداد بود از دیگران تقدم داشت. ابن شهر آشوب سال‌های پایانی عمر خویش

داده است. حسن بن علی (عسکری) در تشییع جنازه پدر شرکت کرد و قبل از آنکه خلیفه عباسی در تشییع شرکت نماید، بر جنازه پدر نماز خواند. سپس امام دهم را در خانه‌ای

عروسش همسر مهدی عباسی به نام ریطه سپرد و به او وصیت کرد که تا زنده هستم آن خزانه را باز نکن و بعد از من با حضور خلیفه‌ی من (مهدی عبّاسی) آن را باز کن. منصور

کردند مهدی عباسی را مهدی موعودِ ذکر شده در احادیث پیامبر معرفی کنند تا از این طریق حمایت مردم را جلب کرده و حکومت عباسی را حفظ کنند. مهدی عباسی، امام کاظم

الحسین بود. او از ائمه زیدیه بوده و در زمان حکومت المهتدى خلیفه عباسى خروج کرد. سردار ترک خلیفه به نام موسى بن بغا به مقابله او شتافت و او را در سال 253

بغداد رسید. با ورود علی به بغداد، المستکفی ـ خلیفه عباسی ـ پنهان گردید. پس از آرامش نسبی در بغداد، خلیفه اظهار داشت که بخاطر متفرق شدن ترکان پنهان شده

واقدی در سال130ق در اواخر خلافت مروان بن محمدآخرین خلیفۀ اموی در مدینه متولد شد. مأمون خلیفۀ عباسی او رابه سبب احاطه‌اش به فقه، احکام، سیره و حدیث، به

بیعت بنی‌عباس با سفّاح ناامید به مدینه بازگشته، با دعوت برای خویش، خلافت خلیفه عباسی را رد کردند. در دوره خلافت ابوجعفر منصور، محمد (نفس زکیه) بن عبدالله (محض)

بزرگ در تاریخ انسان بوده است، از آنها بوده‌اند و ابن علقمی وزیر شیعه خلیفه عباسی المستعصم نیز از آنهاست. علامه حلی از طرف مادر نیز به بنی‌ سعید منسوب است

که به ملاقات او رفته بود کشته شد،، بدین ترتیب که افرادی با علامت این خلیفه عباسی از پشت پرده بیرون ریخته و وی را با خنجر تکه‌تکه کردند. ابومسلم، بیشترین

یعقوب رسولی را نزد خلیفه فرستاد مبنی بر اینکه طبرستان را فتح کرده و حسن را منزوی ساخته است٫ به امید اینکه مورد نظر خلیفه واقع گردد. اما خلیفه حکمی را توسط حاجیان

را نیز از طلا ساخت که تا به امروز به همین نام شهرت دارد. منصور، دومین خلیفه عباسی (حکومت: ۱۳۶-۱۵۸ق)، در سال ۱۳۷ وسعت مسجد را دو برابر کرد و نزدیک پنج هزار

سال ۱۷ یا۲۳ هجری عمر بن خطاب خلیفه دوم احنف بن قیس را برای فتح خراسان فرستاد و پس از آن در سال ۳۲ هجری عثمان بن عفان خلیفه سوم عبدالله بن عامر را به خراسان

تقلید مردم زمانه از آنان می‌باشد، نشان می‌دهد که او تا عصر خلافت المعتضد، خلیفه عباسی، در قید حیات بوده است. از چگونگی اسلام آوردن خاندان واضح - نیاکان یعقوبی

ادامه در منطقه بوصیر کشته شد. پس از آنکه خاندان عباسی بر اوضاع مسلط شده و ابوالعباس سفاح (نخستین خلیفه عباسی؛ نواده علی بن عبدالله بن عباس) به خلافت دست یافت،

تعالی فرجه الشریف سردابی در سامرا است و این داستان نقل شده است که ماموران خلیفه عباسی برای دستگیری حضرت به منزل ایشان در سامرا هجوم آوردند، اما امام به سرداب

قیام محمد نفس زکیه در سال ۱۴۵ هجری (۷۶۲–۷۶۳ میلادی) علیه منصور دوانیقی خلیفه عباسی رخ داد و در همان سال نیز سرکوب شد و محمد فرزند عبدالله بن حسن مثنی ملقب

بهره برده است و مناظرات امام رضا (علیه السلام) با اهل ادیان در حضور خلیفه مأمون عباسی را گزارش کرده است. شیخ صدوق روایات متعددی از او نقل کرده و هر بار با

باطنی‌ها مخالف بود و برای خوش خدمتی به خلیفه عباسی شیعیان بسیاری را قتل عام کرد. خود او یک بار گفته که " من برای خلیفه انگشت در جهان کرده و قرمطی(شیعیان را

مجموعه‌های پراکنده گوناگون یافته بود در این اثر جمع‌آوری نموده و به خلیفه منصور عباسی تقدیم کرده است. ابن‌هشام از طریق زیاد بن عبدالله بکائی روایت کرده است

کرده بودند به دفاع از شهر برخاستند. العاضد که به عنوان خلیفه فاطمی در آنجا حکومت می‌کرد از حکومت عباسی درخواست کمک کرده و از آنها تقاضا کرد برای رفع مشکل صلیبیون

معتزله طرد شده و ابن‌ابی‌داوود که خود از بزرگان معتزله بود به دستور واثق خلیفه‌عباسی (م: 232هـ. ق) مأمور بررسی پرونده او می‌شود. اما در حین بررسی، احمد‌بن‌خابط

سوی دستگاه خلافت برای اداره این سرزمین منصوب می‌شدند؛ تا اینکه مأمون خلیفه عباسی، در 204 قمری ولایت سمرقند را به فرزندان اسد بن‌سامان سپرد. حکومت این ناحیه

و از محضرش استفاده می‌نمود، جاسوسان خلیفه ارتباط ایشان را با امام هادی (علیه‌السلام) گزارش نمودند و در پی آن، خلیفه دستور تعقیب و دستگیری وی را صادر کرد

حالی که هنوز چند روزی به مرگ آخرین خلیفه فاطمی (عاضد) باقی مانده بود صلاح‌الدین دستور داد در قاهره به نام خلیفه عباسی خطبه بخوانند. صلیبیون پس از آن که

(بنیان‌گذار) دولت بنی‌عباس افراط می‌‏کردند. هنگامی که منصور‌ دوانیقی (دومین خلیفه‌ عباسی) فرمان قتل راوندیان را داد، رزام از این ماجرا جان سالم به‌در برد و فرقه‌ای

همسایگان بدوی خود به غارت اموال مردم پرداختند در پی‌ این‌ کار، مقتدر خلیفه‌عباسی دو تن‌ از سرداران‌ خود به نام‌هارون‌‌بن‌‌غریب‌ و صافی‌ را به‌‌سوی‌ آنها

بغداد رسید. با ورود علی به بغداد، المستکفی ـ خلیفه عباسی ـ پنهان گردید. پس از آرامش نسبی در بغداد، خلیفه اظهار داشت که بخاطر متفرق شدن ترکان پنهان شده

بن مالک، حاکم مصر؛ محمد بن عبدالملک بن زیات؛ ابراهیم بن مهدی؛ مأمون، خلیفه عباسی به ویژه در قصیده رائیه‌ای که دعبل بعد از شهادت امام رضا (علیه‌السلام)

پیروز شد. استاندار منتخب مروان دوم در فلسطین، ثابت را اسیر کرده، نزد خلیفه فرستاد و خلیفه او را کشت. حرکت خوارج بعد از این‌که شام پرچم عصیان در برابر حکومت

شکل گرفته است: قیام علیه مأمون: مردم قم در سال ۲۱۰ .ق از پرداخت خراج به خلیفه عباسی سرباز زدند، و علیه او شورش کردند. مأمون لشکری به فرماندهی علی بن هشام

شامل لا‌ادریه نیز می‌شود. نقل شده است که شخصی از حسبانیه روزی بر مأمون‌ خلیفه‌عباسی وارد شد و ثمامة‌بن‌الاشرس (از بزرگان معتزله) نزد او نشسته بود. ثمامه از

داد او را. پدر شبلی حاجب‌ الحجاب (رئیس پرده‌داران) معتصم عباسی بود شبلی نیز نخست حاجب موفق عباسی بود و سپس والی دُنْباوَند یا واسط شد.عبدالحسین زرین‌کوب

دیگر شهرهای ایران تا اوایل قرن چهارم تحت سلطهٔ اعراب بود و در زمان منصور خلیفهٔ عباسی، مورد توجه قرار گرفت و به حاکم این شهر دستور داده شد که در عمران و آبادانی

امام صادق (علیه‌السلام) با خلافت ده خلیفه آخر بنی‌امیه از جمله عمر بن عبدالعزیز و هشام بن عبدالملک و دو خلیفه نخست عباسی سفاح و منصور دوانیقی هم‌زمان بود

شرکت داشته است. بعد از سرکوب این قیام و تشدید سیاست‌های ضد علوی متوکل، خلیفه عباسی، سادات حجاز و عراق به نواحی مرکزی ایران مهاجرت کردند؛ ظاهراً در همین اوان

او در ادامه چنان بالا گرفت که بیش از صد هزار تن به او پیوستند. منصور خلیفه عباسی یکی از سرداران خود به نام جمهور‌بن‌مرار‌عجلی را با ده هزار تن به جنگ او

دولت ادریسیان مشهور شد. عبدالله محض در دوره حکومت منصور دوانیقی، دومین خلیفه عباسی، به دلیل اعلام نکردن مکان اختفای پسرش محمد مشهور به نفس زکیه سه سال زندانی

مطلب است آنجا که می‌گوید: «فقیه‌تر از جعفر بن محمد ندیدم؛ زیرا منصور خلیفه عباسی از من خواست مسائل مشکلی را برای پرسش از او تهیه کنم. من 40 مسئله فراهم

خلفای عباسی قدرتی نیمه‌مستقل در مغرب تشکیل داده بودند. از سوی دیگر عبیدالله مهدی نخستین خلیفه فاطمی در پی ادعای امامت با مخالفت عوامل خلافت عباسی و سایر

بغداد به دست هلاکوخان سقوط کرد، المستعصم بالله آخرین خلیفۀ عباسی کشته شد و بدین ترتیب سلسله عباسی خاتمه یافت. شاگرد و مدافع‌ ابن‌ تیمیه‌ بی‌شک‌ ابن‌ قیم‌

شاگردش مشهور به دندان سخن گفته‏‌اند. سرانجام، ابوالخطاب در دوره منصور خلیفه عباسی(132ـ158) و در سال 138 هجری. احتمالاً برای ترویج عقاید خویش و یا تحقق بخشیدن

گردید. او در شورش پسر عمویش، حسین بن علی بن حسن مثنّی، علیه موسی الهادی خلیفه عباسی، یاور وی بود؛ اما بعد از کشته شدن حسین در جنگ «فخّ» فرار کرد. یحیی به

شد و در زمان خلیفه عباسی الفضل المسترشد بالله (485-529 هجری قمری) به شهر بغداد رفت. سید سلطانعلی برای پایان دادن به مشکلات و نصیحت خلیفه الفضل المسترشد

دیگر دارد از جمله: المستظهری فی الرد على الباطنیة و دلیل نوشتن این کتاب، خلیفه عباسی مستظهر بالله بوده است. غزالی این کتاب را در حدود سال 488 هجری تألیف کرده

ساسانیان، سراسر خلیج‌ جولانگاه بازرگانان مسلمان شد. اما پس از کاهش نفوذ خلیفه‌های عباسی، فرمان‌روایان آل‌بویه(سده چهارم هجری/دهم میلادی) بار دیگر عمان و بحرین

اداره کنند. دقیقاً به همین دلیل است که منصور خلیفه عباسی در سال 136 هـ وقتی احساس کرد پایه‌های دولت عباسی مستحکم شده، اولین کاری که کرد این بود که ابومسلم

تعلیم و تربیت شاگردان خود می‌پرداخت. در این دوره صفاریان و زنگیان بر خلیفه عباسی خروج کردند و ناآرامی‌های سیاسی و اجتماعی زیادی پدید آوردند. آوازۀ معنوی

پیوند سه‌گانه‌ای میان فتوت، تصوف و حکومت ایجاد گردید. در این زمان، خلیفۀ وقت عباسی، الناصر لدین الله (د ۶۲۲ق) رسماً به کسوت فتوت درآمد و به گسترش آن همت

حسین بن روح از عاقلترین مردم روزگار است. نوبختى در دوران حكومت «مقتدر»، خلیفه عباسى، به خدت پنج سال به زندان افتاد و در سال 317 آزاد شد. و سرانجام، بعد از

پرداخته هم‌دیگر را یاری کرده‌اند. در این راستا «مالک بن انس» نظر منصور، خلیفه عباسی را در اجباری کردن آموزش «الموطأ» نپذیرفت. شریف رضی هم در تفسیر خود از

نادرست می‌خواند . وی در جمادی الاخر سال 386 هجری قمری در بغداد در زمان خلیفه عباسی قادر بالله درگذشت. تاریخ بغداد: الخطیب البغدادی، تحقیق: بشار، دار الغرب

«اسماعیلیه» پس از امامت مستعلی از هم پاشید و اسماعیلیان مشرق از به رسمیت شناختن خلیفه جدید سرباز زدند و هواخواهی خود را از نزار و فرزندان او اعلام داشتند و ارتباط

علوی در این تعریف در برابر عثمانی (عثمانیه) است. کسی که علی را برتر از سه خلیفه نخست می‎داند و پیرو او است. بر اساس این تعریف، اصطلاح علوی با اصطلاح شیعه

اما او داعی را دستگیر نمود و نزد علی ابن وهسودان جستانی (نایبِ مقتدر خلیفه عباسی در ری) فرستاد و او داعی را در قلعه الموت حبس کرد. ابوالقاسم جعفر و ابوالحسین

نخست خلافت عباسی، مصر یکی از ایالات اسلامی بود که حاکم آن از سوی مرکز خلافت منصوب می‌شد. نخستین بار ابن طولون فرمانداری که در زمان خلافت معتز عباسی به مصر

تاهرت دست یافت و دوباره سعی کرد مصر را تصرف کند، ولی موفق نشد و لشکریان خلیفه عباسی مانع استیلای او بر مصر شدند. در سال ۳۰۳ق طرح بنای شهر «مهدیه» را ریخت

کعبه، خانه‌هاى خود را به صورت مربع نمى‌ساختند. پس از اقدامات خلیفه دوم در سال هفدهم هجرى، خلیفه سوم در سال بیست و شش هجرى، بار دیگر بر محدوده مسجد افزود.

کرد و حکومت قرامطه را تشکیل داد. ابوسعید در نامه‌ای به معتضد عباسی، علت قیام خود را ظلم خلیفه دانست. بعد از مرگ او در سال ۳۰۰ قمری (۹۱۳ میلادی)، پسرش ابوطاهر

شد و در پیکار با خرم‌دینان به وی یاری می‌‌کرد. در جنگ میان امین‌ عباسی و مأمون‌ عباسی، فرماندهی طلایه سپاه یزید‌بن‌مزید را علیه هرثمة‌بن اعین سردار مأمون

قرار دهند در این رابطه گفتار امام مالک بسیار گویاست آنگاه که در پاسخ خلیفه عباسی که از او میخواهد مذهبش رادر بلاد اسلامی گسترش دهد پاسخ می‌دهد که: أن الإسلام

بودند و خطر بزرگی برای خلافت عباسی به شمار می‏‌رفتند. پیشوایان قرامطه بیشتر ایرانی بودند و در سال 288 هجری قمری، لشکریان خلیفه را در بیرون بصره به طور کامل

مقام خلافت را اعطا می‌نماید، مستخلِف، جاعل خلیفه، معطِی خلیفه یا خلیفه‌گذار اطلاق می‌شود. فرد یا افرادی که خلیفه، قائم‌مقام و نایب آنها می‌شود مستخلَف عنه

پیامبر و با تشکیل شورایی در سقیفه بنی‌ساعده، ابوبکر که از صحابه بود به‌عنوان خلیفه بعد از رسول خدا (صلی‌الله علیه وآله وسلم) انتخاب شد. البته ابوبکر بعد از

- از هجرت تا وفات) در یک سری برنامه دیگر، تاریخ چهار خلیفه و تاریخ کامل بنی‌امیه و تاریخ دولت عباسی تا هارون الرشید راشرح داد. تعدادی برنامه تبلیغی را در

به ادریس اول است. او از نوادگان حسن بن علی بود و در قیام فخ علیه هادی خلیفه عباسی مشارکت داشت. پس از سرکوب این قیام توسط عباسیان ادریس به مصر می‌گریزد.

ابن‌الفرات و پسرش محسن نتوانستند سوء‌ظن خلیفه را نسبت به خویش از بابت رابطه با قرامطه رفع کنند، سرانجام خلیفه آنان را در سال 312 ه به قتل رسانید. شلمغانی

می‌دادند؛ اما حسین بن منصور نیز سرنگون و در دوران خلافت مهدی عباسی کشته و اموال عظیمش به دست خلیفه می‌رسد و فرقه‌اش از هم پاشیده می‌شود. محمدیه: اما عده‌ای

فرات» معروف بودند و در دستگاه عباسی مشاغلی یافتند. پدرش «فضل بن جعفر» نیز مشهور به «ابن حنزابه» و از وزیران «مقتدر عباسی» بود. مادر پدرش کنیزی رومی به

اصفهان بود که در جریان فتح آن شهر در زمان خلیفه دوم به دست ابوموسی اشعری به همراه خانواده اسیر شد و سپس در حضور خلیفه دوم، اسلام آورد. وی از جمله ده موالی بود

سنی تقسیم می‌گردند. شیعیان، امام علی (علیه‌السلام) را خلیفه بلافصل پیامبر و اهل‌سنت ایشان را خلیفه چهارم پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌دانند

دوران حکومت مهدی و مامون عباسی در سال‌های 169 و 216 قمری دوبار توسط زلزله خسارت دید و دوباره تجدید بنا و تعمیر شد. پس از حاکمان عباسی که تا آن زمان عهده‎دار

نداشته است. با تعبیری از کتاب عالم آرای عباسی چنین برمی‌آید که وی دارای نبوغ و استعداد فراوان بوده است. در عالم آرای عباسی آمده است: «- میرداماد - در زمان نواب

فراهم آورد و شهر «هجر» را که مرکز احساء بود محاصره و تصرف کرد. خلیفه معتضد باللّه عباسی لشکری به سرداری عباس بن عمر به جنگ او فرستاد که در برابر لشکر ابوسعید

داشت تا آنجا که وقتی صلیبیان بر دمیاط مستولی شدند سلطان کامل او را نزد خلیفۀ عباسی الناصر لدین الله به بغداد فرستاد تا از او برای مقابله با صلیبیان کمک بخواهد

روایت‌های فراوان تأکید دارند که او به قدیم بودن قرآن باور داشته است. مأمون عباسی در ربیع الاول سال ۲۱۸ق. به بازجویی از عقاید شخصیت‌های دینی و سیاسی درباره

ادعا به استناد همان جو‌سازی زمان امام حسین (علیه‌السلام) که می‌گفتند یزید خلیفه است و بر هر مسلمانی واجب است با او بیعت کند و اگر نکند از دین خارج شده و

حنبل م/241، خلیفه راشد بودن امام در میان محدثان اهل سنت جا نیفتاده بود و در این قضیه موافق و مخالف وجود داشت، او بود که علی را رسما خلیفه چهارم از خلفای

المعزّ لدین الله، چهارمین خلیفه فاطمی است که در پی فتح مصر شهر قاهره را ساخت و مسجد الازهر را نیز در جنوب شرقی و سوی قبله ی قص خلیفه در میان محله ی ترک و دیلم

امیرالمومنین می‌خواندند. در زمان عباسیان هم که جناح ابن عباده و محمد ابن جناح حاکم عباسی بودند ودر قدرت‌یابی اباضیه نقش موثری داشتند. پس از سال‌ها دعوت مخفیانه و

می‌گویند. در عصر اسلام و در زمان خلیفه دوم، مردم این سرزمین، پذیرای دین اسلام شدند و در ادامه تحت سلطه حکومت‌های اموی عباسی فاطمی و عثمانی قرار گرفتند. صلیبیان

تضادها به خود راه نمی‌دادند، چه شکاف دینی بزرگی، خلیفه فاطمی در قاهره و رهبر مذهب شیعی را از خلیفه عباسی در بغداد و رهبر مذهب سنی، جدا می‌ساخت؛ این اختلاف

مهم‌ترینِ این فتوحات، فتح مصر بود که با انقراض خلافت عباسی، سلاطین عثمانی رسماً می‌توانستند خود را خلیفه مسلمانان جهان بخوانند. هرچند عثمانیان از دوران مراد

عربی‌، چنانکه‌ خود می‌گوید: در مکه‌، روح‌ مجسم‌ محمد پسر هارون‌الرشید خلیفه عباسی‌ را در هنگام‌ طواف‌ کعبه‌ دیده‌ و با وی‌ سخن‌ گفته‌ است‌. بعضی‌ از یاران‌

است که در ایام خلافت مهدی عباسی(132ـ135) «ابن مفضل» کتابی به نام صنوف الفرق به رشته تحریر درآورد و کتاب به دستور مهدی عباسی بر مردم خوانده می‎شد، هشام

مصر بوده است. با این حال، اولین نقش‌آفرینی شیعیان و قیام آنها علیه خلافت عباسی در مصر، قیام علی بن محمد، ‌ فرزند نفس زکیه بوده است. امام علی(ع) در دوره

کاظمین شد به طوری که خلیفه ناصرالدین الله دستور تعمیر خرابی‌ها را صادر کرد و دستور داد باروئی گرداگرد شهر کاظمین بسازند. در دوران خلافت عباسی شهر کاظمین به عنوان

زمان مأمون عباسی در بغداد صورت گرفت، مناظره با یحیی بن اکثم، فقیه دربار عباسی، بود. بنابر برخی منابع شیعه، علت وقوع این مناظره، اعتراض سران عباسی به پیشنهاد

در ظاهر معرفی می‌کردند. او معتقد است این رهبران سیاسی نیز، مانند مأمون خلیفه عباسی، نخواهند توانست قدرتی را به خود اختصاص دهند. در دهه هشتاد قرن بیستم اسلام‌گراهایی

عبدالرحمن داخل نام داشت. مسلمانان در روزگار خلافت ولید بن عبدالملک (ششمین خلیفه بنی‌امیه)، جزیره ایبریا (جایی که بعداً نام اندلس به خود گرفت) را فتح کردند

دارد و از اصطلاح صفوی و «علاقمه» (منسوب به ابن العلقمی وزیر شیعی آخرین خلیفه عباسی در آستانه حمله مغول) درباره ایران استفاده می‌‌‌کند. در بیانیه دیگری، این

افق پخش شد تا اینکه در بغداد به خلیفه عباسی رسید، ابن السبکی گفت: توافق شد که سلطان، پادشاه عادل، رسولی از او برای خلیفه المستعصم در بغداد آماده کرد. پیام

نابودی ایرانشهر در برابر حمله اعراب مقاومت کرد و سرزمین طبرستان تا زمان خلافت عباسی توسط خاندانی ساسانی‌تبار به نام دابویگان اداره می‌شد. پس از فتح جلگه‌های

دیلمی»(حکومت: 335 تا 366ق) رسید. به گفته ابوبکر خوارزمی جد او نیز از وزرای دربار عباسی بود. وی بخشی از تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود نزد پدر فرا گرفت و 9 ساله

121 و یا 122 هجری علیه خلیفه اموی هشام بن عبدالملک قیام کرد؛ گروهی با او بیعت کردند و در جنگی که در شهر کوفه میان او و لشگریان خلیفه درگرفت به شهادت رسید

وقت بود، در عصر عباسی نيز به دليل عدم پذيرش منصب قضاوت، بی اعتبار شمردن خلافت خليفه دوم عباسی و حمايت از قيام بنی حسن، مغضوب حکومت عباسی گرديد، شکنجه و

که‌ در منابع‌، از اشتر یاد می‌شود، مربوط به‌ سال‌ ۱۴۰ق‌ است‌ که‌ منصور خلیفه عباسی‌ برای‌ حج‌ به‌ مکه‌ آمده‌ بود؛ محمد نفس‌ زکیه‌ و برادرش‌ ابراهیم‌ نیز

و همراهش از محاصره خانه دست کشیدند. طلحه در ماجرای قتل عثمان متهم به قتل خلیفه سوم شده است که برای آن شواهدی وجود دارد؛ از جمله: عثمان در زمان محاصره‌شدن

خراسانی، سلسله امویان را براندازند و به حکومت برسند. و سرانجام آخرین خلیفه عباسی (المستعصم بالله)، در سال ۶۵۶ق. توسط هلاکوخان مغول کشته شد و حکومت عباسیان

اینکه در زمان عباسیان بر کسانی که خلافت سه خلیفه اول را قبول داشتند اسم اهل سنت اطلاق شد. اهل سنت در زمان خلفای عباسی از نظر کلامی به چند فرقه کلامی تقسیم می‎شدند

عنوان یک حوزه یا حوزه‌های حکومتی، با موفقیت استانی از خلافت اموی را که توسط خلیفه ولید یکم آغاز شده بود، تشکیل داد. پایان حکومت مسلمانان بر اندلس همراه با

حسن مثنی به عنوان خلیفه از مردم عراق بیعت گرفت. حسن به رغم تردید و ترس از بیعت شکنی مردم، با اصرار برخی قیام کنندگان، بیعت به عنوان خلیفه را پذیرفت و برخی

گروه مذکور داشتند که به‌تدریج مدعی نبوت و الوهیت ابومسلم شدند و منصور خلیفه عباسی عده‌ای از آنان را کشت. واقفیه پس از شهادت حضرت موسی بن جعفر(علیه‌السلام)

دیگران، ابوحنیفه می‌گوید: «فقیه‌تر از جعفر بن محمد ندیده‌ام، زیرا منصور خلیفه عباسی از من خواست مسائل مشکلی را برای پرسیدن از او آماده کنم. من چهل مسئله فراهم

در طول زمان، خرید و فروش و تعمیر شده است. همچنین با توجه به اینکه از دفن خلیفه سوم در بقیع جلوگیری شده بود و وی در قبرستان یهودیان، حش کوکب دفن شد، در زمان

او بودند، به عقاید حلولی خویش معتقد کرد. به‌ویژه آنکه جماعتی از درباریان خلیفه در باره حلّاج، حسن نظر نشان داده و جانب او را گرفته‏‌اند، ولی ابو‌سهل که

آخرین آمار بیش از ۱۰۰ هزار نفر در شهر بعلبک زندگی می‌کنند. در زمان خلافت خلیفه دوم بعلبک به تصرف سپاه اسلام به فرماندهی ابوعبیده جراح و خالد بن ولید درآمد

به معتضد عباسی بود، او در برابر عتاب خلیفه خود را محتسب معرفی کرد و آنگاه که خلیفه ‌پرسید: «تو را چه کسی محتسب کرده؟» گفت: «آن که تو را خلیفه کرده است»،

امیر (علیه السلام) پس از آن بر اثر سیل خراب گردید و تا زمان داوود بن علی عباسی (متوفی ١٣٣) به همان حال باقی بود و داوود آن را اصلاح کرد و روی آن صندوقی

تضادها به خود راه نمی‌دادند، چه شکاف دینی بزرگی، خلیفة فاطمی در قاهره و رهبر مذهب شیعی را از خلیفة عباسی در بغداد و رهبر مذهب سنی، جدا می‌ساخت؛ این اختلاف

فقط به ارشاد مریدانش بلکه به ارشاد طبقات گوناگون از جمله خلیفه عصر خویش المستنجد باللّه عباسی نیز همت گماشت. رفاعی از ائمه معصومین علیهم‌السلام با احترام

از قبیله‌ها تمایل پیدا نمی‌کنند. در ۸۱۲ م. رستمیان با اغلبیان که به دولت عباسی وابسته بودند جنگیدند. نیای اغلبیان هم از خراسان است، البته عرب و از قبیله

- که از قبیلهٔ بنی تمیم بودند- به فرماندهی ابراهیم بن اغلب از سوی خلفای عباسی به حکومت تونس رسیدند. در سال ۹۰۹ میلادی خلفای اسماعیلی ‌مذهب فاطمی اغلبیون

ذكر غزوات‌ و احوال‌ آن‌ حضرت‌ و خلفای‌ راشدين‌ تا خليفۀ معاصر خويش‌ القائم‌ بامرالله‌، از خلفای‌ عباسی‌ مصر پرداخته‌ و سرانجام‌ احوال‌ ملوک مصر را، از آغاز

تشکیلاتی بود که خلفای عباسی برای سرپرستی سادات و بنی‌هاشم پدیدآوردند. نقیب‌الممالک، در دیوان نقابت، یک لقب و منصب است که از زمان خلافت عباسی وجود داشته و در

مولا ادریس بن عبدالله بن الحسن بن الحسن بن علی(علیه السلام) از دست حاکمان عباسی بغداد به این منطقه پناه برده بود، به صورت ریشه‌ای وبنیادین در منطقه گسترش

جامعی را جداگانه می‌خواندند مثلا در بغداد جامع منصور عباسی، جامع مدینه خوانده می‌شد و جامع مهدی عباسی به جامع رصافه شهرت داشت. برخی از آنها مانند مسجد جامع

مطلب است آنجا که می‌گوید: «فقیه‌تر از جعفر بن محمد ندیدم؛ زیرا منصور خلیفهٔ عباسی از من خواست مسائل مشکلی را برای پرسش از او تهیه کنم. من 40 مسئله فراهم

در سال ۱۸۴ ق حاکم افریقیه گردانید. استقلال دولت اغلبی، آخرین تلاش خلافت عباسی جهت حفظ مغرب از سقوط کامل در برابر هجوم شیعه و خوارج و تا حدودی امویان اندلس

را به قتل وی واداشت. اگرچه ابن مقاتل در نزد خلیفه آن کار را به خود نسبت داد، ولی رئیس دیوان برید مغرب، خلیفه را از حقیقت امر آگاهانید. در سال 183 ق/799

«زیدیه» است. بخش عمده‌ای از تاریخ یمن به حکومت زیدیان اختصاص دارد که از دوره عباسی در این سرزمین قدرت را در دست داشتند و نزدیک به 1100 سال، از حدود 900 تا 1962

اموی بود و از خلافت عبدالملک بن مروان تا پایان خلافت مروان بن حمار، آخرین خلیفه‌ی اموی به سال 132ق را دربرمی‌گیرد. واصل و معتزلیان پس از وی همواره در مجامع

سایر صحابه و تابعان و فقها می‌دانستند. اگر سیاست‌های ظالمانه حکّام اموی و عباسی نبود، این جایگاه بلند همچنان استوارتر در دلهای مسلمانان باقی می‌ماند. تمام

بازستاند. در دوران وی نخستین تنظیمات اداری انجام گرفت. امامت وی با حملة سپاه عباسی و کشته شدن وی پایان یافت و پس از آن عمان دوباره به دست افراد ناکارآمد افتاد؛

لازم‌ است‌ که‌ پایه‌ و مایه این‌ تعریف‌ها را یک‌ رویداد تاریخی‌ مربوط به‌ خلیفه دوم‌ تشکیل‌ می‌دهد. عمر در زمان‌ خلافتش‌ چون‌ دید که‌ مردم‌ در ماه‌ رمضان‌

قزوينی، محمد، مؤسسة ولي العصر (علیه‌السلام) للدراسات الإسلامية، قم،1419 ق. عباسی زنجانی، موسی الجامع في الرجال، حسینی قزوینی، سید محمد، مؤسسة ولي العصر عليه‌السلام

اسلام معادلی ندارد. خلیفه از منزلت رهبری و حق گزینش زمامداران برخوردار بود. انتصاب به خلافت نوعی قرارداد بود که تعهدات متقابلی را بین خلیفه و امت پدیدمی‌آورد

سرپرست آن از سوی خلیفه، در ضمن ارکان دولتی قرار می‌گرفت؛ چنان‌که جایگاه نقیب طالبیان در کنار خلیفه بود و صاحب‌منصبان معمولاً در کنار خلیفه جا داشتند. از سوی

الاُمّة اثنا عشر خلیفة». و در حدیث ابن‌مسعود آمده است: «انّه سئل کم یملک هذه الاُمّة من خلیفة؟ قال: اثنا عشر...». سوءال شد چند نفر خلیفه بر این امت خلافت

برید و نزد عمرو بن لیث فرستاد و عمرو هم سر رافع را برای معتضد بالله (خلیفه) فرستاد. خلیفه نیز برای او خلعت‌ها و علم‌ها فرستاد و امارت ماوراءالنهر را از او

و مزار ایشان باقی است و بعضی وطن ساخته، همین جا مانده، تا به عهد متوکِل خلیفه، که ظلم او بر سادات از حدّ درگذشت، بگریختند و در کوهستان طبرستان و بیشه این

- از هجرت تا وفات) در یک سری برنامه دیگر، تاریخ چهار خلیفه و تاریخ کامل بنی‌امیه و تاریخ دولت عباسی تا هارون الرشید راشرح داد. تعدادی برنامه تبلیغی را در

ظهور کرد و بخشی از مناطقی را که تحت کنترل دولت عباسی بود تصرف نمود. در سال 255 هجری قمری، در دوران خلیفه المهتدی بالله جنبشی به نام انقلاب زنج آغاز شد و

وجود داشته باشد. از شواهد تاریخی این دیدگاه می‌توان به ادعای مهدویت منصور عباسی برای فرزندش و یا مهدویت ابداع‌ شده توسط خالدبن معاویه اشاره کرد. [۱۱۴] در

صلاح‌الدین شد، چنانکه اولین خطبه به نام خلافت عباسی را در جامع قاهره قرائت کرد و در صدور فتوا برای قتل عاضد، آخرین خلیفه فاطمی، مهم‌ترین نقش را ایفا کرد. صلاح‌الدین

بنی‌امیه، عباسی‌ها به حکومت رسیدند. خلافت عباسی‌ها پانصد سال ادامه دارد. در قرن هشتم، عباسی‌ها حکومت را در دست گرفتند و لبنان جزو قلمرو عباسی به‌شمار می‌رفت

شد، که سقف و دیوارها را فراگرفته و فرو ریخت این زمان مصادف با حکومت معتصم عباسی بود، وی دستور داد، بنیان مسجد را دوباره به پای داشتند. از وقایع روز اول ماه

خود را بر همگان تحمیل کنند و پس از آنان رقیبشان، یعنی اهل حدیث سلفی در عهد عباسی- از زمان متوکل- کوشیدند تا عقاید خود را تحمیل کنند و این اوضاع به نزاع ناگواری

برادری و یک‌دستی امت اسلامی جدیت در راه وحدت است. سخنران بعدی این نشست شیخ خلیفه عزّت، امام مرکز فرهنگی و اسلامی مسجد ریجنتس‌پارک لندن بود که سخنان خود را

مردم را از تدوین احادیث منع کردند، داستان منع تدوین حدیث و نقل آن، از زمان خلیفه اوّل آغاز و بیش از یک قرن ادامه یافت. عایشه نقل می‌کند پدرم احادیثى از رسول

قراختاییان هر کدام در قلمروهای خاص خود حکومت می‌کردند، اما در عراق خلفای عباسی دیگر قدرت سابق را نداشتند. با این همه، در این هنگام صوفیه از جای‌گاه مطلوبی

احادیثی، نسب خود را بیان داشت وخود بر تعلیم انساب صحه گذاشت. پس از اسلام، خلیفه ی دوم برای داشتن معیاری برای تقسیم بیت‌المال در میان مسلمانان، دستور داد

تشیع به عنوان مذهب رسمی کشور، دستور داد همه مردم به اجبار تبری کرده و به سه خلیفه بد بگویند. . وی هم‌چنین فرمان داد که در بازارها زبان به طعن خلفا بگشایند

اساس حکم الهی، در مجامع عمومی و محافل خصوصی اعلام می‌کرد که علی (ع) وزیر و خلیفه اوست. این تصمیم مسلّماً تحت تاثیر ملاحظات خانوادگی نبود، بلکه سابقه ایمان،

انداخته‌ بود. درست‌ در آغاز سده ۲ق‌، جمعی‌ از عالمان‌ در مکتوبی‌ خطاب‌ به‌ خلیفه وقت‌ عمر بن‌ عبدالعزیز، از وی‌ درخواستند تا مردم‌ را بر مذهبی‌ واحد گرد آورد،

ابن قیّم کلماتى را از صحابه و تابعین در نقد عقیده دوم آورده است. از جمله: خلیفه اوّل ابوبکر گفته است: «کدام زمین مرا در برخواهد گرفت و کدام آسمان بر من سایه

مذاهب أهل سنت با مذاهب شیعی به ویژه شیعه امامیه از زمان خلفای بنی‌امیه و عباسی تشدید گردید. اینان با کمک نمودن به برخی از عالمان اهل سنت و تحریک آنان علیه

مردم را از تدوین احادیث منع کردند، داستان منع تدوین حدیث و نقل آن، از زمان خلیفه اوّل آغاز و بیش از یک قرن ادامه یافت. عایشه نقل می‌کند پدرم احادیثی از رسول

المعارف بزرگ اسلامى 4/ 345). پژوهشی در امامزاده سهل بن علی (فارسی)، حجت الله عباسی (ق15) زندگی امامزاده سهل بن علی که در استان مرکزی قرار دارد. به همراه کرامات