ممدوح جنید: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۹: خط ۲۹:
# تدريس درس '''«التربية الإسلامية»''' در دبیرستان‌های حمص از سال 1963 م؛  
# تدريس درس '''«التربية الإسلامية»''' در دبیرستان‌های حمص از سال 1963 م؛  
# اشتغال تمام وقت در '''«المعهد العلمي الشرعي»''' وابسته به '''«جمعية العلماء»''' در حمص از سال 1973 م؛
# اشتغال تمام وقت در '''«المعهد العلمي الشرعي»''' وابسته به '''«جمعية العلماء»''' در حمص از سال 1973 م؛
# امين سر '''«جمعية العلماء»''' از سال 1973 م؛
# امانتدار مجموعۀ '''«جمعية العلماء»''' از سال 1973 م؛
# نائب رئيس '''«جمعية العلماء»''' از سال 2009 م.
# نائب‌رئيس '''«جمعية العلماء»''' از سال 2009 م.


== استادان ==
== استادان ==

نسخهٔ ‏۱۶ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۴

ممدوح جنيد
ممدوح جنید.jpg
نام کاملممدوح جنيد
نام‌های دیگرشیخ ممدوح جنيد
اطلاعات شخصی
سال تولد1938 م، ۱۳۱۶ ش‌، ۱۳۵۶ ق
محل تولدحمص، سوریه
دیناسلام، اهل‌سنت

ممدوح جنيد از عالمان سوری که در سال 1940 م، در حمص زاده شد. او فارغ‌التحصیل مقطع لیسانس از دانشکدۀ شریعت در دانشگاه دمشق است.

فعالیت‌ها

  1. فعالیت‌های او عبارت است از:
  2. ایراد خطابۀ جمعه در تعدادی از مساجد حمص از سال 1960 م؛
  3. امامت جماعت در برخی از مساجد حمص؛
  4. تدریس در برخی از مساجد حمص؛
  5. تدريس درس «التربية الإسلامية» در دبیرستان‌های حمص از سال 1963 م؛
  6. اشتغال تمام وقت در «المعهد العلمي الشرعي» وابسته به «جمعية العلماء» در حمص از سال 1973 م؛
  7. امانتدار مجموعۀ «جمعية العلماء» از سال 1973 م؛
  8. نائب‌رئيس «جمعية العلماء» از سال 2009 م.

استادان

استادان و مشایخ او در زمینه‌های مختلف عبارتند از:

  1. پدرش شيخ محمد جنيد در آموزش قرآن و تجوید؛
  2. عمویش شيخ محمود جنيد در آموزش فقه شافعی؛
  3. شيخ احمد كعكه در آموزش فقه شافعی و دانش اصول؛
  4. شيخ وصفي المسدی در آموزش فقه حنفی، تفسير ابن كثير، إحياء علوم‌ الدين، عوارف المعارف، حياة الصحابة و السيرة الحلبية؛
  5. شيخ عبدالخالق الحصنی در آموزش زبان عربی؛
  6. شيخ محمد طاهر الرئيس در آموزش فقه شافعی و شرح القسطلانی على البخاری.

اجازات

او دارای برخی اجازات عام و خاص در بعضی علوم از برخی مشایخ مانند: شيخ احمد الكعكة، شيخ محمد نمر الخطيب و شيخ محمد على المراد الحموی.

جستارهای وابسته

منابع

  • ر. ک: ذبیح‌الله نعیمیان، جریان‌شناسی سوریه، انتشارت مجمع تقریب مذاهب اسلامی، قم 1402 ش.