آقا جمال خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (تمیزکاری) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = | |||
| تصویر = عالمان شیعه.jpg | |||
| نام = جمال‌الدین محمد بن حسین بن محمد خوانساری | |||
| نام‌های دیگر = آقا جمال خوانساری | |||
| سال تولد = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = اصفهان، [[ایران]] | |||
| سال درگذشت = 1125 ق | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = اصفهان، ایران | |||
| استادان = {{فهرست جعبه افقی|[[محمد تقی مجلسی]]|محقق سبزواری|آقاحسین محقق خوانساری}} | |||
| شاگردان = {{فهرست جعبه افقی|محمد اکمل اصفهانی (پدر وحید بهبهانی)|ملا رفیع مشهدی}} | |||
| دین = [[اسلام]] | |||
| مذهب = [[شیعه]] | |||
| آثار = {{فهرست جعبه افقی|اصول الدین|عتقادات|تاج التّراجم یا موائدالرّحمن|رجمه الفصول المختارة من العیون و المحاسن|و...}} | |||
| فعالیت‌ها = قضاوت در دوران [[صفویه]] | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
'''جمال‌الدین محمد بن حسین بن محمد خوانساری''' معروف به '''آقا جمال خوانساری''' (درگذشت ۱۱۲۵ق)، از شاگردان [[محمد تقی مجلسی|مجلسی اول]] و از علمای [[شیعه]] در قرن دوازدهم قمری بود. از وی آثاری در علوم مختلف از جمله فقه و کلام بر جای مانده است، کتاب کلثوم ننه اثر او است. آقا محمداکمل اصفهانی (پدر [[وحید بهبهانی]]) و ملا رفیع مشهدی از شاگردان او بوده‌اند. | |||
| | |||
ملا رفیع | |||
==نسب، نام و درگذشت== | |||
=نسب، نام و درگذشت= | |||
آقا جمال فرزند [[آقا حسین خوانساری|آقاحسین خوانساری]] است. تاریخ تولد وی در دست نیست اما با توجه اشاره [[افندی اصفهانی]] به اقامت پدرش، در اصفهان<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۷</ref> | آقا جمال فرزند [[آقا حسین خوانساری|آقاحسین خوانساری]] است. تاریخ تولد وی در دست نیست اما با توجه اشاره [[افندی اصفهانی]] به اقامت پدرش، در اصفهان<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۷</ref> | ||
، می‌توان از آن شهر به عنوان زادگاه وی سخن گفت. نصرآبادی<ref>نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ۱۳۷۹ش، ص۲۲۱</ref> و [[محمدباقر خوانساری]]<ref>خوانساری، روضات الجنات، مکتبة اسماعیلیان، ج۲، ص۳۵۰</ref>از مهاجرت آقاحسین در آغاز جوانی و پیش از بلوغ به اصفهان سخن گفته‌اند. نام وی محمد و شهرت وی آقا جمال است. وی در ۲۶ رمضان ۱۱۲۵ق درگذشت<ref>قمی، وقایع الایام، ۱۳۸۹ش، ص۸۹</ref>. او را در آرامگاه پدرش، که به وسیله | ، می‌توان از آن شهر به عنوان زادگاه وی سخن گفت. نصرآبادی<ref>نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ۱۳۷۹ش، ص۲۲۱</ref> و [[محمدباقر خوانساری]]<ref>خوانساری، روضات الجنات، مکتبة اسماعیلیان، ج۲، ص۳۵۰</ref>از مهاجرت آقاحسین در آغاز جوانی و پیش از بلوغ به اصفهان سخن گفته‌اند. نام وی محمد و شهرت وی آقا جمال است. وی در ۲۶ رمضان ۱۱۲۵ق درگذشت<ref>قمی، وقایع الایام، ۱۳۸۹ش، ص۸۹</ref>. او را در آرامگاه پدرش، که به وسیله شاه سلیمان صفوی در تخت فولاد اصفهان ساخته شده بود، به خاک سپردند<ref>حر عاملی، امل‌الآمل، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۷</ref> | ||
=تحصیلات= | ==تحصیلات== | ||
آقا جمال، در حوزه علمیه اصفهان نزد پدرش آقاحسین محقق خوانساری دایی‌اش [[محقق سبزواری]] نویسنده ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد و [[محمدتقی مجلسی]] درس خواند و سپس در همانجا به تدریس علوم عقلی و نقلی پرداخت. | آقا جمال، در حوزه علمیه اصفهان نزد پدرش آقاحسین محقق خوانساری دایی‌اش [[محقق سبزواری]] نویسنده ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد و [[محمدتقی مجلسی]] درس خواند و سپس در همانجا به تدریس علوم عقلی و نقلی پرداخت. | ||
| خط ۷۳: | خط ۳۲: | ||
آقاجمال از علمای طراز اول و مدرّسان برجسته آن دوران اصفهان شمرده می‌شد و ریاست حوزه تدریس اصفهان را بر عهده داشت<ref>مهدوی، تذکرةالقبور، ۱۳۴۹ش، ص۲۳۸</ref> علمایی چون آقا محمداکمل اصفهانی، پدر [[وحید بهبهانی]] و ملا رفیع مشهدی از شاگردان وی بودند. | آقاجمال از علمای طراز اول و مدرّسان برجسته آن دوران اصفهان شمرده می‌شد و ریاست حوزه تدریس اصفهان را بر عهده داشت<ref>مهدوی، تذکرةالقبور، ۱۳۴۹ش، ص۲۳۸</ref> علمایی چون آقا محمداکمل اصفهانی، پدر [[وحید بهبهانی]] و ملا رفیع مشهدی از شاگردان وی بودند. | ||
== مقام روایی == | === مقام روایی === | ||
گفته شده که از محمدتقی مجلسی اجازه نقل حدیث داشته است<ref>تنکابنی، قصص‌العلماء، اسلامیه، ص۲۶۵</ref>.اردبیلی او را دارای مقامی بلند و از راویان فقه خوانده است<ref>اردبیلی، جامع‌الرّواه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۶۴</ref>. | گفته شده که از محمدتقی مجلسی اجازه نقل حدیث داشته است<ref>تنکابنی، قصص‌العلماء، اسلامیه، ص۲۶۵</ref>.اردبیلی او را دارای مقامی بلند و از راویان فقه خوانده است<ref>اردبیلی، جامع‌الرّواه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۶۴</ref>. شیخ یوسف بحرانی صاحب الحدائق الناضرة او را از مشایخ خود در نقل حدیث برشمرده است<ref>بحرانی، لؤلؤه البحرین، مؤسسه آل‌البیت، ص۹۰</ref> | ||
=آثار= | ==آثار== | ||
آقا جمال دارای آثار است که برخی از آنها به چاپ رسیده و تقریباً همه آنها در کتابخانه‌های ایران (و بعضاً بیرون از [[ایران]]) موجود است. این آثار عبارتند از: | آقا جمال دارای آثار است که برخی از آنها به چاپ رسیده و تقریباً همه آنها در کتابخانه‌های ایران (و بعضاً بیرون از [[ایران]]) موجود است. این آثار عبارتند از: | ||
| خط ۸۴: | خط ۴۳: | ||
دیگر آثار او عبارت است از: | دیگر آثار او عبارت است از: | ||
{{فهرست ستونی|3}} | |||
* اصول الدین | |||
* اعتقادات | |||
* تاج التّراجم یا موائدالرّحمن | |||
* ترجمه الفصول المختارة من العیون و المحاسن | |||
* ترجمه مفتاح الفلاح | |||
* حاشیه بر حاشیه شرح جدید تجرید | |||
* حاشیه بر شرح لمعه | |||
* حاشیة علی شرح المختصر | |||
* حاشیة علی الشفاء | |||
* ترجمه شرح غررالحکم | |||
* رساله در جبر و اختیار | |||
* رساله فی صلوةالجمعة | |||
* رساله فی الطینة | |||
* رساله فی کراهة العادات و آنها باعتبار وصفها لا بذاتها | |||
* رساله در نیت | |||
* منشآت. | |||
{{پایان}} | |||
==فعالیت اجتماعی -سیاسی== | |||
=فعالیت اجتماعی -سیاسی= | |||
آقا جمال نزد شاهان صفوی منزلت ویژه‌ای داشت. مشاوره او در مراسم بر تخت‌نشستن شاه سلطان‌حسین صفوی، برای انتخاب [[شیخ‌الاسلام]] وقت اصفهان در ۱۱۱۵ق به انتخاب [[میرمحمدصالح خاتون‌آبادی]] منجر شد، او و [[محمدباقر خاتون‌آبادی]]، سلطان‌حسین را در سفر به مشهد در ۱۱۱۹ق همراهی کردند و در دادن خلعت به او در ۱۱۲۰ق نقش داشت<ref>جعفریان، دوازده رساله فقهی، ۱۳۸۱ش، ص۶۸۰؛ خاتون‌آبادی، وقایع السنین و الاعوام، ۱۳۵۲ش، ص۵۵۰</ref>. او همچنین مدتی منصب [[قضاوت]] را بر عهده داشت<ref>تنکابنی، قصص العلما، اسلامیه، ص۳۲۹</ref>.و بر پیکر [[علامه مجلسی]] نماز گزارد<ref>روضاتی، دوگفتار، ۱۳۸۱ش، ص۶۱</ref>. | آقا جمال نزد شاهان صفوی منزلت ویژه‌ای داشت. مشاوره او در مراسم بر تخت‌نشستن شاه سلطان‌حسین صفوی، برای انتخاب [[شیخ‌الاسلام]] وقت اصفهان در ۱۱۱۵ق به انتخاب [[میرمحمدصالح خاتون‌آبادی]] منجر شد، او و [[محمدباقر خاتون‌آبادی]]، سلطان‌حسین را در سفر به مشهد در ۱۱۱۹ق همراهی کردند و در دادن خلعت به او در ۱۱۲۰ق نقش داشت<ref>جعفریان، دوازده رساله فقهی، ۱۳۸۱ش، ص۶۸۰؛ خاتون‌آبادی، وقایع السنین و الاعوام، ۱۳۵۲ش، ص۵۵۰</ref>. او همچنین مدتی منصب [[قضاوت]] را بر عهده داشت<ref>تنکابنی، قصص العلما، اسلامیه، ص۳۲۹</ref>.و بر پیکر [[علامه مجلسی]] نماز گزارد<ref>روضاتی، دوگفتار، ۱۳۸۱ش، ص۶۱</ref>. | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۷۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{علمای اسلام}} | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۰۶
| آقا جمال خوانساری | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | جمال‌الدین محمد بن حسین بن محمد خوانساری |
| نام‌های دیگر | آقا جمال خوانساری |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | اصفهان، ایران |
| سال درگذشت | 1125 ق، ۱۰۹۱ ش، ۱۷۱۳ م |
| محل درگذشت | اصفهان، ایران |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان |
|
| شاگردان |
|
| آثار |
|
| فعالیت‌ها | قضاوت در دوران صفویه |
جمال‌الدین محمد بن حسین بن محمد خوانساری معروف به آقا جمال خوانساری (درگذشت ۱۱۲۵ق)، از شاگردان مجلسی اول و از علمای شیعه در قرن دوازدهم قمری بود. از وی آثاری در علوم مختلف از جمله فقه و کلام بر جای مانده است، کتاب کلثوم ننه اثر او است. آقا محمداکمل اصفهانی (پدر وحید بهبهانی) و ملا رفیع مشهدی از شاگردان او بوده‌اند.
نسب، نام و درگذشت
آقا جمال فرزند آقاحسین خوانساری است. تاریخ تولد وی در دست نیست اما با توجه اشاره افندی اصفهانی به اقامت پدرش، در اصفهان[۱] ، می‌توان از آن شهر به عنوان زادگاه وی سخن گفت. نصرآبادی[۲] و محمدباقر خوانساری[۳]از مهاجرت آقاحسین در آغاز جوانی و پیش از بلوغ به اصفهان سخن گفته‌اند. نام وی محمد و شهرت وی آقا جمال است. وی در ۲۶ رمضان ۱۱۲۵ق درگذشت[۴]. او را در آرامگاه پدرش، که به وسیله شاه سلیمان صفوی در تخت فولاد اصفهان ساخته شده بود، به خاک سپردند[۵]
تحصیلات
آقا جمال، در حوزه علمیه اصفهان نزد پدرش آقاحسین محقق خوانساری دایی‌اش محقق سبزواری نویسنده ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد و محمدتقی مجلسی درس خواند و سپس در همانجا به تدریس علوم عقلی و نقلی پرداخت.
آقاجمال از علمای طراز اول و مدرّسان برجسته آن دوران اصفهان شمرده می‌شد و ریاست حوزه تدریس اصفهان را بر عهده داشت[۶] علمایی چون آقا محمداکمل اصفهانی، پدر وحید بهبهانی و ملا رفیع مشهدی از شاگردان وی بودند.
مقام روایی
گفته شده که از محمدتقی مجلسی اجازه نقل حدیث داشته است[۷].اردبیلی او را دارای مقامی بلند و از راویان فقه خوانده است[۸]. شیخ یوسف بحرانی صاحب الحدائق الناضرة او را از مشایخ خود در نقل حدیث برشمرده است[۹]
آثار
آقا جمال دارای آثار است که برخی از آنها به چاپ رسیده و تقریباً همه آنها در کتابخانه‌های ایران (و بعضاً بیرون از ایران) موجود است. این آثار عبارتند از:
عقایدالنساء یا کلثوم ننه، کتابی طنزآمیز در نقد دینداری عامیانه و باورهای خرافی رایج میان زنان در دوره صفویه است. این کتاب قدیمی‌ترین سند مکتوب درباره اخلاق، آداب و رسوم زنان عامی ایران است. خرافه‌ستیزی انگیزه تالیف بوده است. کتاب به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی و ترکی آذربایجانی ترجمه شده است[۱۰].
دیگر آثار او عبارت است از:
- اصول الدین
- اعتقادات
- تاج التّراجم یا موائدالرّحمن
- ترجمه الفصول المختارة من العیون و المحاسن
- ترجمه مفتاح الفلاح
- حاشیه بر حاشیه شرح جدید تجرید
- حاشیه بر شرح لمعه
- حاشیة علی شرح المختصر
- حاشیة علی الشفاء
- ترجمه شرح غررالحکم
- رساله در جبر و اختیار
- رساله فی صلوةالجمعة
- رساله فی الطینة
- رساله فی کراهة العادات و آنها باعتبار وصفها لا بذاتها
- رساله در نیت
- منشآت.
فعالیت اجتماعی -سیاسی
آقا جمال نزد شاهان صفوی منزلت ویژه‌ای داشت. مشاوره او در مراسم بر تخت‌نشستن شاه سلطان‌حسین صفوی، برای انتخاب شیخ‌الاسلام وقت اصفهان در ۱۱۱۵ق به انتخاب میرمحمدصالح خاتون‌آبادی منجر شد، او و محمدباقر خاتون‌آبادی، سلطان‌حسین را در سفر به مشهد در ۱۱۱۹ق همراهی کردند و در دادن خلعت به او در ۱۱۲۰ق نقش داشت[۱۱]. او همچنین مدتی منصب قضاوت را بر عهده داشت[۱۲].و بر پیکر علامه مجلسی نماز گزارد[۱۳].
برخی شاهان صفوی، ترجمه یا شرح برخی کتاب‌های عربی را از او درخواست می‌کردند[۱۴].و گاهی پرسش‌های فقهی و اعتقادی را با او در میان می‌نهادند که ازآن جمله می‌توان به جوابیه آقاجمال خوانساری، درباره استفاده از قبله‌نمااشاره نمود که این جوابیه در پاسخ به استفتاء دربار صفوی نوشته شده است[۱۵]، و گاه او در پاسخ بدان‌ها رسائلی تألیف می‌کرد که رساله خمس و رساله مزار از این نمونه است.
پانویس
- ↑ افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۵۷
- ↑ نصرآبادی، تذکره نصرآبادی، ۱۳۷۹ش، ص۲۲۱
- ↑ خوانساری، روضات الجنات، مکتبة اسماعیلیان، ج۲، ص۳۵۰
- ↑ قمی، وقایع الایام، ۱۳۸۹ش، ص۸۹
- ↑ حر عاملی، امل‌الآمل، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۷
- ↑ مهدوی، تذکرةالقبور، ۱۳۴۹ش، ص۲۳۸
- ↑ تنکابنی، قصص‌العلماء، اسلامیه، ص۲۶۵
- ↑ اردبیلی، جامع‌الرّواه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۱۶۴
- ↑ بحرانی، لؤلؤه البحرین، مؤسسه آل‌البیت، ص۹۰
- ↑ خوانساری، کلثوم ننه، انتشارات مروارید، ص۲۴
- ↑ جعفریان، دوازده رساله فقهی، ۱۳۸۱ش، ص۶۸۰؛ خاتون‌آبادی، وقایع السنین و الاعوام، ۱۳۵۲ش، ص۵۵۰
- ↑ تنکابنی، قصص العلما، اسلامیه، ص۳۲۹
- ↑ روضاتی، دوگفتار، ۱۳۸۱ش، ص۶۱
- ↑ خوانساری، شرح غررالحکم، ۱۳۶۶ش، ص۲۱
- ↑ خبرگزاری خبر آنلاین
